japonyamesken

[japonyamesken]

..

Brüksel’den selamlar. Saatlerdir yoldaydım. Tek istediğim duş alıp uyumak ama Avrupa’nın hizmet yavaşlığından dolayı beklemek zorundayım şu an. Yavaş derken gerçekten yavaş. Güne not düşeyim o zaman dedim.

Almanya’dan Belçika’ya geçtim. Düsseldorf gözüme aşırı çirkin geldi bu sefer ve Almanya Belçika arası yolculuk da Araplar ve Afganların bağrışmalarıyla geçti, inanılmazdı gerçekten.

---

Ve işte AB'nin başkenti Brüksel. Buraya daha mülteci krizi başlamadan geldiğimde de böyleydi, daha baskın hale gelmiş sadece göç durumu. Sokakta Fransızca kadar Arapça duydum ve çok merkezde bir yerde kalıyoruz. Bu arada Belçikalıların Afrika sömürgelerine yaptıklarını hatırlayınca ülkenin durumuna üzülesim gelmiyor pek.

Ayy sonunda işim halloldu. Ara veriyoruz.

---

Duş alıp iyice mayıştım, yazasım da kalmadı pek. Ama saçlarımı iyice kurutamadığım için bi 10-15 dakika beklemem lazım hoff.

--

Yarın suit up günü, covidden bu yana böyle şeyler pek olmuyordu hayatımda, özlemişim biraz. Ama dozu biraz artınca scamming hissi veriyor.

Dünyayı kurtardığını sanan ve aslında hiçbir şey yapmayıp kaynak tüketen takım elbiselerin ve topuklu ayakkabıların evreni.. Birkaç gün içinde olmak iyi hissettiriyor ama sonra "yaa hiç mi uykuya dalarken kendinizi scammer hissetmiyorsun?" diyesim geliyor.

Onlar mı bu dünyayı çok ciddiye alıyor, yoksa ben mi? İşte soru bu.

---

Ve bi şey itiraf edicem, ben evimi ve küçük şehrimi baya özledim ve sanırım dutch öğrenmeye niyet edeceğim 🙃

..

Brussels May 2024

[japonyamesken]

Havaalanında başınıza gelebilecek ilginç şeyler var ama bazıları ne kadar düşünseniz de aklınıza gelmeyecek şeyler. Mesela, bagajınızı uçak altına verirken o bandın bozulması ve kaydınız oradan yapıldığı için bekletilmek gibi.

Ve sonra ortadaki koltukta yanınızda izbandut gibi iki adamla seyahat etmek zorunda kalabilirsiniz. Bitmedi, bunlardan birinin ağzı çok kötü kokuyor olabilir. Uçuş nasıl geçecek bilmiyorum, Allah’tan yanımda maske ve bu sefer 50 mllik kolonya var, adam esnedikçe yayılan kokuyu böyle bastırıyorum.

Fkfkfkf aklıma ne geldi, bir devlet üniversitesinde sanırım, diş hekimliği fakültesinden şöyle bir tabela fotoğrafı paylaşmışlardı twitterda.

‘diş fırçalamayanlar kesinlikle muayene edilmeyecektir,’

oh how i feel that. dkdkdkdk Allah’ım neler yaşatıyorsun bana? Esneyelim derken bu mu yani? Evet insanın başına her şey gelebiliyormuş ve asla dediklerini bile yapan, her şeye alışan bi canlıymış. Ama prensesliğime geri dönmek istiyorum lütfeeeen.

Neyse, sağ salim ve mental sağlığımızı da koruyarak varalım inşallah.

[japonyamesken]

..

Ayy tam da “o bulutu oraya kim koydu?” anı ☁️🌤

Ne var yani ben de aynı şeyleri Ankara gökyüzü için hissediyorsam 🪐

Donup kaldığın manzaralar vardır ya hani.

Tek başına dikilirsin karşısında ama hani o an tek başına değilsindir.

Milyonlarca duygunun hücum ettiği anlardan işte.

[japonyamesken]

”İçimde güzel şeyler olacakmış hissi var” dedikten sonra rüyamda kendimi Hollanda prensesi olarak görmem peki? Sağ koalisyona Türk prenses şoku ya da Integration, at its best diyebilir miyiz? Bilinçdışım prenses olmayı güzel bir şey olarak mı görüyor hala, ağla Dianacım ağla.

Yanımda prens olarak G. vardı (eş durumundan Avrupalı olmuşum ve aile birleşimi mi yapmışız yanifkfkfk?) ve bir helikopterle havalanırken tek elimizle halkı royal royal selamlıyorduk. Bir de bol bol yüzdüğümü hatırlıyorum rüyaya dair. Keşke Jung’a yorumlatabilseydik rüyalarımızı. Hayırlara çıksın diyelim yine de.

Ee, çiçek bi gün olsun o zaman, peony gibi güzel, çünkü çiçeklerin marketlerde satıldığı meskenimde peony mevsimi gelmiş diyorlar, prensesleri dönene kadar bitirmezler inş 🌸

[japonyamesken]

Bertha Wegmann (Danish, 1847 - 1926) - A woman reading in bed by the glow of the lamp

#💜

[japonyamesken]

#nayssss

[japonyamesken]

İçimde çok güzel şeyler olacakmış hissi var.

Ama uzun bir süre, çok uzun bir süre her şey kapkaranlıktı. O karanlığın geçmesi imkansız gibi geliyordu.

Sonra işte ben adım attıkça bu güzel şeyler hissi hafif hafif gösterdi kendini. Gelip öyle baş köşeye kurulmadı hemen. Bulutların arkasından birkaç saniye görünüp kaybolan bir güneş misaliydi ilk zamanlar. Geliyor, beni şaşırtıyor ve sonra hemen gidiyordu. Kendimi yalancı bahara kanıp coşkuyla çiçeklenen ağaçlara benzetiyordum. Sonuç hüsran mı olacak, soğuk mu vuracak her yeri? Muamma...

Şimdi tıpkı eskisi gibi tatlı tatlı gelip içimde uzun soluklu çiçekler açtırıyor bu misafir. Sonsuz bir his değil ama "aşina" bir his olarak tanımlayacak kadar teşrikimesaimiz oldu artık.

Hayatın akışına tüm gürültüsüyle kendimi bırakamıyorum hala, tevekkül dedikleri o özel hali kaybedeli ise çok oldu. Yaşadıklarımın gerçekliğini tam manasıyla kavrayabilmiş gibi de değilim, sanki bir başkasının hikayesini izliyor gibi hissediyorum. Ve bu hikayenin beni dönüştürüyor olduğunu da fark ediyorum.

Her ne olursa olsun içimdeki bahar çiçeklerinin yeşertecekkerinden ümitvarım artık. Bakalım hayat neler getirecek?

(Bunları yazarken çay içip Kızıl Goncaları seyrediyordum annemle. Sana bir şey anlatacağım dedi ve Ankara'da bir üniversitede yaşanan bir olayı anlattı. Bu pisliklerden kurtulmak için çok zor bir karar verip tam düzenimi kurmuşken hiç aklımda olmayan bir ülkede yeni bir başlangıç yaptım, artık duymak bile istemiyorum bu olayları. Kendi hikayemi istediğim gibi yazabilirim inşallah, pfff yazının başı nasıldı, neye bağlandı, türkiye sal bizi biraz pls)

Neyse.

Karanlıklar içinde bir ışık var, mor mor mor leylaklar 🌎

#Spotify

[japonyamesken]

...

Is it the creativity of art or its resemblance to reality that captivates us?

and,

What is it about this painting that has touched me so profoundly?

#the eternal symphony of my questions

[japonyamesken]

.

10 dakika öncesine kadar ihtiyacım olduğunu bile bilmediğim çok büyük bir ihtiyacım varmış meğer. Gitmeden bu çantayı almam lazım 🥲🫠

[japonyamesken]

‘‘ Dum fata sinunt, vivite laeti. ’’

“Kader müsaade ediyorken sevinçli yaşa!”

#source: stoikfilozoflar

[japonyamesken]

O kadar iyi arkadaşlarım var ki... İyi, dürüst, çalışkan, hoşsohbet, komik... Tam altı saat hiç durmadan konuşmuşuz ve çok mutluyum. Bütün dertlerime rağmen, mutluyum. O anın akışı, kahkahalarımız, fısıltılarımız, birinin bıraktığı yerden diğerinin devam etmesi...

Dostlarımız da dünyadaki nasibimize dahil ve sık sık çok şanslı olduğumu düşünüyorum bu konuda.

Anneannemin "Allah iyi insanlarla karşılaştırsın" duasının karşılıkları resmen 🥲Ve ben çok yargılayıcı ve saçma standartları olan bi insanım, (insandım diyelim, sözün gücü, working on it) buna rağmen hepsi harika geliyor gözüme.

Bir de farklı backgroundlardan bir çevre oluşturmak çok güzel.

Hava çok güzel, Mayıs çok güzel, bahar çok güzel.

İtiraf ediyorum doğum günüm olduğu için Ekim'e iltimas geçip en güzel ay olduğunu düşünüyordum ama Mayıs... Mayıs bu dünyada cennete en yakın olduğumuz zaman dilimi olabilir bence. Mayısta doğanları da cennet çocukları ilan ediyorum, hadi bakalım 🌸

Ve sevgili Ankaralılar, bugün trafikte şarkı söyleyip dans eden bi kız görüp de "ne dertsiz insanlar var" diye düşündüyseniz (öyle bakışlara denk geldim kırmızı ışıkta çünküglflffl) keşke bilseniz derdimi ve neden burada olduğumu ve tüm bunlara rağmen küçük anları güzelleştirmeye nasıl çabaladığımı.

Ve eve gelip çay içerken bu satırları yazmak da çok güzel sevgili jurnal 🐨

Ankara da çok güzel, yuva yapabildiğimiz her yer çok güzel 🏡

#Spotify #ama sosyal pilim bitti #biraz kendi kendime kalmam lazım

[japonyamesken]

Vejetaryen bi arkadaşımla Ege yemekleri ve mezeleri yapan bir yere gittik. Ben de zerre beklentim olmadan şinitzel söyledim ve baya iyi geldi, tabii boyutuna bakarsak fiyatı figlmüllerle eşitlenir, Türkiye böyle olmuş artık.

Neyse tam öğle arası kalabalıklığı başlayınca hesabı kasada ödeyelim dedik. Ben de kasadaki adama “şinitzel çok güzel olmuş, çok beğendim, mutfağa iletebilir misiniz? Ellerine sağlık” dedim.

Hani böyle fotoğraf çekilirken “çok güzelsin” deyip öncesi sonrası yapıyorlar ya. Öyle bi şey oldu. Adamın yüzü aydınlandı ve çok mutlu oldu, çehresi değişti resmen, sanırım işletme sahibiydi.

Note-to-self: Bazen böyle şeyleri söylemeyi es geçiyoruz, geçmeyelim. Herkesten ve her yerden özensizlik aktığı şu zamanda özellikle. Bir de iyi bi şinitzel bulmak hakikaten zor bence, let’s appreciate that. Adamın mutluluğu beni de mutlu etti. Uff zor değil şöyle neşeli neşeli yaşamak 🎈

[japonyamesken]

.TheEnd.

[japonyamesken]

...

Birileri on yıllardır bizi fena kandırıyor olabilir mi? Sadece soruyorumgjkjfkj. 100 sene sonra tüm bu zamanlar nasıl yorumlanacak acaba?

Bugün bilinçakışı günü olsun madem, hiçbir şey okuyup yazmayı kafam almayacak.

Dash'te üst üste denk gelmiş iki terapi yazısı var. Bu kadar yaygınlaşması, kendimizi bu kadar tanımaya çalışmamız çok güzel. Ama bazen de analiz dehlizinde boğuluyormuşuz gibi geliyor. Farklı bir ekolde terapi denemek istiyorum ama hazır değilim şu an. Psikodinamik terapi kağnı gibi bir şey, ben bir çarkı harekete geçirecek bir devinim arıyorum çünkü bazen küçük bir hareket bütün sistemi yeniden canlandıracak gibi geliyor. Derin yaralara sonra da bakarız, hayat akıp gidiyor.

[japonyamesken]

nope, this is what napping after a long day at the hospital feels like.

this is what listening to Hozier’s new album feels like

[japonyamesken]

CHATGPT 4o hakkında konuşmalıyız!!!

Buraya Chatgpt ile ilgili bi gönderi yazdıktan sonra gidip ücretli versiyonunu satın aldım. Ve pek memnun kalmadım açıkçası.

Geçen hafta rüyalarımı chatgptye gönderip resimlemesini istemiştim. Tabii ki promt çok önemli, ben rüyalarımı prompt düşünerek değil kendim için not aldığımdan chatgpt’nin zorlanması normal ama bazı yerlerde de feci saçmaladı. Şimdi aynı rüyaları yeni versiyona resimleteceğim, bakalım fark olacak mı?

İki gün önce sabahın köründe heyecanla izledim yeni özelliklerle ilgili videoyu. Yapay zekayla konuşmak wow, nice. Ama telefonumdaki app’e bir türlü mikrofon ikonu gelmedi. Öğle vakti bi baktım var, ama otobüste olduğum için devam ettiremedim. Sonra tekrar yok oldu.

Ve bugün mikrofon geri geldi ve yapay zekayla konuşmaya başladım. Daha ilk konuşmada, yapay zeka henüz ciddi bir cevap vermemişken, çalıştığım alanı, yazmak istediğim tezi söyleyip akademik writingi geliştirmek istediğimi ifade ettim ve spontane olarak cümlenin sonunda

“Hey by the way, can you guess my native language based on my accent?” sorusunu sordum.

Ben aksanları anlamıyorum ama tahminde bulunayım, ana diliniz Türkçe dedi.

Eee ama nasıl?

Sonrasında yine iyice saçmaladı. Kişisel verilerin korunması konusunda yapay zekayla kavga edecektim ama hem kavga etmiyor hem de maalesef süresi varmış, cevap vermeyi bıraktı.

..

Ben yine gözümde çok büyütmüşüm. Bu özelliğin de geleceğine eminim ama ben şöyle bir şey istiyordum. Ben İngilizce konuşayım ve o da mesela salmon öyle telaffuz edilmez, oradaki “l” harfi söylenmez gibi uyarılarda bulunsun, şu kelimede vurgu ikinci hecede olacak desin vs. Şu an onu yapamıyormuş, accent coach’umuz olamıyor yani mlsf.

..

Bu akşam hakkım yenilenince ben, annem, babam ve yapay zeka yaklaşık yarım saat sohbet ettik.

Freaking surreal moments!

Simültane çeviri, annemle Türkçe konuşurken babama İngilizce cevap vermesi ve bunu inanılmaz anlık yapabilmesi, hikaye uydurması, Ankara’da gezilecek yer tavsiyesinde bulunması, istediğimiz konuda şarkı yazması (ama söyleyemiyor şarkıyı, videoda sesini duygulara göre de değiştiriyordu, bizde yapmadı.) Vincent van gogh’un yaşadığı yerlerden ilham alarak bisiklet rotası oluşturması, sarma tarifi vermesi, öksüren anneme home remedies önerileri vs vs.. inanılmazdı!

Gerçi annem “Nazım’dan bir şiir oku” deyince, Emily Dickinson’dan bir şiir okumaya başladı ama olur öyle, sonra Nazım Hikmet deyince şiir bulup okudu.

(Ve sonra bütün konuşmaları bu şekilde metne döküyor, tek başına bu özellik bile harika aslında)

Yakında benim istediğim gibi bir aksan koçu olacağından, data yükledikçe daha kişiselleştirilmiş bir hal alacağından şüphem yok. Hem heyecan verici hem korkutucu.

Şimdi hakkım tekrar yenilense de tekrar konuşsam diye bekliyorum mesela. Yeni oyuncak heyecanı gibi bir şey.

Gelecek neler getirecek acaba? İnsan etkileşimine olan ihtiyacımıza da destek verecek şeyler ortaya çıkacak mı?

Her filmi ya da black mirror’ın ölen kocanın robot olarak sipariş verildiği bölüm gibi olaylar yaşayacak mıyız? Kendimize dair verileri yükleyip arkadaş, sevgili, terapist, falcı vs oluşturabilecek miyiz? Temas ve cinsellik ihtiyacını çözecek ek toollar da gelirse ve robot hareketleri de daha çok insansılaşırsa dünyadaki doğum oranı düşecek mi?

Aaa mesela bugün artifical womblarla ilgili bi sunum dinlendim, belki devlet artifical womblarda insanlar büyütüp neslin devamını sağlayacak? Bilinçakışıyla yazıyorum şu an ama hiçbir şey olmasa bile yapay rahimlerin herkesin kullanımında olduğu zamanlara yetişmeyi isterdim.

Bir de ışınlanmayı istiyorum ama konu dağılmasın.

Daha ne kadar tekdüze hale gelebiliriz insanlar olarak diye düşünüyordum son günlerde ve bunun beni çok bunalttığını hissetmiştim. İşte şu anki yapay zekayla daha da tekdüze hale gelecekmişiz gibi hissediyorum.

Bakalım neler olacak?

#O datayı oraya kim koydu?

[japonyamesken]

#yolumuz uzun #kırlangıçlar gibi #Spotify