Fərqində olmadan özümlə savaşmaqdan çox yoruldum. Zaman keçdikcə fərqinə vardım ki bəzi duyğuları itirmişəm məsələn, sevmək kimi. Əvvəllər gözlərimin içi parıldayırdı xoşbəxtlikdən ama indi gözlərimdə ki o işıq sönüb sanki istəsəm belə əvvəl ki kimi təbəssüm edə bilmirəm onun əvəzinə saxta olan gülüş yaranır. Çünki bilirəm bir yerdə çox böyük xəyal qırıqlığı ilə yaşayıram.
"Sert degilim aslında öyle soğuk da değilim sadece hayatıma artık insan almamaya ve gitmek isteyene yol vermeye kararlıyım." Bu gün kullandığım bu cümle ve geldiğim bu nokta neden canımı bu kadar acıttı.
Pranga'nın "indi gözlərindəyəm, ona görə də ağlama, izin vermə gözyaşın olub düşüm yanağına" deyib, 5 il sonra isə "indi gözlərində deyiləm, ağla istəsən, birdə soyuq yanaqlarını islatmayacam" deməsi...