#Βιβλικοί στίχοι
Text
Προφητείες από τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό σχετικά με την εμφάνιση του ενσαρκωμένου Θεού των εσχάτων ημερών και την εργασία του ως ο Υιός του ανθρώπου
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Λουκ. 12:40).
«Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:37).
«Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Ματθ. 24:27).
«Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ' ουρανόν λάμπει εις την υπ' ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης» (Λουκ. 17:24-25).
«Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Ματθ. 25:6).
«Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης» (Αποκ. 16:15).
«Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε» (Αποκ. 3:3).
«Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού» (Αποκ. 3:20).
«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκ. 2:7).
«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13).
«Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ' εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού» (Αποκ. 1:12-16).
Σχετικά λόγια του Θεού:
Ο Ιησούς είπε ότι θα κατέφθανε όπως είχε αναχωρήσει, αλλά γνωρίζεις εσύ το αληθινό νόημα των λόγων Του; Μήπως τα είπε στην ομήγυρή σας; Γνωρίζεις μόνο ότι θα καταφτάσει όπως έφυγε, πάνω σε ένα σύννεφο, μα γνωρίζεις πώς ακριβώς ο ίδιος ο Θεός επιτελεί το έργο Του; Εάν ήσουν αληθινά σε θέση να δεις, τότε πώς θα πρέπει να ερμηνεύονται τα λόγια του Ιησού; Είπε: Όταν ο Υιός του ανθρώπου έλθει τις έσχατες ημέρες, ο ίδιος δεν θα γνωρίζει, οι άγγελοι δεν θα γνωρίζουν, οι αγγελιοφόροι στον ουρανό δεν θα γνωρίζουν και ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα γνωρίζει. Μόνο ο Πατήρ θα γνωρίζει, τουτέστιν μόνο το Πνεύμα θα γνωρίζει. Ακόμα και ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν γνωρίζει, όμως εσύ είσαι σε θέση να έχεις δει και να γνωρίζεις; Εάν ήσουν ικανός να γνωρίζεις και να έχεις δει ιδίοις όμμασι, δεν θα είχαν ειπωθεί μάταια αυτά τα λόγια; Και τι είπε ο Ιησούς τότε; «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος· και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. ... Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών». Όταν έρθει εκείνη η ημέρα, ούτε ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν θα το γνωρίζει. Ο Υιός του ανθρώπου αναφέρεται στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού, έναν κανονικό και συνηθισμένο άνθρωπο. Ακόμη και ο ίδιος ο Υιός του ανθρώπου δεν γνωρίζει, άρα πώς θα μπορούσες να γνωρίζεις εσύ;
από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι ο ίδιος ο Θεός είπε ότι θα καταφθάσει πάνω σε ένα σύννεφο. Είναι αλήθεια ότι ο Θεός το είπε ο ίδιος, αλλά δεν γνωρίζεις ότι κανείς δεν μπορεί να συλλάβει τα μυστήρια του Θεού; Δεν γνωρίζεις ότι κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει τον λόγο του Θεού; Είσαι σίγουρος, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι διαφωτίστηκες και φωτίστηκες από το Άγιο Πνεύμα; Σίγουρα δεν σου έδειξε το Άγιο Πνεύμα με τέτοιον άμεσο τρόπο; Ήταν το Άγιο Πνεύμα που έδωσε οδηγίες ή οι δικές σου αντιλήψεις σε έκαναν να το σκεφτείς; Είπες: «Αυτό ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό». Εντούτοις, δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις δικές μας αντιλήψεις και απόψεις για να μετρήσουμε τον λόγο του Θεού. Όσο για τα λόγια που εξέφρασε ο Ησαΐας, μπορείς να ερμηνεύσεις με απόλυτη βεβαιότητα τα λόγια του; Τολμάς να ερμηνεύσεις τα λόγια του; Εφόσον δεν τολμάς να ερμηνεύσεις τα λόγια του Ησαΐα, γιατί τολμάς να ερμηνεύσεις τα λόγια του Ιησού; Ποιος είναι πιο δοξασμένος, ο Ιησούς ή ο Ησαΐας; Εφόσον η απάντηση είναι ο Ιησούς, γιατί ερμηνεύεις τα λόγια που εξέφρασε ο Ιησούς; Θα σου έλεγε ο Θεός εκ των προτέρων το έργο Του; Δεν μπορεί να γνωρίζει ούτε ένα πλάσμα, ούτε καν οι αγγελιοφόροι στον ουρανό ούτε ο Υιός του ανθρώπου, άρα πώς θα μπορούσες να το γνωρίζεις εσύ;
από «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
«Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». […] Υπάρχουν πολλοί παράλογοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος οφείλουν να φτάσουν από τους ουρανούς στ’ αυτιά του ανθρώπου. Όποιος σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο δεν γνωρίζει το έργο του Θεού. Στην πραγματικότητα, οι ομιλίες που έχει εκφέρει το Άγιο Πνεύμα είναι αυτές του ενσαρκωμένου Θεού. Το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να μιλήσει απευθείας στον άνθρωπο, όπως ούτε ο Ιεχωβά δεν μιλούσε απευθείας στους ανθρώπους, ακόμα και κατά την Εποχή του Νόμου. Δεν θα ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να το έκανε στη σημερινή εποχή; Για να εκφέρει ο Θεός ομιλίες, προκειμένου να φέρει εις πέρας το έργο Του, πρέπει να ενσαρκωθεί, διαφορετικά το έργο Του δεν θα μπορεί να επιτύχει τον στόχο Του. Εκείνοι που αρνούνται την ενσάρκωση του Θεού είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν το Πνεύμα ή τις αρχές βάσει των οποίων εργάζεται ο Θεός.
από «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει ορίσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του, να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος λαχταρούσε να μπορέσει να δει τον ερχομό του Σωτήρα. Ο άνθρωπος λαχταρούσε να δει τον Σωτήρα Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο καθώς Εκείνος κατέρχεται, αυτοπροσώπως, ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον νοσταλγούν και λαχταρούν τον ερχομό Του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος λαχταρά να επιστρέψει ο Σωτήρας και να επανενωθεί με τους ανθρώπους, δηλαδή, επιθυμεί να επιστρέψει ο Ιησούς ο Σωτήρας στους ανθρώπους από τους οποίους Εκείνος έχει χωριστεί για χιλιάδες χρόνια. Κι ο άνθρωπος ελπίζει ότι Εκείνος θα εκτελέσει για μια ακόμη φορά το έργο της λύτρωσης που πραγματοποίησε στους Ιουδαίους, θα είναι συμπονετικός και στοργικός προς τον άνθρωπο, θα συγχωρέσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, θα σηκώσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, και θα σηκώσει ακόμη όλες τις παραβάσεις του ανθρώπου και θα απελευθερώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Λαχταρούν ο Ιησούς ο Σωτήρας να είναι ο ίδιος όπως πριν – ένας Σωτήρας στοργικός, φιλικός και σεβαστός, ο οποίος δεν οργίζεται ποτέ προς τον άνθρωπο και ο οποίος ποτέ δεν τον αποδοκιμάζει. Αυτός ο Σωτήρας συγχωρεί και σηκώνει όλες τις αμαρτίες του ανθρώπου, και μάλιστα πεθαίνει πάνω στο σταυρό για τον άνθρωπο ξανά. Μετά την αναχώρηση του Ιησού, οι μαθητές που Τον ακολούθησαν κι όλοι οι Άγιοι που σώθηκαν χάρη στο όνομά Του, Τον νοσταλγούσαν απεγνωσμένα και Τον περίμεναν. Όλοι εκείνοι που σώθηκαν από τη χάρη του Ιησού Χριστού κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος λαχταρούν να έρθει αυτή η χαρμόσυνη μέρα κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών, όταν ο Ιησούς ο Σωτήρας θα φτάνει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Φυσικά, αυτή είναι και η συλλογική ε��ιθυμία όλων εκείνων που αποδέχονται σήμερα το όνομα του Ιησού του Σωτήρα. Ανά το σύμπαν, όλοι εκείνοι που γνωρίζουν τη σωτηρία του Ιησού του Σωτήρα λαχταρούν απελπισμένα τον ξαφνικό ερχομό του Ιησού Χριστού, για να εκπληρώσει τα λόγια του Ιησού όταν βρισκόταν στη γη: «Θα έρθω όπως ακριβώς αναχώρησα». Ο άνθρωπος πιστεύει ότι, μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση, ο Ιησούς επέστρεψε στον ουρανό πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, και πήρε τη θέση Του στα δεξιά του Υψίστου. Ο άνθρωπος σκέφτεται ότι, ομοίως, ο Ιησούς θα κατέβει, πάλι πάνω σε ένα λευκό σύννεφο (το σύννεφο αυτό αναφέρεται στο σύννεφο πάνω στο οποίο Εκείνος επέστρεψε στον ουρανό), ανάμεσα σ’ εκείνους που Τον λαχταρούσαν απελπισμένα για χιλιάδες χρόνια, και ότι Εκείνος θα φορά ρούχα εβραϊκά και θα έχει την όψη τους. Αφού εμφανιστεί στον άνθρωπο, θα τους προσφέρει φαγητό, και θα κάνει ν’ αναβλύσει το νερό της ζωής γι’ αυτούς, και θα ζήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, γεμάτος χάρη κι αγάπη, ζωντανός και πραγματικός. Και ούτω καθεξής. Όμως ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν το έκανε αυτό. Έκανε το αντίθετο από αυτό που σκέφτηκε ο άνθρωπος. Δεν ήρθε ανάμεσα σε εκείνους που λαχταρούσαν την επιστροφή Του, και δεν εμφανίστηκε σε όλους τους ανθρώπους ενώ ήταν πάνω στο λευκό σύννεφο. Έχει ήδη φτάσει, αλλά ο άνθρωπος δεν Τον ξέρει, κι εξακολουθεί να μην γνωρίζει για την άφιξή Του. Ο άνθρωπος απλά Τον περιμένει άσκοπα, αγνοώντας ότι Εκείνος έχει ήδη κατέβει πάνω σε ένα «λευκό σύννεφο» (το σύννεφο το οποίο είναι το Πνεύμα Του, τα λόγια Του κι όλη Του η διάθεση κι όλα αυτά που είναι Εκείνος), και τώρα βρίσκεται ανάμεσα σε μια ομάδα νικητών που Εκείνος θα φτιάξει κατά την διάρκεια των εσχάτων ημερών. Ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει αυτό: Αν και ο άγιος Σωτήρας Ιησούς είναι γεμάτος στοργή και αγάπη προς τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε να δουλέψει σε «ναούς» που κατοικούνται από βρομιά κι ακάθαρτα πνεύματα; Αν κι ο άνθρωπος πάντα περίμενε την άφιξή Του, πώς θα μπορούσε Εκείνος να εμφανιστεί σε αυτούς που τρώνε την σάρκα των αδίκων, που πίνουν το αίμα των αδίκων, που φοράνε τα ρούχα των αδίκων, που πιστεύουν σ’ Εκείνον αλλά δεν Τον ξέρουν, κι οι οποίοι συνεχώς Τον εκβιάζουν; Ο άνθρωπος γνωρίζει μόνο ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας είναι γεμάτος αγάπη και συμπόνια, και είναι προσφορά περί αμαρτίας γεμάτη λύτρωση. Αλλά ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα ότι Εκείνος είναι ο ίδιος ο Θεός, που ξεχειλίζει από δικαιοσύνη, μεγαλοσύνη, οργή και κρίση, και κατέχει εξουσία κι είναι γεμάτος αξιοπρέπεια. Έτσι, αν και ο άνθρωπος λαχταρά με ανυπομονησία και ποθεί την επιστροφή του Λυτρωτή, ακόμα κι ο Παράδεισος συγκινείται από τις προσευχές του ανθρώπου, ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν εμφανίζεται σε εκείνους που πιστεύουν σε Εκείνον αλλά δεν Τον γνωρίζουν.
από «Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα “λευκό σύννεφο”» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Ο Θεός έχει ενσαρκωθεί στην κινεζική ηπειρωτική χώρα, αυτή που οι συμπατριώτες στο Χονγκ Κονγκ και στην Ταϊβάν αποκαλούν ενδοχώρα. Όταν ο Θεός κατέβηκε από τον ουρανό στη γη, κανένας στον ουρανό και στη γη δεν το ήξερε, γι’ αυτό το πραγματικό νόημα του Θεού επιστρέφει με μυστικό τρόπο. Ζει και εργάζεται ενσαρκωμένος εδώ και πολύ καιρό, όμως κανένας δεν το ήξερε. Ακόμα και σήμερα, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Ίσως αυτός να παραμείνει ένας αιώνιος γρίφος. Η ενσάρκωση του Θεού αυτήν τη φορά, δεν είναι κάτι που μπορεί να γνωρίσει ο οποιοσδήποτε. Όσο μεγάλης κλίμακας και πανίσχυρο κι αν είναι το έργο του Πνεύματος, ο Θεός παραμένει πάντοτε συγκροτημένος, χωρίς ποτέ να αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Μπορεί κανείς να πει ότι αυτό το στάδιο του έργου Του είναι σαν να λαμβάνει χώρα στο ουράνιο βασίλειο. Παρόλο που είναι απολύτως εμφανές στους πάντες, κανένας δεν το αναγνωρίζει. Όταν ο Θεός ολοκληρώσει αυτό το στάδιο του έργου Του, οι πάντες θα αφυπνιστούν από το όνειρο διαρκείας τους και θα αντιστρέψουν την προηγούμενη στάση τους.[1][...] Τη χαραυγή, χωρίς κανένας να το ξέρει, ήρθε ο Θεός στη γη και άρχισε τη ζωή Του ως ενσαρκωμένος. Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτήν τη στιγμή. Ίσως να κοιμόντουσαν όλοι τους βαθιά, ίσως πολλοί που ήταν ξύπνιοι να περίμεναν και ίσως πολλοί να προσεύχονταν αθόρυβα στον επουράνιο Θεό. Ωστόσο, απ’ όλους αυτούς τους πολλούς ανθρώπους, κανένας δεν γνώριζε ότι ο Θεός είχε ήδη φτάσει στη γη. Ο Θεός εργάζεται με αυτόν τον τρόπο, ώστε να φέρεις εις πέρας το έργο Του πιο ομαλά και να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα, καθώς επίσης για να αποφύγει περισσότερους πειρασμούς. Όταν οι άνθρωποι ξυπνήσουν από τον ανοιξιάτικο λήθαργό τους, το έργο του Θεού θα έχει από καιρό τελειώσει κι Εκείνος θα αναχωρήσει, λήγοντας τη ζωή της περιπλάνησης και της παραμονής Του στη γη.
από «Έργο και είσοδος (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Άνθρωποι που δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά περιμένουν τυφλά την επιστροφή του Ιησού πάνω σε λευκά σύννεφα, σίγουρα βλασφημούν απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και είναι η φυλή που θα καταστραφεί. Απλά επιθυμείτε τη χάρη του Ιησού και απλώς θέλετε να απολαύσετε το γαλήνιο βασίλειο των ουρανών, κι όμως, ποτέ δεν έχετε υπακούσει στα λόγια του Ιησού και ποτέ δεν έχετε αποδεχτεί την αλήθεια που εκφράζει ο Ιησούς καθώς επιστρέφει ενσαρκωμένος. Τι θα προσφέρετε ως αντάλλαγμα για το γεγονός της επιστροφής του Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο; Είναι η ειλικρίνεια με την οποία επανειλημμένως αμαρτάνετε και μετά εξομολογείστε, ξανά και ξανά; Τι θα θυσιάσετε για τον Ιησού που επιστρέφει πάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Είναι τα χρόνια δουλειάς με τα οποία κολακεύετε τον εαυτό σας; Τι θα προσφέρετε ώστε να σας εμπιστευτεί ο Ιησούς που έχει επιστρέψει; Είναι η αλαζονική σας φύση που δεν υπακούει σε καμία αλήθεια;
από «Όταν δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Σας λέω, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό λόγω των σημείων, ανήκουν σίγουρα στην κατηγορία που θα υποστεί καταστροφή. Αυτοί που δεν είναι ικανοί να αποδεχτούν τα λόγια του Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος είναι σίγουρα τα τέκνα της κολάσεως, οι απόγονοι του αρχαγγέλου, η κατηγορία που θα υποβληθεί σε αιώνια καταστροφή. Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα προαναγγείλει το τέλος του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφρα��η της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως «ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος», θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και πολύ αλαζόνες. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη λύτρωση για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε.
από «Όταν δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
Πηγή από: https://el.kingdomsalvation.org/
0 notes
Text
Χτύπα και η πόρτα θα ανοίξει
Το 1989, μαζί με τη μητέρα μου δεχθήκαμε το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού. Αφότου άρχισα να πιστεύω στον Κύριο, μέσα από τη συχνή μου συμμετοχή στις συνάξεις και την ανάγνωση των Γραφών, έμαθα ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό, τη γη και όλα όσα αυτά περιέχουν, καθώς ότι Εκείνος έπλασε τους ανθρώπους και παρέχει τα πάντα για τους ανθρώπους. Εκείνον τον καιρό ο ιεροκήρυκας μας έλεγε συχνά «Όσες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουμε, αν προσευχόμαστε στον Θεό, Εκείνος θα μας βοηθήσει. Αυτό ισχύει επειδή ο Κύριος είπε «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (κατά Ματθαίον 7:7-8). Ο Κύριος είναι αξιόπιστος, οπότε αν έχουμε δυσκολίες και προσευχόμαστε στον Κύριο, Εκείνος θα ακούσει τις προσευχές μας. Μας μιλάει μέσα από τα λόγια της Βίβλου και μας οδηγεί σε όλες τις δυσκολίες…» Μετά απ’ αυτό εμπιστεύτηκα τα πάντα στον Κύριο, ασχέτως αν επρόκειτο για τα μεγάλα ή τα μικρά πράγματα της ζωής. Ο Κύριος στην ουσία άκουσε τις προσευχές μου και με οδήγησε μέσα από τα λόγια της Βίβλου και έκανε να αποδώσουν καρπούς όλα όσα αναζητούσα. Εξ αυτού, θεωρούσα όλο και πιο πολύτιμη τη Βίβλο, η οποία ήταν αναπόσπαστο στοιχείο μου και δεν την αποχωριζόμουν ποτέ.
Μία Κυριακή, τον Σεπτέμβριο του 1997, πήγα σε μία σύναξη, όπως πάντα, και η ηλικιωμένη αδελφή που κήρυττε είπε «Ευχαριστούμε τον Κύριο για τη χάρη Του. Σήμερα προσκάλεσα αυτές τις δύο νεαρές αδελφές για να συναναστραφούν μαζί μας, στις οποίες μπορείτε να υποβάλετε οποιαδήποτε ερωτήματα έχετε κατά νου…» Ανέκαθεν θαύμαζα αυτήν την ηλικιωμένη αδελφή, η οποία είχε ξεκινήσει να πιστεύει στον Κύριο όταν ήταν 18 ετών, και σήμερα ήταν 68. Στα 50 χρόνια της πίστης της, είχε διαβάσει τη Βίβλο με τόσο σθένος, που είχε φθείρει τρία αντίτυπα, και είχε μια αρκετά καλή γνώση της Βίβλου. Όμως σήμερα, μου προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι άφηνε αυτές τις δύο εικοσάρες αδελφές να κάνουν το κήρυγμα. Πόσο καιρό πίστευαν στον Κύριο; Τι μήνυμα ήταν ικανές να μας περάσουν; Δεν είχα πειστεί, όμως επειδή το είχε προτείνει η ηλικιωμένη αδελφή, δεν είπα τίποτα. Όταν οι νεαρές αδελφές μάς έμαθαν να τραγουδάμε ένα εδάφιο από την Αποκάλυψη 22:1–5, «Ένας ποταμός από Νερό της Ζωής», σκέφτηκα ότι αυτό το εδάφιο ακουγόταν πολύ φρέσκο και ευχάριστο, οπότε η καρδιά μου αγαλλίασε Μετά απ’ αυτό, μας έβαλαν να τραγουδήσουμε ένα νέο εδάφιο, το οποίο λεγόταν «Ο Παντοδύναμος Θεός έχει ήδη εμφανιστεί στην Ανατολή» και σκέφτηκα ότι αυτός ο ύμνος ήταν επίσης πολύ καλός και ότι είχε χαρακτήρα και ενέργεια. Σκέφτηκα ότι μπορούσε να δώσει πίστη στους ανθρώπους καλύτερα από τα εδάφια που τραγουδούσαμε πριν στην εκκλησία. Εκείνη τη στιγμή η καρδιά μου έπαψε να αντιμάχεται εκείνες τις δύο νεαρές αδελφές. Σύντομα, όμως, η μία από τις νεαρές αδελφές έγινε μάρτυρας για τον Κύριο Ιησού που έχει ήδη επιστρέψει και είπε, επίσης, ότι στις έσχατες ημέρες ο Θεός έχει και πάλι ενσαρκωθεί, εμφανίζεται και εργάζεται σαν Υιός του ανθρώπου. Είπε ότι έχοντας ως βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, Εκείνος πραγματοποίησε ένα στάδιο του έργου του λόγου, το οποίο κρίνει και καθαίρει τους ανθρώπους, καθώς και ότι Εκείνος προσωπικά έχει ανοίξει το βιβλιάριο… Καθώς μιλούσε, άφησε κάτω τη Βίβλο και πήρε ένα βιβλίο με τίτλο «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός», και άρχισα να αναστατώνομαι: «Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, όμως στην πραγματικότητα αφήνουν κάτω τη Βίβλο. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι σωστό! Ποιο είναι το νόημα να πιστεύεις στον Θεό, αλλά να μη διαβάζεις τη Βίβλο; Η πίστη μας στον Κύριο βασίζεται στη Βίβλο και πρέπει να τη διαβάζουμε συνεχώς!» Τη στιγμή που ήθελα να τις αντικρούσω, είδα την ηλικιωμένη αδελφή να κάνει επανειλημμένως νεύμα με το κεφάλι της, οπότε κατάπια τα όσα ήθελα να πω για να τις αντικρούσω. Σκέφτηκα «αν η ηλικιωμένη αδελφή εγκρίνει το κήρυγμά τους, με τη γνώση που έχω εγώ για τη Βίβλο μπορεί να μην μπορέσω να τις αντικρούσω και να καταλήξω να ντροπιαστώ. Καλύτερα να περιμένω μέχρι να φύγουν, και μετά θα μιλήσω με την ηλικιωμένη αδελφή. Σίγουρα δεν είναι σωστό να πιστεύεις στον Θεό και να αφήνεις τη Βίβλο στην άκρη, επειδή η Βίβλος λέει: “Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος” (Β’ Τιμόθεον 3:16). Από τη στιγμή που η Βίβλος είναι θεόπνευστη, αντιπροσωπεύει τη φωνή του Θεού. Το αν τηρούμε τη Βίβλο ή όχι, έχει όντως να κάνει με το μεγαλύτερο ζήτημα του αν λαμβάνουμε ευλογίες ή υποφέρουμε από κακοτυχίες, και πρέπει να έχω μια σαφή κατανόηση αυτού του ζητήματος. Δεν πρέπει να αφήσω αυτές τις δύο αδελφές να μας παραπλανήσουν και να μας εξαπατήσουν». Ήμουν συνεχώς πανικοβλημένη και το στομάχι μου σφιγγόταν από την ανησυχία. Δεν μου ήταν εύκολο να περιμένω μέχρι το τέλος της σύναξης. Κοιτούσα συνεχώς την ηλικιωμένη αδελφή, βλέποντας ότι προφανώς ενέκρινε αυτά που έλεγαν οι νεαρές αδελφές. Καθ’ όλη τη διάρκεια φαινόταν ήρεμη και χαρούμενη, ενώ εγώ συνεχώς ψιθύριζα μέσα μου: «Μα γιατί δεν λες τίποτα; Θα τις αφήσεις έτσι απλά να κηρύττουν με αυτόν τον τρόπο, εγκαταλείποντας τη Βίβλο; Αυτό αποκαλείς το να είσαι καλός αντιπρόσωπος του Κυρίου;»
Όταν επέστρεφα στο σπίτι, όσο περισσότερο το σκεφτόμουν τόσο περισσότερο αγχωνόμουν. «Διαβάζω τη Βίβλο επί επτά ή οκτώ χρόνια, και τώρα έρχονται κάποιοι να μου πουν να την εγκαταλείψω. Επίσης, η ηλικιωμένη αδελφή, απρόσμενα, φαίνεται να πιστεύει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα μ’ αυτό. Όμως, πώς συμφωνεί αυτό με τις απαιτήσεις του Κυρίου; Όμως, οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές της εκκλησίας έχουν δεχθεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, οπότε, αν εγώ δεν το δεχθώ, στην απίθανη περίπτωση να έχει πραγματικά επιστρέψει ο Κύριος και να είναι όντως ο Παντοδύναμος Θεός, δεν θα χάσω την ευκαιρία να υποδεχθώ την επιστροφή του Κυρίου;» Ωστόσο, εξακολουθούσα να έχω δεύτερες σκέψεις. Δεν μπορούσα απλώς να δεχθώ τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και να εγκαταλείψω τη Βίβλο, όπως έκαναν αυτοί, όμως τι μπορούσα να κάνω; Καθότι ένιωθα νευρικότητα και ο δρόμος μου φαινόταν ανώμαλος και γεμάτος λακκούβες, γύρισα στο σπίτι πολύ αναστατωμένη. Όταν ο άντρας μου με είδε που ήμουν σαστισμένη, γρήγορα με ρώτησε «Γιατί είσαι τόσο ταραγμένη; Τι είναι αυτό που σε απασχολεί;» «Αχ! Πού να σ’ τα λέω… Σήμερα ήρθαν στην εκκλησία δύο νεαρές αδελφές και έκαναν κήρυγμα, και είπαν ότι ο Κύριος Ιησούς έχει ήδη επιστρέψει και έχει ανοίξει το βιβλιάριο. Μας έδωσαν, επίσης, από ένα βιβλίο και μας είπαν ότι ήταν ο νέος λόγος του Θεού. Στο μέλλον θα μας βάζουν να διαβάζουμε μόνο αυτό το βιβλίο, το οποίο έχει τίτλο «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός». Εσύ τι λες; Πιστεύουμε στον Κύριο τόσα χρόνια και διαβάζαμε ανέκαθεν τη Βίβλο, η οποία μας έχει αποφέρει τόσα οφέλη. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε ποτέ τη Βίβλο!» Επίσης έκπληκτος, είπε ο άντρας μου «Αλήθεια; Αυτό συμβαίνει;» Αφότου το σκέφτηκε καλά για λίγο, είπε «Νομίζω πως έχεις δίκιο. Πρέπει να είμαστε ενσυνείδητοι απέναντι στον Κύριο και πρέπει να διαβάζουμε τη Βίβλο για την πίστη μας στον Θεό. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε ποτέ τη Βίβλο». Η σίγουρη απάντηση του άντρα μου ενίσχυσε την πεποίθησή μου για διαφύλαξη της Βίβλου.
Το βράδυ, γονάτισα μπροστά στη Βίβλο και προσευχήθηκα με ανυπομονησία στον Κύριο, ικετεύοντάς Τον να προσέχει το ποίμνιό Του και να μην αφήσει τους ανθρώπους να του το κλέψουν. Τις επόμενες ημέρες διάβαζα τη Βίβλο όπως συνήθως και, όταν ήρθε η Κυριακή, πήρα τη Βίβλο μου και ξεκίνησα νωρίτερα. Έβαλα επίσης στην τσάντα μου εκείνο το βιβλίο, το «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός». ��πειδή δεν ήξερα πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίσω αυτό το βιβλίο, ήθελα να ακούσω τη γνώμη της ηλικιωμένης αδελφής και των άλλων. Όταν είδα την ηλικιωμένη αδελφή, της είπα ακριβώς πώς ένιωθα σχετικά με το ζήτημα. Αφότου με άκουσε, η ηλικιωμένη αδελφή χαμογέλασε και μου είπε «Αδελφή, αυτό σίγουρα δεν είναι κάτι το ασήμαντο· αντιθέτως είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με μεγάλη προσοχή. Αν βγάλουμε στα τυφλά μια ετυμηγορία για το πώς να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της επιστροφής του Κυρίου, θα είναι πολύ εύκολο να διαπράξουμε ύβρη απέναντι στον Κύριο. Πρέπει να προσευχόμαστε ειλικρινά λίγο περισσότερο υπό την παρουσία του Κυρίου, και έχω την πεποίθηση ότι ο Κύριος θα μας διαφωτίσει και θα μας φωτίσει, ώστε να καταλάβουμε το θέλημά Του». Ποτέ μου δεν είχα σκεφτεί ότι η ηλικιωμένη αδελφή θα μπορούσε να πει κάτι τέτοιο, όμως όταν κοίταξα τη στάση της, ήταν σαν να είχε ήδη βγάλει ένα τελικό συμπέρασμα σχετικά με το εν λόγω ζήτημα. Εκείνο το βράδυ, στριφογυρνούσα ανήσυχη στο κρεβάτι μου και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν το πώς η ηλικιωμένη αδελφή πίστευε στον Κύριο για τόσα χρόνια και ότι ήταν ένα άτομο με μεγάλη ικανότητα διάκρισης. Τα χρόνια που η εκκλησία βρισκόταν σε μεγάλο χάος, εκείνη μπόρεσε, παρά τον πειθαναγκασμό και τον παραγκωνισμό των παστόρων και των πρεσβύτερων, να αφήσει με σθένος και αποφασιστικότητα τη θέση που είχε στην εκκλησία «Πατριωτικό Κίνημα του Τριπλού Εαυτού» και να εισέλθει στο περιβάλλον της κατ’ οίκον εκκλησίας, μέσα από την προσευχή και την αναζήτηση του θελήματος του Θεού. Ζώντας υπό την απειλή της φυλάκισης, συνέχισε να υπηρετεί τον Κύριο. Τη σεβόμουν και τη θαύμαζα πολύ, και πίστευα ότι αυτήν τη φορά δεν θα δεχόταν απλώς το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, χωρίς να προσευχηθεί και να αναζητήσει. «Όμως αυτό το βιβλίο, το «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός», έχει εγκαταλείψει τη Βίβλο. Όπως και να το δει κανείς, αυτό είναι και πάλι λάθος! Κύριε, τι πρέπει να κάνω;» Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τη νουθεσία της ηλικιωμένης αδελφής ότι πρέπει κανείς να προσεύχεται και να αναζητά περισσότερο για τα πράγματα που δεν καταλαβαίνει καλά. Έτσι, γονάτισα ενώπιον του Κυρίου υπό την παρουσία Του και προσευχήθηκα: «Κύριε Ιησού Χριστέ της χάρης, αρχηγέ και τελειωτή μας, οι αδελφοί και οι αδελφές της εκκλησίας έχουν εγκαταλείψει τη Βίβλο και έχουν αρχίσει να διαβάζουν ένα βιβλίο που λέγεται «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός». Λένε, επίσης, ότι αυτός είναι ο νέος λόγος Σου, Κύριε! Όλα αυτά τα χρόνια, υπήρξε ποτέ κάποιος που να πίστευε στον Κύριο και να εγκατέλειψε τη Βίβλο; Ωστόσο σήμερα, όλα αυτά που ακούγονται στις συνάξεις κατά τη συναναστροφή μας, δεν έχουν να κάνουν με τα περιεχόμενα της Βίβλου. Κύριε! Με ποιον τρόπο να πιστεύω σ’ Εσένα; Σε ικετεύω να μου υποδείξεις τον δρόμο προς τα εμπρός, επειδή εσύ είσαι ο φανός μου, το φως του δρόμου και περιμένω την καθοδήγησή σου».
Μετά απ’ αυτό, έπαιρνα και πάλι μαζί μου τη Βίβλο στις συνάξεις, και όταν άκουγα ότι το περιεχόμενο που συζητείτο συμβάδιζε με τον λόγο της Βίβλου, απρόθυμα δεχόμουν ένα μέρος. Έκανα ότι δεν άκουγα οτιδήποτε δεν συμβάδιζε με τη Βίβλο, και παράλληλα περίμενα να έρθει η μέρα που οι αδελφοί και οι αδελφές θα αφυπνίζονταν και θα έβλεπαν την αλήθεια. Όμως, στη συνέχεια, ανακάλυψα ότι η κατάσταση των αδελφών βελτιωνόταν συνεχώς, και τα πρόσωπά τους έλαμπαν από ευτυχία. Από την άλλη, η δική μου η διάθεση σταδιακά επιδεινωνόταν και έπρεπε να καταβάλλω προσπάθεια για να χαμογελάσω, όταν αποκρινόμουν στους αδελφούς και τις αδελφές. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια μιας σύναξης, είδα τους αδελφούς και τις αδελφές πολύ ευδιάθετους να μοιράζονται κατά τη συναναστροφή μας τα όσα είχαν δεχθεί και μάθει από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού, και ήταν όλοι τους τόσο κατενθουσιασμένοι σαν να είχαν μόλις ��ρει έναν θησαυρό. Όσο για μένα, ήταν σαν μετά βίας να καταλάβαινα για ποιο πράγμα μιλούσαν, και ένιωθα χαζή σαν τούβλο. Δεν είχα να προσθέσω λέξη και απλώς καθόμουν βλακωδώς σε μια μεριά. Ένιωθα πολύ θλιμμένη και αναστατωμένη μέσα μου. Μπορούσα μόνο να εκλιπαρώ τον Κύριο από μέσα μου: «Κύριε! Παλιότερα μου φερόσουν με τόση χάρη και συχνά με διαφώτιζες. Γιατί δεν με διαφωτίζεις και τώρα; Μήπως δεν με θέλεις; Κύριε, είσαι η μόνη μου ελπίδα και σε ικετεύω να μη με απαρνηθείς…» Παρόλο που εκλιπαρούσα τον Κύριο με μεγάλη προσπάθεια, εξακολουθούσα να μη νιώθω οποιαδήποτε ανταπόκριση ή παρηγοριά από Εκείνον. Η καρδιά μου ψυχράνθηκε: Ο Κύριος δεν με θέλει…
Όταν γύρισα σπίτι, δεν μπορούσα να αντέξω άλλο τη θλίψη που ένιωθα. Έπεσα μπρούμυτα στο κρεβάτι μου και ��θελά μου αναφώνησα στον Κύριο: «Κύριε, το ξέρεις ότι Σε αγαπώ, και όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, εγώ δεν μπορώ απλώς να εγκαταλείψω τη Βίβλο και να Σε αφήσω. Όμως, πιστεύω σ’ Εσένα τόσα χρόνια, και δεν έχω νιώσει ποτέ μου τέτοιο σκοτάδι στο πνεύμα μου. Κύριε! Σου ζητώ να μη με αποστρέφεσαι. Λυπήσου με. Οι αδελφοί και οι αδελφές λένε ότι τα νέα λόγια είναι η φωνή Σου, τώρα που έχεις επιστρέψει. Διαβάζοντας αυτά τα λόγια έχουν όλοι δρέψει πολλούς καρπούς και ζούνε όλοι μέσα στην ευδαιμονία και την ευτυχία, ενώ εγώ έχω βυθιστεί στο σκοτάδι και δεν νιώθω πλέον την παρουσία Σου. Κύριε! Υποφέρω βαθιά μέσα στην καρδιά μου και είμαι πολύ μπερδεμένη, δεν ξέρω πώς να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά. Κύριε! Αυτό το βιβλίο, «Η Περγαμηνή που Άνοιξε ο Αμνός», είναι πραγματικά η φωνή Σου, τώρα που έχεις επιστρέψει; Αν είναι έτσι, Σε ικετεύω να με διαφωτίσεις και να με οδηγήσεις! Άσε με να καταλάβω τη φωνή Σου, γιατί κι εγώ θέλω να Σε ακολουθώ!» Σ’ εκείνο το σημείο της προσευχής μου, ξαφνικά εμφανίστηκε στο μυαλό μου η μορφή του Κυρίου Ιησού να στέκεται έξω και να μου χτυπάει την πόρτα, και ήταν λες και ο Κύριος στεκόταν έξω και με περίμενε για πολύ καιρό. Τρόμαξα και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι με το να συνεχίζω να προασπίζομαι τη Βίβλο και να μη δέχομαι τον Παντοδύναμο Θεό, έκλεινα την πόρτα στον Κύριο Ιησού. Αμέσως κατηγόρησα τον εαυτό μου, μετάνιωσα και ένιωσα να κυλάνε δάκρυα υποχρέωσης από τα μάτια μου… Δεν μπορούσα καν να σκουπίσω τα δάκρυά μου και με σπουδή σηκώθηκα από το πάτωμα. Πήρα τη Βίβλο μου και διάβασα στην Αποκάλυψη 3:20-22: «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού. Όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθήση μετ’ εμού εν τω θρόνω μου, καθώς και εγώ ενίκησα και εκάθησα μετά του Πατρός μου εν τω θρόνω αυτού. Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Ήμουν σίγουρη ότι αυτή ήταν η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή, γονάτισα και πάλι υπό την παρουσία του Κυρίου, με τα δάκρυα να κυλάνε ασταμάτητα: «Κύριέ Μου, Παντοδύναμε Θεέ, δεν περίμενα ότι θα αντιμετώπιζα κατ’ αυτόν τον τρόπο την άφιξή Σου… Ήμουν τυφλή και αδαής και δεν μπορούσα να καταλάβω τη φωνή Σου όταν χτύπησες την πόρτα μου, και Σε έκλεισα έξω από την πόρτα… Σε έκανα να νιώθεις πληγωμένος και απογοητευμένος… Αν δεν ήσουν τόσο ελεήμονας, μπορεί ακόμα να απαρνιόμουν τη φωνή Σου και να ζούσα στο σκοτάδι. Παντοδύναμε Θεέ! Θέλω να έρθω σ’ Εσένα, να δεχθώ τον λόγο Σου και να Σου ζητήσω να συνεχίσεις το έργο Σου για τη σωτηρία Μου». Μετά από την προσευχή μου, ένιωσα μέσα μου μια αίσθηση απαράμιλλης απελευθέρωσης, και ήταν σαν να είχε φύγει αυτή η πελώρια πέτρα που πίεζε την καρδιά μου. Η καρδιά μου ήταν τόσο ελαφριά! Μετά απ’ αυτό, όποτε είχα χρόνο διάβαζα τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού. Αδημονούσα να αναπληρώσω όλον τον χαμένο χρόνο, όμως, βαθιά μέσα στο πνεύμα μου, ήμουν ακόμα μπερδεμένη σχετικά με το ότι το έργο του Θεού άφηνε πίσω του τη Βίβλο.
Μια μέρα, άνοιξα τον λόγο του Θεού και διάβασα: «Πώς πρέπει να προσεγγίζεται η Βίβλος όσον αφορά την πίστη στον Θεό; Πρόκειται για ερώτημα θεμελιώδους αρχής… Επί σειρά ετών, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του Χριστιανισμού, μιας από τις τρεις κύριες θρησκείες του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απόκλιση από τη Βίβλο δεν είναι πίστη στον Κύριο, η απόκλιση από τη Βίβλο είναι σατανική λατρεία και αίρεση και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την ερμηνεία της Βίβλου. Δηλαδή, αν λες ότι πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, να τρως και να πίνεις τη Βίβλο και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν αφορά τη Βίβλο. Αν το πράξεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που δημιουργήθηκε η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο ήταν η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέμε ότι πιστεύουν στη Βίβλο. Αντί να λέμε ότι έχουν αρχίσει να αναγιγνώσκουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέμε ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο. Και αντί να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέμε ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου» (από «Σχετικά με τη Βίβλο (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Αφότου διάβασα αυτό το απόσπασμα από τον λόγο του Θεού, ένιωθα σαν να είχα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό. Ναι, αυτό που νόμιζα ήταν το ίδιο με αυτό που αποκάλυψε ο Θεός. Νόμιζα ότι έπρεπε κανείς να διαβάζει τη Βίβλο, προκειμένου να πιστεύει στον Θεό, και δεν μπορούσε να διαβάζει άλλα βιβλία πέραν της Βίβλου, διαφορετικά πρόδιδε τον Θεό. Όμως εξακολουθούσα να είμαι μπερδεμένη: «Η Βίβλος δεν είναι θεόπνευστη; Όταν πιστεύουμε στον Κύριο, δεν ακολουθούμε τη Βίβλο; Οπότε, πόσο μεγάλη διαφορά υπάρχει μεταξύ της επιστροφής στην παρουσία της Βίβλου και της επιστροφής στην παρουσία του Θεού;» Συνέχισα να αναζητώ μια απάντηση στον λόγο του Θεού. Λίγο αργότερα, ανακάλυψα ότι ο λόγος του Θεού λέει: «Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού στο Ισραήλ και καταγράφει πολλές από τις προφητείες των αρχαίων προφητών καθώς και κάποιες από τις δηλώσεις του Ιεχωβά στο έργο Του εκείνον τον καιρό. Συνεπώς, όλοι θεωρούν το βιβλίο αυτό ως άγιο (διότι ο Θεός είναι άγιος και μεγάλος). Φυσικά, αυτό όλο απέρρεε από τον σεβασμό τους προς τον Ιεχωβά και την λατρεία τους στον Θεό. Οι άνθρωποι αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο γιατί τα πλάσματα του Θεού λατρεύουν τον Δημιουργό τους, ενώ υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που το αποκαλούν θεϊκό βιβλίο. Στην πραγματικότητα, είναι απλώς μια ανθρώπινη καταγραφή. Δεν ονομάστηκε προσωπικά από τον Ιεχωβά, ούτε ο Ιεχωβά καθοδήγησε προσωπικά τη δημιουργία του. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου δεν είναι ο Θεός, αλλά οι άνθρωποι. Η Αγία Γραφή είναι απλώς ο τίτλος που δόθηκε από τον άνθρωπο λόγω σεβασμού. Τον συγκεκριμένο τίτλο δεν τον αποφάσισε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς κατόπιν συζήτησης μεταξύ τους. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ανθρώπινη ιδέα. Διότι το βιβλίο αυτό δεν γράφτηκε από τον Ιεχωβά, πολύ λιγότερο δε, από τον Ιησού. Αντιθέτως, αποτελεί το αρχείο πλήθους αρχαίων προφητών, απόστολων και μαντών, το οποίο καταρτίστηκε από τις επόμενες γενεές σε βιβλίο αρχαίων γραφών και οι άνθρωποι το θεωρούν ιδιαίτερα ιερό, ένα βιβλίο που πιστεύουν ότι περιέχει πολλά ασύλληπτα και βαθιά μυστήρια που περιμένουν να αποκαλυφθούν από τις μελλοντικές γενιές. Λόγω αυτού, οι άνθρωποι είναι ακόμη πιο διατεθειμένοι να πιστεύουν ότι αυτό το βιβλίο είναι θεϊκό. Με την προσθήκη των Τεσσάρων Ευαγγελίων και του Βιβλίου της Αποκάλυψης, η στάση των ανθρώπων απέναντί της διαφέρει ιδιαίτερα σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο βιβλίο και επομένως κανείς δεν τολμά να αναλύσει αυτό το θεϊκό βιβλίο — επειδή είναι πάρα πολύ ιερό» (από «Σχετικά με τη Βίβλο (4)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»). Ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού έχει αποκαλύψει το αιώνιο μυστήριο και έχει εξηγήσει τα αινίγματα της Βίβλου. Έχει επίσης εξηγήσει τις δυσκολίες της καρδιάς μου. Ο λόγος του Θεού λέει: «Η Βίβλος είναι η ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού στο Ισραήλ». Το σκέφτηκα προσεκτικά και κατέληξα: «Αυτή είναι πραγματικά η οδός και όλα όσα έχουν καταγραφεί στη Βίβλο είναι όντως η ιστορία του έργου που επιτέλεσε ο Θεός στο Ισραήλ. Είναι το έργο που έκανε ο Θεός κατά την Εποχή του Νόμου και κατά την Εποχή της Χάριτος, όμως ο Θεός είναι ο Θεός που δημιούργησε τον ουρανό, τη γη και τα πάντα, και επίσης εξουσιάζει όλη την ανθρωπότητα. Ο Θεός πάντοτε οδηγεί και συνδράμει την ανθρωπότητα, οπότε πώς μπορεί να κάνει έργο μόνο στο Ισραήλ; Πώς μπορεί να λέει μόνον όσα είναι στη Βίβλο; Η Βίβλος αποκαλείται η “Αγία Γραφή” από τους ανθρώπους επειδή καταγράφει μεγάλο μέρος από τα όσα έχει πει ο Θεός. Της δίνουν αυτόν τον τιμητικό τίτλο επειδή έχουν φόβο Θεού, όμως στην πραγματικότητα οι συγγραφείς της Βίβλου είναι εκείνοι οι αρχαίοι άγιοι, οι προφήτες και οι απόστολοι, όχι ο Θεός. Φαίνεται ότι η Βίβλος δεν είναι εξ ολοκλήρου θεόπνευστη και δεν είναι ολόκληρη ο λόγος του Θεού. Είναι μόνο ένα βιβλίο ιστορίας που γίνεται μάρτυρας στον Θεό. Είναι λογικό που ο Κύριος Ιησούς είπε: “Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν” (κατά Ιωάννη 5:39-40)». Διαβάζοντας τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού σε σύγκριση με τον λόγο του Κυρίου Ιησού, εντελώς ξαφνικά κατάλαβα τα λόγια του Κυρίου. Τότε αναρωτήθηκα: «ο Θεός είναι ο Δημιουργός και η πηγή της ζωής. Ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει τον ουρανό, τη γη και όλα όσα περιέχονται σ’ αυτά, και εξουσιάζει όλα τα πράγματα. Μπορεί η Βίβλος να κάνει αυτό το έργο; Δεν μπορεί. Κοιτώντας το απ’ αυτήν τη σκοπιά, φαίνεται ότι η Βίβλος σίγουρα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τον Θεό. Ο Θεός και η Βίβλος δεν είναι στο ίδιο επίπεδο. Θα πρέπει να ακολουθώ τα βήματα του Θεού και δεν πρέπει να υπερασπίζομαι τη Βίβλο και να απορρίπτω το νέο έργο του Θεού». Όσο περισσότερο αναλογιζόμουν τον λόγο του Θεού, τόσο καλύτερα γνώριζα την ουσία και την εσωτερική ιστορία της Βίβλου, και τόσο πιο ταπεινωμένη και ντροπιασμένη ένιωθα. Σκέφτηκα τις αντιλήψεις που διατηρούσα ως φυλαχτό τα τόσα χρόνια που πίστευα στον Θεό και που νόμιζα ότι η Βίβλος ήταν το ίδιο σημαντική με τον Θεό. Θεωρούσα τη Βίβλο ισάξια του Θεού και νόμιζα ότι αν άφηνα στην άκρη τη Βίβλο θα σήμαινε ότι δεν πιστεύω στον Θεό. Όμως στην πραγματικότητα, δεν είχα σαφή εικόνα για την ουσία της Βίβλου και για την αρχική της αξία, και δεν είχα σκεφτεί ποτέ ποια ήταν η διαφορά ανάμεσα στο να πιστεύει κανείς στον Κύριο και στο να πιστεύει στη Βίβλο. Το πρακτικό νόημα της πίστης στον Θεό μου ήταν εντελώς άγνωστο και, στην ουσία, θεωρούσα ότι οι αντιλήψεις μου ήταν η αλήθεια και έλεγα ανοησίες. Απέρριπτα το έργο και τον λόγο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες και ήμουν πραγματικά τόσο ανόητη και αδαής, υπερβολικά αλαζόνας και χωρίς λογική. Όμως ο Θεός δεν με αντιμετώπισε βάσει της άγνοιάς μου και δεν με καταδίκασε, παρά με διαφώτισε και με καθοδήγησε. Βήμα προς βήμα με απομάκρυνε από τη Βίβλο, και έτσι προσήλθα ενώπιον του θρόνου του Θεού, ώστε να μπορέσω να λάβω θρέψη και υποστήριξη από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού για να καταλάβω σταδιακά μέρος της αλήθειας και να γνωρίσω την ουσία της Βίβλου. Η πόρτας της καρδιάς μου, η οποία ήταν για τόσο καιρό κλειδωμένη, άνοιξε τελικά για τον Θεό και δεν μπορούσα να αποφύγω πλέον τη σωτηρία του Θεού. Αντιθέτως, μέσα από τη νέα φωνή του Θεού, απολαμβάνω όσο θέλω την παροχή του νερού της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Ειλικρινά ευχαριστώ και δοξάζω τον Θεό!
0 notes
Last Seen Blogs
