#Okunmaz

[yakazakalb]

Binlerce kitap, yüzlerce yazar türedi. Bunların hangisi sahih inanca sahip, hangisi neye/kime hizmet ediyor belli değil. Bazı şeyleri farkettiğimizde herşey için geç olabiliyor. O sebeple neyi ve kimi okuyacağımızı iyice araştırmalıyız. Popüler okuma akımlarına kapılmamalıyız.

#her kitap okunmaz #bazı kitaplar zaman israfıdır #yazık

[laviniapricity]

Gökyüzünün bile acı içinde haykırışı gürültü kabul edilen şu dünyada bizim sessiz sedasız dökülen gözyaşlarımızın esamesi bile okunmaz..

[kanayanokyanus]

ama biliyorsun; çirkin çocuklar sevilmez, başlarını yaslayacak bir omuz bulamazlar, saçları okşanmaz, elleri tutulmaz, başında masallar okunmaz bu böyledir ve her zaman böyle kalacaktır.

#alyeska #kanayanokyanus #bazigercekler

[ay-simay]

Dün iftarda, yerine başka bir tatlıyı tercih edip burun kıvırdığım helva, bugün gözüme pek bi çekici ve dayanılmaz geliyor...

Eee neymiş...

Hiç bir şeyi hor ve hakir görmemek lazımmış 🤭😂

...

Az kaldı tatlım, ezanlar okunur okunmaz sendeyim...😂

... 🖤...

Güzel ve bereketli iftarlar diliyorum... 🦋☕

[anka-khann]

Ama biliyorsun çirkin çocuklar sevilmez, başlarını yaslayacakları bir göğüs bulamazlar, saçları okşanmaz, elleri tutulmaz, başında masallar okunmaz. Anlıyor musun? Bu böyledir, her zaman böyledir...

"Kusursuz bedenler aramayı bıraktığınızda, güzel kalpler bulacaksınız." ✒️📖

#my post #tumblr postları #videolu postlarım #photografy #söz mühendisi #postlarım #black post #black art #alıntı #kitap alıntıları #book and libraries #tam1bog #my photo #gece yolcuları #yazılı postlar #edebiyat #booklover #blog post #instagram #twitter #pinterest #anka khan

[cervenecaja]

ama biliyorsun. çirkin çocuklar sevilmez, başlarını yaslayacakları bir göğüs bulamazlar, saçları okşanmaz, elleri tutulmaz, başında masallar okunmaz. anlıyor musun? bu böyledir, bu her zaman böyledir.

[sillagen]

Beni takip edip belli bir süre sonra karşılıklı takip düşürüp sonra geri gelip takip edip aynı şeyi yapanları hiç anlamıyorum. Ben mevsimlik meyve miyim? Hani aylara göre kategorize eder gibi hmm Nur'un bu zamanı güzeldir falan ya da üç ay sonra bu okunmaz anacım ara verelim falan.

[sadecedoruk]

Haberlerde havaalanı ve otopark sorunu vardı.

Hayatımda 1 kere bile havaalanına kendi aracım ile gitmedim.

Aracı bırakmak dert. Aracın açılıp içinden parça çalınması başka dert. Yer bulabilmek en büyük sorun. Otopark ücreti de zaten bacağım gibi. Niye araç ile gideyim ki.

Efendi gibi bin taksiye git. Araç sağlam kalır. Ödeyeceğin otopark ücretinin yanında taksi ücretinin esamesi bile okunmaz...

👌

[mnsrykt]

"Kader yazıldığı gibi okunmaz lügatimizde. Nasıl seslensem, ne desem bilemiyorum. İmgeler kurban istiyor."

[alkolikreaksiyonlar]

Bir hikaye anlatmak istiyorum huzurlarınızla, kendimi kendimden sevmediğim kadar beni sevecek kadar değerli birisini kaç gündür hep aklımdaydı anlatmak artık dayanamadım ve paylaşmak istedim okunur okunmaz benim için bir önemi yok burası benim blogum ve burada kendi yazılarımı paylaşıyorum paylaşmak istediğim vakitlerde olur da bir şey yaşarız yarın olmayız burası hep bir hatıra sen deac olmadığın sürece insanlar senin hayatta olduğunu bile bilemeyecek, kendinle birlikte yazdıklarında seninle kalacak içindeki döktüğün duygular çok kişiyi kendisiyle yakın da hissettirebilecek, üzebilecek te, üzülün diye anlatmıyorum. Yaşadığım duygulu şeylerden dolayı tamamen, en hassas noktalarımdan biridir benim kardeşlik duygusu hele birde senin kardeşinse, yanında olamasada her zaman seni izleyeceğini bilip yanındaymışın gibi her an onla konuşan biriyseniz. Önce son günlerdir neden duygusallığımın ağır bastığını anlatayım. Çok değerli bir annemin arkadaşının kardeşinin 15 sene sonra ikizleri dünyaya geldi tek yumurta kız çocukları. Şuan 2 side 5 yaşındalar her an birlikteler. Maaalesef ki bir tane çocuğun beyin kanseri olduğu öğrenildi 1 haftadan beri her gün kemoterapi ve ışın görüyor minik yavrucak. O bedende, güçsüz bedeninde dayanmaya çalışıyor, ilk gün etkileri başlamış hemen, 2. günde kusma kabı almış yanına, midem bulanıyor demiş.. Diğer kardeşi de onu hiç bırakmıyor hastanede her yerde beraberler, oraya iyileşecek ve sağlık okulu diye gidiyorlar. 2. gün de dişleri sararmaya başladı saçlarını kestiler, bu cuma günü de gözlerinin kaydığını farkettiklerinde hemen göz doktoruna gitmişler göz doktoru nörolojiye, nöroloji de onkolojiye yönlendirmiş, omurilik sapı dediğimiz yer beyinde en tehlikeli ve ameliyat yapılamayacak yer, ömrünün kalmadığı ve yaşayamayacağını söylemişler öyle bir yıkıldım ki koca gün bu masum bir çocuğun bunla baş edemeyecek bir tedavisi bile olmadığını öğrendiğim de, 6 ay içinde bugün yarın diğer gün birden dünyaya gözlerini yumacak, diğer kardeşinin de nasıl bunlarla baş edebileceğini düşünmeden alı koyamıyorum kendimi. Eksiklik dediğim şey de bu yüzden başlıyor, biliyorum yaşadım, yaşıyorum, yaşayacağım bu eksikliği daima.

Gelelim şimdi benim hikayeme annem 30 küsür yaşında doğurdu bizi, bu anlatacağım doğurmadan geçen olay, annesinin karnında saç yumağının olduğunu öğrendi doktora gittiklerinde, ve bu saç yumağının bir yumurtasını kocaman sardığını diğerine de bulaşmadan tek yumurtasının kesinlikle alınması gerektiğini öğrendi, düşünsenize 30 küsür yaşınıza geliyorsunuz ve hiç bir belirti yaşamadan bunları doktorunuz size söylüyor ve bunun doğuracağı sonuçları da biliyorsunuzdur, hamile kalamamak vs vs.. annem şükür uzunca süren bir riskli ameliyatını oldu atlattı ve gel geçen zaman derken gelelim neşeli habere. Hamile olduğunu öğrendiğinde tekrar doktora gittiklerinde doktor ilk babamı çağırmış parmaklarını birleştirip 2 işaretini yapıp gülümsemiş annemde olayın şokunu anlayamamış tabi, bir mucize geliyor diye söylemiş doktor, annem çok mutlu olmuş bu tek kalan yumurtasıyla bir çift değil, ayrı değil, birlikte doğacak tek yumurta ikizleri, kardeşimle bizi bir mucizeyi dünyaya getirecek olmanın mutluluğu.. Prematüre 7 aylık doğduk biz, anneme 22 yaşındayım hala sorarım hangimiz tekmeliyordu diye, ikiniz de beni hiç rahat bırakmadınız der, aslında hep sorarım böyle soruları o ana gitmek için. Kardeşim yaşam mücadelesini veremedi ben 15 gün küvezde kalıp yaşam mücadelemi verebildim benden 300-350 gram zayıftı tam gelişememişti doğduğu gün vefat etti, bu boktan dünyaya gelmesini de istemezdim işte eksiklik, tek büyümek yüzüne çarpa çarpa vuruyor her defasında insana.

Anneme çok bağlı bir insan olarak büyüdüm el üstünde el bebek gül bebek büyüdüm keşke kimsenin psikolojisi bozulmasa ki hiç kimseye bir şey olmasa ama bu durumu atlatmakta hala çok zor benim için. Üniversite okuduğum yıl ilk ve acil yardım dersime üstte hemen bahsettiğim aileme mucize diyip kardeşimle beni doğurtan doktorumun hocam olması şoku da hala aklımdadır, tesadüfler üstüne tesadüfler, sınıfta o gün sen mucize çocuksun demişti öyle de tanıtmıştı arkadaşlarıma. Doğduktan sonra kardeşimle konuşma fırsatım olmadı onu taniyabilme de, biz ezelden beri tanışmıştık. Annemin karnında 2 beden, son sözlerimi, birbirimizi çok sevdiğimizi ozaman söyledik birbirimize, 7 ay boyunca. Çocukluğumda karşımda baktığım her yerde o varmış gibi konuşur tabaklarımı çatallarımı fazladan eklerdim daha nicesi..

Bugün yatağımı kırdım 20 küsür seneden sonra bugüne denk geldi ranzalı bizim yatağımız başka yatakta da rahat yatacağımı sanmıyorum neye alıştıysam her gece ne kadar üzülerek ayık, en çok sarhoş bi şekilde sabah sonunda tek başıma iki kişilik yatağa girsemde insanın kendisine ait olduğu yerde yatmak onun kendi mirasıdır. Üst kat benim di, alt katta kardeşimin. Alt katını açtım çarşaflarımı serdim yastığımı koydum yorganımı koydum açma cesaretini kendimde bulabildim bu saatlere kadar hala ağlıyorum güzelce bir uyku çekeceğim, kabus görmeyeceğimi biliyorum senin yanındayken. Kedimde ayağıma geldi kokladı etti ilk, yattık birlikte çok huzurluydu kendisini güvende hissettiği bir yer yanın, yatağın. Çünkü yaşasaydı orası senindi, benim can kardeşimindi, yaşasaydı yatakta birlikte yatıyor birbirimize sarılır olurduk kendi yatağımda yattığımda eksikliğini fazlasıyla hissettiğim özlemin benden solmayacak kokun dolanıyor odanın her tarafına, zorunlu olmadığı müddetçe yatağına kimseyi yatırmadım özel ve özel olarak kalacak. Her gece benimle uyuyorsun can kardeşim yatağında yatıyorsun. Yataktan hiç çıkmak istemedim, misler gibi uyudum uyuyacağım, seni her geçen gün çok çok seviyor ve özlüyorum huzur içinde uyu iyiliklerini yapmaya devam et bir günah işlemeyecek kadar temiz, benim can kardeşim.🖤

#alkolikreaksiyonlar #postlarım

[sumeyyeberraa]

Duanıza amin diyorum ve soru sormak istiyorum. Ölülerin arkasından kuran okunur mu bu çok tartışılıyo

Allah razı olsun

Selefiler ölünün arkasından kur'an okunmaz derler ve bi çok hadisi de zayıf diye reddederler. Lakin hadislerde peygamberimizin kabrin başına geçip mülk suresini okuduğu ifade edilmiştir. Hanefi kitaplarının hemen hemen tamamında kişi namaz oruç zekat hac ve kur'an okumak gibi ameli işler sevabınıda bağışlarsa bunu ne niyetle yaparsa yapsın yerine ulaşır yazar, ister diri olsun ister ölü. Hanefiler buna peygamberimizin ümmeti adına kurban kesmesini delil getirmiştir. Cenaze namazında fatiha okumakta ölünün arkasından kur'an okunmasının caiz olduğuna delalet eder. İster gömülsün ister gömülmesin farketmez.

[songeceresitali]

“Ama biliyorsun, çirkin çocuklar sevilmez, başlarını yaslayacakları bir göğüs bulamazlar, saçları okşanmaz, elleri tutulmaz, başında masallar okunmaz. Anlıyor musun? Bu böyledir, her zaman böyledir...”

#submission

[letalisvoluptas]

İnsanlara hep olayları anlattım, başımdan neler geçti, neler beni bu hale getirdi. Gizlemedim, utanmadım, pişman olmadım. Yaşadığım şeyler ile vuramayacakları biliyordum.

Buraya içimde kalan son harfleri ekiyorum, yaşadıklarımı değil hissettiklerimi yazıyorum. Kah uzun kah kısa, kah okunur kah okunmaz. Hani çok daralırsında avazın çıktığı kadar bağırmak istersin ya. İşte bu...

İşte bu benim son çığlığım.