It’s so petty and stupid but I hate when we decide on a time to call and u call on the dot as discussed. Calling on time or late sucks please call like 5-10 mins ahead.
Isang perpektong sunny side up ang inihanda niya para sa agahan ng kabiyak. Pinakaingatan niyang hindi mabasag ang gitna. Pinakaingatan niyang pinong-pinong asin ang makurot mula sa garapon at maibudbod niya. Pinakaingatang hindi matusta ang ilalim na hindi rin naman nagiging malamya ang puti. May sapat na init ng apoy para hindi maluto nang husto ang pula pero kayang palutungin ang mga hangganan nito.
Emmanuel T. Barrameda, mula sa "Sinaing" (Inilathala sa Tomás: The Journal of the UST Center for Creative Writing and Literary Studies, Volume 3, Issue 4, 2022)
nag punta na akong Pound for Pound kanina. nagbayad lang muna para na din makita yung place.
ang layo nga lang, daming sakay (5 lahat, papunta pauwi). mukang dapat ko agahan so i could walk instead sa mga pwede lakarin kesa mag trike, para 3 rides lang. its gastos sa pamasahe vs mej malalate ng uwi pero thing ko din naman mag lakad, ang tanong kaya ko paba lakarin with workout pagod.
nung nasa byahe mej napapaisip ako na kaya lang naman dito kasi hindi type ni kar yung gym na walking distance sa amin kahit halos same ng offers sa Pound, mas mura pa don ng kaunti. ngayon sya yyng tamad na tamad tumuloy hahaha. anyway goods din naman, parang mas nagustuhan ko vibe dito.
Patient handling and BLS done as well as Restraints na nalito ako dahil first time ko makakita ng restraint na hindi ano, yung may pagka metal na hindi.. ahh basta iba. Tho hindi naman sya ganon kahirap ilagay kung hindi agitated ang pasyente pero it’s a lot of work dahil maraming loop. And need mo rin ng power sakaling maka encounter ng pasyenteng naninipa hahaha!
itong isa naman, namiss ata ako hahaha! nung nalaman niyang maaga kami natapos, nag aya agad magkape. sakto lang din dahil balak ko talagang mag timmie’s for a job well done kaya umoo na ako agad agad hahaha! basta talaga kape, marupok meeeee
when we met in the coffee shop, may dala siyang food. and it’s tuna pasta!!!! alam niyang mahilig ako sa pasta tapos tuna pa. ka sweet naman nitong cohort na to. sabi niya pa ‘i want you to be honest when you taste the food. as in be honest.’ naka depende daw kasi sa taste buds ko pagiging chef wannabe nya hahahah!
edi ito na nga no, tinikman ko na. actually super okay siya ngl. hindi siya sour, saktong sakto yung sauce kaya i gave him my super duper honest opinion.. at walastik na yan..
apaka naman nitong bestie na to. marry marry. marry his face kamo hahahaha! sapakin ko sya ih hahah!
same same din kami ng schedule as per his view which means pwede daw kami mag Toronto. oh diba, magtotoronto pa nga. kakaloka si bestie 🤦🏻♀️
ayon lang, off ako bukas pero need ko pumunta ng library para don sa librong hiniram ko plus gusto ko rin don tumambay. tutal wala naman na akong masyadong gagawin dito sa bahay. agahan ko lang sana gumising at hindi tamarin kumilos para makauwi ako agad ng maaga hehe~ ayon lang. skl.
Ganito siguro pag matanda ka na noh? Mabilis kang mabadtrip at mawalan ng mood. Hahaha. Badtrip ako pagkadating ko sa cafe kasi yung dalawa kong staff eh nag almusal na, hindi man lang ako inantay na sabay kaming magkape at mag agahan, nakaramdam ako ng betrayal charot ang sensitive ko naman pero parang yun ang na feel ko kasi hindi man lang nila naisip yung mararamdaman ko chareng.
Habang palapit nang palapit yung date ng event, palaki din nang palaki yung pag-aalinlangan ko. Parang gusto ko na tuloy mag-back out o kaya mag-solo flight na lang pero ang problema yung partner ko mostly yung nag-conceptualize ng event so I can't leave him out. Pero with the way things are going parang mas malaki kasi yung pressure sa akin.
Di naman ako yung nag-push na agahan yung date ng event, di din ako yung nag-set nung target na 100 participants pero yung task na maghanap ng participants sa akin nakatoka. Yung logistics ng race itself including yung manpower coordination sakin din.
Gusto ng partner ko magpasok ng advertisers and merchants para dagdag kita kaso wait, kaya ba namin ideliver yung promise namin na 100 racers sa event?
Andami kong changes na gustong gawin para ang maging focus eh yung race itself and the racers instead na yung projected income. Wag na kumuha ng advertisers, wag na maglagay ng food bazaar, babaan yung registration fee. Mag-provide ng free / discounted accommodation for racers na manggaling outside Cavite. Mag-invite ng food merchants pero wag na maningil ng rent. I-adjust yung date to give us more time to prepare. Bilang first event pa lang namin to, this doesn't have to be a big event. Kumbaga dito pa lang nga kami magpapakilala eh. Bakit kailangan pilitin na gawing bongga agad?
Kaya lang wala, naka-set na yung isip ng partner ko. So sabi ko sige bahala na basta gagawin ko yung tasks ko within my capability and capacity. Pero kahit pala sabihin ko na magdedetach ako emotionally, hindi pa rin maiwasan na maapektuhan ako kasi ineeffortan ko na din to kahit papaano eh. Hay ano bang gagawin ko?
Tapos pala kahapon 'di ba na assign ako mag reorient sa mga nurse regarding sa system na ginagamit sa hospi, 'pag dating ko sa venue sabi sakin "agahan mo naman sa susunod hindi yung mauuna pa mga user sa'yo" turns out madami pang wala and short notice lang binigay sakin na ako pala magppresent, sana ayos ka lang? Hahahaha tapos sabi asan daw laptop ko, sabi ko wala ang sabi lang mag oorient ako eh tapos sabi "ano ba yan dapat nagsabi ka na wala" Hello? Sino ba nagtawag sakin para mag orient? Tsaka walang laptop sa office. Hindi ba dapat kayo mag provide ng laptop kasi Head ka naman ng IT Dept lol