#hooggevoeligen | Explore Tumblr Posts and Blogs

dagboekliesa3d · 2 years

Text

12/03/2019

- Vandaag had ik een afspraak bij de psychologe. Ik zat minder in de intense emoties dan gisteren, dus ik voelde me stabiel genoeg maar wel nog met de nood om er over te praten - vooral over de kwestie E. dan. -  Ik heb redelijk wat opgestoken en voelde vooral bevestiging:  - ze maande ook aan om niet continu bezig te zijn met E., en het tijd te geven om een vriendschap te laten evolueren. Best dus om niet vast te klampen en af te wachten of zij ook interesse toont in een eventuele vriendschap.  - ze begreep wel, omdat ik me zo doelloos voelde, dat het moeilijker is om afleiding te hebben. (Ik heb ‘r ook verteld van de alles-of-niets mentaliteit) Ze begreep ook de emoties die er bij kwamen kijken, dat is volgens haar normaal gezien mijn situatie en verleden.  - ze merkte op dat ik vooral nood heb en zelfs snak naar verbinding, en daar kan ik me nu wel heel erg in vinden. Ik probeer alsmaar banden op te bouwen, maar niemand gaat er op in en dan voel ik me verloren en eenzaam. Ze stelde voor een wekelijkse cursus te volgen in bv het SLAC maar ze merkte dat ik daar nog niet klaar voor was. Ze geloofde wel dat het me heel veel deugd kan doen, dus het is wel het overwegen waard (kan toch pas vanaf augustus)  - met E. voel ik nu die verbinding en ze vergeleek het met een snoepje waar ik zo lang naar zocht en nu weer opzij moet leggen, terwijl ik er net meer van wil, maar geduld moet uitoefenen.  - ze deed me ook inzien dat ik mijn jeugdtrauma’s waarschijnlijk meeneem in mijn graf en het niet een kwestie is van 1 iemand die mij vervult (waar ik altijd op ingesteld was, gewoon 1 iemand die kon geven wat mama niet gaf) maar dat ik eerder op zoek moet naar meerdere mensen die het gemis en leegte verzachten. Terug oude vriendschappen opzoeken waar ik geen energie uit haal of me verbonden mee voel (bv met M.) hebben dan geen zin.  Ze sprak ook van een sociaal trauma door in middelbaar om te gaan met mensen waarmee ik eigenlijk geen interesses deel of binding mee voel (maar ik voelde dat het dat was of niks). (…)  - ze sprak ook van hypomanie(?), dat ik daar een mogelijke vorm van heb (alleszins milder van manische depressie). Het kan ook cyclothymia zijn (term net ontdekt) > stemmingswisselingen van milde depressie naar hypomania en terug)  - zij zou ook wel veel twijfelen over intenties van anderen en gevoelig zijn voor hoe anderen over haar denken, dit zou iets zijn eigen aan hooggevoeligen. Met dit te horen voelde ik me een pak minder alleen.  - Nu ik een soort van diagnose gekregen heb, voel ik mij weer helemaal opgewekt dat ik nu iets heb om research over te doen en wil ik weer vanalles tegelijk doen > typisch manisch depressief!  Ik twijfel wel nog of het dat wel is, ik dacht dat iedereen die intense emoties beleeft en hoogsensitief is, zo’n stemmingswisselingen hebben omdat ze bv overprikkeld zijn, depressief worden maar dan door iets positief net heel gelukkig worden. Misschien is het bij mij vooral door die “alles-of-niets”-ingesteldheid? Ik heb daarover ook nog niet veel ontdekt waar dat mee te maken kan hebben (bipolair is wel veel zwart-wit denken). Maar waar liggen grenzen emotioneel/HSP zijn en bipolair?  - Ik weet niet of het nu self-fulfilling prophecy is dat ik me ineens veel beter voel. Ik besef dat het even snel weer bergaf kan gaan..  Maar nu zijn wel veel dingen plots duidelijk: het alles-of-niets denken over bezigheden, projecten, relaties, etc., de kritiek dat ik me zo snel liet meeslepen in emoties en dat ik dit moest leren beheersen naar de buitenwereld toe volgens Myra, het feit dat ik elke dag een ander gemoed heb en dat als drempel om voor een baas te werken, snel beïnvloedbaar, als iets me niet geeft wat ik nodig heb, ban ik het uit mijn leven, in winkels elk object bekijken ipv snel over te gaan (dacht dat dit perfectionisme was maar kan ook hypomanie zijn), zot en depri op één dag.. Al weet ik dat ik mijn stemmingen niet in vakjes mag gaan steken. Dat op zich is weer obsessief gedrag.  - Ik voel me ook vaak OF waardeloos OF narcistisch (“ik verdien veel meer erkenning en compassie. Geef mij die NU!”) - ene dag is iemand God, andere dag niks interesse, heel onafhankelijk (“independent Beaters”) of heel aanhankelijk en veeleisend. Snel afgeleid door externe zaken (tijdens studies!)  - Cyclothymia: gaat gepaard met hoge verlatingsangst!  Al sinds kind! > hoge emotionele gevoeligheid en reactie van emoties, sneller veranderingen in energie of gemoed, angstig en tegelijk impulsief > reageren vanuit triggers, snel afwisselen van manie en depressie, depressie gevolgd door hypomanie (zie ‘Circle of Beaters’)  - “We neglect those around us because we are so entrapped in our minds: thinking about realities which are not yet real, planning for situations which do not yet exist”: bv nadenken of ik een koffiezetmachine zou kopen zodat E. hier koffie kan drinken terwijl er nog geen sprake is van een 2e afspraak  - Ik heb eigenlijk 2 modussen: OF ik wil 100 dingen tegelijk doen en weet niet waar beginnen dus ik blokkeer helemaal door overweldiging, en doe niks (weinig impulsiviteit) OF ik wil niks doen en denk continu “alles is doelloos” > ik doe ook niks  - Ik moet mezelf nu weerhouden van te handelen naar die bipolariteit: enerzijds ben ik blij dit te weten, anderzijds heeft het ook een negatief effect.  - Het voelt alsof in elk aspect van mijn leven ik plots een manie krijg: in een week volop totebags maken, dan niks meer; 3 dagen koken, dan een week eten bestellen; 2 weken comics maken en posten, dan niks meer. Ik weet niet of het puur een perspectief is dat komt en gaat: plots geïnspireerd om dingen te doen, en dan is het wachten tot de volgende boost. Of is het dat ik in de flow zit en er niet meer uit wil? Van productieve periode naar productieve periode..  - Eens ik zo’n term als cyclothymia leer kennen, zie ik het wel in heel veel terug, het is moeilijk om duidelijk de grenzen te kennen: wat is normaal gedrag, wat is een stoornis?  - De psychologe maande aan om niet meer constant te checken wanneer E. online was.. maar na iets te posten kon ik het me toch niet laten, dus sinds 16u30 regelmatig gekeken. Intussen is ze online geweest en ze heeft niks gereageerd, waarop ik weer ontgoocheld was. Ik besef dat het niet gezond was dus ik heb onze conversatie gearchiveerd opdat de stap groter wordt om te gaan kijken, en ik moet actief afstand nemen, minder op Facebook zitten, misschien beter niks meer posten (anderzijds durf ik nu wel opener te zijn, maar misschien om de verkeerde redenen?)  Want als ik dingen blijf posten en ze toont nooit interesse heb ik al geen zin meer om nog ’ns af te spreken. (Ze zei ook niks van dat ze het leuk vond vorige keer.. En volgens Valerie ken ik ze nog niet goed genoeg om te weten of ze die “altijd welkom!” wel meent, gezien sommigen dit zeggen uit vriendelijkheid)  Ik weet dat ik nooit impulsief actie ga ondernemen maar tegen mijn nieuwsgierigheid ingaan is toch moeilijk.  - Met te zoeken naar de term die Valerie bedoelde, stootte ik ook op “hyperthymesia”: een conditie dat maakt dat iemand zich abnormaal veel levenservaringen kan herinneren in levendige details > ik herkende me daar ook wel wat in, maar ik kan moeilijk vergelijken met anderen (sommigen zijn soms toch verbaasd dat ik zo’n goed fotografisch geheugen heb..) Ik kan niet eender welke dag voor de geest halen, maar wel waar ik intense emoties beleefde bv toen ik eerste keer pasta maakte voor Flor voelde dat toen als iets dat me altijd zou bijblijven en ik herinner het me nu 5 jaar later ook nog goed (maar niet élk detail - wel dat ik dat toen dacht). Ik heb ook vaak beelden die plots opkomen bij bepaalde acties (bv momenten met vriendinnen van SMO als ik make-up opdoe)  - E. gaf een hartje op mijn post van vandaag! Hihi! Ik weet dat het onnozel is, maar nu heb ik toch de bevestiging waar ik zo op hoopte. En nu wil ik natuurlijk meer daarvan. - Rachel Bloom had ook een excentrieke familie, anders dan de rest, met schaamte om het anders-zijn.  - Ik lijk soms ook manisch te zijn maar dat tegelijk ik erg vermoeid ben en veel spierpijn heb, dat de energie er niet is om werkelijk iets te doen.  - Vroeger waren mijn emotionele reacties en moodswings nog veel erger dan nu, ook volgens Flor. Dus wie weet wordt het alsmaar milder? 

0 notes