#princefilippos | Explore Tumblr Posts and Blogs

Visit Blog

Explore Tumblr blogs with no restrictions, modern design and the best experience.

Fun Fact

Tumblr has a low social media market share in South America.

greekroyalfamily · 1 year

Text

Easter 2023 Greek Royals celebrated Greek Orthodox Easter Queen Anna Maria Prince Filippos and Princess Nina in island of Milos and Crown Prince Pavlos and Family celebrated in Hamptons N.York

1 note · View note

greekroyalfamily · 1 year

Text

Αναρωτιέμαι αν σε κάποιο μεγάλο Βασιλικό συμβάν θα δούμε κάποια από τις δυο Ελληνικές Βασιλικές Τιάρες να φοριέται από την νέα (De Jure)Βασίλισσα Μαρία Σανταλ I wonder if in some future big Royal Event shall we see one of the two Grand Greek Royal parures be worn by the new (De Jure)Queen Marie Chantal

0 notes

greekroyalfamily · 1 year

Text

76 years since the death of HM King George II of Hellenes Prince of Denmark in 1st of April 1947 in Athens Royal Palace and got buried in The Royal Cemetery in Tatoi Royal Estate 15km Outside Athens.

In elections held on 31 March 1946, the monarchist parties won a clear majority of the parliamentary seats, aided by the abstention of the Communists, and the referendum on the monarchy was set for 1 September. Between then and the plebiscite, the electoral registers were revised under Allied supervision. The announced results claimed 68.4% in favour of the King's return on an 86.6% turnout.

On 26 September, George returned to Greece to find the Royal Palace looted, the woods at Tatoi chopped down for fuel, and corpses buried in shallow graves outside .His country faced economic collapse and political instability.

He died of arteriosclerosis on 1 April 1947, after he was discovered unconscious in his room at the Royal Palace in Athens. When the news was announced some thought it to be an April Fool's Day joke.

His funeral was held on 6 April at the Orthodox Metropolitan Cathedral of Athens, and he is buried in the Royal Cemetery in Tatoi Royal Estate 15. Km outside Athens.

He was succeeded by his younger brother, Prince Paul.

76 χρόνια από τον θάνατο του βασιλιά Γεωργίου Β' των Ελλήνων Πρίγκιπα της Δανίας την 1η Απριλίου 1947 στο Βασιλικό Παλάτι της Αθήνας

Στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 31 Μαρτίου 1946, τα μοναρχικά κόμματα κέρδισαν τη σαφή πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών, με τη βοήθεια της αποχής των κομμουνιστών, και το δημοψήφισμα για τη μοναρχία ορίστηκε για την 1η Σεπτεμβρίου. Από τότε και το δημοψήφισμα, οι εκλογικοί κατάλογοι αναθεωρήθηκαν υπό την επίβλεψη των Συμμάχων. Τα ανακοινωθέντα αποτελέσματα υποστήριξαν το 68,4% υπέρ της επιστροφής του Βασιλιά με ποσοστό συμμετοχής 86,6%.

Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος επέστρεψε στην Ελλάδα για να βρει το Βασιλικό Παλάτι λεηλατημένο, τα ξύλα στο Τατόι κομμένα για καύσιμα και τα πτώματα θαμμένα σε ρηχούς τάφους έξω. Η χώρα του αντιμετώπισε οικονομική κατάρρευση και πολιτική αστάθεια.

Πέθανε από αρτηριοσκλήρωση την 1η Απριλίου 1947, αφού τον ανακάλυψαν αναίσθητο στο δωμάτιό του στο Βασιλικό Παλάτι στην Αθήνα. Όταν ανακοινώθηκε η είδηση, κάποιοι νόμιζαν ότι ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο.

Η κηδεία του τελέστηκε στις 6 Απριλίου στον Ορθόδοξο Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό Αθηνών και κηδεύεται στο Βασιλικό Κοιμητήριο στο Βασιλικό Κτήμα Τατοΐου 15. χμ έξω από την Αθήνα.

Τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδερφός του, Πριγκιπας Παύλος.

1 note · View note

greekroyalfamily · 1 year

Text

76 years since the enthronement of HM King Paul of Greece (wearing the Order of the Redeemer and the Order of Saints George and Constantine) was joined by Queen Frederica (in the Order of the Redeemer), as he made his first speech in front of the Greek Parliament at the Old Royal Palace in Athens 2st of April in 1947, the day after the death of his brother, King George II, and his accession to the Throne. The Prime Minister announced:

With deepest sorrow I announce to us the sudden death of King George II. King Paul I ascends the throne. King Paul, who wants to take the oath before you according to articles 43 and 49 of the current Constitution.”

King Paul took the oath of office, after which the Speaker of Parliament exclaimed “Long live the King”.

76 χρόνια από την ενθρόνιση του Βασιλιά Παύλου της Ελλάδος (φορώντας το Τάγμα του Λυτρωτή και το Τάγμα των Αγίων Γεωργίου και Κωνσταντίνου) συνοδευόμενος από τη βασίλισσα Φρειδερίκη (στο Τάγμα του Λυτρωτή), καθώς έκανε την πρώτη του ομιλία μπροστά στο Η Βουλή των Ελλήνων στο Παλαιό Βασιλικό Παλάτι στην Αθήνα, 2 Απριλίου 1947, την επομένη του θανάτου του αδελφού του, Βασιλιά Γεωργίου Β', και την άνοδό του στο θρόνο. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε:

Με βαθύτατη θλίψη μας ανακοινώνω τον ξαφνικό θάνατο του Βασιλιά Γεωργίου Β'. Ο βασιλιάς Παύλος Α' ανεβαίνει στο θρόνο. Ο Βασιλιάς Παύλος, που θέλει να ορκιστεί ενώπιόν σας σύμφωνα με τα άρθρα 43 και 49 του ισχύοντος Συντάγματος».

Ο Βασιλιάς Παύλος ορκίστηκε, μετά τον οποίο ο Πρόεδρος της Βουλής αναφώνησε «Ζήτω ο Βασιλιάς».

1 note · View note

greekroyalfamily · 2 years

Text

PART 1

George (24 December 1845 – 18 March 1913) was King of Hellenes (Greeks) from 30 March 1863 until his assassination in 1913.

Originally a Danish prince, he was born at the Yellow Palace, an 18th-century residence at 18 Amaliegade Street, right next to the Amalieenborg Palace complex in Copenhagen and seemed destined for a career in the Royal Danish Navy.

(1st Collage)

Although he was of royal blood (his mother and father were both great-grandchildren of Frederick V of Denmark and great-great-grandchildren of George II of Great Britain) his family was relatively obscure and lived a comparatively normal life by royal standards. In 1853, however, George's father was designated the heir presumptive to the childless Frederick VII of Denmark, and the family became princes and princesses of Denmark.

(2nd and 3rd collage)

George's siblings were Frederick (who succeeded their father as King of Denmark, and whose second son was elected as Haakon VII of Norway in 1905), Alexandra (who became wife of Edward VII of the United Kingdom and the mother of George V), Dagmar (who, as Empress Maria Feodorovna, was consort of Alexander III of Russia and the mother of Nicholas II), Thyra (who married Ernest Augustus, Crown Prince of Hanover) and Valdemar.

George's mother tongue was Danish, with English as a second language. He was also taught French and German.He embarked on a career in the Royal Danish Navy, and enrolled as a naval cadet along with his elder brother Frederick. While Frederick was described as "quiet and extremely well-behaved", George was "lively and full of pranks".

(4th Collage)

He was only 17 years old when he was elected king by the Greek National Assembly, which had deposed the unpopular Otto.

His nomination was both suggested and supported by the Great Powers: the United Kingdom of Great Britain and Ireland, the Second French Empire and the Russian Empire.

Following the overthrow of the Bavarian-born King Otto of Greece in October 1862,the Greek people had rejected Otto's brother and designated successor Luitpold, although they still favored a monarchy rather than a republic. Many Greeks, seeking closer ties to the pre-eminent world power, the United Kingdom, rallied around Prince Alfred, Duke of Edinburgh, second son of Queen Victoria and Prince Albert.British prime minister Lord Palmerston believed that the Greeks were "panting for increase in territory",hoping for a gift of the Ionian Islands, which were then a British protectorate. The London Conference of 1832, however, prohibited any of the Great Powers' ruling families from accepting the crown, and in any event, Queen Victoria was adamantly opposed to the idea. The Greeks nevertheless insisted on holding a plebiscite in which Prince Alfred received over 95% of the 240,000 votes.There were 93 votes for a Republic and six for a Greek.King Otto received one vote.

With Prince Alfred's exclusion, the search began for an alternative candidate. The French favored Henri d'Orléans, duc d'Aumale, while the British proposed Queen Victoria's brother-in-law Ernest II, Duke of Saxe-Coburg and Gotha, her nephew Prince Leiningen, and Archduke Maximilian of Austria, among others. Eventually, the Greeks and Great Powers winnowed their choice to Prince William of Denmark, who had received six votes in the plebiscite.Aged only 17, he was elected King of the Hellenes on 30 March 1863 by the Greek National Assembly under the regnal name of George I

(5 th and 6th Collage )

He married Grand Duchess Olga Constantinovna of Russia in 1867, and became the first monarch of a new Greek dynasty.

George first met Grand Duchess Olga Constantinovna of Russia in 1863, when she was 12 years old, on a visit to the court of Tsar Alexander II between his election to the Greek throne and his arrival in Athens. They met for a second time in April 1867, when George went to the Russian Empire to visit his sister Dagmar, who had married into the Russian imperial family. While George was privately a Lutheran, the Romanovs were Orthodox Christians like the majority of Greeks, and George thought a marriage with a Russian grand duchess would re-assure his subjects on the question of his future children's religion.Olga was just 16 years old when she married George at the Winter Palace in Saint Petersburg on 27 October 1867. After a honeymoon at Tsarskoye Selo, the couple left Russia for Greece on 9 November.

(7th and 8th Collage)

As a wedding gift, the Tsar gave George a group of islands in the Petalioi Gulf, which the family visited on the royal yacht Amphitrite.

(1st picture in 9th Collage)

George later purchased a country estate, Tatoi, north of Athens, and on Corfu he got from the people of Corfu as a gift for Ionian Islands transferred from British to Greek sovereignty a summer villa called Mon Repos former English High Commissioners summer residence.

(2nd picture in 9th Collage)

George developed Tatoi, building roads and planting grapes for making his own wine, Chateau Décélie

(3rd and 4th pictures in 9th Collage)

Over the next twenty years, they had eight children:

Constantine (1868–1923), who married Princess Sophia of Prussia;

George (1869–1957), who married Princess Marie Bonaparte;

Alexandra (1870–1891), who married Grand Duke Paul Alexandrovich of Russia;

Nicholas (1872–1938), who married Grand Duchess Elena Vladimirovna of Russia;

Maria (1876–1940), who married firstly Grand Duke George Mikhailovich of Russia and secondly Admiral Perikles Ioannidis;

Olga (1880), who died aged seven months;

Andrew (1882–1944), who married Princess Alice of Battenberg parents of Philip Duke of Edinburgh Prince consort of Queen Elizabeth II of the UK

Christopher (1888–1940), who married firstly American widow Nancy Stewart Worthington Leeds and secondly Princess Françoise of Orléans.

(10th Collage)

MΕΡΟΣ 1ο

176 χρόνια από τη γέννηση του Α.Μ. Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων Πρίγκηπα της Δανίας

Ο Γεώργιος (24 Δεκεμβρίου 1845 – 18 Μαρτίου 1913) ήταν Βασιλιάς των Ελλήνων (Ελλήνων) από τις 30 Μαρτίου 1863 μέχρι τη δολοφονία του το 1913.

Αρχικά Δανός πρίγκιπας, γεννήθηκε στο Κίτρινο Παλάτι, μια κατοικία του 18ου αιώνα στην οδό Amaliegade 18, ακριβώς δίπλα στο συγκρότημα των παλατιών Amalieenborg στην Κοπεγχάγη και φαινόταν προορισμένος για μια καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό της Δανίας.

(1ο Κολάζ)

Αν και ήταν βασιλικού αίματος (η μητέρα και ο πατέρας του ήταν και τα δύο δισέγγονα του Φρειδερίκου Ε' της Δανίας και τρισέγγονα του Γεωργίου Β' της Μεγάλης Βρετανίας), η οικογένειά του δεν ήταν σχετικά επιφανης και ζούσε μια σχετικά φυσιολογική ζωή για τα βασιλικά πρότυπα. Το 1853, ωστόσο, ο πατέρας του Γεωργιου ορίστηκε ως ο κληρονόμος του άτεκνου Φρειδερίκου Ζ' της Δανίας και η οικογένεια έγινε πρίγκιπες και πριγκίπισσες της Δανίας.

(2ο και 3ο κολάζ)

ήταν σύζυγος του Αλέξανδρου Γ' της Ρωσίας και μητέρα του Νικολάου Β'), η Θύρα (που παντρεύτηκε τον Ερνέστο Αύγουστο, διάδοχο του Ανόβερου) και τον Βαλντεμάρ.

Η μητρική γλώσσα του Γιώργου ήταν τα δανικά, με δεύτερη γλώσσα τα αγγλικά. Διδάχτηκε επίσης γαλλικά και γερμανικά. Ξεκίνησε μια καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό της Δανίας και γράφτηκε ως ναυτικός δόκιμος μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Φρειδερίκη. Ενώ ο Φρειδερίκος χαρακτηρίστηκε ως «ήσυχος και εξαιρετικά καλοσυντηρημένος», ο Τζορτζ ήταν «ζωηρός και γεμάτος φάρσες».

Ήταν μόλις 17 ετών όταν εξελέγη βασιλιάς από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση, η οποία είχε καθαιρέσει τον αντιδημοφιλή Όθωνα.

Η υποψηφιότητά του προτάθηκε και υποστηρίχθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις: το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, τη Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία και τη Ρωσική Αυτοκρατορία.

Μετά την ανατροπή του γεννημένου στη Βαυαρία βασιλιά Όθωνα της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1862, ο ελληνικός λαός είχε απο��ρίψει τον αδελφό του Όθωνα και είχε ορίσει διάδοχο τον Λούιτπολντ, αν και εξακολουθούσε να ευνοεί μια μοναρχία και όχι μια δημοκρατία. Πολλοί Έλληνες, αναζητώντας στενότερους δεσμούς με την κατεξοχήν παγκόσμια δύναμη, το Ηνωμένο Βασίλειο, συσπειρώθηκαν γύρω από τον πρίγκιπα Άλφρεντ, δούκα του Εδιμβούργου, δεύτερο γιο της βασίλισσας Βικτώριας και του πρίγκιπα Αλβέρτου. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόρδος Πάλμερστον πίστευε ότι οι Έλληνες «λαχανιάζουν για αύξηση σε επικράτεια», ελπίζοντας σε δώρο των Ιονίων Νήσων, που τότε ήταν βρετανικό προτεκτοράτο. Η Διάσκεψη του Λονδίνου του 1832, ωστόσο, απαγόρευσε σε οποιαδήποτε από τις κυρίαρχες οικογένειες των Μεγάλων Δυνάμεων να αποδεχθεί το στέμμα, και σε κάθε περίπτωση, η βασίλισσα Βικτώρια ήταν κατηγορηματικά αντίθετη στην ιδέα. Οι Έλληνες, ωστόσο, επέμειναν στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο οποίο ο πρίγκιπας Άλφρεντ έλαβε πάνω από το 95% των 240.000 ψήφων. Υπήρχαν 93 ψήφοι για μια Δημοκρατία και έξι για έναν Έλληνα. Ο βασιλιάς Όθωνας έλαβε μία ψήφο.

Με τον αποκλεισμό του πρίγκιπα Άλφρεντ ξεκίνησε η αναζήτηση εναλλακτικού υποψηφίου. Οι Γάλλοι ευνόησαν τον Henri d'Orléans, duc d'Aumale, ενώ οι Βρετανοί πρότειναν μεταξύ άλλων τον κουνιάδο της Βασίλισσας Βικτωρίας, Ερνέστο Β', δούκα του Saxe-Coburg και Gotha, τον ανιψιό της πρίγκιπα Leiningen και τον αρχιδούκα Maximilian της Αυστρίας. Τελικά, οι Έλληνες και οι Μεγάλες Δυνάμεις κέρδισαν την επιλογή τους στον πρίγκιπα Γουλιέλμο της Δανίας, ο οποίος είχε λάβει έξι ψήφους στο δημοψήφισμα. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, εξελέγη Βασιλιάς των Ελλήνων στις 30 Μαρτίου 1863 από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση με το βασιλικό όνομα Γεώργιος Ι

Παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας το 1867 και έγινε ο πρώτος μονάρχης μιας νέας ελληνικής δυναστείας.

Ο Γεώργιος συνάντησε για πρώτη φορά τη Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας το 1863, όταν ήταν 12 ετών, σε μια επίσκεψη στην αυλή του Τσάρου Αλέξανδρου Β' μεταξύ της εκλογής του στον ελληνικό θρόνο και της άφιξής του στην Αθήνα. Συναντήθηκαν για δεύτερη φορά τον Απρίλιο του 1867, όταν ο Γεώργιος πήγε στη Ρωσική Αυτοκρατορία για να επισκεφτεί την αδελφή του Ντάγκμαρ, η οποία είχε παντρευτεί τη ρωσική αυτοκρατορική οικογένεια. Ενώ ο Τζορτζ ήταν ιδιωτικά Λουθηρανός, οι Ρομανόφ ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί όπως η πλειονότητα των Ελλήνων, και ο Τζορτζ πίστευε ότι ένας γάμος με μια Ρωσίδα μεγάλη δούκισσα θα επαναβεβαίωνε τους υπηκόους του για το ζήτημα της μελλοντικής θρησκείας των παιδιών του. Η Όλγα ήταν μόλις 16 ετών όταν παντρεύτηκε τον Γιώργο στα Χειμερινά Ανάκτορα στην Αγία Πετρούπολη στις 27 Οκτωβρίου 1867. Μετά από ένα μήνα του μέλιτος στο Tsarskoye Selo, το ζευγάρι έφυγε από τη Ρωσία για την Ελλάδα στις 9 Νοεμβρίου.

Ως γαμήλιο δώρο, ο Τσάρος έδωσε στον Γιώργο ένα συγκρότημα νησιών στον κόλπο των Πεταλιών, το οποίο επισκέφτηκε η οικογένεια με το βασιλικό γιοτ Αμφιτρίτη. Ο Γιώργος αργότερα αγόρασε ένα εξοχικό κτήμα, το Τατόι, βόρεια της Αθήνας, και στην Κέρκυρα πήρε από τους Κερκυραίους ως δώρο για τα Επτάνησα, μεταβίβασε από την αγγλική στην ελληνική κυριαρχία μια θερινή βίλα που ονομαζόταν Mon Repos πρώην θερινή κατοικία των Άγγλων Ύπατων Αρμοστειών.

Ο Γιώργος ανέπτυξε το Τατόι, χτίζοντας δρόμους και φυτεύοντας σταφύλια για να φτιάξει το δικό του κρασί, Chateau Décélie

Τα επόμενα είκοσι χρόνια απέκτησαν οκτώ παιδιά:

Κωνσταντίνος (1868–1923), που παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Σοφία της Πρωσίας.

George (1869–1957), που παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη.

Αλεξάνδρα (1870–1891), που παντρεύτηκε τον Μέγα Δούκα Παύλο Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας.

Νικόλαος (1872–1938), ο οποίος παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Έλενα Βλαντιμίροβνα της Ρωσίας.

Μαρία (1876–1940), που παντρεύτηκε πρώτον τον Μέγα Δούκα Γεώργιο Μιχαήλοβιτς της Ρωσίας και δεύτερον τον ναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.

Όλγα (1880), που πέθανε σε ηλικία επτά μηνών.

Andrew (1882–1944), ο οποίος παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλίκη του Battenberg, γονείς του Φίλιππου Δούκα του Εδιμβούργου, πρίγκιπα συζύγου της βασίλισσας Ελισάβετ Β του Ηνωμένου Βασιλείου

Christopher (1888–1940), ο οποίος παντρεύτηκε πρώτα την Αμερικανίδα χήρα Nancy Stewart Worthington Leeds και δεύτερον την πριγκίπισσα Françoise της Ορλεάνης.

Η βασιλεία του Γεωργίου σχεδόν 50 ετών (η μεγαλύτερη στη σύγχρονη ελληνική ιστορία) χαρακτηρίστηκε από εδαφικά κέρδη καθώς η Ελλάδα εδραίωσε τη θέση της στην Ευρώπη πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Βρετανία παραχώρησε ειρηνικά τα Επτάνησα το 1864, ενώ η Θεσσαλία προσαρτήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1877–1878). Η Ελλάδα δεν ήταν πάντα επιτυχημένη στις εδαφικές της φιλοδοξίες. ηττήθηκε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο (1897). Κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, αφού τα ελληνικά στρατεύματα είχαν καταλάβει μεγάλο μέρος της ελληνικής Μακεδονίας, ο Γεώργιος δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σε σύγκριση με τη δική του μακρά θητεία, η βασιλεία των διαδόχων του Κωνσταντίνου Α', Αλεξάνδρου και Γεωργίου Β' αποδείχθηκε σύντομη και ανασφαλής.

Εκτός από τα Επτάνησα, η επέκταση του ελληνικού βασιλείου από το 1863 έως το 1947. Η Θεσσαλία μεταφέρθηκε από την Οθωμανική στην Ελληνική κυριαρχία το 1881 και τα Δώδεκα Νησιά του Αιγαίου μεταφέρθηκαν από τους Ιταλούς στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Παύλου Α' των Ελλήνων εγγονός στον βασιλιά Γεώργιο Α' .

Καθώς πλησίαζε την πεντηκοστή επέτειο από την άνοδό του, ο Βασιλιάς έκανε σχέδια να παραιτηθεί υπέρ του γιου του Κωνσταντίνου αμέσως μετά τον εορτασμό της χρυσής ιωβηλείας του τον Οκτώβριο του 1913. Όπως έκανε στην Αθήνα, ο Γεώργιος περιηγήθηκε τη Θεσσαλονίκη χωρίς καμία ουσιαστική δύναμη προστασίας . Ενώ βρισκόταν σε μια απογευματινή βόλτα κοντά στον Λευκό Πύργο στις 18 Μαρτίου 1913, πυροβολήθηκε από κοντά στην πλάτη από τον Αλέξανδρο Σχινά, ο οποίος «έλεγε ότι ανήκε σε σοσιαλιστική οργάνωση» και «όταν συνελήφθη δήλωσε ότι είχε σκοτώσει τον βασιλιά. γιατί αρνήθηκε να του δώσει χρήματα». Ο Γιώργος πέθανε ακαριαία, με τη σφαίρα να έχει εισχωρήσει στην καρδιά του. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε οποιοδήποτε πολιτικό κίνητρο για τη δολοφονία, λέγοντας ότι ο Σχινάς ήταν αλκοολικός αλήτης. Ο Σχινάς βασανίστηκε στη φυλακή και έπεσε μέχρι θανάτου από το παράθυρο του αστυνομικού τμήματος έξι εβδομάδες αργότερα.

Η σορός του βασιλιά μεταφέρθηκε στην Αθήνα στην Αμφιτρίτη, συνοδεία στολίσκου πλοίων του πολεμικού ναυτικού. Για τρεις ημέρες το φέρετρο του Βασιλιά, ντυμένο με τη δανική και την ελληνική σημαία, βρισκόταν στον Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό της Αθήνας πριν το σώμα του παραδοθεί σε τάφος στο παλάτι του στο Τατόι.

Τα αδέρφια του Γεωργίου ήταν ο Φρειδερίκος (ο οποίος διαδέχτηκε τον πατέρα τους ως βασιλιάς της Δανίας και του οποίου ο δεύτερος γιος εξελέγη ως Haakon VII της Νορβηγίας το 1905), η Αλεξάνδρα (η οποία έγινε σύζυγος του Εδουάρδου Ζ' του Ηνωμένου Βασιλείου και μητέρα του Γεωργίου Ε'), η Ντάγκμαρ (η οποία, ως αυτοκράτειρα Μαρία Φεοντόροβνα, ήταν σύζυγος του Αλέξανδρου Γ' της Ρωσίας και μητέρα του Νικολάου Β'), η Θύρα (που παντρεύτηκε τον Ερνέστο Αύγουστο, διάδοχο του Ανόβερου) και τον Βαλντεμάρ

Η μητρική γλώσσα του Γιώργου ήταν τα δανικά, με δεύτερη γλώσσα τα αγγλικά. Διδάχτηκε επίσης γαλλικά και γερμανικά. Ξεκίνησε μια καριέρα στο Βασιλικό Ναυτικό της Δανίας και γράφτηκε ως ναυτικός δόκιμος μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Φρειδερίκο. Ενώ ο Φρειδερίκος χαρακτηρίστηκε ως «ήσυχος και εξαιρετικά καλοσυντηρημένος», ο Γεωργιος ήταν «ζωηρός και γεμάτος φάρσες».

(4ο Κολάζ)

Μετά την ανατροπή του γεννημένου στη Βαυαρία βασιλιά Όθωνα της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1862, ο ελληνικός λαός είχε απορρίψει τον αδελφό του Όθωνα και είχε ορίσει διάδοχο τον Λούιτπολντ, αν και εξακολουθούσε να ευνοεί μια μοναρχία και όχι μια δημοκρατία. Πολλοί Έλληνες, αναζητώντας στενότερους δεσμούς με την κατεξοχήν παγκόσμια δύναμη, το Ηνωμένο Βασίλειο, συσπειρώθηκαν γύρω από τον πρίγκιπα Άλφρεντ, δούκα του Εδιμβούργου, δεύτερο γιο της βασίλισσας Βικτώριας και του πρίγκιπα Αλβέρτου. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Λόρδος Πάλμερστον πίστευε ότι οι Έλληνες «λαχανιάζουν για αύξηση σε επικράτεια», ελπίζοντας σε δώρο των Ιονίων Νήσων, που τότε ήταν βρετανικό προτεκτοράτο. Η Διάσκεψη του Λονδίνου του 1832, ωστόσο, απαγόρευσε σε οποιαδήποτε από τις κυρίαρχες οικογένειες των Μεγάλων Δυνάμεων να αποδεχθεί το στέμμα, και σε κάθε περίπτωση, η βασίλισσα Βικτώρια ήταν κατηγορηματικά αντίθετη στην ιδέα. Οι Έλληνες, ωστόσο, επέμειναν στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο οποίο ο πρίγκιπας Άλφρεντ έλαβε πάνω από το 95% των 240.000 ψήφων. Υπήρχαν 93 ψήφοι για μη Βασιλευομένη Δημοκρατία και έξι για έναν Έλληνα. Ο βασιλιάς Όθωνας έλαβε μία ψήφο.

Με τον αποκλεισμό του πρίγκιπα Άλφρεντ ξεκίνησε η αναζήτηση εναλλακτικού υποψηφίου. Οι Γάλλοι ευνόησαν τον Henri d'Orléans, duc d'Aumale, ενώ οι Βρετανοί πρότειναν μεταξύ άλλων τον κουνιάδο της Βασίλισσας Βικτωρίας, Ερνέστο Β', δούκα του Saxe-Coburg και Gotha, τον ανιψιό της πρίγκιπα Leiningen και τον αρχιδούκα Μαξιμιλιανο της Αυστρίας. Τελικά, οι Έλληνες και οι Μεγάλες Δυνάμεις κέρδισαν την επιλογή τους στον πρίγκιπα Γουλιέλμο της Δανίας, ο οποίος είχε λάβει έξι ψήφους στο δημοψήφισμα. Σε ηλικία μόλις 17 ετών, εξελέγη Βασιλιάς των Ελλήνων στις 30 Μαρτίου 1863 από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση με το βασιλικό όνομα Γεώργιος Ι

(5ο και 6ο Κολάζ)

Ο Γεώργιος συνάντησε για πρώτη φορά τη Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας το 1863, όταν ήταν 12 ετών, σε μια επίσκεψη στην αυλή του Τσάρου Αλέξανδρου Β' μεταξύ της εκλογής του στον ελληνικό θρόνο και της άφιξής του στην Αθήνα. Συναντήθηκαν για δεύτερη φορά τον Απρίλιο του 1867, όταν ο Γεώργιος πήγε στη Ρωσική Αυτοκρατορία για να επισκεφτεί την αδελφή του Ντάγκμαρ, η οποία είχε παντρευτεί στη ρωσική αυτοκρατορική οικογένεια. Ενώ ο Γεωργιος ήταν ιδιωτικά Λουθηρανός, οι Ρομανόφ ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί όπως η πλειονότητα των Ελλήνων, και ο Γεωργιος πίστευε ότι ένας γάμος με μια Ρωσίδα μεγάλη δούκισσα θα επαναβεβαίωνε τους υπηκόους του για το ζήτημα της μελλοντικής θρησκείας των παιδιών του. Η Όλγα ήταν μόλις 16 ετών όταν παντρεύτηκε τον Γιώργο στα Χειμερινά Ανάκτορα στην Αγία Πετρούπολη στις 27 Οκτωβρίου 1867. Μετά από ένα μήνα του μέλιτος στο Tsarskoye Selo, το ζευγάρι έφυγε από τη Ρωσία για την Ελλάδα στις 9 Νοεμβρίου.

(7ο και 8ο κολάζ)

Ως γαμήλιο δώρο, ο Τσάρος έδωσε στον Γιώργο ένα συγκρότημα νησιών στον κόλπο των Πεταλιών, το οποίο επισκέφτηκε η οικογένεια με το βασιλικό γιοτ Αμφιτρίτη.

(1η εικόνα στο 9ο Κολάζ)

Ο Γιώργος αργότερα αγόρασε ένα εξοχικό κτήμα, το Τατόι, βόρεια της Αθήνας, και στην Κέρκυρα πήρε από τους Κερκυραίους ως δώρο για τα Επτάνησα, μεταβίβασε από την αγγλική στην ελληνική κυριαρχία μια θερινή βίλα που ονομαζόταν Mon Repos πρώην θερινή κατοικία των Άγγλων Ύπατων Αρμοστειών.

(2η εικόνα στο 9ο Κολάζ)

(3η και 4η εικόνα στο 9ο κολάζ)

Τα επόμενα είκοσι χρόνια απέκτησαν οκτώ παιδιά:

1)Κωνσταντίνος (1868–1923), που παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Σοφία της Πρωσίας.

2)Γεώργιος (1869–1957), που παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη.

3)Αλεξάνδρα (1870–1891), που παντρεύτηκε τον Μέγα Δούκα Παύλο Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας.

4)Νικόλαος (1872–1938), ο οποίος παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Έλενα Βλαντιμίροβνα της Ρωσίας.

5)Μαρία (1876–1940), που παντρεύτηκε πρώτον τον Μέγα Δούκα Γεώργιο Μιχαήλοβιτς της Ρωσίας και δεύτερον τον ναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη.

6)Όλγα (1880), που πέθανε σε ηλικία επτά μηνών.

7) Ανδρέας (1882–1944), ο οποίος παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλίκη του Battenberg, γονείς του Φίλιππου Δούκα του Εδιμβούργου, πρίγκιπα συζύγου της βασίλισσας Ελισάβετ Β του Ηνωμένου Βασιλείου

8) (1888–1940), ο οποίος παντρεύτηκε πρώτα την Αμερικανίδα χήρα Nancy Stewart Worthington Leeds και δεύτερον την πριγκίπισσα Φρανγκισκη της Ορλεάνης.

(10ο και 11ο κολάζ)

(12ο Κολάζ)

Σε σύγκριση με τη δική του μακρά θητεία, η βασιλεία των διαδόχων του Κωνσταντίνου Α', Αλεξάνδρου και Γεωργίου Β' αποδείχθηκε σύντομη και ανασφαλής.

(13ο Κολάζ)

(14ο,15ο Κολάζ)

Ο δολοφόνος Αλέξανδρος Σχινάς, που «έλεγαν ότι ανήκε σε σοσιαλιστική οργάνωση» και «όταν συνελήφθη δήλωσε ότι σκότωσε τον Βασιλιά επειδή αρνήθηκε να του δώσει χρήματα».

Ο Γιώργος πέθανε ακαριαία, με τη σφαίρα να έχει εισχωρήσει στην καρδιά του. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε οποιοδήποτε πολιτικό κίνητρο για τη δολοφονία, λέγοντας ότι ο Σχινάς ήταν αλκοολικός αλήτης. Ο Σχινάς βασανίστηκε στη φυλακή και έπεσε μέχρι θανάτου από το παράθυρο του αστυνομικού τμήματος έξι εβδομάδες αργότερα.

(16ο και 17ο κολάζ)

Η σορός του Βασιλιά μεταφέρθηκε στην Αθήνα με την Βασιλική Θαλαμηγό Αμφιτρίτη, συνοδεία στολίσκου πλοίων του λιμενικού.

(18ο Κολάζ)

Επί τρεις ημέρες το φέρετρο του Βασιλιά, ντυμένο με τη δανική και την ελληνική σημαία, βρισκόταν στον Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό της Αθήνας προτού το σώμα του παραδοθεί σε τάφο στο παλάτι του στο Τατόι.

(19ο και 20ο κολάζ)

12 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

Olga was born at Pavlovsk Palace near Saint Petersburg on 3 September 1851. She was the second child and elder daughter of Grand Duke Constantine Nikolaievich and his wife, Grand Duchess Alexandra, a former princess of Saxe-Altenburg.

She spent her childhood in Saint Petersburg, Poland and the Crimea,

and since 1867 at the age of sixteen became queen consort of Hellenes as the wife of King George I for almost 50 years until his assassination 1913 in Thessaloniki.

As Queen at first, she felt ill at ease in the Kingdom of Greece, but she quickly became involved in social and charitable work. She founded hospitals and schools, but her attempt to promote a new, more accessible, Greek translation of the Gospels sparked riots by religious conservatives.

Olga returned to Russia. When the First World War broke out, she set up a military hospital in Pavlovsk Palace, which belonged to her brother. She was trapped in the palace after the Russian Revolution of 1917, until the Danish embassy intervened, allowing her to escape to Switzerland. Olga could not return to Greece as her son, King Constantine I, had been deposed.

In October 1920, she returned to Athens on the fatal illness of her grandson, King Alexander. After his death, she was appointed regent until the restoration of Constantine I the following month. After the defeat of the Greeks in the Greco-Turkish War of 1919–22 the Greek royal family were again exiled and Olga spent the last years of her life in the United Kingdom, France and Italy.

Olga's final years were marked by ill health. Lameness restricted her to a wheelchair, and she stayed in Paris several times to undergo treatment for her eyes.

Increasingly dependent, Olga finally settled with her youngest son, Prince Christopher, shortly after the death of his first wife, Princess Anastasia, in 1923. Olga died on 18 June 1926 at Christopher's Villa Anastasia in Rome.

Her funeral was held on 22 June 1926 at the Orthodox Church in Rome and the next day she was laid to rest in the crypt of the Russian Church in Florence.

After the restoration of the Greek monarchy in 1935 she was re-interred at Tatoi on 17 November 1936.

Η Βαςιλισσα Όλγα γεννήθηκε στο Παλάτι Παβλόφσκ κοντά στην Αγία Πετρούπολη στις 3 Σεπτεμβρίου 1851.

Ήταν το δεύτερο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Νικολάγιεβιτς και της συζύγου του, Μεγάλης Δούκισσας Αλεξάνδρας, πρώην πριγκίπισσας του Σαξ-Άλτενμπουργκ.

Πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην Αγία Πετρούπολη, την Πολωνία και την Κριμαία,

και από το 1867 σε ηλικία δεκαέξι ετών έγινε βασίλισσα σύζυγος των Ελλήνων ως σύζυγος του βασιλιά Γεωργίου Α’ για σχεδόν 50 χρόνια μέχρι και τη δολοφονία του το 1913 στη Θεσσαλονίκη.

Ως βασίλισσα στην αρχή, ένιωσε άβολα στο Βασίλειο της Ελλάδας, αλλά γρήγορα ασχολήθηκε με κοινωνικές και φιλανθρωπικές εργασίες. Ίδρυσε νοσοκομεία και σχολεία, αλλά η προσπάθειά της να προωθήσει μια νέα, πιο προσιτή, ελληνική μετάφραση των Ευαγγελίων πυροδότησε ταραχές θρησκευτικών συντηρητικών.

Η Όλγα επέστρεψε στη Ρωσία. Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ίδρυσε ένα στρατιωτικό νοσοκομείο στο Παλάτι του Παβλόφσκ, το οποίο ανήκε στον αδελφό της. Ήταν παγιδευμένη στο παλάτι μετά τη Ρωσική Επανάσταση του 1917, μέχρι που επενέβη η πρεσβεία της Δανίας, επιτρέποντάς της να διαφύγει στην Ελβετία. Η Όλγα δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα καθώς ο γιος της, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α ', είχε καθαιρεθεί.

Τον Οκτώβριο του 1920 επέστρεψε στην Αθήνα λόγω της θανατηφόρας ασθένειας του εγγονού της, βασιλιά Αλέξανδρου. Μετά το θάνατό του, διορίστηκε αντιβασιλέας μέχρι την αποκατάσταση του Κωνσταντίνου Α 'τον επόμενο μήνα. Μετά την ήττα των Ελλήνων στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο 1919–22, η ελληνική βασιλική οικογένεια ξαναεξορίστηκε και η Όλγα πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ιταλία.

Τα τελευταία χρόνια της Όλγας χαρακτηρίστηκαν από κακή υγεία. Η χωλότητα την περιόρισε σε αναπηρικό καροτσάκι και έμεινε στο Παρίσι αρκετές φορές για να υποβληθεί σε θεραπεία για τα μάτια της.

Όλο και περισσότερο εξαρτώμενη, η Όλγα εγκαταστάθηκε τελικά με τον μικρότερο γιο της, τον πρίγκιπα Χριστόφορο, λίγο μετά το θάνατο της πρώτης του γυναίκας, της πριγκίπισσας Αναστασίας, το 1923. Η Όλγα πέθανε στις 18 Ιουνίου 1926 στη βίλα Αναστασία του Κρίστοφερ στη Ρώμη.

Η κηδεία της έγινε στις 22 Ιουνίου 1926 στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρώμης και την επόμενη ημέρα κηδεύτηκε στην κρύπτη της Ρωσικής Εκκλησίας στη Φλωρεντία.

Μετά την αποκατάσταση της ελληνικής μοναρχίας το 1935, επαναπαυτή στο Τατόι στις 17 Νοεμβρίου 1936.

#kingconstantine #danishroyalfamily #crownprincepavlos #queenannemarie #greek royal family #house of romanov #crownprincessmariechantal #princessmarieolympia #princeachileasandreas #princess theodora #princeconstantinealexios #princenikolaos #princesstatiana #Princesseirini #princefilippos #Princearistideskimon

16 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

52 years since the death of HRH Princess Theodora of Greece and Denmark Margravine of Baden

Theodora of Greece and Denmark was born on 30 May 1906 at 11.45 P.M. at Tatoi Palace as the second daughter of Prince Andrew of Greece and Denmark and Princess Alice of Batenberg .Andrew was away at the time to attend the wedding of Alfonso XIII of Spain and Victoria Eugenie of Battenberg, Alice’s cousin.

Theodora was nicknamed Dolla in the family. She would be one of five siblings: Margarita (born 1905) Cecilia (born 1911), Sophie (born 1914) and Philip later Duke of Edinburg (born 1921).

Theodora was the last of the sisters left unmarried. In June 1931 her engagement to Berthold, Margrave of Baden, was announced. They were married on 17 August 1931 at the Neues Schloß in Baden-Baden.

Berthold was the titular Grand Duke of Baden as the Grand Duchy had been abolished in 1918, along with many other German monarchies.

She gave birth On 24 July 1932, after a twelve hour labour to her first child, a daughter named Margarita. A son named Maximillian was born on 3 July 1933, followed by a second son named Ludwig on 16 March 1937. Tragedy struck in November when Theodora’s sister Cecilie was killed alongside her family in an aeroplane crash. The funeral took place on 23 November, and Theodora attended it with her husband

Theodora died suddenly on 16 October 1969 of heart problems six years after her husband at the Sanatorium Buedingen in Constance. She had moved there following an earlier hospitalisation.

Philip’s son Charles flew to Salem to attend the funeral.

She died just five weeks before her mother Princess Alice who died on 5 December 1969.

52 χρόνια από τον θάνατο της πριγκίπισσας Θεοδώρας της Ελλάδας και της Δανίας Κόμισα του Μπάντεν

Η Θεοδώρα της Ελλάδας και της Δανίας γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1906 στις 11.45 μ.μ. στο παλάτι Τατόιου ως δεύτερη κόρη του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδας και της Δανίας και της πριγκίπισσας Αλίκης του Μπάτενμπεργκ. Ο Πριγκιπας Ανδρέας ειχε πάει για να παρακολουθήσει το γάμο του Αλφόνσο ΙΓ of της Ισπανίας και της Βικτόρια Ευγενίας του Μπάτενμπεργκ, ξαδέλφης της Αλίκης.

Η Θεοδώρα είχε το παρατσούκλι Dolla στην οικογένεια.

Ηταν ένα από τα πέντε αδέλφια: η Μαργαρίτα (γεννήθηκε το 1905) η Κεκιλια (γεννήθηκε το 1911), η Σόφια (γεννήθηκε το 1914) και ο Φίλιππος αργότερα δούκας του Εδιμβούργου (γεννήθηκε το 1921).

Η Θεοδώρα ήταν η τελευταία από τις αδελφές που έμειναν άγαμες. Τον Ιούνιο του 1931 ανακοινώθηκε ο αρραβώνας της με τον Μπέρτολντ Κομη του Μπάντεν

Παντρεύτηκαν στις 17 Αυγούστου 1931 στο Neues Schloß στο Baden-Baden.

Ο Μπέρτολντ ήταν ο τίτλος του Μεγάλου Δούκα του Μπάντεν καθώς το Μεγάλο Δουκάτο είχε καταργηθεί το 1918, μαζί με πολλές άλλες γερμανικές μοναρχίες.

Γέννησε στις 24 Ιουλίου 1932, μετά από δώδεκα ώρες εργασίας στο πρώτο της παιδί, μια κόρη που ονομάστηκε Μαργαρίτα. Ένας γιος που ονομάζεται Mαξιμιλιανος γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου 1933 και ακολούθησε ένας δεύτερος γιος που ονομάστηκε Λουδοβίκος στις 16 Μαρτίου 1937. Η τραγωδία σημειώθηκε τον Νοέμβριο όταν η αδελφή της Θεοδώρας Κεκιλια σκοτώθηκε μαζί με την οικογένειά της σε αεροπορικό δυστύχημα. Η κηδεία έγινε στις 23 Νοεμβρίου και η Θεοδώρα παρευρέθηκε μαζί με τον σύζυγό της

Η Θεοδώρα πέθανε ξαφνικά στις 16 Οκτωβρίου 1969 από καρδιακά προβλήματα έξι χρόνια μετά τον σύζυγό της στο Sanatorium Buedingen στην Κωνσταντία. Είχε μετακομίσει εκεί μετά από προηγούμενη νοσηλεία.

Ο γιος του Φίλιππου, ο Κάρολος, πέταξε στο Σάλεμ για να παρευρεθεί στην κηδεία.

Πέθανε μόλις πέντε εβδομάδες πριν από τη μητέρα της πριγκίπισσα Αλίκη που πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 1969.

#kingconstantine #danishroyalfamily #crownprincepavlos #greek royal family #queenannemarie #house of romanov #crownprincessmariechantal #princeconstantinealexios #princess theodora #princessmarieolympia #princeachileasandreas #princenikolaos #princessalexia #princessnina #princesseirini #princesstatiana #princearistidesstavros #princeodisseaskimon #princefilippos

8 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

151 years since the birth of HIH Princess Alexandra of Greece and Denmark Grand Duchess of Russia

Princess Alexandra of Greece and Denmark was born in 30 August 1870 at Mon Repos, the summer residence of the Greek royal family on the island of Corfu. She was the third child and eldest daughter of King George I of Greece and his wife, Grand Duchess Olga Constantinovna of Russia.

She was later known as Grand Duchess Alexandra Georgievna of Russia so she was a member both of the Greek royal family and of the Russian imperial family.

Alexandras, nickname was "Aline" within her family, or Greek Alix, to distinguish her from her aunt and godmother, Alexandra, Princess of Wales

As her siblings she was raised by British nannies, English was the children's first language, but they spoke Greek between themselves. They also learned German and French.

When she was eighteen years old, she was married to Grand Duke Paul Alexandrovich of Russia.

Their engagement was announced on 10 November 1888.The wedding took place on 17 June 1889 in St. Petersburg, at the chapel of the Winter Palace.

They had two children

Grand Duchess Maria Pavlovna

Grand Duke Dmitri Pavlovich

She died 24 September 1891 after some birth complications when

she gave birth to her son, Dimitri, lapsed into a fatal coma, and she died six days later in the Romanovs' estate Ilyinskoe near Moscow. The Grand Duchess was buried in the Peter and Paul Cathedral, St. Petersburg.

In 1939 when Alexandra's nephew George II of Greece was reigning, the Greek government obtained permission from the Soviet government under Joseph Stalin to rebury Princess Alexandra in Greece. Her body was removed from the vault in Leningrad and transferred by a Greek ship to Athens. It was finally laid to rest near the Tatoi Palace. Alexandra's marble tombstone over an empty tomb is still in its place in the Peter and Paul Cathedral.

The "Alexandra Maternity Hospital" now "Alexandra General Hospital" in Athens was later named in her memory by another nephew, King Paul; it was affiliated with the University of Athens with a special remit to research and combat postpartum maternal mortality. Alexandras Avenue in Athens was also named after her.

151 χρόνια απο την γέννηση της ΑΑΥ Πριγκίπισσας Αλεξάνδρας της Ελλάδας και Δανίας Μεγάλης Δούκισσας της Ρωσίας

Η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας και της Δανίας γεννήθηκε στις 30 Αυγούστου 1870 στο Mον Ρεπό την θερινή κατοικία της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στο νησί της Κέρκυρας. Ήταν το τρίτο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του βασιλιά Γεωργίου Α 'της Ελλάδας και της συζύγου του, Μεγάλης Δούκισσας Όλγας Κωνσταντινόβνα της Ρωσίας.

Η Αλεξάνδρα έγινε αργότερα γνωστή και ως Μεγάλη Δούκισσα Αλεξάνδρα Γεωργίεβνα της Ρωσίας, έτσι ήταν μέλος τόσο της ελληνικής βασιλικής οικογένειας όσο και της ρωσικής αυτοκρατορικής οικογένειας.

Το ψευδώνυμο της Αλεξανδρας ήταν "Aline" στην οικογένειά της, ή Ελληνίδα Alix, για να τη ξεχωρίζουν από τη θεία και τη νονά της, Πριγκίπισσα της Ουαλιας Αλεξάνδρα

Οπως και τα αδέλφια της μεγάλωσε από βρετανικές νταντάδες, τα αγγλικά ήταν η πρώτη γλώσσα των παιδιών, αλλά μιλούσαν ελληνικά μεταξύ τους. Έμαθαν επίσης γερμανικά και γαλλικά.

Όταν ήταν δεκαοκτώ χρονών, παντρεύτηκε τον Μεγάλο Δούκα Παυλο Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας.

Ο αρραβώνας τους ανακοινώθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1888 και ο γάμος έγινε στις 17 Ιουνίου 1889 στην Αγία Πετρούπολη, στο παρεκκλήσι του Χειμερινού Παλατιού.

Απέκτησαν δύο παιδιά την

Μεγάλη Δούκισσα Μαρία Παβλόβνα

και τον Μεγάλο δούκα Δημητριο Παβλόβιτς

Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου 1891 μετά από κάποιες επιπλοκές στον τοκετό γέννωντας τον γιο της, Δημήτρη.

Μετά τον τοκετό έπεσε σε θανατηφόρο κώμα και πέθανε έξι ημέρες αργότερα στο κτήμα των Ρομάνοφ Ιλίνσκοε κοντά στη Μόσχα. Η Μεγάλη Δούκισσα θάφτηκε στον καθεδρικό ναό Πέτρου και Παύλου, Αγία Πετρούπολη.

Το 1939, όταν βασιλεύε ο ανιψιός της Αλεξάνδρας Γεώργιος Β’ της Ελλάδας, η ελληνική κυβέρνηση έλαβε άδεια από τη σοβιετική κυβέρνηση υπό τον Ιωσήφ Στάλιν να ξαναθάψει την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα στην Ελλάδα. Το σώμα της αφαιρέθηκε από τον τάφο στο Λένινγκραντ και μεταφέρθηκε με ελληνικό πλοίο στην Αθήνα. Και κηδεύτηκε στο Βασιλικο κοιμητήριο στο Τατόι.

Η μαρμάρινη ταφόπλακα της Αλεξάνδρας πάνω από έναν άδειο τάφο βρίσκεται ακόμα στη θέση της στον καθεδρικό ναό Πέτρου και Παύλου.

Το «Μαιευτήριο Αλεξάνδρας» τώρα «Γενικό Νοσοκομείο Αλεξάνδρα» στην Αθήνα ονομάστηκε στη μνήμη της από έναν άλλο ανιψιό, τον Βασιλιά Παύλο. ήταν συνδεδεμένο με το Πανεπιστήμιο Αθηνών με ειδική αποστολή την έρευνα και την καταπολέμηση της μητρικής θνησιμότητας μετά τον τοκετό.

Η λεωφόρος Αλεξάνδρας στην Αθήνα πήρε επίσης το όνομά της.

#kingconstantine #danishroyalfamily #crownprincepavlos #queenannemarie #greek royal family #house of romanov #princess theodora #crownprincessmariechantal #princessmarieolympia #princeachileasandreas #princeconstantinealexios #princenikolaos #princesstatiana #Princesseirini #princefilippos

11 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

24 years in yesterday since the death of HRH Princess Olga of Greece,Denmark and Yugoslavia in 16–10–1997

Princess Olga of Greece and Denmark who died 16 October 1997 was a Greek princess who became princess of Yugoslavia as the wife of Prince Paul, Regent of the Kingdom of Yugoslavia.

Princess Olga was a daughter of Prince Nicholas of Greece and Denmark and Grand Duchess Elena Vladimirovna of Russia, and a granddaughter of King George I of Greece. After a brief engagement in 1922 to Crown Prince Frederick of Denmark, she married Prince Paul of Yugoslavia in 1923. In 1934, after the assassination of King Alexander I, Prince Paul was appointed regent of Yugoslavia on behalf of King Peter II, and Princess Olga became the senior lady of the court and acted as first lady of Yugoslavia, working side by side with her husband on representation duties. In 1941, during the Second World War, Prince Paul was forcibly removed from power after signing the Tripartite Pact, which took Yugoslavia into the Axis with Germany and Italy. Paul, Olga, and their three children were arrested and given as prisoners to the British. They spent the rest of the war in house arrest and exile in Egypt, Kenya and South Africa, and were not allowed to return to Europe until 1948. The couple and their children eventually settled in Paris, where Paul died in 1976. Having become a widow, Olga spent more and more time in the United Kingdom, the adopted country of her sister, Marina Duchess of Kent.

Affected by Alzheimer's disease at the end of her life, Princess Olga was hospitalized for a long time in Meudon. A few years before her death, in 1993, her daughter Elizabeth decided to make a documentary film about her with the help of a Serbian journalist. However, with Olga being heavily affected by the disease, the project of her daughter caused a scandal. Prince Alexander brought a complaint against his sister Elizabeth before the French courts for damage to the image of their mother and claimed, in her name, $107,000 in damages.

Princess Olga died in Paris on 16 October 1997. She was buried alongside her husband, in a family mausoleum located in the Bois-de-Vaux Cemetery, in Lausanne, Switzerland.

On 28 September 2012, the remains of Princess Olga, her husband and their son Nikola were exhumed and then transported to Belgrade, Serbia. On 4 October, an official ceremony was held at St. Michael's Cathedral in Belgrade by Irinej, Serbian Patriarch. The children and grandchildren of the couple, as well as Crown Prince Alexander and his wife Princess Katherine, and Serbian President Tomislav Nikolić and his government participated in the event. Their remains were reburied in the Karađorđević family mausoleum of Oplenac in Topola.

24 χρόνια σαν εχθές από τον θάνατο της ΑΒΥ Πριγκίπισσας Ολγας της Ελλάδας ,Δανίας και Γιουγκοσλαβίας στις 16–10–1997

Η πριγκίπισσα Όλγα της Ελλάδας και της Δανίας που πέθανε στις 16 Οκτωβρίου 1997 ήταν μια Ελληνίδα πριγκίπισσα που έγινε πριγκίπισσα της Γιουγκοσλαβίας ως σύζυγος του πρίγκιπα Παύλου, Αντιβασιλέα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας.

Η πριγκίπισσα Όλγα ήταν κόρη του πρίγκιπα Νικολάου της Ελλάδας και της Δανίας και της Μεγάλης Δούκισσας Έλενας Βλαντιμιρόβνα της Ρωσίας και εγγονή του βασιλιά Γεωργίου Α 'της Ελλάδας. Μετά από μια σύντομη αρραβώνα το 1922 με τον διάδοχο πρίγκιπα Φρειδερίκο της Δανίας, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Παύλο της Γιουγκοσλαβίας το 1923. Το 1934, μετά τη δολοφονία του βασιλιά Αλέξανδρου Α, ο πρίγκιπας Παύλος διορίστηκε αντιβασιλέας της Γιουγκοσλαβίας για λογαριασμό του βασιλιά Πέτρου Β 'και της πριγκίπισσας Όλγας έγινε η ανώτερη κυρία του δικαστηρίου και ενήργησε ως πρώτη κυρία της Γιουγκοσλαβίας, δουλεύοντας παράλληλα με τον σύζυγό της σε καθήκοντα εκπροσώπησης. Το 1941, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο πρίγκιπας Παύλος απομακρύνθηκε από την εξουσία μετά την υπογραφή του Τριμερούς Συμφώνου, το οποίο πήρε τη Γιουγκοσλαβία στον Άξονα με τη Γερμανία και την Ιταλία. Ο Πολ, η Όλγα και τα τρία παιδιά τους συνελήφθησαν και παραδόθηκαν αιχμάλωτοι στους Βρετανούς. Πέρασαν τον υπόλοιπο πόλεμο σε κατ 'οίκον περιορισμό και εξορία στην Αίγυπτο, την Κένυα και τη Νότια Αφρική και δεν τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στην Ευρώπη μέχρι το 1948. Το ζευγάρι και τα παιδιά τους εγκαταστάθηκαν τελικά στο Παρίσι, όπου ο Paul πέθανε το 1976. Έχοντας γίνει χήρα, η Όλγα περνούσε όλο και περισσότερο χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, την υιοθετημένη χώρα της αδελφής της, Μαρίνας Δούκισσας του Κεντ.

Επηρεασμένη από τη νόσο Αλτσχάιμερ στο τέλος της ζωής της, η πριγκίπισσα Όλγα νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Meudon. Λίγα χρόνια πριν από το θάνατό της, το 1993, η κόρη της Ελισάβετ αποφάσισε να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για αυτήν με τη βοήθεια Σέρβου δημοσιογράφου. Ωστόσο, με την Όλγα να επηρεάζεται πολύ από την ασθένεια, το έργο της κόρης της προκάλεσε σκάνδαλο. Ο πρίγκιπας Αλέξανδρος υπέβαλε καταγγελία κατά της αδερφής του Ελισάβετ στα γαλλικά δικαστήρια για βλάβη στην εικόνα της μητέρας τους και ζήτησε, στο όνομά της, αποζημίωση 107.000 δολαρίων.

Η πριγκίπισσα Όλγα πέθανε στο Παρίσι στις 16 Οκτωβρίου 1997. Κηδεύτηκε μαζί με τον σύζυγό της, σε ένα οικογενειακό μαυσωλείο που βρίσκεται στο νεκροταφείο Bois-de-Vaux, στη Λωζάνη της Ελβετίας.

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2012, τα λείψανα της πριγκίπισσας Όλγας, του συζύγου της και του γιου τους Νικόλα εκταφιάστηκαν και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο Βελιγράδι της Σερβίας. Στις 4 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε επίσημη τελετή στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μιχαήλ στο Βελιγράδι από τον Irinej, Πατριάρχη Σερβίας. Τα παιδιά και τα εγγόνια του ζευγαριού, καθώς και ο πρίγκιπας Αλέξανδρος και η σύζυγός του πριγκίπισσα Αικατερίνη και ο Σέρβος πρόεδρος Τόμισλαβ Νίκολιτς και η κυβέρνησή του συμμετείχαν στην εκδήλωση. Τα λείψανά τους επαναταφιάστηκαν στο μαυσωλείο της οικογένειας των Καρατζορτζεβιτς του Oplenac στην Τοπόλα.

#kingconstantine #danishroyalfamily #crownprincepavlos #queenannemarie #greek royal family #house of romanov #crownprincessmariechantal #princeconstantinealexios #princess theodora #princessmarieolympia #princeachileasandreas #princenikolaos #princessalexia #princessnina #princesseirini #princesstatiana #princefilippos #princeodisseaskimon #princearistidesstavros

7 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

Prince Nicholas of Greece & Denmark, 3rd son of King George of the Hellenes, married Grand Duchess Elena Vladimirovna, only daughter of Grand Duke Vladimir Alexandrovitch of Russia and Duchess Marie of Mecklenburg Schwerin

In 1900, Prince Nicholas of Greece and Denmark, sought the hands of Grand Duchess Elena for marriage. The pair had first met in Livadia in 1894 and, again, in 1896 at the coronation of Elena’s cousin, Czar Nicholas II. It would take four years before a romance would bud between the two. The haughty Grand Duchess Vladimir, at first, refused to allow her only daughter to marry the third son of the king of the poorest kingdom in Europe. She only relented when she realized that her only daughter had no other marital prospect. After all, Elena and Nicholas were related - his mother, Queen Olga, was a granddaughter of Czar Nicholas I through one of his sons, Grand Duke Constantine Nicholaevitch.

The couple married on August 29, 1902, in Tsarskoye Selo.

(1st collage picture 1)

True to the Romanov fashion, the grandest of the grand duchesses threw a fabulous wedding for her daughter, well-attended by the emperor and empress of Russia, the king and queen of the Hellenes, and members of European royalty and Russian nobility.

As a wedding gift, the czar gave the couple a palace in Athens, later known as the Nicholas Palace. Today it’s the Italian Embassy in the building

(2nd collage picture 3)

They honeymooned at Ropsha Palace before they settled in the Greek capital. The following year, Elena gave birth to her first child, Olga. This would be followed by two more daughters in quick succession: Elizabeth, born in 1904, and Marina, born in 1906.

Ο πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας και της Δανίας, τρίτος γιος του βασιλιά Γεωργίου των Ελλήνων, παντρεύτηκε τη Μεγάλη Δούκισσα Έλενα Βλαντιμιρόβνα, μοναχοκόρη του Μεγάλου Δούκα Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας και τηs Δούκισσας Μαρίας του Μεκλεμβούργου Σβερίν

Το 1900, ο πρίγκιπας Νικόλαος της Ελλάδας και της Δανίας, ζήτησε το χέρι της Μεγάλης Δούκισσας Έλενας σε γάμο. Το ζευγάρι είχε συναντηθεί για πρώτη φορά στη Λιβαδειά το 1894 και, ξανά, το 1896 στη στέψη του ξαδέλφου της Έλενας, του τσάρου Νικολάου Β '. Θα χρειαστούν τέσσερα χρόνια για να ξεπηδήσει ένας ρομαντισμός μεταξύ των δύο. Η αγέρωχη Μεγάλη Δούκισσα Βλαντιμίρ, στην αρχή, αρνήθηκε να επιτρέψει στη μοναχοκόρη της να παντρευτεί τον τρίτο γιο του βασιλιά του φτωχότερου βασιλείου στην Ευρώπη. Υποχώρησε μόνο όταν συνειδητοποίησε ότι η μοναχοκόρη της δεν είχε άλλη προοπτική γάμου. Εξάλλου, η Έλενα και ο Νικόλαος είχαν συγγενική σχέση - η μητέρα του, η βασίλισσα Όλγα, ήταν εγγονή του τσάρου Νικολάου Α μέσω ενός από τους γιους του, του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Νικολάβιτς.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 29 Αυγούστου 1902, στο Tsarskoye Selo.

( 1ο κολάζ φωτογραφία 1 και 2ο κολάζ φωτογραφία 1)

Συμφωνα με το έθιμο η μεγαλύτερη από τις μεγάλες δούκισσες έκανε έναν υπέροχο γάμο για την κόρη της, όπου παρέστησαν ο αυτοκράτορας και αυτοκράτειρα της Ρωσίας, ο βασιλιάς και η βασίλισσα των Ελλήνων, και μέλη της ευρωπαϊκων βασιλικων οικογένειων και της ρωσικής αριστοκρατίας . Ως δώρο γάμου, ο τσάρος έδωσε στο ζευγάρι ένα παλάτι στην Αθήνα, γνωστό αργότερα ως το παλάτι του Νικολάου. Σήμερα Ιταλική Πρεσβια

(2ο κολάζ φωτογραφία 3)

Ο Μήνας του μέλιτος έγινε στο Ropsha Palace πριν εγκατασταθούν στην ελληνική πρωτεύουσα. Τον επόμενο χρόνο, η Έλενα γέννησε το πρώτο της παιδί, την Όλγα. Αυτό θα ακολουθήσουν δύο ακόμη κόρες στη συνέχεια: Η Ελισάβετ, γεννημένη το 1904 και η Μαρίνα, γεννημένη το 1906.

10 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

03–11–1935 REFERENDUM FOR RESTRICTION OF KINGDOM DEMOKRACY - RETURNING OF HM KING GEORGIOS II OF HELLENES

After continuous changes of government. In Greece between 1924 and 1935 there were 23 government changes, dictatorships and 13 coups. On October 10, 1935, a military movement was organized by Georgios Kondylis that prevailed immediately and without bloodshed. At the meeting of the 5th Constituent Assembly, in which the resigned Prime Minister Panagis Tsaldaris and his deputies abstained, the restoration of the 1911 Constitution that defined the state of Greece as a Reigning Republic is voted and a referendum is set for the ratification of the decision. George Kondylis actively participated in the previous coup, this time as a supporter of the ruling Republic.

The referendum is held on November 3, 1935 with the abstention of the pro-Venezuelan faction and ratifies the decision of the 5th Constituent Assembly. The results of this referendum (Reigning Republic 97.88% Reigning Republic 2.12%) were not recognized by the pro-Venezuelan faction and the referendum was historically characterized as flawed.

In all these political processes there was communication between Eleftherios Venizelos and King George II. Eleftherios Venizelos wanted to make a political amnesty to the participants of the Venizelos movement of March 1, 1935 as well as other concessions from King George II.

King George II returned to Greece on November 25, 1935, removed George Kondylis from power, granted a general amnesty and entrusted the formation of a government to K. Demertzis. The Demertzi government was sworn in on November 30, 1935 and held the parliamentary elections of January 26, 1936.

03–11–1935 ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β'

Μετά από συνεχείς κυβερνητικές αλλαγές. Στην Ελλάδα μεταξύ 1924 και 1935 έγιναν 23 κυβερνητικές αλλαγές, δικτατορία και 13 πραξικοπήματα. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 έγινε στρατιωτικό κίνημα με οργάνωση του Γεώργιου Κονδύλη που επικράτησε αμέσως και χωρίς αίμα. Στη συνεδρίαση της 5ης Συντακτικής Συνέλευσης, στην οποία ο παραιτηθείς πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης και οι βουλευτές του απείχαν, ψηφίζεται η αποκατάσταση του Συντάγματος του 1911 που όριζε το κράτος της Ελλάδας ως Βασιλευόμενη Δημοκρατία και ορίζεται δημοψήφισμα για την επικύρωση του απόφαση. Ο Γιώργος Κονδύλης συμμετείχε ενεργά στην προηγούμενη μεταπολίτευση, αυτή τη φορά ως υποστηρικτής της βασιλεύουσας Δημοκρατίας.

Το δημοψήφισμα διεξάγεται στις 3 Νοεμβρίου 1935 με αποχή της φιλοβενιζελικής παράταξης και επικυρώνει την απόφαση της 5ης Συντακτικής Συνέλευσης. Τα αποτελέσματα αυτού του δημοψηφίσματος Βασιλευομένη 97,88% Αβασίλευτη 2,12% δεν αναγνωρίστηκαν από τη φιλοβενιζελική παράταξη και το δημοψήφισμα χαρακτηρίστηκε ιστορικά ως ελαττωματικό.

Σε όλες αυτές τις πολιτικές διεργασίες υπήρχε επικοινωνία μεταξύ του Ελευθέριου Βενιζέλου και του βασιλιά Γεωργίου Β'. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήθελε να κάνει πολιτική αμνηστία στους συμμετέχοντες του βενιζελικού κινήματος της 1ης Μαρτίου 1935 καθώς και άλλες παραχωρήσεις από τον βασιλιά Γεώργιο Β'.

Ο βασιλιάς Γεώργιος Β' επέστρεψε στην Ελλάδα στις 25 Νοεμβρίου 1935, απομάκρυνε τον Γεώργιο Κονδύλη από την εξουσία, έδωσε γενική αμνηστία και ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης στον Κ. Δεμερτζή. Η Κυβέρνηση Δεμερτζή ορκίστηκε στις 30 Νοεμβρίου 1935 και διεξήγαγε τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936.

6 notes · View notes

greekroyalfamily · 3 years

Text

First pictures from the way from hotel Grand Bretagne in Athens to Vouliagmeni Lake where the pre-wedding party of HRH Prince Filippos of Greece and Denmark and HRH Princess Nina of Greece Denmark was held. The wedding ceremony will be held in Cathedral of Athens today at 17:00

Πρώτες εικόνες από την αναχώρηση από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία για την Λίμνη Βουλιαγμένης όπου και παρατήθετε πάρτι για τον γάμο της ΑΒΥ Πρίγκιπα Φιλίππου της Ελλάδας και Δανίας με την ΑΒΥ Νινα

Γάμος ο οποίος θα τελεστεί σήμερα το απόγευμα στην Μήτροπολη Αθηνών