Tumgik
Text
Σήμερα γράφω και δυνατή μουσική ηχεί στα αυτιά σου. Εκσπερματώνω καταπίεση και δημιουργώ αριστουργήματα. Θέλω να με λατρέψεις,ενω με μισείς. Θέλω να συγκρουστούν τα άκρα σου,όπως ακριβώς μουδιάζαν τα δικά μου. Το καλύτερό μου κείμενο δεν έχει ανάγκη απο προλόγους, και εξιστορίσεις. Το καλύτερό μου κείμενο συμβαίνει Τώρα. Μπροστά στα μάτια σου. Με την ένταση του παρόντος και την απλότητα της αναμονής. Σήμερα γράφω και ανεβαίνουν οι πάλμοι. Ενω παλιά έγραφα,οτι προσπαθούσα να τους ρίξω. Κάποιος με συμβουλεύει να ζω κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία, και εγω ζω κάθε μέρα σαν να ήταν η χθεσινή. Εγκλωβισμένος στο παρελθον,ανάβω ηλεκτρονικές σπίθες που σβήνουν απο κοντά. Και εσυ ξαπλωμένη σε ενα κρεβάτι με διαβάζεις και αναρωτιέσαι γιατί γράφω τόσο καλά. Η απάντηση έγκειται στο οτι δεν είσαι εδώ για να με ρωτήσεις. Η μόνιμη απουσία σου, δηλώνει παρούσα στα κείμενά μου. Εχω καιρο να σε δω και σε ξεχνάω. Μου έδειξαν μια φωτογραίια σου πρόσφατα. "Δε μου λέει κατι",είπα. Δεν ήταν και η πρώτη φορά που δε μου έλεγες κατι. Τοτε λόγω δικης σου εσωστρέφιας,τώρα λόγω δικής μου. Η μουσική σταδιακά χαμηλώνει,και τα φώτα πέφτουν πάνω σου. Απόλαυσε αυτό που πραγματικά θες μέσα στο δωμάτιο.
1 note · View note
Photo
:O
Tumblr media
5K notes · View notes
Text
Κάθε βράδυ ιδιο. 
Σε ένα καναπέ καταναλώνω ουσίες που παραλύουν το μυαλό. 
Ειρωνία.
Το μυαλό δε χρειάζεται εξωτερικούς παράγοντες για να παραλύσει. 
Χαμένος στις σκέψεις που δε μπορώ να ελέγξω. 
Όσο προσπαθώ να μη σε σκέφτομαι,τόσο περισσότερο βρίσκεσαι στο μυαλό μου. 
Κάθε βράδυ ίδιο.
Σε ένα καναπέ με κόκκινα μάτια.
Πότε επειδή κλαίω και πότε λόγω του φόβου να ξανακλάψω.
Εθισμένος στα ναρκωτικά ή εθισμένος σε εσένα; 
Δίλημμα που γυρίζει στο μυαλό.
Τα πράγματα στο χώρο γυρίζουν εξίσου.
Η ζάλη φανερώνει την αλήθεια.
Εθισμένος στην άνεση μιας αγκαλιάς. 
Δεν είναι το χάδι που λείπει. Λείπει η σιγουρια που το χάδι εξασφάλιζε.
Οτι όλα θα πάνε καλα.
Και ας μην πάνε. 
Εθισμένος σε βολικές συνθήκες να βαυκαλίζω το εγώ μου. 
Οσο πιο γεμάτες οι καταχρήσεις,τόσο πιο άδειος νιώθω. 
Κάθε βράδυ ίδιο.
0 notes
Text
Διασχίζω τον ποταμό Αχέροντα.
Ο Χάρος μου ζήτησε έναν οβολό να με περάσει απέναντι.
Εγώ του έδωσα 2 γιατί θέλω να φτάσω όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Να φύγω μακριά σου.
Διασχίζω τον Κάτω Κόσμο.
Περπατάω ανάμεσα σε φλόγες και νιώθω κάθε μου σημείο να καίγεται.
Είμαι πιο νεκρός από όλους τους νεκρούς εδώ μέσα.
Μου άδειασες την ψυχή.
Με έκανες να κλάψω.
Μα όποιος σε αγαπάει,δε σε πληγώνει.
Δε σε πονάει.
Και εσύ το έκανες.
Και εγώ καίγομαι περισσότερο.
Ανήμπορος να αντιδράσω.
Ζαλίζομαι από τις φλόγες,και σωρίαζομαι στο πάτωμα.
                                      ¶
Ανοίγω τα μάτια μου.
Τελικά είμαι ζωντανός.
Και όμως νιώθω ακόμα πιο νεκρός και από τους νεκρούς.
Στην Γη πονάω περισσότερο.
Γιατί ξέρω ότι είσαι τόσο κοντά.
Και δε μπορώ να σε έχω.
Παίρνω ένα όπλο.
Η παγωμένη κάννη αγγίζει τον κρόταφό μου.
Αν πατήσω την σκανδάλη θα πεθάνω σήμερα.
Αν δεν την πατήσω,θα πεθαίνω κάθε μέρα.
"Ευχαριστώ για την αγάπη σου" ,λεω δυνατά.
Ένα μειδίαμα σχηματίζεται στο πρόσωπό μου.
Ειρωνικό,σαρκαστικό και φοβισμένο.
Ζαλίζομαι από τις σκέψεις.
Πίεζω τον δείκτη μου.
ΜΠΟΥΜ.
Σωρίαζομαι στο πάτωμα.
Κείτομαι σε μια λίμνη αίματος.
Επιτέλους χαμογελαστός.
0 notes
Text
Ανοίγεις τα μάτια σου. Σε κοιτάω. Ο χρόνος παγώνει. Μπορώ να διακρίνω ένα φως,μέσα σε αυτά. Ναι. Τα μάτια σου λάμπουν. Μόλις εχω αρχίσει να εκτιμώ τη μαγεία της στιγμής. Δεν ειναι το χρώμα που τα κάνει ιδιαίτερα. Είναι που όταν τα κοιτώ,βλέπω πίσω από αυτά. Πίσω από τα μάτια σου,φαίνεται το εγώ σου. Τώρα έχω όση ώρα θέλω για να σε θαυμάσω. Για να σε γνωρίσω. Η σιωπή κάνει την στιγμή παραδεισένια. Δεν ακούγεται τίποτα. Κανένα ρολοϊ. Καμία φωνή. Μόνο η καρδιά μου που χτυπάει ακόμα. Έχει νικήσει το χρόνο. Η αδρεναλίνη που αισθάνομαι,προκλήθηκε από το οτι άγγιξα και χαϊδεψα, το λαιμό σου.  Το χέρι σου έχει μείνει στην γυμνή ωμοπλάτη μου.
Η καρδιά μου χτυπάει πιο έντονα και πιο δυνατά. 
Ζω τη στιγμή. Ζω για τη στιγμή. Καμία σκέψη δεν μπορεί να διαπεράσει το μυαλό μου. Τώρα είμαι μόνο εγώ και εσύ. Χαμογελάω.  "Ευχαριστώ που υπάρχεις". Προφέρα.
Προφανώς το άκουσα μόνο εγώ. 
Εσύ παραμένεις παγωμένη στη ροή του χρόνου,αλλα ζεστή σαν να ρέει κανονικά. Και ξαφνικά ζωντανεύεις. Κλείνεις τα μάτια σου και ο χρόνος πλέον κυλάει κανονικά. Κοιτάω το ρολοι μου. Εχει περάσει μόλις ενα δευτερόλεπτο. Ολα αυτά έγιναν μέσα μου,όσο εσύ είχες απλά ανοιγοκλείσει τα μάτια σου.
0 notes
Text
Αν το θες πολύ,ας το δοκιμάσουμε.
Και όλες τις δυσκολίες θα τις περάσουμε μαζί.
Μη φοβάσαι το τέλος.
Αυτά μου είπες.
Και με έπεισες.
Έβγαλα όλα μου τα ρούχα,και έμεινα γυμνός και εκτεθειμένος.
Και τώρα μας απολαμβάνω,χωρίς φίλτρα.
Και εσύ το ίδιο.
Χαλαρή μουσική σε κάποια παιδική χαρά.
Χαιρόμαστε πράγματι σαν παιδιά.
Να μου χαμογελάς.
Αυτο μου είπες.
Και με έπεισες.
Και εγώ σου έδωσα το πιο σημαντικό μου χαμόγελο.
Και το άφησα στο δωμάτιο σου.
Πάνω από το κρεβάτι σου.
2 notes · View notes
Text
Πάει καιρός που βγαίνουμε.
Θα το γιορτάσουμε σε άλλη μια ταράτσα,που θα τρυπώσουμε λαθραία μεσα στην νύχτα.
Πίνω το κρασί που έχω δίπλα μου και το σκοτάδι που διαγράφεται στον ουρανό,φαντάζει προφητικό.
Στο μεταξύ γνωρίζω ότι με θες.
Και στο μεταξύ γνωρίζω ακόμα περισσότερο ότι σε θέλω.
Ξέρεις όμως ότι πληγώνομαι πολύ.
Φοβάμαι να δεθώ.
Το κρασί τελείωνει.
Και ήρθε η ώρα να φύγεις.
Είναι η πρώτη φορά που θα μοιραστούμε κάτι κοινό.
Την ανυπομονησία να περάσουμε μαζί ένα ακόμα παγωμένο βράδυ Πέμπτης.
Κοιτάζοντας τα αστέρια.
2 notes · View notes
Text
Ιθακη
Αγαπάς κάποιον για την ελπίδα που σου δημιουργεί. Την ελπίδα να πετάξεις μαζί του και να χαθείς σε μια πλάνη. Να σου πει τα όνειρα του, και μέσα στα μάτια του να βλέπεις τα δικά σου. Είναι η ελπίδα να βρεις τον χαμένο σου εαυτό,τη χαμένη σου ζωή. Τους στόχους που δεν πέτυχες,τις μάχες που δεν έδωσες. Είναι η ελπίδα που έχεις λίγο πριν πεθάνεις. Και ξαφνικά όταν φύγει αυτός που αγαπάς, εξαφανίζεται και η ελπιδα. Και μένεις μόνος,σαν βράχος στο πελαγος,ανελπιστος πλεον,να σε χτυπανε τα κυμματα, και να αναμένεις μια θαλάσσια γαλήνη. Η τισις ποναει Ποσειδωνα. Και μένεις μόνος σαν φτερά που χάνονται στον αέρα. Και το κερί λιώνει Ίκαρε. Και μένεις μόνος σαν το χρυσόμαλλο δέρας,και οι Αργοναύτες δεν λένε να φτάσουν. Και μένεις μόνος σε έναν λαβύρινθο. Όμως ή Αριάδνη δεν βρίσκεται εκεί να σου δώσει το Μίτο. Και μένεις μόνος σου,στην Ωγυγία,και η Καλυψω δε σε αφήνει να φύγεις. Και μένεις μόνος σου. Μα το κρασί το "νηπενθές" δε θα σου διώξει τον πόνο. Και μένεις μόνος σου,να παλεύεις στη θαλασσοταραχή,αλλά το ��ησί των Φαιάκων δεν είναι εκεί να σε σώσει. Και μένεις μόνος σου,γιατί ο Κύκλωπας σου έφαγε τους συντρόφους. Και εσύ να τον μεθύσεις δεν μπορείς. Και μένεις μόνος σου στο νησί της μάγισσας Κίρκης,αλλά ο Ερμής δε θα έρθει ποτε να σε σώσει. Και μένεις μόνος σου. Στο νησί των Σειρήνων. Αλλά δεν έχεις κερί. Και μένεις μόνος σου. Η Πηνελόπη σταμάτησε να πλέκει. Ο Άργος δεν σε περιμένει πια. Είσαι κρυμμένος στο Δούρειο Ίππο σου. Και αναζητάς μια νέα Ιθάκη. Και αναζητώ μια νέα Ιθάκη. Αλλά δε γίνεται.Διότι η Ιθάκη μου,ήσουν είσαι και θα είσαι εσυ.
1 note · View note
Text
Κυριακή.
Γράφω πολύ,για ανθρώπους λίγους.
Η αξία των κειμένων μου αυξάνεται αντιστρόφως ανάλογα με την αξία των ανθρώπων για τους οποίους τα γράφω.
Ανάβω ενα τσιγάρο.
Σβήνω οτι έγραψα.
Σβήνω και το τσιγάρο.
Ωρα να σβήσω και εσένα.
Γελάω.
Εδώ δε μπορώ να σβήσω τα φώτα για να κοιμηθώ.
Ανασφάλεια που φανερώνεται σε κάθε στίχο.
Στίχοι που σβήνουν χαμόγελα.
Παρομοιώσεις χωρίς ιδιαίτερο νόημα.
Μάχη με φλόγες που δε θα σβήσουν ποτέ.
Και εγω μεθυσμένος θα σβήσω στον καναπέ.
Επαναλαμβανόμενες λέξεις που περιγράφουν επαναλαμβανόμενες σκέψε��ς.
Σκέψεις που δε βγάζουν πουθένα.
Ξημέρωσε Δευτέρα.
Παίρνω κρασί και ξαπλώνω στον καναπε μου.
11 notes · View notes
Quote
Nα ζεις καθε μερα σαν να πεθαινες αυριο. Και να μαθαινεις σαν να μην πεθαινες ποτε.
2 notes · View notes