Tumgik
Text
Brief aan Samarendra Ambani
Connor van Rooij Andreasplain 99 1058 GD Amsterdam Nederland
Samarendra Ambani Seestrasse 174 17 8400 KN Zurich Zwitserland
 Beste Sam,
Had je het al kunnen voorspellen dat je zo in de maling zou worden genomen? Als een pionnetje in een schaakspel gebruikt voor andermans amusement? Als een hond behandeld en daarna word er ook nog op je neer gekeken door andere mensen die medelijden met je hebben. Je vriendin die begint jou steeds meer als een hond te behandelen. Wil je dit zelf? Denk je niet dat je wat hulp nodig hebt? Het lijkt mij vrij duidelijk dat jij wel professionele hulp nodig hebt. Van een psycholoog misschien. Of anders een psychiater. Doe tenminste iets, want het is niet gezond als je zo door blijft gaan. Je mag echt wel boos zijn op de mannen die jou als een toilet hebben behandeld, het zou niet meer dan eerlijk zijn. Ik vond het zeer verontrustend om het te lezen. Denk jij dat je nu goed voor je zusje kan zorgen als je zo over het leven denkt. Als je denkt dat jij een hond bent. Ik hoop dat ik je heb kunnen overtuigen van het feit dat jij hulp nodig hebt. Ik zeg het nog maar eens. Vriendelijke groet,
Connor
1 note · View note
Text
Minirecensie Held van beroep
Ik heb dit boek gelezen zonder al te veel verwachtingen waarover het zou gaan. Ik was daardoor ook extreem verrast toen het minder ging over het zwemmen, wat op de achterkant van de kaft stond, maar opeens over een disfunctionele familie. Het is een verhaal met veel intrige en diepgaande gedachtes. Je gedachtes kunnen een kant op worden geleid en dan neemt het verhaal opeens een drastische wending waardoor je wel even gechoqueerd bent. Al met al een leuk, verrassend verhaal en zeker een aanrader voor met name een jongvolwassene.
0 notes
Text
Toneelvoorstelling Mariken van Nieumeghen
Het bijwonen van de toneelvoorstelling over het middeleeuwse verhaal Mariken van Nieumeghen was wel zinnig geweest voor mij als jongere in 2016, als dit soort boodschappen niet constant worden verteld door volwassenen. Ik kan niet meer tellen hoe vaak er tegen mij is gezegd dat je je moet gedragen als een vergevingsgezind mens en ook anderen moet vergeven als ze iets fout doen. Ik heb er zo langzamerhand wel genoeg van gehad. Het toneelstuk zelf is wel leuk gemaakt en is ook leuk om te zien. Ik vond het zeker de moeite waard om te gaan.
0 notes
Text
Balansverslag
Ik heb dit jaar vijf boeken gelezen. Vier voor Nederlands en een voor Levensbeschouwing. Voor Nederlands heb ik Held van Beroep van Adriaan Jaeggi, De wegen der verbeelding van Hella Haasse, Het Lichaam van Clara van Jan Sieblink en De Man zonder Ziekte van Arnon Grunberg gelezen. Voor Levensbeschouwing heb ik geen roman, maar een interview-boek gelezen genaamd De Schaatser van Nando Boers. Ik vond het boek De Schaatser leuker dan de andere drie omdat het voor mij een interessanter onderwerp is. Ik vond het veel makkelijker om me erin te leven dan met een fictief verhaal. Ik heb verder geen plannen om nog andere boeken te gaan lezen volgend jaar.
0 notes
Link
0 notes
Text
Die dag
De grote dag is gekomen
Die dag waar iedereen op wacht
Die dag vol grote dromen
Die dag waarop iedereen lacht
Nadat je veel te vroeg opstond 
je gewoon niet meer kon slapen
omdat je het allemaal veel te spannend vond
hoewel je nu wel zit te gapen
nu is het eindelijk tijd
iedereen is op
en ze jou bekijken met blijheid
dan geven ze je een cadeau
het is een laptop
2 notes · View notes
Text
Monster
Stil staat hij wachtend
Tot zijn tijd is gekomen
En dan slaat hij toe
Enorm is zijn prooi
Die hij ieder jaar verslindt
Met wrede happen
2 notes · View notes
Text
Herfst
Herfst, ooit was de sfeer licht
toen kwam jij er aan,
en werd dat allemaal door jouw ontwricht
met regen er achteraan.
De eerst zo groene bomen,
worden rood, geel en oranje.
De stoomboot zal er wel weer aankomen,
Helemaal uit Spanje.
Maar eerst komt Halloween,
met schedels en heksen en spoken,
een geweldig feest voor duizend-en-een.
Ik kijk er al naar uit,
Wat er nu komen komt
En door de frisse kou wordt aangeduid. 
 de snijdende wind,
de natte regen,
die jouw verblind,
wanner zij bewegen.
rood met witte stippen,
en vele andere kleuren,
de meeste kunnen jouw ontglippen,
maar sommige kunnen ook je dag opfleuren.
dieren gaan slapen,
mensen kleden zich warmer aan,
de laatsten schrapen nog wat restjes bij elkaar,
in de hoop de winter te doorstaan.
De kleuren zullen veranderen,
Van dieren, maar ook van planten,
Tot de spijt van vele anderen,
Verliest de natuur veel van zijn mooie kanten.
2 notes · View notes
Text
Recensie: plantage d'amour
Romantiek, familiegeschiedenis en botsende emoties. Allemaal komt het voor in het boek Plantage d’Amour, van Clark Accord. Wat betekenen de tradities voor de Surinamers? Clark Accord (1961-2011) was visagist, publicist en schrijver. Hij woonde in zijn jeugd in Suriname en ging op zijn zeventiende naar Amsterdam om een medische opleiding te volgen. Hij heeft jarenlang in Wenen gewoond, maar is later weer teruggekeerd naar Amsterdam waar hij tot zijn dood is blijven wonen.
De personages in het boek zijn heel erg uitgebreid en duidelijk beschreven, waardoor je je erg goed kan inleven in het verhaal. Dat is erg fijn, want dan wordt een spannend boek nòg spannender, of een ietwat saai boek wat interessanter. Met dit boek zorgde het ervoor dat ik het boek gewoon bijna niet meer weg kon leggen nadat ik was begonnen met lezen. Een ander element wat hij in dit boek heeft gezet is de Surinaamse cultuur en tradities. Dat is iets wat het lezen heel aangrijpend maakt, omdat je allerlei interessante gebruiken en hun manier van lezen leert. Ook de enigszins ongeloofwaardige (voor een buitenstaander dan) zaken worden door de personages zo zeker overgebracht dat je gewoon gaat geloven dat het ook echt mogelijk is. Bijvoorbeeld dat een levend persoon overgenomen kanwo
“Kenneth Campbell is een man die sinds hij naar Nederland is gekomen niet meer naar Suriname is geweest. De reden voor zijn plotselinge besluit om naar Suriname te gaan is een persoonlijke.” Kenneth heeft een sterke mentaliteit en is niet bang om te zeggen wat hij denkt. Dit is een kwaliteit die mij erg aanspreekt, omdat ik zelf niet heel vaak mijn eigen mening verdedig als ik iets niet goed vind. Hij vindt het ook heel erg belangrijk om te weten wat er met zijn voorouders is gebeurd en gaat heel hard op zoek naar de roots van zijn familie. 
Het is wel jammer dat het niet is afgemaakt, omdat Clark Accord vroegtijds is overleden aan darm-maagkanker. Het eindigt dus op een echte cliffhanger waar nooit een vervolg op zal komen. Als je daar niet tegen kan, zou ik het boek niet aanraden. 
2 notes · View notes
Text
Recensie: de grot
De Grot van Tim Krabbé is een boek over een man, Egon Wachter, die eigenlijk niets speciaals heeft of doet, geologie heeft gestudeerd en een geen relatie kan vinden aanbinden met een vrouw. Tamelijk saai dus. Maar lang geleden op een schoolreisje nar de Ardennen ontmoette hij ene Axel van de Graaf, een jongen die regels niet hoog in het vaandel had staan. Langzaam wordt de enigszins schuwe Egon meegesleept in het exuberante gedrag van Axel en zo komt hij erachter dat zijn beste vriend eigenlijk zijn geld verdient met illegale zaken.
Tim Krabbé is één van de grootst Nederlandse schrijvers na 1960. Hij heeft vele bestsellers geschreven waaronder Het gouden ei, vertraging en het Boekenweekgeschenk Een Tafel vol Vlinders. Hij werd geinspireerd door nog een Gote Nederlandse schrijver, Willem Frederick Hermans. Zijn roman Vertraging kreeg in 1995 de Gouden Strop, maar zij grooste werk is toch echt Het Gouden Ei. Het is eerst in het Nederlands verfilmd onder de titel Spoorloos en zelfs nog eens in het Engels onder de naam The Vanishing. In totaal zijn er vier films van hem verfilmd.
Het boek vind ik wel een goed boek en de film is ook wel goed, maar het is wel een beetje moeilijk te volgen wat er gebeurt in het boek, vooral omdat er constant flashbacks en flashforwards in zitten. Het ene moment is Egon volwassen en het volgende is het nog maar een kind. Gelukkig is het in de film ietsje duidelijker omdat je de beelden kan zien en dan is het best duidelijk hoe oud hij is.
De personages zijn integendeel wel duidelijk voorgesteld en de twee hoofdpersonen hebben de twee extreemste personaliteiten. Een redelijk cliché gebruikt idee, dat het ene personage wel lijkt of hij de regels wilt breken, en de schuwe jongen met een zachte stem en nog nooit de regels heeft gebroken, niet omdat hij de regels niet wil breken, maar omdat hij er gewoon nog nooit aan heeft gedacht om ze te breken. Dit zijn de personaliteiten van Axel en Egon respectievelijk. Axel gaat dus door in de onderwereld en verdient veel geld met drugs handelen. De vrouw die samen met Egon wordt doodgeschoten, is voor lange tijd een onbekende. Wat later in het boek blijkt het dat zij een oud vriendinnetje is van Egon, tijdens het schoolreisje naar de Ardennen.
Volgens vele anderen, waaronder de Volkskrant, Elsevier en Trouw, is Tim Krabbé een geweldige schrijver die op de een of andere manier een lezer laat denken dat hij/zij zelf uitvindt wat er gebeurd in het boek, terwijl Krabbé eigenlijk de lezer onopgemerkt langs een van te voren uitgestippeld pad leidt. Volgens Elsevier: “Krabbé is een schrijver die rustig een plot opbouwt, witte plekken openlaat totdat het hun tijd is om opgevuld t worden en daarmee vooral zijn lezer genoegdoening en genoegen verschaft.”
Het is verbazingwekkend hoe Krabbé een brave veertigjarige man tot een drugssmokkelaar in Ratanakiri, een Singaporees-achtige dictatoriaal stadje in een Aziatisch land, ontwikkeld. Door iets wat er helemaal niets mee te maken heeft. Het is hem gelukt een reis naar een nog nauwelijks onderzochte plek in Zuid-Amerika te transformeren tot een wanhopige poging om genoeg geld te verdienen en zo tot drugshandel te keren. De film brengt dit beeld nog meer over doordat er extra focus wordt gelegd op die reis en de mogelijkheid van geld in de drugshandel.
De film is helaas wel een beetje oud, en in tegenstelling tot boeken wordt de beeldkwaliteit van films wel heel snel beter, dus is het een beetje vermoeiend om naar te kijken, aangezien het in 2001 is opgenomen. De film is wel weer nauw verbonden met het boek, in tegenstelling tot sommige andere verfilmingen van andere bekende boeken. De film volgt in bijna elk gedeelte het verhaal van het boek precies, behalve in het begin, waarin in het boek het verhaal begint met Egon die naar zijn hotel gaat, terwijl de film begint met een scène waarin Egon nog uit het vliegtuig komt en heel angstig de douane langsgaat. Het boek is wel een stuk gedetailleerder dan de film maar dat is dan wel weer begrijpelijk aangezien de schrijver alles wat hij maar wilt kan verzinnen en op papier zetten, het je wel een budget als je een film maakt.
Het is dus een geweldig boek, met afwisselende personages, en een goede film erbij. Het is wel een beetje verwarrend met de constante flashbacks en flashforwards, maar desondanks nog steeds mogelijk om te volgen als je je aandacht erbij houdt. Het is wel een oude film maar wel verdraagbaar, en de storyline van het boek ligt ook nog eens lekker dichtbij de film. Tim Krabbé is een geweldige schrijver en ik hoop dat hij nog meer boeken zoals dit gaat schrijven en misschien zelfs nog een verfilming.
2 notes · View notes
Link
2 notes · View notes
Link
2 notes · View notes
Text
Oote oote boe
Oote oote oote Boe Oote oote Oote oote oote boe Oe oe Oe oe oote oote oote A A a a Oote a a a Oote oe oe Oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe Oe oe oe oe oe oe oe Oe oe oe etc. Oote oote oote Eh eh euh Euh euh etc. Oote oote oote boe etc. etc. etc. Hoe boe hoe boe Hoe boe hoe boe B boe Boe oe oe Oe oe (etc.) Oe oe oe oe etc. Eh eh euh euh euh Oo-eh oo-eh o-eh eh eh eh Ah ach ah ach ach ah a a Oh ohh ohh hh hhh (etc.) Hhd d d Hdd D d d d da D dda d dda da D da d da d da d da d da da da Da da demband Demband demband dembrand dembrandt Dembrandt Dembrandt Dembrandt Doe d doe d doe dda doe Da do do do da do do do Do do da do deu d Do do do deu deu doe deu deu Deu deu deu da dd deu Deu deu deu deu Kneu kneu kneu kneu ote kneu eur Kneu kneu ote kneu eur Kneu ote ote ote ote ote Ote ote oote Ote ote Boe Oote oote oote boe Oote oote boe oote oote oote boe
2 notes · View notes
Text
Marc groet 's morgens de dingen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem dag stoel naast de tafel dag brood op de tafel dag visserke-vis met de pijp en dag visserke-vis met de pet pet en pijp van het visserke-vis goeiendag
Daa-ag vis  dag lieve vis dag klein visselijn mijn
2 notes · View notes
Text
Mi have een droom
wullah, poetry poet, let mi takki you 1 ding: di trobbi hier is dit
ben van me eigen now zo 66 jari & skerieus ben geen racist, aber
alle josti op een stokki, uptodate, wats deze shit? ik zeg maar zo
mi was nog maar een breezer als mi moeder zij zo zei: “azizi
doe gewoon jij, doe je gekke shit genoeg, wees beleefd, maak geen tsjoeri
toon props voor je brada, zeg ‘wazzup meneer’, ‘fawaka’ – en duh
beetje kijken op di smatjes met ze toetoes is no trobbi
beetje masten, beetje klaren & kabonkadonk is toppi
aber geef di goeie voorbeeld, prik di chickies met 2 woorden”
zo deed mi moeder takki toen & boem tranga! kijk, hier staat ik
hand in hand, harde kaas, api trots op di belanda, niet dan?
now dan, want mi lobi roffadam & deze stitti is mi spanga
ja joh, tantoe bigfoot long ago, toen was geluk gewoon da shit
wij rampeneerden & met mate, heel di hoed was 1 famiri
weinig doekoe, aber boieee: keek me gaan, keek me lopen
met me broekoe, keek me clippen met me ketting, wullah
mi was di grote otochtone condoekoe van vele boezoemies
op leip lauwe pattaas kwam ik vet binnensteppen van pompi doppe
loperdelopi door di stad, dat met ze gebouwen botertje bats
aan di bigtime poenani-master ze voets lag
& keek ze now leggen:
moeilijk lekker roffadam, met ze amperbroeki an, heet & klaar
in spleetlauwe stegies & zij zo: “kom kill, wandel dan, moeni worri
tab je lippi, play mi down op plattegrond, breek mi billen, gimmi bossi”
& bakoekoe jawohl, daar gingen wi dan, mi & di stitti, kierend
van mond tot mond – mi schudde di doesji, zi schudde mi hard
terug & lang & op & down tot binnen in ons (oh blueberry yam yam)
di zon lijk een smeltende bal naar omhoog kwam: knetter & glowy
opende zich di stitti ze eigen, rees op & kwam roze rondom mi te leggen
dát was roffadam: wi wandelden strak & di regen was gone
zo ging dat dan, in di goeie ouwe klok van glim & gouwe tiffies
aber now wullah, now dat ik old & bijna didi, now zit ik hier
game over te kniezen op me stoeroe, in een kapot veranderde stitti
word ik remi da rimpel, weke pampa achter glas & ik zweer je gast
deze land is niet meer wat ze was – sjoef dan habibi, sjoef door di ruiten
al di toelies, al di tuigkoppen uit di tegenwoordige tijd, oyooo
di playen biggi pompoe pompoe, aber komen niet van hiro & di zuigt maar
& di praat maar habbi dabbi & di doet maar takki takki poep & ik zeg you
di bokitoos hebben geen props of respect, di hebben da dockz in da fitti gezet
dus poetry poet, kijk me ogen, luister me oren, want hier is mi torri
hardcore & luid: mi have een droom, vol is vol, belanda boven
sluiten di shit & alles wordt wider basis controller, luchtdicht lijk da weerga
terug naar di wortel – vóór alle stitties zwaar paraloezoe & dikke ruïna
ja mi have een droom, dat me matties & ik ooit di zon wider clearly
omlagi zien komen, groter & groter, om dan benoekoe vaarlijk & slow
hier boven di straties, di cribs & di homies van roffadam nider te dalen
lijk een warme babeloeba in me gezicht – mi have een droom vandaag
lang bewaard & opgezwollen, dat heel di stitti wider lijk vroeger
over mi komt & mi wegpakt, in ze wreed tedere vel van di nacht
& vroeger nog, toen di dag nog niet dwars door mi heen kwam gewaaid
lijk gruis in me wijdopen hart – tantoe vroeger, daar have ik een droom
blakka-zwart & wit lijk snow, want daar bleef alles lijk het was
daar zijn da pieps nog keurig & strak – mi have een droom van brekend glas
ik droom achteruit, van een stittie die stilstaat & thuis op mi wacht
Ramsey Nasr
3 notes · View notes
Text
Het lied der dwaze bijen
Een geur van hooger honing verbitterde de bloemen, een geur van hooger honing verdreef ons uit de woning.
Die geur en een zacht zoemen in het azuur bevrozen, die geur en een zacht zoemen, een steeds herhaald niet-noemen,
ried ons, ach roekeloozen, de tuinen op te geven, riep ons, ach roekeloozen naar raadselige rozen.
Ver van ons volk en leven zijn wij naar avonturen ver van ons volk en leven jubelend voortgedreven.
Niemand kan van nature zijn hartstocht onderbreken, niemand kan van nature in lijve den dood verduren.
Steeds heviger bezweken, steeds helderder doorschenen, steeds heviger bezweken naar het ontwijkend teeken,
stegen wij en verdwenen, ontvoerd, ontlijfd, ontzworven, stegen wij en verdwenen als glinsteringen henen. --
Het sneeuwt, wij zijn gestorven, wij dwarrelen naar beneden. Het sneeuwt, wij zijn gestorven, het sneeuwt tusschen de korven.
2 notes · View notes
Text
Mini-recensie De keizer van Nihon-Ja
Ik vind dit boek spannend, leuk en leerzaam omdat het boek een combinatie is van de jonge samurai en de grijze jager, twee series die ik heel erg leuk vindt omdat het boek telkens een andere wending krijg, het ene moment denk je dat hij bij diegene hoort en het andere moment merk je dat hij bij iemand anders hoort, het verrast je helemaal hoe verkeerd je was over diegene.
Je leert ook nog over zeilschepen, rangen, hoe de wereld er vroeger uitzag en hoe veldslagen werden gevoerd. Hoofdpersoon Will Verdrag gaat samen paar vrienden naar Nihon-Ja omdat hun vriend naar Nihon-Ja is gestuurd om hun veldslag strategie te leren en verzeild is geraakt in een  opstand tegen keizer. Eenmaal er in verzeild geraakt wil hij de keizer helpen en in plaats van terug naar huis te gaan gaat hij de keizer helpen om de verrader te verslaan.
Die vrienden heten, Seley el’Then, Alyss, prinses Cassandra die door Will Evanlyn wordt genoemd, Halt, Gundar Hardslag en zijn bemanning, skandiers/vikingen die hun op hun wolvenschip naar Nihon-Ja brengt.
2 notes · View notes