alperabiye

[alperabiye]

hiçbir zaman sevilmeyecekmişim gibi geliyor abi ne bileyim çirkin miyim kötü huylu muyum? Şimdi diyiceksin birinin seni sevmesine ihtiyacın mı var sev kendini. Doğru diyorsun abi bir çift sıcak kol ile çevrenlenmek istiyor insan dinlenmek belki de neyse kendi kollarımıza kaldık öpüyorum omuzumu merak etmee hadi sağlıcakla...

[alperabiye]

ahh insanoğlu hiç vazgeçmeyeceksin dimi...

[alperabiye]

aile kavramı bir cocuğu inanılmaz etkileyebiliyor. Bireyler yaparken aile korkusu ve baskısını üzerinde hissetmek kadar bir şey yok çok büyük potansiyeli olan insanlar sırf aileleri yüzünden duvarlar içinde kalıp çıkamıyor. Ve koskoca bir nesle yazık oluyor.

[alperabiye]

[alperabiye]

hayattan yoruldum abi; mecburiyetlerden ,dayatılan sistemden, insanların mutsuzluğundan ,insanlığın sevgiyi unutuşundan yoruldum.Biz merhamet üzerine doğmadık mı nereden çıktı bu gaddarlık artık birilerini çok çabuk üzebiliyoruz hiç korkmuyoruz o insanın canı acır kalbi kırılır mı diye yazık olmuş bize özümüzü unutmuşuz.

[alperabiye]

Bazen düşünüyorum'da. adını sayamadığım ne çok yalnızlıklar var içimde ama' ölüm mü kalım mı bilemiyorum işte..

[alperabiye]

Merhaba alper abi ben geldim artık tutamıyorum içimde düşünmek çok yorucu belki sana burdan anlatırsam azalır belki de yorgunluğum. şuan yazarken kaç kere yazıp sildim bilmiyorum. Çok dolmuşum galiba olur böyle şeyler dimi abi...

İnsan çok fazla düşündü mü delirebilirmiş böyle bir söylenti dolanıyor haklılık payı da var aslında düşündükçe uykuları kaçar insanın bir türlü sabah olmayı bilmez dikilir gözlerin tavanda bir noktaya deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında ne çarşaf halden anlar ne yastık gelmez pencerelerden beklediğin aydınlık bu şiiri biliyorsan hemen bir tebessüm oluşmuştur simanda ilk ezberlediğim şiirdir benim yeri de ayrıdır. Neyse yine uzaklaştım anlatmak istediklerimden . Bilmiyorum abi yapamıyorum hakkıyla yaşayamıyorum gibi geliyor evet çok çabalıyorum lakin kocaman bir okyanustayım çırpındıkça dibe çekiliyorum. Hep yapmak isteğim bulunmak istediğim yerler var aynı zamanda da engeller var kime bunu yapmak istiyorum desem fazla uçmuşsun hayaller kurma diyorlar. Bütün motivasyon sayfalarında hedeflerinizi kimseyle paylaşmayın size kalsın yazıları görürdüm ve saçma gelirdi sevdiklerim bana niye destek olup beni daha iyi yere getirmek istemesin diye düşünürdüm safça öle değilmiş abi asıl en yakınların en sevdiklerin seni yaralar dibe çekermiş. Ama sana sözüm olsun hepsini başarıcam ve bir gün karşılarına geçtiğimde aslında biliyordum senin buralara geldiğini diyip kendilerini yüceltmeye çalışıcakalar. O kadar doluyum ki ne anlatmak istediğimi bile kestiremiyorum bugünlük bu kadar olsun abi biliyorum sen beni hep dinlersin. Görüşmek üzere...

[alperabiye]

Ah Muhsin Ünlü süper bir insanmış Bence Alper abi ondan daha süper bir insan Bendense bi bok olmaz İkisi de yolda Ebu Bekir'i görseler en azından selamlaşırlar Ben bir araba fırça yerim Kesin der ki bana, "oğlum manyak mısın sen niye bu kadar içiyorsun? " Ah Muhsin Ünlü ara sıra yalan söylüyordur muhakkak Alper abi söylemez diyor ama herkes ara sıra yalan söyler Ben en çok anneme yalan söyledim hala durup durup söylüyorum Annem beni döverken mesela gözleri kocaman oluyordu Öyle zamanlarda bile durmadan yalan söylüyordum Ah Muhsin Ünlü Azrail'i yolda görse selam verirmiş Sanıyorum Ah Muhsin Ünlü yolda kimi görse selam verir Ben yolda Azrail'i görsem derim ki "Anam babam niye bu kadar geciktin? " Alper abiye anlatsam şimdi bunları eminim kıçıyla güler O bana deli gibi gülerken ben ona "Abi" derim, "gülme bu hiç komik değil! " Ah Muhsin Ünlü şanslıymış annesi ölürken o kocamanmış Alper abi biraz şanssız annesi öldüğünde o küçükmüş Bense hepten boku yedim annem hala yaşıyor Annem yaşıyor ve yaşlanıyor biliyorum bir gün ölecek Ben yaşıyorum ve her gün annemin bir gün öleceğini düşünüyorum Annemin her gün tansiyonu çıkıyor beli ağrıyor saçları ağarıyor Benim de saçlarım ağarıyor annem gözümün önünde yaşlanıyor Dedim ya en şanssız benim kimse beni ipine takmaz Annem çay getirdi az önce fazla uzaklaşmış olamaz Ne tuhaf anneler çocukları üzüntüden ölürken bile Çocukları üzüntüden ölürken bile çay getirmekten vazgeçmiyor ne tuhaf Siz bir görseniz annemi ne demek istediğimi anlarsınız Annem hepinize çay koyar öleceğine inanamazsınız