ayanbeyanaptal

[ayanbeyanaptal]

kafamın içinde hiçbir ses yok

[ayanbeyanaptal]

anlam ararken, anlamsızlığa doğru deli gibi koşuyorum

[ayanbeyanaptal]

artık buluşmalı tüm aşıklar henüz sağken

[ayanbeyanaptal]

jane eyre, cary joji fukunaga, 2011

[ayanbeyanaptal]

şu hayatta hakkını verebildiğim tek şey beklemektir 

[ayanbeyanaptal]

leila, seni hep hatırlayacağım

#leila #iranfilm

[ayanbeyanaptal]

verdiğim nefesler irrasyonelleşti artık ölümden bahsetmek istemiyorum sevgilim ne bileyim psikolojik terimlerden içsel huzurdan politikadan ve anneliğinden askıda duran lacivert gömleğimden ve seksenlerin darağaçlarından bebeğim

babam sigortan olsun dedi dinlemedim bir şair tanıdım yirmi yaşlarında esmer matematiğe en uzak meslek diyordu saçlarını örmek ve şiir yazmak için sonra kiralık ev bakmaktan vazgeçip akıbeti belirsiz dualara yerleştim zaten

tek paket tütün aldım haftada ve yırtmadan katlamaya özen gösterdim çarşafları bir mavilik kaybedip aramadım parayla pek bi ehemmiyetim kalmadı selim abi var çay ocağında askerden yeni geldi şerefine iki çay bir oralet içtik bugün yetti siz bilmezsiniz babamın yazıhanesinde meşhurdu oralet içtin mi ruhunda iz bırakırdı onun da sırtı kamburlaştı şimdi artık çocukluğuma da eskisi kadar inanmıyorum ama annem hala patates kızartınca her şeyin yoluna gireceğine inanıyor ben annemden sonra mutluluğumu da ekmekle yemeye başladım alışkanlık

ilk otobüsüme erken binmiştim kaybolma lüksüm yoktu beşyüzbindi öğrenci ve paso’n nerde diye bağırırdı şöförlerin gözleri yani bilmem kaç yaşlarında çarpım tablosunun ezberinden kaldığım gün kaç kişinin buğusuna saklandığını belli etmeyen titrek camlarda hiçbir şey düşünmemeyi öğrettiği için üç dakikalığına ya da her şeyi anlamayı sunduğu için ömür boyu daha çok sevdim beni yüzüne tükürülecek bir parayla mahalleme servis eden adamı öğretmen denen kutsal varlıktan iyi oldu tabiatım on kasımlarda zorla üzülmeye alışmamıştı zaten

ama dillendirmedim bu mevzuyu o aralar lâik bir devlettik babamın siyah sakallarını silgiyle sildiler o zamanlar ordan biliyorum sıkı tembihlenmiştim hep ilk teneffüslerde yerdim ekmek arası yalnızlığımı isteyip pişman olmanın adını büyümek koydum sonra allah biliyor ya cebimiz para gördü ama biz ekmeği hiç azaltmadık

şimdi ne zaman titrek bir camla rastgelsem hohlayıp çocukuğumu yazarım yani babam genellikle sabah namazlarında daha naif bir insan olur annem hep yoluna gireceğine inanır her şeyin ben bir şair tanırım yirmi yaşlarında esmer çözülmeyecek tek denklem der saçlarını örmek ve şiir yazmak için, eminim!

[ayanbeyanaptal]

sevgi neydi ?

[ayanbeyanaptal]

#kitap #dost

[ayanbeyanaptal]

sonra dedim, bu dünyaya zaten gülmek için gelmemiştik ki.

[ayanbeyanaptal]

ve birgün şiir adam, şiir gibi bir kadına aşık olur. bana düşen ise koca bir hüzün.

[ayanbeyanaptal]

ben ne kadar anlatsam, sanki söylemekten kaçındığım bir şeyler varmış gibi olacak.

[ayanbeyanaptal]

yağdın yağacak. .

#beş kardeş