bluebloodi

[bluebloodi]

Daha önce bu kadar sakin bir gece görmemiştim

Onun peş peşe sigara içişlerini izledim

Sessizce gözyaşları akıyordu, hala ağustos böceklerini duyabiliyorduk

Tek bir kelime bile etmeden birbirimizi incitirdik

Bu dünyadaki hiçbir duvar feromonlarımızın çığlığını bastıramasa da

Bunu uzun sürdüremeyiz

Şu an içiyorsun ve beni hayal ediyorsun

Halüsinasyon mu görüyorum?

Bu mesafenin neye yol açtığını biliyorum

Ya on yıl boyunca ateşkes olmadan bu savaş sürer

Ya da ona söylerim

“Gülümsemeni kaybetme, başka hiçbir şey önemli değil

Aklında ikinci bir anısı kaldıkça”

Bedenlerimiz ölebilir, ben çoktan yas tuttum bile

Bizim hikayemiz asla sakince ve anlayışlı bitemezdi

Senden şu cümle kadar nefret ediyorum: 

Gerçek olamayacak kadar güzeldi.

Bazı duygularımın beni korkuttuğunu asla itiraf edemem

Evet, gerçek olamayacak kadar güzeldi.

Bana sıkıca sarıl ki etrafımızdaki kaosu unutayım

Kaos var

Bize bak, kaderin utancı yok

Tanrıların utancı yok

İkimiz aynı arabada ölüme gidiyoruz

Birbirimizden o kadar nefret ediyoruz ki sonunda aşık oluyoruz

Çünkü bu bir uyuşturucu gibi ve duraksayacak çok şeyimiz var

Bedenlerimiz ölebilir, ben çoktan yas tuttum bile

Zaten bizim hikayemiz asla sakince ve anlayışlı bitemezdi

Senden şu cümle kadar nefret ediyorum:

Gerçek olamayacak kadar güzeldi

[bluebloodi]

Sonsuz bir oluşun kollarına bıraktığın her şey gün gelir yakana yapışır. Düş görürsün çoğu zaman, sigaran hep kendi kendine yanmıştır. Uçmak üzere olan izlerden, seni ağırlayan o koca binalardan, o sessiz kalıntılardan kurtulmayı denedin mi hiç? Issızlığı yadırgamıyorum. Sözcükler dünyadaki en gereksiz şey oluverirler bazen. Oysa sana hiçbir şey söylemeden her şeyi verebilirim. Odanda beş duvar var, biri sensin. Tüm bu tuğlalardan, hep ölen kuşlardan, bu boktan bataklıktan kurtulmayı, sahiden, denemedin mi hiç?

Hadi gidelim.

Nereye?

Şehre.

Gidelim diyorum sana, gidelim.

Nereye?

Dünyaya.

Hadi, siktir olup gidelim şuradan.

Nereye?

Kendine.

[bluebloodi]

[bluebloodi]

Yves Pires // Gustav Klimt

[bluebloodi]

Dengenin her defasında başka bir düşüş tarafından anımsandığı şu noktada insan nedir diye sorulacak soru tek bir cevap ile işkenceye uğrayacaktır; vazgeçmektir. Yemenin açlıktan, sevmenin yalnızlıktan, ölümün yaşamdan vazgeçmek olduğu bir noktada insan için ötesi olamaz.

[bluebloodi]

bir insan ne zaman daha yabancıdır bize, henüz adını dahi bilmezken mi, yoksa çok yakından tanıyarak sevip ayrıldıktan sonra bir cümle kurmaya çekindiğimizde mi.

[bluebloodi]

“İnsan yaşama gücünü her zaman elde ettiklerinde bulmaz. Bir düşü büyüten onun uzaklığı değil midir biraz da? Denize bütün yüreği ile bakan bir çocuk görmüştüm. Masmavi bir göz kesilmişti. Seyretmek yetmedi ki sulara girdi ve bir daha çıkmadı. İnsan sevdiklerini kendi elleriyle bir uzaklığa yerleştirmeyi bilmeli, diyerek sustu, grubun bu en uzağında oturanı…”

[bluebloodi]

“Kayıtsızlık, bir yok etme çabasıdır. Fakat bu, yok etmeye yeltendiğimiz şeyin varlığını kesin bir biçimde kanıtlamaya yetmez.”

[bluebloodi]

[bluebloodi]

“Gelecek, geçmişin merhametine kalmıştır ve insan, ikisinin arasında bir kurbandır.”

[bluebloodi]

"kimse götürmeyecek beni kırlangıçların şölenine. uçmayı hayal eden kuş, ölmek üzere."

[bluebloodi]

Öldürmeyeceğim kendimi Ama , keşke öldürseydi Diyeceksin bana. Öldürmeyeceğim kendimi Ama, bir ağıt yakmak Gelecek içinden; Aklımı yakıyorum çünkü ben Yaşanmış , yaşanacak Bütün günlerimi. İntihar diye bir şey Yok bu dünyada Ölümle biten bir intihar yok Asıl intihar Gün gün yaşamakta. Öldürmeyeceğim kendimi Ama; keşke öldürseydi Diyeceksin bana.

Ahmet Erhan

[bluebloodi]

“İnsan tutsak olduğunu anladığı an özgürleşmeye başlar.”

[bluebloodi]

- Doğruyla yanlışı nasıl ayırt edeceğiz? Neyin iyi neyin kötü olduğunu? - İçimizdeki sese kulak vererek. Kendimizden başka kimsenin yolundan gitmeyerek. Gerçek karakterimiz, sadece hareketlerimize değil, hareketlerimizin amacına da yansır. Her şey birbirine bağlıdır. Sen. Ben. Geçmiş. Ve gelecek.

[bluebloodi]

“öyle durdum bekliyordum

geçmeyenler köprüsünde”

[bluebloodi]

“Dinle bak: Ben… Ben, yalnızca kendim olmak, kendime dayanmak istiyorum. Eğer varlığımı kendi egemenliğim altına almazsam, yaşamak çok anlamsız bir şey olur.”

Jean Paul Sartre, Akıl Çağı

[bluebloodi]

Adım, dudaklarında son dakikalarını yaşayan bir sigara gibi. Birazdan yeni sevgilin gelecek. Onun dudaklarını adım kokmasın diye bitirmeden atacaksın beni.