brittbaasvt2a
Britt Baas
Amsterdam University of the Arts
Breitner Academy
161 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
jkumari
Untitled
jkumari
Untitled
sheikhramzy
Untitled
jkumari
Untitled
jstablackjack21-alc
Leave me alone, I'm tumbling
Text
INSPIRATIE OP NETFLIX:
- our planet
- explained
- night on earth
- connected: the hidden science of everything
DISNEY+:
- cosmos
- earth live
0 notes
Link
HERKANSING KLEUR
Colors of Nature: Extracting Natural pigments from plants
0 notes
Link
HERKANSING GROEI
Time-Lapse: Watch Flowers Bloom Before Your Eyes | Short Film Showcase
0 notes
Link
HERKANSING
Kom in actie voor jouw wereld. Samen met het Wereld Natuur Fonds.
0 notes
Text
HERKANSING 4D
KLEUR
het idee wat ik heb gericht op kleur is een documentaire achtige Voice-over die ik zelf inspreek over kleur, wat het is en hoe het te vinden is in de natuur. de beelden die ik gebruik zijn natuurlijk filmpjes uit mijn archief. dit is ook gebaseerd op natuur en dan vooral gefilmd met een macrolens, om te laten zien hoe kleur in de kleinste uithoeken van de wereld te vinden is. het is in alles aanwezig. dit filmpje is een beetje geïnspireerd op documentaires over natuur, waar ik vroeger al enorm veel van hield. ik zal de inspiratie en links hiervan (enzo) ook op het tabje 4D plaatsen, maar ook bij inspiratie zelf.
ik wil dit filmpje een beetje informatief maken, omdat dit tegelijkertijd ook heel dicht bij mij komt. als klein meisje keek ik liever naar National Geographic en Animal Planet dan naar kinderprogramma's en barbiefilms (bij wijze van spreken). ik heb het er nog vaak over met mijn ouders en natuur en wetenschap is dan ook iets wat ik enorm interessant vind en graag ooit nog iets mee zou willen doen. een kleine minidocumentaire over kleur past hier enorm goed bij, omdat het iets is wat je overal ziet en overal kan afvragen. het is natuur, wetenschap, scheikunde, natuurkunde en zoveel meer. ik ben al een beetje onderzoek aan het doen naar pigmenten in de Natuur en bij dieren en zal dit ook bij inspiratie zetten.
0 notes
Text
HERKANSING 4D
GROEI
de kijker kijkt naar een ingesproken gedicht wat door meerdere jonge vrouwen wordt ingesproken, maar waaruit blijkt dat het over 1 persoon gaat. de kijker kan er dus vanuit gaan dat dit gedicht gaat over iets dat veel jonge mensen meemaken. op de beelden is water, zee en strand te zien, waardoor de kijker op een eerste blik denkt aan plezier, maar naarmate de kijker de link legt tussen het gedicht en de beelden wordt duidelijk dat het over groei gaat. uit de beelden blijkt dat het over de vloeibaarheid van een persona gaat, over de groei die niet vast te leggen is, net zoals dat water niet te vangen is en steeds van vastheid verandert. de kijker kan hierdoor de link leggen tussen 1. het sociale ‘probleem’ (of sociale ‘gebeurtenis als een jong volwassenen opgroeit’) - te herkennen aan dat het gedicht wordt ingesproken door meerdere jonge vrouwen, 2. het gedicht wat over één persoon gaat - te herkennen aan de ik-vorm, “twee jaar later...”, etc. 3. de beelden. die versterken het gedicht en het sociale probleem. in de beelden worden vooral water en zee aangeduidt, waardoor de kijker kan bedenken dat dit over de vloeibaarheid en groei van het leven gaat. en ook over dynamiek, (eb en vloed, water staat nooit stil, etc.) gaat. de kijker kan dus na het kijken van het filmpje het concept eruit hebben gehaald door de punten aan elkaar te linken en hierover na te denken. het is een filmpje over een onderwerp dat een groot deel van de wereld aanspreekt en wat veel mensen ooit (of misschien wel meerdere keren in hun leven) meemaken.
0 notes
Text
HERKANSING 4D
GROEI
voor het idee wat ik had verzonnen voor de herkansing heb ik bijna alle spraakberichten binnengekregen. ik twijfel of dat ik de berichten achter elkaar plak en meerdere stemmen individueel laat horen, of dat ik een aantal stemmen door elkaar laat praten met een halve sec (ofzo) vertraging, waardoor het een beetje klinkt als stemmen in je hoofd.
het idee hierachter is dat deze stemmen in je hoofd jezelf kunnen beperken in je eigen groei. het gedicht is eigenlijk iets heel positiefs, want het gaat over mijzelf en mijn groei in het leven en het moment dat ik inzag dat ik was verandert (oftewel mijn eigen groei voor het eerst echt onder ogen begon te zien). door hier een gek randje (de stemmen) aan te geven wordt het iets minder positief en misschien zelfs een beetje grimmig. hierdoor kan ik misschien aan de kijker/luisteraar duidelijk maken dat je door te groeien niet altijd alleen maar door geweldige, positieve dingen in het leven komt. het zijn vaak juist de negatieve, grimmige dingen waardoor je leert en jezelf ontwikkelt, en dus groeit.
ik heb daarnaast bedacht het filmpje te maken met losse shots en filmpjes van mijn eigen archief gericht op de zee, het strand en water (ook zoetwater). omdat groei iets is wat constant in beweging is, soms een paar stapjes terug neemt om vervolgens weer vooruit te komen. dit is ook zo bij water. het staat nooit stil & vaart mee op wat er op dat moment gebeurt en gebeurd is. water is vloeibaar, dynamisch en deel van de natuur, net als groei. groei van mensen, dieren, planten, organismen en ik.
Dan wil ik nog even ingaan op het feit waarom ik andermans stemmen wil gebruiken ipv die van mijzelf. Ik wil dit doen omdat ik niet het idee heb dat ik persé ALLEEN mijn verhaal vertel, maar iets waar veel mensen zich in kunnen vinden. het gaat over de groei van een jong meisje die dingen meemaakt in individueel- en groepsverband. ze groeit op, wordt ouder, krijgt meer kennis over zichzelf en de wereld, vind daar iets van en doet er iets mee. Dat dit mijn perspectief op dit ‘probleem’ is wordt alleen duidelijk uit de tekst. doordat anderen ‘mijn probleem’ vertellen, wordt het ook een deel van hun. wie weet hebben zij dit ook wel meegemaakt? of hebben mensen in hun omgeving dit meegemaakt. het is een sociale gebeurtenis die ieder jong persoon vroeg of laat weleens tegenkomt en daardoor zijn ware ‘ik’ herkent. de groei onder ogen zien van kind --> adolescent --> volwassen is niet te negeren.
de kijker kijkt naar een ingesproken gedicht wat door meerdere jonge vrouwen wordt ingesproken, maar waaruit blijkt dat het over 1 persoon gaat. de kijker kan er dus vanuit gaan dat dit gedicht gaat over iets dat veel jonge mensen meemaken. op de beelden is water, zee en strand te zien, waardoor de kijker op een eerste blik denkt aan plezier, maar naarmate de kijker de link legt tussen het gedicht en de beelden wordt duidelijk dat het over groei gaat. uit de beelden blijkt dat het over de vloeibaarheid van een persona gaat, over de groei die niet vast te leggen is, net zoals dat water niet te vangen is en steeds van vastheid verandert. de kijker kan hierdoor de link leggen tussen 1. het sociale ‘probleem’ (of sociale ‘gebeurtenis als een jong volwassenen opgroeit’) - te herkennen aan dat het gedicht wordt ingesproken door meerdere jonge vrouwen, 2. het gedicht wat over één persoon gaat - te herkennen aan de ik-vorm, “twee jaar later...”, etc. 3. de beelden. die versterken het gedicht en het sociale probleem. in de beelden worden vooral water en zee aangeduidt, waardoor de kijker kan bedenken dat dit over de vloeibaarheid en groei van het leven gaat. en ook over dynamiek, (eb en vloed, water staat nooit stil, etc.) gaat. de kijker kan dus na het kijken van het filmpje het concept eruit hebben gehaald door de punten aan elkaar te linken en hierover na te denken. het is een filmpje over een onderwerp dat een groot deel van de wereld aanspreekt en wat veel mensen ooit (of misschien wel meerdere keren in hun leven) meemaken.
0 notes
Text
EERSTE IDEE HERKANSING 4D FILM
mijn idee voor mijn herkansing is het schrijven van een gedicht en dit als basis te gebruiken van het filmpje. een gedicht over groei waar ik dan filmpjes bij zoek vanuit mijn archief. ik wil het laten inspreken door meerdere mensen, zodat er meerdere mannelijke en vrouwelijke stemmen te horen zijn. hierdoor wordt het dan ook wat universeler dan dat het alleen op mij is gericht (qua stem).
Ik ben ook bezig geweest met het schrijven van een gedicht. Het gaat over dat ik twee jaar geleden (het laatste jaar van de middelbare school) nog niet zo goed wist wat ik moest doen met mijn toekomst, ik keek vaak terug naar het verleden en vond het lastig om vooruit te kijken. Ik voelde me vaak eenzaam, omdat ik de enige was die een kunstopleiding ging doen en ik merkte dat ik ‘anders’ was dan mijn vriendinnen. Ik zat in tweestrijd met mijzelf en mijn gedachten, omdat ik aan de ene kant mijn oude bekende leventje niet kwijt wilde raken, maar aan de andere kant ook klaar was met het leven van de middelbare school en het tijd was om nieuwe dingen mee te maken op het hbo. Hier gaat het eerste deel van het gedicht over. Het tweede deel van het gedicht gaat over hoe ik nu in het leven sta. Ik heb gevonden wat ik leuk vind, ik weet wat ik wil in de toekomst en twijfel niet meer over wat ik wil doen. Ik kijk niet meer terug naar de middelbare schooltijd en ben blij dat daar niet in ben ‘blijven hangen’. Mijn fysieke lichaam en mindset zijn het met elkaar eens als het ware en kijken naar hoe het per dag gaat ipv hoe de week ervoor ging.
Groei
Zoals de zee groeit door eb en vloed,
Heen en weer, weer terug en heen,
Zo zacht en zoet.
Met bloed en zweet,
Weet ik niet hoe ver ik nog kan gaan,
Voordat ik de weg terug niet meer weet.
Ik voel mezelf vaak eenzaam staan,
Geen schouder om mij aan vast te houden,
En niet wetende welke kant ik op moet gaan.
Links, rechtdoor, rechtsaf?
Als water stromend uit een kraan,
Hoe mijn ziel mijn gedachten omgaf.
Niet wetende welke kant ik op moet gaan.
Twee jaar later,
Ik heb mijn stroming gevonden,
En met het gevoel van stromend water,
Mijn geest en lichaam verbonden.
Ik weet weer welke kant ik op moet,
Zo natuurlijk en uniek,
Het gevoel van eb en vloed,
Op het ritme van de muziek.
De groei,
Van het leven.
Hiermee duidt de tweede strofe aan op wat ik eerder vertelde over dat ik op de middelbare school vaak terugkeek naar het verleden en het lastig vond om vooruit te kijken.
De derde strofe duidt mijn eenzaamheid in die periode aan, en het gevoel dat ik ‘anders’ was dan mijn vriendinnen die alelmaal een economieopleiiding gingen doen. Zij begrepen mijn denk-en zienswijze niet en dit gaf me vaak het idee dat ik er helemaal alleen voor stond en het op het hbo maar alleen uit moest zoeken op een school die ik niet ken, in een stad die ik niet ken en een klas die ik niet ken.
De vierde strofe duidt op het gevoel van in een tweestrijd zitten met jezelf. Het moeilijk vinden om naar een toekomst te kijken waarin je niet weet wat je moet verwachten, maar aan de andere kant ook klaar zijn voor een nieuwe start. Een ‘geestelijke’ strijd waar “als water stromend uit een kraan, hoe mijn ziel mijn gedachten omgaf” op slaat. Zoals water door zwaartekracht en druk uit een kraan wordt geduwd en een richting op gaat (het eind van de middelbare school, je MOET verder). En ‘hoe mijn ziel mijn gedachten omgaf’ = de tweestrijd binnen wat bekend en nieuw is. Het willen behouden van je oude leventje (gewoontes) en mentaal weten dat het goed voor je is.
De vijfde strofe gaat over dat ik twee jaar later (nu) weet wat ik wil doen, ik doe wat ik wil doen en een opleiding volg die ik leuk vind (“ik heb mijn stroming gevonden,”). Er is geen tweestrijd meer tussen het verleden en nu en heb een frisse en verse kijk op de toekomst (“en met het gevoel van stromend water mijn geest en lichaam verbonden”).
In de laatste strofe beschrijf ik hoe ik weet welke richting ik op wil en een pad voor mij zie verschijnen, in plaats van alleen maar terug te kijken. Het voelt “natuurlijk en uniek”, omdat ik doe wat ik wil doen en doe wat voor mij goed voelt en wat dus in mijn natuur zit. “Het gevoel van groei en eb en vloed, op het ritme van de muziek” slaat op de natuurlijke ups en downs die iedereen mee maakt en bij groei horen (eb en vloed). Op het ritme van de muziek (= het leven, zoals het hoort). De laatste twee kleine zinnetjes duiden dit ook aan. Het ritme van de muziek = de groei van het leven.
0 notes
Photo
Inspiratie voor het eerste idee van atelier schilderen met verschillende materialen:
0 notes
Text
ATELIER
Sorry Selby, ik heb mijn blog heel slecht bijgehouden.
In het begin wilde ik gaan schilderen en werken met verschillende materialen. denk hierbij aan textiel, acrylverf, olieverf en waterverf. Ik had een oud fotoschilderij gekocht bij de kringloop waar ik eventueel overheen kon schilderen. het doek was nog kwalitatief en het was een mooie kleur ondergrond. op het doek stond een closeup foto van een Boeddha. het had een turkoois/groen achtig kleurenpallet en was niet gelakt. Daarnaast had ik een poster gekocht bij de IKEA waar een soort steun kartonnetje achter zat, deze was ook heel groot en ik dacht dat het wel leuk was om daar ook iets mee te doen.
de eerste week heb ik onderzoek gedaan en gezocht naar inspiratiebronnen (zal deze in de volgende post posten), maar ik was er telkens mee bezig en merkte dat mijn enthousiasme daalde. ik stelde het steeds uit en was er niet meer blij mee. diezelfde week was mijn skateboard binnengekomen en was ik elke dag aan het skaten met een vriendin van me. ik dacht er de hele dag aan, keek honderden YouTube filmpjes over ollies, trucs, tips en hoe je moet vallen. toen besloot ik aan het begin van de tweede week mijn project te veranderen.
met tips van Selby ben ik aan de slag gegaan met het onderzoek doen naar skateboarden en dan vooral met hoe dit gefilmd kan worden. ik heb een aantal notities gemaakt hiervan die te vinden zijn in de vorige post. ook heb ik veel artikelen en boeken gevonden over skatecultuur, en ook veel kunstenaars. alleen degene die me interesseerde heb ik in een wordbestandje geplaatst.
eind week 2/ begin week 3 ben ik daadwerkelijk gaan filmen. Doordat ik verkeerd heb gepusht tijdens het skateboarden kon ik bijna niet op mijn rechtervoet staan, laat staan lopen. ik had tape gekocht en een steunband, maar de tape was te los en de steunband knelde mijn voet te sterk af, dus deed ik er een sok onder. op die manier ben ik een paar keer naar de skateboardbaan gegaan om mijn nieuwe skatevrienden te filmen. gelukkig stonden ze daar heel erg open voor en heb ik enorm veel materiaal kunnen schieten. ik had ook nog een camera lenssetje gekocht voor op mijn telefoon, waaronder een fisheye. deze is ook vaak te zien in mijn filmpje.
Tijdens het filmen heb ik ook aan een aantal jongens een paar vragen mogen stellen. ik stelde de vragen ‘hoe oud ben je, hoelang skate je al en met wie?’ ‘hoevaak in de week skateboard je?’ ‘vind je skateboarden een sport of een cultuur/levensstijl?’ ‘wat vind je van de andere mensen die hier komen?’ ‘zou je het ook een cultuur vinden met de hele skatebaan of alleen met je eigen vriendengroep?’
hier kreeg ik enorm leuke reacties op en eigenlijk zei iedereen dat ze het ook een cultuur/community vinden met de hele skatebaan. zo heb je bijvoorbeeld verschillende ‘rangen’ en hoeveelheden per rang. er zijn enorm veel steppers, daarna komen de skateboarders en daarna de bmx’ers. soms zijn er een paar oudere jongens die skeeleren. als er meer skaters dan steppers zijn moeten de steppers rekening houden met de skaters, etc. etc. Er komen ook jongeren ‘hangen’ en blowen. deze mensen denken dat ze op alle ramps mogen zitten, maar dan worden de skaters, bmx’ers en steppers boos, dus de jongeren worden altijd weggejaagd de bosjes in (waar klimrekken staan). Soms als je lekker aan het skaten bent en je snel langs iemand heen rijdt krijg je een walm van wietgeur over je heen, want dat doen niet alleen de jongeren. samen blowen is een deel van deze cultuur, maar als je niet mee wilt doen wordt dat ook wel geaccepteerd. veel van de voornamelijk skaters nemen letterlijk pauzes om even tussendoor te blowen. daarna gaan ze weer lekker verder. ze zijn het liefste de hele dag op de skateboardbaan te vinden terwijl ze overdag blowen en ‘s avonds pizza bestellen, om vervolgens daarna weer te skaten tot het donker wordt. er is geen verlichting dus dan moet je ook echt weg.
voor het filmpje heb ik 200 verschillende shots gebruikt. het maken van het filmpje was echt een gedoe, ondanks dat ik het al voor een groot deel in mijn hoofd had zitten. ik had nog de tip gekregen om zelf een Voice-over te doen over mijn ‘ondervindingen’, maar ik denk dat het dan niet interessant genoeg zou zijn en meer op een documentaire zou lijken. en dat is niet wat ik wil. met dit filmpje probeer ik een goede sfeer te laten zien van hoe er met elkaar omgegaan wordt, wat er allemaal wordt gedaan, of het überhaupt als een cultuur gezien wordt en meer. het is een fysiek onderzoek wat ik heb gedaan en waar ik genoeg antwoorden op heb kunnen vinden. het is inderdaad een cultuur. er hangt een bepaalde sfeer. iedereen weet de ongeschreven regels en rangen en iedereen heeft een eigen chillplek. de vibes zijn positief, niks is dom, elke fout is er eentje om van te leren, niemand ‘judged’, jong en oud gaan met elkaar om en helpen elkaar en het is net een grote familie. ik vind dat cultuur.
0 notes
Text
Voor 4D film ben ik aan de slag gegaan met mijn eigen (oude) videos. Voor inspiratie voor het vak was ik door mijn telefoongallerij aan het scrollen opzoek naar iets wat mij zou aanspreken. Ik strandde bij mijn ‘vlogs’ (eigenlijk sfeerbeelden die ik altijd maakte op vakanties om later YouTube filmpjes mee te maken). Ik zat een uurtje naar van alles en nog wat te kijken, eigenlijk afgestroomd van het begin idee om inspiratie op te zoeken. Toen bedacht ik me dat ik ook gewoon iets kon doen met deze ‘memories’. Ik besloot om een enorm groot archief aan te maken van video’s en sfeerbeelden die ik vroeger altijd maakte en videos/sfeerbeelden die ik ‘nu’ maak.
Ik heb uren lang door mijn telefoon heen gescrollt (ik heb 5000 videos op mijn telefoon, sinds 2015) om de ‘beste’ filmpjes eruit te pikken. In premiere heb ik filmpjes bij elkaar gezocht (oud en nu) die bij elkaar passen op wat voor vlak dan ook. De meeste zijn gesorteerd op kleur, maar het kan ook zo zijn dat ik verschillende ‘strand’ videos bij elkaar heb gezocht. Andere passen juist goed bij elkaar omdat de compositie op elkaar lijkt of er een andere overeenkomst is.
In mijn filmpje genaamd ‘memorinneringen’ (memories en herinneringen, spreek dat maar is uit) heb ik deze gesorteerde filmpjes nog een aantal keer ‘gefiltert’ tot er een kleine selectie uit kwam. Deze heb ik in het filmpje verwerkt. Bij elk shot is 1 of meerdere filmpjes een oude en 1 of meerdere nieuwere filmpjes. Mijn onderzoek is dan ook dat of mijn ‘filmstijl’ qua techniek/esthetica/interesses is veranderd of niet. En de vraag aan de kijker is ook of er een verschil in te zien is. Zijn sommige shots ‘amateuristisch’? ‘Slecht’? Of juist ‘goed’? Bewegen ze? Is er een statief gebruikt? Wie staat er op? Wat staat er op? Door goed te kijken en na te denken tijdens het kijken zijn hier antwoorden op te geven.
Het filmpje opent met een gedicht. Dit gedicht gaat over geschiedenis en herinneringen, wat ik goed bij het idee van mijn filmpje vind passen. Het gaat als volgt:
‘Geluk en gelukkig zijn vind ik in herinnering, opgeslagen als erfenis. Als dat ligt in wat ik nog weet (en zolang ik niet vergeet) mijmer ik in het hier en nu. Wat weldra deel uit kan gaan maken van wat is geweest, en de rest is gewoon geschiedenis.’
Ik vind dit een heel sterk gedicht, het gaat over herinneringen en hoe snel deze eigenlijk vergaan. Heel veel mensen halen hun geluk uit deze herinneringen en zonder dat zou je niet gelukkig zijn. Zonder herinneringen leef je niet.
0 notes