direnseyhan

[direnseyhan]

o kadar hiçbir şeye inanmıyorum ki her şeye inanmak için bir neden arıyorum. neyse ki sen varsın.

[direnseyhan]

eğer sen beklemekle gelecek, aramakla bulunacak adam olsaydın, ben seni öyle özledim ki ölmüş olsan dirilirdin. ama sen oradaydın, yaşıyordun, ne yanıyordu için, ne eziliyordun yokluk belasından . ben kime derdinden uyuyamıyorum diyeceğim. yetmez gibi utanmadan anlamasını bekleyeceğim. sen bak yoluna, beni de siktir et nolur.

[direnseyhan]

sen hep olmayan ihtimalleri düşünüp, mevcut koşullardan mütevellit bana bilenmiş çocuksun, yine de kırdığın bu kalp, kestiğin selamdan mühim değildi.

[direnseyhan]

-ölmem mi dede ?

-ı ı. sen yaşatırsın.

-sen de kız olsaydın keşke o zaman.

-dedeler ölmez Diren.

-ama öldü diğeri. o beni sevmiyor diye mi öldü?

-bilmiyorum ama bak gel kucağıma, bence seni herkes seviyor. ama ben seni çok seviyorum ya, sen onlar seni sevmiyor sanıyorsun.

-hiğğğğ şimdi anladım. sen çok iyi bi dede olduğun için onlar kötü biri gibi dimi?

-tabii ya. aslında hepsi çok iyi, hepsi seni seviyor. ben biraz daha çok diye her şey.

-ama onlar öldü. bence beni sevseler ölmezlerdi.

-ama dedim ya onlar normal seviyordu, ben çok seviyorum bak, ben ölmeyeceğim.

-söz mü?

-ama her şeyde doldurma o kara gözlerini. sen herkes ölse bile kimsesiz değilsin, senin deden var. ben sana hiç yalan söyledim mi?

-ı ı. söylemezsin de dimi kandırmazsın beni?

-kandırmam kızım.

-tamam o zaman. yine de ben ölürsem o zaman öl tamam mı dede. ben beklerim hemen orda yakında, öl gel çünkü ben kaybolurum. hiç ölmedim ya. belki bi şey olur bana tek başıma durursam.

-tamam sen ölünce hemen öleceğim. bekle tamam mı orada dedeni. bir yere gitme. ben hemen gelirim senin yanına.

-hıhı, diğerleri beni görürse derim ki siz gidin ben dedem gelince yanınıza geleceğim. yoksa dedem bana kızar derim yalandan.

-kandırıkcıktan.

-ölünce de günah olur mu yalan desem?

-olmaz, sana günah olmaz kızım. hadi git biraz ablanla oyna.

[direnseyhan]

Hayatın sillesini yediğim zaman bile senin varlığına, sendeki umuda tutunuyordum.

[direnseyhan]

Beni hem kıracak hem iyileştirecek gücü vermişim sana. Fakat sen kırıp sonra da üzerine basıp geçmişsin. Bu yenilgi sana değil, senin sevgine.

[direnseyhan]

Zihnimdeki sen çok acımasız.

[direnseyhan]

Tek bir gülüşü yüreğimi arşa çıkarmaya yetiyordu.

[direnseyhan]

Kendimi terk etmediğim sürece kimse beni incitemeyecek.

[direnseyhan]

beni çok üzdün bu sana ne kattı çok merak ediyorum inan en ufak bi artısı olduysa hiç şikayet etmicem

[direnseyhan]

doğulu manitanın en kötü yanı aklına o geldiğinde otomatikman aklına patlıcan kebapları beyranlar künefeler de gelmesi iştah açıyorsun ama bu asla fingirdenecek bir iltifat değil

[direnseyhan]

bir kere de sana ihtiyacım olsaydı, bir kere de sana koşsaydım, bir kere olsun yani, seni çağırsaydım. böyle demiştin değil mi. bir kez gel de geleyim demiştin. hatırla unuttunsa ben bir gün sana yetiş dedim. kalbimi bir avuç çivi gibi çiğneyip, nolur yetiş dedim. sizin erkekliğiniz ve şanınız, tarihiniz ve kahramanlıklarınız ancak masada olmayan bir şişeye bakıp, bomboş bir kadehi tokuşturup asla sallanmamaktan ibaret. savaş yokken, ah bir ateş çıksa söndürürümlerden ibaret. değil ateşte, ben seni kıvılcımda bile görmedim. şimdi aynaya baktığında gördüğün o vatkası boynunu aşmış adamın, boncuk tabancasının tetiğine dahi basamayan bir oğlan çocuğu olduğunu kabul et. öyle bir kıyamet koptu biliyorsun ben şu avuç kadar halimle seni kırk kez cebimden çıkarırdım, bir kez kalbimden itemez oldum.

[direnseyhan]

biri beni sevince onun yüzüne bakarken içimden şey derim; sen beceremiyorsun bırak ben yaparım. zira sahiden yaparım. hep yapıyorum. beni en güzel ve en çok ben seviyorum. bunu o kadar iyi yapıyorum ki kimsenin sevgisi bende bi farklılık yaratmıyor, beni mutlu etmiyor yahut sevgisizliği de elbet, üzmüyor hiç beni. biri beni seviyor diye havalara uçmuyorum, bu sevgi olmazsa ne ederim diye düşünmüyorum. çünkü ne yalan söyleyeyim sofra kurmuşsun ama ben evde yedim de geldim. hayır zaten açıkçası, ben açın halinden anlamayacak haldeyim diye mi bilmem ama bu işler karın da doyurmaz aslında. bi numarası yok bu işlerin. bana bir bardak su uzatıyorsun, su gibi ömrün olsun tabii, aziz ol ama gülmemek için yanaklarımı ısırıyorum zira benim evde deniz var gibi. anlatabiliyor muyum. yoksa başka numaran, ben hafiften kalkayım. çok sıkılıyorum çünkü ben. beceremiyorsun bırak ben yaparım.

[direnseyhan]

Sizin o zayıf noktalarından vurup nasılsa bana ihtiyaç duyar diye onca korkunun çaresizliğin içinde tek başına bıraktığınız insanlar daha güçlü ayağa kalkıp gittiler. çünkü muhtaç olunmadınız, sadece sevildiniz.

[direnseyhan]

Sevildiğimi hissettiğim yerlerde yaptığım hiçbir şey taviz vermek gibi gelmez bana. Alttan alırım, uzlaşırım, ne yapar eder anlaşırım. Bize bir şey olmasın.

[direnseyhan]

“ilerle. belki denize ulaşırsın, belki uçuruma. denedim dersin. korkaklık etmedim. yol aldım. yıllar alır belki ama. buna değmez mi?”

[direnseyhan]

“seninle karşılıklı rakı içeceğiz.”