Last Seen Blogs
vibesof-vintage
V I N T A G E
andrescanal
Andrés Cañal
futuresabode
futuresabode
cxjay26
CxJAY
fakevince-blog-blog
★ This is Sports Entertainment
Link
با توجه به پیام‌هایی که یکی دو ماه اخیر از خیلی از دانشجوهای دندانپزشکی که همکاران آینده م محسوب میشن و همکاران فعلی دریافت کردم، این انگیزه بهم دست داد که این ویدئو رو براتون ضبط کنم.
خیلی از همکاران جوانم، مخصوصاً اونایی که در حال تحصیل هستند یا اوایل ورود به بازار کارشونه یا تازه طرح رو شروع کردند یا میکنن یا میخوان تمومش کنن، نگران هستن
نگرانیشون بسیار طبیعی و موجه هم هست، آینده چی میشه؟ ما به‌عنوان دندانپزشک با این اوضاع قراره چیکار کنیم؟ می تونیم مطب داشته باشیم؟ کار کنیم؟ درآمد داشته باشیم؟ زندگی حرفه‌ای خوبی داشته باشیم؟
قضیهٔ کرونا و شرایط اقتصادی دنیا و کشورمون هم به طور خاص، این نگرانی‌ها رو جدی کرده، حتی کسایی که فکر مهاجرت و شروع دوباره بودن هم یه خورده برنامه هاشون با تردید مواجه شده چه برسه اونایی که به فکر موندن و ساختن بودن.
آموزش دندانپزشکی خودش توی این سال‌ها به نظر من افت چشمگیری در دانشگاه‌ها داشت، الان این مدت با تعطیلی دانشگاه‌ها استرس مضاعفی هم به دانشجوها از این‌طرف واردشده …اقبال یه خورده حریصانهٔ دانشجوهای دندانپزشکی به دوره‌های آنلاین خودش مؤید این مطلب هستش، ولی همه می دونن که دندانپزشکی رو آنلاین نمیشه یاد گرفت و مهم‌تر از همه اینکه بازار کار دندانپزشکی هم آنلاین نیست و خیلی به شرایط اقتصادی کشور و دنیا وابسته است …
بله اگر شما در حال تحصیل هستید تبریک میگم چون به نظر میاد بدترین سال تاریخ آموزش دندانپزشکی دانشگاهی نه فقط در ایران بلکه در دنیاست…
اگر در حال ورود به بازار کار هستین، بازم تبریک میگم چون بدترین سال وارد شدن به بازار کار احتمالاً در سال‌های آینده رو پیش رو دارین …
اوضاع برای ناراحتی، افسرده شدن و ناامیدی از آینده بسیار بسیار مساعده …
مخصوصاً من خیلی نگران اکثریت دانشجویان دندانپزشکی هستم که از خانواده‌های متوسط میخوان وارد بازار کار بشن و انتظار یه ایجاد تحول سریع در زندگیهاشون رو دارن و این شرایط ناامیدشون ممکنه بکنه
اداره مطب برای ماها سخت شده، مطب دایر کردن برای شماها سخت‌تر شده …ظاهراً به نظر میاد بله امسال و شاید سال‌های پیش رو بدترین سال‌های بیزینس دندانپزشکی در دنیاس!
ولی آیا شرایط این‌قدر ناامیدکننده است؟
آیا ما توی شرایط خیلی فاجعه باری هستیم؟
آیا امیدی نیست؟
من میخوام بگم نه! نه تنها این‌طور نیست! بلکه اصلن این‌طور نیست!
اجازه ندید که این دست فکرها و حرف‌ها ناامیدتون کنه و انگیزه‌های زندگی کردنتون رو کمرنگ کنه.
ازنظر تاریخی ما در بهترین دورهٔ تاریخی زندگی می‌کنیم که روی کرده خاکی می‌شد زندگی کرد. شما در دوره‌ای هستید که برای یادگرفتن هر چیزی ازجمله دندانپزشکی ازجمله اندو حتی نیاز به دیدن حضوری امثال منه، اندودنتیست ندارین و هر ساعتی با ویدیوی یوتیوب، مقاله و کتاب و … به‌راحتی می تونید خودتون رو آپدیت کنید.
این قضیه البته منافاتی با چیزی که اولش در مورد آنلاین نبودن آموزش دندانپزشکی بود منافاتی نداره …توی کلاس نظری هم قرار نیست شما دندانپزشک ماهری بشید، دندانپزشک شدن یه پروسه است که از قبل از ورود شما به دانشگاه حتی شروع شده و تا پایان عمر کاریتون ادامه داره و هرگز تموم نمیشه
ما ازنظر فرهنگی هم در بهترین شرایط اجتماعی تاریخ کشور هستیم. هیچ‌وقت در طول تاریخ کشورمون مردم ایران این‌قدر ازنظر فرهنگی نیاز به سلامت و نیاز به درمان‌های دندانپزشکی را جدی نمیگرفتن!
شما فقط جیب مردم رو نبینید که به نظر میاد با این اوضاع اقتصادی خالی‌تر میشه؛ اولویت‌های مردم عوض‌شده و داره میشه، نگاه به سلامت به‌طورکلی یکی از این اولویت‌ها شده!
چراکه اگر واقعاً دندانپزشکان توانمندی بشیم و بتونیم در ازای هزینه‌ای که مردم به‌سختی و با اولویت‌بندی به ما میدن، درمان‌های سطح بالایی رو به مردم ارائه کنیم و این تقاضا رو اون طور که شایسته است جواب بدیم، این هم ارتقای خودمون هست و هم ارتقای جامعه.
مطمئنن شما دندانپزشکان موفق‌تری نسبت به من و نسل‌های قبل‌تر از من میتونید باشید. شماهایی که بااین‌همه دشواری، سهمیه‌بندی، گذشتن از این‌همه سد به این نقطه رسیدید؛ بله نسل ما هم مشکلات خودشو داشته، ولی شما صیقل بیشتری خوردین و میتونید مسئولانه‌تر رفتار کنید.
مسئله بعدی اینه که وقتی چیزها داره بد میشه، به این معنی نیست که داریم به سمت بدتر شدن میریم! این تصور ما از زمان حال چون همه ش با گذشته و آینده می خواییم قاطیش کنیم اشتباهه!
در پس بدترین دوره‌های تاریخی، بهترین روزهای ما ممکنه رقم بخورن. بدترین دوره‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در تاریخ دیده شده که خروجیشون موفقیت‌های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بوده.
دورهٔ صفویه که یکی از منسجم‌ترین دوره‌های کشورداری در فلات ایران بود، از هرج‌ومرج درگیری بین بازمانده‌های تیمور و آق قویونلو و قره قویونلو سربرآورده.
طاعون در اروپا در نهایت به انقلاب صنعتی ختم شده.
جنگ‌های سی‌ساله در اروپا به جدایی دین و حکومت و کشورداری مدرن اروپایی ختم شده.
خروجی هر چیزی رو، الزاماً با خود واقعه‌ای که اتفاق میفته نمیشه یکی دونست . بد بودن اوضاع به این معنی نیست که همیشه قراره بد باشه.
اما دانشجوهای دندانپزشکی مخاطب ویژهٔ این ویدیو هستن. دانشگاه فقط برای این نیست که شما مهارت محدودی مثل دندانپزشکی رو یاد بگیرید و با اون پول دربیارید. مهارتی که معلوم نیست با پیشرفت علم چه قدر همین حالتی که می‌بینیم باقی بمونه.
دانشگاه فرصت بسیار خوبیه، واسه یاد گرفتن فکر کردن، واسه توانمند شدن، واسه عاقل شدن! واسه یاد گرفتن خوندن، واسه یاد گرفتن فکر کردن و واسه یاد گرفتن استدلال کردن و مهم‌تر از همه صحبت کردن در مورد ایده هاتون …این فرصت تکرار ناپذیره.
اینکه غر بزنید و مدام از زمانه ناله کنید (مخصوصاً ناله‌های مجازی در قالب پست و استوری و توئیت و …) وقت تلف کردن و خالی کردن خودتونه بدون اینکه جاش چیزی پرکنید.
هیچ کس هیچ شرایطی، هیچ قدرت بیرونی نمیتونه مانع توانمند شدن و کامل‌تر شدن شما بشه. شما قدرتمندترین آدم‌هایی هستین که همه چی رو میتونن تغییر بدن، پس نباید رل قربانی بازی کنید! باید سرنوشتتون رو خودتون دستتون بگیرید و از چنگ هر عامل بیرونی خارج کنید!
من آرزو می‌کنم همیشه کاش 10 سال دیرتر دنیا اومده بودم و ایده هامو میتونستم با جرات بیشتری عملی کنم. شما نسلی هستید که نمی‌ترسید از عملی شدن ایده هاتون …چون جلوی چشمتون ایده‌هایی رو دیدین که راحت عملی شدن، هر ایدهٔ جدیدی شکستن یه قانون قدیمیه.
شما قانون شکنان دوست داشتنی آینده هستین و نباید خودتون رو دست کم بگیرید.
این فرصت فشار و ترس و پاندمی کویید 19 و شرایط اقتصادی و … میتونه یه فرصت اوج گرفتن براتون باشه، ناامید بودن به نظر من در دنیای پر از فرصت و ایده امروز، یه اشتباه نیست؛ یه حماقته!
نوشته صحبتی با همکاران دندانپزشک جوان و همکاران آینده، در مورد آینده ی حرفه مون و نگرانی هامون در مورد شغل و آینده اولین بار در دکتر علی مرسلی، متخصص درمان ریشه ،اندودنتیست پدیدار شد.
مقالات مرتبط
کرونا ویروس و سرنوشت دندانپزشکان
سندرم تنفسی خاورمیانه(مرس) و دندانپزشکی
0 notes
Link
دیگر همه متوجه شده‌اند که کرونا یک ویروس سرماخوردگی ساده آن‌طور که چینی‌ها وانمود می‌کردند نبوده است! کرونا آمده است که به این زودی‌ها نرود. آمده است که کلی از پیش‌فرض‌های زندگی ما را علی‌الظاهر تغییر دهد. ادامهٔ این متن به این پرداخته‌ام که رویکرد فردی ما نسبت به شرایط حاضر برای تاب‌آوری و بقا در رشتهٔ دندانپزشکی چیست و چه مواردی را باید برای آیندهٔ طبابت خود لحاظ کنیم.
یکم: در دام تله‌های ویروسی نیفتیم!
اطلاعات ضدونقیض در مورد همه‌چیز این قضیه ازجمله نحوهٔ انتقال، علائم، سیر بیماری و درمان کرونا ویروس فراوان است! ما در مورد بقای ویروس روی سطوح، امکان انتقال آن از طریق هوا و سیر بیماری چیزهایی میدانیم اما واقعیت این است که ندانسته‌های موثق ما بسیار بیشتر از دانسته‌های نامطمئن ماست. تمامی منابعی که برای شما گایدلاین ارائه می‌کنند در لحظه‌ای که من این متن را می‌نویسم با عرض پوزش دارند مزخرف می‌گویند! دلیل آن‌هم بسیار ساده است. وقتی‌که ما حتی در مورد نحوهٔ انتقال بیماری کلی اطلاعات ضدونقیض (تا این لحظه) داریم، هیچ گایدلاینی هم نمی‌توانیم ارائه کنیم. گایدلاین تعریف مشخصی دارد ارائهٔ آن بر اساس دانش مبتنی بر شواهد است. وقتی چنین دانشی هنوز تولید نشده است پس صحبت از گایدلاین در شرایط فعلی عبث است. پس هر چه که تا این لحظه می‌شنوید و می‌خوانید (ازجمله خود این متن) هر اسمی اعم از توصیه‌نامه، نظر شخصی، استدلال منطقی و برداشت از شواهد فعلی موجود و … می‌توانند داشته باشند ولی گایدلاین علمی نیستند و نمی‌توانند باشند! شروع درمان دندانپزشکی براساس گایدلاین پیشگیری از کرونا ویروس به یک شوخی شبیه است و یک تلهٔ ذهنی در این شرایط بحرانی است.
گایدلاین سرماخوردگی یا آنفولانزا در دندانپزشکی چیست؟ بیماران ناقل آنفولانزا یا سرماخوردگی را چه طور ما شناسایی می‌کردیم؟ اگر به تکست‌هایمان مراجعه کنیم متوجه خواهیم شد که چنین گایدلاین‌هایی وجود خارجی ندارند! پس چاره چیست؟ تکلیف چیست و آیا باید در دندانپزشکی کشور تا اطلاع ثانوی تخته شود؟
دوم: دانسته‌های فعلی ما در مورد ویروس کرونا چه چیزی را نشان می‌دهد؟
تا این لحظه دانسته‌های ما در این حد است که این ویروس هم از راه تماس با سطوح و سپس تماس دست آلوده با مخاط (دهان، چشم و بینی) و همچنین از راه تنفس (Airborne spread) پتانسیل انتقال دارد. مشکل اساسی اینجاست که گیرنده‌های ACE2+ که احتمالاً گیرندهٔ کرونا ویروس دارند، در سلول‌های اپیتلیوم مجاری غدد بزاقی هم حضور دارند! فاجعه اینجا آغاز می‌شود. چرا که دهان باز بیمار، کار کردن روی دهان باز بیمار، هوای پوآر و حرکت وسال چرخشی خصوصاً توربین احتمالاً می‌تواند ویروس را تا شعاعی نامعلوم و تا مدت‌زمانی نامعلوم در هوا پخش کند و احتمال دارد که فرد دیگری با تنفس این هوا، مبتلا به ویروس شود. پس چیزی که ما میدانیم این است: حضور در اتاق درمان دندانپزشکی ممکن است فرد را در معرض ابتلا به بیماری کرونا قرار دهد.
اما چیزی که ما نمی‌دانیم این است که آیا ویروس کرونا از مسیر مطب‌های دندانپزشکی منتقل می‌شود یا خیر؟ این که پتانسیل یک مورد را با خود آن اشتباه بگیریم یک خطای ذهنی است! برای مثال در زمان‌های گذشته در مورد بیماری ایدز چنین خطای ذهنی مطرح شد. طوری که وحشت عمومی بیماران از ابتلا به ویروس HIV مشکلات زیادی را برای دندانپزشکان پیش آورد؛ اما تقریباً تا به امروز ما با موارد تائید شده‌ای که با مراجعه به دندانپزشک HIV مبتلا شده‌اند مواجه نشده‌ایم. برآورد پتانسیل خطر بسیار بیشتر از خود خطر بود که البته مزایایی هم داشت. مزیت اصلی ارتقای استانداردهای کنترل عفونت درمان دندانپزشکی به سطحی بود که هر بیمار مراجعه‌کننده را به‌طور پیش‌فرض بیمار ناقل HIV فرض کنیم؛ اما در نظر بگیرید که بیمار ناقل این ویروس به ما مراجعه می‌کند، بزاق آغشته به خون بیمار می‌تواند حاوی ویروس باشد، دستکش‌های معاینهٔ لاتکس و وینیل، تک‌تک حائز استاندارد تائید شده نیستند! یعنی اگر یک بسته دستکش را تست کنیم احتمالاً تعداد زیادی از دستکش‌ها بتوانند ویروسی در سایز HIV را از خود عبور بدهند. یک زخم روی دست دندانپزشک هم می‌تواند مسیر انتقال خوبی باشد! پس روی کاغذ، وقتی ما برای ناقلین HIV کار درمانی انجام می‌دهیم در خطریم! روش‌های کنترل عفونت ما هم اگرچه برای این ویروس ارتقا یافته‌اند ولی بدون خلل نیستند! اما تابه‌حال موردی که دندانپزشک از بیمارش به ویروس HIV دچار شود (البته از راه درمان دندانپزشکی و نه راه‌های دیگری که ممکن است به ذهنتان خطور کند!) گزارش نشده است!
وجود پتانسیل خطر به معنی وجود خطر واقعی نیست. سالانه حدود 28 هزار نفر در تصادفات رانندگی در ایران کشته می‌شوند ولی هیچ گایدلاینی بیرون نرفتن از منزل را برای دچار تصادف نکردن پیشنهاد نکرده است! یعنی از هر صد هزار ایرانی 28 نفر در یک سال جان خود را در تصادف رانندگی ازدست‌داده‌اند درحالی‌که این رقم برای انگلستان در همان سال 3 نفر از هر صد هزار نفر بوده است.
پذیرش پتانسیل خطر انتقال بیماری کرونا از راه دندانپزشکی دیر یا زود اتفاق خواهد افتاد! پروتکل‌های متنوعی تاکنون برای کاهش خطر انتقال و ابتلا معرفی‌شده و در آینده هم معرفی خواهند شد ولی واقعیت این است که متد طبابت ما تغییر چشمگیری در کوتاه‌مدت نخواهد کرد.
سوم: چه باید بکنیم؟
ما باید دندانپزشکی را-کاری که برای آن آموزش‌دیده‌ایم- انجام بدهیم و مطب‌ها را بازکنیم. توقف شیوع کرونا فقط با واکسن ممکن است. تا ساخت یک واکسن قطعی برای ویروس کرونا، زمان غیرقابل‌پیش‌بینی فاصله‌داریم. این زمان می‌تواند بیش از یک سال باشد، یا اینکه حتی یک واکسن قطعی در عمر کاری ما تولید نشود یا واکسنی تولید شود که پیشگیری صددرصدی نداشته باشد (مانند واکسن آنفولانزا). در تمامی این سه حالت ریسک درمان‌های دندانپزشکی پابرجا خواهد بود.
استراتژی درست برای هر دندانپزشکی کاهش ریسک است. کاهش ریسک به هر نحو ممکن قابل‌تحسین است. در هفته‌های اخیر شاهد این بودیم که دندانپزشکان روش‌های مختلف و بعضاً حتی عجیبی را برای کاهش ریسک انتقال بیماری ابداع کرده‌اند. قرار دادن سر بیمار در آکواریوم (!) تا نصب سیستم‌های تهویهٔ بیمارستانی و اسکرینیگ مراجعین به روش‌های مختلف مانند تب سنجی، پالس اکسیمتری و … . هر تلاشی که در جهت کاهش ریسک انتقال صورت می‌گیرد، قابل‌تحسین است؛ اما این روش‌ها استاندارد پیشگیری و گایدلاین نیستند و نخواهند بود و قرار هم نیست که پتانسیل انتقال بیماری را صد درصد کاهش دهند.
نیاز به درمان‌های دندانپزشکی مردم قابل مرتفع شدن و حتی تأخیر نیست. تعریف اورژانس دندانپزشکی نامعتبر و مبهم است. ما در دندانپزشکی چیزی به اسم تریاژ اورژانس نداریم. درمان الکتیو در دندانپزشکی مفهوم چندانی ندارد (به جز درمان‌های زیبایی صرف و ارتودنسی‌های زیبایی که می‌توان آن‌ها را الکتیو طبقه بندی کرد). ازنظر تکنیکی ما دو اورژانس تهدیدکنندهٔ حیات داریم (آبسهٔ لودویگ و ترومبوز سینوس کاورنوس) که هر دو بیمارستانی هستند و ربط چندانی به مطب‌های دندانپزشکی نداشته و الآن هم ندارند! بقیهٔ موارد درمان‌های غیرزیبایی طیف بسیار وسیعی را در برمی‌گیرد که می‌تواند از پالپیت تا ترومای دندان‌ها، حساسیت دندانی، تیزی یک ل��هٔ شکستهٔ ترمیم یا دندانی باشد که اگر ترمیمش اصلاح‌نشده یا روکش نشود در معرض شکستگی تاج و ریشه است. تریاژ اورژانس برای این طیف وسیع درمان‌های غیرزیبایی مفهوم چندانی ندارد! برحسب کیفیت نیاز بیمار هر کدام از این موارد می‌تواند اورژانسی باشد یا به تأخیر بیفتد.
از طرف دیگر انجام درمان اورژانسی نظیر آنچه در توصیه‌نامه‌ها صورت گرفته (پالپوتومی، پالپکتومی و پانسمان) بی‌معنی و غیرعلمی است! توصیه‌کنندگان این روش احتمالاً تصور می‌کردند که ویروس کرونا فقط در مرحلهٔ آبچوره منتقل می‌شود یا کرنومتر دارد و فقط در یک ربع دوم درمان انتقالش را استارت می‌زند درحالی‌که اگر دراپلت‌ها و آئروسل‌ها را احتمالاً ناقل ویروس بدانیم، قاعدتاً باید در مرحلهٔ تراش تا تعبیهٔ حفرهٔ دسترسی بیشترین انتقال صورت گیرد.
چهارم: ترس مسری‌تر از کرونا!
کرونا بیماری ساده‌ای آن‌طور که چینی‌ها اوایل وانمود کردند نبوده است. میزان سرایت بیماری و قدرت بیماری‌زایی آن، آن‌قدر جدی است که آن را محتملاْ مهم‌ترین بحران پاندمی صدسال اخیر کرده است؛ اما واقعیت این است اصل احتیاط بیش‌ازحد هم خودش بی‌ضرر و آسیب نیست! سلامت مسئلهٔ مهمی است و شوخی‌بردار نیست اما ما هرقدر که افراطی محتاط‌تر شویم، اقدامات بیشتری برای پیشگیری از آسیب‌هایی صورت می‌دهیم که با احتمال خیلی اندک حادث می‌شوند یا اینکه هرگز اتفاق نمی‌افتند! این احتیاط افراطی هزینهٔ هنگفتی را روی دستمان خواهد گذاشت. زیگمونت باومن معتقد است که در دو قرن اخیر مراقبت بهداشتی تبدیل به نبردی ازلی و ابدی علیه بیماری شده است؛ یعنی بیماری دیگر از حوزهٔ مرئی وارد حوزهٔ نامرئی شده و ما خطر بیماری را دهه‌هاست همیشه حس می‌کنیم و نسبت به آن ترس و وحشت داریم. به‌محض یک مشکل سلامتی سریع به بدترین موارد مانند سرطان مشکوک می‌شویم و پول‌های زیادی را سالانه صرف چکاپ خود می‌کنیم
در غرب به دلیل رویکرد ملوریستی لیبرالیسم، طبیعی است که دولت‌ها در پی مداخله برای حفظ جان شهروندانشان باشند. اصل مواجههٔ بیشتر دولت‌های پیشرفتهٔ غربی با کرونا بسیار ساده است، آن‌ها می‌گویند: ما نمی‌دانیم این ویروس دقیقاً چه مزخرفی است، پس سعی می‌کنیم مملکت را تعطیل کنیم و برای مدتی مردم را سیر نگه‌داریم تا بفهمیم چه خبر است! این دولت‌ها می‌دانند که تا ابد نمی‌توانند که فعالیت‌ها را متوقف کنند، از طرف دیگر می‌دانند که می‌توانند برای مدت محدود کشورهایشان را بدون فراگیری فقر، قحطی و گرسنگی اداره کنند. مسئلهٔ سوم هم اینکه آن‌ها از گذشته‌های دور سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی روی تولید علم کرده‌اند و سهم بزرگی از تولید ناخالص داخلی‌شان به تحقیق و توسعه اختصاص داشته است، پس حدس می‌زنند که ممکن است راه‌حلی پیشگیری یا درمانی با شناخت بیشتر و خریدن وقت به دست آورند!
دید ملوریسمی یا بهبودگرایی غربی این‌طور است که تصور می‌کند همه‌چیز را با مداخله می‌توان به سمت بهبود شرایط یا حداقل کنترل فاجعه برد. با این دید قرنطینه کردن حتماً بهتر از قرنطینه نکردن است حتی اگر در درازمدت مشخص شود تأثیر چندانی نداشته، همین‌که بشر آن را نوعی مداخله و خارج از روال دست روی دست گذاشتن می‌یابد، بیشتر به سمت آن متمایل است.
اما در جهان سوم ما ممکن است که هزینه‌های مداخله تا این حد نداشته باشیم یا اینکه هزینه‌های مداخله برایمان بسیار سنگین‌تر از روال عادی بیماری تمام شود. در سال 1991 اپیدمی وبا در کشور پرو شروع شد و بیش از هفت‌صد هزار نفر را مبتلا کرد که چندین هزار نفر از این مبتلایند جانشان را از دست دادند. علت این فاجعه این بود که به تقلید از برخی کشورهای غربی کلر را به آب آشامیدنی اضافه نمی‌کردند چراکه می‌گفتند ممکن است کلر برای سلامتی مضر باشد! مثال دیگر فشار حامیان محیط‌زیست برای ممنوعیت استفاده از د.د.ت بود که به بازگشت شیوع مالاریا و مرگ حدود پنجاه میلیون نفر در اثر مالاریا در کشورهای فقیر در نیمهٔ دوم قرن بیستم منجر شده است!
این مثال‌ها برای این نیست که بگوییم قرنطینه شهرها یا تعطیل کردن کسب‌وکارها و به‌طور جزئی مطب‌های دندانپزشکی کار اشتباهی است! برای کنترل بیماری احتمالاً این روش‌ها بهترین مداخلات ممکن بوده است؛ اما صحبت بر سر این است که قرار نیست ما به روش‌های جهان‌سومی، در کشوری جهان‌سومی متدهای جهان اولی پیاده کنیم و تصور کنیم که همان نتایج را خواهیم گرفت!
تمرکز روی کرونا نباید ما را از دیدن مشکلات ایاتروژنیک مداخلاتمان بازدارد. چند صد نفر در طول این مدت کوتاه از مصرف متانول جان‌باخته‌اند، احتمالاً تعداد عارضه‌های طولانی‌مدت بسیار بیشتر از مرگ‌ومیرهاست. میلیون‌ها دانش‌آموز به دلیل اینکه دسترسی به اینترنت و تلفن هوشمند و تبلت ندارند از آموزش بازمانده‌اند و گرفتار شکاف آموزشی شده‌اند. فقر در آینده می‌تواند معضلی کشنده باشد. در کنار این‌همه مسئله دشوار، تعطیلی مطب‌های دندانپزشکی هم در کشوری که بار خدمات دندانپزشکی به مردم بر عهدهٔ بخش خصوصی است، مشکل دندان‌های مردم را برای حتی یک ساعت یا یک روز نمی‌تواند معلق کرد و مشکل کماکان پابرجاست!
کسانی که از تعطیلی نامحدود و بدون پشتوانهٔ مطب‌ها تا زمان درمان آخرین بیماری کرونایی صحبت می‌کنند تصور درستی از نیازهای مردم و البته دندانپزشکان ندارند. همان‌طور که سرکار رفتن پزشک، پلیس کارمند بانک و دست‌فروش مترو هر کدام بنا به دلایلی در ایام کرونا اجتناب‌ناپذیر است، طبابت دندانپزشکان هم در این ایام پیش رو چه با کنترل بیماری و چه با همین شرایط نامشخص اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
پنجم: تغییرات دندانپزشکی در آینده
به‌مرور ممکن است ما شاهد تغییراتی در پروتکل‌های همهٔ درمان‌های دندانپزشکی باشیم. مثلاً نباید تعجب کنیم که اگر در آینده تعداد ساکشن‌های مورداستفاده، قطر آن‌ها و قدرت مکش آن‌ها کلن تغییر کند. یا اینکه ببینید در جراحی و پروتز هم انواعی از ایزوله شبیه رابردم اندو و ترمیمی استفاده می‌شود. یا اینکه شکل توربین‌ها و مکانیسم تراش آن‌ها به‌گونه‌ای دیگر شده یا از لیزرهای تکامل‌یافته نسل‌های بعد جایگزین توربین برای تراش شوند.
مکانیسم‌های پذیرش بیمار و اسکرینیگ هم ممکن است عوض شود. بعید نیست که در صورت ارائهٔ تست‌های ارزان سریع، ما از بیماران در آینده، یک ساعت قبل از مراجعه تست کرونا درخواست کنیم یا اینکه در مطب‌های خود کیست‌های تشخیص سریع داشته باشیم. در صورت ارائهٔ واکسن هم ممکن است ارائهٔ کارت واکسیناسیون شرط پذیرش بیماران آینده در مطب‌های دندانپزشکی باشد.
اسکرینیگ تشخیصی ما در بدو ورود بیماران هم ممکن است تغییر کند. غیر از تب سنجی و پالس اکسیمتری و خوداظهاری بیمار، ممکن است که دوربین‌های پیشرفتهٔ دمای بدن، روش‌های آزمایشگاهی تشخیصی سریع یا اینکه حتی شاید استفاده از سگ‌های بیماریاب و … هم در آیندهٔ نزدیک در صورت عدم ارائهٔ واکسن مؤثر مطرح شوند!
سیستم‌های تهویهٔ مطب‌ها، فواصل درمان بیماران و حتی نحوهٔ وقت دهی و پذیرش بیماران ممکن است که شامل پروتکل‌های جدید شوند. مثلاً توصیه شود که بیماران بالای شصت‌وپنج سال حتماً به‌عنوان اولین بیمار روز پذیرش شوند!
ششم: پس قوانین چه می‌گویند؟ نهادهای صنفی چه کمکی می‌کنند؟
واکنش‌های نهادهای صنفی دندانپزشکی کشور در رابطه به شیوع بیماری کرونا بسیار کاریکاتوری و بی‌اثر بود. درحالی‌که انجمن دندانپزشکی امریکا با مذاکره با مقامات بالادست توانست امکان دریافت دو وام EIDL و PPP را که وام‌های زمان اضطرار هستند برای دندانپزشکان بگیرد و از ورشکستگی آن‌ها ممانعت کند، نهادهای صنفی دندانپزشکی نه‌تنها نتوانستند دندانپزشکان را مانند بسیاری از اصناف شامل تأخیر سه‌ماهه سررسید اقساط بکنند! در عوض با انتشار دستورالعمل، از دندانپزشکان خواستند که ترجیحاً مطب‌ها را تعطیل کنند! به مشکلات اقتصادی ما توسط دولت کوچک‌ترین کمکی صورت نخواهد گرفت! نهادهای صنفی هم نه قدرت، نه توان و نه حتی نیت کمک به دندانپزشکان را دارند! نهادهای صنفی ما آن‌قدر غیر صنفی و بی‌عرضه هستند که حتی از تنها کاری که از دستشان برمیاید یعنی ارائهٔ تعداد آمار ابتلای دندانپزشکان کشور یا حتی فوتی‌ها، ناتوان بودند! درحالی‌که مثلاً تاکسیرانی، مترو، بانک مرکزی و آمار از میزان ابتلا و فوتی‌های اعضای جامعهٔ خود ارائه دادند و احتمالاً اگر پیک موتوری‌ها و زباله گردها هم اتحادیهٔ صنفی داشتند اولین اقدامشان ارائهٔ آماری ازاین‌دست بود! پس توصیه‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های نهادهای صنفی که نه دانایی لازم برای برآورد شرایط و نه قدرت لازم برای تغییر شرایط را دارد تقریباً به هیچ نمی‌ارزد!
هزینه‌های سرپا نگه‌داشتن یک بیزنس دندانپزشکی پایین نخواهد بود. حتی اگر بحران کرونا را پشت سر بگذاریم، بحران ارزی هزینه‌های ما را افزایش چشمگیری خواهد داد. به‌علاوه تحریم‌ها مانع دسترسی ما به بازارهای محصولات و تجهیزات دندانپزشکی با قیمت‌های رقابتی کماکان مانند قبل خواهد بود. در میان‌مدت هم به دلیل اینکه احتمالاً واردات کالاهای دندانپزشکی به دلیل اختلال جریان ترانزیت زمینی و هوایی به خاطر کرونا مختل شده است، کاهش منابع در بازار نسبت به تقاضا به ناگهان افزایش قیمت شدید ایجاد خواهد کرد. به همهٔ این‌ها رکود تورمی که باعث فقر بیشتر مردم و محرومیت اقشار بیشتر از توان پرداخت هزینه‌های دندانپزشکی است را اضافه بکنید. برای همهٔ این مشکلات نهادهای صنفی و ارگان‌های دولتی نه اولویت و راه‌حلی نخواهند داشت. حتی در مورد مالیات و تعرفه هم همهٔ فعالیت‌ها و انرژی‌های صرف شده به زیان ما دندانپزشکان احساس خواهد شد! پس عملاً ما در این عرصه بدون همبستگی صنفی و بدون وجود نهادهای مدافعمان به‌صورت تک‌تک مجبور به بقا هستیم!
نوشته کرونا ویروس و سرنوشت دندانپزشکان اولین بار در دکتر علی مرسلی، متخصص درمان ریشه ،اندودنتیست پدیدار شد.
مقالات مرتبط
تبخال و دندانپزشکی: علل، پیشگیری و درمان
آینده اندودنتیکس چه خواهد شد؟
سندرم تنفسی خاورمیانه(مرس) و دندانپزشکی
0 notes
Photo
https://ift.tt/2vNP1nq
0 notes
Photo
https://ift.tt/2WqwJmY
0 notes
Photo
https://ift.tt/2Qqp4kV
0 notes
Photo
https://ift.tt/3cWfGir
0 notes
Photo
https://ift.tt/38BV0cb
0 notes
Photo
https://ift.tt/335RzJB
0 notes
Photo
https://ift.tt/2Tz7T2C
#چهارسال پیش، میدان جامع الفنای مراکش عکس رو گرفتم.یکی از شلوغ ترین و زنده ترین میدون های دنیا که تو
0 notes
Photo
https://ift.tt/3asVjHB
#این تصویر پرچم نمادین قرنطینه است.قرنطینه چیز جدیدی نیست و تاریخچه ی طولانی داره. مثلا در دوران ولی
0 notes
Photo
https://ift.tt/2IeLeSD
#حالا که مطب ها تعطیله و معلوم نیست که کی بتونیم دوباره در امنیت وبدون نگرانی کار رو شروع کنیم،نگران
0 notes
Photo
https://ift.tt/2PCnA6L
#معاونت درمان نامه ی رسمی زده و مطب های دندانپزشکی ما ( در استان البرز) رو ملزم به تعطیلی کرده .درخو
0 notes
Photo
https://ift.tt/2vl90tv
0 notes
Photo
https://ift.tt/39dqpCK
0 notes
Photo
https://ift.tt/2IaudJ3
0 notes
Photo
https://ift.tt/2T4pNty
0 notes
Photo
https://ift.tt/397J6If
0 notes