esaovns

[esaovns]

Mükemmel olmadığımı biliyorum ve mükemmel olmak için yaşayamam. Parmaklarınızla beni göstermeye başlamadan önce ellerinizin temiz olduğuna emin olun.

[esaovns]

[esaovns]

[esaovns]

[esaovns]

düğümler ve yollar

[esaovns]

insan sadece bir noktaya bakıp saatlerce neden ağlar, kendine bu eziyeti nasıl hak görür. aklımı kaçıracağım.

[esaovns]

Yüzün çiçeklerin en güzelidir.

[esaovns]

“Beni yandığım ateşe hayran hayran bakarken görmüşler”

[esaovns]

“Allah'ın dışındakilere olan her yaslanış ve dayanış, boğulmak demektir.”

[esaovns]

“Dışı tenha insanın, içi mahşer.”

[esaovns]

sana taş attılar, sen gülümsedin.

[esaovns]

Kendin için yaşa elalem doymuyor

[esaovns]

Çok şey kaybettim,

[esaovns]

“Kendi içine yürümek ve saatler boyu kimseye rastlamamak.“ (s.33) -

Rainer Maria Rilke, Genç Şaire Mektuplar

[esaovns]

Ya oturup ağlayacağım ya da tadını çıkaracağım

[esaovns]

Bir gün biz tüm aile toplanırken kahkahalar, ağlamalar, bağırışlar, sohbetler yükselirken bendeki bazı şeyler yavaş yavaş boğulmaya başladı. İçimdeki uyanışın çırpınışların sesi, size geldi mi? Sessizliğimi çığlığını duydunuz mu? Savruluşlarım tanıdık geldi mi size? Yabancı mı kaldım ben yani şimdi? Evimi mi terk ettim? Bir ev miydi burası? Evin duvarları insanın bedenini içine sıkıştırır mıydı?

Durdum, suyun altında kalmış gibi hissediyordum. Sanki tüm olanlar damla damla sonu yazmıştı. Beni yüzdürüp karaya ulaştıracağını sandığımdan sevindiğim damlalar, beni boğmak için miydi?

Şimdi sona geldim, sonun bir son olmadığını gördüm. Son diye bir şey yok, tam son dediğin yerde yeni bir çizgi alıyor seni bünyesine. Bu sefer kalem sende, ıssız bej rengi bi' yerde hafif esen rüzgarın savurduğu saçlarla elindeki kaleme bakıyorsun. Zihninin etrafında çocuk gibi koşturan sorular. Tek yaptığın onu ellerin titreyerek elinde tutmaya çalışmak, gözlerini ayıramamak.

Sahibi olduğum ilk şey, ya seni benden alırlarsa? Seni kimse görmesin diye saklarken kendi hikayemi duraksatıyorum, seni saklasam olmuyor çıkarsam olmuyor. Seninle ben kaldık öylece kalemim. Uzaktan gördüğüm bir ev gibisin dışını ezbere bildiğim içinden bi' haber olduğum bir ev gibi. En hazır hissettiğim anda atacağım adımlarımın en güzelini sana, şimdi gelemem sana. Gelirsem yapacağım ilk iş uzun duvarlar çizmek olacak. Kendimin bile aşamayacağı duvarlar, arkasına sığınıp ağlayacağım duvarlar. O yüzden bekleteceğim seni lakin dediğim gibi adımlarımın en güzel, en aydını sanadır. Bu adımım size değil, banadır. Çok görmeyin sevdiklerim, içim acıya acıya sevdiklerim, sizi ileride sevebilecek miyim?

[esaovns]

Hasta ruhlu ebeveynler