gidiyorumsenden

[gidiyorumsenden]

bak yine yoktum uzun zamandir. Şimdi buradayım. Çok azıcık (%20) çakır kafayla geldim sana. Beni niye sevmiyorsun ben anlamıyorum. Sana bir hayat adıyorum. Sen ısrarla reddediyorsun. Demek ki olmayınca olmuyor. Bundan sonra buraya yazmam demiyorum ama bundan sonra barışamayız birtanem. Bizden geçti. Yolda kaldık biz. Sen o yolu yürümek istemiyorsun benimle. Ben de çok yoruldum yürümekten. Çünkü sürekli arkamda kalıyorsun sürekli arkama bakıp geliyor musun diye bakmak zorundayım. İstemiyorsun işte beni. Sevmiyorsun sevemiyorsun. Son yaptığını affedemiyorum. Bana 2 yıldır hem ruhsal hem fiziksel zarar veriyorsun. Ama yanımda değilsin. Sen hiç yanımda değilsin. Senin yükünle yaşamaktan çok yoruldum. Seni affedemiyorum ama hala burdayım. Seni sevmekten de sana dönmekten de çok yoruldum. Lütfen bana dönme artık. Seni hayatımdan atmak ne kadar zor biliyor musun. Sözde her ayrılıkta hayatımdan çıkarıyorum seni ama her döndüğünde de buradayım. Bu sefer oradan ayrılmak ne demek bilmiyorsun. Vazgeçmek zorunda kalmak ne demek bilmiyorsun. Eften püften yaşadığın aşklar bu değil. Hayatından çıkar mıyım bilemem ama sen benimkinden çıkıyorsun. Beni buna mecbur bıraktın. 7 yıldır senden kopamamak, 4 yıldır sana bu bloğu tutmak ne demek bilmiyorsun. Keşke sevgili olmasaydık o zaman hayatımdan çıkmazdın. Aşkı senden öğrendim ama hayatımdan çıkmaman için bunun olmasını dilerdim. Beni artık bu karanlıktan çıkaramazsın. Anlayamazsın hissettiklerimi. 2 yıl önce psikiyatri köşelerinde ağladığımı anlayamazsın. Biliyor musun benden ayrıldığın gün beni tanımayan insanlar bana "yardıma ihtiyacın var mı" diye yolumu kestiler. Dışarı çıkmaya başladığımda insanlardan bu soruyu duymak ne kadar ezip geçti beni anlatamam sana. Sen sana olan sevgimi asla anlayamayacaksın. Ve anlasan da ben artık gidiyorum sevgilim. Hayatıma kattığın her iyilik, her gün bana bir omuz olduğun için, bana aşk ne demek öğrettiğin için teşekkür ederim. Ben gidiyorum. Yolun sonuna gelemedik çok yarıdayız daha. Ama ben dönmek zorundayım. Seven gitmez deme sakın bana. Yürüdüğümüz yol boyunca bana "git" diye yalvardın. Ve şimdi dönüyorum. Seni hep seveceğim söz veriyorum. Kendine iyi bak ama gerçekten iyi bak. Sana çok kızgın ve kırgınım ama sen yine de hep mutlu ol.

[gidiyorumsenden]

adını vererek devam etmeyi çok isterdim ama olur da biri okur diye kıyamıyorum. O adını benim bos bloglarımda kirletmek istemiyorum. Sinirlisin bana biliyorum ama emin ol ben sana daha çok sinirliyim. Nefret ediyorum senden. Bana bunları yaşattığın için neftet ediyorum. Sonra yatışıyorum ve birdenbire sen hiç kimse oluveriyorsun?? Bazen hiçbir şey hissetmiyorum sana karşı biliyor musun? Mesela seni bugün göreceğimi biliyordum ve panik atak geçirmeme çok az kalmıştı. Ama seni gördüğümde eski heyecanım yoktu. Gözlerim sürekli sana bakmak istemedi, orda oldugunu bilmek yetti sadece. Biz artık biziz bu arada. Sen istesen de istemesen de biz bu saatten sonra birbirimizi unutamayız. Sahsen ben istemiyorum bu durumda olmak. Ama durum böyle. 13 yilimiz bitmek üzere.. Ömrümün yarisindan fazlasini olusturmussun ve ölene kadar da öyle kalacak bu degismeyecek. İlerde bakacaksın belki gercekten saglikli bir iliski kurmusuz ve cocugumuz var 2 tane. Bi yandan sen onu öperken bir yandan diyeceksin ki "Annenizle 24 yildir tanisiyoruz.. beraber büyüdük biz sizin gibiydik" Evet beraber büyüdük bu arada, hic unutmuyorum ilk bana ask itirafındı 6. sinif yazi. Saklambac oynarken duvar arkasına beraber saklanmistik da orda söylemistin. Farkinda misin bilmiyorum ama biz hala duvarlar arkadasindayiz. Tek fark duvarlar bizim arkamızda degil de aramiza girmis. Ha bu arada aklıma geldi de sakin ama sakın bana acima. İlac kullanıyorum diye, hastayım diye bana acıma. Öncelikle bu senin sucundu. İkinci olarak da ben toparlarım. Ben ömür boyu depresyonda yasamam. İyiyim ben. Sadece iste.. çoğu zaman .. neyse. Bunu da baska bi zaman anlatirim sana. İyi geceler yasanmasi en zor ve en güzel hayalim, yarın ayni yildizlara bakalim ve bir dilek dileyelim senle. Hem de beraber sağlıklı bir iliski dileyelim. Belki gercekten yaparız bunu. Ben yapıcam. İyi geceler

[gidiyorumsenden]

Selam eski ama eskimeyecek sevgilim. Bana yaşattığın zor günlerin ardından hala seninleyim. Evet.. 7 yıldır sendeyim. Hayatımın en zor zamanlarımı yaşadım biliyor musun geçtiğimiz 1 yılda. Aslında hayatıma ara ara giriyorsun ama bilmiyorsundur neler yaşadığımı. Çok korkuyorum ben. Senin yüzünden ağlarken bile sana sarılmak istediğim için yine sana anlatıcam tüm dertlerimi. Ağır bir depresyon süreci atlattım ve tekrar geçirdim.. hala atlatmaya çalışıyorum. Efexor 150mg antidepresan kullanıyorum. Geceleri uyuyamadığım için ketya kullanıyorum ve sürekli korkup panik atak geçirdiğim için trankobuskas kullanıyorum. Çok korkuyorum olur da bir gün o hastanelerden birinde uyanırsam diye. Binlerce ruh sağlığı bozulmuş insanlarla.. O hastane duvarları en büyük mesafemiz olacak, içeri girmene izin vermeyen doktor en büyük katilimiz olacak. Bana çok şey yaşattın ama sanırım eskisi gibi değilim. Üzmüyorsun beni, kızdırıp yakamıyorsun canımı, mutlu edemiyorsun. Sanırım şu an için sadece alıştığım birisi olmuşsun. Umarım bir gün hiç hatırlamam seni. Görüyor musun paragrafa nasıl başladım ama nasıl devam ediyorum? Bırak sana olan hislerimi dengelemeyi, ben daha kendimi dengeleyemiyorum o yüzden sen bana aldırma. Sadece bazen çok ihtiyacım oluyor sana. Bana tavsiye verip konuşmana değil, sadece sana. Bana sarılmana ve her şey geçmeyecek bile olsa ''Geçecek'' demene.. Saçımı okşayıp öpmene.. Ama hallediyorum. Sensizlik o kadar da zor değil. Senle olmak daha da zor benim için. Ne senle ne de sensiz eski İpek olamaycağım artık zaten. Her şey değişmiş durumda. Gözümdeki feri geri istiyorum. Ben.. sadece ölmek istiyorum ama bi yandan da istemiorum. Yardıma mı ihtiyacım var yoksa sadece ölmeye mi??

[gidiyorumsenden]

Bak tarihe, 8.5 ay olmuş sana yazmıyorum. Çok özlemişim seni sana anlatmayı, bloğuna 8.5 ay sonra hoş geldin. Okumuyorsun biliyorum ama belki okursan diye.. yine de.. hoş geldin işte.

Çok değiştim biliyor musun? Değişen yalnızca sen değilsin. Ne kadar değiştiğini bilmiyorum ama eski halinden bir kız bıraktın, seni o yaşatıyor şu anda. Tam olarak kız halini düşün, mecazen değil gerçekten seni yaşatıyorum her yerde. Sen seviyosun diye öğrendim bazı besteleri mesela.. Evet beste dinliyorum, ezberliyorum onları. Selda Bağcan dinlemeye başladım sen seversin diye. Her şarkısını dinledim, senin düşündüklerini düşünerek dinledim. Her sözü özümsedim, ''O bu sözde ne buldu'' diyerek dinledim her sözü. Futbolla ilgilenmeye başladım. En çok onu seviyorsun diye ben de sevmeye çalıştım. Seninle beraberken bunları yapmadığım için özür dilerim. Geç kaldım ama şimdi yapıyorum hepsini. Haberin yok ama olsa belki mutlu olurdun. Dalgalı kullanıyorum saçımı artık, düz değil. Sen böyle seviyorsun diye. Sevdiğin ne varsa ben özümsüyorum hepsini. Geçtiğin parklardan yavaş yavaş, havasını alarak geçiyorum. Neden o parktasın sürekli sana orayı sevdiren ne diye düşünüyorum. Bir sebep bulamazsam bile önemli değil. Ben o parkı sen seviyorsun diye seviyorum. Eskiden de öyleydi her şey aslında. Kendimi en çok sen seviyorsun diye seviyordum. Şimdi sen sevmezken kendimi sevmek çok zor. Ama düşman bile olsak kendimi sevmemi isterdin, buna da adım gibi eminim. Merak etme.. Seviyorum ben kendimi. En az seni sevdiğim kadar hem de, en az mor rengini sevdiğim kadar, en az çilekleri, hindistan cevizlerini sevdiğim kadar..

[gidiyorumsenden]

Ben aslında hiç yokmuşum, ben hiç olmamışım. Benim verdiğim sevgi, verdiğim emekler o kadar yokmuş ki gözünde. Bir rüzgar bile estirememişim. Sen üzgünsün diye ben bu hayata küstüm. Seni dik duruşlu olmaya zorlayan hayata küstüm ben biliyor musun? Sadece yüzün düştü diye ben küstüm bu hayata. O kadar önemsizmiş ki bu yaptığım şeyler. Bilsem yapmazdım gerçekten. Bıram rüzgarı, bir yaprağı bile hareket ettirememişim ki ben. Hani vazgeçilmezdim, hani hediyendim ben senin? Sen benim kıymetlimdin, her şeyden sakındığımdın ya. Seni üzene çöllerde kavrulsa su vermeyecek olan bendim. Hiç mi görmedin, hiç mi görmek istemedin?

[gidiyorumsenden]

Bir İzmir hayalimiz vardı seninle, hatırlar mısın? Ben unutamıyorum da. Mesela olsak senle su an İzmir' de. Denizin karşısına geçsek. Konuşmasak da olur, susalım birlikte. Seninle suskunluğumu bile başkasıyla konuşmaya değişmem ben mesela. Oturalım denizin karşısına. Bir yandan senin kokun bir yandan deniz kokusu gelse burnuma. Sarılsak mesela.. ne kadar kolay olacak her şey. Bakma bana, affetmem diyorum ama sarılsan ne kadar kırdığın, mahvettiğin şey varsa toparlarsın hepsini de. Evet çok kırdın. Kendi ellerinlr parçaladın aramızdaki her şeyi. Ama bilmiyorum ben artık nasıl kör olmuşsam hala seninle bir İzmir hayali kuruyorum. Çok seviyorum seni, gerçekten yaptığın, paramparça ettiğin her şeye rağmen sadece senin adını sayıklıyorum. Sanki başka isim yasakmış gibi ağzıma. Gözümü açıyorum sen, kapatıyorum sen. Her yerde sen varsın ki ben seni nasıl unutayım?

[gidiyorumsenden]

bugün sana bir şarkı yazdım ben:

Fazlasıyla zormuş, üzgünüm yalan söyledim

Atamadım kalbimden yapamadım, ah yapamadım

Duramadım, güçlü duramadım

Sarılırken bile ağlayan dayanaksız biriyim

En güzel anılarımda sen varsın

Belki de bu yüzden onlar en güzel anılarım

Sen benim başıma gelen en güzel şey,

En büyük cezamsın.

Canım çok acıyor fazlasıyla bitkinim

Seni görmek bana bir nevi ilaç bir nevi zehir

Aydınlık yüzümdün sen, olmazsan kirlenirim

Görmüyor musun hâlimi, her yanım zifir?

[gidiyorumsenden]

ben sana olan sevgimi sözlerle anlatamam hatta belki göstererek bile anlatamam. Ben seni her öpüşümde son kez öper gibi, her sarılışımda sana son kez dokunuyor gibi sarılıyorum. Artık bambaşka bir şey olmuş. Ben seninle "ben"olmuşum. Ben sana karışmışım. Bu benim bünyeme çok fazla biliyor musun? Sana olan aşkım artık benim canımı yakıyor, içime sığmıyor. Öyle bir dolu ki içim seninle.. Bir şey düşünürken yalnızca sen varsın aklımda ve bu da normal değil. Ben de normal olmak istemiyorum zaten. Seni çok seviyorum hem de o kadar çok ki artık bana bile fazla geliyor. Taşıyamıyorum ben bunu. Karşılık aldım sevgime ama inan bana bu taşınabilcek bit şey değil. Bir yük de değil. Bana fazlasıyla agir gelen ama bit o kadar da dayanmak için uğruna her şeyimi verebileceğim bir ağırlık. Seni sevmek böyle işte. Çok zor, çok ağır ama inan bana yaşadığım en güzel zorluk da bu.

[gidiyorumsenden]

özür dilerim, yoktum bir süredir buralarda. Ama inan bana artık ne halim kalmış yazmaya ne de enerjim kalmış bir şeyler yapmaya. En tatlı hayallerimi seninle kurarken buluyorum kendimi. Ama "Gel, yaşayalım" desen yapamam. Bunun yükü çok zor. aşık olduğun insanla hayallerinin gerçek olabileceğini biliyorsun ama gelse de kabul edemezsin. Bu ne demek biliyor musun? İstediğim an sana sarılma imkanım var ama kollarını açsan sarılamam. İmkansız bir aşk neye denirmiş anladım az çok. Seni çok seviyorum ama kendimi daha çok sevmeyi öğrenmek zorundayım. Henüz öğrenemedim ama öğrendiğim ilk an karşına çıkıp seni sevdiğimi söyleyeceğim. Ama bu sefer bir karşılık beklemeden, beni sevmeni istemeden geleceğim sana. Sensiz ben nefes alamıyorum ama senleyken de boğuluyorum her an. En kısa sürede beni kendinden kurtar lütfen. Çünkü ben gerçekten seni çok seviyorum ve bu sevgi her gün beni zehirlemeye devam ediyor. Ben zehirleniyorum, ben ölüyorum. Beni sen öldürüyorsun. Nasıl olur da bir insanı zehirleyen de iyileştiren şey de aynı olabilir? Oluyormuş.

[gidiyorumsenden]

seni izlemek o kadar güzel ki anlatamam. Senin o çocuk hallerini izlemek, masum tavırlarını seyretmek bana huzur veriyor. Sevmiyorum sigara içmeni ama o manzarayı da sana anlatamam. Dudağından havaya karışan o dumanı izlemek bile içimdeki sonbaharı bahara çeviriyor. Çok seviyorum seni, seni izlemeyi.. Bir şeye gülerken ilk sana bakıyorum. Çünkü ne bileyim işte bir şeye gülümserken seni görmek istiyorum. Gülümsediğim yerde sen bit istiyorum. Hele ki sen de bana bakıyorsan.. O an tarif edilemez. Ve biraz üzücü de aslında hiçbir şeyi farkında olmaman. Beni, dibinde duran kızı görmüyor oluşun çok kırıcı. Ama önemi yok. İnan bana senin varlığın, görmesen bile yanımda oluşun her türlü içimdeki kelebekleri uçurmaya yetiyor. Seni seviyorum, çok seviyorum.

[gidiyorumsenden]

bekliyorum. Hala ısrarla bana gelmeyeceğini bile bile seni bekliyorum. Bende açtığın yaralarını kapatmanı bekliyorum. Beni tekrar öpüp iyileştirmeni bekliyorum. Ben.. seni bekliyorum işte. Ne olursa olsun, hangi durumda olursak olalım ben senden vazgeçemiyorum işte. Seni bekliyorum öptüğün yerde. Gecenin bir vakti beni öptüğün yerde oturuyorum. Bakıyorum oraya sadece. Bakıp kalıyorum. Sanki karşımda oynuyor o film. Burun burunayız, öpüyorsun beni. Bakıyorum o filme saatlerce. Saatlerce de oynayıp gidiyor o film. Hiç bitmiyor. Ve ben yalnızca izliyorum. Ne zamanı geri alabiliriz ne de yaşanan anı bir daha yaşayabiliriz evet doğru. Ama ben hala bir umutla aynı olayı yaşarız diye bekliyorum. İşte sadece bekliyorum elimden de başka hiçbir şey gelmiyor. Seni dinliyorum.. sevdiğin kızı dinliyorum senden. Ama kızmıyorum. Çünkü sen mutlusun. Ben buna engel olamam. Birini sevmek demek sahip olmak demek değildir. Ben senin mutlu oluşunu seviyorum. İster benle ister bensiz. Senin mutlu oluşun kıymetli benim için. Ha gücüme gitmiyor değil ama o yüzündeki gülümseyi görmeye değer benim bu çektiğim acı. Üzmesin seni kimse, yakmasın canını birisi istiyorum. Çok zor ve ben artık içimde hepsini tutamıyorum.

[gidiyorumsenden]

tamam tamam anladım ben bazı şeyleri bugün. Öncelikle sana çok teşekkür ederek başlamak istiyorum bazı şeyleri anlamama yardımcı olduğun için. Ben aslında hiç sevilmemişim ve senin tarafından da sevilmeyeceğim bunu anladım bugün. Ne zaman istersen bana dönebildin çünkü ben hep burada, senin yuvan olarak bekledim. İnsanların değişmeyeceğini ve insanlara güvenmemem gerektiğini öğrendim. Bana hayatın iğrenç, acımasız tarafını gösterdin. Acıyı öğrettin. Kendimden nefret ediyorum sayende.. Bunları üzül diye anlatmıyorum. Bana acımasız gerçeği öğrettin. Teşekkür ederim. Beni o gün "seviyorum" diyerek kandırmasaydın hala sana güvenen ezik biri olacaktım. En azından artık ezik biri değilim.

[gidiyorumsenden]

Bu koca adamı ağlatmak mı gelir elinden Göz yaşlarım bitmiş, yakındır artık delirmem Belki anlarsın beni, belki dönersin geri Biten bitmiştir derler ama ben sana doyamadım ki

Senden sonra öyle güzel gülemem

Bundan sonra kimse için ölemem Ben senden sonra öyle güzel öpemem Sen bana aldırma, senin için gelemem

Ah güzel sevgilim, o minik ellerinle sardığın suratın şimdi Acıyor acıyor, özledin dimi beni Sesim kısılmış avaz avaz susmaktan Gel de bağır çağır seveyim seni

Senden sonra öyle güzel gülemem Bundan sonra kimse için ölemem Ben senden sonra öyle güzel öpemem Sen bana aldırma, senin için gelemem

Senden sonra öyle güzel gülemem Bundan sonra kimse için ölemem Ben senden sonra öyle güzel öpemem Sen bana aldırma, senin için gelemem

[gidiyorumsenden]

Gelip de sana hayatımdaki şeyleri anlatamıyorum. Geçirdiğim bir günü anlatamıyorum. Buraya yazıyorum ben de. Bir nevi burası da benim için sen olmuş durumdasın. Bugün uyanır uyanmaz her sabahki gibi telefonuma baktım.. senden mesaj var mı  diye.. Yoktu tabii ki ama çıkmadık candan ümit kesilmezmiş derler. Ya ben neden bir günümü anlatıyorum sana? Hiçbir şey yapmıyorum ki.. Sıkıcam yine seni saçma şeylerle. O zaman güzel bir şey anlatiym. Bugün sana özel bir playlist yaptım biliyor musun? Seninle beraber dinlediklerimiz, birbirimize öğrettiklerimiz ve hatta bazen sadece seni düşünmek için yaptım o playlisti. Bence bu yapılabilecek en güzel şeylerden biri. Yani düşünsene bi, birisi sadece senin için playlist yapıyor. Sadece sen odaklı, şarkılar sen barınaklı,  her şeyde sen varsın, şarkının her sözü sana ait o an. Bilmiyorum bu sana sevgimi anlatmaya yeter mi ama elimden bu geliyor.

[gidiyorumsenden]

Orası, kalbim, sadece bana ait değil. Bu sen demek aynı zamanda. Ben artık sen olmuşum, ben sana karışmışım, ben artık seninle bir şeyim. Benim hayallerim tek seninle gerçek olabilir. Ben istiyorum ki sabahları gözümü sana açayım, akşamları gözümü seninle beraber kapatayım istiyorum. Hayatımdaki bütün yollar sana çıksın. Gecem sen ol istiyorum gündüzüm sen ol istiyorum. Aldığım nefes sen ol istiyorum. Bizim yazımız beraber yazılı, ne yazıldıysa da beraber yaşayalım.

[gidiyorumsenden]

sana o gün "git" dedim ama kalmandan başka hiçbir şey de istemedim. Senden nefret ediyorum ama bir ayak sesi gelse de sen misin diye dönüp bakıyorum. Kaşın, gözün patlasın isterim ama seni o halde görsem de en çok benim içim yanar. Senden hem nefret edip hem de çok aşığım böyle bi duygu ilk kez başıma geliyor. Unutmak istiyorum ama anılarımızın olduğu yerden de gidemiyorum. "Son kez" diyip her zaman senin için ağlamaya da devam ediyorum. Ben adını koyamıyorum.

[gidiyorumsenden]

yanlış olduğunu bile bile nasıl sevmeye devam edebilir insan? Kavuşsanız çok yanlış, kavuşmasanız daha yanlış. Sonunun uçurum olduğunu bile bile nasıl o uçuruma yürür insan? Ya o uçurumdan düşmek istemek artık ona normal geliyorsa? Her sabah bile bile ateşe uyanmayı sevmek normal geliyorsa? Derler ya hani "Başıma ne gelecekse ondan gelsin" diye. Tam olarak bu bence. Yanan kalbim olsun.. yakan o olduktan sonra...

Galiba her sabah ateşe uyanmaya alışıyorum. Ben soğuğu sevmem zaten artık. Ama bu gece soğuğuna alışamıyorun işte. Geceleri buz gibi oluyor her yer. Isınmıyor da biliyor musun? Sen üşümemi sevmezdin. Gelip ısıtır mısın beni? Yanlış da olsa sen ısıt istiyorum.