girifit

[girifit]

boğazımdaki yumru benim bedenimi aştı artık. kusmaktan kan gelen boğazım yutkunmama engel oluyor. bazı anlarda kararan gözlerim bana ölümü anımsatıyor. susuyorum. içten içe çürüdüğümü biliyorum aslında. ama bir şey yapmak gelmiyor ne elimden ne de içimden. içimde bir yerlerde bunu hak ettiğimi düşünüyorum. bu acıyı ve daha da acılarını hak ettiğimi. acımasızlığım yalnızca kendime. bir yangın çıkarsam yanan bir tek ben olurum. bir tek kendimi yakarım. titreyen ellerim artık herkesin gözü önünde. bazen sorulara sebep olan mahkeme duvarı suratım, ufak bir tebessümü dâhi çok görüyor kendine. kendime çok görüyorum her şeyi. sigaralarımın arttığı günlerdeyim aslında. öğün atladığım ve hastanelerden kopamadığım. günlerdir içtiğim altı tane ilaç var. kesintisiz ve üst üste. bazen boğazıma dizildiğini hissediyorum her birinin. canım acıyor. ruhumun sızısı canımı aşıyor. gecelerce düşünmekten uyku uğramaz oluyor bedenime. ayakta duramaz hâle geliyorum. bazen günlerce bazen ise haftalarca. susuyorum. ölümü kucaklıyorum. kendi köşeme çekilip sigaramı içiyorum. ölüyorum. son kez bir gülümseme bahşetmek istiyorum size ve kendime. olmuyor. affet.

[girifit]

boğazımdaki yumru benim bedenimi aştı artık. kusmaktan kan gelen boğazım yutkunmama engel oluyor. bazı anlarda kararan gözlerim bana ölümü anımsatıyor. susuyorum. içten içe çürüdüğümü biliyorum aslında. ama bir şey yapmak gelmiyor ne elimden ne de içimden. içimde bir yerlerde bunu hak ettiğimi düşünüyorum. bu acıyı ve daha da acılarını hak ettiğimi. acımasızlığım yalnızca kendime. bir yangın çıkarsam yanan bir tek ben olurum. bir tek kendimi yakarım. titreyen ellerim artık herkesin gözü önünde. bazen sorulara sebep olan mahkeme duvarı suratım, ufak bir tebessümü dâhi çok görüyor kendine. kendime çok görüyorum her şeyi. sigaralarımın arttığı günlerdeyim aslında. öğün atladığım ve hastanelerden kopamadığım. günlerdir içtiğim altı tane ilaç var. kesintisiz ve üst üste. bazen boğazıma dizildiğini hissediyorum her birinin. canım acıyor. ruhumun sızısı canımı aşıyor. gecelerce düşünmekten uyku uğramaz oluyor bedenime. ayakta duramaz hâle geliyorum. bazen günlerce bazen ise haftalarca. susuyorum. ölümü kucaklıyorum. kendi köşeme çekilip sigaramı içiyorum. ölüyorum. son kez bir gülümseme bahşetmek istiyorum size ve kendime. olmuyor. affet.

[girifit]

boğazımdaki yumru benim bedenimi aştı artık. kusmaktan kan gelen boğazım yutkunmama engel oluyor. bazı anlarda kararan gözlerim bana ölümü anımsatıyor. susuyorum. içten içe çürüdüğümü biliyorum aslında. ama bir şey yapmak gelmiyor ne elimden ne de içimden. içimde bir yerlerde bunu hak ettiğimi düşünüyorum. bu acıyı ve daha da acılarını hak ettiğimi. acımasızlığım yalnızca kendime. bir yangın çıkarsam yanan bir tek ben olurum. bir tek kendimi yakarım. titreyen ellerim artık herkesin gözü önünde. bazen sorulara sebep olan mahkeme duvarı suratım, ufak bir tebessümü dâhi çok görüyor kendine. kendime çok görüyorum her şeyi. sigaralarımın arttığı günlerdeyim aslında. öğün atladığım ve hastanelerden kopamadığım. günlerdir içtiğim altı tane ilaç var. kesintisiz ve üst üste. bazen boğazıma dizildiğini hissediyorum her birinin. canım acıyor. ruhumun sızısı canımı aşıyor. gecelerce düşünmekten uyku uğramaz oluyor bedenime. ayakta duramaz hâle geliyorum. bazen günlerce bazen ise haftalarca. susuyorum. ölümü kucaklıyorum. kendi köşeme çekilip sigaramı içiyorum. ölüyorum. son kez bir gülümseme bahşetmek istiyorum size ve kendime. olmuyor. affet.

[girifit]

tüm nefesim zehir olmuşken. gecelerim gündüze kavuşmazken. ellerim titrerken ve başımdaki ağrı dinmezken. sessizken ve suskunken. kusarken ve saçımı tutacak kimsem yokken. içerken ve bardağı tokuşturacak kimse yokken. ölürken ve acı içindeyken. hep buydum. hep sızıydım.

tüm silahlar bana doğrulmuşken ve ben öylece durup sigara içerken. tüm gözler benim üzerimdeyken ve ben öylece yürürken. herkes beni düşürmeye çalışırken ve ben düşmemek için sallantıdayken. tüm bunlar olurken ve herkes bana düşmanken. tek istediğim aynaya gülümseyebilmekti.

[girifit]

hafiften dönen başım. damağımda biranın tadı. yıldızlar güzel. sigaranı çek. göğe üfle. benim dileklerim hiç kabul olmadı.

[girifit]

bir kalem ve bir kağıt.

küçükken çizdiğim resimleri anımsıyorum. ellerimde çiçekler olurdu. annem olurdu. ailem olurdu. renkler vardı. eksik değildim. ellerim tutulurdu her resmimde. yüzüm gülerdi kalemi elime alınca bile. anımsıyorum, çok mutluydum.

bir kalem ve bir kağıt.

zamanla değişti birçok şey. çiçeklerim soldu. kalemlerim kırıldı. anımsıyorum, on üç yaşımda babam duvara astığım resimleri gözümün önünde söküp ' seni bunlar mı kurtaracak sanıyorsun' demişti. hayır, dememişti. haykırmıştı. biraz zaman sonra ben biraz daha güçlü olunca tekrar resimlerle hatta şiir ve yazılarla donattım duvarlarımı. bu sefer kimse haykıramadı suratıma. ya da ben duymamak için kulaklarımı kapattım.

bir kalem ve bir kağıt.

büyüdükçe karanlığa gömüldüğünü öğrendim dünyanın. önce annem öğretti. çizdiğim resimlerin, ellerine tutuşturduğum çiçeklerin yerinin çöp olduğunu söyleyerek. sonra babam öğretti. senden bir bok olmaz, diyerek. sustum. ama yutkunamadım. çocuktum sadece.

bir kalem ve bir kağıt.

artık bir jilet ve bir ten oldu. benim sessizliğim boynuma urganı doladı. var sandıklarım yok oldu. ben hiç oldum. ama anımsıyorum. ben çok güzel bir çocuktum, aynada gördüğüm bedenin aksine.

[girifit]

bir şeyler karalıyorum, elime geçen her kağıda. bu bir vedaymış gibi. bu bir vazgeçişmiş gibi. az sonra ölecekmişim de ardımda bir iz bırakmaya çalışıyormuşum gibi aceleciyim. bazı harfler birbirine girmiş ama dikkatli bakarsan okursun. bazı cümlelerde elim titremiş, biraz mürekkep akmış gözlerim haliyle ağlamış ama aldanma. dikkatli bakarsan okunuyor hâlâ. dilim çözülüyor benim tam bu saatlerde. odamın perdesini dâhi anlatmak istiyorum. ardından bir yumru oluşuyor boğazımda, yutamayıp tükürüyorum tüm isteğimi. aslında uzun zamandır orada o yumru ama ben daha yeni fark ediyorum işte, anla o denli uzağım kendime. biraz sızlıyorum ben, bu aralar ve bu saatlerde. başımdaki ağrı kendini tanıtmak istiyor sanki bana oysa ben uzun zamandır tanıyorum, aşinayım ona. sigaram yer yer kanamış dudaklarım arasında yer ediniyor, adımlarım ezbere biliyor balkonun yolunu. kurbanını takip eden bir ölüm gibiyim. ezbere bildiğim bir anı yaşıyorum. engel olmuyorum. susuyorum. önce çakmağı, sonra sigarayı, en son ise kendimi yakıyorum. son yanan ateş çok cılız çünkü küller alev almaz. ve ne anka kuşu gibi küllerimden doğmasını bilirim ne de ateşle savaşmayı. susuyorum. dilimi ısırıyorum ama koparıp atamıyorum bir köşeye. içimi boğan, beni nefessiz bırakan şeyler var. bir gece yarısı uyandığım ilaçlı uykunun beni öldürmeye ant içmesi gibi bir şey bu. tırnaklarım arasından kendi kanımı temizlediğim geceler gibi. ölmeye. neyse. ben biraz sızlıyorum. bedenimde açtığım yaraların çiçek açmadığını öğrendim. bir ayna gibi karşımda durup bana yaralarımı gösterdikleri her saniye daha çok öğrendim. ben şimdi biraz susuyorum. yoruldum.

[girifit]

ben biraz çocuktum aslında hep. ne böyle dik durduğuma aldan ne de mahkeme duvarı suratıma. ben ufak şeylere adadım mutluluğu. küçük bir çiçek veya önem verilip yapılmış herhangi bir şey. bir park görüp gidelim diyemezdim ama gidelim deseler tüm gün gülerdi yüzüm. istediğim bir şey yapılsa içten bir kıkırtı dökülürdü dudaklarımdan ve kucak açardım herkese. ben hep biraz çocuktum, inan bana. tam şuan bile çocuğum. bir çocuğun bana gülüşüyle mutlu olabiliyorum. yoldan geçen birisinin çok güzelsin demesiyle tüm günüm güzel geçebiliyor. ben hep çocuğum aslında. inan bana, beni mutlu edip gülümsetmek hiçbir zaman zor değil.

[girifit]

saydım; bir, iki, üç. üçüncü sigara midemi bulandırıyor. saydım; bir, iki, üç. üçüncü günler hep ölüm ve acı kokuyor. saydım; bir, iki, üç. üç hafta sadece kahve sigara ile geçiyor. saydım; bir, iki, üç. üç kez dönüyor saçımı eline dolanmak için. saydım; bir, iki, üç. üç kez ayağa kalkıp bin kez düşünüyorum. saydım; bir, iki, üç. üç gece boyunca ilaçlarla uyuyorum. saydım; tam milyon kere. ben hep ölüyorum.

[girifit]

benim içimde öldüğün gün, gittiğin gün değildi hayır. benden gittiğini iliklerime kadar hissettiğim gündü. çünkü içimde bir yerlerde her ne kadar silik bir anı gibi var oluyor ve var olacak olsan da ,ki bu artık tamamen bir muamma, bir daha olmayacağını biliyordum. bir daha biz olmayacaktık. sen ve ben olacak ve öyle kalacaktık. farklı cümlelerin öznesi, bambaşka hikayelerin baş karakterleri olacaktık ve olacağız. geriye dönüş yolunu ikimiz el birliğiyle ateşe verdik. benzini sen döktün, kibriti ben attım. çiçeklerimi soldurdum, çiçeklerimi soldurdun. ama sorarsan şayet ardıma dönüp baktığım tek kişi sendin. ardımda gölgesini aradığım sendin. sözlerini duymak istediğim de sendin. her şey sendin. en azından bir zamanlar öyleydin. şimdi, ne ardıma dönüp bakarım ne de seni ararım. ben acımasız dediğim babama, korkak dediğim anneme büründüm. görsen beni ne çok acırsın. ne çok kızarsın. çünkü ben bu değildim ve bu olmak en büyük korkumdu, bilirdin. hâlâ bilir misin bilmiyorum. bana kattığın şeyler oldu. mesela bir kez daha tıpkı babam gibi sevilmemem gerektiğini öğrettin bana. çünkü sen beni sevdiğin her gün içten içe zehirlendin. benim sevgim zehirdi ve sana etki etti. ilaç değildim asla da olmadım. bir binaysak sen ve ben, temelimizden eksiktik. çünkü her zaman sallandık ve yıkılıp paramparça olmayı bekledik. beklediğimiz oldu. yıkılıp paramparça olduk ve öyle kalacağız. seni ve beni toparlayacak hiçbir şey kalmadı. bir şair bile seni ve beni aynı şiire yazmaz artık. sen ve ben. olmayız artık, oldurmam. çünkü bir ben biliyorum neler olduğunu. beni paramparça edip ardında bıraktığın gün neler olduğunu. jilete nasıl sarıldığımı, anneme nasıl ağladığımı, abime nefesim kesilirken seni nasıl anlattığımı, hastanelerde haftalarca neler çektiğimi, babama 'ben ne yapacağım' diyerek geçirdiğim krizleri, içtiğim ilaçları, ilaçlara nasıl bağımlı olduğumu, aylarca adam akıllı yemek yemeyip hastalığımı nüksettirdiğimi. bunları ve daha bir çoğunu. bir ben bilirim. senin ruhun bile duymaz. senin kılın kıpırdamaz. kıpırdamasın da bu saatten sonra. aylarca senin için inanıp inanmadığımı dâhi bilmediğim bir tanrıya yalvarmışlığım var. bir duvar dibinde, kimsesiz bir kedi misali. tüm bunlara rağmen ahım üzerinde olmasın. benim dilim sana kötü ol demeye varmaz, varmıyor. yalnızca kalbin gibi bir hayat yaşamanı diliyorum. ben seni affettim.

ne acı.

[girifit]

sesim fısıltıdan farksız ama beni duymanı diliyorum. çünkü elimde avucumda başka bir şey kalmadı. bir kurtuluş diyerek çıktığım her yolun sonunda uçurum karşıladı beni. ben neden kendimi atmadım. bilmiyorum. koşup kaçtığım her kâbus bir gece yarısı koynuna aldı beni. bir anne misali koynunda büyüttü. benim ne kaçacak gücüm ne de cesaretim vardı. kaçtığı her an yakalanan bir insan nasıl cesaret eder tekrar adım atmaya, ben de cesaret edemedim işte. bazen denk geldim aynalarda kendime. bu ben olamam dediğim kendime. ellerim titredi. sigara dudaklarımın arasından düşüp zemini boyladı. aynada gördüğüm beden harabeden farksızdı oysa bir zamanlar çok güzel bir çocuktum ben. ellerim kan değil çiçek kokarken, annem kocasını değil beni severken, saçlarım değil ellerim hiç bırakmazcasına tutulurken. tüm bunlar olurken ve her daim olacak sanarken çok güzeldim ben. şimdi, kan kokuyor her zerrem. tırnaklarım arasından kendi kanımı temizliyorum bazen kâbus sonrası, bir gece yarısı. nefesimi kendi ellerimle kesip atlamayı dilediğim pencereyi yine kendi ellerimle açıyorum. pencereden sızıp saçlarımı savuran rüzgâra beni de götür diye yalvaracak hale geliyorum. bir çocuk gibi ağlar oluyorum bazen. sığınacak kimse olmuyor, kimsem olmuyor; sırtımı bir duvara, başımı dizlerime yaslayıp hıçkırıklarımı yutmaya çalışıyorum. kanamış ellerimle yüzümü kapatan saçlarımı savuştururken kendimi sevmem gerektiğini hatırlatmak istiyorum kendime. ama dilim dönmüyor. sevmek ve ben, aynı cümleye hiç yakışmıyoruz. yutamayıp tükürüyorum her kelimesini cümlenin, ağzımda biriken kan ile birlikte. bir leke kalıyor zeminde, yüreğime iz oluyor. bir sızı kalıyor tenimde, üzerime lânet oluyor.

[girifit]

aslında bir konu var.

benim boğazıma urganı dolayan bir konu. benim kendimden nefret etmeme sebep olan bir konu. nefesimi kesen, uykularımı zehir eden bir konu. o konu hep var, doğruyu istersen. hep zihnimin derinlerinde yer ediniyor kendine. sesimi kesiyor. ellerimi titretiyor. sigarayı dudaklarım arasına sıkıştırıyor. bir konu, bin acı.

aslında bir konu var.

hiç dudaklarımı aralamadım, anlatmak için. susturdum kendimi. tuttum acımı, içime gömdüm. o an, iyi gömülmeyen her şeyin dirildiğini öğrendim. bıraksam kendimi, cesedim bulunurdu sokak sonunda. öyle bir konu bu. anlatsam titrersin. bende yaprak kımıldamaz. ama anla, boğazımda bir urgan var. ağzımı açsam tabureyi iterler.

aslında bir konu var.

sigarayı her içime çekişimde yanan cılız alevin sızısı gibi bir konu. çok kısa ama çok acıtır. ağlatır hatta öldürür adamı. bundan sessizliğim. anlatsam anlatamam. adım atmamı engelleyen bu konu zehirliyor beni. aslında biliyorum, suçlu ben değilim. ama inandıramıyorum bunu kendime. deliriyorum gecelerce. krizler geçirir oluyorum. ilaçlara sığınır oluyorum. ben aynaya bakamıyorum. bu konu, zehir.

aslında bir yara var.

çok derin. çok sızısı var. dokuzdan kalma bir sızı. geçmiyor. geçiremiyorum. susuyorum. ağlıyorum. bir sigara daha yakıyorum. geçecek, yalan. kendimi kandırıyorum.

bir konu, bir yara, bin kâbus var.

ölüyorum.

#geçmiş geçmez.

[girifit]

[girifit]

aslında ayakta alkışlanmalısınız. hayata aşık kız çocuğunu, ölüme koşan bir kadına çevirmeye herkesin gücü yetmezdi sonuçta.

[girifit]

bazı zamanlarda bana doğrultulan silahın patlama sesiyle uyanır gibi oluyorum. kâbusun bitişi gibi ama asıl kâbusun başlangıcı. bazen titreyen ellerimle yakmaya çalışırken çakmağı, kendimi yakmak istiyorum. parmak uçlarıma tuttuğum cılız ateş biraz sızı bahşediyor bana. ardından bir şeyler hissetmenin aciz mutluluğu. dilim yakan çayı inatla içiyorum. sigaramı daha sert çekiyorum ciğerlerime. ve artık sigaradan son nefesi de çekiyorum. çünkü anladım, sigara bitince hiçbir şey son bulmuyor. üç, beş satır karalıyorum. karaladıklarım arasında kendimi kaybediyorum. bir şeyler düşünüyorum, hep düşünüyorum. düşüncelerim arasında cesedimi bile bulamıyorlar. öyle yokum, öyle yok olmuşum. dişlerimi sıkarak geçirdiğim her gece, acıdan kıvranırken dâhi yalnız olmamın tanrının bir oyunu olduğuna inanıyorum. ben bir şeyler yapıyor ve en nihayetinde yaşıyorum. şimdi susup bir sigara yakıyorum. bu gece gelme yamacıma. ateşim artık yalnızca bana zarar vermiyor.

[girifit]

mesela bir his gelip vurduğunda seni, ağlamamak imkânsız oluyor. 'ağlamak güçsüzlüktür' diyen senken yaşlar süzülüyor bir bir gözlerinden. sorsan sebebi yok ama aslında sebep çok. sızlıyor canın. çok sızlıyor. annen el piçlerini evliya sanıyordu seni o hâlde görene kadar; titreyen ellerinde sigara varken ağlarken ve ölürken. sen o hâle gelene kadar çok güneş doğup battı oysa. çok kan aktı, çok can yandı. şimdi sorsalar sana anlatamazsın, ağlarsın. çünkü bu gece, öyle bir gece. yaşlar süzülüyor hâlâ gözlerinden. evde bir kavga vardı. anımsıyorsun ama bir anda tüm oklar sana dönünce nefreti olduğun babanın bile acıdığı oldun sen. sustun, hep sustun. bir anda oldu aslında her şey. çok üst üste geldi ve sen kaldıramadın sadece. bu kadar. hayır, bu kadar değil. kendini kandırıyorsun yalnızca. hiçbir zaman bu kadar olmadı. annen bir anda neden seni bağrına bastı, baban bir anda neden ağlamaya başladı. dağ gibiydi, hani yıkılmazdı. yalan. bu kadar olsaydı titrer miydi böyle ellerin, dolar mıydı gözlerin, susmak için ısırırken kanatır mıydın dudaklarını. hayır. bir sigara daha yak geceye. ardından bir sigara daha. ardından bir tane daha. sen sigara yak ama bu gece kendini yakma. bu gece yanarsan dönüşü yok, unutma.

#kendime.

[girifit]

"neden seni sevmeme izin vermiyorsun, neden düşmansın bana?"