h-bayram

[h-bayram]

Olmuyor değil mi... Ne yaptığını merak ediyorsunuz. Nerede olduğunu ne yaptığını deli gibi merak ediyorsunuz. Yüzü,gülüşü,susuşu aklınızdan gitmiyor. İçtiginiz kahve geliyor aklınıza gittiginiz film,tartıştığımız konu... Olmuyor degil mi, sesini özlüyorsunuz kiminin gözleri ona benziyor kiminin elleri... Üşümuşlük hissi içinizi kaplıyor, gitmiyor,donuyor. Zaman zaman karnınızdan kalbinize yürüyen bir ağrı hissediyorsunuz.. Ve o kahrolası sorular... Acaba eskisi gibi sever mi, kimseyi beni öptüğü gibi öpecek mi, sarılır mı,dahada acısı... Beni unuttu mu? Kalbinde ki o sevgiyi söküp attı mı gerçekten? O son umudumu yitirmeli miyim? Kendimi yitirdim kafamı parçalattım hala yetmiyor mu ? Olmuyor, olmuyor, hiç olmuyor, onsuz olmuyor... ÖZLÜYORUM.

[h-bayram]

Hani bazı evlerde bir oda olur ya kapısı hep kilitlidir. Kimse girmez o odaya,birinden kalma değerler içinde olur o odanın. O değerlerin sahibi muhtemelen hayatta değildir. Yaşanılacak onca güzel şey yarım kalmış ve geride kalan ise ne yeni bir sayfa acabilir ne de yarım kalmış sayfayı devam ettirebilir. Kimseye bişey hissetirmeden hayatına devam etmek zorundadır. O odaya ortalığın tenha olduğu zamanlarda girip öylece bakadurur yarım kalmış hayallerine,o eşyalar hepsi canlanır birer birer gözlerinin önünde,bir hüzün çöker yüreğine,yapabileceği yek şey ise tozlarını almak olur eşyaların. Benim aklımın içinde de kapısı kilitli bir oda var. Birinden kalmış değerlerin olduğu bir oda,bütün ona ait karelerin çerçeveleri asılı duvarlarında. Gecenin tenhalaşan bu vakitlerinde kendimi hep bu odada bulurum,dalar giderim o güzel karelerin içinde,yüreğime buhran çöker,gözüme çarpan bir kare yüzümde tebessüm bırakır,bu seviç ve hüzn arasında gözlerimi bir güne daha yumar kıvrılıp bir köşede uyuyakalırım. Tek farkı ise benim değerlerin sahibi yaşıyor olmasıdır. Yarım kalmış sayfayı tamamlayabiliriz belki,belki geni güzel karelerden çerçeveler asarız duvarımıza. Bataklığın ortasında bir dal bulma çabasıyla çırpınan birinin umudu var yüreğimde,o karelere yenilerini ekleme umudu. Bu umut ya bana en güzel kareleri yaşatacak ya da o odada kilitli kalıp ölmeme neden olacak...

[h-bayram]

felsefe hocam ‘bi adamın bi kadını sevmesi güzelliğiyle/zekasıyla alakalı değil. o kadından zekisi yok mu? tabiki de var. daha güzeli yok mu? çok var. bunların hepsi parametre. böyle şeylerle ölçülmez sevgi. adamın tamda o kadını sevmesi anlatılmayacak şeylerle alakalı.neden onu sevdiğini aslında kendi de bilmez, anlatamaz çünkü. dilimiz sevgi gibi büyük şeyleri anlatmaya uygun değil. kelimelerle değil, sembollerle anlatılır bu. mesela bi gül verir kadına, o gül zaten her şeyi anlatır’ demişti.

[h-bayram]

Çok özledim diyordu! Evet özlüyordu, biliyordum. İnsan kendinden bilir. Aylarca yıllarca uzak kalmak olmalı özlemi doğuran, peki yanyana olduğunda hissettiğin özlemi nasıl izah edebilirsin. Ya da izah edebilir misin? Son kez gözlerini kapayana kadar sevmeli…. anlamalı, anlatmalı, dinlemeli, ağlamalı ve ağlatmalı… en derin kuyularda tek başına hayata tutunmaya çalışan bir balık misali, kayalıkların en yüksek tepesine çıkıp rüzgarın soğukluğunu ölüm ile yaşam arasındaki çizgiyi ararcasına. Sevmeli. Özlemeli. Büyüdüğün iki göz evi, bir kamyon dolusu hayallerle geçtiğin yolları da özlemeli. Çocukluk aşkını, oyun yüzünden yapılan kavgalarını kanayan dizlerini, özlemeli. İçinde sakladığın kıskançlıkları, kalbindeki o çocuksu, saf canı kırmaktan korkup dile getiremediğin dünyaları sevmeli. Bırak senden nefret ettiğini bile söylesin. Dedim ya sevmeli, bazen de nefret edercesine…

[h-bayram]

Geceyi sevin. Karanlık olmasaydı, yıldızları göremezdiniz.

#gece #geceye not #yıldızlar #karanlık

[h-bayram]

O beni bekledi ben onu ama farkında olmadığımız bir şey vardı ömür ikimizi de beklemeden akıp geçiyor.

[h-bayram]

Bizi çıkmaza sokup yolun açık olsun der gibi bir hayat

[h-bayram]

[h-bayram]

Kalbimizde her zaman bir yeşil ağaç yetiştirelim Şarkılar söyleyen bir kuş konar belki… 🌴🌴🌴

[h-bayram]

[h-bayram]

“Biz, düşünceli varlıklar olarak bencil yaşarız" demiş Tolstoy

O yüzden çoğaldıkça yalnızlaşıyor gibiyiz

[h-bayram]

Doğru söyle, pişmansın değilmi? Benden sonra hiç kimse çıkıpta, bu kadar sahiplenemedi seni. Kimse karışmadı elbiselerine, kimse kıskanmadı seni en yakın arkadaşlarından bile, değilmi? Kimse, tüm yanlışlarını yüzüne vururcasına anlatamadı sana. Korktular, onları da bırakıp gidersin diye, hatalarını görmezden geldiler. Sen ise, sana karışacak seni sahiplenecek, seni kıskanacak birilerini arıyorsun şimdi hayatında. Çünkü artık alıştın, birisinin elinden tutup bunu yapmayacaksın demesine. Belki zor oldu, ama alıştın. Sen kıskanılmayı da, sahiplenilmeyide, özlenmeyi de haketmiyorsun artık. Bir zamanlar hayatına karışılmasından nefret ettiğin şey için, şimdi özlem duyuyorsun. Ve, artık hep duyucaksın. Çünkü artık ben yokum. O yüzden.. Dikkat et kendine, eve geç kalma. sıkı giyin, hava çok soğuk...

[h-bayram]

En son ne zaman bir kadını sevdin? Ama öyle öptün, sarıldın, uyudun falan değil; en son ne zaman bir kadını gerçekten sevdin? Kaybetmekten korkarak, yanındayken bile özleyerek, deli gibi kıskanarak, koruyup kollayarak… Delikanlı adam korkmaz diye bir şey yok. Korkacaksın! Sevdiğin kadını kaybetmekten korkacaksın, kıskanacaksın da… Sokakta elinden tutacaksın, tanıdığın herkesle onu tanıştıracaksın. “İşte benim hatunum bu!” der gibi tanıştıracaksın. Güzel bir kadın sevmek istiyorsan onu gülümseteceksin. Çünkü dünyanın en güzel kadını mutlu bir kadındır. Bu yüzden kirpiklerini sev bir kadının, Avuç içlerini, Makyajsız yüzünü, Uyku sersemliğini… Saçlarını kesen bir kadının çektiği acıyı anlayabilecek kadar sev bir kadını. Ve asla bir kadının saçlarını kesmesine sebep olma…

[h-bayram]

“…ben edebiyattan ibaretim” Franz Kafka

[h-bayram]

[h-bayram]

“Bazen aynı dili konuşmak yetmez, Bir de aynı yerden anlamak gerekir.”

— (via umutlarimparamparca)

[h-bayram]

“Bir sürü hissim var, söyleyecek tek kelimem yok.”