hildeshongarije

[hildeshongarije]

[hildeshongarije]

[hildeshongarije]

Februari 2024

Ja hoor hier ben ik weer. Man wat doet tumblr raar!!!! Maar ok, hier zijn we weer!. Intussen is er alweer weer nieuws! Dochter Els en Kleinzoon Fenno kwamen een weekje op bezoek. Enkele dagen was het prettig lenteweer, we gingen naar het thermaalbad en speelden lekker buiten.

En natuurlijk ook ons nieuw huisgenootje Luna. We kregen bericht op Marktplaats.hu. Er was bij een NL koppel een hondje komen aanlopen. Maar wegens zelf al te veel eigen dieren kon ze daar niet blijven. We gingen haar halen en ja hoor ... Dat klikte hier meteen

[hildeshongarije]

2024!

Vooreerst een heel fijn nieuw jaar voor alle lezers! Dat al je wensen waar mogen worden.

Het is winter .... mar af en toe zou je eerder denken dat het lente is! Op de gaanderij is het dan ook meteen lekker warm.

Kerstmis gevierd samen met goede vrienden. Geen witte Kerst, wel volop zon en niet koud!

Van de gemeente ontvingen we weer een eindejaarspakket. Dat is elk jaar zo!

De hondjes mochten mee naar de Kerstmarkt in Kaposvár. Met hun winterjas hadden ze veel bekijks.

Mezenbollen, gevulde kokosnoten, strooivoer, zonnebloempitten en fijngehakte noten ... De vogels weten dat ze hier een gedekte tafel vinden! Ze komen dan ook in grote getale, maar wachten beleefd hun beurt af.

Toch ook al een flinke winterprik gehad! Het duurde slechts enkele dagen, maar het leverde wel veel sneeuwpret op!

Zelfs Zorro, de boomklever komt geregeld onder de gaanderij een zonnebloempitje halen. De zwarte streep over de ogen, lijkt wel een Zorro-masker. Hij is helemaal niet schuw!

[hildeshongarije]

November

zaterdag 4 nov 2023

Het lijkt wel een maandblog te worden tegenwoordig. Maar goed, zo lukt het ook hé.

We zijn alweer even thuis na ons bezoek aan België, begin oktober. Twee weken zitten meteen helemaal volgepland. Er waren de obligate medische opvolgingen (allemaal dik in orde) en verder maakten we tijd voor de familie en enkele goede vrienden die door een moeilijke periode gaan. Dat kreeg nu even voorrang ... Maar ik ben er zeker van dat onze andere vrienden dit wel begrijpen.

Een dagje Turnhout met bezoek aan papa in WZC St. Lucia. Het was mooi weer (wel veel wind) en dus konden we een fijne wandeling maken. Papa had een super-dag en dat doet deugd aan het hartje hé!

Met Els, Nils, Fenno, Wouter, Sabrina, Lavinia, Eirik en Seth gingen we zondag 15 oktober naar het 'Kakelend Kippenmuseum' in Keiem bij Diksmuide. Echt eens een aanrader, het was een leuke namiddag! Domweg het fototoestel in het vakantiehuisje laten liggen ... jammer!

Overal gezellig de voetjes onder tafel schuiven en culinair verwend worden. Jaja een flinke wandeling was nodig om de calorietjes er weer af te krijgen.

Terug thuis was het alle hens-aan-dek om de tuin 'bijgewerkt' te krijgen. Gelukkig waren er nog enkele heel mooie herfstdagen! De Tagetes in de bakken voor het huis werden vervangen door madeliefjes. Die kunnen zo de winter wel doorstaan.

En dan kwam Halloween er aan. Elk dorp zorgt voor een sfeervolle versiering.

Yuri kwam de boomgaard bosmaaien. Nu mag het maaisel een weekje blijven liggen zodat alle zaden er uit kunnen vallen. Daarna wordt het afgeharkt. Ook een nieuwe lading hout werd geleverd. 11m³ kan nu rustig drogen, gezaagd en gekliefd worden. En daarna binnengebracht in de schuur waar het verder kan drogen.

En vandaag gingen we naar Kaposvár. Een combinatie van het nuttige en het aangename. Eerst naar OBI en boodschappen doen en daarna lekker uit eten. Dat laatste was nog tegoed voor Luc zijn verjaardag. Maar op 1 november is er niets open, dus haalden we vandaag de 'schade' ruimschoots in!

[hildeshongarije]

Herfst!!!!

zondag oktober 2023

Het is herfst ... maar daar is eigenlijk nog niet al te veel van te merken. Ja de notenbomen hebben al wat blaadjes verloren, net zoals de kersenboom en de appelaars. Maar ere staan nog heel wat groene blaadjes aan!

Het is ook nog steeds prachtig weer met blauwe luchten en heel veel zonneschijn.

Gisteren kregen we bezoek van wel een heel mooi rupsje. Ze liet zich gewillig fotograferen. Even opgezocht welke vlinder dit moet worden: een Meriansborstel. De vlinder heeft een spanwijdte van 6 tot 8 cm. Dat kan al tellen.

In de zomer zien we ze haast niet ... maar nu komen ze al eens piepen of we al aan het voederen zijn ... De meesjes laten zich goed horen. En ook deze (Vlaamse) Gaai bracht ons een bezoekje.

De appeltjes zijn bijna allemaal van de bomen gevallen. Gelukkig ... er leek geen einde aan te komen. Elke dag appels 'rollen' met een appel/notenroller. Dat is vriendelijk voor de rug!

Nadien appelmoes maken en in potten bewaren. Zo hebben we weer een voorraadje om mee naar België te nemen! De andere appels worden geraspt met een grote rasp. Dat gaat dan in de gistingstonnetjes, samen met enzymen die de cellen beken zodat het sap kan vrijkomen. Daarna gaat er nog wijngist en suiker bij. Zo kan alles netjes gisten. De watersloten staan al lekker te broebelen! Binnenkort een afspraak maken met de officiële Pálinkastoker. 5 tonnetjes van 60 liter ... Dat zal heel wat Pálinka opleveren!

[hildeshongarije]

Een klein reisje ...

dinsdag 13 september 2023

Vorige week hebben we genoten van een midweek Kroatië.

Vier jaar geleden waren we met de camper naar het Nationaal park Plitvice-meren. Het was mei en verschrikkelijk druk. Omdat de wandeling tussen de meren en watervallen grotendeels over smalle paadjes en vaak houten vlonders loopt, was het niet echt genieten voor mij. Toen was immers onze Duña er nog bij en die was zeer bang van mensen. Dus had ik meer haar in de gaten dan het natuurschoon rondom mij.

Daarom besloten we nu, met enkel nog Pipa en Xena, dit bezoek nog eens over te doen. En ja hoor, dit keer heb ik echt kunnen genieten van de prachtige natuur, de zeer heldere meren, de fantastische watervallen .... Je moet nu vooraf je ticket komen en je hebt een tijdsslot. Dat maakt dat de drukte heel goed verdeeld wordt.

We hebben er een hele dag doorgebracht en waren 's avonds allemaal bekaf. Maar ook heel erg voldaan!

We logeerden in een appartement op 5 km van ingang 1, weg van de grote baan, in een klein dorpje. Heel rustig dus! Alles was voorzien, tot zelfs tandenstokers toe!

De volgende dag gingen we op zoek naar een 'gemakkelijke' wandeling' naar de bron van de Zwarte rivier'. De rit naar het vertrekpunt was al magnifiek, dwars door de bergen.

We vonden het vertrekpunt niet en hebben dan maar onze eigen wandeling uitgestippeld. Gemakkelijk was ze niet, haha, maar wel prachtig!

De volgende morgen protesteerden de spieren wel, vooral de kuitspieren. Maar het was toch een 'rij-dag' terug naar huis. Eerst nog even passeren in Slunj om de Kuna die we nog hadden om te wisselen in euro's. Slunj heeft ook een oud gedeelte met watervallen. Daar waren we al gestopt op de heenweg.

Bijna terug in Hongarije was er nog een noodzakelijke stop in Virovitica. Daar is immers een viswinkel met - jawel - verse zeevis. Hondjes natuurlijk niet toegelaten, dus Luc kon zijn gang gaan .... Hahaha! Heerlijke sardientjes en pijlinktvisjes en de belofte om eens 's morgens vroeg langs te gaan wanneer er nog meer keuze is!

Het uitje heeft ons deugd gedaan. Eens weg van moestuin, appels rapen en raspen voor de Pálinka, gras maaien .... Onze batterijtjes zijn weer opgeladen. Nog één maandje en we zijn weer ribbedebie ... naar België dan!

#tion

[hildeshongarije]

RIP Kriekenbomen

18 oogst 2023

Voor het huis, in de berm tussen voetpad en straat, stonden twee kriekenbomen. Ze stonden daar niet echt gelukkig, want hun takken hinderden de luchtleidingen van elektriciteit en internet. Eon (de elektriciteitsmaatschappij) kwam dan ook jaarlijks langs om de hinderlijke takken weg te snoeien.

Maar dat deden ze niet in de winter als de sapstroom gestopt is ... mar wel lente of zomer. Tja, dat komt de gezondheid van bomen niet ten goede natuurlijk. Buiten het feit dat het geen gezicht is zo'n boom met een 'gleuf' in de kruin, gingen de twee bomen met het jaar achteruit.

Dit jaar hadden we zelfs zo goed als geen vruchten meer en slechts enkele takken droegen nog blaadjes. De andere takken waren morsdood en werden gesierd door korstmossen. Tijd dus om drastisch in te grijpen. We durfden het niet zelf aan om ze te vellen ivm die elektriciteitsleiding en dus schakelden we een professionele firma in.

Heel tevreden zijn we. In amper twee uur werden beide bomen eerst ontdaan van de takken en twijgen. Deze werden netjes opgestapeld. De dikke takken werden in stukken gezaagd zodat ze als brandhout kunnen dienen. Gisteren brachten we die stammetjes nog binnen in de tuin.

Vandaag zijn we begonnen met het hakselen van de takken en twijgen. Een flinke klus want de dode takken zijn knalhard. Luc moet ze dus in 'hapklare brokken' snijden met de takkenschaar, zodat ze door de hakselaar kunnen. Op dit moment is één hoop al helemaal weg. Maar nu is het daar volop zon en met 30° is dat even niet te doen.

Maar de rest van het tuinwerk gaat natuurlijk ook gewoon door. De vijgenstruiken dragen volop vruchten die nu rijpen. Zoveel vruchten dat al enkele takken sneuvelden. Maar het natte voorjaar zorgde voor super lekkere en sappige vijgen!

De moestuin is terug gebracht op 1/3 van de grootte. Meer aandacht dus voor de teelten. Deze tomaten (Cornu des Andes) waren vermoedelijk jaloers op de paprika's die er vlak bij staan ....

Ook de kerstomaatjes doen het goed. Zowel die in de moestuin als die in ons 'experiment' ... Enkele struikjes staan in potten vlak bij het huis. Intussen weten we dat één tomatenplant per pot meer dan voldoende is ... jeugdig enthousiasme zeker?

[hildeshongarije]

Afgestudeerd ....

Dinsdag 27 juni 2023

Het is een feestjaar voor ons hoor.  Vrijdag studeert kleinzoon Eirik af aan de  Basisschool.  Klaar om na de vakantie nieuwe wegen te ontdekken in het secundair onderwijs!  En gisteren studeerde Fenno af aan de kleuterschool.  Klaar voor het eerste leerjaar!  Het werd op gepaste wijze gevierd op school!  Wat vliegt de tijd!

Eindelijk genieten we nu van een periode met mooi weer.  Een nat najaar, een natte winter en een nat voorjaar zorgde er voor dat de moestuin flinke achterstand opliep.  Maar het gaf ons wel de kans om andere klussen aan te pakken.  Klussen die telkens werden uitgesteld.

Zo pakten we eindelijk de voortuin aan.  Het stukje tussen het huis en de stoep dus.  Onkruid deed het daar geweldig.  Maar mooie planten wilden daar absoluut niet groeien.  Telkens weer begonnen ze wel in het voorjaar, maar al snel geven ze er de brui aan.  Dus het plan was: alles verwijderen, antiworteldoek en daarbovenop kiezels.  

We ontdekten al vlug waarom mooie planten niet lukten ...   Die hele voortuin is eigenlijk een bakstenen vloer met een laag aarde.  Genoeg aarde om iets te planteen, om grassen te laten groeien ... maar onvoldoende voor dieper wortelende planten.  Heel blij dus met onze beslissing.  Het geheel moet nog een beetje ‘groeien’, maar we zijn tevreden met het resultaat tot nu toe.  Van onze NL buren/vrienden kregen we een hele voorraad vetplantjes die heel graag het muurtje zullen sieren.

Onze ‘piemelplant’ (Voodoo lelie) Kreeg vorig jaar heel wat ‘jonkies’.  Luc had de knollen in aparte potten gezet.  Het was dus afwachten of ze daarmee tevreden zouden zijn.  De moederplant zorgde in het vroege voorjaar voor een bloem.  Welriekend kon je ze niet noemen, maar speciaal was ze wel.

Daarna was het echt heel lang wachten tot er in die kale potten iets gebeurde. Maar geduld wordt beloond, zegt het spreekwoord.  En in dit geval klopte het helemaal.  Trouw elke week een beetje water zodat de aarde niet zou uitdrogen ... en plots verschenen er kleine topjes!  Waw!!!!!

Geen voodoo lelie maar wel een mooie witte lelie in ons bloementuintje.  De natuur weet ons te verrassen!

[hildeshongarije]

Burenhulp

dinsdag 2 mei 2023

Luc sukkelt al een tijdje met zijn arm/schouder.  Zwaar tuinwerk lukt momenteel niet zo goed.  Nu is het al een hele tijd veel te nat geweest om veel te kunnen doen in de moestuin.  Maar nu het eindelijk echt lente is, wordt het toch wel dringend om de grond klaar te maken en alvast een beetje te zaaien en planten.

Onze lieve overbuur Feri regelde met de gemeente dat een gemeentewerker met een kleine tractor en een ploeg de grond kwam omploegen.  Wanneer dat precies zou zijn, kon hij niet zeggen.  We zouden wel zien.  En ja hoor, vanmorgen stond hij voor de deur!  In een goed half uur was de klus geklaard!

Maar natuurlijk was dat het grove werk.  De grond moest nog ‘fijn gelegd’ worden.  En de buurman zou de buurman niet zijn .... hij ontfermde zich meteen over onze tuinfrees.  Luc kwam ere zelfs niet meer aan te pas!  Ik verdenk Feri er stiekem van dat het zijn hobby is ....  Met zoveel plezier een hele moestuin freezen!!!!

Heerlijk hoor hoe buren hier nog echt voor elkaar zorgen!

Onze twee kapoenen amuseren zich in de boomgaard.  Pipa kan echt de hele tijd zielig kijken wanneer de poort nog niet open staat.  Als ik de poort dan open doe, maakt ze gekke sprongetjes van contentement!

Maar ook Xena is blij als ze naar daar kan, hoor.  De jacht is geopend ...  Muizen, eens een rat maar jammer genoeg ook geregeld een hagedis of een slangetje ....

[hildeshongarije]

Eindelijk echt lenteweer!

donderdag 20 april 2023

Het was een slecht najaar met veel regen.  Het was een slechte winter met veel regen en niet koud genoeg.  Het was tot nu toe een slecht voorjaar met veel regen, wind en te koud.  Maar nu is er blijkbaar beterschap op komst.

Een straalblauwe hemel met een uitbundige zon en bijna geen wind.  Zo hoort het ook! 

De kersenboom is intussen uitgebloeid, het sneeuwde gisteren bloemblaadjes.  Hopelijk kregen de bijtjes de kans op op de zeldzame mooie dagen toch die bloesem te bestuiven.  De appelbomen beginnen hun bloempjes te tonen, dus dat komt wel goed.  En de ‘dode’ perenboom heeft besloten om toch twee takjes in bloei te zetten .....  

Bij wijze van experiment maaien we een deeltje van de tuin achteraan niet en geven wilde bloemen de kans om te wedijveren met het gras.  Het zal ons heel wat werk besparen, want het is daar een moeilijk stuk om goed te maaien.  Dat deel wordt dus ‘maai april, mei en juni niet’.  Tegen het bezoek van dochter en haar gezin, zullen we het wel terug kort zetten.  

Het is ongelofelijk hoeveel verschillende (on)kruiden zich tonen: Natuurlijk madeliefjes en paardenbloemen, maar ook Brunelletjes en vogelmelk krijgen nu een kans.  

Voor de rest komt alles nu in een recordtempo in bloei.  De tulpen, de dicentra (gebroken hartjes)....

Welkom lente!

[hildeshongarije]

Beloftevol!

dinsdag 4 april 2023

De kersenboom staat helemaal in bloei en het gonst daar dat het een lieve lust is.  Hopelijk gaat de aangekondigde nachtvorst voor de twee volgende nachten geen roet in het eten gooien.  

Het kriebelt bij Luc om de tomaten-zaailingen te gaan verspenen.  Het tafeltje is in elk geval klaar om hen te ontvangen! Maar het is nog een beetje koud ... slechts 4°!  Het is zonnig, jawel.  Maar een stevige Noordenwind zorgt er voor dat het erg onaangenaam aanvoelt.  

Xena is jarig vandaag.  Volgens haar boekje zou ze 9 jaar worden.  Maar wij vertrouwen die boekjes niet meer.  Keer op keer krijgen we te horen bij problemen met onze ‘oudjes’ dat ze vermoedelijk ouder zijn dan wat hun boekje vertelt. In elk geval trakteerde ze haar zus Pipa op een heerlijk gedroogd konijnenoor.

De ligbank voor de honden in het hoekje van de gaanderij heeft kortere pootjes gekregen.  Pipa, die ongeveer 10 jaar zou zijn, kreeg een beetje moeite om er op en af te geraken.  Dat viel ons nooit op omdat er toen nog een lager bankje tegenaan stond.  Pipa ging inderdaad via het lagere bankje naar het hoogste deel.  Maar we verwijderden dat lagere bankje, nu er nog maar twee honden zijn.  En nu blijkt dat Pipa toch wat moeite heeft.  Dus, ok, pootjes 15 cm ingekort.  

De koude start van deze week zou, volgens de voorspellingen, tegen het Paasweekend terug veranderen naar en aangenaam lenteweertje.  Hoop doet leven!

[hildeshongarije]

Eindelijk lente!!!!

31 maart 2023

Amai het heeft lang geduurd dit jaar.  Ja we kregen wel al enkele lenteprikken hoor.  Maar echt Lente met de grote L, liet op zich wachten.

Steeds weer enkele dagen droger en zonniger (maar frisjes) en dan weer dagenlang regenbuien en kou (lees: vriesweer)

Mar uiteindelijk zijn ze er ... de narcissen ... en ven nadien ook de kersenbloesems, perzikbloesem ....    aaaahhhh!

Maar wat echt Lente betekent hier is dat de ooievaars zijn gearriveerd en hun nesten inspecteren.  De onderhuurders (mussen) wworden bedankt voor bewezen diensten.  Ze hebben het nest goed verzorgd gedurende de winter.  In het beste gevl mogen ze de onderste flatjes blijven bewonen.

En vandaag kwam de ‘kers op de taart’ ....   de zwaluwen zijn hun nest van vorig jaar komen inspecteren!  Het gaat om een koppeltje boerenzwaluwen.  Wij zaten met een aperitiefje op de gaanderij, wanneer ze plots op de waslijn kwamen zitten kwetteren.  Zo een beetje van : “ja hoor, hier zijn we weer ... hebben jullie nog een plekje voor ons?” We hopen dat ze het restant van het nest van vorig jaar nog goedkeuren en weer bekleden.  

Wees welkom Lente!

[hildeshongarije]

Een lach en een traan ...

dinsdag 28 februari 2023

Het zijn vreemde weken hier bij ons.  De zorg om papa natuurlijk.  Dat wordt er niet beter op en we proberen te leven van moment tot moment.  We genieten van de wekelijkse skype.  Soms met een leuk babbeltje, soms doet alleen al het ‘elkaar zien’ deugd.

Vorige week was dan weer heerlijk.  Dochter Els en Fenno kwamen een weekje logeren.  Papa Nils kon jammer genoeg niet mee, hij had geen verlof.  We hebben er van genoten!  Wonder boven wonder was het de hele week prachtig lenteweer.  Dat maakte dat Fenno buiten kon ravotten.  Het brandhout was wel al gezaagd en gekliefd, maar nog niet binnen gebracht in de schuur.  Ideaal om de bergbeklimmerskunsten op te oefenen.  

Het mooie weer bracht natuurlijk ook wat tuinwerk mee.  Leuk om opa te kunnen helpen met takjes verzamelen en deze dan te hakselen!

Mama en oma konden intussen genieten van het zonnetje op de gaanderij!

Fenno had een verlanglijstje voor de menu doorgegeven ... En naast zelfgemaakte pizza stonden ook gezonde groentjes zoals broccoli, worteltjes en spinazie op zijn lijstje!  Dat smaakt allemaal nog veel beter als je samen met opa mag koken!

Oma keek toe van aan de zijlijn.  Dat moest wel, want ik sukkel al en tijdje met een flinke hernia.  Sterke pijnstillers en spierverslappers brengen vooralsnog weinig soelaas.

Fenno verklaarde dat hij die lentezon zou meenemen in zijn valies.  Ik zou het geloven ook?  Want de dag dat ze vertrokken, regende het.  En zondag en gisteren lag er zelfs een vijftal cm sneeuw!

Dat Els en Fenno onze gedachten wat kon verzetten, kwam als geroepen.  Want we moesten zondag 19 februari onze Zohra laten inslapen.  Die sukkelde al enkele weken met haar rechter achterepoot.  Dr. Gippert zag op de foto deels afgescheurde ligamenten in de knie.  Een pijnstiller hielp enkele dagen, daarna volgde een infiltratie in die knie.  Als dat na een maand nog niet voor verbetering zorgde, zou een operatie volgen.  Maar na 10 dagen ging het opeens snel bergaf.  Plots kon ze niet meer recht geraken, kreeg ze ook stijve voorpoten, wankelde ze bij het stappen.  Toen ging ze ook scheef stappen, zoals een krab.  En daarna kon ze helemaal niet meer stappen en amper staan.  Luc moest haar naar buiten dragen voor een plasje en terug naar binnen.  En toen werd ook duidelijk dat ze pijn had.  Zohra was nooit kleinzerig, maar nu jankte ze als je haar moest helpen.  Ons motto is altijd geweest dat je een hond niet onnodig mag laten lijden.  Dus die zondagvoormiddag de DA laten komen.  Niets meer aan te doen.  En zo werd ons roedeltje op enkele maanden tijd geminimaliseerd.  In november onze Duña en nu Zohra.

[hildeshongarije]

Een flitsbezoek aan papa

10 februari 2023

Eind januari ging ik dus even heen- en weer naar België.  Met het vliegtuig.  Ondanks die vervelende hernia, wilde ik toch niet langer wachten.  Luc bleef met de hondjes thuis.  En dat heeft hij geweten ... Xena is bijna de hele tijd blijven piepen en janken .... verlatingsangst als ze mij niet ziet hé.

Luc bracht me naar het treinstation van Szentlörinc.  Ticket in 1ste klasse geboekt en zitplaats gereserveerd ... 13 euro voor een rit van 2u30 tot Budapest.  Treinen rijden stipt op tijd en heel zacht.  Dat was prettig voor mijn rug.  Ik zat in een stiltebox.  In elke box is er een schermpje aar je de vorderingen op kunt volgen: verwachtte aankomsttijd in het volgende station, welke aansluitingen je daar hebt en op welk spoor, temperatuur buiten, de snelheid van de trein, afgewisseld met een kaartje waarop je kunt zien waar ergens op het traject je bevindt.  In Budapest nam ik een taxi tot de luchthaven.  Dat was minder ... amai een echte cowboy was die chauffeur!  Mijn rugske protesteerde luid!  In de luchthaven kon ik meteen doorheen de security, waar ik veel hulp kreeg van lief en attent personeel.  Daarna was het wachten tot we konden boarden.  Gelukkig had ik een wandelstok bij, want de gate was helemaal de andere kant ...  Maar ik had tijd genoeg hé. De vlucht verliep voorspoedig en in Eindhoven werd ik opgewacht door een broer van Magda die me naar het WoonZorgCentrum bracht.

Papa was heel blij en verrast om me te zien.  Ik denk dat hij het toch niet helemaal doorhad.  Hij was ook erg moe.  Met de belofte dat ik ‘morgen’ d hele dag bij hem zou zijn, vertrokken Magda en ik.  Ik had een kamer in een B&B gehuurd, op wandelafstand van het WZC.  

De volgende morgen wandelde ik dus via een wandel- en fietspad heel makkelijk naar het WZC.  Papa was erg blij dat ik er weer was.  Hij had geen beste dag en viel heel vaak in slaap.  Maar tussenin, als hij wakker was, hadden we fijne babbels en intense momenten.  Een heel fijne verrassing ... een van de medewerkers was in een vorig leven professionele cellist.  In het WZC gaat hij geregeld een privé-concertje geven met zijn cello.  Het was prachtig en soms erg emotioneel.  Papa leek geregeld te slapen, maar als hij een stuk herkende glimlachte hij.  ‘s Avonds ben ik samen met Magda een hapje gaan eten.  Dat gaf ons ook de kans om eens goed bij te praten.

De tweede dag was het even flink fout, net toen ik arriveerde.  Papa hallucineerde en was erg gefrustreerd en boos.  Dat was erg confronterend.  Vreselijk wat die ziekte met iemand doet!  Uitgeput viel hij in slaap.  En toen hij weer wakker werd, was hij weer helemaal helder, vrolijk en lief.  Na de middag was de cafetaria open (door vrijwilligers bemand) en dus gingen papa, Magda en ik even iets drinken daar.  Papa zegde dat hij zo blij was dat ik er was, helemaal uit Hongarije.  Dat vind ik geweldig, het deed zoveel deugd dat hij inderdaad besefte dat ik er echt was.  

Jammer genoeg was het de volgende ochtend weer tijd om te vertrekken.  Magda reed me naar het vliegveld in Eindhoven.  Dit keer had ik meer geluk.  Toen het gatenummer op het infobord verscheen, bleek ik net voor die gate te zitten!  Na een turbulente vlucht, kon ik met een taxi naar het treinstation in Budapest. Een lieve en rustige chauffeur die heel goed Engels sprak ... dat was prettig.  Ook de treinrit verliep weer heel vlot.  Tegenover me zat een jongedame met haar zoontje.  Ze sprak me aan in het Nederlands ....  ze was Hongaarse maar woonde al heer haar leven in België.  Het werd een leuke babbel ..., gedeeltelijk in het Nederlands, deels in ‘t Hongaars met de medepassagiers. In Szentlörincs stond Luc me al op te wachten.  

De volgende dagen waren nodig om de ervaringen met papa een plekje te geven.  ik ontving via mssgr een foto van het WZC van papa die zit te smullen van pannenkoeken ... ah ja, dat is een traditie hé ... “er is geen vrouwke zo arm of ze maakt met Lichtmis haar pannetje warm”.  Gelukkig zijn ze in het WZC zo lief om ons via de TV en een laptop te helpen om op woensdagnamiddag te kunnen videobellen!!!!  Zo kunnen wij toch wekelijks even virtueel ‘op bezoek’!!!

[hildeshongarije]

Beetje triest

maandag 23 januari 2023

Of zeg maar heel erg triest.  Vorige woensdag is mijn vader opgenomen in een Woonzorgcentrum.  

Met zijn 88 jaar is hij zo lang thuis kunnen blijven wonen dankzij zijn echtgenote.  Papa heeft Parkinson.  Dat weten we al heel lang en dankzij medicatie kon dat heel lang ‘on hold’ gehouden worden.  De neuroloog voorspelde 5 goede jaren... en dat werden er uiteindelijk 7.  Maar vanaf dan ging het razendsnel steeds verder bergaf.

De laatste tijd steeds weer vallen, pijn, verwardheid, hallucinaties ... moeite met tijd en ruimte ...  Na de laatste val, werd hij opgenomen op geriatrie in het ziekenhuis.  De volgende stap was onvermijdelijk, maar daarom niet minder hard.  Zowel voor hemzelf, zijn echtgenote en wij.  Er werd een fantastisch WZC gevonden, waar wij alle vertrouwen in hebben.  Het zal nog wat wennen worden en zoeken naar een nieuw evenwicht.  Maar we zijn er zeker van dat het een goede oplossing is.

Volgende week reis ik even over- en weer naar België om papa op te zoeken.  Ik kijk er naar uit om hem een dikke (voorzichtige) knuffel te kunnen geven. 

Een blog hoeft niet steeds een ‘good news story’ te zijn, ook dit is realiteit.  Slaap wel.

[hildeshongarije]

Verrassing!

8 januari 2023

In de Interspar hebben we de zogenaamde ‘scheermesjes’ kunnen scoren.  Een schaaldiertje dat je vaak tegen komt op het strand in België ... maar dan leeg!!!!

Goed, in de diepvriezer konden we ze vinden ... en dan begint de zoektocht ... hoe maak je dat klaar, hé.  Veel opzoekwerk bracht ons bij een filmpje met recept van Njam.

Wel ..; het was subliem!!!!  echt waar.  Luc heeft zichzelf echt overtroffen!

Wij vandaag dus heel vlug terug naar de Interspar  om de rest van hun voorraad op te kopen.  Zo kunnen we binnenkort onze vrienden ook nog eens verwennen.