Last Seen Blogs
charmcitybrendan-blog1
Constant Decay
hailthestrawberryminion
HAIL_COLLINS
okapiku
Okapi and Things
bdwdowua46
Impeccable Casting
myphambabauvn-blog
Untitled
Text
Salon Mellounge 2018
In deze weken van verkiezingskoorts wordt het hoog tijd voor beloftes die wel nagekomen worden.
Geheel in de stijl van de hedendaagse beleving beloven wij woorden vol rollercoasters van emoties, beelden met tientallen kippenvelmomentjes, geluiden met hoog WTF- en OMG-gehalte en zelfs versnaperingen met heuse culinaire orgasmes!
Het mooie aan dit alles is dat het onszelf weinig moeite zal kosten. Het volstaat met de belofte om ons burgerlijk salon terug open te stellen om jullie in de juiste stemming te brengen. Al deze beloftes zullen namelijk door jullie zelf ingelost worden.
En dat zonder één bol rood te kleuren of stemmen te tellen.
Wij sturen u dus van harte deze oproepingsbrief om deel te nemen aan Salon Mellounge 2018!
Het concept blijft hetzelfde. Laat ons genieten van uw hersenspinsels of kundige handen.
Toon, schrijf, lees, kook, film, fotografeer, maak, schilder, zing, speel, ... het maakt niet uit.
Werp de sluier van uw brein en geef elkaars gedachten cadeau.
Geen inspiratie? Bekijk het dan praktisch en stel voor foto’s te nemen, te filmen, een hapje te voorzien, de faciitis plantaris van de gastheer te masseren, op de rug van de gastvrouw te krabben ...
Wij hopen van harte dat je er bij zal zijn met wie of wat dan ook.
Inge en Peter
Plaats van het gebeuren is dus deze keer terug ons burgerlijk salon in Melle
Op zaterdag 3 november vanaf 17:00u.
Graag een seintje vooraf - [email protected]
Qué?
Of met andere woorden: “wa is da nu were?”. Salon Mellounge is ons initiatief om vrienden en kennissen samen te brengen met de oproep om iets “naar voor te brengen”. Wat dat “iets“ ook is.
Inspiratie haalden we uit de Franse literaire en filosofische salons die in de 17e en 18e eeuw georganiseerd werden.
“Een salon is een bijeenkomst van mensen die onder het dak van een inspirerende gastvrouw/heer samenkomen. Deels om elkaar te vermaken en deels om hun smaak te verfijnen en hun kennis te vergroten door middel van gesprek. Deze bijeenkomsten volgden vaak bewust de doelstellingen van de poëzie volgens Horatio; ‘hetzij om te behagen of om te onderwijzen’ (“aut delectare aut prodesse est”).”
Het lezen van de uitnodiging voor Salon Mellounge 2010 kan nog wat meer klaarheid brengen. Dit kan op deze pagina: www.mellounge.be/wat
0 notes
Text
Salon Mellounge 2017
Weinig is nog zeker in onze hedendaagse samenleving. Onze pensioenen niet, de verloning van mandaten niet, de stiptheid van onze treinen (nog steeds) niet, zelfs ons dagelijks eitje blijkt niet meer zo gezond te zijn. Enkel onze onzekerheid is nog zeker. Hoog tijd voor wat houvast dus. Voor deze editie van Salon Mellounge keren we terug naar onze burgerlijke rijwoning. Niet is zekerder dan deze baksteen op onze Vlaamse maag in het mondaine Melle. Voorzien van een splinternieuw terras zijn we er klaar voor. Al is het, gezien de onzekerheid van ons klimaat, niet zeker of we er gebruik gaan kunnen van maken.
Het concept blijft hetzelfde. Laat ons genieten van uw hersenspinsels of kundige handen.
Toon, schrijf, lees, kook, film, fotografeer, maak, schilder, zing, speel, ... het maakt niet uit.
Werp de sluier van uw brein en geef elkaars gedachten cadeau.
Geen inspiratie? Bekijk het dan praktisch en stel voor foto’s te nemen, te filmen, een hapje te voorzien, de faciitis plantaris van de gastheer te masseren, op de rug van de gastvrouw te krabben ...
Wij hopen van harte dat je er bij zal zijn met wie of wat dan ook.
Inge en Peter
Plaats van het gebeuren is dus deze keer terug ons burgerlijk salon in Melle.
Op zaterdag 7 oktober vanaf 18:00u.
Graag een seintje vooraf - [email protected] - Deails krijg je via mail.
Qué?
Of met andere woorden: “wa is da nu were?”. Salon Mellounge is ons initiatief om vrienden en kennissen samen te brengen met de oproep om iets “naar voor te brengen”. Wat dat “iets“ ook is.
Inspiratie haalden we uit de Franse literaire en filosofische salons die in de 17e en 18e eeuw georganiseerd werden.
“Een salon is een bijeenkomst van mensen die onder het dak van een inspirerende gastvrouw/heer samenkomen. Deels om elkaar te vermaken en deels om hun smaak te verfijnen en hun kennis te vergroten door middel van gesprek. Deze bijeenkomsten volgden vaak bewust de doelstellingen van de poëzie volgens Horatio; ‘hetzij om te behagen of om te onderwijzen’ (“aut delectare aut prodesse est”).”
Het lezen van de uitnodiging voor Salon Mellounge 2010 kan nog wat meer klaarheid brengen. Dit kan op deze pagina: www.mellounge.be/wat
0 notes
Photo
Enkele sfeerfoto’s van de locatie voor Salon Mellounge 2015 op 21/11
0 notes
Text
Salon Mellounge 2015!
Euhmm, Salon Mellounge chez qui? Salon Mellounge chez Jerome!
Deze editie van Salon Mellounge verruimt haar horizon. Daar er in Brussel enkel tenten beschikbaar waren en het alsmaar duidelijker wordt dat Antwerpen het centrum van de wereld is, kijken we over de provinciegrenzen heen.
Het sportpaleis was niet intiem genoeg en ‘t Schoon Verdiep was bezet maar Jerome bood ons een luxueus onderdak.
Het concept is nog altijd hetzelfde. Laat ons genieten van uw hersenspinsels of kundige handen.
Toon, schrijf, lees, kook, film, fotografeer, maak, schilder, zing, speel, ... het maakt niet uit.
Werp de sluier van uw brein en geef elkaars gedachten cadeau.
Plaats van het gebeuren ook deze keer niet ons burgerlijk salon maar voor deze editie wijken we uit naar Antwerpen:
B&B Au Lit Jerome - Amerikalei 129, 2000 Antwerpen.
Geen inspiratie? Bekijk het dan praktisch en stel voor foto’s te nemen, te filmen, een hapje te voorzien, de faciitis plantaris van de gastheer te masseren, op de rug van de gastvrouw te krabben ...
Wij hopen van harte dat je er bij zal zijn met wie of wat dan ook. Inge en Peter
Salon Mellounge zaterdag 21 november - 19:00
B&B Au Lit Jerome - Amerikalei 129, 2000 Antwerpen.
Salon Mellounge is ons initiatief om vrienden en kennissen samen te brengen met de oproep om iets “naar voor te brengen”. Wat dat “iets“ ook is.
Het lezen van de uitnodiging voor Salon Mellounge 2010 kan nog wat meer klaarheid brengen. Dit kan op deze pagina: www.mellounge.be/wat
0 notes
Text
Tentoonstelling “Kamelot d’Anvers”
Tentoonstelling “Kamelot d’Anvers” - Inge de Schuyter en Peter Deleu
B&B Au Lit Jerome - Amerikalei 129, 2000 Antwerpen.
0 notes
Text
Salon Mellounge 2014!
zaterdag 15 november - 19:00
Loftstudio 85 in de Vogelhoekstraat 85 - 9050 Gentbrugge.
Nu onze nationale voetbalploeg de pannen van het dak speelt, onze regering beide flanken probeert af te dekken, onze koning door het koningschap dribbelt, onze elektriciteitsvoorziening getackeld wordt en de schrijver dezer tekst zich nog steeds afvraagt sinds wanneer onze kinderen ‘kids’ geworden zijn. Nu, beste lezer, achten wij het moment gekomen om u nog eens uit te nodigen voor een nieuwe edite van Salon Mellounge.
Het concept blijft hetzelfde. Never change a losing team! Laat ons wat tijd winnen in ons jachtig bestaan en genieten van uw hersenspinsels of kundige handen.
Toon, schrijf, lees, kook, film, fotografeer, maak, schilder, zing, speel, ... het maakt niet uit.
Ga als volleerde spits aan de haal met onze gedachten en scoor een vonk in ons brein.
Plaats van het gebeuren is deze keer niet ons burgerlijk salon maar Loftstudio 85 in de Vogelhoekstraat 85 - 9050 Gentbrugge.
Laat ons weten of we iets speciaals moeten voorzien (computer, projectie, tafel, stoelen, fornuis... ).
Geen inspiratie? Bekijk het dan praktisch en stel voor foto’s te nemen, te filmen, een hapje te voorzien, de faciitis plantaris van de gastheer te masseren, op de rug van de gastvrouw te krabben ...
Wij hopen van harte dat je er bij zal zijn met wie of wat dan ook.
Inge en Peter
Praktisch
Inschrijven via [email protected]
zaterdag 15 november - 19:00
Loftstudio 85 in de Vogelhoekstraat 85 - 9050 Gentbrugge.
Salon Mellounge is ons initiatief om vrienden en kennissen samen te brengen met de oproep om iets “naar voor te brengen”.Inspiratie haalden we uit de Franse literaire en filosofische salons die in de 17e en 18e eeuw georganiseerd werden.
“Een salon is een bijeenkomst van mensen die onder het dak van een inspirerende gastvrouw/heer samenkomen. Deels om elkaar te vermaken en deels om hun smaak te verfijnen en hun kennis te vergroten door middel van gesprek. Deze bijeenkomsten volgden vaak bewust de doelstellingen van de poëzie volgens Horatio; ‘hetzij om te behagen of om te onderwijzen’ (“aut delectare aut prodesse est”). Salons worden gewoonlijk geassociëerd met de Franse literaire en filosofische bewegingen van de 17e eeuw en 18e eeuw en werden georganiseerd in stedelijke omgevingen onder gelijkgestemde mensen.”
0 notes
Quote
“Toon, schrijf, lees, kook, film, fotografeer, maak, schilder, zing, speel, … het maakt niet uit, maar bevrijd je brein van je gedachten en laat het vullen door die van anderen.”
editie 2011 - uitnodiging coming soon
0 notes
Text
editie 2010 - Presentatie Peter
Beste vrienden,
Lang heb ik er over gesproken. Velen zeiden mij: “dat zou ik ook eens willen doen”. Anderen kregen al spontaan diarree door er alleen maar aan te denken. Ik heb getwijfeld waar ik het zou doen. Twijfel was er ook over hoelang ik het zou doen. Maar eind augustus heb ik het toch gedaan. 5 dagen lang heb ik mij teruggetrokken, of laat ik het in deze context anders formuleren en zeggen; 5 dagen lang ben ik op retraite geweest. Neen, niet in de abdij van West-Vleteren maar wel in de abdij van Orval.
Jullie weten al wel dat ik niet meteen een godvrezend persoon ben. Ik heb meer schrik van mezelf dan van de toorn Gods. Ik vind Jezus een schitterend personage in een magische realistische thriller, ben jaloers op de potentie van de heilige geest en ben meer nerd dan ik wil toegeven. Maar toch wilde ik wel eens in een abdij verblijven tussen de monniken en luisteren naar de stilte. “Trouwens”, dacht ik, “ik ben geen 12 jaar meer en loop geen enkel risico”.
Misschien had ik ook wel een verborgen agenda. Overstuur door de vele recente onthullingen over de kerk en haar jeugdliefdes kon ik mijn retraite misschien gebruiken om op onderzoek te gaan en kijken of al die verhalen niet overdreven waren. Men zou deze uiteenzetting dus kunnen beschouwen als een relaas van mijn avonturen in het hol van de leeuw. Ik kan jullie alvast vertellen dat de leeuw niet in mijn hol ... euhm ... allee ja, laat maar zitten ... allee ja, juist niet eigenlijk ... bon ge weet wel.
Ik was volledig voorbereid. Een splinternieuwe rugzak, een hoop lees- en tekenboeken, een paar borden voor in mijn broek en mijn loopschoenen ... neen beste vrienden niet om snel van de leeuw in monniksvacht weg te sprinten maar wel om mijn nieuwe hobby zelfs op retraite te kunnen beoefenen. Ik zie verbaasde blikken en moet het dan ook toegeven; ook ik ben begonnen met Start to Run. Al noem ik het zelf Start to Strompel en zijn de 10 weken die normaal genoeg moeten zijn om 5km te kunnen strompelen na het opstrompelen van een spierscheur wat uitgestrompeld. Maar ondertussen ben ik toch goed op weg om een halfuur lang te kunnen strompelen aan het duizelingwekkende tempo van 6 km/h. Maar, als echte nerd en gadgetfreak ben ik voor dat strompelen natuurlijk fantastisch uitgerust. En laat ik nu toevallig een presentatie bij hebben om mijn uitrusting voor te stellen.
* start presentatie *
Allee bon ... ik wijk af ... terug naar mijn retraite!
Ik vertrok op 30 augustus en na een 4 uur durende treinreis liep ik niet geheel op mijn gemak door het kleine poortje. Het grind kraakte groetend onder mijn schoenen terwijl ik de binnenplaats betrad. Ik werd begroet door een vrouw en kreeg een kleine rondleiding. Mijn kamer, de eetzaal, de bibliotheek, de kloostertuin.
De abdij
De eerste monniken die zich in Orval vestigden, kwamen in 1070 uit Zuid-Italië. De abdij kende een woelige geschiedenis en werd o.a. tijdens de Franse revolutie volledig geplunderd en door brand verwoest. In de vorige eeuw werd ze terug opgebouwd en in pas in 1948 afgewerkt.
Er is de legende dat het klooster uit dankbaarheid zou zijn ontstaan: Gravin Mathilde van Toscanië, die weduwe was, had per ongeluk haar trouwring in de bron van het dal laten vallen; ze smeekte God om hulp en het duurde niet lang of er kwam een forel boven water met in zijn bek de kostbare ring. Mathilde riep toen uit "Dit is echt een gouden dal!" en ze besloot uit dankbaarheid op deze gezegende plaats een klooster te stichten.
De andere gasten/retraitanten
Ik ben nu zelf ook geen 3 maal 7 meer, maar toch deed mijn aanwezigheid in de abdij de gemiddelde leeftijd gevoelig dalen. En ik kan u zeggen, ze bestaan nog, de echte tsjeven! Er was de obligate kerel op sandalen en met slobbertrui, gelukkig wel zonder sokken. Er waren de oudere vrouwtjes die vromer waren dan de monniken zelf. Er was een niet onknappe vrouw die in plaats van op retraite eigenlijk eens goed van de gewijde grond wilde gaan. Misschien kon een monnik hier helpen maar dan zou ze serieus moeten liegen over haar leeftijd. Er was ook de zwaarlijvige man die er zeer devoot uitzag maar die ik later terug zag in de taverne buiten de abdij met een grote dame-blanche en een Orval.
Een bijzonder man was de man met het eeuwig zelfde tempo. Een fascinerende figuur. Telkens ik hem zag schreed hij voorbij in exact hetzelfde tempo. Niets kon hem van dit tempo doen afwijken. Hij wandelde met onverstoorbare stap door de gangen alsof bestuurd door God hem zelve. Ik zag hem de eerste keer aan de ontbijttafel. Hij nam melk, deed er cecemel bij en gaf de tas aan een lekezuster om op te warmen in de keuken. In plaats van terug naar zijn plaats te gaan bleef de man wachten in het midden van de eetzaal. Stokstil, hoofd licht gebogen, armen langszij en met een blik op het oneindige. Een ware zenmeester die kerel. Na zowat 10 minuten kreeg hij de tas terug om dan te merken dat ze gloeiend heet was en ze verschrikt te laten vallen. Waardoor hij angstvallig een godverdomme inslikte en het ganse cecemel-proces opnieuw kon beginnen.
Ondertussen ruimde ik mijn tafel af en schrok plots op van een grommend gewauwel achter mij. Ik draaide mij om, het bloed stolde in mijn aderen, zweet begon langs mijn rug te lopen en mijn welgevormde sportbenen begonnen te trillen. Ik zag een lichaam, gekleed in monnikspij, zonder hoofd met een hoop grijs haar op de borst. Ik dacht het is zover, ik ben ontmaskerd als ongelovige ketter en de duivel komt mij halen. Ik begon dan ook spontaan een ‘onze lieve vader’ te prevelen. Schuimbekkend kwam ik tot het besef dat wat voor mij stond een krom lopende monnik met bochel was, die zodanig dubbel liep dat zijn hoofd ter hoogte van zijn borst hing. Nog steeds in volle verwarring doe ik op dat moment een stap achteruit en bots daarmee tegen de man met het eeuwig zelfde tempo, die daardoor zijn net opgewarmde tweede tas cecemel laat vallen.
De maaltijden
De maaltijden werden in stilte en begeleid door muziek genuttigd. Voor het eten zegt een monnik enkele woorden tot God en dan hadden we exact een half uur om alles naar binnen te spelen. Waarna de monnik terug een woordje zei en we konden beschikken. Geen culinaire hoogstandjes maar de cuisson was goed en altijd begeleid door een (groene) Orval.
De monniken
Veel monniken heb ik niet gezien. Een stuk of 10, 11 misschien. Meestal zag ik ze tijdens de mis. Jaja ik ging ook naar de mis! Enkel naar die van 20u, de andere 7 sloeg ik over. Tijdens deze mis werd “de dag ten ruste gelegd” zodat we konden gaan slapen. Er was de monnik die een stemvork gebruikte tijdens het zingen. Er was de monnik in de rolstoel. ‘t Is te zeggen de monnik kwam de kerk binnen achter zijn rolstoel, want hij duwde hem zelf vooruit en ging er dan inzitten. Na de dienst stond hij op om weer zijn eigen rolstoel voort te duwen. Voor de rest zagen de monniken er vredelievend uit, minzaam lachend en van alle kwaad verstoken. Maar ja van mij zou je op het eerste zicht ook niet zeggen dat ik een beest in bed ben, maar soit.
Conclusie
Welke conclusies kan ik van dit alles trekken? Ik heb veel gelezen en gewandeld. Gelovig ben ik er niet van geworden. Ik heb al werk genoeg met te geloven in mezelf laat staan dat ik dan nog eens moet gaan geloven in een andere bebaarde man in de hemelen, die al dan niet met passer in de hand mijn laten en doen bekijkt en controleert. Een saai leven moet die man hebben want alwetend zoals hij is, weet hij toch al wat er zal gebeuren. Hij zit opgescheept met een zoon waarvan ze op aarde denken dat hij ofwel homo is ofwel kinderen heeft met een ex-prostitué. En op zijn beurt vraagt de zoon zich af waarom zijn vader hem verlaten heeft en hij zich niet gewoon als schrijnwerker kon settelen.
Maar beste vrienden ik vond het de moeite waard en zou het opnieuw doen. De rust, de stilte, de eenvoud, de routine, de natuur, het mysterie, ... al was het maar omdat het weerzien met mijn bedgenote des te intenser was.
0 notes
Text
editie 2010 - mini verslag
Editie 2010 van Salon Mellounge bracht ons onderwerpen zoals:
Mat, die het had over zijn schilderijen en waarom hij begon te schilderen.
Peter, die ons een lesje gaf in woorden met '-foor' en een hoogst mysterieuze schelp voorstelde.
Daisy, die ons toeliet haar juweelontwerpen te bewonderen
Inge, die van Brico platen kunst maakte.
Peter, die ons inwijdde in de kunst van "Start to Strompel", "Start to be a Monk" en vertelde over zijn verblijf in Orval.
Koen, die het ons een beetje geschiedenis over Gent bracht.
Kris, die ons leerde kennismaken met Brasschaatman.
Pascale, die ons vanalles opspelde en ons de pinguin in ons leven leerde kennen
Benedict, Lukas, Peggy en ... die zorgden voor heerlijke hapjes
Ben ik nog iets vergeten? Waarschijnlijk wel maar dit smaakte naar meer en we kijken al uit naar editie 2011.
Peter
0 notes
