morbid-black-metal

[morbid-black-metal]

chciałabym nigdy sie nie urodzić

nienawidze zycia które musze prowadzić

moje serce jest roztrzaskane

chciałabym nigdy sie nie urodzić

bez twojej miłości siedze i płacze

nie jestem już sobą od dnia w którym się pożegnaliśmy

chce spakować wszystkie moje troski i opuścić tę przeklętą ziemie

chciałabym nigdy się nie urodzić

wtedy bym nie ujrzała światła dziennego

nie tęskniłabym za Tobą lub nie czuła sie w taki sposób

[morbid-black-metal]

rzeczywistość nigdy nie miała najmniejszego znaczenia

żyję w błędnym kole zniekształconych obrazów

złamanych obrazów chorego świata

jestem kolejnym cieniem który chodzi wśród was

ludzie przechodzą obok mnie niezauważeni

obłęd w przeszłości teraźniejszości i przyszłości

chce realizacji ale nic mi nie przychodzi do głowy ...

nic nie jest a jednak wszystko jest

trzymam w rękach życie ale jest ono udręczonym ciężarem

nie wiem co będzie dalej nie wiem kim jestem i nigdy sie nie dowiem

ludzie patrzą na mnie jak na kogoś, kto potrzebuje ratunku

jakbym była zagubiona bo nie robię tego co uważa się za normalne

nie potrzebuję ratunku...

znalazłam swoją drogę dawno temu

chodzę w cieniu bezsensownej rzeczywistości, dystansuję się od waszych zachowań

nie potrzebuję ludzi wokół siebie

znajduję radość w samotności

wycofując sie dawna od społeczeństwa ...

[morbid-black-metal]

krew tak rzadka i wyjątkowa we właściwym miejscu spływa tak wyjątkowo w dół po brzegach wanny

nic nigdy nie było tak czyste jak rosnący ból

niebawem wieczna ciemność uwolni od wewnętrznych demonów

a życie sprowadzi sie do mej prawdziwej postaci

uwolni umysł, uwolni go i dołączy do mnie we wczesnej śmierci ...

[morbid-black-metal]

chodzę za własnym cieniem

samotnie przez drogę życia

odrzucony przez ludzi wokół mnie

nie pasuję tutaj przez to nigdy nie zaznam spokoju ducha

moje spojrzenie na życie nie pozwala na to w tym czasie

w tej strukturze w tym spojrzeniu na życie

w tym społeczeństwie, w tym świecie

ludzie jak marionetki

otaczają mnie gdziekolwiek jestem

na zawsze uwięziona w pustce życia stąpam po krawędzi przepaści

na krawędzi do upadku i chcę spaść

chce osiągnąć poczucie spokoju w równowadze między życiem a śmiercią

spokój ducha jest w śmierci, nie w życiu prawda jest bezlitosna ...

[morbid-black-metal]

wielka podróż poprzez potępienie to rośnie i oddycha we mnie

ciemna plaga która wyrosła w moim umyśle nicość, pustka i całkowite spustoszenie

a ból rośnie tylko dzień po dniu

mój umysł krzyczy o cisze

" uwolnij ból, uwolnij to i niech twoje życie będzie schwycone przez wieczną ciemność

"dołącz do nas w naszej wspólnej samotności, szepcze do mnie"

głęboko, głęboko w środku to jest i oczekuje w niekończącej się drzemce

[morbid-black-metal]

wszystko przechodzi obok mnie ...

ledwo mogę wyczołgać się z łóżka nie mówiąc już o znalezieniu motywacji do dalszego działania karmiąc to mięso przeznaczone do gnicia

bez względu na to jak bardzo się staram przyszłość nigdy nie miała mniejszego znaczenia

po przebudzeniu zamykam oczy i po prostu odpływam

mój głód został stłumiony

mdli mnie od uczty życia

nic nie zostało ze mnie i nic nie pozostało dla mnie

żadnej pasji

żadnego słuchu

żadnego celu

żadnej duszy

już nigdy nie będę tą którą kiedyś byłam ..

[morbid-black-metal]

samotnie w swojej depresji

desperacko i głodnie poszukujesz czegoś

co nie istnieje w tym życiu

emocje i rozczarowanie są tłumione za każdym razem

wewnętrzna walka egzystencjalizmu walka o samorealizację jest stracona

wolność znajduje się po drugiej stronie

wybór jest w twoich pustych rękach

jednak próbujesz zdobyć akceptację bliskich którzy cię nie rozumieją

żyją w odciętym świecie, odciętym od ciebie i twoich marzeń

nigdy nie zrozumieją że rozpoznajesz prawde że jesteś sam

zawsze byłeś sam

zawsze będziesz sam jedynym, który ma władzę w życiu, jesteś ty sam

wybór aby przeskoczyć na drugą stronę, należy do ciebie

żyj w strachu przez życie

żyj jak czarna owca wśród tłumu lub znajdź spokój w wiecznym śnie

wybór należy do ciebie

bądź sam na ścieżce życia bądź jak ci którymi gardzisz samorealizacja i wyzwolenie jest po drugiej stronie

wybór należy do Ciebie

jesteś sam

[morbid-black-metal]

wolna od tego świata i wszystkich jego ludzkich uczuć

nie ma dnia w którym nie nienawidze siebie i po prostu chce zakończyć to życie w nocy żeby wkońcu stać się jednością z nocą i ciemnością , ciemnością która pochłania tak wiele z mojego nieznośnego życia ...

ból krew i ostrze to jedyna rzecz która rządzi moim życiem

kocham oglądać jak krew życia spływa z mojego ciała na dół

śmierć jest po prostu sensem całej egzystencji

pierwsze narodziny dorastanie ból nienawiść i finalna śmierć

śmierć jest rozwiązaniem absolutnie wszystkiego, twój jedyny przyjaciel ciemności ...

[morbid-black-metal]

wypalona w tym nędznym świecie stoję samotnie dumna

podążaj za moimi śladami krwi

zostaw wszystko za sobą i wejdź do mojej rzeczywistości gdzie nie idzie znaleźć szczęścia

poczuj wiatr męki twej skóry

poczuj jak słońce wypala ci skórę i zmienia ją w kamień

poczuj język moich żyletek i potnij się głęboko i

nic nie jest pewne tylko śmierć w tym życiu jest pewna

możesz być w pewnym stopniu iluzji szczęśliwości ale nic z tego nie pozostanie realne

już na zawsze jesteś uwięziony jak w sieci pająka

mógłbyś równie dobrze po prostu się zabić ...

[morbid-black-metal]

krzycze tutaj z agonii w samotności i bólu

świat dookoła opuścił mnie

moje życie pogrążyło się w szaleństwie

krzyczę tutaj w męce

frustracja wokół nie potrafie uleczyć żadnej z zadanych ran i być po prostu sobą

nie mogę zmienić swojego przeznaczenia torturując sie nadzieją utrzymującą boleśnie przy życiu ...

[morbid-black-metal]

to rozdziera ciało - bycie brzydkim obrazem

życie w tym koszmarze

chce obudzić sie z tego koszmaru

ujrzenie ciemności odebrało mi serce ....

słowa które rozbrzmiewają nienawiść do samej siebie

moja rozpacz nawołuje mój ból

ujrzałam mrok który utopił mnie w kawałkach długo słuchałam odpowiedzi na zagadki zagadek mego umysłu dając krok za krokiem głębiej i głębiej w ciemność ...

[morbid-black-metal]

nigdzie nie jestem bardziej samotna niż w łóżku z tajemnicami i wewnętrznym głosem przeklinając każdy dzień

od lat sama ze sobą sama w sercu i sama w głowie

sama przez cały czas

sama w rodzinie

sama budząc sie i zasypiając

krwawię cicho żyjąc, żyję cicho krwawiąc ...

[morbid-black-metal]

to wszystko to chory sen

żyłam w kłamstwie które stworzyłam sama wszystkie te kłamstwa za moim uśmiechem mówią że prawdziwa miłość nie umiera ...

pragnę przywrócić czas do momentu gdy było dobrze pozwól mi być częścią tego snu

tego wszystkiego czym byliśmy

jestem całkiem sama gdy wszystko się rozpada i nikt nie złapie mnie jak spadam

wszystkie sny to tylko zwykła iluzja -

w świecie gdzie miłość dawno przestała istnieć chodź i zobacz jak rozpruwam moje serce na części

jak rozdzieram moją duszę aż do ziemi bo mnie już nie ma

zobacz jak rozpruwam moje życie na kawałki zobacz jak unoszę się i odchodzę

krzycze tak długo dla spokoju wewnątrz mnie

czuć ból rosnący każdej nocy i teraz mieszkam w ciemności

Panie błogosław wszystkie blizny wewnątrz mnie

nienawidzę miłości z całego chorego serca

ból wzrasta każdej nocy

krwawe noce

nienawiść głęboko we mnie ...

[morbid-black-metal]

czas jest płynny ... wkrótce przestanie płynąć a w międzyczasie alkohol bedzie przelewać się do gardła a ja zacznę odmierzać czas

nie jestem w stanie podnieść nawet powieki ciemność dookoła jest tak gęsta ​że moge przeciąć ją nożem

wszystko wkrótce dobiegnie konca

[morbid-black-metal]

samotność

chłód

żądza krwi

alkohol

żyletka i wciąż te same stare miejsca ...

[morbid-black-metal]

z upływem lat stajemy sie coraz słabsi nagromadzone przeżyte cierpienia słabią naszą zdolność przetrwania kolejnej niezliczonej tury cierpienia

a ponieważ cierpienie jest nieuniknione nawet najmniejsze potknięcie w życiu potrafi wybrzmieć z podobną siłą jak dramat młodości

obarczając się i wszystkich dookoła winą

szukać zapomnienia w alkoholu

ryzykować

rozpamiętywać

tropić własną przeszłość nieustannie nez końca ...

[morbid-black-metal]

krzywdząc wszystkich, których kochasz

karmiąc trucizną swoje serce i duszę z siłą żądam końca nadziei, więź z bólem i stratą oddychając i sapiąc, gapiąc sie w słabość, strach przed nieznanym, więź z nienawiścią przypieczętowała moją droge, dochodząc do kresu mej podróży śmierć jest bogiem człowieka, otoczona smrodem ludzkości, głupcy nie mają życia, z mocą żądam końca nadziei, więź z bólem i stratą

śmierć jest jedynym bogiem, człowiek nie może zmienić wydarzeń swojego życia, jest tylko duchem który płacze za swoją śmiercią, moje usta zaklinają przekleństwa drżąc z rozpaczy i nienawiści, radość minionych dni minęła dawno temu w mojej przystani żalu,

moje usta już nigdy nie będą się śmiać, tylko istna ironia tylko obrzydzenie tylko gniew może odebrać mi życie, przez ciemność, zimno i pustke, to długi czas palącego bólu w świetle umysłu szatana