Tumgik
Text
Wołga gaz 21
GAZ-21 Wołga, początkowo M-21 Wołga – samochód osobowy klasy średniej wyższej, produkowany w radzieckich zakładach GAZ w Gorkim w latach 1956–1970. Był to pierwszy model Wołgi. Oprócz sedana GAZ-21, produkowano też kombi GAZ-22 i specjalną wersję wzmocnioną, GAZ-23. Był to jedyny samochód średniej klasy produkowany w tym okresie w ZSRR, powszechnie używany jako samochód służbowy dla funkcjonariuszy państwowych w krajach bloku wschodniego, w tym Polsce. GAZ M-21 Wołga był następcą wprowadzonego do produkcji tuż po wojnie samochodu M-20 Pobieda, będącego od początku konstrukcją mało nowoczesną. Prace nad nowocześniejszym samochodem rozpoczęto w zakładach GAZ w 1951 roku, jeszcze pod kierunkiem głównego konstruktora, Andrieja Lipharta (zdjętego z tego stanowiska pod zarzutem "kosmopolityzmu" w 1952). Dla ułatwienia zachowano ten sam rozstaw osi (2700 mm) co w M-20, nowy samochód otrzymał, zgodnie z założeniami, obszerniejsze wnętrze i większy bagażnik. Dzięki panoramicznym szybom z przodu i tyłu (po raz pierwszy w radzieckim samochodzie[2]), wnętrze było jaśniejsze i bardziej przeszklone[1]. Pod względem mechanicznym, samochód miał być wyposażony w nowy, mocniejszy silnik górnozaworowy, cichszy hipoidalny tylny most oraz, po raz pierwszy w ZSRR, automatyczną skrzynię biegów. Jednostka napędowa wykonana przy użyciu stopów aluminium była przy tym lżejsza[1]. Wiodącym konstruktorem samochodów osobowych GAZ był wówczas Władimir Sołowiow, mimo to projekt Wołgi powierzono młodemu inżynierowi Aleksandrowi Niewzorowowi[1]. Projektantem nadwozia o modnej i dynamicznej linii był Lew Jeriemiejew. Trzystopniową automatyczną skrzynię biegów wzorowano na amerykańskim Fordzie Mainline[1]. Trzy prototypy samochodu zbudowano w marcu i kwietniu 1955, po czym prowadzono ich próby drogowe na Krymie, porównując je z samochodami zagranicznymi, a w czerwcu dostarczono je do Moskwy. W lipcu tego roku, po zmianie stylistyki przedniej części, samochód został zaakceptowany do produkcji przez komisję państwową pod przewodnictwem ministra obrony marszałka Żukowa[1]. Uruchomienie produkcji Wołgi zajęło więcej czasu niż planowano, gdyż silnik i tylny most nie były jeszcze gotowe do produkcji oraz nie wytwarzano jeszcze w ZSRR specjalnego oleju do przekładni automatycznej. Do lata 1956 roku wyprodukowano tylko dwa egzemplarze przedseryjne[3]. W celu wypełnienia planu, opracowano zubożoną pod względem mechanicznym wersję przejściową i 10 października 1956 (wkrótce przed rocznicą rewolucji październikowej), z taśmy zjechały pierwsze trzy egzemplarze seryjne. Produkcja na większą skalę ruszyła jednak dopiero na początku 1957 roku. Do 1970 roku zbudowano ogółem 639 478 Wołg pierwszego modelu[3] (wraz z wersją kombi). Wyróżnia się trzy główne serie samochodu, różniące się przede wszystkim stylistyką przedniego pasa nadwozia.
0 notes