siirselbirdokunus

[siirselbirdokunus]

Akrep ve yelkovanın her dans edişinde külleri kalır zamana yenilişimin.

[siirselbirdokunus]

Anlattılar bana kavuşanların masalını

Yarım kalanlardansa söz eden olmadı

Uykuları zehir eden tek dişli canavarın,

Tahtındaki prens olduğunu bilen olmadı

[siirselbirdokunus]

bir takım şeyler kırıldı

kadehler ve sevgi kırıntıları

gözlerin yarama sargıydı

şimdiyse cinayet sanığı

yokuşların vardı senin

dizlerimde yaralar derin

hava kalbin kadar serin

üzerime karanlıkları serin

bir yıldız kayıyor ufukta

selam veriyor gurursuzca

ağlıyorum bu hayasıza

tanrının öfkesi yağıyor karaya

dalga dalga hudutsuz sevda

yanaşıyor karamsar bir limana

küçük bir umut ışığı var oralarda

alevlenir ama kaç bahar sonra

[siirselbirdokunus]

Belki yoktu seyre duracağın gözlerim.

Boş ver, ben yine yolunu gözlerim.

[siirselbirdokunus]

Tesellini başka sevgilerde, başka bedenlerde aradığın her gün yine sana Leyla olarak uyanacağım.

[siirselbirdokunus]

Zira yaşananlar hâlâ taze, yaşatanlar hâlâ yüreğimde.

[siirselbirdokunus]

Hatalarım canlı cesetlerle tanışmamdan, mütemadiyen alay ediyorlar mezarlarından.

[siirselbirdokunus]

Bir çehre var duvarlara resmettiğim, kaybolduğunda defalarca yeniden çizdiğim.

[siirselbirdokunus]

Öldürüyorum seni bu gece. Kalemimle deşeceğim buz tutmuş yüreğini. Harfler azmettirici, gözyaşlarıyla ıslanmış kâğıtlar olay mahali olacak. Mürekkebim kan olup ıslatacak bedenini.

[siirselbirdokunus]

Bugün biraz alelade yazıyorum, biraz da çirkin. Bir ara uykuya daldığımı hissediyor düşümde ellerimi tuttuğunu görüp kendime geliyorum. Ne göğe bakabiliyorum ne denize. Mavi belirsizlikler görüyorum limanda,söylenemeyen dalga dalga sözler ve ışıl ışıl gözler...Seni görüyorum ufukta. Uzaklaş, ateşten gömlek seni de yakacak.

[siirselbirdokunus]

Bir çehre var duvarlara resmettiğim

Kaybolduğunda silip silip yeniden çizdiğim

Bir ses var her gece yanıbaşımda işittiğim

Sustuğunda çığlıklarımla eşlik ettiğim

Bıktım çığlık çığlık susan bu yaradan

Bir of çeksem sesimi duysa yaradan

Tüm bunlar canlı cesetlerle tanıştığımdan

Mütemadiyen alay ediyorlar mezarlarından

Geceler artık ıstırap veriyor

Gündüzlerim sağanak yağmur

Gözyaşlarım beni ele veriyor

Bir mağrura vurgun mağdur

Soğudukça hava, yanardı canımız. Gün çiçeklerimiz güneşten selamını beklerken çürür, ölürdü. Sahi, bize biçilen ömür kaç gündü?

[siirselbirdokunus]

Mezarım göçüyordu derinlere. Bedenim toprağa bile yük olmuştu. Eziliyordum günahlarımın ıstırabıyla.

[siirselbirdokunus]

"Ve bu dünyadaki ömrünü tamamlayıp öldüğünde, hizmetkarların atıldığı çöplüğe gömüldüğünde, hiç kimse bir zamanlar ülkede erdemin dört adıyla övülen bu adamı artık hatırlamıyordu. Oğulları ortaya çıkmadı, rahipler ölen bu adamın arkasından ne dua ettiler ne de tören yaptılar. Sadece köpekler iki gün iki gece boyunca uludular, sonra adı ne hükümdarların vakayinamelerinde ne de bilgelerin kitplarında geçen Virata'yı onlar da unuttu."

[siirselbirdokunus]

"Adil mi? Adaleti neyle ölçersin sen ey Yargıç? Kim seni kırbaçladı ki, kırbaçlanmanın ne olduğunu bilesin? Nasıl oluyor da toprak altında geçireceğim yılları gün ışığında geçirecekmişim gibi parmaklarınla sayabiliyorsun. Sen hiç zindana atıldın mı? Ömrümün kaç baharını benden aldığını biliyor musun? Hiçbir şey bilmiyorsun sen, adil bir insan değilsin sen, çünkü ancak darbe yiyen bilir onun ne olduğunu, darbeyi vuran değil, sadece acı çeken bilir acının ne olduğunu."

[siirselbirdokunus]

"Ah! Gitmiş olanlar bizim burada nasıl çalıştığımızı bilirler mi? Onlar ne zaman iyi ve mutlu olduğumuzu bilirler mi? Onlar kendilerini ne zaman sevgiyle andığımızı bilirler mi?"