son-baharda-bir-aksam-blog

[son-baharda-bir-aksam-blog]

Sonbahar başında

Bakma öyle çocuk kaldığına aşk hep büyük kıldı seni sen cocuktun ilk okul masasında bir iz bıraktı sana mavi önlük üstündeyken biraz daha büyüdün iyileşecek dediğin yaralar seninle daha çok büyüdü aslında sen hep hayal ettim iylestigini sandın oysa o yara hep oradaydı bir yağmura kandin ilk bahar sandın oysa ömrün yaşın yaran hep son baharda kalmıştı sen hep bir umut dedin hep bir bahar dedin evet bahar di ama ilk değil son bahar di o sarımsı yapraklar bırakırken ağaçtan kendini rüzgara sen çoktan teslim olmustun kanayan yaralara yapma be çocuk yapma yolun sonu değil baktığın yer sadece bir tepe ve arkasında devamı var bu yolun