Tumgik
strangerinwoods · 4 months
Text
Uzun süre boyunca anlamsızlık ve saçmalık içerisinde bir boşlukta savrulup durdum. Belki de hala savruluyorum. Hayallerim ve hedeflerim aynı benim gibi yaşlandı ya da kayboldu, emin değilim. Eğer tek başınıza odanızda oturup Law and Order bölümlerini izlemek ya da battaniyeyi boynunuza çekip karanlıkta yav4aş yavaş uykuya dalmak huzuru bulmanızı sağlıyorsa insanlardan yana herhangi bir umudunuz kalmamış demektir. Belki de haklıdır Sartre '' Cehennem başkalarıdır '' derken. Güvendiğim arkadaşlarımın her fikrime muhalefet ettiğini ve kadınların ben görünmez adammışım gibi davranıp sürekli yabancılara koşup gittiğini fark ettiğimden beri artık bambaşka biriyim. Gecenin yarısında faili bulmamış cinayetleri araştıran, yakalanan faillerden ötürü sevinen, kahramanı Nick Logan olan, Criminal Minds' a bayılan, tek başına bilgisayarında vakit geçirmekten hoşlanan biri haline geldim. Bunun tek sorumlusu da ben değilim. Tek farkım sorumluluğu kabul etmem... Elbette bu beni hayattan koparmaya yetmeyecek. Sadece bu sürüklenmenin ne zaman son bulacağı konusunda tek söz sahibi ben değilim. Umarım bir gün o içime sinme hissini yaşar ve gerçek anlamda mutlu olurum. Çünkü uzun süredir gerçekten pozitif bir şey hissetmedim. Biri güldüğünde ya da yanındaki güzel kadından ötürü göğsünü gururla şişirdiğinde nasıl bir şey olduğunu anlayamıyorum. Bir gün bu kuyudan çıkmak istiyorum. Fenerin ışığına ihtiyacım var. Tek başıma ışığı bulamam.
1 note · View note