#ben bu konularda tüm duyu organlarımı kaybetmiş gibi oluyorum sanırım

[estellamila]

Derdini skim diyebilirsiniz herkes seçimden bir şeyler yazıyor ama ben seçim gecesinden beri hastayım ve dün tam yeni yeni iyileşmeye başladım dedim regl oldum üstüne. Zaten hasta olmasam da bununla ilgili bir şey yazmazdım galiba sakinliğimi koruyamazdım çünkü, sözlerim illa birinin kalbini kırardı veya umutsuzluk saçardı her yere, neyse başka bir şeyi not düşmeye geldim. Yatakta öyle burada dolanırken arada eski mesajlara baktım, ve biri dikkatimi çekti. Biriyle resmen flörtleşmişiz ben resmen anlamamışım çok eski ama resmen son zamana kadar hiç öyle bir şey olduğunu düşünmemişim, şakayla karışık söylenenleri bile anlamamışım ve çocuk cidden iyi biriymiş, romantik şeyler yazmış, fikirleri filan güzelmiş yani uyumluymuşuz da. Hatta numarasını vermiş ama ben yazmamışım hiç. Çocuk benim kaçamak ve bir türlü anlamayan cevaplarımdan sıkılmış bir süre sonra ve yazmamış bir daha ben de noldu niye yazmıyorsun iyi misin bile diye tekrar sormamışım... O zaman değil de şimdi konuşsak, diye başlayan bir cümle kuracaktım ama ben kendimi biliyorum şimdi de anlamam ya da konuşmayı kestirir atarım. Bir şey hissetmiyorsam direkt oduna dönüşüyorum ben. (Burda ben adam olmam çalıyor Serdar Ortaç'tan)

Zaten bir şey hissediyorsam o da çok yoğun oluyor ve donup kalıyorum sonuç hep bir hareketsizlik oluyor. Bu çok ama çok kötü düşününce. (Yazdıklarımı tekrar okuyunca bu kısım, ebedi yalnızlar kulübü başkanının seksen yıldır nasıl kulüp başkanı olduğunun sırrını açıkladığı konuşmasının açılış cümleleri gibi geldi.)

Keşke bu kadar devasa bir sorunum olmasa güvenle ilgili. Ben bir red flag uzmanıyım, bilen bilir (2 kişi) minicik bir şey olsa onu bulurum buraya kadar bir sorun yok, bu benim süper gücüm gibi bir şey hatta. Ama o minicik şeyden felaket senaryosu yazar kafamda ilişkiyi yaşar bitiririm ya da bitiremem kafamdaki ilişki beni bitirir...

Bu durumu düzeltmem lazım sanırım nasıl olacak bilmiyorum ama. Yani hem aşka bu kadar aşık bir tip olup hem de herkesten kaçarak yaşamam kendi içinde koca bir çelişki. Hayat gerçekten de Fleabag'te Hot Priest'in söylediği gibi tek başına yaşaması, devam etmesi çok zor bir şey, keşke herkes kendi insanlarını bulabilse. Küçük komünler halinde yaşayabilsek. Yine toplumdan kaçma hayalleri kuruyorum bak elimde değil otomatik gelişiyor.

#ne kadar aptalmışım #şimdi karşıma öyle biri çıksa ben yine anlamam galiba zaten #ben bu konularda tüm duyu organlarımı kaybetmiş gibi oluyorum sanırım #aşka aşık ama bir o kadar da deli gibi kaçan kimseye güvenmeyen deli bi tip #sonuç ziyan bi kişilik #hayatımı siktin mükemmelliyetçilik sjcjsjjc