Tumgik
#geenreactiemogelijk
geenreactiemogelijk · 3 years
Text
Hoi Mam,
Goeiemorgen. Wat ben je er weer vroeg bij vandaag? Ja ik kom net terug van school. Het kind is weer op school en dan kan moeders even naar haar moeder bellen.
We wonen nogal ver van elkaar vandaan, mijn dochter en ik. En daarom bellen wij veel en vooral ook lang. Oeps, heb je daar de tijd voor dan? Ja ik ben een niet werkende vrouw en heb dus de hele dag de tijd om van alles en nog wat te doen.
Ik hoef niet zoveel en ik wens ook niet zoveel. Voor veel vrouwen klinkt dit als muziek in de oren. Tijd voor jezelf, onthaasten, noem ze maar op, al die termen die we tegenwoordig gebruiken. En ja, ik verveel me geen minuut, deel mijn eigen tijd in. Ben ook een lekker lui mens, dus deze levensstijl past precies bij me. Hoe is het allemaal zo gekomen? Tja, dat is een verhaal waar ik wellicht nog eens op terug zal komen.
Het werd een nogal lang gesprek, zoals te verwachten is. En ik neem de tijd. Nog zittend in mijn pyjama en genietend van een kopje koffie, komen diverse onderwerpen voorbij. Niets is onbespreekbaar, en vaak lachen we dan weer om de dingen die zij meemaakt met haar man en zoontje. Vaak is het zo dat ik de dingen waar zij mee te maken krijgt, wat relativeer. Met een flinke dosis sarcasme als we echt ff lekker willen bitchen. Soms troostend en al pratend komt er uiteindelijk wel weer een lach aan te pas.
Zo ook vandaag weer, en na een pittige opmerking van mijn kant zegt ze ineens: Mam, jij moet een blog gaan schrijven! Je kunt de dingen soms zo mooi zeggen. Haha, hilarisch, ik een blog schrijven? Zouden mensen daar dan behoefte aan hebben denk je? Ja joh, is er al een bloggende oma van jouw leeftijd, die een groot publiek zou trekken?
Ja , vast wel. En die leeftijd van mij wordt ook te pas en te onpas genoemd! Wacht maar, jij komt daar ook nog wel en dan praten we nog eens.
Maar ja, weet je, als je steeds al die commentaren op social media leest, daar wordt je toch even niet goed van? Want ja, iedereen vindt maar overal iets van tegenwoordig. En lekker anoniem achter je pc of telefoontje vandaan, kun je dan de meest erge dingen schrijven naar of over een persoon. Waarom dat dan? Snap jij die mensen, hebben ze niets beters te doen? Nee waarschijnlijk niet. Ja maar mam, diepe zucht, die reactie mogelijkheid kun je ook uitschakelen hoor.
Prima idee, maar dan kan ook niemand een duimpje geven als ze het leuk vinden dit te lezen.
Goh, en hoe zou je je website willen noemen dan? Tja er komen wat gekke voorstellen voorbij. De bloggende oma bijvoorbeeld. Afgekeurd. Loeder oma? Nee ook niet al te best. Het mag wel een positieve naam zijn, dus uiteindelijk komen we op geen reactie mogelijk. En wil je er dan geen reacties onder krijgen? Dan schakelen we dat uit.
Weet je, we beginnen gewoon en we zien wel, later kun je alles immers nog aanpassen?
Ik heb het volste vertrouwen in mijn dochter , als het aankomt op kennis van internet en social media. Ze is er tenslotte mee opgegroeid. Ik zie haar nog zitten, 4 jaar, achter de pc van papa. Die downloadde de leukste spellen, vooral leerzaam en op verzoek ook the sims en later habbo hotel. We hebben haar vooral ook de gevaren van het internet bijgebracht. En nu let ze er zelf scherp op, wat haar zoontje te zien krijgt.
En zo is dus het idee geboren om een blog te gaan schrijven. Vandaar dat ik nu achter mijn laptop zit en driftig zit te tikken. Wordt dat ding ook nog eens afgestoft! En geloof me, ik heb onderwerpen genoeg op de plank liggen. Elke dag komen er wel weer leuke anekdotes voorbij. Want die kleinzoon van me haalt wat stunten uit hoor! En ben ik soms eens sarcastisch of denk je, ze heeft een hoog irritatie level? Klopt helemaal, maar ik beloof met de hand op mijn hart, ik probeer me in te houden.
Fijne dag, geen reactie mogelijk.
0 notes