bestuursakkoordwater

[bestuursakkoordwater]

De Werkgroep Bestuursakkoord Water van KNW publiceerde in oktober 2013 hun onderzoek 'organisatorische handvatten'. Carleen Mesters en Dieter de Vroomen spraken sinds de ondertekening van het akkoord vele bestuurders, managers en operationele medewerkers van de ketenpartijen. Hun belangrijkste conclusie is dat een structuurdiscussie niet nodig is en dat 'de juiste stuurlui al aan boord zijn'. Belangrijk is dat de ambities gebundeld worden en het middenmanagement een prominente rol krijgt bij het operationaliseren.

[bestuursakkoordwater]

'Het management kan juist de motor zijn'

Bron: Vakblad H2O nr. 7/8, 2013 Interview van Carleen Mesters en Dieter de Vroomen over Bestuursakkoord Water

Carleen Mesters en Dieter de Vroomen, beiden zelfstandig adviseur, startten twee jaar geleden binnen Koninklijk Nederlands Waternetwerk een tijdelijke werkgroep om te onderzoeken wat het Bestuursakkoord betekent voor de waterprofessional. 

Ze organiseerden workshops, bezochten bijeenkomsten, deden literatuurstudie en hielden interviews met betrokkenen. Zij leerden dat er intensieve onderlinge contacten zijn, dat partijen best willen en kunnen samenwerken, maar dat er druk van buiten nodig is van bijvoorbeeld het Bestuursakkoord om samenwerking daadwerkelijk van de grond te krijgen.

De managementlaag lijkt het grootste obstakel. Mesters: "Het management is vooral gebonden aan interne processen en jaarcycli." De Vroomen: "In Nederland is alles prima op orde, we houden onze voeten droog en er komt schoon water uit de kraan. Organisaties zijn gericht op het garanderen van die zekerheid en veiligheid; op het registreren van afwijkingen. Samenwerking veroorzaakt afwijkingen en dús gaan er alarmbellen af." Maar managers kunnen volgens De Vroomen ook het voortouw nemen. "De middenlaag staat bekend als kleilaag, maar het management kan juist de motor zijn van de samenwerking, mits het daarvoor opdracht krijgt. Die managers moeten dan hun bestuurders helpen om deze opdracht te formuleren."

#management #motor #samenwerking #kleilaag

[bestuursakkoordwater]

“Iedereen wacht tot de ander wat doet”

Bron: Vakblad H2O nr. 14/15, 2012 Verslag van de Onderweg Naar Huisbijeenkomst door Antal Giesbers 

“De partijen in de waterketen moeten vooral door samenwerking 750 miljoen euro bezuinigen. Daarnaast denken we nog winst te behalen door inzichten te delen met derden, ook van buiten de watersector”, aldus Dieter de Vroomen, voorzitter van de werkgroep Bestuursakkoord Water op 20 juni tijdens een zogeheten regionale verkenning. Die bijeenkomst kende geen concrete doelen, maar was vooral een uitnodiging om te luisteren en mee te denken. Wel met een stok achter de deur, aldus hoofd distributie bij Oasen, Peter Mense: “Het is belangrijk dat hierin stappen gemaakt worden voordat de overheid beslissingen voor de watersector neemt. Want dan moeten we waarschijnlijk samenwerken op een manier die we niet willen.” 

De bijeenkomst werd bezocht door circa 50 mensen. Zoals de organisatoren gehoopt hadden, waren hierbij niet alleen de gebruikelijke partijen aanwezig, maar ook woningcorpo- raties, de GGD, kabel- en telecombedrijven en organisatiedeskundigen. Gemeenten waren niet vertegenwoordigd. Twee concrete casussen van Oasen moesten de toon zetten: laten zien hoe je kunt samenwerken en hoe dat besparingen kan opleveren. Met name dat laatste bleek een struikelblok.

Bij de eerste casus, de sanering van tien kilometer gietijzeren gasleidingen in een wijk in Gouda, wist Oasen wel te participeren in het gezamenlijk leidingen vervangen, maar toch werden de mogelijke voordelen niet gehaald, vertelde Jasper Meerman (hoofd leidingen): “Je bespaart doordat je de kosten van sleuven graven en herbestraten met elkaar deelt, maar omdat met name ieder organisatorisch zijn eigen traject heeft, kun je veel efficiëntievoordelen niet behalen.” Hetzelfde geldt voor de tweede casus: een tracé van circa 18 kilometer dijkversterking, waar over elf kilometer ook waterleidingen mee gemoeid zijn. “Er is bijvoorbeeld geen integrale sturing”, zegt projectleider ondergrondse infra Wouter van Herk, “en als een besparing voor nutsbedrijven kosten met zich meebrengt, dan zeggen die ‘nee’.”

Gezamenlijke doelen

Met de casussen in het achterhoofd werden in wisselende groepjes deelonderwerpen bij de kop gepakt: wat kan of moet anders bij het top- en middenmanagement en op de werkvloer? Daarnaast: wat zou van partijen buiten de keten te leren zijn? De deelnemers menen dat het topmanagement zich niet moet richten op zijn eigen doelen maar op gemeenschappelijke belangen, waarbij niet het bedrijf maar de klant centraal staat. Een onafhankelijke regisseur kan in de samen- werking alle neuzen dezelfde kant op houden. Het gebrek aan een gezamenlijk doel en de afwezigheid van een duidelijke regie worden ook geconstateerd in de samenwerking met derden. Het midden- management moet in samenwerkings- verbanden zijn werkwijze standaardiseren en niet steeds opnieuw het wiel uitvinden. Daarnaast moet risicomijdend denken plaatsmaken voor initiatief tonen en verder dan het eigen terrein. De werkvloer mag meer verantwoordelijkheid krijgen en kan zich meer als kennisdrager profileren. Basisvoorwaarde is: realistische opdrachten vanuit het middenmanagement. Het middenmanagement als motor dus.

Gebrek aan ambitie

Er is een duidelijke rode lijn aan te wijzen: van boven naar beneden moeten visie en inzicht gedeeld en gesynchroniseerd worden. Een onafhankelijke regisseur kan dan zowel als aanjager fungeren als geschillen beslechten. Door de gemeen- schappelijke visie met de hele organisatie te delen ontstaan heldere werkkaders, waardoor onnodige ruis en inefficiëntie worden voorkomen en de doelstellingen ook aan derden doorgegeven kunnen worden. Dit alles schept ook de voorwaarden om meer lef te tonen, want juist onduidelijkheid leidt tot onzekerheid. Er kleeft echter een groot ‘maar’ aan dit hele verhaal: de branche moet daartoe in actie komen. En toen De Vroomen de zaal vroeg: “Wat denkt u, gaat er nu de komende jaren wat veranderen?” was het antwoord toch eenduidig ‘Nee’.

“Er ontbreekt een maatschappelijke ambitie”, zo formuleerde mede-organisator Carleen Mesters het. “Niemand zegt: ‘Ik ga er mee aan de slag’. We wachten allemaal tot de ander wat doet.”

Vanuit de zaal werd opgemerkt dat veel mensen in de branche vastgeroest zijn en zich niet flexibel kunnen opstellen richting andere partijen in de waterketen. Dat leidde tot een oproep meer jongeren bij dit traject te betrekken, die minder gehecht zijn aan bestaande structuren of bedrijven. Daarnaast vond men het uiteindelijke doel niet concreet genoeg: “We moeten 750 miljoen bezuinigen per jaar. Dat komt neer op zo’n 3,5 miljoen per werkdag. Halen we dat? We moeten het meetbaar maken.” En toch: ondanks pessimisme over de ambitie van de branche was het opvallend hoe geanimeerd de bezoekers na de bijeenkomst met elkaar bleven discussiëren: in de zaal, in de foyer en buiten op de stoep bleven groepjes mensen tot lang na de afsluiting met elkaar in gesprek.

#leren van elkaar #wachten #maatschappelijk #maatschappelijke ambitie #praktijk #regionale verkenning #oasen

[bestuursakkoordwater]

Regionale Verkenning “Leren van elkaar” op 20 juni 2012

Carleen Mesters & Dieter de Vroomen

De Werkgroep Bestuursakkoord Water organiseert op 20 juni een Regionale Verkenning “Leren van elkaar”.

Wij willen onderzoeken of de ketensamenwerking van een project binnen de kaders van het BAW door meer kennisuitwisseling te verbeteren valt. En om wat voor soort kennis het dan gaat. In lijn met onze werkgroepdoelstellingen verwachten wij namelijk dat de betrokken ketenpartijen beter samenwerken en eerder hun doelen halen door inbreng van kennis en ervaring van de andere ketenpartners. Daarnaast verwachten we bruikbare inspiratie van sectoren die niets met BAW te maken hebben, maar die wel eerder met verbeteringen in de keten te maken hadden, zoals energie, kabel, bouw, zorg etc.

Deze aanname onderzoeken we middels een ‘World Café’ aan de hand van een actueel project: de vervangingsopgave van het leidingnetwerk van Oasen. De deelnemers bestaan uit de directe ketenpartners van dit project, de andere BAW-partijen en partijen van buiten de sector die eerder met ketenvraagstukken te maken hadden, zoals de energiensector. Er is ruimte voor circa 40 mensen van binnen en buiten de watersector.

Om de afstand tussen bestuur en werkvloer te overbruggen, nodigen we vooral bestuurders én technologen/experts uit van waterbedrijven, waterschappen en gemeentes. 

Wij zijn te gast bij Oasen in Gouda Aanvang: 16.00, einde ca. 19h00 (inclusief snack)

Inschrijven kan via: http://www.waternetwerk.nl/agenda/evenement/152/

[bestuursakkoordwater]

De kracht van de werkvloer: Zwaan-kleef-aan

Carleen Mesters

Zwaan-kleef-aan - hoe zat het ook al weer?

Het sprookje van de gebroeders Grimm gaat over een jongen die op een slimme manier uiteindelijk van de koning mag trouwen met de prinses. Hij staat open voor nieuwe ideeën, gebruikt de kracht van anderen om samen een moeilijke opdracht uit te voeren. De zwaan is de aantrekkingskracht van de jongen op zijn omgeving. Nou dat wordt wel ingewikkeld. 

Ik heb geprobeerd het sprookje te vertalen naar het Bestuursakkoord Water. De jongen is dan een technoloog bij een gemeente of een drinkwaterbedrijf. De prinses is zijn slimme evenknie in hetzelfde vakgebied binnen een waterschap. De koning is - pluralis majestatis - de bestuurders van deze partijen die de handtekeningen onder het BAW heeft gezet. En de zwaan? De zwaan is de aantrekkingskracht van de jongen op zijn omgeving.

Wanneer er wordt gesproken of geschreven over de moeilijke opdracht  BAW, dan valt mij twee zaken in het bijzonder op: 

Het enthousiasme van de koning op en het bijbehorend taalgebruik, met woorden als feitenonderzoek, optimaal organiseren, inhoudelijke borging, goede procedures, nieuwe manier van aanbesteden, samenwerken is moeilijk, monitoring heel belangrijk. Het BAW als bestuurlijk akkoord met bestuurlijke handtekeningen en een bestuurlijk feestje. 

De toenaderingspogingen tussen de jongen en de prinses, met pilots en verkenningen verspreid door het land.

En dan merk ik dat er iets wringt. Want ergens stokt de energie tussen bestuurder en werkvloer. Tussen de koning en de jongelieden. Ik zie de bestuurder die meent dat met het zetten van de handtekening de realisatie nabij is. Ik lees de roep van de politiek dat wetgeving nodig is als dit niet (snel genoeg) gebeurt. Ik beluister experts die een weg vinden buiten de gebaande paden. En in vraag mij af wat de watersector nodig heeft om haar transitie te realiseren. 

En op 28 maart 2012 dook er ineens een zwaan op, in de vorm van een bevlogen verhaal van “de werkvloer”. Een verhaal door de experts binnen de watersector over ROBOT, als symbool voor een andere manier van werken. De sprekers vertelden bevlogen hoe zij problemen hadden opgelost door hun werkproces drastisch te veranderen en projectmanagement los te laten. Gevoed door de frustratie van rigide hokjes en tijdrovende projectadministraties, gevoed door focus op waar het werkelijk om draait: veiligheid, droge voeten, betrouwbaar drinkwater. Met als resultaat: sneller, goedkoper en met veel meer werkplezier.  

Het verhaal werd met verbazing en oprechte belangstelling ontvangen. Verhalen van de werkvloer zijn zeldzaam op de vele bijeenkomsten in de watersector, en de wens werd vanuit verschillende kanten geuit om veel vaker inspiratie en ervaringen te delen en zo goede ideeën te verspreiden.  Een soort zwaan-kleef-aan dus, met bevlogen experts als drijvende kracht. Die over muurtjes vliegen en kijken naar wat nodig is, van buiten naar binnen en durven te leren van anderen. 

Zwaan-kleef-aan als kracht van de werkvloer.

[bestuursakkoordwater]

Bestuursakkoord Water: leren van elkaar

Bron: Vakblad H2O nr. 8, 2012

De werkgroep Bestuursakkoord Water van Koninklijk Nederlands Waternetwerk hield op 28 maart een OWNH-bijeenkomst ‘Bestuurs- akkoord Water: denkrichtingen en handvatten’. Trekkers van de werkgroep, Dieter de Vroomen (Goed adviseren, management en organisatieadvies) en Carleen Mesters (bestuur KNW), zeggen zeer tevreden te zijn over de uitkomst van die bijeenkomst.

“Dat klopt, er zijn circa 25 mensen naar de bijeenkomst gekomen, een mooi aantal voor een OWNH-bijeenkomst. Het Bestuurs- akkoord Water speelt vooral in bestuurlijke kringen en op directieniveau. Voor veel anderen geldt: men denkt dat er al veel aan gedaan wordt, dus dat ze zelf niet in actie hoeven te komen en ze zien onvoldoende de potentie. Deze bijeenkomst is daarom vooral een eerste aanzet om het onderwerp op de agenda te zetten en mensen er actief mee aan de slag te laten gaan.”

Het Bestuursakkoord Water stelt eisen aan de waterketen om goedkoper en efficiënter te werken, en volgens De Vroomen biedt dat ook veel mogelijkheden. “In andere branches, zoals de bouw en de zorgsector, bleek men tot een efficiëntieslag in staat toen er eenmaal wat druk van buitenaf werd opgelegd. In die situatie zitten wij nu, en ik

denk dat we kunnen leren van die andere branches. Het gaat om samenwerken, de dubbelingen eruit halen en optimaliseren. Er is, denken wij, veel kennis in de sector aanwezig om snel rendement te behalen.”

De bijeenkomst wist een breed scala van mensen te bereiken, van waterschappen en drinkwaterbedrijven tot overheidsinstanties en daarbinnen zowel mensen op strategisch als operationeel niveau. “Daardoor was de respons heel productief en waren er veel nieuwe inzichten. Zo is duidelijk geworden dat ogenschijnlijk tegengestelde belangen soms prima met elkaar te rijmen zijn, en dat je elkaar daarin kunt helpen. Dat is een kwestie van samen willen werken, maar ook goed kijken naar: wat willen we nou écht. Verder merkten we dat het belangrijk is om de mensen op de werkvloer de ruimte en verantwoordelijk te geven om zelf oplossingen te vinden en uit te voeren. Zo kom je makkelijker en sneller tot resultaat. Voor velen was het dan ook een eye opener om een bevlogen verhaal uit de praktijk te horen. Tot slot: qua organisatieniveau en lage kosten steekt onze watersector met kop en schouders boven het buitenland uit. Dat mogen we best aan de burger communi- ceren - en vertellen dat we efficiënter en goedkoper willen zijn, maar dat we de kwaliteit hoog houden.” 

[bestuursakkoordwater]

Managers en het imago van vakmensen

Dieter de Vroomen

De discussies over top en werkvloer herinneren me aan een onderzoek dat ik in de periode 2000-2006 deed. 

De liberalisering van de energiesector kwam in 2000 op gang, toen de grootste gebruikers hun leverancier kozen. De klassieke nutsbedrijven vervingen in rap tempo de technische vakmensen door commerciële krachten. Bij Nuon was ik de eerste marketingmanager van buiten, vanwege ervaring met echte klanten. Het nieuwe managent voerde dat beleid soms zo ver door, dat klanten wegliepen naar leveranciers die nog wel antwoorden op technische vragen konden geven. Dan maar een hogere prijs. 

Ik keek sindsdien met verwondering naar dat spanningsveld: vakmensen enerzijds, managers anderzijds. De energiesector bleek niet uniek. Het was niet alleen weid verbreid in de techniek, maar ook in de zorg, infra, het onderwijs, uitvoeringsorganisaties, overheden, defensie en nutsbedrijven. 

Steeds die manager die het beleid uitstippelt en op de centen zit. En de vakman die zijn creativiteit gebruikt om de doelen te behalen, binnen het budget. 

Mijn onderzoek was meer een verzameling van kwalitatieve inzichten, niet zozeer met getallen onderbouwd. Maar iedereen herkende het verhaal, van hoog tot laag, van  generalist tot specialist.

Mijn eerste artikel hierover heette "De technische dienst en zijn imago". Dat zou wel eens een bruggetje kunnen zijn naar de discussie over top en werkvloer in de watersector: beiden handelen uit volle overtuiging in het belang van de organisatie en beiden hebben elkaar hard nodig!

[bestuursakkoordwater]

Nieuwe piketpaaltjes

De eerste Onderweg Naar Huis bijeenkomst van de werkgroep BAW leverde interessante gezichtspunten op.

De doelen zijn gesteld, de handtekeningen zijn onderstreept door de conferentie van 8 maart jl. Maar nu nog even uitvoeren. Recentelijk vroeg een waterbestuurder zich af of het mogelijk was dat iets niet uitgevoerd zou worden, terwijl hij wel zijn handtekening had gezet. Hoewel dit grinnikend werd ontvangen, was het een mooie kapstok voor de discussie.

De belangrijkste inzichten zijn:

Maak samengestelde belangen. De partijen die nu al samenwerken krijgen er met het BAW ook een financiële doelstelling bij. Naast het leveren van goede kwaliteit. Vanwege ieders interne regelkringen kunnen er schijnbare tegengestelde belangen ontstaan. Dit wordt versterkt door 'koninkrijkjes'. Door samen te sturen op de samengestelde belangen is dit te voorkomen.

Luister naar de verhalen van de werkvloer  Op operationeel niveau is enorm veel creativiteit, inzet, loyaliteit en doorzettingsvermogen. Vaak wordt dat belemmerd door te veel management, regeltjes en formats, zoals gedetailleerde rapportages en ver doorgevoerd projectmatig werken. Problemen ontstaan vaak tussen de gestelde regels, tussen de kaders die door managers worden gesteld. Juist in die tussenruimtes ligt ook de oplossing: soms moet je niet managen of regelen, maar juist de vakmensen hun gang laten gaan. 

Nederland doet het goed met water, geniet er van "Nederland zit voor een dubbeltje op de eerste rang", aldus een deelnemer. In vergelijking met het buitenland is onze organisatie niet zo complex, zijn de kosten niet al te hoog en bovendien kunnen we nog verder verbeteren. Die successen mogen we best uitdragen. In Nederland en in het buitenland. 

[bestuursakkoordwater]

Denkrichtingen en handvatten ontwikkelen, 28 maart 2012

Het Koninklijk Waternetwerk organiseert op woensdag 28 maart 2012 een 'Onderweg Naar Huis bijeenkomst' over het Bestuursakkoord Water. De gelijknamige werkgroep onderzoekt hoe bij de invulling van het akkoord van andere sectoren en inzichten geleerd kan worden. 

Vier korte presentaties zijn de handvatten voor een verkennende discussie:

Erwin Heeringa van gemeente Nederlek zet een prikkelende visie neer over de benodigde cultuuromslag om de bezuinigingen te realiseren. Hij baseert zich daarbij op de samenwerking van de gemeente met zowel waterschap als drinkwaterbedrijf.

Walter van der Meer van Oasen licht toe wat het Bestuursakkoord voor Oasen betekent.

De themagroep Water & Maatschappij presenteert een bijzonder verhaal over een andere manier van werken bij Waternet (ROBOT) waarbij de focus op productie van drinkwater en verhoging werkplezier en kostenbesparing hand in hand gaan en de projectleider ineens een heel andere rol krijgt in de samenwerking.

Dieter de Vroomen geeft de inzichten uit de interviews die de werkgroep eind vorig jaar hield met diverse professionals in en buiten de sector. 

Klik hier voor details en inschrijving (kosteloos) 

De locatiesponsor van de bijeenkomst is Oasen in Gouda. 

#ONH #Waternetwerk #KWN #Oasen #Onderweg Naar Huis

[bestuursakkoordwater]

Afstand tussen top en werkvloer noodzakelijk voor behalen van doelen

In de nabeschouwing van de werkconferentie werd geconcludeerd dat de afstand tussen top en werkvloer nogal groot is. Dit bleek uit de discussies in de parallelsessies; in de dagen daarna was het ook op Twitter een onderwerp. Los van het BAW verscheen het onderzoek "Nederlandse medewerker weet niet wat de directeur doet". Deze afstand wordt opvallend vaak negatief uitgelegd, soms zelfs veroordelend: "mismanagement". Ook klinken er ambitieuze en meer onderzoekende geluiden: "daar ligt werk".

Die afstand is wenselijk en zal blijven. Het vormgeven van het Bestuursakkoord Water is een grote uitdaging, waarbij de crux niet zozeer zit in het samenwerken zelf. De uitdaging is nu om met behoud van de kwaliteit minder geld uit te geven. En, niet te vergeten, om dat geld ook daadwerkelijk te onttrekken. Daar is sturing voor nodig en daarmee ligt de grootste uitdaging op strategisch niveau, in de top dus. De essentiële vragen zijn: welke bijdrage gaan we leveren, welke doelen moeten we dus behalen, waar ligt de ruimte voor verbetering en wat is operationeel voor nodig. Dat vereist weliswaar intensief overleg met de werkvloer, maar het blijven strategische kaders.

De reden dat de genoemde afstand nog wel even zal blijven heeft te maken met de brede agenda van de top enerzijds en de specialistische focus van de operatie anderzijds. Op de werkvloer is het vaak duidelijk wat nodig is en waar de verantwoordelijkheden liggen. Op strategisch niveau is de agenda veel diffuser; naast de missie van de organisatie spelen andere zaken ook een belangrijke rol, zoals politiek, integrale langetermijndoelen, interne en externe verhoudingen, publieke opinie. De werkvloer wil graag snelle en eenduidige antwoorden, terwijl de top vanuit bredere perspectieven moet afwegen. 

Beide agenda’s zijn nodig voor een goede bedrijfsvoering, maar ze voeden ook de perceptie van afstand. De collega's in de top en op de werkvloer moeten dit van elkaar herkennen en erkennen. Dat versoepelt de samenwerking. Daarnaast helpt het om er veel en openlijk met elkaar over te sparren. Een constructieve en onderzoekende insteek van beiden is belangrijk, ook elkaar te helpen en hier op aan te spreken. Het klinkt eigenlijk eenvoudig, maar die weerbarstige praktijk....

#afstand #top #werkvloer #strategie

[bestuursakkoordwater]

Impressies conferentie 8 maart 2012

Sfeer

De 300 aanwezigen vormden ongeveer de top van de organisaties die zich met het bestuursakkoord bezighouden. Opvallend goede organisatie van de conferentie: mooie en goed bereikbare locatie, strakke regie op tijd, beeld, inhoud en detaillering. En aparte tafels voor bestuurders en directeuren. Tutoyeren, gemoedelijke en toegankelijke sfeer.

Staatssecretaris Joop Atsma

Het was niet zo moeilijk om mijn omgeving blij te maken met de 750 mio besparingen. De Tweede Kamer stelde wel eisen aan de kwaliteit van de diensten. De wetgeving is een soort stok achter de deur om de doelen te halen: We hoeven die vermoedelijk niet te gebruiken.

Panel van de ondertekenaars

VNG: door de crisis is er minder geld beschikbaar binnen de gemeenten. Daardoor wordt samenwerking gestimuleerd en het denken vanuit de 'eigen toko' meer verlaten. Provincies: de discussie over het bestaansrecht van het waterschap is niet meer van belang. Rijkswaterstaat: Alleen samenwerken als het echt nodig is, het is een middel om je doel te bereiken. Twee vormen: ieder wordt er apart beter van, dat is een minder duurzame relatie. Als je er samen beter van wordt is het wel een duurzame relatie. Het ondertekenen van het bestuursakkoord is een mooie dag, daarna begint het gedonder. Te vergelijken met een huwelijk.

Opvallend: in alle discussies is er een sterke koppeling naar de financiele resultaten. Over de burger of het maatschappelijk belang wordt nauwelijks gesproken.

Innovatie

De grootste voordelen zijn te behalen in de samenwerking tussen gemeente en waterschap. Drinkwaterbedrijven kunnen hun kennis van asset management inbrengen. Door het bedrijfsleven te betrekken ontstaat een innovatie-impuls.

Monitoring

Pieter Vermeer (Min Infrastructuur en Milieu) over monitoring van de prestaties: 1. kosten, 2. doelmatigheid. Wolter Odding (RvB Vitens): "Monitoring wordt vaak gezien als controle, maar zou inspirerend moeten werken."

Stimuleer samenwerking 

Oproep aan bestuurders over het ontwikkelen van de samenwerking:

geef nieuwe initiatieven de ruimte

steun nieuwe initiatieven steun

houd koers en enthousiasme.

Chris Kuijpers (DG Ruimte en Water) in de nabespreking

De watersector is een eigenaardige groep: kennen elkaar goed, zijn erg vriendelijk, helpen elkaar. Daardoor ontstaat zekere 'luiheid'.

Sterke focus op elkaar en binnen de waterwereld; daarbuiten is nog een hele wereld die we de resultaten moeten laten zien.

Afstand tussen top en betekenis op de werkvloer is groot. Dit blijkt uit de paneldiscussies over de goede bedoelingen en de soms basale vragen van de werkvloer in de parallelsessies.

"Ik neem mee naar de staatssecretaris:"

Er zit energie op en er is samenwerkingsbereidheid

Meer concretiseren, dichter op de werkvloer

Waterbedrijven betrekken, kennis en kunde, dieren moet wel een tandje bijzetten

Wereld buiten watersector benutten, topsectorbenadering, bedrijven inzetten

Innovatie breder inzetten in water.

#samenwaw #samenwerken aan water #bestuursakkoord water #werkconferentie