#λογικη

[portokali]

γενικα νομιζω παρ’ολα τα βηματα που εχουμε κανει τελευταια, η φαση του φεμινισμου στην ελλαδα σημερα βασιζεται σε ενα διπολο θηλυκου/αρρενωπου οπου αντιλαμβανεται ότι οποιαδήποτε εκφραση θηλυκοτητας = δεχεται σεξισμο (ισχυει) και οποιαδήποτε εκφραση αρρενωποτητας (ακομα και κουιρ) = εχει προνόμιο (δεν ισχυει) και με ορους οπως το “θηλυκοτητες” και αλλες τετοιες αερολογιες απλα διαγραφονται απο φεμινιστικους χωρους και συζητήσεις μπουτς και τρανσμασκ ατομα που οχι μονο ανηκουν εκει, αλλα επισης δεν απολαμβανουν Κανενα προνομοιο απο τη σισχετ κοινωνια και επισης δεχονται μισογυνισμο και τρανσφοβια οσο τιποτα αλλο κατω απ’τον ηλιο οπότε. απλα βαλτε το μυαλο σας να δουλέψει λιγο γαμω το στανιο <3

#ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ οχι δε θα μ'αρεζε το επομενο βημα να ειναι να βαζουμε αστερισκο στο οτιδηποτε και να λεμε ΕΝΝΟΩ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΣΙΣ ΣΤΡΕΙΤ ΑΝΤΡΕΣ #γιατι ειμαστε απλα 2 βηματα απο τερφισμο με αυτη τη λογικη #απλα ας παραδεχτουμε οτι ολοι ζουμε σε μια βαθια αρρωστη κοινωνια και ακομα και τα ατομα που οντως εχουν προνομιο πληγονονται απο αυτη #και απλα ας μη τρωγομαστε μεταξυ μας ή ακομα χειροτερα να στρεφομαστε εναντιων ατομων στη κοινωτητα χμ το σκεφτηκε κανεις αυτο; #και ας κανουμε λιγο αξουαλ ακτιβισμο. ιν κονκλουζιον απλα αυτο το ποστ που λεει nice dichotomy IDIOT! what lies outside of it? #e? e? E????? oeo even. #οκ αυτα. οκ το ρβ αλλα αν καποιος κανει σχολια ντισκορς κλπ και με ενοχλησει θα φαει μπλοκ #δεχτειτε το για το μαικ ντροπ που ειναι αν ειναι να κανετε ιντερακτ αρκετα συγχηστικα #mother tongue

[boulevard-of-broken-dreams6]

To guilty pleasure μου είναι να βλέπω μηνύματα που με κράζουν για να νευριάζω και να νιώθω πως είμαι καλύτερη από τα άτομα που με κράζουν.

#σαδ #ναι δεν ξερω αν βγαζει λογικη αυτο #αλλα με βοηθαει να νιωθω καλυτερη

[joniloy]

Απροσαρμοστη μα τελειως προσαρμοσμενη σε ο,τι και εαν

Σπασμενη μα τελειως κολλημενη για να μπορεσεις να την συνθλιψεις

Λυπημενη μα τελειως χαρουμενη για να μετραει ακομη στιγμες που πηγε να κλαψει απο τα γελια

Αστεγη μα παντα στεγασμενη στα ονειρα των αλλων

Τρελη μα τελειως λογικη για να καταλαβει ποτε ερχεται η ωρα για να κανει πισω

Αναποφασιστη μα τελειως αποφασισμενη για να αλλαξει τα παντα που δεν τη γεμιζουν

Αγελαστη μα παντα γελαστη οποτε καλειτε να κοιταξει πισω

Απιστη μα παντα πιστη σε ολα αυτα που την αγγιζουν

Ατερμονη αντιθεση/μα παντα κουμπωνει το γυαλι πριν καν ραγισει/Αφυσικα ανιδιοτελης χωρις καν ποτε να σε αγγιξει/

[alatismeni-theitsa]

Submission:

Smyrna 1919-1921

Καλησπέρα!

Τις προάλλες κυκλοφορούσε αυτό το βίντεο, (ή μάλλον μερος του) στο X, δεν το ‘χα ξαναδεί,

https://m.youtube.com/watch?v=UItbTDsU44U&pp=ygU7zrzOtc69zrXOvs61zrTOtc-CIM66zrHOuSDOts6_z4XOvM-Azr_Phc67zrnOsSDPg868z4XPgc69zrc%3D

δεν ξερω αν το 'χεις δει, το 'φτιαξαν και έγχρωμο, συγκινήθηκα. (Τι σου'ναι η τεχνολογία ρε φίλε)

(Είχαν βάλει αυτή την εκτέλεση της Κατερίνας Παπαδοπούλου να το συνοδεύει, πολύ πιο ωραίο

https://m.youtube.com/watch?v=O7oP8tYKXKk&pp=ygUuzrzOtc69zrXOvs61zrTOtc-CIM66zrHOuSDOts6_z4XOvM-Azr_Phc67zrnOsQ%3D%3D )

ΥΓ. Το άτομο που το πόσταρε έγραψε: “αυτές τις μέρες που ακούμε για σύμφωνα "φιλίας” και άλλα τέτοια, να θυμόμαστε και πώς ήταν η Σμύρνη τότε και τι της έκαναν μετά"

=======================================

Απαντηση

Καλησπερα, σε ευχαριστω για το βιντεο! Ειναι πολυ μεγαλη η διαφορα πριν και μετα την καταστροφη της Σμυρνης. Ειμαι της αποψης οτι οι ανθρωποι δεν εχουν πολλα να χωρισουν και οτι οι κυβερνησεις και οι υποκινητες οργανωσεων ειναι που συνηθως εχουν το θεμα. Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ξεχναμε και την σταδιακη γενοκτονια που υπεστησαν οι Ελληνες ηδη απο το 1916, και το πως η πιο λαμπρη πολη με Ελληνικη παρουσια καταστραφηκε ολοσχερως - οχι σαν λογικη απαντηση στην προοδο του Ελληνικο στρατου, αλλα απλα σαν πραξη καταστροφης γιατι μιλαμε μια κυριως αμαχο πληθυσμο που σφαχτηκε. Και ακομα βλεπω Τουρκους στο ιντερνετ να λενε πειραχτηκα “σας μαθαμε κολυμπι” χωρις να εχουν πραγματικη ιδεα τι σημαινει αυτο. Θα ηθελα να δω τις δικες τους οικογενειες στις οχθες της Σμυρνης εκεινες τις μερες... Ακομα θα κλαιγανε

#answered #smyrna #greek genocide #submission #ottoman empire

[nofuckinlabels]

Απο την οδύσσεια μεχρι την μανταμα μπατερφλαι, ολους τους γοητευει εκεινο το ειδος αγαπης που δεν χρειαζεται να τρεφεται απο τιποτα. Εκεινος το ειδος αγαπης που μενει στον δερμα σου σαν σημαδι γεννησης, και το κουβαλας παντου μαζι σου χωρις να χρειαστει να δεις η να μιλησεις στον αλλον για χρονια

Εκεινο το ειδος αγαπης που σε κανει να δημιουργεις διαλογους με τον εαυτο σου απλώς για να τους κρατησεις ζωντανους

Καποιες φορες ο Οδυσσέας επιστρεφει στην Ιθακη και ανταμώνει με την Πηνελοπη

Καποιες αλλες ο Πινκερτον επιστρεφει για να ξεριζώσει και αλλα κομματια και η μπατερφλαι ξεψυχα

Ο κοινος παρονομαστης ομως ριναι οτι η αγαπη: ανεξαρτητα απο την εκβαση ειναι υπομονετικη και αυτοτροφη

Το μεγαλειο της αγαπης ειναι οτι αντικρούει ολους τους νομους

«Ολα επιτρεπονται στην αγαπη και στον πολεμο»

Και τα δυο αποτελουν καταστασεις αναγκης. Καταστασεις που συχνα σε εξαθλιώνουν, σε κανουν να χανεις καθε λογικη

Σε κανουν ν ξανασμιξεις με τα πιο ζωώδη ενστικτα σου

[theos-kai-kratos]

Θα ήθελες να περιγράψεις το αίσθημα;

αφου το ζητας με τοση ευγενεια, η δικη μου εμπειρια ειχε ως εξης:

ειναι ενας συνδιασμος πληρους αγνοιας και γνωσης. νιωθεις σα να μη γνωριζεις τιποτα και ταυτοχρονα, σα να γνωριζεις οσα εχουν σημασια. οι σκεψεις σου ειναι ατερμονες και δεν εχουν καμια λογικη συνοχη, ενω συναμα ξερεις πως το μονο πραγμα που θελεις, ειναι να καταληξεις με εκεινο το ατομο. ενα ατομο που ξαφνικα νιωθεις πως ειναι πιο ομορφο απο ο,τιδηποτε ανουσια ομορφο ειχες δει μεχρι τοτε στη ζωη σου. καθε ιχνος αγχους για οτιδηποτε αλλο μπορει να να σε απασχολουσε μεχρι στιγμες πριν εξαφανιζεται κι η οραση σου επικεντρωνεται μοναχα σε ενα ατομο, το οποιο για καποιο λογο, ενω δεν το γνωριζεις καθολου, εισαι πεποισμενος πως εχει τεραστια σημασια για σενα

[apopsyxhs]

Ετσι εγκλωβιζεις τη λογικη μου οποτε σε εχω αναγκη

#kako #rap

[xehasmenesithakes]

(Αμα αυτο το γραμμα δεν ειναι για σενα απλα συνεχισε να σκρολαρεις)

Σου γραφω ξανα.Οχι λογοτεχνικα.Τρεμουν τα δαχτυλα μου στην ιδεα οτι ηρθε η στιγμη που εγω γραφω αυτο το γραμμα.Δεν ειναι απο αυτα τα γραμματα που περιμενουν απαντηση και αυτο στο λεω απο τωρα.Δεν ξερω απο που να ξεκινησω.Ειμαι θυμωμενος μαζι σου και τελευταια χανω την ελπιδα μου.Δεν μαρεσει ετσι οπως διαχειριζεσαι τα πραγματα,ετσι οπως διαλεγεις να τα κανεις.Εχει περασει καιρος.Αρκετος και θα πρεπε να χεις προσπαθησει να δυεισδυσεις,βαθυτερα σε οσα λες οτι σε πονανε.

Δεν καταλαβαινεις ποσο θελω να ρθω να σε πιασω απο το χερι να σου εξηγησω που κανεις λαθος στην οπτικη σου,ποιο ειναι αυτο που οντως πρεπει να παρεις απο ολο αυτο,ασχετως με εμας.Μα για σενα ειναι ολα ασπρο μαυρο και γω σου μιλαω για ολα τα αλλα χρωματα.

Οσο αποφευγεις να αναλαβεις την ευθυνη των πραξεων σου καθυστερεις το μαθημα που εχεις να παρεις απο μια κατασταση.Αυτο ειναι ενα απο τα πραγματα που εμαθα,αυτους τους μηνες.Βιωσα πονο προκαλεσα πονο,το ιδιο και εσυ,τεινεις να ξεχνας το δευτερο.Παρολα αυτα δεν θελω να μετρησουμε τους πονους μας,ουτε να αγωνιστουμε για το ποιος φερθηκε χειροτερα για το ποιος αγαπησε περισσοτερο.Εχει περασει ο καιρος για αυτα,τα καναμε.Ουτε να σου πω οτι ειμαστε πατσι θελω.Το μονο που θελω ειναι να καταλαβεις οτι για να αντιληφθεις βαθια μια κατασταση πρεπει να την βιωσεις απο ολες τις πλευρες και για να το κανεις αυτο πρεπει να διοχετευσεις οτι ενσυναισθηση υπαρχει μεσα σου.Να σε βιωσεις απο τα ματια του αλλου,απο την καρδια του.Ετσι πιστευω.Ειναι δυσκολο αλλα μπορει να γινει ως ενα βαθμο.Εγω αυτο προσπαθω.Σε νιωθω γιαυτο υπομενω τους τροπους σου.Σε νιωθω γιαυτο δεν σου επιτεθηκα ποτε μου οσο και αν με πονας.Καο τωρα σε νιωθω και γιαυτο ξερω οτι ολο αυτο που φανταζομαι,εμενα να σου λεω και εσενα να καταλαβαινεις ειναι τοσο σουρεαλ.Παρολα αυτα ολα ετσι λειτουργουν για να κατανοησουμε κατι πρεπει πρωτα να το νιωσουμε.Και για να νιωσουμε πρεπει να γκρεμισουμε τα ορια της υποστασης και της ατομικοτητας μας.

Εχω επενδυσει παρα πολλα απο μενα σε σενα.Κανεις λαθος.Ανοιχτηκα σταδιακα αργα αλλα το κανα σιγα σιγα.Σιγουρα ειχε κιαλλο αλλα ήτανε ηδη η καλυτερη μου προσπαθεια,κριμα που ουτε αυτο δεν εχει μεινει να εκτιμας πια.Εγω σε εμαθα να ακους,εγω σε εμαθα να μη ειναι η κριση η πρωτη σου αντιδραση.Εγω αφοπλισα καθε αμυντικο σου μηχανισμο.Και ναι παντα ειχαν σκεψη και προσοχη οτι εκανα και ελεγα γιατι ηξερα ποσο λεπτες πρεπει να ναι οι κινησεις μου για να μην σε ποναω σε τιποτα.Να καταλαβω τι σου λειπει,να γινω αυτο που εχεις αναγκη.Εχω κουραστει να βλεπω τι λες εχω κουραστει να με μειωνεις εχω κουραστει και αυτο τελειωνει εδω.Αφιερωσα σε εσενα ολη μου την καρδια ολη μου την φαια ουσια,εκανα την καλυτερη προσπαθεια της ζωης μου,δεν υπηρχε καν το εγω μου οταν ειχε να κανει με εσενα.

Ενιωσες λες αφεθηκες λες.. βιωσες ενα αποτελεσμα αλλα δεν καταλαβαινεις ποση προσπαθεια στα παντα υπηρχε απο μενα.Και οχι επειδη ειχαμε σχεση οχι επειδη ησουν η κοπελα μου,ειχα κιαλλες δεν ηταν ετσι.Ηταν η πρωτη φορα που εκανα συμφωνια με τον εαυτο μου να κανω το καλυτερο μου,και να τα επενδυσω ολα.Δεν αντεχω αλλο να αισθανομαι την ανικανοποιηση σου και αφου χωριστικαν οι δρομοι μας και ειδα ποσα πραγματικα δεν κατλυπτα και ποσα ακουσα να λες,απογοητευτηκα διπλα.Εγω ξερω οτι τις δικες μου υπερβασεις δεν τις εφτασες εσυ στο ελαχιστο.Και καθεσαι εδω να μου μιλας για προδωσια.Αλλα να σου πω κατι εγω αισθανομαι προδωσια.Γιατι εγω σε αγαπαω χωρις παραμετρους χωρις συνθηκες και χωρις περιεχομενο και δεν με νοιαζει το πως.Αλλα εσυ η τοση αγαπη που χεις ταξει εχει ορους Εχει ταβανι.Εγω αισθανομαι προδωσια ακομα με το ποσο επιφανειακα διαλεγεις να αντιμετωπισεις τα πραγματα,με αυτα που γραφεις καθε μερα και δεν θα συνεχισω να το κανω αυτο σε μενα.Ξερεις τι.. λατρευα που ενιωθα οτι η σκοπια μου για τον κοσμο σου εδινε ερεθισματα να εξελισσεσαι με τοσο ωραιους τροπους,ισως γιαυτο τωρα εχω τοσο πολυ αναγκη να σου εξηγησω.Εχεις ομως ολα τα εργαλεια και το να κτισεις αυτη τη λογικη ειναι κατι που θα πρεπει να το κανεις μονη σου επειδη το επιλεγεις εσυ.Δεν μπορω να κανω τα βηματα για σενα και ξερω οτι και αυτα που γραφω καμμενα λογια ειναι.

Εχει παψει να περναει απο το χερι μου.Αλλα μου ειναι τοσο δυσκολο να το δεχτω ρε φιλε.Οτι δεν μπορω να κανω τιποτα,τιποτα για σενα,τιποτα για εμας.Και χω τον εαυτο μου σε μια διαρκη αναμονη και μια τεραστεια αρνηση να το δεχτω οπως ειναι.Να δεχτω οτι εχω χασει εναν πολυ δικο μου ανθρωπο.Και οτι ετσι ειναι. Και απλα περιμενω να εμφανιστεις απο καπου και ξεκλεβω απο εσενα απο κατι δικο σου απο οπου μπορω ακομα και απο τις προσβολες σου σε μια σελιδα για να νιωθω ταχα ενωμενος μαζι σου και οτι εισαι εδω.Αλλα κοροιδευω τον εαυτο μου γιατι δεν εισαι και δεν αφηνω τις πληγες μου να κλεισουν.Και δεν γινεται να συνεχίσω να το κανω αυτο.Εχω προσπαθησει παρα πολυ για σενα και οταν ειμασταν μαζι και οταν δεν ειμασταν και αμα πραγματικα δεν καταφερες να αντιληφθεις το ποσο βαθια μεσα μου μπηκες τοτε ισως εσυ να μη μπορεις να το αναγνωρισεις.Γιατι εγω στο εδειξα με ολους τους τροπους που ειχα.Βλεπω τι γραφεις και πως με τον τροπο σου με μειωνεις.Δεν μπορω αλλο να εκθετω τον εαυτο μου ετσι σε σενα,δεν εχεις καμια καλη προθεση απεναντι μου πλεον.Σκεφτομαι αν μπορουσες να βιωσεις τον αντικτυπο των δικων σου πραξεων ��οσο διαφορετικα θα τα εγραφες.Αλλα τι σημασια εχει πια..Εγω ξερω οτι αυτο που σου προσφερα ειναι ξεχωριστο και πολυτιμο απο την αρχη ως το τελος και μετα απο αυτο.Αν εσυ εχεις αλλη αποψη,εισαι ελευθερη να την κρατησεις,δεν μπορω αλλο να συνεχισω αυτο το παιχνιδι.Το χω καταλαβει πια δεν εχει να κανει με μενα,ειναι η αισθηση του ερωτα και της πληρωτητας που σου λειπουν και ναι σε αυτα οντως ανεβασα τον πιχι.Γιαυτα ομως μπορω να σου υποσχεθω οτι θα τα χεις και οτι ειναι θεμα χρονου γιατι ετσι ειναι η ζωη.Θα μπορουσα να σου γραψω παραγραφους μονο και μονο για να μη τελειωσει αυτο το γραμμα και να μην χρειαστει να αντιμετωπισω την αληθεια,αλλα εχω πλατιασει ηδη πολυ και δεν θα λεγα κατι που δεν εχω ξαναπει.Αυτα… πρεπει να αφησω τις πληγες μου να κλεισουν,κανε και συ το ιδιο.Θα κανω εγω το δυσκολο κομματι και θα μας λυσω για να θεραπευτει επιτελους αυτη η πληγη,ελπιζω να καταλαβαινεις.Γιαυτο λοιπον σεβασου με και μην μου στειλεις μην επιχειρησεις καμια επικοινωνια μην ξανασχοληθεις μαζι μου και οσο για την σελιδα σου εδω ειναι η τελευταια φορα που μπαινω.Ξερω οτι παλι δε θα καταλαβεις αλλα ετσι κιαλλιως εγω δεν ειμαι ηδη;’Ο κακος’;Αυτα λοιπον.

Να προσεχεις τον εαυτο σου και να εξελισσεσαι

[eternal-echoes]

“In all honesty, one must observe that in the late Middle Ages we find trends in theology which would sunder this synthesis between the Greek spirit and the Christian spirit. In contrast with the so-called intellectualism of Augustine and Thomas, there arose with Duns Scotus a voluntarism which, in its later developments, led to the claim that we can only know God's voluntas ordinata. Beyond this is the realm of God's freedom, in virtue of which he could have done the opposite of everything he has actually done. This gives rise to positions which clearly approach those of Ibn Hazm and might even lead to the image of a capricious God, who is not even bound to truth and goodness. God's transcendence and otherness are so exalted that our reason, our sense of the true and good, are no longer an authentic mirror of God, whose deepest possibilities remain eternally unattainable and hidden behind his actual decisions. As opposed to this, the faith of the Church has always insisted that between God and us, between his eternal Creator Spirit and our created reason there exists a real analogy, in which - as the Fourth Lateran Council in 1215 stated - unlikeness remains infinitely greater than likeness, yet not to the point of abolishing analogy and its language. God does not become more divine when we push him away from us in a sheer, impenetrable voluntarism; rather, the truly divine God is the God who has revealed himself as logos and, as logos, has acted and continues to act lovingly on our behalf. Certainly, love, as Saint Paul says, "transcends" knowledge and is thereby capable of perceiving more than thought alone (cf. Eph 3:19); nonetheless it continues to be love of the God who is Logos. Consequently, Christian worship is, again to quote Paul - "λογικη λατρεία", worship in harmony with the eternal Word and with our reason (cf. Rom 12:1).[10]”

- Pope Benedict XVI, MEETING WITH THE REPRESENTATIVES OF SCIENCE - Aula Magna of the University of Regensburg, 12 September 2006

#Catholic #Christianity #quotes #Pope Benedict

[mila-moy-gia-to-apeiro]

Αυτο που πιστευουν στο χωριο οτι εχω γκομενο απο θεσσ και οταν μιλαω με κάποιον απο θεσσ νμζει οτι εχω γκομενο απο κατω 🤯🤯🤯 ΠΟΙΑ Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΣ ΠΟΥΜΕ;

[karudoulaa]

Και κει που σε βρισκω,παλι σε χανω.

Και πει που παω να ανασανω,ξαφνικα ασφυκτιω.

Δεν αντεχω αλλο μακρια σου το καταλαβαινεις;

Με ελουσε το αγχος το Αυγουστιατικο μηπως και τυχον σε δω.

Ηλπιζα αυριο να σε αντικρισω εστω και απο μακρια.

Να χαθω για κλασματα δευτερολεπτου σ' αυτα τα πρασινα,μεγαλα ματια που ερωτευτηκα.

Να επικοινωνησουμε δειλα δειλα με τον ξεχωριστο αυτο τροπο με τον οποιο γνωριστηκαμε και ποτε δε θα ξεχασω..

Μου λειπεις..και οσο ξερω οτι αυριο δε θα σε παρω αγκαλια,να σε νιωσω,με ποναει.

Με ποναει ακους;

Ακους το ειναι μου,που σπαει σε κομματια;

Εφτασαν οι 10 μερες μωρο μου,εφτασαν κι εσυ εισαι εδω, μονο νοερα..μια ανασα απ το σωμα μου,μια ανασα απ τη λογικη.

#greek tumblr #greek blog #greek posts #γρεεκ ταμπλρ #ελληνικα ποστ #ελληνικο tumblr #greek quotes #γρεεκ ποστς #ελληνικα στιχακια #ελληνικα κουοτς #ελληνικο μπλογκ #ελληνικό ταμπλερ #ελληνικο ποστ #ελληνικα λογια #λογια αγαπης #λογοτεχνία #ποιηση #ιστορια αγαπης #γκρικ στιχακια #γκρικ ταμπλερ #γκρικ μπλογκ #γκρικ ποστ #γκρικ κουοτς #γρεεκ κουοτς #γρεεκ στατους #γρεεκ στιχακια #γρεεκ quotes #γρεεκ τυμβλρ #γρικ ταμπλρ

[aestharia]

Υπάρχει κάτι ανώτερο από την λογική; Όχι σε ομορφιά ή συναισθηματικά. Θα μπορούσε να υπάρχει το ασαφές Ανώτερο χωρίς συγκεκριμένα ορθολογικά χαρακτηριστικά; Εσύ πιστεύεις σε ένα μερικώς Προσωποπαγές Σύμπαν, δηλαδή όχι σε καθαρή προσωπότητα/ σαφή υπερφυσικό νοήμονα.

Σε ενδιαφέρει να πιστεύεις ότι σου αρέσει ή σε ενδιαφέρει να κατανοήσεις την ορθολογική θεμελίωση του κόσμου;

Αιτιολογείς την μεταφυσική σου κοσμοθεωρία, ή μόνο σου κριτήριο είναι η αρέσκεια/ να σου αρέσει.

Αν ισχύει ό, τι σου αρέσει η Θεά είσαι εσύ, οπότε δεν υπάρχει Θεός.

Δεν ειναι θεμα ανωτερου-κατωτερου ερωτηματα που με την λογικη απαντας δεν απαντωνται μεταφυσικα και το αντιστροφο με την λογικη για αυτο αλλωστε μια απαντηση καταλυτικη δεν εχει δοθει σχετικα με την δημιουργια του συμπαντος και τι επεται μετα θανατον οπως πολλα αλλα που ειναι πολλα και δεν μπορω να μακρηγορώ εδω. Αυτος ειναι ο λογος για τον οποιον δεν κατανοεις την σκεψη μου την πιστη δεν την εξηγεις λογικα την αισθανεσαι, την νιωθεις σου ειναι ορμεμφυτη. Κατανοω αυτοπου λες οτι πολλες φορες ειναι ο τροπος του ανθρωπου να χρυσωσει το χαπι του θανατου εχοντας την λογικη οτι καποτε θα παμε καπου καλυτερα αλλα ειναι πολλα περαν αυτου.Και αν το παμε με αυτη την αποψη που ενατερνιζεσαι και εσυ εισαι ο θεος των δικων σου αντιληψεων αφου υποστηριζεις με θερμη μια οπτικη καθαρα ορθολογιστικη γιατι εξυπηρετει την δικη σου οπτικη σχετικα με το πως βιωνεις τον κοσμο. Στις θεωριες που αναπτυσσεις υπαρχουν αποψεις και αλλες θεωριες που κατα καιρους εχουν διατυπωθει και τις αντιμαχονται κι μαλιστα με ευλογα επιχειρηματα αλλα επιλεγεις απο αυτα να κρατησεις τις αλλες που ειναι πιο κοντα στον τροπο που αντιμετωπιζεις την ζωη, μηπως και αυτο αντικατοπτριζει την βουληση σου να εξηγεις τα παντα με την λογικη και να ανατρεχεις σε ορθολογιστικες απαντησεις σχετικα με γεγονοτα που υπερβαινουν του οντος; Μηπως η τοση σου εμπαθεια σε αυτη την λογικη σε εμποδιζει να θεσεις ερωτηματα; Η αληθεια αναζηταται οταν απαλλαγομαστε απο φανατισμους και δεν εμμενουμε σε μια συγκεκριμενη θεωρηση των πραγματων. Για αυτο τον λογο αυτο που εσυ αποκαλεις αοριστο ειναι ενα κενο σημειο που δεν μπορουμε να γεμισουμε αν δεν αμφισβητησουμε οσα ηδη πιστευουμε και δεν ερθουμε σε ρηξη με τις ιδιες μας τις πεποιθησεις.Με την λογικη απαντας στα εγκοσμια , στα υπερφυσικα ακουμπας αλλου.

[artisticsoulsblog]

Αφηστε εξω απο τον ερωτα την κοινη λογικη, ειναι αισχρη και επικινδυνη.

Ι.Φ.

[xanwtamualamou]

Ζουμε που ζουμε σε εναν κοσμο σκατα

Ελα μαζι μου να φτιαξουμε εναν δικο μας κοσμο

Με τρελα με ελευθερια χωρις λογικη

Να λεμε για τους πονους μας και να γελαμε επειδη θα μαστε μαζι και πλεον τιποτα δεν θα μας ποναει

Μια μερα θα ξαναρθω να σε δω....

#greek tumblr #romance #anarchism

[koeenoyokan]

καπου μαλλον παραπάτησα γιατι πια δε ξερω που βρισκομαι. σαν νεα άνθη να ξεφύτρωσαν απ’το χώμα.εγω που ελεγα πως παντα θα ξερω που παταω και που βρισκομαι, τωρα βρισκομαι χαμενη μεσα σε δυο ματια. χαμενη αναμεσα σε λεξεις που δεν ικανοποιούν την αισθηση. χαμενη σε νοήματα κρυμμένα. ειχε καιρο να με συνεπάρει ετσι το μυαλο μου. ειχα καιρο να εχω καιρο. γινομαι τοσο γλυκανάλατη μα τ’ορκιζομαι δε κυριαρχεί καμια λογικη εδω που φτασαμε. καθε ειδοποιηση στο κινητο ελπιζω να ‘ναι απο σενα, μα δεν αργω να προσγειωθω. καθε ευχη μου στις 11:11 σε κρυβει μεσα. με χανω και με ξανα βρισκω μεστη μερα χιλιες φορες, κι αλλες τοσες περνας φευγαλέα απ’το νου μου.τοσο γρηγορα που δε μπορω να συγκρατήσω το προσωπο σου. καποιος μου ειπε πως αυτο συμβαινει γιατι την στιγμη της επαφής, το σωμα συγκρατεί το συναισθημα περισσοτερο απο αυτο που αντικρίζουν τα ματια. βγαζει νοημα. μπορει και οχι. δεν το ξερω. αυτο ομως που ξερω σιγουρα ειναι πως θα συνεχισω να κουβαλαω τον αναπτήρα μου μαζι, να σου ανάβω το τσιγαρο, και τα χρονια να γινουν απο επτα, εκατόν επτα και καπως ετσι ισως να μοιραστούμε δυο στιγμες παραπανω απο το σύνηθες. για να μπορω και εγω να ακουω τις μουσικες μου χωρις να μου καιει ολο μου το σωμα η μορφη σου

[missdevildoll]

εισαι δυναμικος χαρακτηρας ...συνεχεια ακουγα ../

εγω αντιθετως νιωθω οτι με περιγελουν, οτι βλεπουν ποσο αδυναμη ειμαι και μου λενε το αντιθετο για να περνω κουραγιο.

νιωθω πολυ υποχρεη στους ανθρωπους που μου μιλησαν με φιλησαν με αγκαλιασαν και προσπαθησαν να με αγαπησουν και να με καταλαβουν. εδω που φτασαμε θα επρεπε να νιωθω ευγνωμων που μερικοι προσπαθησαν κιολας για μενα. να με βοηθησουν να με σωσουν να με κανουν να σηκωθω χωρις να υπολογιζουν τον βαλτο που ειμαι μιση βουτηγμενη μια ζωη και απλα φωναζω βοηθεια στους περαστικους ξερωντας οτι ειμαι ξοφλημενη. μονο και μονο για να μου πιασουν το χερι για λιγο πριν βουλιαξω στο βαλτο που γεννηθηκα. πριν ξαναμπω μεσα απο την κοπρια που βγηκα. νιωθω οτι λερωσα την μανα μου . πως τα καταφερε και με γεννησε τελικα. λογικο μετα να μην με θελει και να μην με αγαπαει . γιατι να με αγαπαει εξαλλου. τι ημουνα. ημουνα το εκθαβωτικο τελος ενος ερωτα. εκει που σταματησε ο ερωτας και ηρθε ο σπορος και ολα χαλασαν και τιποτα απο τοτε δεν πηγε καλα. μου ελεγε η μανα μου οτι ολα στραβωσαν στη σχεση της με τον πατερα μου οταν ηταν 5 μηνων. και με απορια παντα την ρωτουσα...

και ρε μανα μεχρι να γινεις 5 μηνων ο πατερας μου ητανε ο τελειος αντρας? δεν ειχε δειξει σημαδια οτι ητανε ενας αλκολικος ανευθυνος πατερας και κακος συζυγος ? μολις εγινες 5 μηνων βγηκαν ολα στην επιφανεια?

(σιγουρα οχι) απλα φανταζομαι αυτους τους δυο ανθρωπους να μαθαινουν τον ερχομο του παιδιου τους ενω δεν εχουν καν σκοπο να κανουν παιδια. δεν εχουν καν παντρευτει . ειχαν απλα μια σχεση. η μητερα μου φοιτητρια ο μπαμπας μου σερβιτορος/ με καποια χρονια διαφορα.. 7 ? 9? 10? δεν το συγκρατησα και πολυ γιατι δεν με ενοιαζε .

εν τελη γεννηθηκα και απο τοτε τιποτα δεν ητανε σωστα.

ουτε ο μπαμπας μου ειχε το κοριτσακι του και την γυναικα του

ουτε η μαμα μου ειχε το κοριτσακι της και τον συζυγο της.

ουτε εγω ειχα τον πατερα μου και την μητερα μου αγαπημενους.

στα 19 μου εχασα και τον ''κακο΄΄ πατερα. Αυτοκτονησε.

αυτο στην αρχη δεν με σοκαρε γιατι το ελεγε οτι θα το κανει.

απλα ποτε δεν καταλαβα πως γινεται να αυτοκτονισει ενας ανθρωπος που ειναι τοσο κακος? γιατι εχω δει κακους ανθρωπους στην ζωη μου .. και δεν εχουν τυψεις.. δεν τα πνιγουν στο ποτο τα λαθη τους. δεν ειναι πνιγμενα τα ματια τους στην θλιψη. οι κακοι ανθρωποι κανουν συνειδητα κακα πραγματα και με δολο. ο πατερας μου δεν ηξερε προφανως τι εκανε και πως τα εκανε και πως θα επηρεαζε τους γυρω του.

ετσι ακριβως εγω δεν αντιλαμβανομαι ποσο περιττη ειμαι, ενω συνεχεια κουβαλαω ενα μυαλο να μου λεει . εισαι αχρηστη ψοφα. και που προσπαθεις τσαμπα προσπαθεις , δεν θα τα καταφερεις ποτε. δεν σου αξιζει η ευτυχια ουτε η επιτυχια. σου αξιζει η δυστυχια . σου αξιζε να αποτυχεις σε ολα . σου αξιζε να εισαι δυστυχισμενη απο μικρη μεχρι τα 30. και εγω απλα θελω ολο αυτο να τελειωσει. δεν αντεχω να ακουω τον ευατο μου την λογικη μου τους αλλους. απλα κουραστηκα βαρεθηκα. θελω απλα να φυγω πανω σε μια αγκαλια. να φυγω εστω πανω σε μια αγκαλια που με ηθελε να φυγω και με αγκαλιασε για να μου το κανει πιο ευκολο. οχι αλλες αγκαλιες παρηγοριας ενω δεν με θελουν εδω. οχι αλλες αγκαλιες γιατι νιωθετε τυψεις που σκουζω. οχι αλλες αγκαλιες γιατι μου λειπουν. θελω μια και καλη και να φυγω ηρεμη υσηχη γαληνια. για μια φορα στην γαμημενη ζωη μου να βιωσω αυτη την αφεση, την ηρεμια και την πληρη παραδοση . δεν μπορω να το ελεγξω. δεν το ελεγχω. δεν θα μαθω να το ελεγχω ποτε. με τρωει .

σωστε με