#henk van den berg | Explore Tumblr Posts and Blogs

jurjenkvanderhoek · 7 months

Text

WIELERKNECHT HENK OP KOERS IN HET LIGHT VERSE

Is Henk een brokkenpiloot. Een ongeluksvogel? Je zal het denken, de titel op het omslag van het wielerboekje dat aan hem is opgedragen beschouwend. De k van zijn naam valt, neemt een vlucht. Van de koers? In een ravijn? Henk zelf echter fietst vrolijk berg op in zijn fleurig oranje tricot. Met zijn witte petje steekt hij monter af tegen de bergflank in de achtergrond van zijn rit. In die houding en dat silhouet heeft hij wat weg van Jan Janssen of Joop Zoetemelk. Het is geen luchtfietser die Henk. Hij weet waar hij het over heeft. Hij staat met beide voeten stevig op de pedalen. In een criterium staat hij zijn mannetje en in de tour is hij een uitgelezen knecht. Hij gaat niet voor geel, maar koerst achterin het peloton als een soort van ranglijstduwer. Samen met compagnon en teamgenoot Han blijven ze voor de bezemwagen uit en beleven noemenswaardige avonturen.

De humor van een Gerrie Knetemann loert aan de meet. Ligt als een adder onder het gras in de berm. U merkt wel beste lezer, mijn kennis van het wielerlandschap heeft het millennium niet gehaald. Ik ben blijven steken tussen de spaken van die klassieke legendarische renners. De wielergoden die tot de verbeelding spreken en door de toekomst zijn ingehaald. De humor van die roemruchte Kneet hebben Henk en Han geërfd. Althans wordt hen toegedicht door een twaalftal poëten die lichtvoetig uit hun woorden komen. De zinnen rangschikken tot dynamische vlugschriften. Met de snelheid van een afdaling vervliegen de korte gedichten in de tijd. Daarom hebben twee dichtende wielerfanaten deze verzameld en tot een handzaam boekje samengesteld.

Deze vederlichte verzen die Henk toejuichen langs de lijn zijn in techniek een vervolg op de door dichter Peter Knipmeijer bedachte topo's. Met die in een keurslijf gegoten dichtvorm zijn de beoefenaars vrij zich in woorden over de aardbol te bewegen. Een voorbeeld? Welnu, van liedjessmid Rikkert Zuiderveld dan een exemplaar: “In ’t Ouwehandse dierenparadijs / zijn alle dieren danig van de wijs. / Zelfs op de apenrots staan zij te wenen / en klinkt het oude lied ‘Waarvoor, waa RHENEN’.” Het is de bedoeling namelijk dat de topo inhoud heeft en relateert aan een plaats, rivier of landstreek op de wereldkaart. Die plaats, in dit geval Rhenen waar het dierenpark is gevestigd - met een schermafdruk van Google Maps, vormt fonetisch het slot van het vierregelig gedicht. Die plaats verliest daarmee de topografische betekenis en gaat op in het plezierdicht.

Want dat is wat het is, een lolletje tussendoor, een afleiding voor de serieuze dichter. Zich zwoegend in het zweet des aanschijns om een creatief resultaat te bereiken omdat de uitgever smacht een nieuwe bundel uit te brengen of het maandblad regelmatig een actueel gedicht verlangt en het weekblad in een bijlage het politieke landschap in rijm op de korrel wil nemen. Tussen al die serieuze verwachtingen is het een verademing eens een frivoliteit te dichten. Dat kon al in de vorm van het lichte vers, light verse, en bijvoorbeeld het ollekebolleke of de limerick. Maar nu is daar de topo bij gekomen. En meteen al na de lancering heeft deze vorm een vlucht genomen. Kon er al vrij snel een bundel worden samengesteld met verzameld topo-werk.

De topo heeft als medium het platform Facebook om gepubliceerd te worden. Maar de social media zijn vluchtig, dus is een geprinte uitgave een middel om de topo vast te houden en niet te laten verdampen op het internet. Nu is er een tweede boekwerkje, dat als onderwerp of thema de Tour de France heeft. In de bundel zijn zogenoemde vervolgtopo's opgenomen, omdat de ene dichter op de andere reageert. Zo ontstaat er als het ware een sliert opeenvolgende korte gedichten. Een soort van langgerekt peloton dat door haarspeld bochten en over passen slingert. Versnelt in de afdaling en traag peddelt bij de klim.

Henk en Han ervaren de vervelende situaties van het renner zijn aan den lijve. De onhebbelijkheden die het fietsen over lange afstanden met zich meebrengt. De harde kont, de blauwe ballen, de stijve benen, het ergerlijke publiek. Het plassen onderweg, om de diarree maar niet te noemen. De stoelgang is een bijzonder probleem in de rondgang. Het wordt breed uitgemeten en gedetailleerd beschreven in “Tour de Henk”.

Door het boekje worden in 150 topo’s de ritten van de Tour gevolgd. Van de eerste tot de laatste etappe. En de rustdagen krijgen ook hun plaats. Als de schrijvende pers achter op de motor laveer ik door het peloton. Maar blijf haken achterin de ploeg waar ploeggenoten Henk en Han zich van hun beste kant laten zien. Wat zal ik graag verslag doen van de gebeurtenissen op het parcours. Over Henk die in de 3e etappe snoeihard valt en tijdens de tweede rustdag bezoek krijgt van een bus vol schrijvers. Maar daarvoor ligt die praktische uitgave dus voor. Die gekocht en gelezen moet worden. De leukste bloemlezing uit 200 verzen van een groep enthousiaste plezierdichters. De topo werkt aanstekelijk, het is een verslaving en kan nog wereldwijd doorgaan.

Toch kan ik het niet laten een enkel dicht te citeren, een vers omfloerst te declameren. Want het zijn alle pareltjes waar de zwijnen wel pap van lusten. En na de tour zijn er de rondjes om de kerk. Dus kunnen de plezierdichters deze thema-topo alom vervolgen geven. En weer val ik terug op de nestor in het peloton, Zuiderveld, die zijn etappe onlangs bij het Nederlands Kampioenschap Light Verse dichten won. Niet dat hij naast zijn schoenen kan lopen, want de rest bewegen zich tevens dynamisch in de kopgroep en koersen voor het jagende peloton uit. Een eerste plaats is snel gedeeld. ‘Maar wat een gezever, kom eens tot een punt’, hoor ik u hardop denken. ‘Al die bla-bla en dat gezwets komt jouw artikel niet ten goede.’ Okay dan, een topo in etappe 4: “Soms dromen Henk en Han van het verleden. / De tijd dat ze nog koppelkoersen reden: / ‘In Frankrijk had men destijds nog bezwaren / omdat men dacht dat wij een koppe LOIRE’.” En om af te kicken van de tourtopo-doping een kunststukje heet van de naald: “Een goed gevoerde wielerbroek is fijn / als middel tegen zak- en zadelpijn, / al heb je na wat jaren geen probleem meer / dan is je hele achterwerk van z EEM LEER.”

Tour de Henk. de Tour de France in 150 topo’s. Remko Koplamp & Maarten van Petersen e.v.a. Uitgave in eigen beheer bij Brave New Books, 2023.

#topo #light verse #plezierdicht #dichtbundel #wielersport #bespreking

0 notes

lesser-known-composers · 1 year

Text

youtube

Henk Badings (1907-1987) - Maria : liederencyclus voor soli, koor, fluit en violoncello (1947)

1. Anrufung (R. Paulsen) - 00:00 2. Auf der Flucht (H. Rothhardt) - 02:51 3. Vor der Passion (R.M. Rilke) - 07:24 4. Pieta (R.M. Rilke) - 10:18 5. Mariä Himmelfahrt (M. von Schenkendorf) - 13:13 6. O Schmerzenreiche Mutter (A. Lorenz) - 16:30 7. Sei gegrüsst (F.W. Weber) - 19:11 8. Des Herren Magd (A. Oelerich) - 21:27 9. Mit dem Blumenstrauss (O. Zur Linde) - 23:38 10. Ich sehe dich (Novalis) - 26:53 11. Marienlied (A. Oelerich) - 31:45 12. Advent (H. Althaus) - 32:59 13. Der Stern (H.F. Christians) - 34:59 14. Wiegenlied (A. Oelerich) - 40:00

Irma ten Brinke, soprano; Astrid Kouwenberg, alto; Hans Van Tent, tenor; John Woudt, bass; Woudt Van den Berg, flute; Carla Schrijner, cello;

Coqu Vocal Ensemble Conductor: Marc Versteeg

#Henk Badings #Youtube

0 notes

circusfans-italia · 1 year

Text

LA STORIA DEL CIRCO KNIE IN UN LIBRO

LA STORIA DEL CIRCO KNIE IN UN LIBRO La storia del Circo Nazionale Svizzero Knie tra il 1919 e il 1985 in un libro ricco di immagini, foto, manifesti e informazioni storiche. Un pezzo da collezione sul più importante complesso svizzero. Per ogni anno il libro presenta il programma dello spettacolo, aneddoti, curiosità e fatti relativi alla tournée. Il volume è curato da Henk Van den Berg. - Titolo: KNIE 1919-1985 - 150 pagine - testo in inglese - 900 foto - copertina rigida - prezzo 45,00 € (+ spese di spedizione verso l'Europa: 13 €) - Per ordinarlo scrivere a: [email protected] oppure [email protected]

Visita le nostre sezioni PAGINE DI CIRCO ARCHIVIO ALMANACCO DEL FESTIVAL DI MONTE-CARLO TOURNEE' Per rimanere sempre aggiornati sulle tappe dei circhi italiani Se questo articolo ti è piaciuto condividilo sui tuoi social utilizzando i bottoni che trovi qui sotto Read the full article

#circo #circusknie #HenkvandenBerg #paginedicirco #uncircodasfogliare

0 notes

adriaanmeij · 2 years

Text

Afscheid en Begin

Beste, lieve vrienden van Zael. U heeft het misschien al in de Meppeler Courant gelezen uit een interview met Ton Henzen: ik ga stoppen met Zael als minitheater nu ik nog gezond ben. Er is ook goed nieuws:

1. Er komen nog twee heel bijzondere afscheidsconcerten in februari en maart

2. Met de opgerichte Stichting Klassiek Drenthe overleg ik of en zo ja hoe we de opgedane kennis en ervaring verder kunnen tillen in een volgend Erato festival. Klassieke muziek is van wezenlijk belang voor groei, vrijheid, vrede en welzijn in de buurt.

Een mooiere wereld

Op zaterdagavond 26 februari komt er een vurig en humoristisch theaterconcert in de geest van Astrid Lindgren, die beroemde, vrijgevochten boerendochter, schrijfster, schepper van Pippi Langkous. Het Zweeds-Nederlandse duo De Andersons, Anna Ågren en Roel Dullaart, laat zich voluit inspireren door Astrid en gaan gewapend met liedjes, humor en existentiële vragen op zoek naar antwoorden die ons allemaal aangaan. Het optimistische duo was al eerder in Zael. Daar was toen ook onze Commissaris van de Koning Jetta Klijnsma bij. Hun inspirerende en blij makende levenslust past zo goed bij wat ik met Zael wilde dat zij heel goed bij dit afscheid passen. Op www.zael.nl zijn de kaartjes online te koop.

Sephardische liederen

Op 12 maart komt een zeer ervaren en gepassioneerd duo naar Zael. La Serena. Lucette van den Berg en Annedee Jaeger zingen en spelen eigentijdse arrangementen, een warme mengeling van klassieke, flamenco, Joodse en Arabische muziek. De innemende Lucette was hier eerder met Jiddische liederen en Israëlische volksmuziek. De bevlogen gitarist Annedee Jaeger was hier al eerder als lid van het Eisler Trio. Ik ben heel trots elf jaar Zael met beide kunstenaars en deze bijzondere muziek te mogen afsluiten. Ook deze voorstelling vindt u op de site onder programma en kaartjes.

Duizenden bezoekers in elf jaar

Het minitheater Zael was voor mij een fantastische invulling van die periode uit mijn bestaan. Dat begon op 21 juli 2011 met een schilderijen expositie van Jantine Spans uit Meppel. Sedertdien waren er vele intieme concerten, schilderijententoonstellingen, poppenspelen in het kader van Puppet International, vergaderingen van D66 en de Vrijmetselarij, cursussen klassieke muziek, kerstconcerten van Musica Vocalis, jazzavonden flamenco concerten, open monumentendagen, tango danslesessen, presentaties van dichtbundels, schildercursussen van Hanny van den Heuvel en Ankie Hofman-Blei. Maar ook optredens van prominenten zoals Jan Terlouw, Miranda van Kralingen, Margot Dijkgraaf, Marga Kool, Charlotte Stoppelenburg, Kaoru Iwamura, het Utrecht String Quartet, Maria Marin, Henk Boerwinkel en andere landelijke en regionale kunstenaars.

In die periode bezochten omstreeks 12.000 betalende bezoekers de optredens of events. Geregeld gaven gemeente, lokale fondsen zoals het Waarborgfonds en het Burgerweeshuis en het Prins Bernhard Cultuurfonds subsidies om alle activiteiten mogelijk te maken. In 2019 ontving ik hiervoor de Henk Boerwinkel Cultuurprijs van een lokaal comité en mondden al deze activiteiten uit in het eerste en tweede Erato Festival.

Henk Boerwinkel - beroemd poppenspeler-: “Ik herinner mij verschillende prachtige muziekavonden in je knusse zaal, onvergetelijk allemaal en de sfeer van die avonden deed me vaak denken aan vroeger tijden in een oud Russisch landhuis. Adriaan heel veel dank voor die prachtige jaren.”. Waldy Bruil – frequent bezoekster -: “Meer dan 10 jaar hebben we kunnen genieten van de programma’s die je hebt gebracht. Met als sluitstuk gelukkig het Erato festival afgelopen november. We zullen het zeer missen”.

Daarom hoop ik dat we met de Stichting Klassiek Drenthe en het Erato festival verder kunnen groeien.

Nu eerst nog twee gave voorstellingen,

Hartelijk welkom, hooggeëerd publiek, tot gauw,

Adriaan Meij

0 notes

johndstuff02 · 6 years

Text

30 aug 2018 donderdag

Voor de laatste keer in de camper wakker geworden. Het is druilerig buiten en zo voel ik me ook een beetje….

Zo lang naar uitgekeken en ook zo snel weer voorbij.

John laat deze reis voor de laatste keer de hondjes uit en ik ruim alvast wat op. De tafel en stoelen waren gisteravond al nat geregend, dus die ook nog even afgedroogd voordat die de “garage” in gaan.

Na een laatste check rijden we om 8:15 weg van camping Kockelscheuer. Ontbijten doen we wel onderweg. En wat denk je! op de zelfde plek als vorig jaar!

Wat een toeval! Het stokbrood in de “winkel to go” hebben we ook daar maar laten liggen. We gaan maar voor een donut en een chocoladecroissantje.

En route naar Almere. Een rit van ongeveer 400 kilometer. Volgens de navigatie rond 13:00 thuis. Dit keer niet via Brussel, dat hadden we vorig jaar gedaan maar gewoon weer via Luik. Bij Luik begint en eindigt zo’n beetje de vakantie heb ik altijd het gevoel. Ik weet het nog van vroeger. Luik was altijd een herkenningspunt. Beetje jeugdsentiment……hahaha.

Via Luik naar Maastricht en dan door naar Eindhoven. Tenminste dat zou je denken. Maar de navigatie gaf toch een andere route als de borden boven de weg.

Twijfel, twijfel… Volgen we gewoon de borden richting Maastricht of luisteren we toch naar de navigatie. Toch maar geluisterd naar de navigatie. Spijt, spijt….. Helemaal binnendoor via Hasselt en nog wat andere plaatsjes om uit te komen bij Den Bosch…En was het nou sneller. Nee dat ook niet.

Stoplichten, rotondes en “niet inhalen” wegen. Dus een tip van ons….Volg soms gewoon je gevoel en je topografiekennis en niet altijd luisteren wat “Tom Tom” zegt…

Thuis. We zijn weer thuis. Iets later dan verwacht om 13:40. Mooie tijd.

Kunnen we de camper rustig uitladen. We zijn al op elkaar ingespeeld dus dat klusje is snel geklaard. Wij halen de camper leeg en Anoucha loopt op en neer naar het huis met de spullen. Wasgoed - en dat is me een berg - gaat direct door naar de zolder.

Ik ruim de rest van de spullen vast op en ondertussen brengt John de camper terug.

We waren al blij dat we geen “ongelukjes“ aan de buitenkant hadden gemaakt met de camper. Dat blijft altijd een vervelend dingetje. Helaas wel een ongelukje aan de binnenkant pffffff…

Bij het ophalen van de camper had de verhuurder nog geadviseerd om een kleedje over de tafel te leggen omdat het blad snel beschadigd kan raken. Dat hadden we ook netjes gedaan, een dik badlaken. Maar bij het uitkloppen van het badlaken kwamen we toch tot de ontdekking dat er een forse deuk en scheur in de tafel zat. Hoe is dat nou gebeurd? We hebben lopen prakkiseren en diverse scenario’s bedacht en zijn tot één mogelijkheid gekomen.

Onze “kluis”! Het hefbed wat boven de tafel hangt kun je laten zakken. Dit hebben we telkens als we de camper verlieten gedaan om tussen het bed en het dak van de camper de laptop en IPad op te bergen. Waarschijnlijk heeft er 1 keer een fles op tafel gestaan en met het laten zakken van het bed heeft het bed de fles in de tafel gedrukt. Helaas, vervelend maar niets aan te doen. Gelijk maar afgerekend: net iets meer dan 600,00… gelukkig hebben we het eigen risico afgekocht. Dus dat komt wel terug van de verzekering.

Bij terugkomst is John direct met de eerste wassen begonnen en tegen etenstijd was alles wel weer zo’n beetje opgeruimd. Koken hebben we nog even geen zin in dus maar even langs bij “Henk”. Oerhollandse naam Henk is bij ons een patatboer uit Pakistan haha…

3 Weken niet gehad dus een patatje, een bamischijf en een frikadel speciaal gaan er wel weer in.

En de Dames hond...?

Die hebben even gesnuffeld in huis, hebben zich vanaf thuiskomst op de bank genesteld en hebben zich niet meer bewogen.

Wat is reizen toch vermoeiend zullen ze wel dromen…

Of zullen ze alle belevenissen nog een keer de revue laten passeren!

2 notes · View notes

englishstudentc1 · 3 years

Text

A letter to the director of Berg Toys

Dear Henk van den Berg,

I would like to thank you for the opportunity to offer the internship at Berg Toys one and a half year ago. It was a meaningful time for me, because I have learned a lot about an organization which carries out the production, sales even up to and including delivery to the customer completely independently. You have a beautiful company with great products with good quality. Since my internship at your company my parents bought a Berg trampoline. ;)

I have also learned a lot about myself, namely what I do not like in HR and in my work placement. The working environment was not pleasant, because employees were not open and accessible to other employees outside their division. I think you can improve that, so that all employees become one team. Maybe some teambuilding activities or doing something outside of the office and working time can help. The advantage of this is that I have also learned what I do want in my work and which aspects of HR I still have to discover. I am grateful Berg gave me this opportunity.

Finally I want to thank you for the internship compensation and many incentives, they made me feel really appreciated. I think all employees feel that way too.

Kind regards,

Mieke van Beek

0 notes

rotterdamvanalles · 6 months

Text

Een vertrekkende trein (met loc 2245) maakt de 'oversteek' op het Marconiplein, 20 mei 1967. Het afgebrande gebouw is de oude politiepost.

Naamgever van dit plein is Guglielmo Marconi, 1874-1937, uitvinder van de draadloze telegrafie.

Na de aanleg van de Koushaven, IJselhaven, Lekhaven en Keilehaven werd in 1914 begonnen met de bouw van een nieuw emplacement langs de Hudsonstraat in de wijk Bospolder/Tussendijken. Dit emplacement was 14 sporen breed en werd overbrugd door een loopbrug vanaf de Hudsonstraat naar het havengebied van de Vierhavenstraat. Dit emplacement stond bekend als Rotterdam RMO (Rechter Maas Oever).

Na de aanleg van de Merwehaven werd een emplacement langs de Schiedamseweg/Rotterdamse dijk geopend. Dit emplacement werd op het laatst voornamelijk gebruikt om de in de Merwehaven aanwezige fruitbedrijven te bedienen. Jarenlang heeft er een rechtstreekse trein gereden tussen Spanje en Rotterdam (41815), waarmee wagonladingen sinaasappelen werden aangevoerd naar bedrijven als Velleman en Tas, Henk van den Berg en Zoutewelle. Maar er waren ook veel andere klanten. Beroemde Rotterdam havenbedrijven als Müller, Swarttouw en Quick Dispatch hadden er een spooraansluiting, en er zat ook een aantal olieopslagfirma's. Aan het westelijk einde lag de aansluiting langs de Gustoweg, waar de firma van Uden kolentreinen loste afkomstig uit de Sophia Jacoba mijn in het Duitse Hückelhoven. Deze kolentreinen waren ook de laatste treinen die gebruik hebben gemaakt van de nu verwaarloosde goederenlijn tussen Roermond en Dalheim, de IJzeren Rijn. Van het spoor langs de Gustoweg is nog steeds een deel aanwezig, netjes afgezet met hekjes.

De fotograaf is (zeer waarschijnlijk) Jan Havelaar en de foto komt van de site feijenoordsemeesters.nl De informatie komt uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

0 notes

jurjenkvanderhoek · 3 years

Text

EEN LEVEN VOOR ÉN VAN DE KUNST

Donderdag 30 september hoopt kunstenaar Jentsje Popma 100 jaar te worden. Daar diverse mensen uit de Friese kunstwereld van mening zijn dat al te lang wordt gewacht om de éminence grise een overzichtstentoonstelling in het Fries Museum te geven, wordt met dit eeuwfeest extra aandacht aan Popma gegeven. In de zomer is er een tentoonstelling in de Grote Kerk Leeuwarden, terwijl in het najaar in de Radboudkerk van Jorwert een verkooptentoonstelling met werken van Popma zal plaats vinden. En er is een boek, Jentsje Popma kunstenaar met een missie. In dat boek veel voorbeelden uit zijn omvangrijke oeuvre. Een tweetal schrijvers gaan in op leven en werken van de eeuweling. Na een rijk kunstenaarsleven legde Popma zijn palet en penselen zes jaar geleden aan de kant. Hij doneerde zijn atelier, materiaal en kunstwerken aan de Stifting Nijkleaster met de intentie de realisatie van een fysiek kloostergebouw midden op het Friese platteland. Met de bouw van dat gebouw waar stilte, bezinning en verbinding de centrale noties zullen zijn is dit jaar begonnen.

Popma deelt met Nijkleaster het verlangen naar een plek waar mensen die in geestelijke spanningen verkeren tot rust en bezinning kunnen komen. Hoewel de kunstenaar niet uit een religieus nest komt, hij liet zich op latere leeftijd dopen, waren godsdienstige thema’s leidraad in zijn werk. De kunstenaar is een zachtaardig mens, maar staat wel op tegen onrecht gedaan aan de kunst en zijn werk. Diverse van zijn ruimtelijke werken, in opdracht gemaakt veelal via de 1%regeling, gingen onder de slopershamer omdat gebouwen zijn verkocht en een andere eigenaar en bestemming kregen. Ingezonden stukken naar kranten van zijn hand logen er dan ook niet om, tot aan de rechter heeft hij zijn gelijk gehaald. Een goed voorbeeld daarvan is het reliëf in chamotteklei, nu aan de gevel van de Bisschop Müller Stichting destijds gemaakt voor de Katholieke Nijverheidsschool voor meisjes in Leeuwarden. Het Anker wordt gezien als een afspiegeling van de levensloop van Jentsje Popma. De keramische wandsculptuur werd in 1965 door hem aangebracht en in 1990 door hem gerestaureerd. Eigenhandig redde hij het werk maar amper van de slopershamer. Het was zo beschadigd dat hij een nieuwe versie maakte. Nog wel herkenbaar, maar volgens zijn door de tijd gewijzigde opvattingen.

Jentsje Popma is klassiek geschoold en eigenlijk in zijn hele oeuvre dat ook gebleven. Met twee kunstdiploma’s op zak verliet hij in een tijd dat er stevige veranderingen optraden in de kunst van de academie. Hij had geleerd dat kunst dienend moet zijn, niet autonoom. Maar de tijdgeest is zijn tegenstander, oprukkend modernisme zet zijn klassieke en traditionele vorm van kunstenaarschap als achterhaald en ouderwets aan de kant. Maar de kunstenaar houdt vast aan zijn eigen principes. Hij blijft geliefd onder vakbroeders en -zusters om zijn ruimhartigheid en inlevingsvermogen. Niet in de laatste plaats omdat hij werk koopt van beginnende kunstenaars, collega’s waar nodig met materiaal helpt, zijn atelier uitleent en bemiddelt bij instanties. Hij betrekt collega-kunstenaars bij monumentaal werk en speelt opdrachten door. Popma ondersteunt nieuwe initiatieven.

Zowel historicus Erik Betten als freelance tekstschrijver Susan van den Berg gaan in het boek in op leven en werk van de kunstenaar. Betten beschrijft het vanuit maatschappelijk perspectief en artistieke context. De verschillende aspecten van Popma’s werk worden behandeld door Van den Berg. Maar beide aspecten kunnen niet los staan van biografische inzichten, dus stippen de auteurs de levensloop aan en kan de lezer in de twee hoofdstukken dezelfde voorvallen in lijn tegenkomen. De derde tekst is die van emeritus predikant Jan Henk Hamoen. Hij is eindredacteur van het boek en beschrijft in zijn bijdrage de bijzondere band tussen Popma en Nijkleaster.

Het leven van Popma staat in het teken van de kunst. Ooit had hij als droom meesterschilder te worden. Ik en de andere lezers met mij mogen uitmaken of hij dit inderdaad geworden is. Aan de hand van het boek blader ik door zijn oeuvre, waarvan het betere beste is opgenomen. Geen gemakkelijke keuze om uit een rijk werkbaar leven de meest aansprekende voorbeelden te selecteren. Tekeningen, beelden en reliëfs, ramen en schilderijen. Popma is een veelzijdig kunstenaar. Naast werken in het atelier geeft hij les aan kunstacademie Minerva en maakt daarvoor eigen lesmateriaal. Daarin blijft hij trouw aan zijn academische principes. Op een klassieke manier met anatomische kennis naar schildermodellen te werken. Zijn portretten ademen dan ook een nuchtere werkwijze van waarnemen en weergeven, observeren en registreren. Wat zijn geestesoog ziet daarvan maakt hij een visuele vertaling. Op latere leeftijd mengt Popma elementen van impressionisme met het expressionisme, maar zijn werk blijft altijd gekoppeld aan de realiteit. Abstract wordt het nooit, de figuratie wordt versimpeld. Naast zijn ruimtelijke werk en de glaskunst is hij altijd blijven schilderen. In de reeks van portretten en naakten vallen de landschappen het meest op.

In 1985 stopt hij met lesgeven en een jaar later voltooid hij zijn laatste kunstwerk in de openbare ruimte: Piet Paaltjens in Leeuwarden. Hoewel de restauratie van Anker in 1990 zijn echte laatste ruimtelijke werk is, hij maakt noodgedwongen een heel nieuw werk naar de oude tekening. Daarna is hij definitief vrij schilderend kunstenaar. En profileert zich gaandeweg als voorvechter van milieu- en landschapsbescherming. Door middel van landschapschilderijen drukt hij dit uit. Van den Berg noemt het ‘schuldige’ landschappen. In het door hemzelf als ‘productielandschap’ betitelde werken zie ik geen stinkende sloten of verloederde natuurtaferelen, maar toegankelijke landschappen in frisse kleuren. Het is de omgeving zoals het was, maar gaandeweg uit beeld verdwijnt wanneer er niets aan behoud wordt gedaan. Popma ziet zijn werk niet als eerbetoon aan de natuur, maar als een aanklacht: Gods schepping is bezoedeld geraakt.

De kunstenaar haalt zijn voldoening uit wat hij heeft bereikt en gedaan: “Een overzichtstentoonstelling hoeft voor mij niet, omdat ik zo oud geworden ben. Als ik kom te overlijden, dan weten ze over tien jaar niet meer wie Jentsje Popma is.” Ik trek dat in twijfel, want de herwaardering voor zijn werk neemt serieuze vormen aan. Het is een omvangrijk oeuvre wat hij zal nalaten. Zeker te rekenen tot de parels van de Friese kunsthistorie. Naast andere grote namen zal zijn naam niet vergeten worden. Ook al niet dankzij dit boek dat tot stand kwam met steun van Stifting Nijkleaster. Ik eindig met de laatste woorden van voorzitter Alex Riemersma: “Dat de lezer en kijker van dit boek en de tentoonstelling (opnieuw) getroffen wordt door zijn kunst en geraakt wordt door de gemeenschappelijke missie van Jentsje Popma en van Nijkleaster.”

Jentsje Popma, kunstenaar met een missie. Tekstbijdragen van Erik Betten, Susan van den Berg en Jan Henk Hamoen. Inleiding van Alex Riemersma. Uitgave Noordboek, 2021.

#jentsje popma #kunstenaar met een missie #noordboek #nijkleaster #susan van den berg #erik betten #jan henk hamoen

0 notes

circusfans-italia · 1 year

Text

LA STORIA DEL CIRCO KNIE IN UN LIBRO FOTOGRAFICO

LA STORIA DEL CIRCO KNIE IN UN LIBRO FOTOGRAFICO La storia del Circo Nazionale Svizzero Knie tra il 1919 e il 1985 in un libro fotografico. Un pezzo da collezione ricco di immagini, foto, manifesti e documenti d'epoca sul più importante complesso svizzero. Il volume è curato da Henk Van den Berg. - Titolo: KNIE 1919-1985 - 150 pagine - 900 foto - prezzo 45,00 € (+ spese di spedizione verso l'Europa: 13 €) - Per ordinarlo scrivere a: [email protected] oppure [email protected] Il libro sarà disponibile dal 10 marzo 2023

#circo #circusknie #HenkvandenBerg #paginedicirco #uncircodasfogliare

0 notes

medverf · 7 years

Photo

Henk van den Berg

31 notes · View notes

judocritics · 5 years

Text

Interclub (M-d1): United met 3 op 5.

(16-Nov-2019)

Grand Hornu - Antwerp United: 5-0

Dat zag er dus initieel alles behalve goed uit...

/-81kg: 1-0 Robin Gutsche (°94; Ger) - Thomas Lissens (°93): 00s0/00s3 bij de jeugd behaalde Robin in totaal 9 ECup medailles, en ooit 2x brons op een EK (u17/-66kg & u20/-81kg); einde van de kamp na 3 shido’s tegen Thomas; strict volgens de regels waren er 2 misschien correct, maar eigenlijk compleet belachelijk op dit niveau... zoals de laatste: het niet schikken van de uwagi na een maté !! Als ge als scheidsrechter geen voeling met competitie hebt, wel blijf dan weg van die tatami aub !

/-90kg: 2-0 Franz Haettich (°95; Ger) - Kristof Timmermans (°91): ippon 5° ECup Saarbrücken’17; 7° Visé’19; 5° ECup Bratislava’19; 7° ECup Malaga’19 een “Kristofke” van de zuiverste graad,... ippon,... game over;

/+90kg: 3-0 Saïd Amer Ouali (°81; Fra) - Marvin De La Croes (°89; Ned): 00s2/00s3 zilver en brons op de Franse jeugdkampioenschappen /plus tussen 2000-1998; belachelijke shido voor buitenstappen en een nog belachelijkere shido voor het afhouden van de tegenstander; en zo beslist dus wederom een onbekwame scheidsrechter ipv. de judoka’s over het verloop van een kamp;

/-66kg: 4-0 Alessio Demontis (°01; Bel) - Dennis Dils (°91): 3° BK’14 u15/-55kg; 1° BK’15 u15/-60kg; 2° BK’16 u18/-66kg; 3° BK’17 u18/-73kg; vorig jaar u18/-73kg 1° Lommel & 1° Maubeuge; weet niet meer precies hoe, maar alleszins een terechte, reglementaire score;

/-73kg: 5-0 Jean-Yves Bottieau (°86; Bel) - Kevin Gijs (°93): ippon Kevin, met slechts een paar weken training, hield redelijk stand tegen een getrainde Bottieau, maar uiteindelijk gevloerd met tomoe-nage;

Nogmaals,... een nederlaag tegen de kampioen van vorig jaar was ingecalculeerd, maar de 5-0 kwam toch over als “ontgoochelend”....

Lummen - Antwerp United: 2-3

/-81kg: 0-1 Tijl Lindekens (°83; Bel) - Thomas Lissens (°93): ippon sympathieke Tijl wordt geklopt met sumi-gaeshi;

/-90kg: 1-1 Alexander Pacolet (°96; Bel) - Kristof Timmermans (°91): ippon Alex won 4 Belgische medailles bij de jeugd; voor Kristof hier een tweede kamp, en helaas.... ook een 2de “kristofke” (i.e. een eigen beweging, onnodig, die totaal mislukt met dan een makkelijke counter score voor de tegenstander als resultaat); heeft nog nooit van deze Limburger verloren; dat dat nu wel gebeurt, was allicht toch een indicatie voor Kristof’s ietwat slechtere dag; shit happens;

/+90kg: 1-2 FF, geen tegenstander voor Marvin

/-66kg: 1-3 Sander Tureluren (Bel) - Dennis Dils (°91): ippon mooie drop seoi-nage van Dennis; die flitsende beweging heeft hij nog altijd in zich;

/-73kg: 2-3 Andy Hermans (°81; Bel) - Kevin Gijs (°93): 02s1/01s0. Andy ooit 2x brons op het BK Sen (/-60kg in 1999, toen nog met Sven Boonen & /-73kg in 2003, toen nog met Koen Sleeckx); mooie kamp met 3 waza-ari scores; niks aan op te merken;

Hamme - Antwerp United: 1-4

als United één wedstrijd wou winnen dan was het wel die tegen Hamme, om voor de hand liggende redenen (de vaandelvlucht van de Adashev’s; zoals meestal heeft iedereen wel zijn eigen standpunt en/of waarheid, zo ook in deze); hoe dan ook: dit blijft zo-ie-zo hangen;

/-81kg: 0-1 Yusup Adashev (°96; Bel) - Thomas Lissens (°93): wat je ze moet nageven, alle Adashevs vechten altijd een open kamp; zelden een wedstrijd die verveelt; maar meteen ook hun zwakste eigenschap; ook hier dus een open en gelijkopgaande kamp; halfweg een spectaculaire ‘lifting’ (overname Thomas) waarbij ze tenslotte beiden op hun zij op de mat belanden; de scheids geeft ippon, maar voor wie ? uiteindelijk besluit de tafel maté, ook de meest correcte beslissing in zulk een geval (ja, soms werden ook nog juiste beslissingen genomen); uiteindelijk, met nog 30″sec op de klok, ippon van Thomas met sumi-gaeshi; hij heeft zijn sterkste wapen nog niet verleerd !

/-90kg: 0-2 Abdulla Adashev (°97; Bel) - Kristof Timmermans (°91): ippon Kristof bij de les; Abdulla kan de fysiek sterkere Kristof ook niet echt uit balans brengen; bij één van de ne-waza scrambles dan, krijgt Kristof, Abdulla in houdgreep;

/+90kg: 0-3 FF, geen tegenstander voor Marvin;

/-66kg: 0-4 Olivier Rooms (°94; Bel) - Dennis Dils (°91): ippon wederom een knappe seoi-nage van Dennis die het verschil maakt;

/-73kg: 1-4 Nando Maes (°94; Bel) - Kevin Gijs (°93): de winnaar van Ingelmunster dit jaar verslaat Kevin; terechte score, niks op aan te merken;

Herzele - Antwerp United: 1-4

/-81kg: 0-1 Jonas Haverals (°96; Bel) - Thomas Lissens (°93): ippon prettig weerzien; nooit lid geweest van de club, maar altijd wel close met de United judoka’s; Jonas ging van Opwijk naar Lennik onder coach Werber De Baets, sinds enkele jaren ook de officiële hoofdcoach van United :-). [de VJF kreeg een attackske toen ze dat vernamen, maar dat geheel terzijde]

/-90kg: 0-2 FF, geen tegenstander voor Kristof; geen Jitse Van den Herrewegen (°01) ?

/+90kg: 0-3 FF, geen tegenstander voor Marvin;

/-66kg: 1-3 Benjamin Aljija (°00) - Dennis Dils (°91): ippon Dennis verliest van Benjamin met een mooie overname. Over Aljija werd bericht in de pers in 2014 toen hij en zijn familie een gedwongen uitwijzing te horen kregen (als Kosovo-vluchtelingen), maar als goed geïntegreerd werden beschouwd, de school een petitie opstartte, en ook zijn Belgische judo-titel werd toen aangehaald (1° BK’14 u15/-50kg); sindsdien volgden nog als u18/-55kg: 3°BK’15 - 1°BK’16 - 2°BK’17 en als u21/-55kg: 3°BK’18 111°VK’19; /-73kg: 1-4 Brecht Van Assel (°95; Bel) - Kevin Gijs (°93): ippon Brecht ooit 4x brons op een jeugd-BK; Kevin wint met sumi-gaeshi;

Koksijde - Antwerp United: 3-2

/-81kg: 0-1 Aslanbek Kagermanov (°00; Bel) - Thomas Lissens (°93): ippon deze beloftevolle Kagermanov (1° Dutch Espoir’19 en 2°BK’19 u21/-73kg) heeft de pech dat hij ook moet optornen tegen een ander (Waals Tsjetsjeens) talent: Abdul Malik Umayev (°00); en tegen Jeroen Casse (°98) uiteraard; Koksijde had dus besloten om Aslan op te schuiven naar de /-81kg, en niet bvb. Jorne Cambier (°96; 1° Antwerp Open’19 +18/-73kg; logisch want die vocht in 2018 nog /-66kg); en had ook besloten om Gaston Rammant (wiens normaal gewicht /-81kg is) door te schuiven naar de /-90kg; hier hadden ze dus niet op de intrinsieke kwaliteiten van Thomas gerekend: Thomas wint immers opnieuw knap, nu met houdgreep in een goede kamp, tot grote frustratie van Kagermanov zo bleek, na de kamp, naast de mat.....

/-90kg: 1-1 Gaston Rammant (°99; Bel) - Kristof Timmermans (°91): ippon op Kristof kan je altijd rekenen, ... behalve dan vandaag helaas even niet; deze kamp tegen Rammant (huidig Belgisch vice-kampioen Sen/-81kg en winnaar van de Antwerp Open’19) mag hij nooit verliezen; Kristof domineert heel de kamp, is zó close bij de overwinning, met een houdgreep bvb., maar hij wil teveel, en bijna op het einde van de kamp, moet hij alsnog een tomoe-nage incasseren van Gaston: ippon en game over; Hier verliest United helaas een grote optie (zo zal blijken) om zich opnieuw tot beste Vlaamse mannenteam te kronen... jammer.

/+90kg: 1-2 Jelle Van den Berg (°86: Ned)- Marvin De la Croes (°89; Ned): dit had een finale van het NK /+100kg kunnen zijn :-) Training maatje van Henk Grol en ondanks zijn leeftijd stond Jelle zelf 3x op het podium van de Nederlandse kampioenschappen in de laatste 3 jaar (3° in 2019; 1° in 2018; 2° in 2017); een te verwachten eerder statisch gevecht om de beste grip; shido’s onvermijdelijk ook, maar kort nadat Marvin zijn 2de krijgt, tovert hij plots een stevige flits uit zijn schouder en Jelle zwaar op de rug; Marvin doet het weer, uit het niets !! Zijn jeugd-periode toen hij haast onklopbaar was (2005-2009) ligt al ver achter zich, toch klopte hij nog Roy Meyer in 2014 op het NK; nu, sinds 2016, vecht hij enkel nog maar wat in team verband (o.a. als lid van United), maar zijn carrière had er zoveel mooier kunnen uitzien.. thanks Marvin!

/-66kg: 2-2 Joran Schildermans (°93; Bel) - Dennis Dils (°91): ippon Joran uitgeleend van Lommel :-). Denis probeert wel, maar Joran is gewoon, fysiek sterker, is zelf ook atletisch en beweeglijk en kan daardoor de flitsen van Dennis ontwijken; zijn grotere gestalte is ook een troef; kortom, niks aan te doen: dit punt gaat verdiend naar Koksijde;

/-73kg: 3-2 Jorne Cambier (°96; Bel) - Kevin Gijs (°93): ippon met jaren uit roulatie, kan Kevin helaas niet meer op momenteel tegen de actieve, getrainde judoka’s van degelijk niveau; zo stond Jorne de laatste 3 jaar bvb. op het podium van de Antwerp Open; en in deze alles beslissende kamp, trekt Kevin helaas maar logisch aan het kortste eind (ik geloog dat Jorne scoorde met hiza-guruma, maar ben niet zeker);

Volgend weekend dus de “Waalse” week voor United, en er moeten allicht enkele mirakels gebeuren om Koksijde nog te passeren door één van die internationale teams te kloppen;

Schaerbeek stond vandaag aan de start met:

Borislav Yanakov (°92; Bul; /-60kg); goeie u20/-55kg (4x ECup medailles 2011); als senior bij het betere ECup niveau: 8 final blocks;

Martin Hojak (°97; Slo; /-73kg; 53° WRL)

Vlad Visan (°93; Rou; /-81kg; 66° WRL; 5° GP The Hague’18)

Sandro Makatsaria (°96; Ger; /-90kg); blijkbaar internationaal gestopt na zijn junior-period, maar in de jeugd 4x Duits kampioen; 9 ECup-medailles (vooral /-90kg); en 3°EK’12 u17/-81kg;

Boris Georgiev (°96; Bul; 5-voudig Bulgaars kampioen, nu /-100kg) in 2019: 1° European- en 1° World- Police Games; 3° ECup Bratislava & 1° ECup Malaga; das nu leuke voor Dylan zou ik zeggen :-);

Jambes-Gishi: Wel, de Auspert’s hadden opnieuw een blik Georgiërs open getrokken; maar ‘k moet allicht de meesten hebben gemist.... of misschien hebben ze nu enkel de drie braafsten overgehouden...

Beka Mikutishvili (°88; Geo; géén palmares !)

Irakli Khergiani (°98; Geo; /-66kg; 7°NK’17 Sen/-66kg; 9° ECup Antalya’15 u18/-60kg)

Tengiz Datashvili (7° NK’17 u18/-66kg)

Voorts heb ik ook wel Thorgal Auspert (°89; /-90kg) en Edouard Capelle (°99; /+100kg; huidig 2-voudig BK u21 en 3° BK Sen’19 & 1° BK Sen’18) zien vechten;

Zaterdag 23-Nov in Gent; weging tussen 12h00-13h00.

#judo #judocritics #judoworlds #interclub

0 notes

zangenkleurasten · 5 years

Text

Prijswinnaars TT 2019 Kampioen van de Peel

In het weekend van 9 en 10 november 2019 heeft Vogelvereniging Zang en Kleur uit Asten, een open tentoonstelling georganiseerd onder de naam ‘Kampioen van de Peel’. Door 34 deelnemers waren ruim 400 vogels ingezonden.

Pennantrosella Wildkleur van Piet van Eijk Kampioen van de Peel 2019

Vogelvereniging Zang en Kleur kijkt terug op een zeer geslaagde tentoonstelling die mooi was ingericht en goed is bezocht. Wij danken hiervoor ook “Groei en Bloei”, afdeling Asten-Someren, voor het verfraaien van de tentoonstelling met elf prachtige bloemstukken met het thema ‘Vogelvlucht’.

Van de 34 deelnemers hebben 11 leden van “Zang en Kleur” een of meerdere prijzen in de wacht weten te slepen.

Henk van Keulen, Goud voor een stel (twee vogels) Kanarie Agaat rood intensief met 182 punten, Goud voor een stel Kanarie Agaat rood schimmel met 182 punten, Goud voor een enkeling Kanarie Agaat rood schimmel met 92 punten, Brons voor een stam (vier vogels) Kanarie Agaat rood schimmel met 364 punten en Brons voor een stam Kanarie Rood ivoor intensief met 362 punten.

Karel Rooijmans, Zilver voor een Kanarie Zwart geel schimmel met 91 punten.

Adrie van de Mosselaar, Goud voor een Kanarie Isabel wit met 92 punten.

Marinus van Houts, Zilver voor een stel Gouldamadine Zwartkop lichtgroen roodsnavel man met 180 punten en Zilver voor een Magellaansijs wildkleur man met 91 punten.

Christ de Keizer, Goud voor een stam Roodsnavelspitsstaartamadine wildkleur met 370 punten.

Pedro Giebelen, Brons voor een Zwarte sijs x kanarie met 90 punten.

Alice van Lierop, Goud voor een Europese groenling wildkleur man met 92 punten, Brons voor een Europese groenling wildkleur agaat man met 90 punten, Brons voor een stel Europese groenling bruin agaat pop en Brons voor een stel Europese baardmannetje met 178 punten.

Leo Sonnemans, Zilver voor een Grote putter wildkleur met 91 punten.

Thijs Kremers, Goud + Bondsmedaille voor een Australische grasparkiet geelmasker DD blauw en Zilver voor een Australische grasparkiet Violet met 92 punten.

Martie van den Berg, Goud + Bondsmedaille voor een Agapornis roseicollis opaline turquoise met 94 punten, Goud + Bondsmedaille voor een Agapornis roseicollis opaline groen met 93 punten, Goud voor een Agapornis roseicollis groen met 92 punten, Goud voor een Agapornis roseicollis pallid groen met 92 punten, Goud voor een stel Agapornis roseicollis pallid oranjemasker D groen met 182 punten, Zilver voor een Agapornis roseicollis D *blauw* en Zilver voor een stam Agapornis roseicollis groen met 366 punten.

Piet van Eijk, Goud + Bondskruis voor een Pennantrosella wildkleur met 95 punten en Goud + Bondsmedaille voor een Australische koningsparkiet wildkleur man met 93 punten.

Met de Pennantrosella is Piet van Eijk Kampioen van de Peel geworden.

In het klassement per inzender (beste 7 vogels) heeft Martie van den Berg met 648 punten de eerste plaats behaald.

0 notes

jurjenklaas · 5 years

Text

SUVER NUVER BEREIKT EIGEN GRENS

Het is wel uit, het is niet af. Na 21 jaar stopt theatergroep Suver Nuver. Niet doodgebloed, wel afgeschoten. De subsidiekraan is dicht, de kurk waarop het gezelschap dreef. Ooit ontstond het trio Henk Zwart, Dette Glashouwer en Peer van der Berg als groep doordat Henk een afstudeerproject voor de mimeschool nodig had. Alle drie met de oorsprong in Friesland werd het een voorstelling waarin de Friese taal een belangrijke plaats had: Suver Nuver.

“Ik zette me tegen het Fries af”, zegt Henk Zwart, “wilde het kwijt dus had ik er iets mee. Dat is een interessant gegeven. De Friese taal was er altijd, want ‘mem’ bekt eigener dan ‘moeder’.” Die eerste exotische voorstelling viel goed in het westen, maar Friesland had geen belangstelling. De omgeving reageerde positief en er werd subsidie aangevraagd voor nog een voorstelling. Zo is dat veertien jaar door gegaan totdat de groep in het meerjarenplan terecht kwam. Voor vier jaren een plan maken en daar subsidie op krijgen. Tot er vorig jaar een negatief advies kwam. Tijdens de laatste voorstelling zagen Henk, Dette en Peer de symbolische tekens: 21 jaar, 3 keer 7, volwassen worden. Aan het eind stortte het decor in, de monologen over de tijd kregen een dubbele lading en ze zongen een driestemmig Fries lied.

Tel je zegeningen

“Het was een zware klus”, kijkt Zwart terug op twee decennia Suver Nuver, “want wij waren zowel de makers als de spelers. Met subsidie kijk je over de eigen horizon en plant vooruit, het geeft zekerheid en energie. Maar dat went en inspireert op den duur niet meer. We vroegen ons af hoe het zal zijn ermee te stoppen, wat dat met ons gaat doen. Hoe groot is nog de rek, het verlangen en de zin om dingen te doen. Iedere vier jaar was het spannend, want er staan altijd jongere groepen aan de deur te morrelen. In Nederland is vernieuwing het woord. Men vraagt ons wat we nu gaan doen, maar wij zijn bezig met wat we hebben gedaan en hoe dat was. Tel je zegeningen, want het is wel bijzonder dat we met elkaar al 21 jaar bezig zijn. We zijn nieuwsgierig naar de tijd hierna: is er een leven na Suver Nuver?”

Het leed verwerken

Henk is Schubert en Schumann gaan zingen in een productie van theater TIS. Een samenwerking die al vaststond en twee maanden speeltijd duurt. Dan is het moment daar zich af te vragen hoe het is Suver Nuver niet meer te doen. Dette heeft dat ene plan dat ze geen plan heeft en Peer heeft niets concreet. Dat het voorbij is, daar hebben ze alle drie vrede mee. Ze verwerken het leed, want na het beëindigen van een relatie ben je niet meteen bezig met een nieuwe geliefde. Ideeën liggen er vanwege de subsidieaanvraag, maar daar gebeurd niets mee. “Die plannen zijn van ons en daar kunnen alleen wij iets mee, ze zijn namelijk zoals altijd op de een of andere manier aan ons persoonlijk gekoppeld.”

Pijnlijk

Suver Nuver zocht grenzen op en ging er overheen, maar heeft nergens spijt van. Het zoeken leverde niet altijd iets op of te weinig, maar wel een tas vol stukken. Een onderzoek in primair spel bijvoorbeeld werd door het publiek niet begrepen, maar scholieren zagen de humor wel en voelden de onderliggende spanning. “Pijnlijk is het wanneer mensen ons gemakzucht verwijten, terwijl we persoonlijk en kwetsbaar zijn in ons onderzoek.”

Wereld in kaart brengen

De voorstellingen kwamen improviserend tot stand. De bron werd onderzocht, dat had alles met opvoeding en achtergrond te maken. “Wij onderzochten onze eigen taboes, die ook vaak taboes van anderen bleken te zijn”, zegt Henk daarover. “De religie kwam in iedere voorstelling terug, want daar hebben we alle drie iets mee. Het gaat voortdurend over onderzoeken, nog een stap verder onderzoeken en dat onderzoek weer onderzoeken. We probeerden de wereld via onszelf in kaart te brengen. Wie zijn wij en hoe denken we over dingen. Hoe komt het dat we over die dingen denken. We vinden iets niet kunnen, waarom vinden we dat iets niet kan. En als ik het wel doe wat gebeurt er dan. Een boodschap hadden we nooit, maar wel een ideale situatie met het publiek. Een voorstelling was voor ons geslaagd wanneer het publiek bewogen was en het mee naar huis nam. Wij waren niet bezig met weer een andere interpretatie van een bekend stuk, het ging altijd over de mens zelf en zijn rare gedachten, vooringenomenheid en aannames.”

#friesland post #suver nuver #henk zwart #peer van der berg #dette glashouwer #theater

0 notes