Tumgik
#middelbare school
polldermodel · 14 days
Note
Nederlanders, welk niveau deed/doe je op de middelbare school?
Vmbo basis
Vmbo kader
Vmbo gemengde leerweg
Vmbo theoretische leerweg (mavo)
Havo
Vwo Atheneum
Vwo gymnasium
Anders
Dit bestond niet in mijn tijd/geen Nederlander/zie resultaat
74 notes · View notes
sadmages · 11 months
Note
the thing that always helped me remember how to spell necessary was ‘one collar two sleeves’ as in one c and two s
remembered this while writing my research report today. I'm fucking unstoppable.
35 notes · View notes
dutch2000s · 9 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
youtube
10 notes · View notes
homoerotisch · 1 year
Text
heb weinig met de sp maar lilian kan wel goed speechen
2 notes · View notes
madeliefkrans · 7 months
Text
volgend jaar zit mijn spiraal vijf jaar in mijn lijf en die laten zetten was de ergste pijn die ik Ooit heb ervaren en nu weet ik hoe het voelt en gebeurt het straks WEER
0 notes
Photo
Tumblr media
Middelbare Technische School Patrimonium (1973) in Amsterdam, the Netherlands, by J.B. Ingwersen
293 notes · View notes
jolienbouden · 1 month
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Deze voormiddag brachten we een bezoek aan de middelbare school Atlas. Daar kregen de leerlingen een les voeding en STEM. Deze avond keren de zesdes terug naar huis met lekkere koekjes ( als ze nog niet op zijn,want ze zijn super lekker!😄) en een leuke sleutelhanger.
Deel 1
10 notes · View notes
vliegendevis · 2 months
Text
iemand heeft dit vast al eens gedaan
van alle kleine hondjes whatsappstickers gemaakt
haar vingers in je oren geduwd om het geluid van de hagel op het plastic dak te dempen
roze tulpen van de albert heijn naar je gebracht op oudjaarsdag
het heeft eerder zo geonweerd
toen je hier aan deze tafel in deze bar zat
en precies hetzelfde spel met deze mensen,
je vrienden van de middelbare school, speelde
en je bent al heel
lang zo lang
als je nu bent
maar toen kende ik je nog niet
ik ben vaak zo bang geweest als vandaag
wakker geworden met een onderbuik van gonzende magma
en een hart van puimsteen
ik heb vaker een hand vastgehouden
die me niet gerust kon stellen
maar het was niet jouw hand
want ik kende je nog niet
9 notes · View notes
neeksnicoboytoy · 24 days
Note
i am? a little curious abt your school system, bc if i understood your tags correctly, you're in middle school??
middle school's like, for preteens where i am so
did i read that wrong or does your school system work very differently from mine?
OOH WAIT HOKD N. i am NOT AMERICAN i'm dutch!!! -> from the netherlands. i usually just go hm preschool & middle school because for us preschool works like. kinderopvang -> child day care which is from 1-4yr old and THEN we go to de basischool which is your preschool i assume (4-12) and then we have de middelbare school which is from ages 12-19. i always get this wrong because i translate it directlt into english which makes it middle school instead of high school. THE THING IS americans etc have middle school and THEN high school so its two entire separate things but as i know it it's JUST "middle school" lol. and yeah i am in high school then! i graduated one of our education courses (HAVO) (which took me 5rs, from 12 to 17) which basically meant i could go get a higher education but i wanted my level to be higher so i am now enrolled in a higher "high school" education (VWO) which i am currently in my exam yr of!!!
super fun that you asked tbh im suprised ypu even saw that!!
the idea of mutuals actually SEEING my tags etc is new haha
Tumblr media
i added a pic to explain it a little better because it can get confusing ☆
6 notes · View notes
8 notes · View notes
polldermodel · 2 months
Note
Was jullie school religious? En dan basisschool of middelbare, of allebei? En echt religieus of religieus in naam alleen?
Laten we "echt religieus" definieren als dat er uit bijvoorbeeld de bijbel wordt voorgelezen, en extra aandacht wordt besteed aan de religie. "Alleen in naam religieus" is dus als het wel bijvoorbeeld "Christelijke basisschool" heet, maar je bijvoorbeeld er alleen met Kerst iets mee deed.
33 notes · View notes
hystericfae · 4 months
Note
tbh the system is really confusing but I'm starting to think there IS no high school (though havo and vwo taking longer makes me consider them to be) it's just middle school to university. with college as an optional extra study afterwards. also it turns out we don't even have a word for highschool, it's all just called middelbare school 😍 my American high school movie dreams can never be fulfilled 💔
As someone who had many undiagnosed problems and came off as weird, I promise you, you were not missing anything in high school unless you like watching people hate each other for no reason and exclude you for having vibes that were out of the ordinary
17 notes · View notes
thetophasntcalledyet · 3 months
Text
"Jullie mogen duos maken"
*middelbare school flashbacks*
4 notes · View notes
homoerotisch · 1 year
Text
having a life and career crisis at 2:30 with an alarm at 7:45 bc of work
1 note · View note
madeliefkrans · 9 months
Text
"ze zeiden dat ik op een gegeven moment stil werd. dat ik als klein kind luid was, maar toen opeens stil werd. ze dachten dat het kwam doordat mijn gehoor achteruit ging. ik weet het allang niet meer. ik kan me alleen de operaties nog herinneren. in mijn pyjama naar het ziekenhuis en een knuffel mee. een kapje over mijn neus en mond en floep, weg, en floep, wakker. ik mocht een ijsje. eigenlijk mochten alleen kinderen die hun amandelen hadden laten weghalen een ijsje, maar ik ook. de dokter trok hard aan mijn oren, daarna een gehoortest. met piepjes en geruis en woorden die ik niet kon verstaan. 
ik sprong en ik sprong het hoogste, want ik was het grootste van ons alle drie. mijn vlechtjes in de lucht. elke dag koos ik twee elastiekjes en speldjes die bij mijn kleding pasten. dan vlocht mijn moeder mijn haar. ik kon het niet zelf. terwijl ik ontbeet, borstelde ze mijn haren, maakte een nette scheiding en vlocht ze mijn haar.
ik zat voor mijn raam. ik schreef een verhaal in mijn roze glitterprinsessenschrift. het schrift verstopte ik achter de grote teddybeer op de blauwe kast. niemand mocht het weten. ik verzon liedjes voor mijn raam. ik staarde naar mijn school. ik dacht aan degene op wie ik verliefd was. ik dacht elke dag aan hem. vier jaar lang. en toen was hij ook opeens verliefd op mij. wil je verkering met me? vroeg hij en ik zei ja. tuurlijk zei ik ja. maar ik werd bang. hij kwam opeens dichtbij, niet alleen maar veilig in mijn gedachtes. ik durfde niet meer en maakte het uit, tijdens kamp, in het zwembad. op de bonte avond zag ik hem huilen in de keuken en een juffrouw, zijn moeder, troostte hem. iedereen begon te huilen. alle jongens huilden, alle meisjes huilden en ik vroeg me af of het door mij kwam. ik kon niet huilen. ik zat voor ons huisje en wreef mijn beste vriendin over haar rug en vond het zielig voor een andere vriendin, want iemand had nu met haar vroegere vriendje. en degene die boven mij in het stapelbed sliep, belde elke dag met haar moeder die kanker had en degene die naast mij in een stapelbed sliep, vertelde enge verhalen over een pop. we speelden het wittesokkenspel en ik was degene die werd gedragen en de witte sokken droeg. we renden door bossen en controleerden ons elke dag voor teken. we aten aan tien lange tafels. stortregen en een meertje in de buurt. 
we zongen op het podium. hand in hand. onze ouders voor ons, op de klapstoelen die totaal niet lekker zaten. de gymmeester achter de laptop voor het geluid. na afloop kregen we een roos en een kleine bijbel en we renden over het schoolplein en ik wilde sorry zeggen, maar het lukte niet.
de juf pakte een vel bruin a2 papier en deelde kale, witte papieren paddenstoelen uit. kleur ze in, zei ze, voor haar vader, want die is ziek en ligt in het ziekenhuis. iedereen versierde zijn eigen paddenstoel en de juffrouw plakte ze allemaal op. ik bracht ons kunstwerk mee naar huis en toen naar het ziekenhuis. ik liet hem zien en mijn kale vader zei: oooo, wat mooi, en lachte. ik wist niet eens wat er mis met hem was. mijn moeder zei dat hij stenen in zijn buik had en dat die weggehaald zouden moeten worden. ik had geen flauw idee. later kwam hij weer thuis en groeide zijn haar weer aan. zijn mooie donkere haar. hij kon weer stoeien met gijs. en las weer voor als mama dat niet kon. hij stopte me weer in en we deden het woordenboekspel. dan pakten we het grote blauwe woordenboek en zocht ik een moeilijk woord op en dan vroeg ik aan mijn vader of hij wist wat het betekende.
ik gooide mijn dagboek weg. ik scheurde de bladzijdes uit mijn prinsessenschrift. niemand mocht het ooit weten. alleen het sleuteltje heb ik nog. die hangt aan dezelfde hanger als mijn lockersleutel. 
elk jaar verliefd op een ander. of dat dacht ik. de eerste keek me raar aan. de tweede ging van school en de derde ook. ik kwam ze tegen op een festival. ze waren vrienden, ze waren samen. ze kenden me niet. ze praatten met degene naast me. en de vierde? het is nog niet over. 
ik maakte briefjes en stuurde rozen en zette muziek op tijdens de les. s zei dat het niet erg was, dat het echt niet uit maakte, toen ik overstuur was. j zei dat ik niet moest huilen, toen ik zei dat ik dat wel moest. b vertelde over dat hij zijn opa dood in zijn stoel had gevonden en over het meisje op wie hij verliefd was. p had haar haar geknipt. en ik zei tegen a dat ik aan zijn kant stond en hij glimlachte. ik wist het antwoord niet. ik wist het antwoord nooit. ik hoorde nergens bij. altijd maar een beetje half en een beetje alsof. ze gaven me complimentjes. je ziet er leuk uit en je bent zo slim en je kan zo goed schrijven. dank je wel.
en ze lachten naar me. ze stonden voor het raam. het leek alsof ze omringd werden door licht. ze waren zo mooi. zo verschrikkelijk mooi."
1 note · View note
devosopmaandag · 4 months
Text
Een land
Eenzaam winterland;
in een wereld van één kleur
de stem van de wind
Deze door J. van Tooren vertaalde haiku van Matsuo Bashō past goed bij de foto die ik als kind al kende. Het is een beladen foto, want het Japanse gevangenkamp waar mijn vader geïnterneerd was. Daar werkte hij gedwongen in de mijnen. Ik heb me altijd afgevraagd hoe hij toch aan deze en andere foto's uit die tijd kwam. Ik zocht op het internet en tot mijn verbazing en opwinding vond ik precies een zelfde foto. Nu weet ik pas dat het het kamp bij Ohashi is, op het zuidelijke eiland Kyushu. Nagasaki ligt op 150 kilometer van het kamp, en nu begrijp ik ook hoe mijn vader de gewonden van de atoombom heeft kunnen zien. Op weer een derde foto op de betreffende website herken ik mijn vader. Ze zijn genomen vlak na de capitulatie van Japan, in afwachting van evacuatie door de Amerikanen. Ik lees in een getuigenverslag dat de gevangenen lang moesten lopen van de mijn naar een nieuw kamp en dat dat hun de mogelijkheid gaf wat voedsel van de velden te stelen, oogluikend toegestaan door een jonge Japanse begeleider. Ik herinner me het verhaal van vader hoe ze stiekem Spaanse pepers stalen en die in hun sokken stopten. De zomerse hitte en het zweet zorgden ervoor dat hun enkels en kuiten ondraaglijk begonnen te branden. Die herinnering smaakte mijn vader zoet en maakte hem gelukkig. Altijd lachte hij als hij dat verhaal vertelde. Het leven was toen intens en de kameraadschap groot, de ontberingen van kou, hard werken, karig eten en het gemis van zijn (eerste) vrouw en zoontjes waren vergeten. Die horen bij de sfeer van Bashō's winterhaiku. In een monotoon bestaan kan de stem van de wind je nóg eenzamer maker. Vader heb ik nooit echt met bitterheid horen spreken over die jaren. In zijn latere nieuwe leven verdween Japan gewoon uit zicht.
Tachtig jaar later is mijn verhouding tot Japan een volstrekt andere dan die van vader. Voor mij is het het land van Kenzaburo Oë, van Sei Shōnagon, een Japanse 'pen friend' op de middelbare school, films, haiku's, de netsukés van Edmund De Waal, Zen Boeddhisme en van geverfde stoffen. Altijd is er die mengeling van fascinatie, verbaasde herkenning en krachtige, raadselachtige details. Ik lees een andere, door Jos Vos vertaalde haiku van Bashō uit 1686 en vader komt weer even dichterbij. Een paar eeuwen Japan schuiven ineen.
Afgetrapte akker –
forse kerels plukken
herderstasjes.
3 notes · View notes