Η αξιοπρέπεια έχει τίμημα,
και το λένε μοναξιά.
11 notes
·
View notes
«Κάθε βράδυ στην δίπλα πτέρυγα ακούγονται γέλια, κοροϊδεύουν τον μαθηματικό όπως τον αποκαλούν. Είναι ένας που γράφει συνεχώς αριθμούς στον τοίχο, σαν μια τεράστια εξίσωση, που για να λυθεί, θέλει μέρες, μήνες, χρόνια. Τον κοροϊδεύουν και του λένε πως οι πράξεις του είναι λάθος…και αυτός συνεχίζει. Όμως χθές το βράδυ, τα γέλια σταμάτησαν. Ο μαθηματικός γράφει στο αποτέλεσμα τον αριθμό 0 (μηδέν) και το υπογραμμίζει.. Γυρίζει λοιπόν και τους λέει: Είχατε δίκιο, οι πράξεις μου ήταν λάθος, αλλά οι αριθμοί που χρησιμοποίησα καθώς και το αποτέλεσμα είναι σωστό! Γιατί στο μηδέν, δεν σε φέρνουν ποτέ οι αριθμοί σου, αλλά οι πράξεις σου.»
Στίχοιμα, Μηχανές, κομμάτι Βία
100 notes
·
View notes
Σαν το γλυπτό εκεί στο δίπλα μαξιλάρι αριστερά κοιμάται ο άνθρωπος, ο φίλος και η λύση μου.
6 notes
·
View notes
Ό,τι άξιζε ποτέ μου δεν το άφησα να φύγει
Να 'ναι εδώ να μου γελάει, να ξεγελάμε την λύπη
Ό,τι αξίζει το φαντάζομαι σ' ένα όμορφο σπίτι
Ιούλιο του '35 να αφηγείται το ταξίδι μας
8 notes
·
View notes
Το τέλος είναι το χειρότερο ξενέρωμα,
είναι που έρχεσαι και φεύγεις το ξημέρωμα..
αυτήν την ώρα κλαιν οι γάτες μου κι οι σκύλοι μου,
αυτήν την ώρα που γελάν όλοι οι φίλοι μου..
1 note
·
View note
Είστε όλοι ένα μάτσο σκλάβοι, απάντησαν οι μηχανές.
0 notes
Όλο πεθαίνεις για τους άλλους ζήσε λίγο για μας,
φέρε μου πίσω αυτή τη μέρα που σκεφτήκαμε εμάς.
194 notes
·
View notes
Ήταν εκείνη η πρώτη που δεν πήγαν δουλειά γιατί κάθισαν στο κρεβάτι και αντάλλαξαν φιλιά
42 notes
·
View notes
Πόσο κοστίζει ο άνθρωπος και πόσο μία ιδέα
15 notes
·
View notes
Είμαι απ’τη χώρα των δημοσίων εγκληματιών
Και των νεκρών μαθητών
Σε μια στροφή των Τεμπών
15 notes
·
View notes
Ήταν η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς
που όλα της τα δευτερόλεπτα κυλούσαν για μας
Ήταν η μέρα που δεν σε ένοιαζε τι λέει ο ντουνιάς
Είχες την αύρα του νερού και την μορφή της φωτιάς.
14 notes
·
View notes
είμαι απ’ τη χώρα των γραμμάτων των τεχνών και των καλλιτεχνών,
αμέτρητων τηλεθεατών και καναλιών,
από τη χώρα, των ασυνείδητων κληρικών
και των χιλιάδων μοναστηριών κι εκκλησιών,
τη χώρα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ
της γραφικής αριστεράς, των δημοκρατικών ηλεκτροσόκ,
την χώρα των αντιπάλων οικογενειών
και κατ’ επέκταση αντιπάλων ομάδων κι εταιρειών,
τη χώρα λογοτεχνών σαν τον Καζατζάκη
κι εκδοτών σαν τον Τεγόπουλο και τον Λαμπράκη.
από τη χώρα που ξεχνάει ποιητές σαν τον Ελύτη
μα θυμάται να ταΐζει ανθρώπους σαν τον Σημίτη,
τη χώρα που ’χουν πέραση βλάκες και φλώροι
στην Ελλάδα του φωτός βλέπουν όλοι Fame Story,
τη χώρα της χρυσής εποχής, του 5ου αιώνα
όπου σκλάβοι δημοκρατικά χτίσαν τον Παρθενώνα.
είμαι από μια χώρα που λέγεται Ελλάδα,
τη μεγάλη της Ευρώπης ισχνή αγελάδα.
είμαι απ’ την χώρα των δημοσίων εγκληματιών
και των νεκρών μαθητών σε μια στροφή των Τεμπών.
57 notes
·
View notes