Tumgik
#tekenaar
wimjee · 4 months
Video
Straattekenaars #2. by Wim Jacobs Via Flickr: Straattekenaars #2.
2 notes · View notes
twafordizzy · 4 months
Text
Jan Elburg sabbelend
De tijd: eenmaal toen ik hem hàd, heb ik zijn tand getrokken. Want wij leden er pijn aan. Aan die tand des tijds. Onbevoegd, ik? Veel had ik al getrokken: soep, smoelen, in België mijn plan (kieskeurig was ik niet) en nu was het moment voor de meesterproef aangebroken. Hij kwam in mijn stoel onder de vermomming van Greenwich Time. U kent dat: streepsjesbroek van wester- noch oosterlengte. Mean…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
builtec · 9 months
Text
Tumblr media
Goedemiddag allen!
Ik ben verheugd om een nieuwe stap met jullie te delen! Vanaf 1 september begin ik volledig voor mijzelf als bouwkundig tekenaar onder de naam 'Builtec Engineering'.
Velen van jullie hebben wellicht al gezien dat ik een passie heb voor technisch tekenwerk, modelleren en ontwerpen. Naast mijn ervaring met 3D-tekenwerk voor bouw- en vergunningen, heb ik de afgelopen tijd ook veel plezier beleefd aan het maken van artist impressies. Het is iets waar ik me verder in wil ontwikkelen!
Graag wil ik met jullie een van mijn recente projecten delen: een artist impression voor het project "Sikkemabuorren 14". Het was een geweldige ervaring om de visie van mijn opdrachtgever tot leven te brengen in deze creatie.
Ik ben oprecht benieuwd naar jullie reacties! Wat vinden jullie van deze impressie? Laat het me weten, ik waardeer jullie feedback enorm! Voor volgende
Als jullie in de toekomst behoefte hebben aan bouwkundig tekenwerk of advies, of als jullie geïnteresseerd zijn in het laten maken van artist impressies voor jullie eigen projecten, aarzel dan niet om contact op te nemen.
#BuiltecEngineering#Bouwkunde#Tekenaar#ArtistImpression#Ontwerp#Bouwprojecten#ToekomstigOndernemer#Architectuur#Adviesbureau#ArchiCAD#3D#Visualisatie
1 note · View note
marin-artist · 1 year
Photo
Tumblr media
Een opdracht als cadeau voor een vrijwilliger van de Rode Kruis Mol #karikatuur #opdracht #rodekruis #karikaturist #caricature #tekenaar #idealecadeau #origineelcadeau (en Leuven) https://www.instagram.com/p/Cqa3hsJqGUf/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
artalert1 · 2 years
Photo
Tumblr media
Art ALERT Juni 2022 Kunst nu #artalert1 #tekenaar https://www.instagram.com/p/Cgtpo1-MRT5/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
petermot · 1 year
Text
Belgische stripauteurs
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
levisgeekstuff · 1 month
Text
De Donald Duck verhalen van Carl Barks
Tumblr media
Deze week was het de verjaardag van Carl Barks, de legendarische tekenaar van Donald Duck. Barks werd op 27 maart 1901 geboren in Merrill, Oregon.
Als schoolverlater zonder diploma deed Barks tal van jobs en klusjes, zoals cowboy, houthakker, metaalbewerker, kippenboer, timmerman enz. Wat doet denken aan hoe hij zijn latere avonturen van Donald Duck zou invullen.
In 1935 zou hij aan de slag gaan als assistent in de tekenfilmstudio van Walt Disney. Dat beviel hem echter niet. Hij verliet de studio in 1942 en begon een freelance bestaan als Disney-tekenaar. 👉
Tumblr media
(foto uit Donald Duck Collectie 1, Lekturama, 2000)
Het is in die rol als freelance tekenaar dat Barks zijn stempel begint te drukken op de ontwikkeling van Donald Duck. Want in tegenstelling tot zijn collega-Duck-tekenaar Al Taliaferro die de dagstrips in de kranten verzorgde, kreeg Barks in volledige comics wel de ruimte om een hele wereld rond het personage op te bouwen. 
The Duck Man
Zo creëerde hij naast Donald en de neefjes Kwik, Kwek en Kwak nog tal van andere karakters. In het verhaal ‘Christmas on Bear Mountain’ uit 1947 zien we het debuut van de oude, gierige, rijke oom Dagobert. Later zouden ook figuren als Gladstone Gander (Guus Geluk) en Gyro Gearloose (Willie Wortel) volgen. Ook de setting van ‘Duckstad’ is een idee van Barks. Het leverde hem de bijnamen ‘The Duck Man’ en 'Die goede Duck tekenaar' op. 😎
Tumblr media
Zijn impact op popcultuur is dan ook niet te onderschatten. Denk bijvoorbeeld maar aan Springfield uit The Simpsons, mét vervelende maar steenrijke inwoner. Een typisch voorbeeld van Barks' verteltechnieken.
In het Nederlands
In oktober 1952 maakte Nederland voor het eerst kennis met het werk van Carl Barks. In nummer 1 van ‘Donald Duck, een vrolijk weekblad’ stond het inmiddels beroemd geworden brandweer verhaal. 
Tumblr media Tumblr media
Daarna zouden nog vele verhalen van Barks volgen. Niet enkel in het weekblad, ook in tal van gebundelde uitgaven:
Donald Duck en andere verhalen’
In 1958 begon uitgeverij De Geïllustreerde Pers om de beste verhalen uit het weekblad te bundelen in de reeks ‘Donald Duck en andere verhalen’. Een aantal van deze verhalen zijn uiteraard van de hand van Carl Barks.
Tumblr media
De beste verhalen van Donald Duck’
De bekendste reeks bundelingen is waarschijnlijk de albumserie ‘De beste verhalen van Donald Duck’. Hierin werden alle Donald Duck verhalen door Carl Barks opgenomen. De reeks verscheen bij uitgeverij Oberon en ging van start in 1975. Er zouden tot 2010 liefst 135 albums verschijnen. 
Tumblr media
Later, vanaf 2000 is deze reeks bij Lekturama ook nog in een hardcover editie verschenen onder de naam 'Donald Duck Collectie' met daarin telkens 4 of 5 van de ‘originele’ albums én leuke dossierpagina's. Deze reeks telt 34 volumes.  
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Oom Dagobert
‘De beste verhalen van Donald Duck’ kreeg in 1977 ook een zusterserie ‘Oom Dagobert’. Ook hierin werden aanvankelijk alle Carl Barks verhalen opgenomen. Vanaf nummer 31 zijn in deze reeks echter verhalen van andere tekenaars opgenomen. 
De covers van alle bovenstaande Oberon uitgaven zijn trouwens niet door Carl Barks getekend. Wel door de Nederlander Daan Jippes, die de stijl van Barks bijna perfect wist te imiteren.
Tumblr media
Donald Duck: Alle klassieke verhalen
In 1986 lanceerden uitgevers Oberon en Loeb de nieuwe hardcover reeks ‘Donald Duck: Alle klassieke verhalen’. Daarin zou al het Duck werk van Barks chronologisch worden opgenomen. De verhalen verschenen hier wel in zwart-wit. Na 6 edities kreeg deze serie een herstart bij De Geïllustreerde Pers. Die zou dan weer 17 volumes duren. 
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Barney Bear en Benny Burro 
Geen Donald Duck maar wél Carl Barks: in 2020 verscheen bij Dark Dragon Books de hardcover ‘Het complete verzamelwerk Barney Bear & Benny Burro’. Een heel leuk album, want de originele (Amerikaanse) verhalen van Barney Bear en Benny Burro zijn zeer moeilijk te vinden. Als extraatje zitten er ook nog enkele dossierpagina's over Carl Barks in. Aanrader!
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
11 notes · View notes
roderidderhottakes · 1 month
Text
Tumblr media
De Rode Ridder - Het wapen van Rihei
Nog eens een leuk prentje. Johan gebruikt de tokaido om rond te reizen. Onderweg passeert hij in Kamakura aan de voet van de grote Boedha.
We concentreren ons op het beeld, want de gebouwen erachter kunnen natuurlijk altijd veranderen en het is voor de tekenaar in 1960 niet makkelijk om zo'n detail te achterhalen.
Het standbeeld zelf is wel netjes gereproduceerd. Hieronder een fotootje uit 2013:
Tumblr media
Een leuke tekening die mooie herinneringen oproept voor mij.
4 notes · View notes
l5-gbsdehorizon · 6 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Druk in de weer in groepen aan onze klasstrips.
Morgen meer van dat! Scenarist, tekenaar, letteraar en inkter aan de slag!
✍🏻
8 notes · View notes
jurjenkvanderhoek · 9 months
Text
HANNEKE FRANCKEN TEKENT ZICH EEN NIEUWE WERELD
Tumblr media
In haar mysterieuze tekeningen voegt Hanneke Francken ongelijksoortige zaken samen zodat er nieuwe samenstellingen ontstaan. Het lijken verschillende onderdelen uit de natuur te zijn, samengebracht als een collage. Geknipt en geplakt. Landschapselementen die nooit met elkaar in samenhang waren of ooit hadden kunnen zijn. Francken verstrengelt deze, vlecht aaneen en weeft ineen. Er ontstaan nieuwe werelden, andere omgevingen. Het boek “Intertwine”, een uitgave in eigen beheer met teksten van Arno Kramer, Diana Wind en Patty Wageman, is een kaartenmap om die werelden gewaar te worden. Een reisgids om ontdekkingen te doen. In de getoonde tekeningen kan ik zoeken en vinden, kijken en zien. Er is echter niets verborgen, alles is helder en klaar in beeld gebracht. Het is een positieve wirwar, waarbij de ogen de kost krijgen. Hongerig sla ik het boek open en laaf mij aan deze overvloed aan lijnen, vlakken en kleuren.
Hanneke Francken heeft de natuur als inspiratiebron, als basis voor haar werk, als uitvalsbasis om te scheppen. Want dat is wat ze doet, scheppen. Onwezenlijke omgevingen bestaansrecht geven. Nieuwe natuur creëren. Niet voor handen zijnde samenstellingen grijpbaar maken. Alle elementen die existeren samenbrengen en er een vernieuwd inzicht mee tekenen. Als het ware de natuur ofwel de zichtbare werkelijkheid recyclen. Hergebruiken in een ander beeldend leven. De reïncarnatie van de oorspronkelijkheid.
Tumblr media
Met de natuur als uitgangspunt neemt Francken geen genoegen alleen de werkelijkheid te reproduceren, na te maken, in beeld te brengen. Ze streeft geen perfecte nabootsing van de wereld om zich heen na. “Zij tekent als het ware een ander leven in het werk”, lees ik in de inleidende tekst van tekenaar, curator en dichter Arno Kramer. “Zij speelt op een evidente manier met drama, met het bovennatuurlijke en misschien met het esoterische en religieuze, zonder larmoyant te worden.” Het boek toont ouder werk en meer recente tekeningen van Hanneke Francken. De vroege werken hebben nog de mens in alle oorspronkelijke naaktheid als onderwerp. De menselijke figuur wringt zich in alle bochten om zich te verwonderen over de natuur. Niet om er de baas over te spelen, maar één te zijn met en er opgaan in. Tekeningen waarin kleurpotloden in de doos blijven, in grijzen is de werkelijkheid eer aan gedaan.
Dan in het weergeven van gestorven dieren komt er kleur in de flora rond de fauna. Door de bloemen en planten levend te kleuren is de fazant en is het konijn echt levenloos. Zo dood als een pier. Tekeningen die qua onderwerp niet oogstrelend zijn, echter de manier waarop Francken deze dode werkelijkheid tot leven brengt is onnavolgbaar. De ondergrond is nog helder wit, het wit van de drager. Maar dan krijgt ook het papier kleur en stap ik echt een andere wereld binnen. De harde realiteit wordt ingewisseld voor een onwezenlijke zachtheid. Het onderwerp is nog even meelijwekkend, maar gevat in een legendarische onderwereld. Legendarisch als in fabelachtig, wonderlijk en verbazingwekkend. De onderwereld omdat het beeld duister is, geheimzinnig en onverklaarbaar.
Tumblr media
Hanneke Francken maakt cryptische tekeningen. De waarheid verbergt zich in raadselachtige samenstellingen. Want de dierfiguren gaan zich min of meer verbergen in de vegetatie. “Zij gaan soms op in de duizeligmakende hoeveelheid lijnen en het is de vraag of er nog een voorgrond en een achtergrond bestaan”, schrijft Arno Kramer. “De lijnen zijn zo gevarieerd en zo gevoelig en ook intuïtief getekend, dat ze nooit van te voren zo bedacht kunnen zijn.” En Kramer besluit zijn betoog met “De tekeningen van Hanneke Francken hoeven niet begrepen te worden, ze moeten beleefd worden, je kunt er in dwalen, je kunt er zelfs in verdwijnen.” En inderdaad raak ik mezelf kwijt in de meest recente, intertwine, composities. Denk ik een rotspartij met mos begroeid te zien, kan zich daar zomaar een vogelbeest uit los maken. Meerdere keren moet ik mijn blik over het getekende laten gaan, mijn ogen goed de kost geven in en aan de voorgeschotelde composities, om de ware aard ervan te doorzien.
Francken fantaseert vanuit de werkelijkheid cellen, organismen, gevogelte, wild en vegetatie. Zoals de schepper de aarde construeerde. Het afpellen van de werkelijkheid, noemt directeur Stichting Oude Groninger Kerken Patty Wageman dat. Tot je op dat deel van de evolutie stuit waar het allemaal begon. “Op zoek naar de oorsprong om er vervolgens een nieuw begin aan toe te voegen.” Door mythologie, natuur, evolutie en eeuwigheid vloeien dieren en planten tot onwerkelijke sferen samen. In deze werken doet zich veel voor, er staat van alles te gebeuren. Iedere vierkante centimeter is benut om de beschouwer te dwingen geconcentreerd te kijken. De aandacht te vestigen op de dynamiek van de slingerende lijnen en de in elkaar grijpende elementen. De natuur heeft de overhand in de tekeningen. Knoestige bomen, bebladerd geschubde stammen, sprietende takken, een bast als een prentenboek. Daaromheen verwaaien twijgen en loof, de blik laat zich stroomlijnen in deze wildernis. Werken waarin Francken zich zichtbaar zorgen maakt over de toekomst van ons bestaan. “Zij beweegt zich in haar werk tussen wat vanzelfsprekend was, de levenscyclus”, schrijft curator hedendaagse kunst Museum Rijswijk Diana Wind, “naar nieuwe mogelijkheden, microben en andere eencellige wezens, tot geen invulling weten van wat gaat komen, de lege plekken in haar tekeningen.”
Tumblr media
“Het is een weelderig en bewegend spel van kleur en lijn dat als resultaat een attractieve manifestatie heeft. Begeeft de blik zich op korte afstand langs de getrokken lijnen, de afgebakende velden, dan merk ik tussen de veelvormige vegetatie weleens een addertje onder het gras, kijk ik niet zelden de kat uit de boom en vind ik soms een vreemde eend in de bijt. Kortom er beweegt zich meer tussen deze hemel en aarde van Hanneke Francken”, schreef ik geboeid door haar werk bij de tentoonstelling Synthese vorig jaar in Galerie Getekend in Heerenveen.
Gefascineerd door de cyclus van het leven laat Francken een nieuwe wereld ontstaan in haar werken. Ze illustreert haar fascinatie in een rijke schepping van samenvloeiende planten en dieren, met incidenteel in de achtergrond een teken van menselijke activiteit. Maar vooral draait het in haar werk om die eerste dagen van het scheppingsverhaal, om het creëren van een synthese van waaruit nieuw leven ontstaat. Het nieuwe landschap is een visioen, een voorspelling van een apocalyptische toekomst, een nieuw begin.
“Tekenen is voor Hanneke Francken een manier om beeldend te schrijven”, schrijft Patty Wageman. “Een tekening moet in haar ogen bruisen, energie uitstralen en beweging laten zien. Het moet dynamisch zijn en het statische van het vlak overstijgen. (…) Met haar cycli probeert ze de kijker bewust te maken van de wereld om ons heen, van wat de aarde met ons doet en wij met de aarde.”
Tumblr media
De in het boek opgenomen en door de tekeningen gestrooide gedichten zijn even mysterieus als de tekeningen dat in eerste beschouwing zijn. De beelden vergen het om lang naar te kijken, erin te duiken als het ware. De poëzie heeft een lange adem nodig om de woorden te laten indalen. Ik citeer: “Onder golven duiken - Niemand weet als niemand ziet het gezicht wat in het grafiet verdwijnt. / In de weerspiegeling is zij niet opgehouden met bestaan / slechts klanken die terugkeren, soms in wankel evenwicht. / / Als je schrijft: dat er geen ik meer is, of niet meer dezelfde ik, / legt zij afstanden af, zodat het oog niet went aan de verdwijning.”
Intertwine. Tekeningen en gedichten Hanneke Francken. Teksten Arno Kramer, Diana Wind, Patty Wageman. Oplage 150 exemplaren. Uitgave in eigen beheer, oktober 2022.
2 notes · View notes
wimjee · 4 months
Video
Straattekenaars #1.
flickr
Straattekenaars #1. by Wim Jacobs Via Flickr: Straattekenaars #1.
1 note · View note
twafordizzy · 4 months
Text
De kunstige huismus
Bruno Liljefors Bouwplaat mus van Johan Scherft Louis Agassiz Fuertes Jan Grotenbreg Peter Vos Rob Møhlmann Robin D’Arcy Shillcock
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
docnederlands · 2 years
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Op grote voet leven / Tekenaar : Tim Acke, alias TACKE 👉 Op grote voet leven
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Op grote voet leven
👢 Betekenis : veel geld uitgeven of royaal leven (voet betekent hier basis, grondslag) / op rijkelijke, ruime wijze leven / heel luxe en royaal leven. / met geld smijten en weelderig leven
👢Verwante uitdrukkingen : een luxueus leven leiden / een luxe leven leiden
👢 Literal translation in English : to live on a large foot / traduzione letterale in italiano : vivere su un grande piede
👢 Engels ; English : to live large / to live on a grand scale / to live in (grand) style / to leave in (great) style / to live the high life / to live like a lord / to lead a lavish lifestyle / to live it up/ to live high on the hog / to live high off the hog
👢 Frans ; français : vivre sur un grand pied / mener la grande vie / mener grand train / vivre en grand seigneur / mener une vie de gand seigneur / jouer au (grand) seigneur / faire le (grand) seigneur / vivre dans le luxe (absolu)
👢 Duits ; Deutsch : auf großem Fuß leben / in Saus und Braus leben / den Großzügigen spielen
👢 Italiaans ; Italiano : fare la bella vita / fare gran vita / fare il (gran) signore / fare (una) vita da gran signore / vivere da gran signore / vivere alla grande / vivere nel lusso (assoluto)
👢 Spaans ; español : vivir a lo grande / vivir con estilo / vivir la gran vida / llevar un buen tren de vida / llevar un buen estilo de vida
👢 Portugees ; português : viver à grande (e à francesa)
👉 Doctissimo : Op grote voet leven
👉 Pinterest : Op grote voet leven
👉 Diaspora : Op grote voet leven
29-08-2022
16 notes · View notes
marin-artist · 1 year
Photo
Tumblr media
Onze klant zouden enkele collega’s voor hun werk willen bedanken met een karikatuur. #karikaturen #karikaturist #opdracht #tekenaar #cartoonist #artistsoninstagram #illustratie #origineelcadeau (en Leuven) https://www.instagram.com/p/Co9jOxfqkzf/?igshid=NGJjMDIxMWI=
1 note · View note
kimjimagery · 11 months
Text
Ya!
3 notes · View notes
joostjongepier · 1 year
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Wat?   Prisoners from the Front (1866), Sharpshooter (1863), The Cotton Pickers (1876) en A visit from the Old Mistress (1876) door Winslow Homer
Waar?   Tentoonstelling Winslow Homer – Force of Nature in de National Gallery, Londen
Wanneer?   6 januari 2023
Na de Tweede wereldoorlog nam New York het stokje van Parijs over als wereldhoofdstad van de kunst. Amerikaanse kunst van na 1945 is in Europa dan ook volop te vinden. Wie bijvoorbeeld een bezoek brengt aan het Museum Ludwig in Keulen, krijgt een goed beeld van de Amerikaanse kunststromingen in de tweede helft van de twintigste eeuw. Hoe anders ligt dat met Amerikaanse kunst vóór 1945! Die is zelden te vinden in Europese musea. In maart 2019 bezocht ik de tentoonstelling Es war einmal in Amerika in het Wallraf-Richartz Museum in Keulen. Deze expositie bood een uniek overzicht van Amerikaanse kunst vanaf de koloniale tijd tot de jaren zestig van de twintigste eeuw. Alle grote namen uit de Amerikaanse kunstgeschiedenis waren hier vertegenwoordigd, inclusief Winslow Homer.
Als ik Londen bezoek in januari 2023 loopt in de National Gallery de expositie Winslow Homer – Force of nature op zijn eind. Ik heb mijn vakantieweekje zo gepland, dat ik deze, voor Europa, bijzondere tentoonstelling nog net kan bezoeken. De tentoonstelling, die tot stand kwam in nauwe samenwerking met het Metropolitan Museum of Art in New York, laat mooi zien hoe het werk van Homer zich in de loop van de tijd ontwikkelde.
Winslow Homer begon als tekenaar voor onder meer Harper’s Weekly in de Amerikaanse burgeroorlog. Fotografie bestond wel al, maar het afdrukken van foto’s in kranten en tijdschriften was technisch nog problematisch. Daarom maakte men gebruik van tekenaars, wier werk werd omgezet in houtgravures, die wel konden worden afgedrukt. Naast het naken van zijn tekeningen, begon de jonge kunstenaar ook te schilderen. Een van zijn bekendste werken uit de jaren rond het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog toont een noordelijke officier tegenover een groepje zuidelijke soldaten van verschillende leeftijd. Het keurige tenue van de generaal steekt af tegen de povere kledij van de gevangen zuidelijke soldaten. Door de compositie, waarbij overwinnaar en verliezers op een rij staan, suggereert het werk niettemin een zekere gelijkwaardigheid.
Een ander fascinerend werk uit Homers beginperiode toont een soldaat van het noorden, zittend op een tak, zijn geweer richtend op een (voor ons onzichtbaar) doel. Een onheilspellend werk, omdat je als kijker weet dat er een dode gaat vallen. Het is echter de vraag of dat de zuidelijke soldaat zal zijn waarop dit geweer zich richt of de scherpschutter, die ook heel goed zelf doelwit zou kunnen zijn. Die dubbele bodem in het werk zullen we bij Homer nog vaker tegenkomen.
In het decennium na de burgeroorlog, begon Homer het dagelijks leven van Amerikanen te schilderen. De slavernij was afgeschaft, maar veel verbeterde er niet voor de Afro-Amerikaanse inwoners van het zuiden. Het leven bleef hard en door wetten en andere maatregelen werd verzekerd dat rassensegregatie bleef bestaan. Dat er na afschaffing van de slavernij maar weinig veranderde, toont ook het werk The Cotton Pickers: twee zwarte jonge vrouwen zijn katoen aan het plukken, hetzelfde werk dat ze als slaven moesten verrichten.
Een schilderij waarop deze segregatie nog pijnlijker voelbaar is, toont het bezoek van de oude meesteres aan haar voormalige slavinnen. De rijk uitgedoste blanke vrouw staat letterlijk tegenover drie, aanzienlijk armoediger uitgedoste, zwarte vrouwen waarvan er één een kind op de arm draagt. De ogen van de zwarte vrouwen tonen wantrouwen. De ontmoeting oogt allerminst als een vrolijke gebeurtenis.
3 notes · View notes