Tumgik
ab-bild · 10 years
Text
NIE/SAMOWITE - DOKUMENTACJA WYSTAWY
Tumblr media
Zapraszamy do zapoznania się z dokumentacją wystawy NIE/SAMOWITE.
fot.: Milena N. Soporowska
Cały album dostępny TUTAJ
1 note · View note
ab-bild · 10 years
Text
KATALOG // NIE/SAMOWITE
Tumblr media
Już jest dostępny katalog do wystawy NIE/SAMOWITE w wersji PDF. W zaprojektowanej przez Grzegorza Ocetka publikacji znaleźć można:
tekst dot. ogólnej koncepcji wystawy
biogramy jurorów, artystów oraz kuratorek
oraz 3 teksty kuratorskie:
Heima - Milena Soporowska
Niesamowite niesamowite - Anna Rowińska
Niesamowite - lęk, którego nie można ukoić - Agnieszka Sinicka
Serdecznie zapraszamy do lektury! Wkrótce na stronie ukażą się również pełne teksty dotyczące konkretnych dzieł prezentowanych na wystawie. 
Katalog pobrać można TUTAJ. 
1 note · View note
ab-bild · 10 years
Text
OPROWADZANIA KURATORSKIE // SPOTKANIA Z ARTYSTAMI
Tumblr media
Zapraszamy serdecznie na oprowadzania kuratorskie w ramach inspirowanej myślą teoretyczną Ernsta Jentscha i Sigmunda Freuda wystawy NIE/SAMOWITE. Oprowadzania są doskonałą okazją do spotkania z kuratorkami wystawy oraz biorącymi w niej udział artystami.  14.08, godz.18.00: Agnieszka Sinicka 19.08, godz. 17:00: Magdalena Lara i Milena Soporowska 21.08, godz. 18:00: Sonia Rega i Agnieszka Sinicka 22.08, godz. 17:00: Mikołaj Sobczak i Milena Soporowska 23.08, godz. 13:00:  Paweł Stasiewicz i Milena Soporowska
Więcej szczegółów TUTAJ. 
1 note · View note
ab-bild · 10 years
Text
FOTORELACJA Z WERNISAŻU - NIE/SAMOWITE//GALERIA STARTER
Tumblr media
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu wystawt NIE/SAMOWITE [2.08.2014, galeria Starter] - zdjęcia dostępne TUTAJ.
0 notes
ab-bild · 10 years
Text
PAWEŁ STASIEWICZ, NO SIGNAL, 2014 // WYSTAWA NIE/SAMOWITE
Tumblr media
Konstrukcja pracy Pawła Stasiewicza No Signal [2014] oparta jest na konfrontacji widoku stopni na klatce schodowej z mocnymi, technicznymi ingerencjami i głosem. W pracy artysta zawiera freudowską myśl o zderzeniu i przenikaniu się pojęć „samowitości” i „niesamowitości”. Prezentowana na wystawie NIE/SAMOWITE praca została wyróżniona w lipcu tego roku na Festival do Minuto w Brazylii.
Anna Rowińska
Paweł Stasiewicz [ur. 1982, Żyrardów], artysta zajmujący się wideo, działaniami w środowisku miejskim i tworzeniem obiektów. Pracuje głównie w oparciu przedmioty znalezione. Wybrane wystawy i pokazy w latach 2013-2014: „Outer space” [Carnegie Museum of Art, Pittsburgh, Kanada], „A Given Structure” [Fringe Arts Bath, Bath, Wielka Brytania], „Streetlight” [Roman Susan Gallery, Chicago, Stany Zjednoczone], „Toride International Video Projection” [Toride, Japonia], Memory [Richmond Art Gallery, Richmond, Kanada], „Rotterdam VHS Festival #18” [Kunst & Complex, Rotterdam, Holandia].
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
MIKOŁAJ SOBCZAK, UNHEIMLICHE HAUS, 2013 // WYSTAWA NIE/SAMOWITE
Tumblr media
Unheimliche Haus [2013] Mikołaja Sobczaka to kolejne dzieło prezentowane na wystawie NIE/SAMOWITE. Wyrwane z ciemności przedmioty składają się na przedziwną kolekcję. To, co niegdyś należało do domu przeradza się w rodzaj niepokojących suwenirów, których status budowany jest na ich niejednoznaczności. Praca staje się zapisem czegoś pomiędzy: pomiędzy swojskim, a niewiadomym, pomiędzy schronieniem a pułapką. 
Milena Natalia Soporowska
Mikołaj Sobczak [ur. 1989, Poznań] – student Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie realizuje indywidualny program nauczania w pracowniach: prof. Jarosława Modzelewskiego, prof. Mirosława Bałki i dr hab. Pawła Susida. Tworzy instalacje, wideo, performance oraz prace malarskie. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m. in.: Sanatorium [Galeria Turbo, Warszawa, 2014], Horyzonty [Galeria Bałtycka, Ustka, 2014], / Performance [Galeria Labirynt, Lublin, 2014] czy Gra w artystę [Galeria Arsenał, Białystok, 2014], a także w działaniach artystycznych w ramach Inauguracji Europejskiej Stolicy Kultury w Umeå [2014]. W swoich pracach skupia się głównie na jednostkowych historiach poznanych przez bezpośrednią konfrontację ze świadkami danego wydarzenia. Artysta, wychodząc od tego, co prywatne i indywidualne dotyka uniwersalnych problemów, nadając swoim pracom formę dokumentalnego zapisu. 
4 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
SONIA REGA, STRACHY, 2014 // WYSTAWA NIE/SAMOWITE
Tumblr media
Pokazana na wystawie NIE/SAMOWITE praca Soni Regi [Strachy, 2014] jest monumentalna, ciemna i "złowieszcza". Niemal otacza i zagarnia widza, sięga do jego dziecięcych lęków i wywołuje uczucie trwogi przed niewidocznym i ukrytym. Autorka zwraca uwagę na wartość wyobrażeń w kategorii niesamowitego, a samo dzieło jest związane z jej własnymi wspomnieniami z dzieciństwa, gdy obawiała się tego, co czai się w ukryciu.
Anna Rowińska
Sonia Rega [ur. 1985, w Warszawa] - studentka ostatniego roku na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiuje w trybie Indywidualnego toku Studiów. Otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów uczelni artystycznych za wybitne osiągnięcia w twórczości artystycznej. Jej prace pokazywane były m.in. w ramach: Spring in Warsaw/Wiosna w Warszawie [Teatr Nowy, Warszawa 2009], festiwalu Park Rzeźby nad Wisłą [Warszawa 2011], wystawy wybranych studentów Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej [Galeria Działań, Warszawa, 2011/12], wystawy Tkanina Eksperymentalna [Galeria Bardzo Biała, Warszawa, 2013], wystawy Przebiśniegi towarzyszącej wystawie …apokryfy, imponderabilia - Alina Szapocznikow [Galeria Opera, Warszawa, 2013/2014]. Rega jest artystką wszechstronną - interesuje ją eksperymentowanie z różnymi mediami.
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
MAGDALENA LARA, OBIEKT, 2014 // WYSTAWA NIE/SAMOWITE
Tumblr media
  Wyróżniona w ramach wystawy NIE/SAMOWITE praca Obiekt [2014] Magdaleny Lary to „żywa“ instalacja poddająca widza szczegółowej i niepokojącej obserwacji.  Jej organiczna struktura przywodzi na myśl formę narośli czy guza. Przedmiot staje się rodzajem naddatku, zdradliwego suplementu, który zaprzecza tradycyjnie rozumianej jako pasywna, naturze obrazu. Tym samym reanimuje on animistyczną, magiczną interpretację dzieła sztuki - obiektu o własnych pragnieniach i woli.
Milena Natalia Soporowska
Magdalena Lara [ur. 1991, Piotrków Trybunalski] -  absolwentka 4-letnich studiów licencjackich na Wydziale Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.
 Stypendystka Ministra Kultury [2012] oraz  rektora Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu [2013]. Jej prace prezentowane były na wystawach indywidualnych, m.in.: Homo-Home. Opowiadanie o przedmiocie [Biblioteka Pedagogiczna, Piotrków Trybunalski, 2013] oraz Rysunek to… [Galeria The Rootz, Poznań, 2013]. Brała udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in.: Granice Malarstwa [Galeria Styk, Warszawa, 2014], Studio – Love Aids Riot Sex [Projektraum, Kunsquartier Bethanien, Berlin, 2014] czy Paintball [Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2013]. Współorganizuje również wiele projektów współautorskich takich jak „Akcja Aukcja” II Edycja [CK Zamek, Trochę Kultury, Poznań, 2014]. W swoich pracach malarskich i instalacjach podejmuje tematykę iluzji i mistyfikacji oraz roli spojrzenia.
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
NIE/SAMOWITE - WERNISAŻ
Tumblr media
„(…) niesamowite jest rodzajem tego, co budzi trwogę, co zaś sprowadza się do tego, co od dawna znane(…).” Sigmund Freud, Unheimlich (Niesamowite, 1919) Inspirowana myślą teoretyczną Ernsta Jentscha i Sigmunda Freuda wystawa NIE/SAMOWITE dotyka problematyki szczególnego poczucia dezorientacji i obcości, jakiego doświadczyć można w środowisku pozornie znanym i oswojonym. Prezentowane prace stanowią próbę konceptualizacji głęboko zakorzenionego przeświadczenia o istnieniu drugiej, alternatywnej rzeczywistości. Przesiąkająca ją „niesamowitość” ujawniona zostaje za pomocą przeróżnych strategii artystycznych. Przywołując podświadome lęki i stłumione wątpliwości, stawiają one jednocześnie pytanie o organizujące naszą wiedzę o świecie granice.  Wystawa stanowi efekt współpracy pomiędzy Kołem naukowym IHS UW CZARNY KWADRAT oraz galerią STARTER.  Jest to druga wystawa organizowana w ramach założonego przez Annę Rowińską i Milenę Natalię Soporowską projektu kuratorskiego ABBILD. Artyści: Magdalena Lara, Sonia Rega, Damian Reniszyn, Mikołaj Sobczak, Paweł Stasiewicz Kuratorzy: Anna Rowińska, Agnieszka Sinicka, Milena Natalia Soporowska Jury: Karol Radziszewski, Dorota Sajewska, Gabriela Świtek, Marika Zamojska Materiały promocyjne: Grzegorz Ocetek Praca wykorzystana na materiałach promocyjnych: Magdalena Lara, Obiekt Galeria Starter, ul. Andersa 13, Warszawa 2.08 – 25.08 Wernisaż wystawy: 2 sierpnia 2014 o godz.: 19.00 Wystawa czynna: wt.-pt. w godz.: 12.00-18.00, sob. w godz.: 12.00-16.00 
WYDARZENIE NA FB ORGANIZATORZY: CZARNY KWADRAT IHS UW GALERIA STARTER PROJEKT WSPIERAJĄ: Instytut Historii Sztuki UW Samorząd Studentów Uniwersytetu Warszawskiego PATRONI:
Akademia Fotografii
ArtBazaar
Fundacja Polskiej Sztuki Nowoczesnej
Magenta Mag
Melba Magazine
Notes na 6. tygodni / Fundacja Bęc Zmiana
Portal Kulturalny MAGAZYN
SZUM
1 note · View note
ab-bild · 10 years
Text
FOTOGRAFIA POSTMORTEM WOBEC NIESAMOWITEGO // AGNIESZKA SINICKA
W oczekiwaniu na wernisaż wystawy NIE/SAMOWITE zapraszamy do zapoznania się z esejem koncepcyjnym Agnieszki Sinickiej dot. fotografii postmortem w kontekście kategorii niesamowitości. 
Cały tekst dostępny jest TUTAJ. 
Tumblr media
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
"NIESAMOWITE" DZIEŁO MERET OPPENHEIM // ANNA ROWIŃSKA
Zapraszamy do zapoznania się z analizą dzieła Meret Oppenheim pod kątem kategorii niesamowitości autorstwa Anny Rowińskiej. Esej powstał w ramach wystawy NIE/SAMOWITE w warszawskiej galerii STARTER. 
Tekst dostępny jest TUTAJ.
Tumblr media
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
PRZEMEBLOWANIE // MILENA SOPOROWSKA
"W konfrontacji z pobudzonymi do życia przedmiotami to człowiek przyjmuje rolę biernej, bezwładnej materii. Potykając się o pozornie płaską podłogę, wpadając na złośliwe stoły i krzesła, bezradnie podtrzymując kuriozalne piramidy z szafek i foteli, państwo Blume na próżno próbują odzyskać pozycję zwierzchnika."
Zapraszamy do przeczytania eseju //PRZEMEBLOWANIE// Mileny Soporowskiej powstałego w ramach wystawy NIE/SAMOWITE w warszawskiej galerii STARTER. 
CAŁY TEKST DOSTĘPNY JEST TUTAJ [FORMAT PDF]
Tumblr media
Anna i Bernhard Blume, fragment poliptyku Wahnzimmer, 1984
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Photo
Tumblr media
„(…) niesamowite jest rodzajem tego, co budzi trwogę, co zaś sprowadza się do tego, co od dawna znane(…).”
 Sigmund Freud, Unheimlich (Niesamowite, 1919)
      Znaczenie terminu „niesamowite” (niem. unheimlich) przypisuje się niemieckiemu psychiatrze Ernstowi Jentschowi, autorowi eseju Zur Psychologie des Unheimlichen (O Psychologii Niesamowitego, 1906). Jego znaczenie rozszerzył zaś Sigmund Freud w tekście Unheimlich (Niesamowite, 1919), zarazem podkreślając niejasność jego granic.
    Jest to kategoria rozważana przede wszystkim w ramach studiów medyczno-psychologicznych, jednak zarówno Jentsch, jak i Freud odnoszą ją także do estetyki wykazując przykłady artystycznego jej zastosowania.
    Według Jentscha „niesamowite” wywodzi się ze szczególnego doświadczenia dezorientacji, które określa mianem „braku intelektualnej pewności”. Ów brak jest wynikiem zastąpienia krytycznego osądu deformującym odbiór rzeczywistości afektem. W wyniku tego to, co znane, nasiąka niepokojącymi, irracjonalnymi znaczeniami.
   Freud zaś, definiując „niesamowite”, bardziej skupia się na emocjonalnym, aniżeli intelektualnym, charakterze owego odczucia. W swoich badaniach wychodzi od analizy stanowiącego jego trzon pojęcia „samowite” (niem. heimlich). „Samowite” oryginalnie łączone z domem, codziennością czy swojskością w pewnym momencie ujawnia zbieżne ze swoim antonimem znaczenie. Jako schowane, ukryte, stosowane zamiennie z terminem „tajemnica”, ewoluuje w swoje zaprzeczenie. Pojęcie „niesamowitości” jest więc zarówno przeciwieństwem swojego źródła, jak i jego intensyfikacją. Właśnie to nieuchwytne połączenie dwóch kręgów wyobrażeniowych staje się tematem wystawy NIE/SAMOWITE.
    Do eksploracji złożonego znaczenia „niesamowitości” zachęcamy zainteresowanych jej niejednoznacznym statusem zarówno studentów szkół artystycznych oraz profesjonalnych artystów, jak i amatorów.
  Na prace czekamy do 30 kwietnia 2014 roku. Prosimy o przysłanie do maksymalnie trzech prac (jako jedną pracę rozumiemy jednolity ideowo projekt mogący składać się zarówno z jednego, jak i większej ilości elementów/prac).
Prace mogą być wykonane w każdym medium: fotografii, obrazu malarskiego, grafiki, rysunku, rzeźby, instalacji, environment itp. Szczegóły dotyczące przesyłania prac znajdują się w REGULAMINIE.
Zgłoszenia, jak i wszystkie pytania dotyczące naboru prac,  prosimy kierować na maila: [email protected]. Wielkość wszystkich projektów razem nie może przekraczać 5 MB.
 Razem z pracami należy przysłać wypełniony formularz. Przysłanie formularza oznacza akceptację regulaminu.
FORMULARZ
REGULAMIN 
WYDARZENIE NA FB 
Organizatorem wystawy jest Studenckie Koło Naukowe Czarny Kwadrat IHS UW we współpracy z warszawską galerią STARTER. Kuratorkami projektu są studentki historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego: Anna Rowińska, Agnieszka Sinicka i Milena Natalia Soporowska.
Jest to druga wystawa organizowana w ramach założonego przez Annę Rowińską i Milenę Natalię Soporowską projektu kuratorskiego ABBILD.
Grafiki do wydarzenia: Milena Natalia Soporowska
Bazą dla grafiki jest zdjęcie z seansu spirytystycznego autorstwa duńskiego fotografa, Svena Türcka. [Sven Türck, Levitation of a table, 1940-45, odbitka srebrowa]
Logo i materiały promocyjne: Grzegorz Ocetek
  Nadesłane prace będą oceniane przez jury w składzie (w kolejności alfabetycznej):
Karol Radziszewski - twórca filmów, fotografii, instalacji, autor projektów interdyscyplinarnych. Absolwent Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP. Wydawca i redaktor naczelny magazynu "DIK Fagazine". Laureat Paszportu Polityki (2009). Jego prace były pokazywane m.in. w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Współczesnym Wrocław, Muzeum Narodowym w Warszawie, CSW w Warszawie, Kunsthalle Wien, National Brukenthal Museum w Sibiu, New Museum w Nowym Jorku, Cobra Museum w Amsterdamie oraz na PERFORMA 13, Göteborg Biennale i Biennale w Pradze. W swoich pracach eksploruje m.in. wizualną warstwę popkultury, problem seksualności oraz tradycję polskiej sztuki awangardowej lat 70.. Szczególnym, powracającym motywem w działaniach artysty jest relacja publiczne-prywatne manifestująca się m.in. w przestrzennych instalacjach, w których to, co domowe staje się wystawionym na wzrok widzów eksponatem. Niedawno Radziszewski wraz z Dorotą Sajewską ukończył pracę nad spektaklem Książę nawiązującym do twórczości Jerzego Grotowskiego.
Dorota Sajewska – dramaturg, autorka scenariuszy teatralnych i tekstów o teatrze, od 2008 roku zastępca dyrektora artystycznego Teatru Dramatycznego w Warszawie im. Gustawa Holoubka. Adiunkt w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała polonistykę i germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz komunikację kulturową, teatrologię i współczesną literaturę niemiecką na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Autorka książek Pod okupacją mediów (2012) i Chore Sztuki. Choroba/tożsamość/dramat (2005). Tłumaczka tekstów teatralnych i współczesnych sztuk niemieckich takich autorów jak Dei Loher, Elfriede Julinek, Peter Handke, Falk Richter, współtłumaczyła książkę Hansa-Thiesa Lehmanna Teatr postdramatyczny. Twórczyni i redaktorka serii wydawniczej Teatru Dramatycznego. Interesuje się teorią teatru, kulturą niemiecką oraz historią kultury XIX wieku.
Gabriela Świtek - kierownik Zakładu Teorii Sztuki w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwentka University of Cambridge (PhD, 1999; MPhil, 1996) i Central European University w Pradze (1994). Kierownik działu dokumentacji sztuki współczesnej w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Kuratorka wystaw: Transfer Jarosława Kozakiewicza (Pawilon Polonia, w ramach 10. Międzynarodowej Wystawy Architektury, Wenecja, 2006); Memory Foundations Daniela Libeskinda (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2004); A me stesso Jacka Sempolińskiego (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2002). Autorka książek: Gry sztuki z architekturą. Nowoczesne powinowactwa i współczesne integracje (2013), Aporie architektury (2012), Writing on Fragments: Philosophy, Architecture, and the Horizons of Modernity (2009). Główny obszar jej zainteresowań to historia i filozofia architektury, metodologia historii sztuki i współczesna kultura wizualna.
Marika Zamojska – historyczka sztuki, kuratorka, galerzystka. Ukończyła studia magisterskie w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i podyplomowe Muzealnicze Studia Kuratorskie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Uczestniczka Course of Contemporary Art Curators w Mediolanie. Stypendystka Ministra Kultury i dziedzictwa Narodowego. Prezeska Stowarzyszenia Starter, współwłaścicielka galerii Starter działającej od 2007 roku. Wcześniej związana z Art Stations Foundation. Współorganizatorka i pomysłodawczyni wydarzeń: Salon Zimowy i Warsaw Gallery Weekend. Członkini zespołu kuratorskiego sekcji Showoff w 2013 roku. Prelegentka na konferencji „Market czy Art” (Poznań, 2013). Producentka i organizatorka wydarzeń artystycznych, kuratorka wielu wystaw zarówno polskich, jak i zagranicznych artystów. Interesuje się sztuką wizualną, w szczególności sztuką Europy Środkowej. Podejmuje działania mające na celu promocję sztuki współczesnej oraz rozbudowywanie rynku sztuki w Polsce. 
Kuratorkami wystawy są (w kolejności alfabetycznej):
Anna Rowińska (ur. 1988) – członkini Studenckiego Koła Naukowego Czarny Kwadrat Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwentka studiów pierwszego stopnia historii sztuki i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim, studentka studiów drugiego stopnia kolegium Artes Liberales na Uniwersytecie Warszawskim. Opiekunka programu rezydencyjnego Domu Kereta w 2013 roku. Współzałożycielka projektu kuratorskiego „Abbild”. Współorganizatorka i jedna z kuratorek wystawy Urbild/Abbild inspirowanej myślą teoretyczną Hansa Beltinga (lokal_30, Warszawa, 2013).
Agnieszka Sinicka (ur. 1989) – studentka piątego roku historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Członkini Studenckiego Koła Naukowego Czarny Kwadrat Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, w ramach którego współorganizowała wystawę Granice Rysunku. Brała udział w konferencji “Polityka Wymazywania. Pamięć, etos, reprezentacja oraz tyrania idei i widzialności” organizowanej przez Uniwersytet Wrocławski. Realizowała staż w Centrum Sztuki Współczesnej, obecnie stażystka w Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Pisze pracę magisterską dotyczącą izraelsko-francuskiego artysty Absalona.
Milena Natalia Soporowska (ur. 1989) – członkini Studenckiego Koła Naukowego Czarny Kwadrat Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie kończy historię sztuki w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwentka roku podstawowego w warszawskim Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF) [ukończony z wyróżnieniem]. Absolwentka Akademii Fotografii w Warszawie. Laureatka Sekcji ShowOFF Miesiąca Fotografii w Krakowie 2013, w ramach której prezentowała projekt Pokoje gościnne (kurator: Bownik). Współzałożycielka projektu kuratorskiego „Abbild”. Współorganizatorka i jedna z kuratorek wystawy Urbild/Abbild inspirowanej myślą teoretyczną Hansa Beltinga (lokal_30, Warszawa, 2013). Pomysłodawczyni koncepcji obecnej wystawy.
2 notes · View notes
ab-bild · 10 years
Text
[wywiad: PAWEŁ BŁĘCKI]
Tumblr media Tumblr media
Zdjęcia z serii Storm, Zbiór Pusty
Wywiad z wyróżnionym w ramach wystawy Urbild/Abbild Pawłem Błęckim, autorem pracy Pomiędzy.
Rozmawia Milena Natalia Soporowska.
Co dla Ciebie oznaczają pojęcia Urbild [prawzór] i Abbild [odbicie]? Czy owe zestawienie działa dla Ciebie na zasadzie antagonizmu czy bardziej współpracy?
Antagonizmu. Może to wynika z przekonania na temat ludzkiej zmienności oraz wiarygodności, tu i teraz. Wizerunek osoby nie może być jej równy, a co dopiero obraz, który odnosi się do pierwowzoru w czasie. Wątpię, by wizerunek Adolfa Hitlera był czytelny tak mocno w przyszłości, jak jest on czytelny teraz.
Belting nakreśla różne motywy stojące za produkcją obrazów. Podstawowym z nich jest próba zastąpienia tego, co nieobecne, a ściślej mówiąc, ciała zmarłego. Jednocześnie, odnosząc się chociażby do obrazów wirtualnych czy też digitalnych, stwierdza iż „dzisiaj obrazy zapraszają żywych do ucieczki z ciała”.
Jak Ty interpretujesz obecne techniki obrazowania, w szczególności zaś współczesną fotografię, w kontekście cielesności przez nie wyrażanej? Czy rzeczywiście można tu mówić o owej „ucieczce” czy raczej poszerzeniu definicji ciała jako takiego?
Bardzo interesujące jest to, że nieprzerwanie produkujemy wizerunki. Nie ma w tym nic nowego, bo robimy to od bardzo dawna, ale nietrudno zauważyć, że ostatnio ta tendencja się wzmaga. Ze zdjęć na Facebooku możemy zrobić swój własny model 3D. Nietrudno też wyszukać znajomego, żeby zobaczyć jak wygląda jego lewy łokieć albo prawy bok. To jest też bardzo ciekawe w kontekście wirtualnej nieśmiertelności. Pozostaje po nas powidok, który trwa nie tylko w rodzinnych archiwaliach, ale również w internecie, gdzie ślad odciska się na długo w taki sposób, że daje innym złudzenie istnienia po śmierci.
Czy ten intensyfikujący się stale wzrost produkcji obrazów, łatwość z jaką można je wykonać oraz publicznie przedstawić, chociażby za sprawą demokratycznej platformy, jaką jest internet, uważasz za tendencję pozytywną? Czy jest to rodzaj inspiracji dla Ciebie jako artysty czy też przeciwnie, upatrujesz w niej zagrożenia dla sztuki, jej specyfiki, krótko mówiąc, tego, co oddzielać ją może od reszty działań. A może takiej specyfiki po prostu już nie ma lub być nie powinno?
Nie wartościuję tego. Jestem również daleki od tego, by mówić o tym co być powinno, a co nie. Niech sobie będzie i niech się zmienia jak chce. Co do inspiracji, to można ich szukać wszędzie, również w internecie. Dużo jest tam interesujących procesów, które można obserwować trochę jak w magicznej kuli.
Twoja praca stawia fotografię w relacji z trójwymiarowymi przedmiotami tworząc rodzaj foto-obiektu czy też instalacji.  Osoba odbiorcy, by w pełni doświadczyć dzieła, zaproszona jest do pochylenia się nad niewielkim lusterkiem, by potem przejść do połączonego z nim gałązką portretu.  W proces oglądania fotografii angażujesz więc całe ciało człowieka, jednocześnie wydłużając i rozbudowując typowo wzrokowy i chwilowy proces konfrontacji ze zdjęciem. Czemu służyć ma ów zabieg? Czy, posługując się terminami zaczerpniętymi z Beltinga, literalna „animacja” widza ma pomóc w symbolicznej „animacji obrazu”?
Współczesna rzeczywistość jest niesamowita. Przywiązanie do realności i chęci otrzymania prawdy miesza się z czymś bardzo odrealnionym. Surrealiści popłakaliby się ze szczęścia oglądając na zmianę TV i surfując w necie. Z jednej strony reality shows, gdzie sztuczność to zasada, z drugiej zerowa tolerancja dla nieprawdy na YouTubie. To bardzo ciekawy mix naszych czasów. Lustro, którego użyłem jest czymś w rodzaju pytania: czy odbicie jest naprawdę, czy może jest ono  obrazem, jak zdjęcie, którego użyłem w obiekcie. To właśnie lustro wprowadza odbiorcę w ruch, a obiekt jest formą wyrazu, która jest mi bardzo bliska. Poza ekran wychodzę, bo sama fotografia mnie zazwyczaj nudzi.
Nawiązując do myśli Beltinga, już samo ciało w swej formie zjawiskowej [na którą składa się chociażby mimika czy ubiór] jest obrazem, który przetwarzamy następnie w jego obraz-odbicie [Abbild]. Można więc powiedzieć, że obcując z obrazem [w tym wypadku rozumianym jako dzieło sztuki] mamy do czynienia z podwójnym obrazem czy też kopią kopii ciała w jedynej swej dostępnej nam zewnętrznej formie in effigie. Czy zatem można, według Ciebie, poprzez obraz przedstawić ciało jako takie? Jak w tym kontekście można rozumieć zastosowanie naturalnej gałązki w Twojej pracy?
Bardzo mocnym źródłem inspiracji jest dla mnie natura. W niej szukam pierwiastków łączących jakieś zagadnienia - opisujących rzeczy, które mnie interesują. Razem z moimi przyjaciółmi z grupy Zbiór Pusty pracujemy nad tematami ściśle powiązanymi właśnie z naturą. Gałązka w mojej pracy jest takim pierwiastkiem naturalnym, który definiuje zagadnienie. Albo raczej daje ćmiący przebłysk definicji; uchyla drzwi do interpretacji, która niekoniecznie musi być jedyna.
Czy możliwe jest zatem, że ciało może być jedynie doświadczane poza obrazem?
Zdecydowanie. Swoją drogą ciekawe, jak na to pytanie odpowiedziałby performer, dla którego relacja pomiędzy ciałem a obrazem może być zupełnie inna.
Więcej informacji na oficjalnej stronie grupy Zbiór Pusty. 
0 notes
ab-bild · 11 years
Photo
Tumblr media
Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu wystawy Urbild/Abbild TUTAJ. 
0 notes
ab-bild · 11 years
Photo
Tumblr media
Zapraszamy do obejrzenia dokumentacji wystawy Urbild/Abbild na stronie fb Czarnego Kwadratu. 
Here You can find documentation of our exhibition Urbild/Abbild.
1 note · View note
ab-bild · 11 years
Text
KATALOG WYSTAWY
Tumblr media
Zapraszamy do obejrzenia katalogu towarzyszącego wystawie, który dostępny jest w lokalu_30. Można go również pobrać lub przeczytać w wersji online tutaj oraz poprzez kod QR. W katalogu przeczytać można teksty: właścicielki galerii lokal_30 Agnieszki Rayzacher, kuratorek projektu Anny Rowińskiej i Mileny Natalii Soporowskiej oraz prezesa Koła Naukowego IHS UW Czarny Kwadrat Sebastiana Gawłowskiego.
Dostępna jest również wersja PDF katalogu z okładką. 
Tumblr media
0 notes