aycatomriis-blog

[aycatomriis-blog]

Aşkım,onun gücü;varlığım ise onun yüküydü...

Şimdi şöyle bir düşününce hiç kendim olamamışım ki onunlayken... Dans etmedim mesela aniden kalkıp oysa aklıma estiğinde sokak ortası dans eden bi kız değil miyim ben? Gerçi sokak ortası demişken bağıra çağıra şarkı da söylemedim ben ona,ki dostlarım en çok bu halime gülerler benim... Bakmayın böyle dediğime bazen yanındayken kendi kafamdan şarkılar bile uydururdum ama söylemezdim işte... Şiir yazıp cebine koymadım hiç,her güne yazdığım bi şiirim vardı ama hiçbirini okuyamadı,ne acı... Hayalimdeki şehri anlatmadım mesela ona,üstelik hayalimdeki o şehrin bütün sokaklarında el eleydik... Bir oğlum olsun istiyordum ondan,bir bilseniz kaç defa baba oğul maça gönderdim onları... Yalnızca yürüyüşü bile ona benzese yeter bana diyordum gelin görün ki o hiç bilmedi onu en çok hayalimdeki baba haliyle sevdiğimi... Saçlarımla oynandığında uyuduğumu göremedi ve ben hep ondan sonra uyuyan olurdum... Bazen onunla sadece pamuk şeker yiyerek oturduğu semtin hengame dolu sokaklarına kahkahalarımızı bırakmak isterdim ama o,gözlerime hep yorgun bakardı... Uyuyakaldığım her filmin sonunu ondan dinlemek isterdim ki bizim birlikte bitirdiğimiz bir filmimiz dahi olmadı... En sevdiğim şiiri söylemiş miydim ona? Hayır,biz onunla şiirlerden hiç konuşamadık... Belki,çok şarkı dinledik çok şarkıya anılar yazdım ama en sevdiğim şarkı deyip de dinletemedim hiçbir şarkıyı... 3.yıl yaşanıyordu yanında ama ben ne zaman onu karşımda görsem dizlerimin kırılacağından yere düşeceğimden korkardım ama o yalnızca ona bakışımı görürdü... Ben sevindiğinde bulutlar ile yarışırdım,beni hiç sevindirmemiş miydi? Ve daha bir sürü şey... Yarım kalmak değil yaşanmayan bir sürü şey... Üstelik mümkünken yaşanmayan... Beni hiç mutlu etmedi demeyi beni hiç tanımadı demeye tercih ederdim ve inanın o zaman hafızamdan silmek böylesi zor olmazdı. Beraberdik biz onunla,belki iki dost gibi kimi zaman aramızda büyük bir aşk varmış gibi bile görebilirdiniz...Ama hayır beraber olmak demek bir olmak demek değildi... El ele tutuştuk,sarıldık belki ama hiç bilmedi beni ben kimdim pek önemsemedi. Belki de bu onun isteğiydi. Günü gelince ardında bırakacağı insanı kim tanımak isterdi ki? Oradaydım işte yanında...Yemek yerken,televizyon izlerken,çocukları severken,araba kullanırken,uyurken,hastayken,alışveriş yaparken,sigarasını içerken,sarhoş olurken,maç izlerken,bazen ailesiyleyken,bazen arkadaşları ileyken hep yanında,oradaydım. Ama o hiç benimle değildi... Aşkım,onun gücü;varlığım ise onun yüküydü...

#aşk #yalnızlık #alone #love #ilkyazı