Tumgik
kardelenb4k · 8 months
Text
Kalabalık… şiddetli bir yağmur ve insanlar… gürültülü sohbetler, farklı uğraşlar…
Ben ise bekliyorum yalnızca. Boşluğa bakarak, sadece susarak, kulağımda kulaklık, ruhumda geçici bir mutluluğun yakıcı hevesi ve çaresizliği…
Ona kavuşmama nereden baksan 5 saat…
Yağmur şiddetli, insanlar soğuk, herkesin elinde dört köşe bir cihaz.
Ben ise sadece bekliyorum. Daha mutlu olacağım o anı, aşık olduğum adamla kavuşacağım o anı…
Bekliyorum uçağı, bekliyorum buluşmayı ve tekrar ayrılışımızı, dört gözle…
Ağlayacağım o günü, tekrardan ve tekrardan ve yine ve yine bekleyeceğim o zamanı…
Ben bekliyorum yalnızca. Belki gelmeyecek olanı, belki zor olanı…
Yalnızca zihnim, etrafımdaki kalabalık, bu daraltıcı gri siyah beyaz duvarlar arasında sıkışmış bir vaziyette bekliyorum…
Mutluluğu, yaşamayı, çalışmayı ve Onu bekliyorum.
Oturmuşum, yağmur şiddetli, kulağımda eski ve gürültülü bir şarkının ezgisi… burada, bu evrenin içinde sıkışmış dört duvarlı gri bir binada, bekliyorum…
0 notes
kardelenb4k · 8 months
Text
Ona karşı olan sevgim derin bir okyanus kadar dipsiz… galaksileri bilmem ben.
Ona karşı olan sevgim gökyüzünde beliren yıldızlar kadar parlak, karanlığı görmem ben.
Şehirlerde yaşamam, ışığım hiç sönmez.
Ona karşı olan sevgim İstanbul kadar kalabalık, yalnızlığı bilmem ben…
Her şeyin en fazlası en güzeli gibi hislerim. Ona karşı olan aşkım sonsuz değil, sonsuzluğa inanmam ben…
Ölüm bizi ayırır belki… bilemem ben. Göremem duyamam hissedemem belki onu… lakin ölürüm, eğer ölürse. Gülerim eğer gülerse… ruhum onun. Okyanuslarım, yıldızlarım onun.
Yalnızca onun içimdeki kalabalık İstanbul, hep ona ait… ona ait gözlerim, yüreğim. Göremediğim ve gördüğüm her şey her daim ve ölümün bizi ayıracağı güne dek ona ait.
1 note · View note