paardkipkoe

[paardkipkoe]

Wilders is natuurlijk een ruziemaker die nog nooit iets anders gepresteerd heeft, Van der Plas heeft geen hersens, Yesilgöz is op een suïcidale manier opportunistisch en Omtzigt heeft dezelfde standpunten als de SGP.

Maar dat weten we nou onderhand wel. Gaan we gelijk zitten hebben of gaan we iets doen? Half Nederland heeft op dit rare viertal gestemd, vaker uit protest dan Wilders wil weten.

Mensen die van deuglinks ook niks te verwachten hebben behalve opgewonden standpunten.

Probeer eens samen te werken, zou ik zeggen. Met wie wil en kan. Dat is de enige manier om verder te komen. En er liggen nog wel wat echte problemen.

[paardkipkoe]

Geen zin om te lezen

Dat heb ik niet vaak. Maar nu wel. Net geprobeerd met Netflix mijn behoefte aan verhalen te vervullen, maar dan moeten ze niet aankomen met Supersex of Anatomy of a Scandal. Wat een bagger. Dan blijft schrijven over, of niksen.

Maar dat is wel heel erg eng. Niet dat ik een post-calvinistische angst voor ledigheid heb, het is denk ik eerder een mutatie van doodsangst. Afdalen in het niets. De tijd stilzetten. Onheilspellend.

Hoe deed ik dat toen er nog geen mobieltjes waren en je soms niets anders kon doen dan je vervelen?

Ik heb een zandloper van de School of Life gekocht die bedoeld is om de tijd een kwartier stil te zetten. Kijken naar die korreltjes die samen een bergje vormen helpt wel, hoewel ik het volle kwartier niksen pas drie keer gehaald heb.

Ik ga het nog een keer proberen.

[paardkipkoe]

Verkeerde vertaling: overzien

To oversee wordt vaak vertaald met "overzien". Dat klopt niet. Het betekent: toezien op iets. Overzien betekent overzicht hebben.

Ik ken ook iemand die de juridische term "zien op", betrekking hebben op, vervangt door "toezien op". "Dit artikel ziet toe op de uitvoering van de opt-out".

Moet je daar nou wat van zeggen? Dat heb ik trouwens gedaan en het heeft niet geholpen.

[paardkipkoe]

Geen klimaatcrisis

Paul Schenderling horen spreken over klimaat en postgroei. Van de 9 indicatoren voor ecologische ellende staan er zes op rood, zoals het vermogen om gif te breken.

Ik dacht dat ik in een interview met Benedicte Ficq (ergens een accent vergeten te tikken? Ja, twee zelfs) had gelezen dat we geen klimaatcrisis hebben, maar een crisis van overheden en fossiele bedrijven die gewoon doorgaan ("psychopaten in maatpak"), maar dat vind ik daar niet terug (wel die psychopaten).

Ik zou het wel met haar eens geweest zijn als ze het gezegd had. Er zijn een hoop mensen (en ongeveer alle studenten) die een carrière bij de Shell nog steeds super vinden. En hun ouders ook.

En we hebben binnenkort ook te weinig water, of eigenlijk nu al: https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2024/het-leek-altijd-zo-vanzelfsprekend-onbeperkt-drinkwater-uit-de-kraan~v1051079/

[paardkipkoe]

Zijnde

Gisteren of zo heb hier een rant gezet tegen sportverslaggevers die woorden gebruiken die ze niet helemaal snappen. Dat is me goed bevallen.

Dezelfde middag hoorde ik Coen (Ver)braak een aantal hoogbegaafden interviewen, onder wie één die zich van alles besefte. Nou wil hoogbegaafden het leven niet zuurder maken dan het al kan zijn (hij zei ook nog dat hij in de "diplomatiek" wilde en toen hij gecorrigeerd werd, verontschuldigde hij er zich mee dat hij veel Engels hierover las, maar in het Engels zeg je "diplomacy", niet "diplomatics" of zo). Maar goed, dit is ook niet aardig.

Intussen ritselt het om je heen wel van de contaminaties en ik vind dat mensen zich voor lul zetten als ze "moeilijke" woorden verkeerd gebruiken. Parla come mangi, zeggen ze in Italië, Praat zoals je eet.

"Zijnde" is ook zo'n reactionaire werkwoordsvorm die mensen graag gebruiken als ze serieus willen overkomen. Tip: je kunt "zijnde" altijd weglaten en dat staat er nog steeds hetzelfde, maar dan in normale taal. Alledaagse taal.

#taal

[paardkipkoe]

Zog

Ik kan niet zo goed tegen taalverandering. Ik wil denk ik dat het Nederlandse zo blijft als toen ik het leerde, jaren zestig en zeventig.

Omdat ik taalkundig onderlegen ben, snap ik dat dat een hopeloze strijd is. De taal is niet van mij of van de schoolmeesters (die zijn er niet zo goed meer in als vroeger, dus dat is geen ramp), maar van de sprekers.

Die hebben soms nieuwe woorden nodig en die komen vaak uit het Engels, omdat dat de taal is van de dominante cultuur en van de dominante economie. Niks mis mee. "Wentelwiek" tegen een helikopter zeggen is suf.

Taalgebruikers maken het ook steeds simpeler. Alles wat niet nodig is, slijt weg. Het woord "en" is een afgeslankte versie van het Middelnederlandse "ende" en dat is weer een versimpeling van "anda". Het wordt steeds makkelijker uit te spreken en te articuleren. Daarom zeggen Cockneys "fink" in plaats van "think", want dan hoef je je tong niet zo ver uit te steken.

Daar kan ik me dan ook niet zo druk over maken. Er is niemand die thuis "nou nog niet" zegt, "nounonnie" is goed genoeg. "Snapjutnounonnie" is gewoon efficiënt Nederlands. Van de p maak je dan ook nog een b, want dat is wel duidelijk genoeg.

Maar het gaat me irriteren als taal verandert doordat mensen niet goed opgelet hebben op school, of nog erger, moeilijke woorden gebruiken om intelligenter over te komen.

Daar zit natuurlijk een flinke schep klassenhaat bij van de hogeropgeleide middenklasser voor bijvoorbeeld de HAVO-klant die zich heeft opgewerkt tot wielerverslaggever, bijvoorbeeld.

Ik kijk graag wielrennen op tv en verslaggevers hebben steeds vaker over "zog". Daarmee bedoelen ze "kielzog", maar dat is heel wat anders. Zog is moedermelk, een kielzog zijn de golven die ontstaan als een schip langsvaart.

Je kunt het woord ook gebruiken voor de luchtstroom die ontstaat als iemand voor je fietst. Maar dat is dan nog steeds het kielzog van een wielrenner, niet zijn zog.

[paardkipkoe]

Blikjes

Blikjes, daar zit dus statiegeld op. Ik heb er nog nooit een ingeleverd, maar ik verfrommel ze niet meer en ik zet ze op de rand van de vuilnisbak zodat iemand anders ze kan inleveren. Heel netjes van mij. Duurzaamheid minzaam uitbesteed.

Ik heb al twee keer in de trein een mannetje met een grote pastic zak alle vuilnisbakjes zijn openmaken op zoek naar lege blikjes. De eerste keer werd hij gesnapt door de conducteur en weggestuurd. Pijnlijk, voor hem en voor de mensen die het zagen.

In 2005 was ik in Shanghai. Daar zag je af en toe hoogbejaarden met enorme zakken lege blikjes en plastic flesjes. Daarmee scharrelden ze wat extra geld bij elkaar. Ik vond dat toen schrijnend, echt iets voor een land dat in naam communistisch is, maar mensen met weinig geld gewoon laat stikken.

Dat heb je dus nu ook in Nederland. Alleen geven we hier statiegeld terug.

[paardkipkoe]

Mark Thompson

Ben verzeild geraakt in de eerste wereldoorlog, en dan het oostfront. Ik kende het al een beetje van mijn beklimming van de Monte Grappo, waar bovenop een of ander monument ligt, maar ik heb vorige week een boek gelezen van Theo Toeback over Kobarid, ook wel bekend als Caporetto.

Het schijnt dat Italianen nog steeds net zo op Caporetto reageren als Asterix en Obelix op Alesia. De Italianen zijn er volkomen in de pan gehakt, omdat de Duitsers één keer de Oostenrijkers hielpen, met gifgas.

En toen wilde ik meer lezen over die periode en heb ik Gemini gevraagd (kan ook Mistral zijn) of er romans zijn uit die tijd. Een Italiaanse Reis naar het einde van de nacht (Céline, voor wie dat niet meer weet). Nog niet gevonden, er zijn wel gedichten van ene Ungaretti, maar ik kwam uit bij White War van Mark Thompson. Dat had ongelofelijk goede kritieken en dat snap ik wel nu ik ongeveer halverwege ben.

Daar zit een hoofdstukje dat de ideeëngeschiedenis van de frontale aanvalsoorlog beschrijft. Sinds de Amerikaanse burgeroorlog waren de verdedigingstechnieken nogal verbeterd. Met prikkeldraad en een machinegeweer hou je eigenlijk iedereen tegen. Dat paste niet in de militaire traditie en die verzon de **attacque à l'outrance**. Het was vooral de bedoeling dat soldaten tot het uiterste (de dood) gingen, de generale staf bleef gewoon lekker 40 kilometer van het front warm zitten lunchen elke dag.

Nu kun je zeggen dat die militairen allemaal incompetent waren, en dat waren ze natuurlijk ook, maar er zat ook wel een mensbeeld achter. Thompson noemt dat het vitalisme (we zijn inmiddels overgeschakeld naar Italië) en dat komt erop neer dat actie zalig maakte en nadenken vooral niet. Het futurisme is daar de artistieke tak van.

Ik vond het treffend om te lezen, omdat ik een overeenkomst zie met het uiterst rechtse (domrechts, volgens Sander Schimmelpenninck, maar ik wil een beetje afstand houden) gedachtengoed. Dat heeft ook een hekel aan onderzoek naar de waarheid. Dingen zijn gewoon zo en daar met je mee aan de slag. Angst voor vrouwen heeft er ook iets mee te maken. Daar was ik verbaasd over. Ik snap dat incels nu hun angst om eeuwig maagd te blijven uitleven bij FvD, maar ik dacht dat in de 19e eeuw mannen nog gewoon de baas waren.

We hebben het hier over de periode tussen de "dood van God" en die van de mensenrechten. De aanbidding van stoere mannen met weinig gedachten, maar veel daadkracht heeft het gat gevuld. Daar hebben we nogal wat slachtpartijen aan overgehouden. Poetin zit trouwens weer aardig op die lijn.

Maar we hadden het over Mark Thompson. Ik ga weer verder lezen.

[paardkipkoe]

Even over klimaat zeuren

Is het nou zo moeilijk? De wereld is gewend aan 280 parts per million CO2 in de atmosfeer. Dat getal is sinds 1800 aan het stijgen. Daardoor warmt de wereld op. Dat is een natuurwet.

Hoe snel die opwarming precies gaat, daar is nog geen natuurwet voor. Het gaat niet overal op aarde ook even snel. In maart was ik in Tromsø, boven de poolcirkel, waar het veel harder gaat: 5 graden warmer, terwijl de gemiddelde stijging 1,5 is.

Je zou zeggen dat iedereen moet kunnen narekenen dat het in ieder geval niet kouder gaat worden als we doorgaan met CO2 te stoken.

En warm is niet goed. De Sahara is bezig de Middellandse Zee over te steken. Waar we mensen uit Afrika die daarvoor op de vlucht gaan nog op niet al te vriendelijke wijze buiten fort Europe weten te houden - terwijl wij de temperatuur omhoog jagen, niet zij - wordt dat alweer een stukje lastiger als EU-genoten ook wat verder naar het noorden willen. Hoewel vrij verkeer van mensen niet betekent dat je in ieder EU-land kan gaan wonen zonder middelen van bestaan. Gedoe. Er komen ongezellige tijden aan. Nou is het leven in grote delen van de wereld al ongezellig en daar weten we ons aardig voor af te sluiten.

Waar ik naartoe wil is dat we hier niet doen wat er moet gebeuren. Van minder CO2 uitstoten gaat de temperatuur niet omlaag. Misschien gaat hij wat minder snel omhoog dan we allemaal vrezen, maar we zitten nu al aardig in de problemen. Ga maar even peilen hoeveel water er in het Gardameer staat.

En het kan best zijn dat ze in Italië nu net een heel slecht jaar hebben (net als vorig jaar), maar de trend is wel duidelijk.

En nu?

Ik ken mensen in de klimaatbeweging die het gebrek aan actie wijten aan domheid. Alsof mensen de som niet snappen die ik hierboven maak.

Dat lijkt me bezijden de waarheid. 75% van de mensen maakt zich hier zorgen over het klimaat. Wat dat precies betekent, weet ik ook niet, maar het lijkt erop dat ze de som wel snappen.

Het vervelende is alleen dat die mensen niks doen, of te weinig. Ik ben echt verbaasd als ik een keer met de auto naar mijn werk ga, de snelwegen staan gewoon helemaal vol. En ik als zie hoeveel kolen (niet de schoonste energie) er drie keer in de week naar Tata gaan, word ik ook niet vrolijk.

Het is me ook wel duidelijk dat de wereld er niet beter van wordt als ik niet meer in de auto stap, met die tien- of honderdduizend andere mensen die die keus ook hebben, of maken. Dus ik geniet er nog maar even van.

Intussen vraag ik me wel af waarom mensen niet aan preventie doen. Dit is gewoon een kwestie van preventie. Ik schrok me echt rot toen ik Martin Sommer in de Volkskrant schreef dat klimaatbeleid (net als stikstofbeleid) wel haalbaar en betaalbaar moest zijn. Voor een linkse journalist vind ik dat toch tamelijk achterlijk. Het klinkt net als de brandweer afschaffen, of de ziekenhuiszorg, omdat hij toch wel een beetje duur wordt.

Zit hier blinde paniek achter, angst om dingen te verliezen (lees Kahneman, angst voor verlies is een sterke drijfveer dan de hoop op winst) of gebrek aan voorstellingsvermogen?

Ik denk dat het laatste wel een rol speelt, in ieder geval bij mij. Ik weet dat de PPM's de verkeerde kant op gaan, maar ik kan me er toch moeilijk bij neer leggen dat allerlei dingen waar ik aan gewend ben, en die ik soms ook fijn vind, niet meer kunnen: vliegen, autorijden, spullen kopen, kaas eten. Wat ik daarvoor terug ga krijgen weet ik niet precies, maar ik geloof niet dat het me aanspreekt.

Het idee dat dingen die we al jaren doen (veel te veel mest uitrijden, veel te veel pesticiden, pardon, gewasbeschermingsmiddelen, spuiten) eigenlijk helemaal niet kunnen vind ik lastig.

Net zoals ik het lastig vind dat Europa rijk is om dat andere delen van de wereld arm zijn, en wij in staat zijn dat zo te houden. Ik ga hier geen zelfbeschuldigingssessie starten over het kolonialisme, want ik ben er zeker van dat iedereen die de kans krijgt andere mensen uitbuit, zeker als je die niet dagelijks ziet, of alleen op tv. Maar er zijn natuurlijk wel een paar dingen scheef.

Gaan we daar iets aan doen of laten we het erop aankomen? Meestal gebeurt het laatste. Er waren destijds weinig mensen die de Tweede Wereldoorlog niet hebben zien aankomen, maar weten is nog geen doen. En wat wel is geprobeerd, appeasement, hielp niet.

Bedoel ik nou dat we (geen idee wie dat zijn) pas in staat zijn iets te doen als het 10 mei 1940 is?

[paardkipkoe]

Ecomarxisten

Marxisme en klassenstrijd is niet iets waar ik heel opgewonden van word. Associaties met mensen die het veel beter weten en niet overweg kunnen met andere meningen.

Inmiddels weten we ook wel dat er in de wereld - in ieder geval in Nederland - meer is dan arbeid en kapitaal. Sociologen komen nu op een stuk of 7 lagen, in het soort samenleving dat ik ken. Het precariaat (denk: pakjesbezorgers) is daarvan 15%, zie hier voor de rest: over de Great British Class Survey. Dit is de Engelse versie, maar goed. En hier kun je jezelf indelen: Ik ben Elite.

Dat neemt niet weg dat ik me eerder zorgen maak over klassentegenstellingen dan over identiteitsverschillen. Dat is ook vrij makkelijk voor iemand die oud, wit, man en, eh, elite is. Mensen kijken niet op me neer en doen niet vervelend tegen me, zolang ik niet in de WW zit. Integendeel, toen ik per ongeluk een keer in mijn begrafenispak (kostuum en zwarte das) de bakker binnenliep, werd ik meteen als "u" en "meneer" aangesproken. Ik kan me niet echt voorstellen hoe het is om scheef aangekeken te worden, al was het maar omdat ik Brabants accent zou hebben.

Eat the rich

En ik vind de klimaatstrijd (vervelend woord) ook een soort "klassenstrijd". Eat the rich, want die jagen de meeste CO2 de wereld in, ofwel privé, ofwel omdat ze werken oliemaatschappijen werken of belastingadvieskantoren. Van de week stond er een rant in de NRC van Jeroen van der Veer, ex-eindbaas van Shell, die maar niet begrijpt dat hij niet op feestjes wordt uitgenodigd. Een baan waarvan je nette kleren kunt kopen is niet meteen een nette baan. Eerder andersom.

Maar ik zou het anders aanpakken. Ik vind het verhaal van Postgroei wel aardig (dat is een boek van Paul Schenderling, waarover hij heeft nagedacht met 11 andere economen uit het hele politieke spectrum van PvdD tot VVD. Ik weet dat het spectrum nog verder naar rechts gaat, maar daar denkt mensen niet na of zijn ze fascist. Of lobbyist (BBB).

Schenderling stelt voor om het fiscaal op te lossen. Een vette belasting op spulletjes kopen (consumptie). Dat levert genoeg op om de belasting op arbeid flink te verlagen, zodat de armste - minst rijke - 90% er niet op achteruit gaat. De rijkste 10% (ik ook) gaat erop achteruit en dat is ook precies de bedoeling. En vermogen telt ook mee als rijkdom. Ik weet niet of Schenderling dat zegt, ik weet eigenlijk wel zeker van niet, maar de successierechten mogen van mij naar 100%. Misschien een klein vrijstellinkje voor de aardigheid, maar niemand heeft recht op een financiële voorsprong, omdat ze in een leuke straat geboren is.

Climate justice

Of in een leuk land, maar we hebben het nog even niet over de internationale verdeling van geld. Of misschien ook maar meteen. Wij zijn hier bezig met de uitbreiding van de Sahara richting Zuid-Spanje. We zijn dus Marokkanen aan het vermoorden en Spanjaarden op de vlucht aan het jagen. Alleen laten we die niet binnen, want je komt een andere Europees land niet binnen als je daar geen werk of geld hebt.

Je kan het aanpassen van de belastingen ook wel een klassenstrijd noemen, want ik vrees dat het niet vanzelf zal gaan. Die 10% die daar onder gaat lijden is nogal sterk vertegenwoordigd in het parlement Bovendien is de helft van de mensen conservatief. Die vind het je eigen schuld als je arm of ziek bent. Ik weet niet precies wat daar achter zit, maar ik ben bang dat het cijfer klopt. Gelezen in Don't even think about it, van George Marshall, niet de generaal, die zich na een leven van klimaatactie afvraagt, waarom mensen niet gewoon doen wat goed voor ze is: stoppen met CO2 uitstoten en de natuur verpesten.

Ik denk dat we nooit de parlementaire meerderheden gaan halen die nodig zijn om de wereld voor 8 miljard mensen zo leefbaar te houden als hij nu is (wat niet bepaald leefbaar is).

Maar met het dogma van de klassenstrijd krijg je weinig mensen de straat op, en dat is toch de bedoeling.

[paardkipkoe]

Toekomstvast

Op mijn werk kom ik vaak het woord "toekomstvast" tegen. Daar word ik dan ongelukkig van. Als je denkt dat je iets toekomstvast kunt maken, denk je waarschijnlijk dat de toekomst stabiel is, of dat je iets kunt maken dat het altijd blijft doen, ook als de omgeving verandert. Dat lijkt me helemaal fout.

Het klinkt ook alsof de toekomst over niet al te lange tijd begint, maar wel op een bepaald moment. Nou heb ik de milleniumovergang in 2000 meegemaakt en in de jaren daarvoor hadden we wel het idee dat er vanaf dat moment dingen anders zouden zijn.

Nou nee, de milleniumbug sloeg niet eens aan. De toekomst is een bewegend doel. Daar kun je je niet op voorbereiden en hij begint ook niet zomaar ineens op een bepaald moment.

[paardkipkoe]

Zingeving

Ik heb dit boek gelezen, het gaat over motivatie en het is half af. Ariely is er wel van overtuigd dat externe motivatie (geld met name) niet werkt. Met bonussen krijg je mensen niet in beweging, hoogstens de eerste keer.

Intrinsieke motivatie werkt beter. Dat betekent eigenlijk dat je doet wat je leuk vindt. Zwemkampioenen zijn bijvoorbeeld niet mensen met een ijzeren zelfbeheersing, die alles opzij zetten voor een hoger doel (voor mij is sport amusement, dus ik zie het hogere niet). Het zijn gewoon gasten die het leuk vinden om om 6 uur 's ochtends in de chloordampen te hangen in het zwembad en zich lekker uit te sloven.

Maar Ariely gaat een stapje verder. Betekenis en verbinding (zucht, het woord waar ik het meeste jeuk van krijg), dat moet je hebben. En dat weet ik eigenlijk niet zo. Ik kan helemaal opgaan in foto's bewerken. Dat heeft geen betekenis en ik krijg er geen verbinding door. Met niemand niet.

Hij zegt ook nog ergens dat betekenis en plezier niet hetzelfde zijn. Ik denk dus dat het boek nog niet af is.

[paardkipkoe]

Louis-Paul Boon

Ik geloof niet dat iemand Louis-Paul Boon nog kent. Ik heb de afgelopen dertig jaar ook niks meer van hem gelezen.

Best jammer, maar ik denk dat hij niet erg vindt. Van hem is namelijk de uitspraak dat alle goede literatuur eens in de 50 jaar opnieuw geschreven moet worden.

Ben ik het helemaal mee eens. Op die manier komen we van Shakespeare, Proust, Lodewijk van Deyssel een nog een hele zwik auteurs, en vooral hun boeken af, die nu niet meer te volgen of niet interessant zijn. Juli Zeh is nu een interessante schrijver, die over onze tijd schrijft (corona bijvoorbeeld, in Onder Buren).

Ik doe het omslag er even bij, hoewel dat een tikkeltje groot uitvalt.

Met muziek heb ik nog veel sterker het gevoel dat alles om de 50 jaar vervangen moet. Een paar jaar geleden ging ik bijvoorbeeld naar Turandot, van Puccini. Drie van de karakters bleken Ping, Peng en Pong te heten.

Dat neem je toch niet serieus? Een kinderverhaaltje!

Als ik de melodieën hoor van Mozart, vind ik ze ook nogal belegen in vergelijking met wat Lou Reed op Rock 'n Roll Animal heeft gezet. En dat is al bijna over zijn houdbaarheidsdatum!

Voor schilderijen geldt het denk ik ook wel, behalve dan voor portretten. Alle religieuze kunst kan ook weg. OK, we bewaren wat voor de kunsthistorici, maar we halen de musea leeg.

Goed plan, toch?

[paardkipkoe]

Fraude en zo

Ben aan het lezen in een verhaal dat een journalist, Peter Olsthoorn, voor de WRR heeft geschreven, alweer in 2016, over fraude en big data.

Twee dingen springen er tot nu toe uit:

Als een arts te veel declareert, wordt hij niet meteen als fraudeur beschouwd. Maar een uitkeringsgerechtigde wel. Die mag geen fouten maken

En dan deze vraag: mag de Belastingdienst ervan uitgaan dat iemand die drie snelheidsboetes per jaar krijgt eerder fraudeert dan iemand die nooit een snelheidsboete krijgt? (En mogen ze ueberhaupt wel inzage hebben in die boetes?)

[paardkipkoe]

Engeland is een kloteland

Vraag maar aan Marcel Levi. Die zei in de Volkskrant van zaterdag:

Wat ook meespeelde om uit Londen te vertrekken, is dat ik het daar een asociale samenleving vind. De ongelijkheid is extreem. Je ziet op de spoedeisende hulp dingen waarvan je denkt: dit kan niet waar zijn in een West-Europees land. Mensen met zweren in de mond, scheurbuik. Of tumoren waar niets aan gedaan was, die gewoon uit het lichaam puilden. Ik stelde elke dienst op de spoedeisende hulp wel een of twee kankerdiagnoses – in Nederland is dat een zeldzaamheid, dat is al lang gedaan door de huisarts. Maar daar kwamen mensen die al weken bloed hoestten en het enorm benauwd hadden. Uit de eerste foto die je maakte, bleek dan dat ze een longtumor van hier naar de maan hadden. Als ik ’s avonds naar huis liep, leek het wel alsof ik over een camping liep. Overal tenten met gezinnen die op straat sliepen. Terwijl ik in een heel nette buurt woonde. Het ging me echt storen, ik zag mezelf daar niet tot het einde der tijden blijven. In Nederland was ik, zoals iedere Nederlander, altijd de godganse dag aan het mopperen, maar nu weet ik: Nederland is een paradijs.

De laatste zin vind ik eigenlijk nogal Mark Rutte, maar in dit geval ben ik het er helemaal eens.

[paardkipkoe]

Huisgemaakt

Ik erger me dus aan letterlijke vertalingen. Eigenlijk vind ik purisme iets voor oude dames die willen laten zien dat ze boven je staan, maar ik hou er niet van als taal verandert alleen omdat mensen te lomp zijn om even na te denken of er al geen net Nederlands woord bestaat voor, in dit geval homemade ("zelfgemaakt").

"Liberaal" kom ik ook wel eens tegen, als vertaling van "liberal". Ik denk dat "progressief" beter is. Hans Wiegel is een liberaal. Barack Obama is geen liberaal, wel een liberal.

Tekstboek (textbook) is er ook zo een. Daar hebben we het woord "handboek" al voor.

Weg met iedereen die iets niet weet wat ik wel weet.

En zeg ook niet bij mij in de buurt dat je je aan iets irriteert.

[paardkipkoe]

Sheila

Ooit was ik bedroefd dat Sheila de column van Bert Wagendorp voor de helft overnam. Dat was een seksistische inschattingsfout. Misschien moet ik haar dat eens laten weten.

Vanochtend had ze weer een prachtverhaal over georganiseerde misdaad, want iemand dreigt Rutte van zijn fiets te knallen. De clou van de column was dat je de georganiseerde misdaad beter tegen kunt houden door Belastingparadijs Nederland af te schaffen, dan door drie keer zoveel agenten rond te laten lopen.

Verderop in de krant staat wat Grapperhaus allemaal gaat doen tegen de georganiseerde misdaad. Het ontmantelen van het belastingparadijs staat er niet bij. Terwijl ambtenaren toch zo van structurele, toekomstvaste oplossingen houden.