papatyalarinalaskasi

[papatyalarinalaskasi]

eskişehir’e ilk defa gitmiş olmama üzülüyorum ama sonunda gittim, bayıldım,

#e

[papatyalarinalaskasi]

insanlar yüzüyordu ben de baya kıskandım ama soğuk yani oturdum onları izledim, taş dizdim ayıp olmasın diye. biraz gezmece diyebiliriz.

#e.

[papatyalarinalaskasi]

hiç durmadan dokuz saat araba kullandı. kendi içine bir yolculukta. kendi derinliklerine varmak isteğinde. üstelik yirmi yaşının verdiği doldurulması olanaksız kaygının dayanılmaz baskısı altında. (ama kırk yaşımda olan ben neden bitirmiyorum kendi içime olan yolculuğumu) ama bitirme, bitirme. insan yirmi yaşında ya toplumun akılla bağdaşmayan düzenine girer ya da var olur. uyum istemiyor, var olmak istiyor. gidiyor. sınırları zorluyor. ben de gidiyorum. henüz uyum duyacağım hiçbir şeyle karşılaşmadım.

#e. #tezer özlü

[papatyalarinalaskasi]

Ne olmak istediğimi bilmiyorum ama ne kalmak istediğimi çok iyi biliyorum. Ben insan kalmak istiyorum. Doğduğum günkü gibi temiz ve duru olmak istiyorum. Kötü düşüncelerden ırak, saf duygularla bezeli bir insan hayal ediyorum. Sonra diyorum ki sen iyi olsan ne çıkar, çevrendekiler kötü olduktan sonra. Üzüm üzüme baka baka kararır da kalp kalbe bakarak kararmaz mı? Tek başına iyi olmak yetmez. Hem onlarca kötülük içinde iyi olan da sevilmez. Kötü kalplilerin iyi kalplilere tahammülü yoktu. Ya onlar gibi kötü olacaksın ya da yok olacaksın.

Bu zamanda insan kalabilmek ne büyük meziyet.

#papatyalarinalaskasi #ihsan kartoğlu

[papatyalarinalaskasi]

bir şeyin bittiğini tam ne zaman anlarız, nasıl karar veririz ki? bi şey hiç tam olarak biter mi bitebilir mi? bitemez, diş macunlarının sonu kalır mesela, yine de atarız. yani bi şeyin bitmeyen kısmının artık önemsiz olduğuna karar verip bitmiş saydığımız ve çöpe attığımız o ana nasıl karar veririz? nasıl bileceğim bu ilişkinin hangi noktasındayım, bi sıkımlık diye diye ne kadar daha uzatıyorum ömrünü? yoksa emek verip ilmek mi örüyorum bütünü oluşturmaya? nasıl bileceğim ki bunu?

#e.

[papatyalarinalaskasi]

dünya, yeni değerlerin bulucularının etrafında döner; görülmeden döner. oyuncuların etrafında ise halk ve şöhret döner; dünyanın seyri böyledir.

#alıntı

[papatyalarinalaskasi]

“you crave the applause/ you hate the attention”

#alıntı

[papatyalarinalaskasi]

beni acıya çağırma gelmem

siyah siyah ne varsa etraflıca düşünüp

vıcık vıcık aşklara, savaşlara çağırma

karnım tok benim

beni doluya çağır,

boşa çağırma gelmem

bazısına dayandı da çoğundan yandı dilim

beni dargınlığa çağırma

kedere, hüzne çağırma gelmem

alkolle sıvanmış dudaklarından dökülen kara

sen boyuna yort savul diyorsun

ben kavga kıyamet bilmem

ben kendimi dar atmışım sen geri dön diyorsun

beni hayal kırıklıkları toplamaya çağırma

yaşamakla meşgulüm

gelmem

#delirmek belirmektir

[papatyalarinalaskasi]

"herkeste bir parçam kaldı / ve birleştirilince ben çıkmadım ortaya"

[papatyalarinalaskasi]

“bir fotoğrafta ne kadar mutlu görüneceğini bile bile hiç olmamak o fotoğrafta, şimdi gidip çalsan açılacak bir kapıyı hiç çalmamak. soruları silemeyecek cevapların sorularını hiç sormamak..”

#kafkaokur

[papatyalarinalaskasi]

her gün yağmur yağmasa güzel yersin aslında Hamburg..

#e. #bu yıl bana yaz yüzü yok belli ki:(

[papatyalarinalaskasi]

kimselere gitmiyorum artık, kimseden de kaçmıyorum. yolumda yürüyorum ve ancak denk geldiklerime eşlik ediyorum. hiçbir yerde kök salacak kadar kalmıyorum ama koşmuyorum da hiçbir yere istekle. yürüyüşümün tadını çıkarmaya çalışıyorum. yeni yüzler görmeye, duymadığım fikirleri öğrenmeye ve hiç anlatılmamış hisleri bulmaya çalışıyorum. biri olmaya çalışmayı bıraktım,

#e.

[papatyalarinalaskasi]

vicdan, insanın kendi içine kendi elleriyle yerleştirdiği bir köle ağasıdır. onu, kendisine ait olduğunu sandığı isteklere göre hareket etmeye yöneltir, oysa bu istekler, aslında dıştan gelen toplumsal taleplerin içselleştirilmesidir. sert ve acımasızdır, insanın bütün yaşamını gizemli bir günahın kefareti haline getirerek, zevki ve mutluluğu yasaklar.

#özgürlükten kaçış

[papatyalarinalaskasi]

“insan bir yere gitmez, her şey insana gelir, yarın gibi.”

[papatyalarinalaskasi]

Göğe tırmanıp güneşi zapt etmek isteyenlerin ulvi mirasını taşıdığını iddia edenlerin dillerinde yanlı sessizlik ve boyunlarında meramını kaybetmiş bir yolculuk hikayesi. Oysaki güneşe yolculuğun nihayetinde mutlak kişisel özgürlük, yaşam hakkının kutsallığı, insanın insan olmaktan doğan hakları, temel hak ve özgürlükler, onurlu yaşam, eşitlik, kadının özgürleşmesi gibi hülyalar vardı.

Ve Nazım’ın “akın var/güneşe akın!/güneşi zapt edeceğiz/güneşin zaptı yakın!” dizelerinden başka

“Anamız, avradımız, yârimiz. Ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen. Ve soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen kadınlarımız” dizeleri de vardı.

Meydanlara kadınlar çıktı, sofrada öküzden sonra gelen yerine itiraz için. Biz de varız demek için. Haksızlık nerden gelirse gelsin karşısındayız demek için. Mahallelerin bendinden yükselen feveranda tek sesli efrat “Bir kadın, hudutları çizili mahalleye biatla muteberdir. Yaptıkları, eyledikleri güzel de olsa, mahallelinin nazarında keenlemyekündür.”

Efradın yeni ceketinin gizli cebinden köhne çağların pervasız sözleri dökülür. Ne de olsa her mahallenin yobazları diğerlerine benzer zamanla. Güneşi zapt edenlerden geriye kalanların havada sallanmaktan yorgundur ayakları. Zulüm karşısında susmuş dilleri. Oysaki kadınların mücadelesini eviyle, çocuğuyla, eşiyle, mahallesiyle sınırlayanların karşısında kadınların kan göllerini kurutacak elleri, yeni bir dünya kuracak kadar güçlü sesleri vardır.

Türkan Elçi

[papatyalarinalaskasi]

..Bu durumda, gelecek diye bir şey yok, dedi gözü siyah bantlı yaşlı adam, Bir gelecek olup olmadığını bilmiyorum, ama şu an için önemli olan içinde bulunduğumuz şimdiki zamanı nasıl yaşayabileceğimiz, Gelecek yoksa şimdiki zaman hiçbir işe yaramaz, sanki hiç yokmuş gibi olur..

#körlük

[papatyalarinalaskasi]

biz oy vermeye yola çıktık güzel, güneşli günler görme umuduyla..