sen guclu bi kizsin. ayaklari yere saglam basan, her soylenen lafa kanmayan, kendi kararlarini verip bu kararlarin sorumlulugunu alan, kendini hayatinin merkezine koyan. unutma bu zorluklar seni yikmayacak aksine daha da guclendirecek. suan nefes alamiyorsun biliyorum ama sabret. mevcut sartlari degistirmek ve gelistirmek icin elinden geleni yap. eger yorulduysan aglayabilirsin. bir gece de durup ne yapiyorum ben diye kendini sorgulayabilirsin ama elbet bunlar da gececek. aglayarak uyudugun bu gecenin bir sabahi var. toparlanip en kisa surede kendine geleceksin. belki tam suan degil ama cok yakinda. sana guveniyorum heidininpeteri. dustugun gibi kalkarsin. dur ve nefeslen. gelecegini kurtarmak tamamen senin elinde.
ya bu duygusal üşüyerek uyuduğum gecenin sabahi üzerimde bi yorgunluk oluyo ama spor sonrasi yasanan seye de benziyo sey mi yani aferm kanindan bikac doz ofke attik
Kendine yasakladigin vedalarin en büyük duşmanini yarattin sevgilim
Seni ansizin ve ani bir vedanin ortasinda gormek
İnan sadece melankolik ruhumun ikimiz icin oynadığı masum bir oyundu
Onca oyunun arasinda, belki de en masumu...
Son bir kez suratina bakmasaydim şayet o gece
Beraber gecirdigimiz onca geceye ramen sanki unutacak gibiydim yüzünü
Zira bana bu kadar acinin, bir araba dolusu zaafin ve tonlarca husranin yaninda bitmek bilmeyen bir tutku olmuştu aşkın
Hala retro diyince arkadaslar yuzumde hafif bir tebessumle yanimda belki baska bir adamla
Ben yine seni hatirlardim
Aradan aylar gecti.
Bir de bana sor yıllar geçmiş gibiydi
Uzansam dokunacak gibi oldugum anilarim
Zaman zaman bir ruyadan mi ibaretti acaba diyorum
O sokak lambasinin altina acaba bir daha kaç kış sonra kar yagacakti. Belki de sokak lambasinin o karlı kış gecesi baktığı son surat benimkiydi. Donacak gibiydim eminim fakat insanin cani cok yanarken donamazmiş bile. Belki bu bilgiyle titanikte bile hayatta kalirdim sevgilim :)
Sahi o yokuş var bir de, bir de dizlerimin bağı
O gunden sonra hic olamasa da olurdu
Lana del reyin dediği gibi
O gün bizim kara günümüzdü sevgilim
Bittikçe dibe çöktüğüm
Bunun üzerine yazmaya bile mecalimin kalmadığı
Ask acisinin somut bir belirtisi belki nesnel bir açıklamaya dayandirilamazdi fakat
Askimi kaybettigim o gecenin sabahi
O sabahlardan sonra hicbir sey ayni olmadi
Bir daha kimseyi boylesine sevmeyecek
Ve her uyanisimda
Soluma dondugumdeki aci hissi
Şayet birinin ölümü kadar aciydi, yasini tuttugumdaki
O meşhur boktan gecelerimiz hiç geçmeyecekmiş gibi gelen ağlamaktan bitap düşmüş olduğumuz biranın son damlasına kadar içtiğimiz.... o meşhur gecenin gecelerin sabahı olduysa bu gecenin de sabahı olacak. Geçmeyecek dediğin o acı geçecek unutamam dediğin adamı tabi kide unutamayacaksın ama rafa kaldıracaksın kaldırmak isteyeceksin çünkü başa çıkamadığını anlayacaksın o masum sevginin aslında seni nasıl zehirlemeye başladığını o sevgi dolu kalbinin nasıl yangın yeri olamaya başladığını anladığın an o adamı rafa kaldıracaksın. Kaldırmak zorundasın yoksa çok üzüleceksin be....
Korkak oluyorsun artık yaşadığın şeyler seni öyle bir darmaduman ediyor ki belki de yaşayacağın güzel anılarını hiçe sayıyorsun bununla birlikte seni gerçekten güzel sevecek insanları yahut güzel insanı. Ne acı dimi sana çok siktir boktan acılar bırakan adam yüzünden hayatını hiçe saymaya başlamak kabul etmek istemediğin her şeyi kabul etmeye başlamak ve en önemlisi buna mecbur bırakılmak. Anlıyorum ben seni çünkü yaşayabileceğin bütün acıları yaşadım. En yakınımı mezara gömdüm ailemden kazık yedim bununla beraber dost dediğim insanlardan deli oluyorum dediğim adamdan. Öyle bir noktaya geldim ki söyleyeceğin en ufak laftan bi bakışından yalandan gülümserken gözündeki o hüzünü görecek kadar anlarım. Ama ne kadar boktan bir durum ki anlamaktan başka bir şey gelmez elimden...
Ama eminim ki bu yaşadığımız acıların bir mükafatı olacak bugün değilse yarın yarın değilse bir ay sonra bir yıl sonra ama elbet olacak. Çünkü bu acılar geçecek hatta öyle bir geçecek ki gün gelecek gülerek hatırlayacağız ve en başında alacağımız mükafat bu olacak.
Acı çekmek hayatın bir parçası olduğu için neden diye sorgulamak çok saçma olur. Nasıl mutlu olup gülebiliyorsak acı çekip ağlamamız da çok normal asla ama asla bu yüzden birini yargılamak ya da kızmak kimsenin haddi değil olamaz da. Çünkü sen o insan ağlarken içinde kopan fırtınalardan bi habersin tıka basa yorulduğundan konuşmak isterken nasıl susturulduğundan sırf arkadaş ortamında sen çok ağlıyorsun çok depresyona giriyorsun diye laf yemekten bıktığı için susmasından bir habersin işte. Velhasıl kelam o boktan gecenin de sabahı oldu ve bu gecelerden ölene kadar da olacak....