#rf delderfield

[captainknell]

We went to an antique market today and I always challenge my kids to find Napoleon amidst the antiques. It's a trick to make them interested in my hobbies but I'm willing to pay them if they find Napoleon so they go along with it. Well I found 3 books so I told them that I get the prize! I already have the first book that I found, Desiree by Annemarie Selinko so I didn't buy it. But I did buy the other two:

The Emperor's Lady by F.W. Kenyon and Seven Men of Gascony by R.F. Delderfield

#antique market #going Napoleon hunting #the Emperor's Lady #fw kenyon #seven men of Gascony #rf delderfield #maybe this was unfair since Napoleon's name or picture were not on any of these? #picture of my “prize” to come

[canmom]

a journal type post

i visited some of my grandparents today. I'll give their names, Jenny and Rick, since i doubt that's enough to be PII and it's hard to talk otherwise.

i haven't been able to see them in a long time, thanks to the pandemic. Rick is... likely pretty close to dying, and Jenny is also definitely struggling at this point.

of my four grandads (lots of divorcing and remarrying on both sides of the family) Rick was always the one that i had the hardest time with. he would be brusque and overbearing at the best of times, and cross lines at the worst, and the older i got i felt like he really stifled my granny, in their very traditional middle class marriage. but he's mellowed out a lot (both of them have really), and i found it much easier to spend time with him today, despite a ton of other stuff weighing on me.

we got to talking about books. it's funny, this is something I've never thought to connect with him on, even though he evidently reads a lot. he was very happy to tell me about his favourite authors, in a way that was so sweet and like. i honestly quickly lost a lot of that resentment i had felt towards him in the past. so i went home with my arms full of RF Delderfield and Barbara Erskine, and this prompted my granny to add on her favourites by Katherine Lynn Davis.

they're all historical novels of one sort or another, a long way outside my usual zone of literature. Delderfield writes about long duration social history revolving around the British people going through social change, his central character usually a young man returning from a war. at my age, my grandad had just left the RAF - i don't believe he fought in WWII, it might have been the period when National Service (conscription by another name...) was still in effect after the war and the UK geared itself up for the Cold War, but he stayed in for twelve years, apparently not enough to get a pension, leaving due to some kind of complications around a divorce that I didn't quite follow. he became a salesman - selling cardboard boxes I think? there's a lot I'm vague on. anyway, he's very fond of Delderfield, and it has something to do with Delderfield's prose, the particular feeling of Englishness it gives, but also the historical details - one of Delderfield's series charts the rise of motor transport in the UK, which I won't lie, I'm easily enough of a nerd to be curious about.

Erskine's books seem to follow a different template. just going by the blurbs, the general structure seems to be that a young woman in modern England is haunted by a connection to another woman a thousand years in the past, suffering under court politics or the witch trials or similar. so again, the theme of the past bearing on the present. Davis, i only have a couple of books so can't generalise, but this one's about three women from different parts of the world (Scotland, China and India) drawn together for a lot of high drama in the 1800s. the sequel seems to be about their descendants. it could be really cool or it could be awkwardly racist or it could be awkwardly racist but still interesting as an artefact of a time (...the late 80s), who knows. and this is all just... cursory examination of the blurbs.

all of these books are full-on doorstoppers. they're also... completely unknown to me, which is probably an indictment of how narrowly i tend to stick to my genre. not that there's a moral obligation to read widely, but it's good to be aware at least. anyway...

I kind of wear on my sleeve that my feelings about "Englishness" and "Britishness", the egregore, the entity that lays claim to me, are very negative. today I also watched an episode of the new BBC show about the founding of the SAS, with snappy action movie dialogue and expensive CGI and a pointedly anachronistic classic rock soundtrack, with the depressing feeling you get when you watch well executed propaganda. hard not to think about the release of this piece about the sacrifices of a roguish, brave, witty SAS coinciding with an ailing farce of a Conservative government and the death of the one (inexplicably) well-loved symbol of the British state, all that jazz. (coincidences - this had to have been in the works for some time - but still).

anyway. so... the idea of the spirit of the British people is liable to make me break out in a rash. don't tell me about that, tell me about the idea of "britishness" being replicated forcefully through history, imposed on successive generations, an eternal reproductive futurism motivating all manner of atrocity. so i feel like... if what people say about Delderfield is true, I might find it... challenging.

i am nevertheless curious about all three of these authors! not just a way to connect with my grandad in what could easily be his last year on this planet, though there... there is that. but also that social history angle... for all my bluster about how much I dislike this country, it's more that I dislike the idea of countries altogether, and having to belong to one. and on some level, a severe case of don't-lump-me-in-with-them-ism. knee-jerk anti-patriotism.

but reflexive loathing is no more revealing than comforting fantasies of national character. both of them assume a 'thing' into existence. finding loopholes to be like... well i like such and such British author but I have a defence of how they're acceptably critical of the country so it's ok, that's cheap.

what I do like is having at least some idea of how things got to be the way they are. I can't help being from here, so I could at least stand to understand 'here' a little better. around a decade ago, I walked back from Exeter's gender identity clinic with an older trans woman who could tell me when a bridge was made by looking at its materials. that's so neat that I still remember it! in the garden of the shared house in London where I rent a room was a stone disc with icons of the USSR on it. why was that there? the weight of the machine of history is overwhelming, Marx was right to call it a nightmare, but it is interesting. you can't just stop at 'this sucks'.

so if the ways of thinking that prevailed in the past were very different, they certainly aren't unrecognisable; it does no good to try to set myself above them and imagine I'm more enlightened. and like, that's just all my baggage anyway. i don't want to be unfair to any of these authors, and miss what my grandparents valued in them. (I'm too tired to look up Engels but I recall he had something interesting to say about a well written bourgeois novel.)

anyway, like i said, they're doorstoppers, and i still have like a third of Worth the Candle to read, so don't expect detailed comments for a little while. but it was eye opening in a way, it's too easy to remain blinkered in your little corner and box off the rest as something you'd have no interest in. i know where I'm at with sff and comics, but on some level i find the 'general fiction' shelves intimidating, with no idea where to start or the codes being deployed, and that's limiting. anyway I'll let you know what i think. eventually.

#books #introspective nightposting #novels

[umuttosunlar]

Ritüellerin Gücünden Nasıl Yararlanırız?

Sabah uyandığınızda ne yaparsınız? Dişlerinizi fırçalar, duş alır ve bir kase yulaf ezmesi yer misiniz? Belki evin geri kalanı uyanmadan koşuya çıkarsınız ya da belki alarmın ertelemesine basıp yatakta yatarak, gün içinde yapacaklarınızın üzerinden geçersiniz. Ne yaparsan yap, bunu tutarlı bir şekilde yaparsan, bu bir ritüeldir.

Farklı sayılarda ve farklı şekillerde çok fazla ritüeller vardır. Yas tutma, kutlama yapma, doğum, ölüm ve savaş için farklı farklı ritüeller var. Kendi başlarına ilginç olsalar da, bunlar üretkenlik ritüelleri değildir. Özellikle olaylara yanıt olarak gerçekleştirilen ritüellerin aksine, günlük hayatımızda da farklı ritüeller uygulayabiliyoruz.

Ritüel ve en yüksek performans

Ritüel eylemi, insanların en yüksek performansı elde etmelerine yardımcı olur. Sporcular bu noktada bir örnektir. Ritüellerinin birçoğu batıl inançlı ve görünüşte gereksizdir. Yine de araştırmalar, kötü tasarlanmış ritüellerin bile performansı olumlu yönde etkilediğini bulmuştur.

Ancak büyük yenilikçilerin ve liderlerin ritüelleri daha az rastgele olma eğilimindedir.

Üretken yazar RF Delderfield, her gün Manş Denizin de yüzdü. Charles Dickens her öğleden sonra üç saatlik bir yürüyüşe çıkardı. Benjamin Franklin her sabah 5'te uyanır ve kendine sorardı; “Bugün yapacağım işler neye yarar?” Gece 22: 00'de ise bu basit ritüelini tamamlardı; "Bugün ne işe yaradım?" diye kendine sorardı.

Modern araştırmalar, belirli uygulamaların değerine işaret etmiştir. Örneğin, meditasyon ve egzersiz faydaları kapsamlı eşleştirilir ve belgelenir. Geçmişin liderleri içgüdüsel olarak bu faaliyetlere yönelmişlerdi. Bugünün liderleri ise bunu bilinçli olarak seçiyorlar. Sadece ritüelin gücünü kullanmakla kalmazlar, doğru ritüellerin gücünü de kullanırlar.

Evrimleşmiş beyin

Araştırma psikoloğu Nick Hobson ritüeller konusuna ilgiliydi. 2012'de yüksek lisans öğrencisi olarak sosyal ve örgütsel psikolojiyi araştırmaya başladı. Altı yıl sonra çalışmaları ve fikirleri Time, Discovery Magazine ve NPR'nin Hidden Brain'de yer aldı. Ritüel teorisinin itici gücü basittir: "öngörülebilirlik mutluluğu besler."

Beynimiz, tehlike ve belirsizlikle dolu bir dünyada hayatta kalmamıza yardımcı olmak için gelişti. Beynin birincil görevi ufku değerlendirmek, sapmaları tespit etmek ve yolumuza çıkan her türlü darbeye hazır olmamızı sağlamaktır. Gelecek ne kadar kesin olursa, algılanan tehlikeler o kadar az ve beynimiz de o kadar az endişeli olur. Ritüel, beyne her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu bildirmenin bir yoludur. Her şey daha önce yapıldı ve her şey yoluna girecek.

İnsanların bizi avcılardan ve diğer tehditlerden korumak için gergin bir beyne ihtiyaç duydukları tarih öncesi zamanların aksine, modern yaşam da daha kolaydır. Tarih boyunca birçok kez test edildiği gibi, uyarılma ılımlı seviyede optimum performans öngörür. Her kapalı kapının ve çevrilmemiş köşenin arkasında tehdit görmeye gerek yok.

Bir araştırma bilimcisi olarak Hobson tamamen ampirik verilerle ilgilidir. Sonuçta, test edilmemiş bir teorinin ne faydası var?

Ritüelin nörolojisi

Şans eseri, Hobson teorisini test etmek için yola çıktığı sırada ritüelin etkisini incelemek için araçlar geliştirilmişti. 1991'de bir grup bilim insanı, tuhaf bir elektroensefalogram (EEG) okuması keşfetti. Hatalara özgü bir okumaydı, denek bilinçli olarak yaptığı hatanın farkında olmasa bile günümüzde yaygın teoriler, hataya bağlı olumsuzluğu (ERN) erken tespit tanımlama yanıtı olarak görüyordu.

Eğer ERN, sinirsel beyinlerimizi çatışmaya hazırlayan bilinçaltı örümcekli duyuysa, ritüelin bu sinyali nasıl etkilediğini anlamak Hobson'ın teorisini desteklemeye yardımcı olabilir. Çalışmaya başladı, 46 gönüllüden oluşan bir ekip oluşturdu, onları 22 kişilik bir ritüel grubuna ve 26 kişilik bir kontrol grubuna ayırdı. Ritüel grubundan bir hafta boyunca her gün tekrarlayan hareket temelli bir ritüeli ezberlemesi ve gerçekleştirmesi istendi. Sonuç? Hobson'un ritüel grubu, ritüel davranışa girmeden önce sinyallerine kıyasla daha düşük ERN sinyalleri sergiledi. Kontrol olmadı.

Çalışmaya göre: “Bulgular, ritüelin belirsizlik ve kaygıya karşı tampon görevi yaptığı uzun süredir devam eden görüşle tutarlı. Sonuçlarımız, ritüelin beynin kişisel başarısızlığa tepkisini düzenleyerek hedefe yönelik performansı yönlendirdiğini gösteriyor."

Ritüellerinizi seçmek

Bilimsel keşifle ilgili sevdiğim şeylerden biri etkin karar verme üzerine yapılan çalışmalardır. Ritüel elimizdeki diğer bir araçtır. Kaygıyı hafifletir, insanların kendilerine en çok güvenen benlikleri olmalarına yardımcı olur. Modern liderler, diğer bilime dayalı yaşam kesicileriyle birlikte kullanıldığında, üretkenliği, yaratıcılığı ve mutluluğu artırmak için bilimsel olarak tasarlanmış süper ritüeller oluşturabilirler.

Bu konuda okunacak ve araştırılacak kaynakların günümüzde yeterince ilgi görmediğini düşünüyorum. Bu yüzden ritüellerin insan yaşamındaki etkileri az sayıdaki insan için çekiciliğini sürdürmeye devam edecektir. 

#başarı #ritüel #bilim #nöroloji