Με κάποιες λέξεις δυσκολεύομαι , αν και γενικότερα κάποιοι λένε πως τα πάω ιδιαίτερα καλά .
Τι να σου πω , δεν πολύ ξερω .
Θέλω μέρες να γράψω κάτι .
Έχω βρει και τίτλο , κι ας μην τον έχω βάλει ακόμα .
Δεν φτάνει μόνο ο τίτλος όμως .
Θα θέλε να γράψω πολλά αλλά ψάχνω την περιγραφή εκείνου του τίτλου , όπως την νιώθω μέσα μου .
Αλλαγές .
Αυτός θα ήταν ο τίτλος .
Θα θελα να σε ειμαι δίπλα σου σε κάθε αλλαγή και σε κάθε στιγμή .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί τα πρωινά που ανοίγεις τα μάτια σου .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν θα τρως .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν θα κανείς μπάνιο .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν κοιμάσαι .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν λάμπεις από ευτυχία .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν δεν θα είσαι καλά .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί σε κάθε επιτυχία αλλά και σε κάθε αποτυχία .
Θα ήθελα να ειμαι εκεί όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς , όταν γκρινιάζεις , όταν βαριέσαι , όταν έχεις νεύρα , όταν γελάς , όταν πείνας , όταν ζωγραφίζεις , όταν τραγουδάς .
Όταν νιώθεις αδικημένος από την ζωή , όταν νιώθεις πως όλοι και όλα είναι εναντίον σου .
Όταν νευριάζεις μαζί μου , όταν με σκέφτεσαι και χαίρεσαι .
Όταν σου λείπω και όταν δεν θες να με βλέπεις μπροστά σου .
Θα θελα ένα βράδυ να το πάρω σερί για να μπορώ να σε χαζεύω όλο το βράδυ και να βλέπω τις αλλαγές των πλευρών που κανείς κατά την διάρκεια .
Ναι , όλα ξεκίνησαν από μια συνηθισμένη αλλά υπέροχη Δευτέρα που περάσαμε μαζί .
^ Θα θελα μια μέρα να ειμαι εκεί , να με κοιτάξεις μέσα στα μάτια και να χαρείς που διαλέξαμε ο ένας τον άλλον .
Θα θελα αυτή η μέρα , να είναι κάθε μέρα .
Υ.Γ. : Αν πω πως θα ειμαι εκεί , θα ειμαι εκεί για μια ζωή .
“«Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω “ποιητής” Μην κλειστό στο δωμάτιο ν’ αγναντεύω τη θάλασσα κι απολησμονήσω. Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις. Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε για να με χρησιμοποιήσει. Μη γίνουνε τα ουρλια��τά μου μουρμούρισμα για να κοιμίζω τους δικούς μου. Μη μάθω μέτρο και τεχνική και κλειστώ μέσα σε αυτά για να με τραγουδήσουν»”
Φτάσαμε στην παραλία . Ένα αμάξι γεμάτο . Σε όλη την διαδρομή καθόμουν πάνω σε ένα πάπλωμα αγκαλιά με 4 σακούλες πράγματα από το σούπερ μάρκετ . Ο ιδρώτας τρέχει στο πρόσωπο σου . Κατεβαίνουμε. Στήνουμε την σκηνή , φτιάχνουμε τα πράγματα και βουτάμε. Κολυμπάω κοντά σου , σε κοιτάω , τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση σου και σε παίρνω αγκαλιά . ~ Η πρώτη ανάσα ελευθερίας. ~ Περάσαμε δυο φανταστικές μέρες στο αγαπημένο μου νησί . Μαγειρέψαμε μαζί φαγητό , κολυμπήσαμε στα παγωμένα νερά , ξαπλωσαμε την νύχτα στα βότσαλα κοιτάζοντας τον ουρανό χωρίς να πούμε κουβέντα . Ψάχναμε για αστερισμούς και μετά καναμε σεξ κάτω από αυτούς . Το ξημέρωμα ήταν υπέροχο. Ο ουρανός έκανε για άλλη μια φορά τα "κόλπα" του και εσυ δίπλα μου , κρατώντας το χέρι μου κοιμόσουν και ίσως να ονειρευόσουν κάτι . Μια χάζευα εσένα και μια τον ουρανό . Κοντεύει ο Αύγουστος . Κοντεύει ένας χρόνος από τότε που σε γνώρισα . Τον περσινό Αύγουστο κάναμε τις πρώτες μας βόλτες , ανταλλάξαμε τις πρώτες ματιές , τις πρώτες αγκαλιές , τα πρώτα φιλιά, τις πρώτες νύχτες στο ίδιο κρεβάτι . Αυτόν τον Αύγουστο δεν θα τον περάσουμε μαζί . . . . Είναι τόσα που δεν έχουμε κάνει ακόμα. Τόσα που δεν έχουμε ζήσει . Τόσα μέρη που δεν έχουμε πάει ^Δεν σε έχω πάει ακόμα στα κάστρα στο νησί …. Τόσα που δεν έχουμε περάσει στην αγαπημένη μου Αθήνα . Τοσα που δεν έχουμε νιώσει . Ελπίζω να αντέξουμε μωρό μου . Ελπίζω να τα καταφέρουμε. Ελπίζω να είμαστε ευτυχισμένοι. Ελπίζω σε 6 μήνες να σε δω στο τελευταίο λιμάνι που θα πιάσω για αυτό το μπαρκο να με περιμένεις.
^Να χαζεύεις την θάλασσα, αυτή που τόσο λατρεύω και θέλω να υπηρετώ , αυτή θα’θελα , να σου θυμίζει , πάντα, εμένα . Να την κοιτάς και να με σκέφτεσαι . Σε κάποια μακρινή θάλασσα θα κάνω και εγώ το ίδιο.
Παραλία Αγίας Παρασκευής / Κάρυστος , Εύβοια 8-9/06/2021