Şimdi, şu an bir şarkı mırıldan
Sözlerinde bir acı manidar
Hâlâ ağlıyor ve seviyorsam
Yaşıyorum demektir.
1 note
·
View note
Rüzgarın esintisiyle öpüşen saçlarındı aklımı başımdan alan. Odam sen olmuştu adeta. Duvarları seni söylüyordu. Pencerem seni bekliyor, tozlu raflardaki kitaplarım seni yazıyordu. Aynı yüzyıla denk gelmiş olmanın manidar sevinciyle, her geçen yıl yeni bir çizgi yer alıyordu yüzümde.
0 notes
Bir çocuk merhameti, bir hayvanın heyecanı, sevinci; bizi kurtaracak olanlardır.
0 notes
Cefasını çektiğimiz sevdanın sefasını süreceğimiz günleri de görürüz elbet diyip sabrettik hep. Lakin sabır da yorulurmuş.
0 notes
Herkes sevebilir seni. Çok sevebilirler lâkin önemli olan çok olması mı bu sevginin? Güzel sevmek yetmez mi bize? Benim gibi güzel sevebilirler mi seni? Beni hatırla. Hatırla bizi. Ben geride bıraktığın dilhun kadın. Yaşanan onca şey, bir kalemde silinir miydi?
0 notes
“Aklıma düşüyor yüzün, gülümser gibi ayrılışın. Artık sayılı zaman değil, müebbet yalnızlığım.”🍷
0 notes
“Birer fincan kahve için kal hiç olmazsa.”
-‘Kemal, Hadi Gel Bi Kahve İçelim’, hep böyle mi derdiniz birbirinize?
Gül Sunal: Slogan gibi bir şey. Ben sürekli söylenirdim, Kemal sadece dinler, onunla kavga edilmezdi. Sonra dönüp, “Hadi bi kahve içelim” derdi. Ama benim içimi boşaltmamı beklerdi. Ya da “Bir daha seninle konuşmayacağım” diyerek kapıyı çarpar giderdim. Çarparım, açarım, “Kahve yapayım mı içelim mi?” derdim. Hatalıyım, özür dilerim değil de “Bir kahve yapayım içelim mi?” Birçok şeyin yerine geçen bir cümleydi bu. Bu arada kahveyle işimiz yok, söyleyemediklerimizin bahanesiydi o.
2K notes
·
View notes
“Beraber ihtiyarlayacağı biri olmalı insanın hayatında. İnsanın hayatı olmalı o kişi. Bir kez tuttu mu o eli, bir daha bırakmamalı. Beraber eskimeli. Beraber gençliğimizin baharındayken.”
0 notes
Eskiden, her şey güzelmiş.
Eskiden güzelmiş her şey.
Aile sofraları, sohbetler, kahkahalar...
Eskidikçe, yitirmiş varlığını.
En basit tartışmalar bile,
Ne denli manidar.🕊
1 note
·
View note