sasusakupoland

[sasusakupoland]

Czy bedzie następne opowiadanie Sasusaku? Te dwa są niesamowite! przeczytałam już wszystkie możliwe blogi sasusaku i tylko dwa mi sie podobały w tym właśnie Twój! Bardzo bym chciała znowu przeczytać takie obłędne opowiadanie! :)

Witaj :) Chociaż bardzo, ale to bardzo schlebiają mi Twoje słowa, muszę Cię troszkę zaniepokoić. Mianowicie, nie planuję napisania nowego, pełnego opowiadania w najbliższej przyszłości. Może kiedyś, kiedy jakimś cudem będę mieć więcej czasu dla siebie? Nigdy nie mówię nigdy, jednak na ten moment sytuacja maluje się właśnie w ten sposób. Tak czy siak, piękna wiadomość ❤️ Zrobiłaś mi dzień i za to serdecznie Ci dziękuję! Cieszę się, że to co napisałam może być dla kogoś interesujące i że choć na chwilkę oderwałaś się dzięki mnie od szarej rzeczywistości. To taka miła myśl :) Jeszcze raz dziękuję i przesyłam moc uścisków!

[sasusakupoland]

TE BONUSY MNIE URATOWAŁY BOŻE SUIGETSU I PANI UCHIHA NOL WORDS 😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

[sasusakupoland]

Ok rycze skończyłam ff i stałam się wielkim wodospadem. Smuci mnie najbardziej że nie za bardzo ich koniec był opisany.. Ale cóż opowiadanie tak samo piękne jak te co piszesz teraz :) do zobaczenia potem!

Hahaha

[sasusakupoland]

Aww, thank you @acidblackangel, you're lovely ʕ·ᴥ·ʔ Sounds fun! I’m tagging: @world-is-just-illusion @hinata9991 and​ @shex-beer (of course no presure to do it). Here we go!

Name: Natalia

Nickname: It’s a secret!

Gender: Famale

Star sign: Aquarius

Sexual Orientation: Straight 

Favourite colour: Black, grey, dark green, brown

Current time: 10:53 a.m.

Hours of sleep: Usually 7/8h

Lucky number: Umm, I don't know

Last thing I googled: Hmmm, probably something about Karin Drejier Andersson from „Fever Ray”

Favourite fictional characters: Naruto Uzumaki, Orochimaru, Itachi Uchiha („Naruto”) Snape, Draco Malfoy, Lord Voldemort, Ron Weasley („HP”), Gregory House („Dr. House”), Ross Geller („Friends”), Eowyn („LOTR”), Psyche, Cupid, Orpheus, Eurydice, Achilles, Demeter, Hades (Greek Mythology), Venus (Roman Mythology), Wolverine (superhero), Anne Shirley („AOGG”) (...)

Number of blankets I sleep under: Zero

Favorite band: Radiohead, HEY, Pantera, Pearl Jam, Queen, U2, AC/DC, Black Sabbath, Bon Iver, Coldplay (but only old Coldplay), Depeche Mode, The Rolling Stones, Motorhead, Muse, Kiss, Myslovitz, The Beatles, Dio, The Cranberries, Coma, Deep Purple, Led Zeppelin (...)

Favourite celebrities: None

Favourite books: „Anne of Green Gables” L.M. Montgomery

What I’m wearing now: Age-old pajamas

Dream trip: To infinity... and beyond

Dream job: Writer (yeah, I know it's a litte unreal. Damn, I know).

When did you create this blog: 2 years ago? I don't remember well

Number of followers: Dark mystery ;>

What do you post about: Generally I posted my SasuSaku fanfic, but now I do not post often on this tumblr. I use my others two the most. 

When did your blog reach its peak: Heheheheheh. Please ;_;

What made you decide to get a tumblr: Honestly? I have no idea, it was an impulse.

Why did you choose your URL: As I mentioned, I am author of SasuSaku fanfictions, so I wanted something connected to them. Also, I'm from Poland. No philosophy, just simple combination.

#personal #@acidblackangel Ty śmieszku :D

[sasusakupoland]

Nie ma to jak czytać rozdział 58 o godzinie 5:08, niezmrużonych oczach ani na chwilę. Miłego dnia ❤hinata9991

Awwww, to słodkie :D Podziwiam Twoją wytrwałość i serdecznie dziękuję za wywołanie uśmiechu na mojej twarzy! Miłego dnia również, kochana! (✿╹◡╹)/

[sasusakupoland]

Naruto Characters Would Look Like If They Were Real. By: Olggah

#amazing

[sasusakupoland]

[sasusakupoland]

“Did you know? The Sharingan gives the user photographic memory.”

insp

[sasusakupoland]

Dearest Kakashi …

After a long time of work for this letter I can finally show you my letter from Sakumo to Kakashi. I dedicate this letter to all people, who have or had a similar situation and to those, who lost a beloved friend or family member and could not understand, why … Sometimes there is even unforgiveness or things which you as beraved person still bear. I feel with all those people. This letter is an imaginary letter, because Sakumo Hatake is already dead and he cannot write his son. But I thought, if it had been possible, then he would have written him this lines and showed him those memories. And I drew the mother of Kakashi. In my imagination she could have looked like this. With the mole . Kakashi later forgived his father, as he had the chance to meet him in a kind of “limbo realm” and told him, that he forgives him and even is proud of him. It was peace for both at least.This picture I already have drawn:

http://kejablank.deviantart.com/art/Kakashi-Sakumo-Forgiveness-at-long-last-535579354 I listened to this one meanwhile drawing: https://www.youtube.com/watch?v=5WeCVTNZ7tE https://www.youtube.com/watch?v=ijSKikD45HQ © Original character Hatake Kakashi and Hatake Sakumo by Masashi Kishimoto © Art by Keja Blank

www.kejablank.deviantart.com

YOU ARE NOT ALLOWED TO USE THIS PICTURE WITHOUT PERMISSION! ALWAYS REBLOG OR REPOST WITH THE ORIGINAL SIGNATURE! THANK YOU!

[sasusakupoland]

It’s really only a matter of time…

#<3

[sasusakupoland]

Sasuke. I’m sure he’ll become a fine shinobi.

#to dla mnie zbyt wiele #...

[sasusakupoland]

[sasusakupoland]

What defines us is how well we rise after falling.

#just wow

[sasusakupoland]

... together...

[sasusakupoland]

Już po raz ostatni, obiecuję - przypominam, że drugie opowiadanie pojawia się wyłącznie na moim nowym tumblru (o, tutaj). Startujemy na dobre od jutra! 🙋

Prolog

“Toż to zwykły lęk rudą warstwą wżera się Korodujesz dzień za dniem”

Wyciągnęła dłoń i w czułym geście dotknęła dziecięcej buzi - blady policzek był gładki i ciepły, dlatego pozwoliła sobie przejechać po nim delikatnie opuszkami palców. Dziewczynka zmarszczyła lekko brwi i przekręciła główkę, wciąż pozostając pogrążoną w głębokim śnie. Usta kobiety wygięły się łagodnie ku górze, a już po sekundzie, nie potrafiąc oprzeć się nagłej pokusie, zniżyła się i ucałowała włosy dziecka, jednocześnie zaciągając się ich cudownym zapachem. Następnie wyprostowała się i powoli zbliżyła do dużego okna nieopodal.

Patrząc na śpiącą Wioskę, w myślach przywoływała do siebie znajomą postać. Obserwując uliczne latarnie, skłębione blisko siebie niczym wesołe świetliki, jak zawsze wzywała ją do siebie w chwilach tęsknoty. Ilekroć stawała jej przed oczami, czuła w gardle piekącą gulę, niezdolną do przełknięcia w żaden możliwy sposób. Teraz też tak było, ale wszystko co mogła zrobić, to czekać. Czekać i czekać, i czekać, i czekać… Całe jej życie było czekaniem, jedną wielką niewiadomą, podczas której wypatrywała na niebie ciemnego jastrzębia, zmierzającego w stronę domu. Lecz on przylatywał zdecydowanie zbyt rzadko, by wypełnić lukę straconych lat i przynosił zbyt niewiele, aby mogła mu to w pełni wybaczyć. Nie tylko ona.

Zerknęła sobie przez ramię.

Ich córka spała, jak zawsze śniła o czymś kolorowym, goniąc w snach kolejne marzenia. Dobrze, że chociaż ona jedna mogła ze spokojem opuścić powieki. Nawet podczas księżycowej pełni, w którą tak wiele osób kręciło się z boku na bok, potrafiła cieszyć się niczym nie zmąconą jawą. Ciemne włosy rozsypały się na słodko-różowej poduszce, odbijając się od niej kontrastem. Były czarne jak smoła, takie same jak te u jej ojca. Właściwie, to cała była jego – jej oczy również miały odcień węgla, a końcówki włosów trzeba było regularnie przycinać, aby nie odstawały w zabawny sposób ku górze, tak jak to miały w zwyczaju u niego. Patrząc na ich wspólne dziecko, widziała całe jego odbicie, zaklęte w niewinnej, dziecięcej twarzy.

Ponownie zapatrzyła się w ciemne niebo.

Tej nocy księżyc prezentował się w całej swej dumnej okazałości. Gdy tak przyglądała mu się w ciszy, po raz kolejny popłynęła myślami do mężczyzny, którego nie widziała już zbyt długi czas. Gdzie był? Co teraz robił? Co jadł na kolację? Dlaczego nie odzywał się tak długo? Myślał o niej? Spoglądał teraz w niebo, zupełnie jak ona sama…? Miała w głowie tak wiele pytań, a tak mało odpowiedzi. Wszystko czego pragnęła, to móc wykrzyczeć mu w twarz te bolesne słowa, które stawały kołkiem w jej ustach, a potem rzucić się w jego ramiona, żeby już nigdy, przenigdy nie odszedł, zostawiając je tu same. Gdyby mogła cofnąć czas, gdyby miała szansę zawalczyć jeszcze raz, upadłaby nawet na kolona, byle tylko nie dopuścić do rozłąki. Nigdy nikomu nie uskarżała się na swoje cierpienie, udając, że wszystko gra. Ale nie grało. Miała dość bycia samotną matką i samotną kobietą. Miała dość bycia królową spokoju na morzu, na którym szaleje sztorm! Zbyt długo to trwało. Zbyt długo…

Mała rozgrzewka! (>∀<) Jutro rozdział pierwszy, a następny już za tydzień. Ehhhh, mam nadzieję, że nie zawiodę *nervous*. Miłego dnia, kochani!

#my new fanfic #new tumblr

[sasusakupoland]

Witajcie polscy fani SasuSaku! (´∀｀*)  Krótka informacja w gwoli przypomnienia: 

http://sasusakupolska.tumblr.com/ <---- mój nowy tumblr, na którym będzie się pojawiać drugie opowiadanie. Ten obecny blog będzie jak najbardziej czynny, ale nie planuję dodawać tu rozdziałów. Więcej informacji kryje się pod linkiem, ale dla niecierpliwych dodam tylko tyle, że startujemy do końca stycznia! :)))

#personal #my new fanfic #new tumblr

[sasusakupoland]

Sasuke a’la miś przytulak? Jakoś ciężko mi sobie to wyobrazić, chociaż mam świadomość, że skoro są z Sakurą małżeństwem, to między nimi muszą od czasu do czasu zachodzić jakieś interakcje xD Ale to jednak już temat samego charakteru postaci Sasuke, który jest tematem rzeką. Ps. Czy “narutopedię” nie tworzą czasem sami fani? Pozdrawiam również :D

Czego nie możesz wybaczyć/ nie wybaczyłabyś Sasuke? ;> Co najbardziej Cię irytuje, jeśli chodzi o jego charakter i zachowanie?

W sumie to chyba nie mam mu nic do wybaczania, a jeśli kiedyś miałam, to wybaczyłam równie szybko, co się pogniewałam. Ale fakt, irytował mnie niejednokrotnie i to dość mocno. Zazwyczaj dlatego, że bywał niezłym dupkiem. No, ale koniec końców przyczyn zachowania Sasuke trzeba się doszukiwać w jego nieciekawej przeszłości, której skutki zaważyły na całym późniejszym życiu. Dlatego zawsze starałam się w pewnym stopniu zrozumieć każde z jego zachowań i trochę go usprawiedliwić (może słusznie, może nie). Jest tylko jeden mały, maciupeńki szczegół, którego już chyba nigdy nie zdołam w pełni pojąć i mu zapomnieć. Konkretnie chodzi mi tu o to, że jak mogliśmy zobaczyć w “Gaidenie”, nie utrzymywał z rodziną żadnego kontaktu, nawet listownego i to przez parę ładnych lat. Zdaję sobie sprawę, że autor być może chciał nakręcić tym niepotrrzebną dramaturgię, usprawiedliwić niektóre rzeczy (Sharingan Sarady, po części fabuła “Boruto The Movie”), ale jeśli patrzeć na to przez pryzmat osobowości Sasuke i zmian jakie zaszły już wtedy w jego charakterze, to nie trzyma się to kupy. Niby jest już po “dobrej stronie mocy”, niby ma już tę rodzinę (co samo w sobie jest w jego przypadku krokiem milowym), ale nie potrafi odezwać się do własnej córki przez tak długi okres czasu? Wczoraj obejrzałam “Boruto The Movie” i tam zaserwowano nam Sasuke, który jest już praktycznie inną osobą, niż w pierwszej części, czy w Shippuudenie - nie dość, że od czasu do czasu się uśmiechnie, to i nawet potrafi zachowywać się jak normalny człowiek w relacjach z innymi. To dlaczego jak na normalną osobę przystało, nie potrafi wyskrobać chociaż kilku zdań do córki między zbawianiem świata? Oj, nieładnie Saske, naprawdę nieładnie :(