#Ρώσοι

[romios-gr]

Ρώσοι σε Πολωνούς: «Θέλετε να πάρετε το μερίδιό σας σε ραδιενεργή τέφρα;» «Αυτό είναι που θέλετε πραγματικά;» Ο πάντοτε καυστικός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αυτή τη φορά είχε ένα μήνυμα αποκλειστικά για τους “αγαπημένους” του Πολωνούς. Σχολιάζοντας το αίτημα της Πολωνίας να προμηθευτεί με νατοϊκά τακτικά πυρηνικά όπλα, υποτίθεται για να προστατευτεί από μία ρωσική επίθεση, ο νο.2 σε δημοφιλία Ρώ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/rosoi-se-polonoys-thelete-na-parete-to-meridio-sas-se-radienergi-tefra/

#Εκλεκτά #Επίκαιρα #θέλετε #μερίδιό #να #πάρετε #Πολωνούς #ραδιενεργή #Ρώσοι #σας #σε #τέφρα #Το

[astratv]

Ουκρανία: Καγκουρό, βίσωνα ακόμη και καμήλες έφαγαν Ρώσοι στρατιώτες από ζωολογικό κήπο στο Ντόνετσκ

Μία ακόμη ιστορία φρίκης έρχεται από τον πόλεμο της Ουκρανίας με την Ρωσία. Εργαζόμενοι και εθελοντές στον ζωολογικό κήπο στην μικρή πόλη Γιαμίλ στα ανατολικά της επαρχίας Ντονέτσκ, την οποία ανακατέλαβαν οι Ουκρανοί, βρέθηκαν μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα. Πεινασμένοι Ρώσοι στρατιώτες έφαγαν τα ζώα Σύμφωνα με τους εθελοντές του ζωολογικού κήπου που μίλησαν σε ουκρανικά ΜΜΕ «πολλά ζώα τα έφαγαν…

View On WordPress

#ζώα #ΟΥΚΡΑΝΙΑ&039; #Ρώσοι #στρατιώτες

[thenewsmag]

Μιχαήλ Γκορμπατσόφ: Το «ύστατο χαίρε» στον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης

Μιχαήλ Γκορμπατσόφ: Το «ύστατο χαίρε» στον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης

Οι Ρώσοι αποχαιρετούν το Σάββατο τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ σε μια κηδεία που αντιμετωπίζεται με αδιαφορία από το Κρεμλίνο από τον πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Η δημόσια τελετή αποχαιρετισμού του Γκορμπατσόφ, ο οποίος πέθανε αυτή την εβδομάδα σε ηλικία 91 ετών, άρχισε στις 10:00 π.μ. τοπική ώρα (3:00 π.μ. ώρα Ελλάδας) και θα διαρκέσει μέχρι νωρίς το α … Διαβάστε όλο…

View On WordPress

# των #«Οι #to» #Tις #αποχαιρετούν #ηγέτη #Ρώσοι #Σάββατο #Σοβιετικής #τελευταίο

[eclecticstarlightblogger]

Οι Ρώσοι τίμησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια

Η Ρωσία φαίνεται ότι δεν ξεχνά τον κορυφαίο διπλωμάτη της, ο οποίος εξελίχθηκε στον εμβληματικό ηγέτη του ελληνικού έθνους. Με την ευκαιρία της Ημέρας του Διπλωμάτη, εκπρόσωποι της Ρωσικής Πρεσβείας τίμησαν τη μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια, που έχει ταφεί στη Μονή Πλατυτέρας στο νησί της Κέρκυρας. «Ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας είναι ένας εξαιρετικός διπλωμάτης, υπουργός […] Οι Ρώσοι τίμησαν τον…

View On WordPress

[gemsofgreece]

https://ardin-rixi.gr/archives/251402 https://ardin-rixi.gr/archives/251403

Βρήκα αυτό το εξαιρετικό άρθρο και θα ήθελα τη γνώμη σου για όσα λέει, πέρα από τα ενδιαφέροντα και επίκαιρα για την Ουκρανία είναι λες και γράφτηκε για την κατάσταση στην Ελλάδα πλην εξαιρέσεων δευτερεύουσας σημασίας. Απλά και κατανοητά εξηγεί την κατάσταση που υπάρχει σε μας και σε πολλές άλλες Ανατολικοευρωπαϊκες χώρες και όσα προσπαθούμε να εξηγήσουμε αλλά μας πνίγουν τις φωνές δυτικοί των “μεταμελημένων αυτοκρατοριών” , είτε με αγνές είτε ιδιοτελείς προθέσεις. Ένα πράγμα ειδικά που θα ήθελα τη γνώμη σου στο πλαίσιο όσων λέει, είναι το κομμάτι που μιλάει για “χρυσή εποχή” και “επαναλήψεις” διότι η εμπειρία μας δεν έχει σχέση με δυτικών/ρώσων ούτε Ουκρανών (πχ έχουμε απ την μία δυτικούς να προσπαθουν να οικειοποιηθούν τις αρχαίες χρυσές μας εποχές επειδή λεει ειναι αυτοί οι απογονοι των προγόνων μας -μη χέσω, απ την άλλη ρώσους να προσπαθούν να οικειοποιηθούν τις βυζαντινές χρυσές μας & την πρωτοκαθεδρία στην ορθοδοξία ως “τρίτη ρώμη” ταχα μου) εξού και η νοσταλγία και η άμυντικότητά μας.

Υ.Γ. ελαφρώς εκτός θέματος: Οι γερμανοί κλέψανε αρχαίο συμβολο και τ ονόμασαν σβ@στικ@, οι ρώσοι τον δικέφαλο αετό, οι τούρκοι το βυζαντινό άστρο και ημισέληνο, κανένας αλλος σκοπεύει να κλέψει κανα άλλο σύμβολο να το κάνουν το “δικό τους” ή ντάξ τελειώσαμε;

ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ

Re: 

Όντως πολύ ενδιαφέρον άρθρο και μορφωτικό σχετικά με την ταυτότητα της Ουκρανίας αλλά και τον τρόπο που οι ίδιοι οι Ουκρανοί την αντιλαμβάνονται.

Όπως εντόπισες και εσύ, αν και γενικά μπορούμε να σχολιάσουμε τις ομοιότητες, υπάρχουν και αρκετές διαφορές μεταξύ της Ουκρανικής και Ελληνικής εμπειρίας που κατά την γνώμη μου δεν είναι και ακριβώς δευτερεύουσες. Έχουμε από τη μία την Ουκρανία που μέσα από την παράδοση και τη λογοτεχνία της προσπαθεί να διατηρήσει την ταυτότητα της απέναντι στην ενεργή απειλή της Ρωσίας και τον - εγώ θα έλεγα - νεωτεριστικό αντιρωσικό οίκτο της Δύσης, αλλά παράλληλα αποστρέφεται το παρελθόν, διότι εκείνο συχνά ήταν για τους Ουκρανούς ακόμα χειρότερο. Αυτό λέει ο Ουκρανός αρθρογράφος τουλάχιστον, ελπίζω να τα κατάλαβα σωστά.

Από την άλλη, η Ελλάδα μπορεί να ανήκει στο σύνολο των μετα-αποικιακών κρατών, αλλά δεν είναι κλασικό παράδειγμά τους. Μια διαφορά είναι ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι της φέρονται να έχουν κουλτούρα με αποικιοκρατική ή αυτοκρατορική κληρονομιά, την οποία τιμούν σε γενικές γραμμές (υπάρχουν βέβαια εσωτερικές τριβές). Υπάρχουν πολλά "παρελθόντα" για τους Έλληνες και κάποια είναι σχετικά αποκρουστικά (Οθωμανική Αυτοκρατορία) ενώ άλλα είναι αξιομνημόνευτα (Κλασσική εποχή, οι καλές εποχές του Βυζαντίου κλπ). Είναι ενδιαφέρον να διαβάσεις προπαγάνδα γειτονικών λαών για τους Έλληνες κατά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι άλλοι λαοί έβλεπαν τους Έλληνες σαν πολιτισμικούς μικρο-κατακτητές που ενεργούσαν εναντίον των άλλων Χριστιανών εκμεταλλευόμενοι την αδιαφορία των Τούρκων. Φυσικά εδώ πρέπει οπωσδήποτε να θυμόμαστε ότι πρόκειται για προπαγανδιστικά κείμενα των βαλκανικών πολέμων που προφανώς εξισώνουν την ιστορική επιρροή του Ελληνισμού στην Ορθοδοξία με συνειδητοποιημένες ιμπεριαλιστικές στρατηγικές, αλλά από την άλλη δείχνει ότι οι υπόλοιποι Χριστιανοί υποτελείς της αυτοκρατορίας σε γενικές γραμμές θεωρούσαν ότι οι Έλληνες διατηρούσαν την κουλτούρα τους διακριτή ευκολότερα από εκείνους, και αυτό ίσως δημιουργούσε πικρία. (Εννοείται ότι επικεντρώνονταν στην ισχύ των Φαναριωτών και των Ελλήνων των μικρασιατικών παραλίων και αγνοούσαν τα βάσανα των Ελλαδιτών και ύστερα των Ποντίων και γενικά όλων των υπολοίπων, που δε διέφεραν από τα δικά τους, γιατί αυτό δε θα συνέφερε την προπαγάνδα.)

Εν πάσει περιπτώσει, για όλους αυτούς τους λόγους οι Έλληνες δεν αποστρέφονται το παρελθόν τους με τον τρόπο που το κάνουν οι Ουκρανοί (πάντα σύμφωνα με το άρθρο). Εκείνοι πρέπει τώρα για πρώτη φορά να πείσουν τον κόσμο για την διαφορετική ταυτότητά τους, την ξεχωριστή από την Ρωσία οντότητα, και ταυτόχρονα να πείσουν για όσα μπορούν να προσφέρουν στον πολιτικό, πολιτιστικό, τεχνοκρατικό και οικονομικό διάλογο. Οι Έλληνες, έχοντας την ευλογία και κατάρα να έχουν μεγάλα κομμάτια της κουλτούρας τους μονίμως στα φώτα της σκηνής, αρκεί περισσότερο να επαναδιεκδικήσουν την κυριότητά τους πάνω τους παρά να δημιουργήσουν μια εικόνα εξ ολοκλήρου καινούρια προς τον κόσμο. Υπό αυτήν την έννοια, το έργο των Ελλήνων θα έπρεπε να είναι ευκολότερο.

Με άλλα λόγια, η Δύση και όλοι οι ισχυροί του κόσμου δεν ξέρουν πολλά για την Ουκρανία ακόμα, διότι πάντα υπήρχε στην σκιά της Ρωσίας, που τους φόβιζε και τους απομάκρυνε. Και γνήσιο ενδιαφέρον δεν υπάρχει, πρέπει οι Ουκρανοί να τους το εμπνεύσουν. Οι Δυτικοί έχουν δείξει όσο ενδιαφέρον χρειάζεται για μια χώρα που βάλλεται από την "κακή" Ρωσία και άρα μπορεί στην ανάγκη να γίνει τώρα προτεκτοράτο της δυτικής επιρροής και πρόσβαση σε πολλά αγαθά του πρωτογενούς τομέα (η αγροτική παραγωγή είναι η υπερτεράστια δύναμη της Ουκρανίας και ο βασικός λόγος που οι Δυτικοί υποκρίνονται ότι νοιάζονται). Αλλά πέρα από αυτό, οι Δυτικοί δεν γνωρίζουν πολλά για την Ουκρανία, για τις εθνικές και πολιτικές ισορροπίες αυτής με την Ρωσία, και άρα αμφιταλαντεύονται ως προς τον ποιο βαθμό αξίζει να επέμβουν.

Στην πραγματικότητα, το ενδιαφέρον για την Ελλάδα είναι μεγαλύτερο και θα μπορούσε να είναι ακόμα περισσότερο αν οι Έλληνες ήταν καθόλου ικανοί να το προκαλέσουν. Πέρα από τον ουσιώδη πολιτισμικό παράγοντα, στον οποίο για κάποιο λόγο η Δύση έχει επενδύσει πολλά, υπάρχουν και αλλά γεωπολιτικά, συμμαχικά και εμπορικά (ναυτιλιακά) κριτήρια που θα μπορούσαν σίγουρα να κάνουν την Ελλάδα έναν δυναμικότερο παίκτη στην ευρύτερη περιοχή.

Στο πρόσφατο παρελθόν της, η Ελλάδα ήταν πιο "επιθετική" στις στρατηγικές της απ' ό,τι είναι σήμερα. Ξεκίνησε τις συμμαχίες και αναζήτησε ενεργά τη συμμετοχή της σε αυτές και μέχρι που έπαιρνε ενεργά μέρος σε πολέμους που δεν ήταν δικοί της, υπό την βλέψη ιστορικών εδαφών με σημαντικούς Ελληνικούς πληθυσμούς. Γι' αυτόν το λόγο, στους Τούρκους έχει περάσει η προπαγάνδα ότι η Ελλάδα είναι "επιθετικό" κράτος, αν και σε εμάς βέβαια και μόνο η σκέψη φαντάζει γελοία. Δεν σκέφτονται τα περί ιστορικότητας ή τους μεγάλους ελληνικούς μικρασιατικούς πληθυσμούς αλλά πώς στο καλό μια μικροσκοπική χώρα έπαιρνε σερί τους πολέμους για να πάρει εδάφη από την "τρανή"αυτοκρατορία. Τους φαίνεται ακραία προκλητικό και, εδώ που τα λέμε, ενείχε όντως ΤΡΕΛΟ ρίσκο. Η Ελλάδα του τώρα όμως δεν έχει σχέση με την Ελλάδα ούτε καν των 100 χρόνων πριν.

Φυσικά με όλα αυτά δεν εννοώ ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει επιθετική, ούτε ότι πρέπει να επαναδιεκδικήσει την κυριότητά της πάνω στα παγκοσμιοποιημένα πολιτιστικά της στοιχεία με επιθετικότητα. Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να το κάνει με φυσικότητα και αξιοπρέπεια και σεβασμό απέναντι στον εαυτό της και τους άλλους. Η ουσία αυτών που λέω είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει υπάρξει θύμα άλλων μεγαλύτερων δυνάμεων αλλά ο μεγαλύτερος δυνάστης της είναι οι ίδιοι της οι κάτοικοι. Η Ελλάδα φέρει πολλά εφόδια για να δυναμώσει ή ανακτήσει τη φωνή της, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον! Δεν χρειάζεται να δώσει έναν αγώνα τόσο σκληρό όσο η Ουκρανία ή άλλες μετα-αποικιακές χώρες που τώρα προσπαθούν να προσδιοριστούν εντελώς απέναντι στην αδηφάγα και αφομοιωτική Δύση. Έχει λίγο από δύση μέσα της εγγενώς και η ίδια, άλλωστε.

Το να κλαίγονται οι Έλληνες διαρκώς σαν αιώνια θύματα, δεν είναι ούτε εντελώς ιστορικά ακριβές αλλά ούτε και κάτι που θα κάνει τους άλλους να μας πάρουν σοβαρά. Το πολύ πολύ να μας πάρουν για λούτρινα αρκουδάκια και να μας κάνουν ό,τι θέλουν με τη δικαιολογία της "προστασίας". Ουσιαστικές διακρατικές σχέσεις υπάρχουν μόνο όταν οι συνεισφορές είναι αμοιβαίες. Δε μπορεί η Ελλάδα να κάθεται κούκος και να λέει "τιμήστε τον πολιτισμό μου και σώζετέ με κάθε φορά που έχω ανάγκη". Η Ρομαντική περίοδος έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Και τώρα θα μου πεις, και πως θα τα κάνει όλα αυτά η Ελλάδα. Ε λοιπόν, όλα ξεκινάνε από το να έχεις σωστούς ηγέτες, οι οποίοι αναδεικνύονται μόνο όταν ο λαός είναι συνειδητοποιημένος ως προς το πώς πρέπει να ενεργήσει. Ο σωστός πολιτικός ηγέτης κοιτά να κάνει τη χώρα του κόμβο ανάπτυξης, διαφάνειας και οικονομικής και πολιτιστικής προόδου, με αξιοπρέπεια και σαφή όρια, αλλά με φιλικότητα και όχι δουλικότητα, και σίγουρα όχι επιθετικότητα ή απομόνωση. Και όταν αναβαθμίσει τα εσωτερικά της χώρας, αυτό της δίνει ώθηση, επιχειρήματα και δίχτυ ασφαλείας να διεκδικήσει μεγαλύτερη επιρροή και στα εξωτερικά ζητήματα. Κι όταν μια χώρα έχει εσωτερική σταθερότητα και εξωτερική επιρροή στο παρόν, έχει πλέον μεγαλύτερες δυνατότητες να επαναδιεκδικήσει την κυριότητα στο παρελθόν της και να διασφαλίσει την επιδραστικότητα στο δικό της και το ευρύτερο μέλλον.

Πάντως από τη μια στιγμή στην άλλη δε γίνεται. Απλά η διαφορά είναι ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κινήσει προς αυτήν την κατεύθυνση δεκαετίες τώρα, αντ' αυτού κλωτσάει συνεχώς τα προαναφερθέντα διευκολυντικά εφόδια στη μούρη.

#submission #ελλάδα #ελληνικό ποστ #γρεεκ ποστ #greek post #γνωμες #μετααποικιακια κρατη #δυτικος ιμπεριαλισμος #ηθελα να ξερα γιατι βαζω αναλυτικα ταγκς στα ελληνικα

[justforbooks]

ΤΗΝ 1η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1945 ο Χανς Φάλαντα παντρεύτηκε την Ούρσουλα Λος, χήρα του καλλιτέχνη Κουρτ Λος, που ήταν κληρονόμος μιας μεγάλης οικογένειας βιομηχάνων. Η Ούρσουλα ήταν κατά τριάντα χρόνια μικρότερή του και εθισμένη, όπως κι εκείνος, στο αλκοόλ και στη μορφίνη. Το νιόπαντρο ζευγάρι μετα��ινήθηκε, μετά τον γάμο του, στο Φέλντμπεργκ του Μεκλεμβούργου. Εκεί ο Φάλαντα υποδέχτηκε με έναν «θριαμβικό» λόγο τα σοβιετικά στρατεύματα που έφτασαν στην πόλη ως ελευθερωτές. Η νέα εξουσία επέβαλε τον Φάλαντα ως δήμαρχο στην πόλη. Αλλά τα καθήκοντα του αξιώματος αυτού ήταν πολύ σκληρά για τον συγγραφέα. Εγκατέλειψε το αξίωμα και επέστρεψε, με την Ούρσουλα, στο Βερολίνο.

Αυτό το επεισόδιο από τους τελευταίους μήνες της ζωής του Φάλαντα, ο οποίος πέθανε το 1947 σε ηλικία 53 ετών, βρίσκεται στον πυρήνα του μυθιστορήματός του Ο εφιάλτης, που ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1946 και εκδόθηκε το 1947. Το μυθιστόρημα περιγράφει, ουσιαστικά με ακρίβεια ντοκιμαντέρ, αν και καθαρή μυθοπλασία, τη ζωή των καθημερινών Γερμανών τους μήνες από τον Απρίλιο του 1945 έως τον Αύγουστο του 1946. Στον πρόλογο που έγραψε ο Φάλαντα τον Αύγουστο του 1946 παρουσιάζει το μυθιστόρημά του ως «ιατρική αναφορά», ως την ιστορία «της γενικής απάθειας που τον Απρίλιο του 1945 κυρίευσε το μεγαλύτερο και αξιοπρεπέστερο κομμάτι του γερμανικού λαού ‒ απάθειας από την οποία πολλοί ακόμη υποφέρουν».

Οι βασικοί πρωταγωνιστές στον Εφιάλτη είναι το ζεύγος Ντολ, ο χερ Ντολ, συγγραφέας, και η κατά πολύ νεότερή του Άλμα Ντολ, χήρα, όπως και η Ούρσουλα. Ο χερ Ντολ είχε υποφέρει πολύ από τους ναζί: «Τον είχαν κυνηγήσει, τον είχαν ανακρίνει, τον είχαν συλλάβει, είχαν απαγορεύσει τα βιβλία του». Τους μισούσε γιατί είχαν καταστρέψει τον γερμανικό λαό. Το μίσος του για τους ναζί ήταν τόσο βαθύ, ώστε ακόμη και η λέξη «φαιό» τού ήταν αποκρουστική. «Έβαφε, μπογιάτιζε οτιδήποτε φαιό έβλεπε γύρω του». Οι Ντολ ζούσαν σε μια μικρή πόλη κοντά στο Βερολίνο, κάπου στα ανατολικά, και εκεί έζησαν τις μέρες της κατάρρευσης του ναζιστικού καθεστώτος και την είσοδο του Κόκκινου Στρατού. Την ημέρα του εορτασμού της νίκης οι Ρώσοι ζήτησαν από τον αντιναζί Ντολ να μιλήσει στους συμπολίτες του για τη σημασία της ημέρας. Στην πλατεία του Διοικητηρίου συγκεντρώθηκαν όλοι οι κάτοικοι, όλοι αυτοί που μέχρι πριν από τρεις εβδομάδες φώναζαν «χάιλ, Χίτλερ». Τώρα είναι έτοιμοι να ζητωκραυγάσουν για τον Κόκκινο Στρατό και τον αρχιστράτηγο Στάλιν, σηκώνοντας μάλιστα το δεξί τους χέρι, όπως έκαναν τόσα χρόνια, πιστεύοντας βέβαια ότι στο τέλος της μέρας θα πάρουν ένα κομμάτι ψωμί και κρέας. Μετά απ’ αυτά ο Ντολ «διατάχτηκε» από τους Ρώσους να γίνει δήμαρχος. Δεν είχε το περιθώριο να αρνηθεί. Και μολονότι η Άλμα τον είχε απειλήσει ότι θα πέσει στη λίμνη αν γινόταν δήμαρχος, δεν πραγματοποίησε την απειλή της.

Από τις βασικές δουλειές του Ντολ ως δημάρχου ήταν να ξεκαθαρίσει ποιοι από τους ναζί ήταν οι συμπαθούντες και ποιοι οι ένοχοι εγκληματίες. Βέβαια, οι πραγματικοί «φίρερ» είχαν διαφύγει στη Δύση. «Αλλά και οι μικροί εθνικοσοσιαλιστές ήταν εξίσου αποκρουστικοί με τον τρόπο τους». Ο δήμαρχος Ντολ ήθελε να τους ξετρυπώσει από τις κρυψώνες τους όπου είχαν προλάβει να χωθούν, να τους απομακρύνει από πόστα εξουσίας, να τους πάρει ό,τι είχαν ληστέψει με απάτες, εκβιασμούς και κλεψιές, να κατασχέσει τις προμήθειές τους σε τρόφιμα, να δώσει τα μεγάλα σπίτια τους στους άστεγους που είχε αφήσει πίσω του ο πόλεμος.

Ο Χανς Φάλαντα ξεγυμνώνει εδώ τον καθημερινό Γερμανό, δίνοντάς μας εκπληκτικά πορτρέτα «ασήμαντων» ανθρώπων, αλλά κυρίως αποκαλύπτοντας τους ψυχολογικούς μηχανισμούς της ανθρώπινης συνθήκης. Για παράδειγμα, ο ζυθοποιός Τσάχες, που ήταν μονίμως στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Όταν οι ναζί ανέβηκαν στην εξουσία, το 1933, γράφτηκε στο κόμμα. Η πολιτική δεν τον ενδιέφερε καθόλου. Τον ενδιέφεραν μόνο τα δικά του κέρδη. Έβγαζε από τη μέση τους μη κομματικούς ανταγωνιστές του, εκμεταλλευόταν την κομματική θέση του σε όλα τα συμβούλια και τις επιτροπές, σπιούνευε, έπαιρνε με το ζόρι την παραγωγή των αγροτών και την πούλαγε στη μαύρη αγορά, έκλεβε ασύστολα. Αυτόν τον επινοημένο χαρακτήρα-τύπο ανακρίνει ο δήμαρχος Ντολ στο μυθιστόρημα του Φάλαντα.

Μετά την ανάκριση του Τσάχες, ο χερ Ντολ πέφτει βαριά άρρωστος. Η πίεση που δέχεται από τους συμπολίτες του αλλά και οι αυταπάτες που έτρεφε, η απογοήτευση, τον οδηγούν σε μια βαθιά κατάθλιψη που εκδηλώνεται με ένα είδος απάθειας. «Καμιά προσπάθεια δεν άξιζε να γίνει, όλα ήταν μάταια». Μαζί του αρρωσταίνει και η γυναίκα του. Το ζεύγος Ντολ μπαίνει στο νοσοκομείο. Την 1η Σεπτεμβρίου 1945 ο κύριος και η κυρία Ντολ αποφασίζουν, παρόλο που είναι ακόμη άρρωστοι, να εγκαταλείψουν το νοσοκομείο και τη μικρή πόλη και να φύγουν για το Βερολίνο. Αν και «γκρεμισμένο, καμένο και σακατεμένο», το Βερολίνο ήταν η μόνη τους ελπίδα για να χτίσουν τη ζωή τους από την αρχή. Το τρένο, με σπασμένα τζάμια και βρόμικο, ήταν γεμάτο εξαθλιωμένους ανθρώπους, φορτωμένους με μικρά σακίδια, λίγες πατάτες, αλεύρι, δυο-τρείς οκάδες μπιζέλια, τροφή για μία εβδομάδα το πολύ. Το Βερολίνο, όμως, αποδεικνύεται εφιάλτης για το ζεύγος Ντολ. Η αρρώστιά τους επιδεινώνεται, μπαινοβγαίνουν σε άσυλα και νοσοκομεία και η μόνη τους ανακούφιση/ψευδαίσθηση είναι η μορφίνη.

Το τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος τιτλοφορείται «Η θεραπεία». Με αυτό η αφήγηση οδηγείται στο τέλος. Δεν αποκαλύπτουμε τις λεπτομέρειές του προς χάριν των αναγνωστών. Ας ανακαλύψουν αυτοί το τέλος.

Ο Φάλαντα είναι ο συγγραφέας των μεγάλων μυθιστορημάτων για την εποχή της Βαϊμάρης, που έχουν αγαπήσει εκατομμύρια αναγνώστες σε όλον τον κόσμο ‒ και στην Ελλάδα, όπου ο συγγραφέας διαβάζεται με φανατισμό. Το έργο του σε βυθίζει σε βαθιά σκοτεινιά, πράγμα που συμβαίνει και με το μυθιστόρημα Ο εφιάλτης. Φτάνοντας όμως στην τελευταία σελίδα, έχοντας περάσει διά πυρός και σιδήρου, διαπιστώνεις τελικά ότι αυτό το βιβλίο είναι αισιόδοξο και σου δίνει όπλα για να πολεμήσεις τις δυσκολίες, σαν ένας αποτελεσματικός οδηγός επιβίωσης. Το λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας: «Δεν έχουν σημασία τα ερείπια, σημασία έχει η ζωή».

Οι μεταφραστές Άγγελος Αγγελίδης και Μαρία Αγγελίδου υπογράφουν μια απολαυστική μετάφραση που σε κάνει, προς στιγμήν, να πιστεύεις ότι η πρωτότυπη γλώσσα του Εφιάλτη είναι τα ελληνικά.

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS #book review

[istologiolavaron]

Οι Ρωσόδουλοι προπαγανδιστές προκαλούν την ώρα που οι Ρώσοι δολοφονούν τον Ουκρανικό Λαό

Στο γνωστό Ρωσόφιλο Ελληνόφωνο Εκκλησιαστικό ιστότοπο "Ρομφαία" Αναπαράγεται, για μία ακόμη φορά, με δόλιο τρόπο η Ρωσική προπαγάνδα: "Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου (10ος αι.) είναι ιστορικό λίκνο του Ρωσικού Μοναχισμού", γράφουν οι ανιστόρητοι προπαγανδιστές!

Ποιου "Ρωσικού Μοναχισμού", ταλαίπωροι Μητραλοίες;

Η Λαύρα ιδρύθηκε και λειτούργησε αδιάλειπτα επί 7 περίπου αιώνες ως Σταυροπήγιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα που την άρπαξαν, την έκλεψαν, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Ουκρανικό Λαό οι Μοσχοβίτες, όταν κατέλυσαν την Ελευθερία και Ανεξαρτησία του Ουκρανικού Έθνους! Και τώρα, ήλθε η ώρα του Θεού για να αποκατασταθεί η ιστορική και Εκκλησιαστική αδικία:

Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου θα επιστρέψει στον φυσικό και ιστορικό της Δικαιούχο, δηλαδή τον Κυρίαρχο Ορθόδοξο Ουκρανικό Λαό!

Όσο για τον χυδαίο Πράκτορα της Μόσχας, τον Μητροπολίτη κ. Παύλο, ας γνωρίζει ότι δεν Διώκεται καμία πίστη στην Ουκρανία. Διώκονται μόνο, και πολύ ορθά, οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ του Ουκρανικού Λαού, όπως γίνεται σε κάθε φυσιολογική χώρα του κόσμου! Αληθινή Ορθοδοξία στην Ουκρανία είναι αυτή που εκπροσωπείται από την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία υπό του Μητροπολίτη Κιέβου κ. Επιφάνιο. Αυτήν που Αναγνωρίζει το Ιερό Κέντρο της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Κάθε άλλη σέκτα που υποτάσσεται στην Μόσχα είναι συναγωγή δαιμονίων, όμιλος Αντιχρίστων που δικαιολογούν την Γενοκτονία του Ουκρανικού Λαού από τους ανίερους Μοσχοβίτες.

Υ.Γ. Λυπούμαστε τους πιστούς που εξακολουθούν να "ενημερώνονται" από ιστοσελίδες όπως η "Ρομφαία" ή το "Βήμα Ορθοδοξίας". Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα χωρίς περιστροφές. Οι σελίδες αυτές δεν εκφράζουν την Ορθοδοξία, αλλά τη... Ρωσική "Ορθοδοξία". Και καλό θα είναι κάποια στιγμή και οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και του Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, που σήμερα υφίστανται τον ανίερο πόλεμο της Μοσχοβίας, να πάψουν να ταΐζουν τα φίδια στον κόρφο τους... Ο νοών νοείτω.

[roza-karanika]

ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΑΝ! Το είπαν οι Ρώσοι για Ιράν. Η σύμπτωση με

#youtube

[geogiannposts]

[thoughtfullyblogger]

Ο δορυφόρος Kosmos-2553 που εκτόξευσαν οι Ρώσοι τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου

WSJ: Τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου στην #Ουκρανία το 2022, η Ρωσία εκτόξευσε ένα διαστημικό σκάφος με εξαρτήματα πυρηνικών αντιδορυφορικών όπλων στο διάστημα. Οι συνομιλητές της WSJ θεωρούν ότι εκτοξεύτηκε ως μέρος του ρωσικού πυρηνικού αντιδορυφορικού προγράμματος. Σύμφωνα με την WSJ, ο δορυφόρος Kosmos-2553 δεν φέρει πυρηνικό φορτίο, αλλά έχει μη πυρηνικά […] �� δορυφόρος…

View On WordPress

[greekblogs]

Ο δορυφόρος Kosmos-2553 που εκτόξευσαν οι Ρώσοι τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου

WSJ: Τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου στην #Ουκρανία το 2022, η Ρωσία εκτόξευσε ένα διαστημικό σκάφος με εξαρτήματα πυρηνικών αντιδορυφορικών όπλων στο διάστημα. Οι συνομιλητές της WSJ θεωρούν ότι εκτοξεύτηκε ως μέρος του ρωσικού πυρηνικού αντιδορυφορικού προγράμματος. Σύμφωνα με την WSJ, ο δορυφόρος Kosmos-2553 δεν φέρει πυρηνικό φορτίο, αλλά έχει μη πυρηνικά […] Ο δορυφόρος…

View On WordPress

[romios-gr]

Διευρύνουν το ρήγμα στο Χάρκοβο οι Ρώσοι: Προωθούν συνέχεια νέες δυνάμεις – 150 άρματα μεταφέρθηκαν μόνο σε μία νύκτα! Η ρωσική Ομάδα Στρατιών “Ν” (North-Βορράς) μετά το ρήγμα που πέτυχε στην πρώτη αμυντική γραμμή του Χάρκοβου, προσπαθεί να διευρύνει το κενό στην ουκρανική άμυνας με τεθωρακισμένους σχηματισμούς να «πλημμυρίζουν» την έκταση των 250 τετραγωνισκών χλμ. που έχουν καταλάβει. Μ... Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/dieyrynoyn-to-rigma-sto-charkovo-oi-rosoi-proothoyn-synecheia-nees-dynameis-150-armata-metaferthikan-mono-se-mia-nykta/

#Εκλεκτά #Επίκαιρα #άρματα #Διευρύνουν #δυνάμεις #μεταφέρθηκαν #Μια #μόνο #νέες #νύκτα #Οι #Προωθούν #ρήγμα #Ρώσοι #σε #Στο #συνέχεια #Το #Χάρκοβο

[astratv]

Κλειστές οι ευρωπαϊκές πόρτες σε ρώσους αντιρρησίες

Για να αποφύγουν τη μερική επιστράτευση που κήρυξε πρόσφατα ο πρόεδρος Πούτιν εκατοντάδες χιλιάδες νεαροί Ρώσοι εγκατέλειψαν τις τελευταίες ημέρες την πατρίδα τους. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν τους αντιρρησίες συνείδησης στο έδαφός τους. Η Φινλανδία, για παράδειγμα, έκλεισε τα σύνορά της, ενώ άλλες χώρες σταμάτησαν πια να εκδίδουν βίζα σε ρώσους αντιρρησίες. Οι ανταποκριτές της DW…

View On WordPress

#αντιρρησίες συνείδησης #επιστράτευση #ΟΥΚΡΑΝΙΑ&039; #Ρώσοι

[thenewsmag]

Ουκρανία: Ο στρατός εξαπέλυσε επιθέσεις εναντίον στρατευμάτων της Ρωσίας στη Χερσώνα

Ουκρανία: Ο στρατός εξαπέλυσε επιθέσεις εναντίον στρατευμάτων της Ρωσίας στη Χερσώνα

Κατά τον ουκρανικό στρατό, 11 Ρώσοι στρατιωτικοί σκοτώθηκαν ενώ την ίδια ώρα καταστράφηκαν 11 εκτοξευτήρες ρουκετών, τρία τεθωρακισμένα οχήματα κι ένα αυτοκινούμενο πυροβόλο. Ο διορισμένος από τη Ρωσία επικεφαλής των τοπικών αρχών Βλαντίμιρ Λεόντιεφ επιβεβαίωσε στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti τις ουκρανικές επιθέσεις, τονίζοντας ότι η Νόβα Καχόβκα βομβαρδίστηκε τέσσερις φορές. ΔΙΑΒΑΣΤΕ…

View On WordPress

# Την # των #ενώ #ίδια #κατά #ουκρανικό #Ρώσοι #σκοτώθηκαν #στρατιωτικοί #στρατό

[eclecticstarlightblogger]

Ο δορυφόρος Kosmos-2553 που εκτόξευσαν οι Ρώσοι τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου

WSJ: Τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου στην #Ουκρανία το 2022, η Ρωσία εκτόξευσε ένα διαστημικό σκάφος με εξαρτήματα πυρηνικών αντιδορυφορικών όπλων στο διάστημα. Οι συνομιλητές της WSJ θεωρούν ότι εκτοξεύτηκε ως μέρος του ρωσικού πυρηνικού αντιδορυφορικού προγράμματος. Σύμφωνα με την WSJ, ο δορυφόρος Kosmos-2553 δεν φέρει πυρηνικό φορτίο, αλλά έχει μη πυρηνικά […] Ο δορυφόρος…

View On WordPress

[skandaladiaplokidiafthora]

Ο δορυφόρος Kosmos-2553 που εκτόξευσαν οι Ρώσοι τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου

WSJ: Τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη του πολέμου στην #Ουκρανία το 2022, η Ρωσία εκτόξευσε ένα διαστημικό σκάφος με εξαρτήματα πυρηνικών αντιδορυφορικών όπλων στο διάστημα. Οι συνομιλητές της WSJ θεωρούν ότι εκτοξεύτηκε ως μέρος του ρωσικού πυρηνικού αντιδορυφορικού προγράμματος. Σύμφωνα με την WSJ, ο δορυφόρος Kosmos-2553 δεν φέρει πυρηνικό φορτίο, αλλά έχει μη πυρηνικά […] Ο δορυφόρος…

View On WordPress