babamin bu da bizim damat diye senin sirintina vurarak akrabalara tanittigini senin tum islere yardim ettigini benimde kenarda oturup hicbi sey yapmadan seni izledigimi dusunsene cok guzel olmaz miydi bitanem
Portakal ağacını sularken yeni bitkiler çıkmıştı yanına. Kayısı ağacının altına koyuyorum saksıyı da onun tohumları saksıya yerleşmiş. Desene üç tane kayısı ağacımız daha oluyor. :)
Rabbim sizlere hayırlı eşler versin. Kalbi kuş kalbi gibi olan hassas narin eşler. Güne sizin kalb atışınız ile başlayan, o kalb atışından ne hüznünüz ne muradınız ne ihtiyacınız olduğunu anlayarak size ona göre muamelede bulunan, bir kalb atışınıza canını verebilecek yürekli eşler nasib etsin.
Selam sanal zonzi tanelerim, buraya dönmeyi çok istiyorum ama herkesten ve her şeyden öyle bıkkın bir haldeyim ki, tumblra iç dökmek bile zulüm gibi geliyor. Anne karnında ölen bebeklerin anneyi zehirlemesi gibi içimde kalan ukdeler de beni öyle zehirliyor, gerçekten ne istediysem olmadı çok şükür dkgjekkgsk hep başka şeyleri oldurmak zorunda kaldım, Gibi de bir sahne vardı ya her şeyin çok çabalıyoruz diye, işte öyle. Üzerimdeki yorgunluk gitmiyor, hem dağda yaşar gibi tek başına olmaya deli gibi alıştım hem de sevip sevilip, sevgilinin koynuna saklanasım var her şeyden kaçıp, insan neden sosyal bir hayvan olarak evrildin nedeen başka bir yolu yok muydu :'((
Az önce okuduğum kitapta bir cümleye denk geldim, tam da bu önceki cümlede bahsettiğim şeye değiniyor, hani kitaplar da aha işte bu benim ben bu diye iç çığlıkları atıp yazarın kalbinize cimcik attığı satırlar olur ya işte öyle bir kısımdı, bulursam buraya fotisini atcam.
Gördüğünüz üzere buldum, çok zor olmadı snfjsjcs
Hiçbir şeyi de tamamlayasım gelmiyor, bilgisayarda da böyle yarım yamalak günlük gibi yazdığım şeyler var, her gün yazmıyorum tabi ayda yılda birlik desek daha doğru olur. Bunu da böyle bırakacağım, böyle böyle bebek adımlarıyla geri dönebilirim belki. Burdaki takipleştiğim insanları bu sanal ortamı seviyorum aslında bana bir tık rahatlama alanı sunuyordu, bir şeyler beni heyecanlandırınca filan buraya gelip dökülüyordum. Ama bu hayatın heyecanı meyecanı kalmamış simsiyah gözlüklerle bakıyorum hayata, bazı şeyler kalbimi çok kırdı, kendi başına tamir edilebilir mi artık ondan bile emin değilim, Diva Bebe böyle derinden bir BEZDİM AMAN diyor ya konserlerinde, benim içimde de mütemadiyen bezmiş olan bir kişilik var herkesten ve her şeyden bezmiş, hayatı bitse de gitsek bu ne biçim bir senaryo der gibi yaşıyorum bu aralar, kalbim kırık tadım kaçık, kısacası çok da değişmiş bir şey yok, sadece insanlara tahammül seviyem eskisinden de düşük, bir iki affettim uyardım konuştum vs. anlamıyor mu direkt üstüne bir çizik arıyorum artık insanların kimse babamın oğlu değil AQ iyi de yapıyorum bence eskiden de keskin bir mizacım vardı ama şimdi Hz. Ali'nin kılıcı gibiyim sjcjsjcjsja