#hapunan | Explore Tumblr Posts and Blogs

ligayangdala · 9 months

Note

miss ko na si bf!jeno na mahilig dumede..

hahaha loe p ,, ttry ko magsulat since di pa busy ng onti 🤏 sa iskul

pagkatapos ng practice, pagkauwi ni jeno ay agad siyang dumiretso sa banyo para maligo. buong araw kasi silang nasa practice room at pakiramdam niyang sobrang lagkit na ng katawan niya. hindi na muna niya inannounce ang pagdating niya dahil alam niyang kasalukuyan kang nasa meeting sa loob ng office mo sa condo niyong dalawa.

ilang minuto rin ang tinagal niya sa loob ng banyo at napansin niyang nakabukas na ang pinto ng home office mo at nakapatay na ang ilaw, tanging ilaw mula sa laptop mo ang umaaninag sa loob. lagpas 7 na rin ng gabi, at naaamoy na ni jeno na nagluluto ka ng hapunan. agad siyang naglakad papuntang kusina at niyakap ka mula sa likod.

“hi baby,” bati mo, “sorry, malapit na maluto since naprepare ko na rin naman kanina bago ako umalis.”

“it’s okay, take your time lang. ako nalang maghugas.” sagot niya, naramdaman mong pinasok ni jeno ang kamay niya sa loob ng tshirt mo. sanay na sanay ka na gawin niya yan, lalo na kapag mahaba ang buong araw niya. hindi rin nagtagal ang pagstay nito sa may tyan mo at lumipat ang mga kamay niya sa dibdib mo, “wait, babe–ano to?”

“ohh, i got nipple piercing few weeks ago.” simpleng sagot mo, tumingin ka sakanya at nginitian siya. “they’re a bit swollen pa pero hindi na masakit. dapat nga navel piercing, but i got scared kasi so si sophia nalang nagpagawa nun.” kwento mo, alam ni jeno na nagbonding kayo ng mga kaibigan mo nung mga araw na sa dorm siya umuuwi dahil sa schedules, pero hindi naman niya inaasahan na ganitong bonding pala ang ginawa niyo. “do you wanna see it?”

jeno nodded his head, inoff mo ang stove at humarap sakanya, umusog naman ng kaonti si jeno at naghintay naitaas mo ang suot mong tshirt. pagka-angat mo nito, ay agad na nanlaki ang mga mata ng nobyo mo.

“holy shit...” sabi ni jeno, ayun lang ang naisip niyang masabi dahil literal na speechless siya sa nakita niya. “c-can i?” tumango ka at hinayaan ang nobyo mong hawakan ang dede mo. naramdaman mong tumayo ang balahibo mo at napakagat labi ka nang maramdaman mo ang dila niya sa nipple mo. jeno’s other hand was playing with the other bud, twirling it gently as you bit your lip a bit harder. j

eno was sucking your nipple a bit harder, medyo nararamdaman mo na ang sakit kaya naman “j-jeno...” ungol mo, “baby, gentle.”

humiwalay si jeno mula sa dibdib mo at napangiti, nagkusa na rin siyang ibaba ang tshirt mo bago humalik sa labi mo. “sorry, got carried away.” tawa niya at naghabol ulit ng halik sa labi mo. “alam mo talagang baliw na baliw ako sa dede mo no? ngayon lalo mo kong binabaliw.” tumawa ka nalang at humalik ulit kay jeno.

#📥 ligayangdala asks #💭 ligayangdala thoughts #jeno hard thoughts #jeno smut #jeno hard hours

151 notes · View notes

fevadne · 7 months

Text

mdni. written in TAGALOG.

warnings: incest but not really, a little bit of age gap, sakristan! shua, suggestive, litol smau, k-kuya trope.

"Maraming salamat po sa pagdalo sa misa ngayong araw." Nakangiting bati ni Joshua sa mga papaalis ng tao.

Isang sakristan si Joshua Hong na college student na at nag-aaral ng kursong abogasya. Napakatalinong bata kaya maraming nagkakagusto rito, pinipilihan at pinagnanasaan. Ang kaso? Napakabanal at napakabait nito kaya walang nagkaroon ng tyansang maangkin siya o mahalikan man lang sa labi.

"Ma! Sabay na po ako sa inyo." Narinig mong sabi ng Kuya mong si Joshua sa magulang ninyo habang nagmamadaling tumakbo papalapit.

Hindi mo mapigilang mapatitig sa kaniya. Napakaganda ng kaniyang mga mata... parang ang daming gustong sabihin. Kung hindi lang talaga piniling magsama ng mga magulang ninyo, panigurado, magugustuhan mo rin siya. Sino ba namang hindi?

"Hi, Y/N! Lika, tabi na tayo sa backseat." Ani niya bago ka hilahin at pagbuksan ng pinto ng kotse ninyo.

Close kayo at alam ng lahat na step brother mo si Joshua pero marami pa ring babae ang nagseselos sa 'yo dahil malapit ka sa nakatatanda.

"Kita ko 'yong kanina, Y/N." Lumapit siya para ibulong ito at asarin ka.

"Shh, 'wag ka maingay, Kuya." Naiinis na sabi mo na tinawanan lang niya.

Nang makauwi sa bahay, dumiretso ka na kaagad sa kwarto mo para magbihis at makapagpahinga. Ngunit imbis na mapahinga, tila lalo pang nagulo ang isipan mo dahil hindi mawala ang imahe ng Kuya Joshua mo sa utak mo habang nasa harapan siya ng simbahan kanina. Sobrang bait at tino talaga ng itsura niya, ang sarap dumihan. Natampal mo na lang ang iyong mukha sa mga 'di kaaya-ayang mga bagay na tumatakbo sa isipan mo.

Bumaba ka sa kusina nang magtawag na ng hapunan ang ina mo. Maya-maya rin ay bumaba na ang Kuya Joshua mo na nakasuot ng plain white t-shirt at gray sweatpants.

"Kumusta ang pag-aaral, Joshua? Kaya pa ba?" Pabirong sabi ng ina mo. Maayos ang relasyon ninyo sa isa't isa, si Joshua sa mama mo, at ikaw sa papa ni Joshua. Maituturing na talaga kayong isang pamilya.

"Okay naman po, Ma. Mahirap pero kakayanin para sa maayos na hinaharap." Nakangiting sagot ng binata.

"Naku! Siguro may nililigawan ka na at iniisip mo na ang hinaharap?" Ani naman ng tatay ni Joshua na 'di mo man aminin, nagpasama ng timpla mo.

"Wala pa po, baka po rito kay Y/N, may nanliligaw na." Tumatawang sabi ng Kuya mo.

"Uy, wala ah! Kung ano-ano talaga pinagsasasabi mo, Kuya." Nakabusangot mong ani na ikinatawa lang nila.

"Wala namang problema sa akin kung may manligaw na sa 'yo, anak. Bente dos ka na, nasa tamang edad ka naman na, basta ipakilala mo lang kaagad kapag mayroon na, 'di ba Kuya Shua?" Sabi ng ina mo na tinanguan naman ng tatay ni Joshua.

Nilingon mo ang Kuya mo pero may kakaiba sa ekspresyon niya na hindi mo mawari. Nagbigay na lang ito ng pilit na ngiti at tumango.

...

Nagising ka sa mahimbing mong pagtulog dahil tila may nakatitig sa 'yo, at ganoon na lang ang gulat mo nang pagdilat mo ng iyong mga mata, pigura ng Kuya Joshua mo ang sumalubong sa iyo.

"What the fu—" Bago mo pa maituloy ang sasabihin mo, nagsalita na si Joshua.

"Sige ituloy mo, makikita mo, duduraan ko 'yang bunganga mo." Nagbabantang ani nito habang madilim na nakatingin sa 'yo. Ayaw na ayaw nga pala nito ng nagmumura ka.

"Sorry po, Kuya. Ba't po kayo naparito?" Nagtatakang tanong mo.

"Sabihin mo sa akin, ba't ako nandito? Panigurado alam mo naman ang dahilan." Sa malalim na boses, sinabi niya ito na nagsimulang magpakaba sa 'yo.

"'Di ko po alam ang sinasabi mo, Kuya." Painosenteng sabi mo.

"Hindi mo alam o nagtatanga-tangahan ka? Diyan ka magaling, 'di ba? Magpanggap?" Gusto mong matawa dahil alam mo, alam ninyong pareho na hindi lang ikaw ang magaling magpanggap.

"Ano naman 'yon sa 'yo?" 'Di ka na nakapagpigil at sumagot ka na.

Tila naputol ang pagtitimpi niya at dahan-dahang lumapit sa 'yo.

"'Di ba sinabi kong 'wag na 'wag kang makikipag-usap sa ibang lalaki? Hindi ba sinabi ko sa 'yo na sa akin ka lang? Pagmamay-ari kita, tandaan mo 'yan." Madidiin ang bawat salitang binitawan niya. Tangina, sirain mo ang buhay ko.

"Hindi mo ko pagmamay-ari, Joshua. Lumabas ka na rito sa kuwarto ko at magpapahinga na ako." Hindi ka nagpatinag at nilabanan ang madidilim na titig niya kahit alam mong hinding-hindi ka mananalo.

"Hmm, really? Hindi iyan ang sinabi mo nung isang linggo. Isang linggo ka lang hindi nabigyan ng atensyon, uhaw na uhaw ka na?" Nakangising sambit niya.

Lalo siyang naglakad papalapit sa 'yo habang ikaw ay nakahiga sa kama hanggang sa halos umibabaw na siya sa katawan mo.

""Kita tayo sa condo ko, kantutin kita?"" Napaigtad ka sa mga malalaswang salita na lumabas sa bibig niya.

"Tama ba 'yon, ha? Ganoon ba dapat ang salitaan ng mga lalaking kinakausap mo?" Doon mo nakumpirmang nabasa niya nga ang chat sa 'yo nung ka-block mo sa eskuwelahang pinapasukan mo.

"At ano, pumayag ka ba? Nagpagalaw ka ba?" Nagpipigil ng galit na tanong niya. Ibang-iba sa Joshua na kilala ng lahat bilang mabait at mahinhin.

"Tangina, sumagot ka!" Medyo kinabahan ka dahil bihira lang siya magmura at magalit kaya napasagot ka na lang.

"H-Hindi po, Kuya. Ayoko po sa kaniya." Tila nakahinga siya ng maluwag sa sinabi mo.

"Good. Kanino mo gusto, kung ganoon?" Tanong niya habang dahan-dahang ipinaglalandas ang mga daliri niya sa mukha mo papunta sa leeg mo.

"S-Sa 'yo, Kuya. Ikaw gusto ko." Nagmamadaling sagot mo dahil gusto mong galawin ka na niya.

"Kanino ka lang?"

"Sa 'yo lang, Kuya Shua." Binigyan ka niya ng nakalolokong ngisi bago ka tuluyang halikan. Hinding-hindi ka magsasawa sa pakiramdam ng labi niya sa labi mo.

"Ganiyan, tama 'yan. Kay Kuya ka lang, ha? Huwag na huwag kang magpapakaputa sa iba dahil hindi mo gugustuhin ang gagawin ko."

Mabait si Joshua, totoo iyon. Pero ang chismis na wala pang nakakaisa kay Joshua dahil sa sobrang banal nito? Doon sila nagkakamali. Dahil sa madilim na silid kung saan saksi ang buwan at ang apat na sulok ng kuwarto mo, gabi-gabi ka niyang binababoy. At gabi-gabi mo siyang sinasamba, dahil ang isang kagaya niya, nararapat lamang na luhuran at pagsilbihan.

A/N: Not really satisfied with this one. Thought of a better plot in the middle of writing this pero sayang naman so for another fic na lang 'yon. I'll give you guys a better one soon.

#seventeen smut #joshua #hong jisoo #joshua smut #joshua fic #seventeen fic

41 notes · View notes

tokwattoge · 10 months

Text

Good eve. Simpleng hapunan ng lubog sa utang. Haha kain na kayo ☺️

29 notes · View notes

upismediacenter · 1 month

Text

LITERARY: Overdrive

Ayoko nang mag-drive. Pagod na pagod na ako. Pero hindi ako pwedeng huminto. Hindi ko maalis sa isipan ko ang itsura n’ya, Kung paano ko lang s’ya iniwan ng ganoon. Hindi malinaw ang dinadaanan, Walang tiyak na patutunguhan. Nauubusan na ako ng oras. Malapit na sila at wala na akong mataguan.

Magdadrive ako hanggang Baguio Baguio—Teacher’s Village: Halos buong araw kong inikot ang haunted house na yun. Inabot na ako ng hapunan pero okay lang. Dahil mas onti ang naglilibot na tao pag gabi, Mas walang nakakakilala sa ’kin. Pero pag naglilibot ako ng paikot-ikot, Naaalala ko ang tinago ko dito. Kailangan ko pang lumayo. Magdadrive ako hanggang Batangas Batangas— Nasugbu Beach: Nahugasan ko ang sarili ko mula sa ebidensya, Nang walang naiiwang bakas. Sa dami ng tao rito, maduduling ka sa paghahanap. Kaya maganda itong lugar para sa tagu-taguan. Kahit hindi pa maliwanag ang buwan. Magdadrive ako hanggang Bicol Bicol— Mt. Mayon: Hindi pala maganda ang view ng mount Mayon mula sa ibaba. Restricted area nga naman kasi rito. Pero sino ba ako para magreklamo? Walang pwedeng pumunta sa parte na ito, masyadong delikado. Kaya kailangan ko nang umalis dito, mas malayo pa. Magdadrive ako hanggang Visayas Kung kaya ko lang itawid itong kotse sa dagat, Na di ko kakailanganin sumakay sa isang roro, Nakarating na ako ng Visayas. Gustong-gusto ko nang tumigil, Pero nauubusan na ako nang mapupuntahan. Magdadrive ako hanggang Minda— Naramdaman kong unti-unting bumabagal ang kotse Nanlaki ang mata ko nang tuluyang tumigil ang sasakyan. Tanaw ko na ang pula’t asul na ilaw, malapit na sila. Palakas nang palakas ang tunog. Dali dali akong lumabas ng sasakyan para tumakbo, Hindi ko namalayan na nasa gitna na pala ako ng kalsada, Paglingon ko sa kaliwa hindi flashlight ang nakatutok sa akin, Kundi headlights ng isang malaking tru— SCREEEEEEEEECH— Halos tumilapon lahat nang nasa loob ng kotse sa lakas ng preno. Napatitig ako sa windshield at nakita ang taong nagmamadaling tumawid. Tuyo na ang mga pulang mantsa sa damit at katawan ko. Agad akong napalingon sa likod ng sasakyan. “Hindi. Hindi ko sinasadya.” Bulong ko habang inaayos sa upuan ang nakahimlay na katawan. Kailangan ko nang umalis. Malapit na sila.

#MC2025 #MissinglinC #Literary #Filipino #hi-chew

6 notes · View notes

whooolaanmo · 10 months

Text

balanse

pork wrapped zucchini tas instant teriyaki sauce, kain hapunan 👌🏻.

July 23, 2023 07:01 pm

20 notes · View notes

tigre-edi-rawr · 7 months

Text

Iba talaga magmahal ang mama ko.

I got home early from RTO today. 11:00 PM nasa bahay na ako... nagpakain ng mga aso, naghugas ng mga nakatambak na pinggan sa lababo, nag-ayos ng mga gamit ko bago humiga. Hindi ko na ininda yung antok at pagod ngayong araw na to. Iniisip ko nalang papaano dapat maging responsable ako, bawasan nang kaunti yung kalat para hindi na masiyadong makadagdag kay mama bukas paggising niya.

Simula noong bumalik ako sa bahay. Tinanggap ko na yubg mindset ko na “yung ex ko nga naasikaso ko sa loob ng bahay ng ilang beses, bakit pamilya ko, hindi?” kaya kahit may trabaho ako, maaga ako nagising para maglinis ng paligid bago simulan ang araw ko. Mag-asikaso ng sarili. Tumulong sa gawaing bahay. Nadala ko yung pagiging responsable, mga natutunan ko noong wala akong ibang aasahan kung hindi sarili ko sa apartment. Nilalabanan ko palagi yung katamaran ko sa katawan. Kahit pagod ako o gaano ako ka-busy.

Kaya ngayon, nakakaramdam ako ng galit sa mga kapatid ko.

Isang lunod sa sugal at easy money. Pilit binabaon ang sarili sa mga utang, kahit madalas si mama yung sasalo ng mga gusot at pplantsa para maayos buhay niya.

Isang nagttrabaho pero minsan talagang ubod rin ng kupad.

Yung bunso na sobrang bigay na lahat. Sobrang sarap na ng buhay pero hindi pa niya napagtatanto, hindi pa siya grateful enough kasi wala pa siyang alam sa totoong realidad ng buhay.

Naiiyak ako kasi naaawa ako sa nanay ko.

Gigising ng umaga para asikasuhin si papa. Ipagtimpla ng kape, ihanda ang mga gamit at damit pangpasok, samahan hanggang makaalis. Mag-aasikaso halos buong araw sa bahay. Lahat ng kalat ng nakaraang araw na dulot ng mga anak na batugan at iresponsable, pikit matang nililinis at inaayos ni mama lahat mag-isa. Imagine ito yung nililinis ng nanay ko araw-araw: Mga aso at kulungan, sala sa labas, kusina, sala sa loob at apat na kwarto ng buong pamilya.

May araw na nagluluto siya, naghuhugas, naglalaba, maglilinis ng mga kwarto, magsasalansan ng mga damit sa damitan, magsasampay at magtitiklop nang sabay-sabay sa isabg araw. Mag-isa. Noon, ni hindi ko man lang naisip, puro nasa utak ko boyfriend, sarili kong kasiyahan. Iresponsable, batugan at mayabang.

Ni hindi kaya ng pride ko yung ginagawa ni mama sa araw-araw na buhay niya, bukod sa pagod ka na pisikal, eh pati mental dahil tila yung mga tao sa paligid ay walang pasasalamat na maibigay kapalit man lang sa lahat ng hirap. Nakakaluha na tila wala nang pagmamahal at pasasalamat kaya imbes na pagbuhaying reyna si mama, ginagawang alipin at utusan nalang sa bahay. Pagkilos sa bahay lahat, asa kay mama.

Mas madalas ko pang nakita ang nanay ko maglinis sa araw-araw kesa magbuhay reyna at i-enjoy ang buhay niya.

Madalas pang pagod na nga sa buong araw, kapag magkakasabay-sabay na kami sa hapunan, pupulaan pa yung mga pagkain na inihanda ni mama. Pagsasalitaan ng mga salitang pangmamaliit at masasakit. Siguro, nasanay nalang si mama, baka sa sobrang sanay niya akala niya normal na to lahat.

Hays. Ang bigat sa dibdib. 25 years old na ako at ganon na rin kaming katagal pinagsisilbihan ni mama. Hindi ko alam kung paano niya nakakaya pero ang sakit.

#life #2023

7 notes · View notes

gab-8 · 7 days

Text

sarap ng hapunan ko lasang mixed signals ampota

4 notes · View notes

huminahon · 2 months

Text

8AM pa laaaamg pagod na pagod na katawang lupa ko hahaha tapos na ako sa gawain. Preparing for work na.

Magluluto sana ako ng adobong yobab - nanay's style. Yung pagsasama-samahin na lahat ng lahok tas papakuluan matagal hanggang magmantika. (pero ang totoo nakalimutan lang talaga hahaha). Pero sa true lang, masarap ang adobong napabayaan XD

Kaya lang walang bagong pork liempo or kasim sa mobile market. Ang meron e worth P50 na atay balunan ng manok, may kasama na rin yung puso at kidney. Kung ako lang mag isa, goods na yan hanggang hapunan hahaha. Bumili rin ako pang sopas at pang tortang talong, if trip ni ate magluto. Pero kapag hindi baka bukas or sa Sabado ko na lang lutuin.

#prsnl

3 notes · View notes

shiro249 · 7 months

Text

JJK Filipino Headcanons

I’m going to post headcanons for a meantime since posting my stories might get much longer. -v- English with Tagalog version! Also based on my school and home experiences -v-

- Toji who’s always in the cockfighting but afraid of his wife. Sometimes commanded Megumi to buy him cigarettes or one liter of coke/sprite in the middle of dinner. (Toji yung puros nasa sabungan pero takot sa asawa. Paminsan inuutusan si Megumi pabilhan ng sigarilyo o isang litro ng coke or sprite sa kalagitnaan ng hapunan.) - Gojo the rich kid who’s a savior in group projects for bringing a lot of markers but a show-off. (Si Gojo yung the rich kid na isang tagapagligtas pag may group projects sa pagdadala ng maraming marker pero pabida.) - Nanami is the quiet kid who’s always covering his face with a towel. (Si Nanami yung the quiet kid na tinatakpan ang mukha ng towel.) - Haibara is the friend of the quiet kid and just vibing what’s happening in the classroom even if it’s a fight between the president and the show-off. Especially Shoko. (Si Haibara yung kaibigan ng quiet kid na nag-vivibe lang sa anong nangyayari kahit away sa pabida tsaka president. Especially Shoko.) - Utahime is the president that’s always fighting with Gojo and always listed Gojo first in the NSP in rest period or being ordered by the adviser. (Si Utahime yung president na laging nag-aaway kay Gojo na siya ang mauuna na listahan sa NSP pag rest period or inutusan sa adviser.) - Yaga is the adviser that is already tired with his students' antics that he is always counting down up to five for minus points in grades or slamming the book down on the table or the floor angrily that he rants to his students that they don’t listen and for being stubborn, especially Gojo and Geto. (Si Yaga ay yung adviser na pagod na pagod na sa mga kalokohan ng kanyang mga estudyante na laging na lang nagbibilang ng hanggang lima na nagsasabi na minus points sa grado o kaya'y hinahampas ang libro sa mesa o sa sahig na galit na galit na sinasabi niya sa kanyang mga estudyante na hindi sila makikinig at sa pagiging matigas ang ulo, lalo na sina Gojo at Geto.) - They will only be quiet when the teacher is angry, but at some time they will return to making noise. (Tatahimik lang sila kapag galit ang guro, pero maya-maya ay babalik din sila ng ingay.) - Gojo and Geto who always escape when they are the cleaners when it's dismissal.

(Si Gojo at Geto yung kaklase mo na laging tumatakas kapag sila ang cleaners pag dismissal na.) - Gojo is always the one who gets hit by a chalk, sometimes Geto gets also involved. (Si Gojo yung laging mababatuhan ng chalk sa teacher, paminsan nadadamay rin si Geto.) - Sukuna is that one classmate who always orders you to buy what he wants and then threatens you if you refuse. Even during recess, lunch, or outside of school and will get furious when you can’t buy since the canteen’s already closed. (Si Sukuna ay yung isang kaklase mo na palagi kang inuutusan bilhin gusto niya tapos i-threaten ka kung rerefuse. Kahit recess, lunch, o sa labas ng school, magagalit kung hindi makakabili dahil sirado na yung canteen.) - Toji is that one parent who squints his eyes when using the cellphone and sometimes asks Tsumiki or Megumi what to do or if there is a problem with the cellphone. Sometimes many apps are duplicated or installed but don't used it and the brightness is too high. (Si Toji yung nag-ssquint ng mata pag gumagamit ng cellphone, paminsan magtatanong kay Tsumiki o Megumi anong gagawin o may problema sa cellphone. Paminsan rin madaming apps naka duplicate or install na hindi naman nagagamit tsaka malaki masyado ang brightness.) - Geto is the polite and intelligent classmate who helps his classmates in lessons even though he is an annoying friend because of his teasing. (Si Geto yung magalang tsaka matalino na classmate na tinutulungan ang mga classmate sa mga aralin kahit nakakainis siya na kaibigan dahil sa kanyang panunukso.) - Toji who has arthritis and pain in the waist and the back but will still eat cashews. (Si Toji na may arthritis tsaka sakit sa bewang tsaka likod pero kakain pa rin ng kasoy.)

#jujutsu kaisen #gojo satoru #geto suguru #toji fushiguro #filipino headcanons #headcanon #jujutsu kaisen crack #crack headcanons #crack

4 notes · View notes

qrstuvvvvv · 3 months

Text

SINING NG ILOCOS

Sa pagbigay ng pagkakataon na muling makumpleto ang pamilya ko, hindi namin ito sinayang at nagplanong maglakbay. Noong February 2024, napagdesisyunan ng aking pamilya na libutin at pasyalan ang lugar ng Ilocos, bago muling umalis ng bansa ang aking tatay.

Alas-otso ng umaga nang magsimula kami patungo sa una naming pupuntahan, ang Vigan City. Ang binalak ng aking pamilya na puntahan sa Vigan City ay ang kilalang Calle Crisologo, kung saan ipinagmamalaki nito ang mga siglong lumang bahay na bato, magagandang tungsten lamp, at ang paggamit nito sa mga karwahe o kalesa na hinihila ng kabayo bilang transportasyon.

Mga alas-dos ng hapon kami nakarating sa Vigan City at nagcheck-in muna kami sa isang Airbnb na Happy Grey Hotel upang makapagpahinga nang saglit. Paglipas ng ilang oras na pahinga, nag-ayos na muli kami para sana pumunta sa Baluarte Resort and Mini Zoo, ngunit sarado na ito nung kami ay makarating. Kaya naman, dumiretso na kami sa Calle Crisologo nang mga alas-singko ng hapon. Pag-apak ko pa lamang ay manghang-mangha ako sa ganda ng mga bahay doon. Naglakad-lakad kami at ninais naming sumakay sa kalesa. Sumakay kami ng aking mga kapatid at ang isa kong pinsan sa karwahe o kalesa. Sa halagang dalawang daan ay inikot na kami sa mga lugar sa Calle Crisologo at makikita talagang makaluma ang mga bahay doon, ganoon din ang mga kainan, banko, at bilihan ng medisina. Pagkatapos kaming ilibot ay bumili kaming ang dirty ice cream na kilala rin doon. Nagikot-ikot muli kami para makabili ng mga pasalubong at mga souvenirs. Binilhan ko ang mga kaibigan ko ng mga pasalubong ko sa kanila. Ilang oras din kaming naglilibot sa Calle Crisologo at naisipan na naming umalis. Ang kasunod na pinuntahan namin ay ang Musical Dancing Fountain sa kanilang plaza. Bilib na bilib akong panuorin ang paggalaw ng tubig at ang mga ilaw. Pagkatapos ng show ay nag-hapunan kami sa isang sea food restaurant. Umuwi na kami at napagpasyahang magpahinga para sa muling paglakbay kinabukasan.

Alas-sais ng umaga, naglakbay kami papunta naman sa Bangui kung saan nandoon ang sikat na mga windmill. Apat na oras ang byahe papunta doon ngunit hindi ko ito naramdaman dahil sa ganda ng mga dagat at tanawin na nadadaanan namin. Pagkarating naming doon, kumuha lamang kami ng litrato at nilusong ko ang aking mga paa sa dagat. Ang panandaliang oras na iyon ay nakakawala ng pagod at problema, kasama ko lamang ang hangin, dagat, at ang aking pamilya. Napagdesisyunan naming umalis na dahil din mainit. Sinagad na namin at tumungo pa sa Pagudpud sa Patapat Viaduct. Sumaglit lamang kami doon para lamang pagmasdan ang tanawin at kumuha muli ng litrato. Naglakbay na kami pabalik para kumain dahil nakakaramdam na kami ng gutom. Kasunod ng pagkain namin, ay nilakbay namin pabalik ang Rock Formation, isang tourist attraction sa Ilocos. Mga alas-dos ng tanghali kami nakarating doon kaya init na init kami pero hindi naming sinayang ang bawat oras kaya itinuloy namin ito. Lumakad kami ng konti para makalapit sa Rock Formation at kumuha ulit ng mga litrato. Ayan ang huli naming pinuntahan bago kami umuwi. Sa lakbay namin pauwi ay kumain kami sa Jollibee sa may La Union. Tuloy-tuloy na ang byahe naming pauwi at umabot kami ng alas-dose ng madaling araw para makarating sa aming tahanan.

Ang kamakailan na paglalakbay na ito ay naging isang magandang ala-ala na madadala ko habang buhay. Lahat kami ay umuwing may bitbit na memoryang hindi malilimutan. Ang paglalakbay na ito ay nagsilbi na oras namin para sa isa’t-isa. Ang tanging hiling ko na lamang ay maulit muli ang ganitong uri ng paglalakbay sa panahon na kami ay makumpleto muli.

2 notes · View notes

upismediacenter · 14 days

Text

FEATURE: Dakila Kong Guro: ang kabuluhan ng GomBurZa (2023) sa paaralan

Hango sa tunay na mga pangyayari, inilalahad ng pelikulang GomBurZa ang mga kaganapan sa likod ng pagdakip at pagpatay sa tatlong paring sina Mariano Gomes, Jose Burgos, at Jacinto Zamora.

Paggunita sa mga bayani. Kamalayan sa kasaysayan. Bukod sa mga ito, matingkad ang aspekto ng pagpapahalaga sa mga teacher figures ng pelikula—kabilang dito sina Padre Pedro Pelaez, Padre Jose Burgos, at Paciano Mercado.

Sa pamamagitan ng pagkukuwento ng isang guro sa kanyang apprentice nagsisimula at nagtatapos ang pelikula. Sa unang eksena, nagkukuwento si Padre Pedro Pelaez tungkol sa naging kapalaran ni Hermano Pule upang ipakita sa kanyang estudyanteng si Padre Brugos ang ginagawang manipulasyon sa pagtingin sa mga paring Pilipino. Sa huling eksena naman, sa araw ng paggarote kina Gomes, Burgos, at Zamora, papaalahanan ni Paciano Mercado, dating estudyante ni Jose Burgos, ang nakababatang kapatid na huwag kalimutan ang kanyang nasilayan.

Tila tayo, bilang manonood, ay kinakausap din ng mga karakter, sinasabihan na para sa atin din ang kanilang itinuturo.

Para sa artikulong ito, ang tinutukoy ng mga salitang “guro” at “mentor” ay hindi limitado sa mga taong may titulong “guro” bilang okupasyon, kundi para sa kung sinumang gumagabay sa kanyang (kadalasang mas batang) kapwa sa pagkamit ng kanyang buong potensyal.

Talakayin natin ang ilang eksena mula sa GomBurZa na nagpapakita ng kahalagahan ng guro sa paghubog sa kaisipan at diwa ng kabataan.

“Marami kami. Marami kaming hahalili, Don Pedro.”

“Ang ipinaglalaban natin dito ay ang pagkakapantay-pantay. Igualdad para sa lahat ng tubong Pilipinas.”

“Don Pedro! Hindi ba kayo natatakot?” “Bakit ako matatakot magsabi ng totoo?”

Si Pedro Pelaez ang isa sa mga pangunahing nagtaguyod ng sekularisasyon ng mga paring Pilipino. Ang sekularisasyon ay ang pagbabago ng isang lipunan mula sa mga pinapahalagahang panrelihiyon patungo sa mga pinapahalagahang hindi relihiyoso at mga sekular na institusyon. Ito ay isang kilusan na itinatag upang ipagtanggol ang karapatan ng mga paring sekular sa mga parokya.

Sa kasamaang palad, maagang nawala si Pelaez dahil sa isang lindol. Hindi niya naabutan ang ordenasyon at pagtanggap ng doktorado ni Jose Burgos.

Sa isa sa iilan lamang na magagaan na eksena, ipinakita ang pagkakaiba ng paraan ng pagtuturo ni Padre Corominas, isang Espanyol, at ni Padre Jose Burgos. Sa klase ni Padre Corominas, mabagal ang galaw ng kamera upang sabayan ang pagkaantok ng mga estudyante habang nagbabasa ang guro mula sa tekstong Latin. Pagkakita nito ng guro ay naghampas siya ng ruler sa lamesa upang magising ang mga kasapi ng klase.

Sa kabilang klasrum naman, hirap din sa pagsunod ang mga estudyante sa pagtalakay ni Padre Burgos sa Latin. Ngunit nang mapansin ito ng guro, agad-agad siyang lumipat sa Espanyol, pagkatapos sa Tagalog—galaw na nag-udyok ng mga ngiti at palakpak mula sa binatang si Paciano Mercado, at, hindi nagtagal, mula rin sa iba pa niyang mga kaklase.

“Nalabas pala ang mga talino ninyo kapag nagkakaintindihan tayo,” wika ni Burgos.

Bagamat masaya sa positibong pagtanggap ng mga estudyante niya sa leksyon, pinaalalahanan ni Burgos ang klase na huwag masyadong mag-ingay sapagkat maaari silang marinig ng mga nasa malapit na silid.

Sa okasyong ito nagsimula ang pagkakaibigan nina Jose Burgos at Paciano Mercado.

Madalas tawagin na pangalawang magulang ang mga guro.

Tahimik at malumbay ang hapunan sa bahay ng mga Mercado matapos biglang dakipin ang inang si Teodora Alonso. Para kay Francisco, walang maitutulong ang naunang ginawang pagtutol ni Paciano habang kinukuha ng mga guwardiya sibil si Teodora.

“Wala na tayong magagawa tungkol sa ina ninyo. Kaya mabuti pang manahimik na lang tayo,” wika ni Francisco.

“Pero ‘di po tama iyon,” sagot ni Paciano habang sinusubukan muli na gamitin ang pangangatwirang natutuhan niya sa pagkuha ng abogasya. Pinapakinggan siya ng dalawang kapatid—ang ateng si Saturnina at ang bunsong lalaki na si Pepe.

Nagpatuloy si Paciano at magbabanggit sana ng natutunan mula sa kanyang guro, ngunit pagkabigkas ng binata sa mga salitang “aming propesor na si Padre Burgos,”agad na pinutol ng ama ang pangungusap ng binata. Ang pagkakataong ito ay patunay sa sinabi ni Padre Mariano Gomes kay Padre Burgos sa isang nakaraang eksena na, “Anuman ang ibuka ng kanilang [mga estudyante ni Burgos] mga bibig, ito’y mauugnay sa iyo.” Hindi bago sa atin ang kuwento ng mga magulang at anak na nagkakasalungat ng opinyon o paniniwala, o ang mga hindi pagkakasunduan dahil iba ang itinuturo sa bahay sa itinuturo sa eskwela. Hindi na pumalag si Paciano sa kanyang ama, ngunit hindi ibig sabihin na tuluyan siyang nanahimik.

Wala man si Padre Burgos sa eksenang ito, makikita ang epekto ng pagsasapuso ni Paciano sa mga aral mula sa sariling mentor. Kung sa unang mga eksenang tinalakay natin ay nag-aalangan pa si Padre Burgos sa pagtataas ng boses upang ipahayag ang pagkasiphayo sa kalagayan ng Pilipinas, habang lumalapit tayo sa katapusan ng pelikula ay ang mismong estudyante na ni Burgos ang dumedepensa ng sariling paniniwala sa mga taong malalapit sa kanya.

Pero bago tayo tuluyang lumayo, balikan natin ang eksena sa hapag-kainan at ang huling pokus ng kamera bago lumipat ng eksena. Ang katabi ni Paciano sa lamesa ay ang nakababatang kapatid na si Pepe, o mas kilala natin bilang Jose Rizal.

Isa sa mga naging estudyante ni Padre Jose Burgos ay si Paciano Mercado o Paciano Rizál Mercado y Alonso Realonda.

Sa bandang dulo ng pelikula, isinama ni Paciano Rizal ang kanyang nakababatang kapatid na si Jose Rizal para panoorin ang pagkamatay ng GomBurZa.

“Tandaan mo ito, Pepe. Tandaan mong mabuti,” wika ni Paciano sa kanyang kapatid.

Ang maikling payong ito ay tunay na binitbit ni Jose Rizal hanggang sa kanyang pagtanda. Sa pelikula, nagkaroon ng transisyon upang maipakita kung paano ipinagpatuloy ni Pepe ang itinuro sa kanya ng kanyang Kuya Paciano. Sa dulong eksena, makikita na isinusulat ni Jose Rizal ang El Filibusterismo na pagpapatuloy sa kanyang naunang nobela na Noli Me Tangere.

Nang lumaki ang nakababatang Rizal, marami itong mga isinulat na kuwento, sanaysay, tula, at nobela. Ang mga isinulat ni Jose Rizal ay nagmulat sa maraming Pilipino. Naipakita ang opresyon na nararanasan ng mga Pilipino sa ilalim ng Kastila. Ginamit niyang armas ang kanyang panulat upang ipaglaban ang Pilipinas. Kaya naman, binansagan na Pambansang Bayani si Jose Rizal.

Makikita sa GomBurZa ang kagustuhan ng mga Kastila na manatiling mangmang ang mga Pilipino. Dahil sa ganitong paraan, mas magiging madali ang kanilang pang-aabuso sa mga Pilipino.

Wala ni isa sa mga nasa kapangyarihan ang may nais na tunay na matuto ang mga Pilipino. Ang pagkatuto ng mga Pilipino para sa kanila ay isang banta sa kanilang kapangyarihan.

Sa ilang nag-aaral naman, Kastila pa rin ang gamit na wika sa mga paaralan at hindi ang wika ng ating bansa.

Kung iuugnay ang danas ng mga guro at estudyante sa panahon nina Padre Burgos, hindi ito nalalayo sa paglalarawan ni Rizal sa kalagayan ng edukasyon sa Noli Me Tangere. Sa kabanata 19 ng Noli Me Tangere, may nakausap na guro si Crisostomo Ibarra na nagbahagi ng mga problema na nararanasan sa edukasyon ng mga Pilipino sa panahon na iyon: “Ibig ninyong mabatid ang mga balakid na dapat harapin ng pagtuturo? Kung gayon, sa katayuan natin na wala ni isang tulong na makapangyarihan, hindi kailanman magaganap ang pagtuturo,” (Salin ni Almario, 1998: 114).

Mula sa Noli, hindi nawawala ang hamon sa edukasyon hanggang sa kasunod na nobelang El Filibusterismo. Sa kabanata 11 ng El Filibusterismo, nagkaroon ng diskusyon ang mga nasa kapangyarihan ukol sa petisyon ng mga estudyante na magbukas ng akademya sa wikang Kastila. Ayon kay Padre Sibyla, “May kahina-hinalang katangian ang petisyon. İsa itong mapayapang pag-aalsa, isang rebolusyon sa selyadong papel,” (Salin ni Almario, 1998: 87).

Sa panahong ito, ang kagustuhan na magpatayo ng akademya ay nakikita bilang isang anyo ng pag-aalsa.

Ipinakita ng pelikulang GomBurZa sa pamamagitan nina Pedro Pelaez, Jose Burgos, at Paciano Mercado ang tunay na importansya ng edukasyon. Makikita sa mga sipi na ito ang pagpapanatili ng mga mananakop sa lugmok na kalagayan ng edukasyon sa Pilipinas upang patuloy nilang mapagsamantalahan ang mga Pilipino. Dahil din sa kalagayang ito kaya lalong tumingkad ang papel na ginagampanan ng mga guro.

Ang pagkatuto ay hindi one-way street na manggagaling lamang sa mentor—mayroon ding aral na mapupulot ang guro mula sa kanyang estudyante. Sa eksena ng paggarote kina Gomes, Burgos, at Zamora, biglang makikita ni Burgos ang mukha ni Paciano: mga matang punong-puno ng lungkot para sa di-makatarungang pangyayari, katulad ng sarili niyang reaksyon sa pagkawala ng kanyang guro. At dito magkakaroon ng lakas ng loob si Burgos upang isigaw: “Wala kaming kasalanan!”

Iwanan man tayo ng mga mentor natin, mananatiling buhay ang mga itinuro nila sa atin at sa takdang panahon ay maipapasa rin natin ang mga ito sa iba.

Payo ni Pedro Pelaez, “Gamitin mo ang iyong katalinuhan at ang iyong kakayahan para ipagtanggol…

“...ang karapatan natin,” ang sagot ni Jose Burgos.

Mabuhay ang mga Pilipinong guro at mag-aaral, sa loob o labas man ng paaralan.

Ang GomBurZa ay may rating na 13+ sa Netflix dahil sa maselang lenggwahe at mga eksena ng karahasan.

Diokno, Jose Lorenzo [Jose Lorenzo Diokno]. (2023, December 22). GOMBURZA Full trailer [Video]. YouTube. https://youtu.be/bhDLfgw8dvg?si=rjtRjQ0hngrT2Jen

GomBurZa (2023). (n.d.). IMDb. https://www.imdb.com/title/tt27203116/mediaviewer/rm1318144257/

GomBurZa (2023). (n.d.). IMDb. https://www.imdb.com/title/tt27203116/mediaviewer/rm1267812609

GomBurZa (2023). (n.d.). IMDb. https://www.imdb.com/title/tt27203116/mediaviewer/rm1469139201

GomBurZa. Directed by Jose Lorenzo Diokno, 2023. Netflix. https://www.netflix.com/title/81754253

GOMBURZA. (2024, January 13). ...SA SINEHAN!!! Pero kung napanood mo na ang #GomBurZaFilm, ano ang isasagot mo sa simple ngunit malaman na tanong na ito? [Image Attached] [Status Update]. https://web.facebook.com/GomBurZaFilm/posts/pfbid0qQVM8Z274rmXcAU9s3a1YGJikC7E3dPCHuEcRSYs7Fpr6MU3zB6EDZNnu1JyyKkrl

Rizal, J. (1887). Noli Me Tangere. Isinalin ni V. Almario. Adarna House. (1998)

Rizal, J. (1891). El Filibusterismo. Isinalin ni V. Almario. Adarna House. (1998).

// nina Mira Leaño at Aila Orillaza

#MC2025 #Feature #Filipino #Mira Leaño #Aila Orillaza

4 notes · View notes