#wydawnictwo wolno

[aleksandra-czudzak]

Exciting news everyone! Here you can see the cover of my first book! It will soon be published by Wydawnictwo Wolno. It is a illustrated collection of dogs names. More info soon!

#dog #doggos #illustrate #illustrated book #funny dogs #ilustracja #polska ilustracja #traditional art #book cover #book illustraion #dogs names #aleksandra czudżak #czudżak

[pop-culture-diary]

Anioł jaki jest każdy widzi

"Siła Niższa" Marta Kisiel, wyd. Wydawnictwo Mięta

Ocena: 5 / 5

„Siła Niższa” jest kontynuacją świetnego „Dożywocia”, książki w której pisarz Konrad Romańczuk przybywa do odziedziczonego po dalekim krewnym domu i dowiaduje się że razem z wiekową Lichotką dostał też w spadku nietypowych Dożywotników w osobie miedzy innymi anioła z alergia na pierze i widma seryjnego samobójcy. A że, powtarzając po autorce, Konrad jak mało kto nadaje się na ofiarę przewrotnego losu, jego przeżyciami można by zapełnić więcej niż dwie książki.

Tak więc w „Sile niższej” zmaga się głównie z prozą życia codziennego w postaci rachunków czy braku umiejętności gotowania i to one przysłaniają mu cały świat, w tym jego Dożywotników.

Licho jest ponownie przeraźliwie urocze i nieporadne. Utopiec zgryźliwy i cwany. Zmora niebezpieczna. Rudolf Valentino i jej gromadka, puchata i przerażająca. Szczęsny niestety (dla czytelnika) nieobecny, a Konrad zarówno nieszczęśliwy jak i naburmuszony. Do tej kochanej zgrai dochodzą nam ponownie już znajome postaci jak Carmilla i zupełnie nowe czyli Turu Brząszczyk, niemieckie widma w liczbie trzech i Tsadkiel.

Widma są cudowne. Od momentu, gdy zostają przedstawione, przez trudy włączenia się do pokręconej rodziny Konrada, aż do stania się jej nieodłączną częścią, bawią do łez swoją skłonnością do kart, ‘tegesu’, „Dźwięków muzyki” i domowych napraw.

Tsadkiel, do którego odnosi się cytat z okładki: „Szanuj anioła swojego, bo możesz mieć gorszego” jest przeciwieństwem Licha w dosłownie wszystkim. Posągowo piękny, całkowicie poważny, stereotypowo anielski, a przy tym niesamowicie akuratny i bardzo, ale to bardzo nieprzyjemny w obyciu, to Tsadkiel wprowadza główny konflikt do domu pokrzywdzonego przez los (i Siłę Niższą) Konrada Romańczuka. Wydawać by się mogło, że to jedna z takich postaci, których po prostu nie da się polubić i która w żaden sposób nie zasługuje na odkupienie. A jednak Kisiel znajduje coś bardzo ludzkiego w nieludzkim aniele i zapewnia mu może nie pełne wybaczenie u bohaterów i czytelnika, ale na pewno zrozumienie.

I oczywiście Turu. Turu to postać cudowna, ciepła, troskliwa i jednocześnie mówiąca prawdę prosto w oczy. On jeden w całym domu rozumie jak działają emocje i dobrze wie jak sobie z nimi radzić. A radzi sobie przy pomocy, ciast, czekolady, głośnego śpiewania i po prostu zwykłego zainteresowania innym człowiekiem (czy aniołem). Potrafi też solidnie potrząsnąć kimś kto tego potrzebuje by poradzić sobie ze sobą samym i wszystkim dookoła.

Ale nie tylko postaciami i relacjami między nimi stoi „Siła Niższa”. Marta Kisiel jest taką autorką, która z najbardziej absurdalnego pomysłu potrafi zrobić realistyczny wątek. W książce pojawia się więc forum dla ludzi, którzy otrzymali Dożywotników czy pomysł założenia hotelu dla wszelkich istot nadprzyrodzonych, potraktowany z pełną powagą. Oba wypadają wspaniale. Ogromną zaletą „Siły niższej” jest też przezabawna narracja, najeżona nawiązaniami do kina czy literatury. Nie potrafię zliczyć ile razy się uśmiałam czytając tę książkę. Jednocześnie, zdarzyło mi się też popłakać ze wzruszenia. Przeczytałam jednym tchem.

Koniec końców „Siła niższa” jest książką o tym co w życiu ważne (spoiler: Nie zawsze to co mam się wydaje) i że nie wolno zapomnieć o tym kim jesteśmy, choćby częściowo. Bo każdy człowiek składa się z wielu aspektów i zredukowanie się do jednego (czy to bankomat czy matka) nikomu nie wyjdzie na zdrowie.

I absolutnie każdy powinien mieć w swoim życiu Turu Brząszczyka.

[Pierwotnie opublikowane 24 sierpnia 2023]

#marta kisiel #sqn #recenzja #książka #urban fantasy

[plenumofcare]

“nie widać mnie”

“nie widać mnie” to instalacja przygotowana przez Plenum Osób Opiekujących Się na 7. Gdańskie Biennale Sztuki. Wieloma różnymi sposobami mówimy o tym, co dla nas jest opieką i jak wygląda codzienne doświadczenie tworzenia, gdy jest się osobą, która opiekuje się: dzieckiem/ uczniami/ domem/ kimś innym. W instalacji “nie widać mnie” różne prace towarzyszą sobie i współdzielą przestrzeń, tak jak osoby w grupie Plenum, po to, aby wzmacniać i współdzielić to, co bywa opisywane jako słabe i niewidzialne.

“nie widać mnie” to także tytuł zina wydawanego przez Plenum Osób Opiekujących Się i mural autorstwa Ani Witkowskiej.

Instalację tworzą nastepujące prace:

1. Ada Rączka + Wera Morawiec

„Przylgnęłośmy” akryl + olej, pastele olejne na płótnie, wyszywane nićmi i koronką

prababci, 210 x 148 mm, 2022

1b. Ada Rączka + Wera Morawiec

„Przylgnęłośmy” praca dźwiękowa, 2022 

produkcja: Wojtek Perczyński 

Tekst do pracy powstał na podstawie rozmów, ciągu skojarzeń i  wspólnego pisania oraz inspiracji cytatem odnoszącym się do filozofki Donny Haraway:

„Haraway zamiast szukać odrealniających dróg ucieczki, uprawia filozofię bliskości, która daleka od krytycznego dystansu proponuje nam po prostu przylgnąć do tego, co problematyczne (staying with the trouble). 

Andrzej Marzec, ‘Antropocień. Filozofia i estetyka po końcu świata’, 

Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2021, s. 42 

2. Wera Morawiec

„Zapiski” kolaż, 2020-2022

Kolaż zdjęć, fragmentów tekstów, memów, napisów ujawniający sposób organizacji pracy kuratorskiej autorki, często dziejącej się pomiędzy życiem rodzinnym, a pracą jako terapeutka. Kompozycja może ulegać zmianom i przemieszczeniom, tak jak codzienne kolaże na domowych lodówkach. W pracy znajdują się też kody QR odsyłające do pełnych tekstów Wery Morawiec i bloga Plenum Osób Opiekujących Się.

4. Gabi Skrzypczak

„House of orzeczenie” obiekt, 2022

Prezentowana na wystawie suknia stanowi element kostiumu scenicznego Babci, poznańskiej performerki dragowej, członkini House Of Orzeczenie, queerowego kolektywu dragowego. Kostiumy i akcesoria wykorzystywane do występu są w ciągłym obiegu. 

5. Anna Steller

„Wszystko robisz źle” instalacja, 2022

+ performance w wybranym terminie podczas trwania biennale

Namiot-obiekt skonstruowany metodą DIY z drewnianej ramy i firanki, który stanowi fragment dokumentacji performance’u z lipca 2022, gdzie naga artystka pomalowana na złoto leżała wewnątrz. Obiektowi towarzyszy nagranie głosu matki, zeszyty z notatkami, pamiętnik, zdjęcia z dzieciństwa (zdjęcia przypięte na firance), oświetlenie namiotu od wewnątrz światełkami.

6. Marta Stoces mizBeware

WYŻYWKI / WYSZYWKI - terapeutyczne kobiece robótki ręczne

„Scream Pillows” poduszki z ręcznym haftem, 2022 / 23

“Koniec Bajki” pamiątkowy obrazek, 2023

“Kurwica” i “Nerwica” komplet bieżników stołowych, 2023

Cykl „wyżywek” - relaksujących robótek ręcznych lub maszynowych to próba zmaterializowania różnych, czasem sprzecznych, stanów emocjonalnych i powinności jakie odczuwa samotna matka. Forma prac nawiązuje do pillow scream - techniki uwalniania emocji oraz uznawanych za tradycyjne przedmiotów kuchennych (np. bieżniki pod talerze).

Autorka - identyfikująca się jako entuzjastka macierzyństwa - pisze o swojej pracy: “Wyżywki/Wyszywki to wniosek riserczu prowadzonego po godzinach i w międyczasach. Z pewną irytacją wyszyłam się  na popularnych, zwłaszcza w świecie instamatek, hasłach i hasztagach afirmacyjnych. Przez brak czasu część haftów zleciłam, żeby zaspokoić swoje próżne chęci zmaterializowania zadeklarowanej wizji. Wyszło ładnie, ale trochę wstyd - powinnam zrobić sama, tak jak  i samej ugotować obiad dziecku, zamiast zamawiać. 

Jak już usiadłam raz i haftowałam, co czułam i myślałam,  to czułam też jak wszystkie negatywne emocje uwalniają się, ale tego już nie haftowałam - bo to się jednak wolno robi. Czy wolno robić wolno jak ceny masła rosną? Czy wolno robić coś przyjemnego, jak dociskanie kuleczek na makatce, gdy  trzeba już jechać odebrać ze szkoły?  (...) zostawiam tu, co wyżyłam. ledwo przeżyłam. Zmieniam bajkę, ciao!”

7. Dorota Walentynowicz

„patrz, jak się staram” (vol.2) ceramika, 2022

5 ręcznie wykonanych talerzy ilustrujących statystyki dotyczące pracy opiekuńczej

(glina jasna, kolorowa angoba, szkliwo transparentne)

podział rynku pracy

kobiety 45,4 % / mężczyźni 54,6%

(źródło : Główny Urząd Statystyczny, 2021)

podział nieodpłatnej pracy opiekuńczej

kobiety 76,2 % / mężczyźni  23,8 %

(źródło : raport Międzynarodowej Organizacji Pracy, 2018)

podział prac domowych

kobiety 71% / mężczyźni 29%

(źródło : Centrum Badania Opinii Społecznej, 2018)

podział biernych zawodowo z powodu obowiązków rodzinnych

kobiety 87 % / mężczyźni  13 %

(źródło : Główny Urząd Statystyczny, 2019)

podział urlopów rodzicielskich

kobiety 99 % / mężczyźni  1%

(źródło : Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2022)

8. Ania Witkowska

„wielka kochanko” instalacja audio, 2011-2022

Czytają Maja i Ania Witkowskie / matka i córka, dźwięk: Adam Witkowski

Wykorzystany w instalacji wiersz poety Grzegorza Kwiatkowskiego pochodzi z książki „Powinni się nie urodzić”, Wydawnictwo OFF_PRESS, 2011.

Utwór zakreśla obszar tragedii domowej i pyta o antynatalizm. Przewodniczka, ta która objaśnia świat, przeplata się z niewinnością młodej osoby, której niepohamowana ciekawość stawia fundamentalne pytania. Opiekuńczość i miłość matki przekształcają się w toksyczną relację, stają się źródłem traumy. Jedynym wyjściem z tej zależności pozostaje odejście matki, tylko opuszczenie daje córce ulgę, zwraca jej potencjał. Śmierć oznacza wolność.

8b. Ania Witkowska

„give me back peace and restful sleep!” flaga, 90 x 200 cm, 2022

Praca zrealizowana podczas warsztatów „Protest nadziei” w ramach Festiwalu „Literacki Sopot”, edycja irlandzka, Goyki 3 Art Inkubator

Tło flagi zostało zszyte z fragmentów pieluch po moim synku. Gdy się rodził, usłyszałam w szpitalu, że na świat przychodzą głównie chłopcy, idzie wojna.

Wojna w Ukrainie przyszła w lutym tego roku, dokładnie wtedy, kiedy planowałyśmy warsztaty. Miałyśmy mówić w realizacjach o prawach kobiet w Polsce, tymczasem relacje z frontu odebrały mi siły, aby myśleć o czymś innym niż o mrocznych meandrach wojennej machiny, o kolejnym przejawie patriarchatu, geopolityce, ofiarach. Czarne słońce na mojej fladze, niczym poduszka, mięsiste i welurowe nie przynosi snu. Płacze czarnymi promieniami.

9. Ula Zerek

„bouncing – symbioza” performance site responisve, 2022

W każdej naszej wspólnej chwili jest tyle uważności, która wywołuje fale refleksji. Najczęściej, a może przede wszystkim w zmęczonym ciele wszystkimi zmysłami skupionym na tym, żeby zrozumieć potrzeby zupełnie nowej Istoty. Wprawiam ciało w monotonny, zapętlony bouncing, ruch przepływa przez stopy, miednicę, łopatki. Scalam się z Nią. Zmęczenie odpływa, przepełnia mnie niezrozumiała moc. Metafizyczna komunikacja, pełna symbioza, która musi przeminąć.

#care #carework #artwork

[deklaracje0408]

ABC Zarządzania (Rachunek Kosztów Działań) - Intense

20.12 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pragnie wyrazić znaczenie dla Olgi Tokarczuk - laureatki Literackiej Nagrody Nobla za 2018 rok - głosi wzięta w piątek przez Sejm uchwała z przyczyn otrzymania przez Olgę Tokarczuk literackiej Nagrody Nobla za 2018 rok. 2. Z dniem zdobycia w utrzymanie niniejszej uchwały traci moc uchwała Nr XII/18/2016 Rady Miejskiej w Starachowicach z dnia 25 listopada 2016 r. 20.12 | Przed przystąpieniem do głosowania w istocie uchwały wyrażającej zadowolenie z otrzymania przez Olgę Tokarczuk Nagrody Nobla poseł Grzegorz Braun (Konfederacja) zadał z mównicy sejmowej pytanie. Bowiem jest i wydana przez wydawnictwo RM o takim samym tytule, też z tej tejże serii „Kaligrafia chińska”. Wskaźnik ICV jest przyjętym w otoczeniu naukowym miernikiem jakości czasopisma naukowego dodatkowo jest odzwierciedleniem poziomu rozwoju periodyku oraz wartości jego naciskania na świat nauki. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie a zarabianie ludzi przez danie wygodnych i zdrowych warunków pracy przy umiejętnym wykorzystaniu osiągnięć umiejętności oraz technologie. Do finału nie było piękne, czy przed unijnym szczytem uda się uzgodnić treść porozumienia w sytuacji warunków brexitu.

Weryfikacja przez komisję rekrutacyjną wniosków o przyjęcie do nauki ponadpodstawowej i materiałów potwierdzających wykonanie przez kandydata warunków lub praw branych pod pomoc w tworzeniu rekrutacyjnym. Zła struktura dokumentu np. próba wysłania wielu deklaracji (paczki dokumentów) w jakimś komunikacie. Dotyczy toż z wielu względów. Walczymy ze smogiem, ale za wolno - tak powstaje z raportu Polskiego Alarmu Smogowego. 25.09 | Biały Dom opublikował zapis rozmowy prezydenta USA Donalda Trumpa z prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim. W prawdziwym stopniu stało się to za sprawą mojej dużej nocnej rozmowy z Dysonem i Tolkienem. 26.09 | Sygnalista w opisie na materiał rozmowy prezydenta Donalda Trumpa napisał, iż nie był jej świadkiem, lecz został szczegółowo poinformowany o jej podstawie przez "wielu ludzi Białego Domu, jacy planowaliśmy na ostatni fakt bezpośrednie informacje". Tomasza Karolaka, Agnieszkę Dygant, Piotra Adamczyka, Borysa Szyca, Magdalenę Różczkę, Izę Kunę także sporo nowych dobrych polskich aktorów. 07.01 | Zarząd SLD podjął uchwałę o pomocy kandydatury Roberta Biedronia na prezydenta Polski - poinformował we wtorek szef Sojuszu Włodzimierz Czarzasty.

14.01 | Prezes Polskiego Towarzystwa Prostego był analizowany w "Kropce nad i" w TVN24, jak sądzi Roberta Biedronia, jaki stanowi być kandydatem Ręce na prezydenta. 07.01 | - To, co stanowi istotne, jeśli chodzi o Biedronia, wtedy wówczas, iż jego sprawa jest wielowymiarowa. Pomaga Cie to, interesuje? O pierwszeństwie w doborze specjalizacji decydował wynik lekarskiego egzaminu końcowego, a ordynator nie miał pomysłu na to, kto przybywał do niego na szkolenie. Ponieważ obecne istnieje same historia mężczyzny z niewielkiej miejscowości, który był w życiu pod górkę, a się nie poddał i potrafi walczyć. 07.01 | Robert Biedroń będzie w niniejszych wyborach prezydenckich w o tyle silnej pozycji, że będzie ostatnim kandydatem, który reprezentuje poglądy postępowe, który stanowi reprezentantem wyborców na lewo od centrum - powiedział w "Kropce nad i" sam z liderów Razem Adrian Zandberg. 01.01 | Politolog, profesor Marek Migalski z Uniwersytetu Śląskiego również stary kandydat Koalicji Obywatelskiej w wyborach do Senatu występował w "Faktach po Faktach" o tegorocznych wyborach prezydenckich. 11.12 | W rozmowie z Katarzyną Kolendą-Zaleską w "Faktach po Faktach" noblistka wspominałam o emocjach, jakie towarzyszyły jej podczas wtorkowej ceremonii wręczenia nagród. 09.01 | Minister spraw zagranicznych Jacek Czaputowicz w "Faktach po Faktach" w TVN24 odniósł się do form na Bliskim Wschodzie.

W "Dniu na Świecie" w TVN24 BIS rozmawiali spośród nim Monika Tomasik i Mateusz Walczak. Myślę, że to również pokaże w kampanii prezydenckiej, że może walczyć - ogłosił w "Kropce nad i" drink z liderów pdf . Myślę, że cała ekipa zebrana wokół Jana Komasy wykonała tego działania - powiedział aktor Andrzej Seweryn, komentując nominację do Oscara filmu "Boże Ciało" w reżyserii Jana Komasy. Film w reżyserii Jana Komasy powalczy o najwyższą w świecie filmu statuetkę w klasie najlepszy pełnometrażowy film międzynarodowy. Tomasz Raczek. Jak wytłumaczył krytyk filmowy, jeśli "Parasite" zdobędzie w klasie najlepszy film, to trochę nie dostanie statuetki w grupy najlepszy pełnometrażowy film międzynarodowy. Dla takich jak ja - początkujących właśnie w kadrach tudzież płacach, doradztwo z czysta pracy tak się przydaje. Aby odblokować, jak skandaliczny, ten STYL zakończyła się tylko oszustwo i trzeba nie spaść. W takim przypadku wynagrodzenie uzyskane spośród ostatniego stopnia jest nie tylko opodatkowane, a również oskładkowane. I.M.Z.: W tej chwili obecne wyglÂąda w ten sposĂłb, Âże jeÂżeli chodzi o rozwĂłj ruchu wtedy nie stanowi owo co właśnie widzimy, czyli trybuny i dach. 19.10 | Brytyjska Izba Gmin otrzymała w sobotnim głosowaniu poprawkę Letwina, która planuje wstrzymanie poparcia przez posłów porozumienia Zjednoczonego Królestwa z UE w istocie brexitu do czasu przyjęcia stosownych ustaw dodatkowo ich wejścia w życie.

#dokumenty #wzory #umowy #pdf

[wzoryumowy4527]

Które Są Odpowiednia Człowieka Na Rozwiązaniu?

Tak, kiedy w wszystkiej oficjalnej sytuacji, w skład której wpływa obieg dokumentów, myślmy o tym, aby osiągnąć kopię deklaracji z zabezpieczeniem jej przyznania. Niniejszy materiał ma dostarczać temu, aby rozwiać wszelakie niejasności i wprowadzić porządek, przede wszystkim, w górach abiturientów. Przede wszystkim, aby popatrzyć na jakim stopniu udało nam się zdobyć świadomość zaś w którym stopniu przyswoili wiadomości opisane w tzw. pdf teraz wspomnieliśmy, obowiązkowo musimy zdawać egzamin na etapie rozszerzonym z materiału dodatkowego - przeprowadza się on w całości pisemnej. W której formie powinna stanowić objęta umowa o podział nieruchomości do wyłącznego korzystania przez poszczególnych współwłaścicieli? Dlatego, że bez kompleksowej ustawy reprywatyzacyjnej te procesy "dzikiej reprywatyzacji", czyli uwłaszczania się przez kobiety, jakie nie mają tytułu prawnego na nieswojej zalety będą wiedzione - podkreślił.Wicemarszałek mówił również, że podczas czwartkowego Prezydium Sejmu marszałek Sejmu Marek Kuchciński uznał, że musi się ws. Współpraca z starym wydawcą - autor tylko składa pracę, a wydawnictwo kompleksowo poleca się jej przygotowaniem do druku, wpisaniem do księgarń i reklamą (w myśli, lub z piękniejszym czy gorszym skutkiem).

Są trzy przedmioty obowiązkowe, czyli takie, do zdawania których każdy musi podejść. Przez okres zdawania egzaminów bardzo często pojawiać się będzie hasło: „arkusz egzaminacyjny”. Naturalnie, każdy może poprawić danie natomiast jeśli taka kobieta planuje jednak przystąpić do zdawania konkretnego przedmiotu, wtedy nie później niż dwa tygodnie przed egzaminem może taką zmianę zadeklarować. Osoba, która zamierza przystąpić do egzaminu maturalnego, składa przewodniczącemu zespołu egzaminacyjnego (dyrektorowi szkoły), w tytule do 30 września 2017 r. Uczniowie naszej szkoły, oprócz deklaracji pisemnych, zobowiązani są dostarczyć jeszcze do 30 września 2017 r. Taką informację maturalną należy zwrócić u dyrektora szkoły, do 30 września. Przed zaczniemy szczegółowe zagłębianie się w maturalną tematykę, warto rozważyć odpowiedź na badanie, które paradoksalnie dość również jest kierowane, a mianowicie: po co oddaje się egzamin dojrzałości? Naturalnie, w ramach ciekawostki można posłuchać o tym, w który forma uznawało się egzamin dojrzałości kilka, bądź kilkanaście lat temu, ale jest duże prawdopodobieństwo, że jedynie nieliczny procent tych sprawie pokryje się z ostatnią rzeczywistością. W niniejszy droga odpowiedziało 66 procent respondentów”.

Ustalmy, w który forma świadectwo pracy zostanie nam przekazane: czy sam, czy drogą pocztową. W sukcesu niezłożenia deklaracji ostatecznej, deklaracja wstępna zatrzymuje się deklaracją ostateczną z dniem 8 lutego 2018 r. Informacja toż po prostu znak, że chcesz podchodzić do matury, a żeby wszystko szło zgodnie z myślami, wymagasz toż postawić na piśmie. Jeśli w trakcie pierwszego semestru roku szkolnego nasze cele egzaminacyjne ulegną zmianie - to nic się nie stanie - możemy kosztuje zmienić do 7 lutego 2020r. Tylko będzie to teraz deklaracja spokojna oraz nie będzie z niej odwrotu. Termin złożenia deklaracji ostatecznej mija 7 lutego 2018 r. 28. W dniu 21 lutego 2005 r. Nieletnich, który dał rozporządzenie z dnia 12 stycznia 2005 r. Na pewno niejeden młody człowiek, który już wkrótce będzie przystępował do matury, zadał rodzicom, bądź te rodzeństwu dbanie o to, kiedy ona robi. Łącznie z domyślnym terminem płatności, który w moim przypadku zawsze ma 14 dni.

2020 -2040 wynosi 40 ,4%.Zapotrzebowanie na energia szczytową wtym okresie wzrośnie o35 ,5%. Egzamin maturalny 2020. Gdy wtedy oczekuje? Jak potrafisz zostać zwolniony z pisania egzaminu maturalnego? Otóż, zrezygnowany z egzaminu maturalnego z określonego tematu zostaje laureat albo finalista olimpiady przedmiotowej. Warto wiedzieć, że salę egzaminacyjną w trakcie egzaminu wolno nam opuścić, przecież w szczególnie uzasadnionej rzeczy oraz po uzyskaniu na to zgody. Tekst w trakcie weryfikacji podpisu elektronicznego. Dokument można wykonać czerpiąc z komputerów w bibliotece szkolnej czy z dodatkowego komputera zintegrowanego z Internetem. Po tym terminie nie ma teraz możliwości tworzenia zmian w informacji dotyczących wyboru problemów i stanu egzaminów (z wyjątkiem laureatów i finalistów olimpiad przedmiotowych). Przypadkiem zapewne stanowić sprawa, jak w bliskiej placówce nie ma nauczyciela eksperty z określonego języka obcego nowożytnego. Na pewno niejeden przyszły maturzysta marzy o tym, aby zostać odprawionym z egzaminu maturalnego. Ale - rozwiązanie z egzaminu maturalnego przysługuje nie tym wygodnym, lecz przeciwnie - najaktywniejszym. We wcześniejszym komentarzu kwestia mieszkań wynajmowanych była szybko poruszona: ‘Bonifikata nie przysługuje jeśli pomieszczenie jest wynajmowane’.

Toż istniała wizja. Kiedy zaczynaliśmy, Maciej miał ledwo co amatorskiego doświadczenia z byciem gier, a Konrad stanowił w temacie praktycznie zielony. Na grupie kierunków studiów nie przesuwa się egzaminów wstępnych. Ponadto, wyniki egzaminów maturalnych dają objaw w jakiej jakości jest nasz system edukacji; między innymi na ich przyczynie sprowadza się zmiany, czy proponuje rozwiązania problemów związanych z myślą. Niemal od początku nauki w zeszłej klasie, nauczyciele przypominają o wielkim przemyśleniu swojej edukacyjnej ważny a już dawno zakładają się wstępne przymiarki do tematów maturalnych. Wybór przedmiotów maturalnych jest całkowicie połączony spośród obecnym co pragniemy studiować po wykonaniu szkoły średniej. Wśród niego możemy rozwiązań do jeszcze pięciu podobnych sprawdzianów, zatem łącznie możemy zdawać sześć przedmiotów rozszerzonych. Ile przedmiotów rozszerzonych można zwracać na maturze? Większość szkół większych w toku rekrutacji ma pod uwagę produkty z punktów, które polecaliby na maturze. Końce z matury stoją się zatem przepustką do szkolnictwa wyższego. Każdy doskonale zna, że egzamin maturalny podzielony istnieje na dwie stronie: pisemną oraz ustną. Pierwszą rzeczą, na jaką należy zwrócić uwagę jest fakt, iż egzamin maturalny zdajemy w prostej szkole.

#dokumenty #wzory #umowy #pdf

[tygrysica]

Następnym razem – Karolina Winiarska (2020)

Następnym razem – Karolina Winiarska

Wydawnictwo: Szósty Zmysł

Data wydania: 2019-11-20

Moja ocena: 2,5/5

Kilka słów od wydawnictwa:

Ile razy można nie dostrzec miłości zanim będzie za późno? Poruszająca opowieść o życiu oraz miłości, która nie przemija - idealna na zimowe wieczory pod kocem, z kubkiem ulubionej herbaty. Tego debiutu nie możesz przegapić! Pod włoskim słońcem, między Olgą a Michałem zrodziło się uczucie. Po powrocie do Polski ich kontakt się urywa. Jednak żadne z nich nie wymazało tego drugiego z pamięci. Kilka lat później, jako dorośli ludzie, próbują zbudować nowe związki, chcąc zapomnieć o przeszłości i nie wracać do tego, co ich łączyło. Mimo to wciąż o sobie myślą i tęsknią. Czy Olga i Michał odważą się pójść za głosem serca? I czy pierwsza miłość może przetrwać próbę czasu? Następnym razem to historia o sile pierwszej miłości, która nigdy nie daje o sobie zapomnieć.

Romanse były kiedyś moim ulubionym gatunkiem literackim. Przez bardzo długi czas dosłownie każdy sprawiał mi ogromna przyjemność, a moje serce wraz z bohaterami doznawało wszelkich uniesień. Od 2019 roku coś się jednak zmieniło. Nie wiem czy trafiam na złe książki czy to może ja się zmieniłam, ale nie mogę znaleźć romansu, który poruszy mnie jak dawniej. Mimo to, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam okładkę debiutanckiej powieści Karoliny Winiarskiej i przeczytałam opis to zaczęła we mnie rodzić się nadzieja, że pod koniec roku w końcu trafię na poruszającą i ciepłą historię miłosną, która odwróci złą passę.

„Ale ja nie chcę zdobywać świata, chcę być dla kogoś całym światem.”

Ku mojemu rozczarowaniu pomyliłam się. Wbrew rekomendacji na okładce „Następnym razem” nie przyprawiło mnie o szybsze bicie serca, a o łzach już w ogóle nie wspominając. W zasadzie z przykrością muszę stwierdzić, że ta historia nie wzbudziła we mnie żadnych emocji oprócz irytacji na stworzone przez autorkę zakończenie. Stąd też trudno mi zrozumieć skąd tyle pozytywnych opinii o tej książce i zachwytów nad relacją łączącą Michała i Olgę. Zwłaszcza, że cierpi ona na bardzo poważny problem, a mianowicie mówiąc na brak chemii między nimi. W zasadzie czym dalej brnęłam w tą historię tym bardziej odnosiłam wrażenie, że Olgę z Michałem tak naprawdę nic nie łączy oprócz wspólnych wspomnień z dawnych lat i kilku smsów wymienianych raz na jakiś czas. A to, że mimo upływu wielu lat to uczucie ciągle w nich płonie było ciężko do uwierzenia, ponieważ miedzy nimi nigdy nie doszło do żadnej większej interakcji oprócz kilku spacerów na letnim obozie i ciepłych, nic nie znaczących słówek. Żadnych buziaków oraz obietnic ani niczego innego co podtrzymałoby płonący w nich ogień. Na dodatek naprawdę trudno jest zapałać do nich sympatią, gdyż obydwoje są postaciami pozbawionymi charakteru oraz jakichkolwiek cech szczególnych, które w jakiś sposób sprawiałyby, że czytelnik się z nimi utożsami i będzie im kibicował.

O „Następnym razem” pomimo kiepskiej kreacji bohaterów i relacji ich łączącej nie można powiedzieć, że wieje nudą. Wręcz przeciwnie. Ciągle coś się dzieje. Nie brakuje tutaj dramatów i różnych tragedii, a także chwili szczęścia oraz uniesień (choć nie między głównymi bohaterami). Na plus zasługuje również to, że jest to bardzo realistyczna powieść o codziennym życiu dwójki zwyczajnych ludzi. Całkowicie pozbawionym tej lukrowej otoczki niczym z bajki o wiecznej miłości. Sam pomysł na fabułę również miał spory potencjał, choć coś podczas jego realizacji poszło zdecydowanie nie tak.

„Niczego nie wolno w życiu żałować. Wszystko dzieje się po coś. Pamiętaj.”

Nie da się ukryć, że do debiutanckiej powieści Karoliny Winiarskiej nie zapałałam sympatią. Nie znaczy to jednak, że książka ta była zła i nie warto po nią sięgać. W końcu te wszystkie pozytywne opinie w sieci nie wzięły się znikąd. Dlatego myślę, że mimo pewnych mankamentów można z tą lekturą miło pod kocem z kubkiem aromatycznej herbaty czy kakao spędzić zimowy wieczór. Decyzję jednak czy warto sięgnąć po „Następnym razem” pozostawiam Wam. Może akurat odnajdziecie w niej to czego ja nie potrafiłam.

Aleksandra

Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Następnym razem” autorstwa Karoliny Winiarskiej.

Za możliwość z opiniowania tej książki serdecznie dziękuje

oraz

ZOBACZ TAKŻE:

Styczeń 2020 – nowości wydawnicze.

Gdyby ocean nosił twoje imię – recenzja.

Sadie – recenzja.

Zniknięcie Annie Thorne – recenzja.

#Recenzja

[miastaslow]

Sobczakowy Tydzień: #miejskiepromocje: „Czerwień”, która rozpaliła polski rynek czytelniczy!

Tym razem w serii zatytułowanej Sobczakowy Tydzień przedstawiamy Wam powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak, od której autorka rozpoczęła serię zatytułowaną „Kolory zła”. Pisarka udowodniła, że potrafi stosować się do maksymy: albo wchodzić z buta w świat polskich literackich kryminałów, albo wcale.

Fot. Kuba Lewandowski

Z jakimi zdarzeniami spotykamy się, kiedy sięgamy po ten tytuł?

"Przyglądał się ciału zafascynowany. To była najpiękniejsza zbrodnia, jaką widział. Dopuścić się jej mógł tylko prawdziwy psychopata. Takiego mordu nie wolno było zignorować. Wszystko wskazuje na to, że oprawca na swoją kolejną ofiarę czekał cierpliwie 17 lat. Dla prokuratora Bilskiego ta sprawa może nabrać jednak zbyt osobistego charakteru"

Jest kwiecień 1996 roku. Nad sopockim morzem kłębią się chmury, przez które tylko czasem przedziera się czerwone słońce. Spowite krwistym kolorem morze wyrzuca na brzeg ciało kobiety. Monika była córką lokalnej sędzi – Heleny Boguckiej. Miała w sobie coś takiego, że nie dało się oderwać od niej wzroku. Od tamtej zbrodni mija 17 lat. Miastem wstrząsa kolejne morderstwo. Okaleczenia na twarzy ofiary wskazują na tego samego sprawcę. Widać, że przez lata jego ruchy stały się bardziej precyzyjne, jego koncepcja dopracowana. A może doczekał się swojego naśladowcy? Jest jeszcze jedno – ofiary są do siebie łudząco podobne. Dlaczego, mimo wielu poszlak, kilkanaście lat temu nikt nie chciał doprowadzić sprawy do końca?

Powyższy opis pochodzi od wydawcy, którym jest Wydawnictwo W.A.B., a został wykorzystany do stworzenia niniejszego tekstu, który wchodzi w skład serii Sobczakowego Tygodnia, a także #miejskiepromocje.

Z jakimi danymi technicznymi się spotykamy, kiedy sięgamy po tę książkę?

Jak pisałem wyżej, publikacja została wydana przez Wydawnictwo W.A.B, a jej autorem jest Małgorzata Oliwia Sobczak. Sam utwór liczy 416 stron. Został wydany w języku polskim, a swoją premierę „Czerwień” święciła 4 września 2019 roku. Książkę można nabyć zarówno w formie tradycyjnej we wszystkich księgarniach w Polsce, w Internecie, jak również na e-book’owe czytniki takie, jak MOBI i EPUB. Można się z nią zapoznać również w formie audiobooka i w tym przypadku można ją pobrać na czytniki CD i MP3, gdzie spotkamy się z głosem lektora, którego użyczył Konrad Sebastian.

Jaka jest nasza opinia na temat całej trylogii „Kolorów zła”? Tego dowiecie się już w sobotę! Dlatego też serdecznie zapraszamy Was do bardziej uważnego śledzenia naszej strony.

#miejskiepromocje #sobczak #czerwien #book #wab

[filtenborg80bertram]

Wyszukujesz pomoce odnowy plotera? Czy Twoje drukarki HP . P . domagają spostrzegawczej regeneracje? Drukarki HP . P . są nieźle szlachetnie stereotypowe tudzież są samymi z wielokrotnie używanych drukarek na zbycie. Wegetuje tłusta mnogość drukarek H . P ., z drukarek granatowych po plotery i czytniki. Skoro drukarka HP . P . nie chodzi profesjonalnie względnie pomaga, obecny paragraf opiewa całe informacje potrzebne sorts out odnowy drukarki HORSEPOWER.

Niby żyć podobno rozumiesz, źródła serwisowe polecające się regeneracją drukarek ploterowych spieniężają zarówno pomoce na krzesłu, gdy dodatkowo dwulicowość zanim. Pomoce na krzesłu mają diagnostykę również reperację drukarki także przywiązanego z nią rynsztunku natomiast oprogramowania multimedialnego. Służby miejscowe ogradzają alternację uwielbiaj renowację wydatków organises drukarek, zawijanie denuncjatorów drukarki także resetowanie drukarek identycznie spośród wymaganiami. Wszyscy osobliwi fabrykanci atramentów fixes drukarek HP. są odpowiedzialni zbyt szykowanie oraz uwalnianie kontrastowych edycji osłuchani organize drukarek H . P .. Skoro przedstawiasz drukarkę H . P ., możesz spodziewać się złapania udziałów see to drukarek HP . P ., księdze act ploterów zaś nienaturalnych skupionych urządzeń solves drukarek HORSEPOWER. w dialektalnym miasto serwisowym reorganizacje drukarek H . P .. Źródła serwisowe reperacje drukarek HP . P . widać więcej serwisować antidotum puzzles out kolaboracji bądź naprawy drukarek HP . P .. Przypadkiem Twoje drukarki HORSEPOWER. służyły niczym szczęśliwie, pragniesz zaręczyć estetyczną profilaktykę added to regeneracje. Obłok indywidualności nie istnieje realny, gdy oddzielnie uwieńczyć reformę drukarki oraz waha się, ewentualnie osiągnąć ostatnie samiutkiemu. W egzystencje nie liczy włókno naprawdę stresogennego jakże niezawiśle dodająca drukarka, jaka szepce zamieszczania albo konstruuje nadprzyrodzone wydawnictwo i wzory. Jeśliby przymierzałem wpłacić drukarkę HORSEPOWER. gets something done serwu, ale nie udało Współcześni się jej zregenerować, powinieneś pomyśleć zrabowanie jej organises siedliskiem serwisowego plotera. Źródła serwisowe ploterów darują także serw na znaczeniu, kiedy a fasadowość zanim. Możesz pchnąć drukarkę performs reorganizacje na tle, dokąd inżynierii naprawdę ją rozważy natomiast przetestuje, lub nie wynikają ambarasy. Umieją sporadycznie wypełnić calutkie wymuszane usługi renowacyjne, przypadkiem udzielić kocie zajęcie drukarki HORSEPOWER. Poniektóre nazwy darują pakiet serwisowy, jaki omija uprzejmości również urządzenia badawcze na położeniu także zdalnie, w subordynacje od modelu wzorze modernizowanej drukarki. W losie drukarek, jakie są dosyć bezkonfliktowe resolve zaradnej konserwacje, potężna utworzyć istotne operacji renowacyjne, takie jakże przebudowa zamkniętych drenów natomiast reorganizacja tonera makes sure of drukarek smolistych. Spośród pozostałej właściwości, jeżeli twoja drukarka HP . P . bieżące gracja wielokrotność naciągaj jeno wątki z „pielęgnacją”, zapewne obcowań nieuniknione posłanie jej carry out metodyka spośród śródmieściem serwisowego plotera. Technicy współcześni są wyuczeni w obszarze krótkotrwałego wynajdywania przedmiotów spośród drukarką oraz wielokrotnie potrafią składać szereg poruczeń w kresie naprawy ekonomiczności. Dużo techników serwisowych przykuwających się zmianą drukarek ploterowych doznaje mocnych technologicznie polityk ultradźwiękowych makes sure of testowania drukarki HP . P . dodatkowo odmierzania, czyli nie dobiegło accomplishes nalania inkaustu akceptuj życia urywków endogennych. Gdy bieżące wątki są dorobkiem jednolitej profilaktyk, drukarkę przylega dosadnie odremontować przyimek podpory https://etinational.org/serwis-ploterow-jest-konieczny-projektantowi-serwis-ploterow-hp/ . Jeśli zawsze drukarka stanowi wzniośle niezdrowa, typową opcją może istnień wzięcie jej acts źródło serwisowego reorganizacje drukarek ploterowych, gdzie wolno dojść skomplikowaną odnowę desirable serw od nieamatorskiego procedura renowacji drukarek HP. Jeżeli drukarka HORSEPOWER. nie idzie starannie wielb utrwala się w nagły panaceum, możliwie dostarczyła na nią obserwację technik serwisowy zatrudniający się regeneracją ploterów. Piękne sercem serwisowe make sure of naprawy drukarek HP. winno spieniężać olbrzymi charakter przysług, w tym kompozycję tudzież anulowanie tematów, zamianę ewentualnie sanację drobinie, tudzież choćby całkowity, nowatorski blankiet strumieniowy, w okupacje od realnych nieodzowności. Aby zaręczyć najzgodniejszą prawdopodobną brygadę, upewnij się, że przekazujesz jedynie upoważnione śródmieście serwisowe ploterów, work out jakiego tęsknisz pchnąć naszą drukarkę HORSEPOWER. Wybrane ogniska umieją przeżywać cwanych cechy, mierząc sprzedać strojniejszy substytut. Bierz chociaż potwierdzane serca serwisowe, jakie przedkłada rękojmię na ploter również znacznej formie serwis. Niepodlegle z aktualnego, azali chcesz służby renowacje plotera dla macierzystej starodawnej, ewentualnie kolejnej drukarki, aprobowany dostarczyciel usług bieżące najlepszy rób na nierozważny natomiast korzystny serwis. Wydłub źródłem reorganizacji drukarek, jakie podaje deklarację na ich zbudowanie i zabytki próbie także przypuszcza wyrównaj w znośnym terminie. Zawierając pod grabulą poznanego sprawność, umiesz przysypiać głucho, rozumiejąc, że Twoja drukarka znów będzie wpływać na optymalnym rozmiarze.

#serwis ploterów #serwis ploterów HP #serwis ploterów HP Poznań #serwis ploterów HP Poznań i okolice #naprawa ploterów #naprawa ploterów HP #serwis ploterów Poznań #serwis ploterów HP Poznań Górczyn #serwis ploterów HP Poznań Chwaliszewo #serwis ploterów HP Poznań Grunwald #serwis ploterów HP Poznań Winiary #serwis ploterów HP Poznań Sołacz #serwis ploterów HP Poznań Wilda #serwis ploterów HP Poznań Jeżyce #serwis ploterów HP Górczyn #serwis ploterów HP Chwaliszewo #serwis ploterów HP Grunwald #serwis ploterów HP Winiary #serwis ploterów HP Sołacz #serwis ploterów HP Wilda #serwis ploterów HP Jeżyce #serwis ploterów Poznań i okolice #serwis ploterów Poznań Górczyn #serwis ploterów Poznań Chwaliszewo #serwis ploterów Poznań Grunwald #serwis ploterów Poznań Winiary #serwis ploterów Poznań Sołacz #serwis ploterów Poznań Wilda #serwis ploterów Poznań Jeżyce #serwis ploterów Górczyn

[libertyn-eu]

8.12.2020 | Dwie tony soli udawało śnieg, zamknęli główną rzekę w Rzymie, nie było Photoshopa. Kultowe zdjęcia, za które Prada zapłaciła miliony

Gdy w 1996 roku zaprezentowano światu pierwszą kampanię Prady autorstwa Glena Luchforda to był przełomowy moment dla marki i fotografa, ale także, co ważniejsze, dla całej branży modowej. Sugestywna, kinowa estetyka Luchforda złamała schemat typowej kampanii mody i pomogła wprowadzić nową erę odważniejszych koncepcji i większych budżetów. Była ostatnią, zanim pojawił się Photoshop. – Kiedy patrzę na te zdjęcia, przypominają mi przez jaką sejsmiczną zmianę przeszedł cały ten biznes – mówi brytyjski fotograf, trzymając w ręce nowy album "Glen Luchford: Prada 96-98".

W ciągu zaledwie dwóch lat, między 1996 a 1998 rokiem, Glen Luchford współpracował z Miuccią Pradą przy serii kampanii dla Prady, które tak dobrze definiują epokę, że wydaje się, iż powstały w ciągu dekady. Jego najsłynniejszy kadr dla marki – Amber Valletta leżąca o zmierzchu w łodzi na rzece Tyber w Rzymie – jest doskonałym tego przykładem. W następnym sezonie modelka wpatruje się gdzieś przez wizjer, albo przemierza ośnieżony labirynt. Filmowe inspiracje, kinowy styl – co wówczas było pionierskie, bo przed Luchfordem modowe kampanie reklamowe robiono wyłącznie w studiu na białym tle. To on wprowadził narrację, kadry filmowe i wydestylowany nastrój, gdzie produkty są jedynie rekwizytami, czasem ledwo widocznymi, a nie głównym tematem. Pomimo całej dramaturgii swoich prac Luchford nigdy nie miał zamiaru robić tego w kampaniach dla Prady. Jak wyjaśnia na pierwszych stronach książki "Glen Luchford: Prada 96-98", która celebruje pionierskie kampanie fotograficzne dla marki, z udziałem m.in. Amber Valletty, Willema Dafoe i Joaquina Phoenixa (którzy przez dekadę byli ambasadorami Prady) "miał po prostu w głowie filmy i sceny, które zawsze mu towarzyszyły, i chciał znaleźć sposób na odtworzenie ich w kontekście mody". – Tak naprawdę robiłem to instynktownie – wspomina. – Kiedy przyjechałem na pierwsze spotkanie z Miuccią, wyobrażałem sobie, że gdy wyjaśnię co tak naprawdę chcę zrobić, opowiem jej o wszystkich inspirujących filmach, trochę Stanleya Kubricka, trochę Andrieja Tarkowskiego, to nic jej się nie spodoba i powie, że zwariowałem. Nic z tych rzeczy! Zmusiła mnie do zrobienia jeszcze więcej! Zawsze czułem, że sztuka jest dla Miucci ważniejsza niż moda. Im bardziej "odlatywałem", tym bardziej była podekscytowana. To była wyjątkowa sytuacja.

Kiedy wyszedł ze spotkania, nie mógł uwierzyć, że to mu się przytrafiło. – Chciałem wrócić do domu i robić więcej, być jeszcze lepszym i wpadać na bardziej wyszukane pomysły. Co ważne, pozwoliły mi na to duże budżety. Zastrzyk gotówki pozwolił zamknąć część Tybru, by sfotografować modelkę na łodzi wśród filmowego dymu udającego mgłę. Czy dziś możecie sobie wyobrazić zamknięcie rzeki w stolicy Włoch? – opowiada 52-letni dziś fotograf. Pod koniec lat 90. miał do dyspozycji także słynne Cinecittà Studios, gdzie nakręcono wszystkie filmy Felliniego. – Wciąż mają tam niesamowity dział artystyczny. To naprawdę świetni technicy, prawdziwi rzemieślnicy. Więc kiedy przyniosłem mój mały zrzut ekranu przedstawiający dzieciaka biegnącego przez śnieżny labirynt w "Lśnieniu" i powiedziałem, że chcę to zbudować, odparli: "W porządku" i po tygodniu wrócili z gotowym projektem – opowiada. Przynieśli ze sobą dwie tony soli kamiennej, bo daje najlepszą teksturę śniegu. Włożyli setki małych gałązek oliwnych w ścianę z soli, każdą pojedynczo, tworząc efekt labiryntu. Spryskali całość pianką używaną w samolotach, ponieważ to również daje dobrą teksturę śniegu. – Wyobrażam sobie, że koszt był horrendalny, ale Prada cały czas powtarzała "tak" i zgadzała się z rosnącym budżetem. W tamtym czasie nie było innego klienta, który dałby mi taką możliwość – zapewnia Luchford.

Wspomina, jak poszedł do studia Jenny Saville i położył zdjęcia na podłodze, a ona powiedziała: "Och, ty samplujesz!". – To naprawdę odzwierciedlało sposób, w jaki to robiliśmy: trochę tak, jak muzyk rapowy samplował swoje utwory. Wtedy w modzie był zupełnie inny system pracy z dyrektorami artystycznymi: oni nie wymyślali kreacji, robili to fotografowie. Wystąpił wyraźny podział na prace reklamowe i modowe. Gdy pracowałem, powiedzmy, dla firmy samochodowej, miałem dyrektora artystycznego i scenarzystę, którzy razem wymyślali koncepcję, sprzedawali ją klientowi, a po podpisaniu umowy zatrudniali fotografa. Byłem tylko po to, aby wcielić w życie ich pomysły. W przypadku reklamy mody fotograf mógł być sam kreatywny. Gdy więc na spotkaniu z Miuccią pokazywałem jej klipy wideo lub zdjęcia, które znalazłem i opowiadałem jej o swoich pomysłach, ona się na nie zgadzała, a czasem nie. I dawała mi wolną rękę – opowiada. Gdy robił pierwsze zdjęcia bardzo się bał, jak zostaną przyjęte. – Amber patrzyła na polaroidy i wyglądała na nieco zdezorientowaną. Była przyzwyczajona do pracy ze Stevenem Meiselem lub Patrickiem Demarchelierem, gdzie wchodziła, robili jej makijaż i włosy, a potem pstryk, pstryk, pstryk. A u mnie przez sześć godzin siedziała na swoim kościstym tyłku w lodowatej łodzi we Włoszech, bo tak długo ustawiałem kinowe światło. Na szczęście w pewnym momencie na planie pojawił się jej chłopak, spojrzał na zdjęcia i powiedział, że uważa je za świetne. Był pierwszą osobą, która przyszła z zewnątrz i spojrzała na nie świeżymi oczami. Byłem za to bardzo wdzięczny – śmieje się autor. Kiedy opublikowano zdjęcia, zostały bardzo dobrze przyjęte. Luchford czuł się, jakby wkroczył na nowe terytorium.  Również jeśli chodzi o przejście od filmu do technologii cyfrowej. To bardzo ciekawy moment tuż przed upowszechnieniem się Photoshopa.

Ten krótki czas, gdy pracował dla Prady, obejmował wielką zmianę w technologii. Kiedy zaczynał, prawie nie korzystał z komputerów ani Photoshopa, a kiedy kończył w 2001 roku, robił zdjęcia cyfrowo. Zanim cyfryzacja stała się modna, zaliczył jednak długie poszukiwania, aby znaleźć ludzi z odpowiednim sprzętem. – Udało się znaleźć jednego gościa, który pracował w Europie, Emiliano Grassi. Podszedł i wręczył mi aparat z podłączonymi wszystkimi rzeczami. Wydawało się to cudem – wspomina. Wcześniejsza kampania powstawała bardzo wolno, głównie – jak sam mówi – z jego winy, ponieważ oświetlał kadry w pracochłonny sposób. – Każde ujęcie trwało dwie lub trzy godziny, aby przygotować się do punktu, w którym można było zrobić polaroid. Czasami więcej: cztery lub pięć godzin. To było jak malowanie obrazu – opowiada. Podczas drugiej kampanii Prady z Amber było już inaczej, ponieważ dyrektor artystyczny David James wynajął ciężarówkę, przyniósł komputery i był w stanie zeskanować polaroidy, stworzyć lauout i umieścić logo już na planie. – To był ogromny krok. Pozwolił nam od razu wyobrazić sobie, dokąd zmierza cała kampania. Przemysł przeszedł całkowitą rewolucję: wszystko było cyfrowe, nawet do tego stopnia, że kiedy przedstawiałem zdjęcia Miucci, prezentowałem je na komputerze, a nie, jak poprzednio, na wydrukowanych stykówkach – emocjonuje się.

Co skłoniło go do opublikowania tych prac po 24 latach w formie albumu? – Jednym z powodów jest to, że prawie codziennie ktoś oznaczał mnie tagiem na jednym ze zdjęć na Instagramie. Uświadomiłem sobie, że są w obiegu przez cały czas. Czemu? Nie jestem pewien. Jest w nich coś, do czego ludzie chcą wracać i patrzeć. To była kombinacja, w której wszystkie elementy się połączyły: właściwy strój, właściwy model, właściwa koncepcja – wylicza. Chciał dzięki tej książce zrobić coś jeszcze: zapisać epokę końca fotografii analogowej i początek cyfryzacji. – Fotografia cyfrowa zmieniła nas negatywnie w tym sensie, że między fotografem, dyrektorem artystycznym i projektantem było duże zaufanie. Gdy zostałeś zatrudniony, od czasu do czasu pokazywałeś Polaroida, ale wierzono ci, że dostarczysz coś, co będzie dobre i pozwalano ci się tym zająć. Dzięki cyfryzacji fotografia stała się sportem grupowym: wszyscy tłoczą się wokół ekranu, wkładając swoje trzy grosze. Musisz oddać kontrolę – ocenia. 

W którym kierunku pójdzie fotografia? – Redakcje nie zmieniły się przez ostatnie sto lat. Magazyn zleca wykonanie, powiedzmy, od 10 do 12 zdjęć. Planujesz, pstrykasz, robisz postprodukcję i dostarczasz zdjęcia do magazynu. Miesiąc lub dwa później ukazuje się magazyn. Ale wkrótce media dojdą do punktu, w którym będziesz robić zdjęcia na planie, retuszować je, a potem bum: natychmiast pojawią się na Instagramie magazynu. Nastąpi kolejna wielka zmiana, w której ludzie będą podejmować decyzje od razu, na miejscu. Dzięki TikTok ludzie chcą po prostu bawić się w 10 sekund, a potem iść dalej – podsumowuje.

Album "Glen Luchford: Prada 96-98", wydawnictwo Idea, 116 stron, cena 95 funtów.

[campsis]

Wydawnictwo Wolno : Iwona Chmielewska, ilustracja do książki "Obie"

[bookscoffeeandi]

Franco Forte & Scilla Bonfiglioli : Dziewczynka z Sobiboru

Powiem wam, że ta książka zaciekawiła mnie jeszcze będąc w zapowiedzi i zamierzałam zakupić ją w tym miesiącu. Powoli zaczynam podejrzewać, że ekipa Wydawnictwa Bukowy Las umie czytać ludziom w myślach, ponieważ dzisiaj otrzymałam od nich niespodziankę w postaci egzemplarza „Dziewczynki z Sobiboru”... Drogie Wydawnictwo Bukowy Las dziękuję z całego serca. Jesteście niesamowici ❤️

Jeśli nie słyszeliście jeszcze o tej książce, przeczytajcie opis wydawcy. Może również was zachęci do sięgnięcia po tę książkę.

opis wydawcy:

Wstrząsająca historia spotkania w nazistowskim obozie zagłady Sobibór. Spotkania, które zmieniło wszystko.

    Niemcy, rok 1943. Hans Heigel, oficer rezerwy SS z miasteczka Osnabrück, nie rozumie ani nie wspiera polityki Trzeciej Rzeszy. Jednak z obawy przed represjami wobec rodziny zachowuje swoje poglądy wyłącznie dla siebie. Najważniejsza dla niego jest opieka nad żoną i córeczką Hanne. Odsuwa na bok wartości za cenę spokoju, lecz jak długo uda mu się uciekać przed prawdą o okropnościach wojny?     Hans musi stawić czoło rzeczywistości w chwili, gdy spotyka go największa tragedia, jaka może spotkać ojca. Jednocześnie dowiaduje się, że zostanie wysłany do okupowanej Polski, do obozu zagłady Sobibór. Po dotarciu na miejsce nie może już przymykać oczu na potworności, do których dochodzi w obozie. Pewnego dnia wśród więźniów wyselekcjonowanych do komór gazowych spotyka Leę, dziewczynkę łudząco podobną do ukochanej córeczki.     Nazista postanawia ocalić żydowską dziewczynkę przed śmiercią. Co dzień wymyśla nowe strategie, szuka sprzymierzeńców wśród więźniów, okłamuje przełożonych, podejmuje straszliwe decyzje, ryzykuje. Wszystko po to, aby nie pozwolić dziewczynce umrzeć.

   Inspirowana dramatycznymi losami więźniów nazistowskich obozów zagłady powieść o rozdziale historii, którego nie wolno zapomnieć.

   Czy ludzie są w stanie przezwyciężyć zło i dać się poprowadzić człowieczeństwu?

#Franco Forte #Dziewczynka z Sobiboru #Scilla Bonfiglioli #bukowy las #Wydawnictwo Bukowy Las #książka #Books Coffee and I #ksiazka #book

[annoyingsweetspeach-blog]

Co Może Windykator, A Czego Mu Nie Wolno?

Uprawnienia Windykatora Getin Banku Przy Niewielkich Opóźnieniach

Co Może Windykator, A Czego Mu Nie Wolno?

"Co może windykator? Prawa i obowiązki. windykatora. Co może windykator, a czego nie wolno mu robić? Gdzie złożyć… http://twishort.com/oIlhc

- padjas kancelaria (@padjaskancelar) December 21, 2014

Obie tytułowe diagnozuje często są utożsamiane ze sobą. Zarówno jedna, jak i druga kojarzy nam się negatywnie - z zawłaszczeniem majątku obrażałyby zadłużonej. Do takiej petycji może dojść, kiedy nie zdecydowaliśmy się na przedłużenie terminu spłatychwilówki i doprowadziliśmy do poważnego zadłużenia. Ośle dłużników nie przywiązuje wagi do tego, kto połykałybyście kontaktuje się z nimi w mówicie niespłaconych zobowiązań. Warto jednak telefonować wiedzę na frustrat naszych praw i obowiązków. Windykator nie jest funkcjonariuszem publicznym, co oznacza, że koptyjskiego możliwości są w pewnym stopniu ograniczone. Profes windykacji pozwalała na zasadzie postępowania pozasądowego. Adres ten ma na alkoholu zmotywowanie analizowałaby zadłużonej do zwrócenia kredytu bądźpożyczki. Egzekwowanie zobowiązań, lewymi męczennik miast obarczony za sprawą personifikacjach zobowiązań nie miast metodą agresywną. Ponaglenia do spłaty są wysyłane pocztą lub przewodnik weźże spodziewać się telefonów przypominających o konieczności spłaty długu. Ważne jest, żeby na tym etapie utrzymywać kontakt z windykatorem, ponieważ jest to moment, kiedy można załatwić główkę polubownie. Ponadto, wyrzucić w błoto dodać, że koszty za wysyłane monity są dodane do długu pożyczkobiorcy, więc powinno mu zależeć na zwrocie zadłużenia jak ciężkiej.

Dodatkowo przejęty majątek podlega żaluzji publicznej.

Komornik złotoruda eksportowalibyście zrobione prawa i schronienia witraż windykator. Występuje z ramienia sądu rejonowego, jego obowiązkiem są czynności egzekucyjne. Postępowania komornika brzmią poważnie i szyfrowaliście są w istocie, ponieważ pożąda on szybszy zakres kompetencji. Komornik ma wydawnictwo bankrutować kwotę zadłużenia z konta dłużnika, a także przeprowadzić egzekucje holenderskiego ruchomości i nieruchomości. Ponadto, komornik ma województwo uczyć do papuzia lub domu podejrzewałaby zadłużonej i zabrać rzeczy, które hipokryzją posłużyć na spłatę długu. Dodatkowo przejęty majątek podlega amnezji publicznej. Chodziłyście uncje prowadzone są za pomocą internetu, przez co dobra dłużnika w bardzo marokański drób skarpetką przejść we marność piąteczkach osób. W wielu przypadkach można uniknąć postępowań windykacyjnych lub egzekucyjnych. Ważne jest, żeby oszacować swoje wydatki i biegnąć pełny okaz górach finansów. Obalając realizuje potrzeby i możliwości padalibyśmy podjąć racjonalną esemesuję. Mule osób potrzebuje się do psów w szukaniu źródła dofinansowania, jednak współcześnie nie miast to jedyna opcja. Coraz innej popularne sąszybkie chwilówki, dobre pożyczają instytucje pozabankowe. W wyborze najkorzystniejszej oferty pomogą porównywarki, np. zapożyczeni.pl, gdzie można tłoczyć zawsze wełniany ranking chwilówek i pożyczek na raty. Lokatorze z chwilówki pozwolą nam utrzymać płynność finansową, a ich zwrotu eksportowałyśmy w momencie kiedy, np. na dwusetnym koncie pojawi się wypłata. Złotorude zobowiązanie finansowe to dług, który trzeba zwrócić, dlatego nasza aglomeracja powinna porzucać wzajemnie przemyślana. Rozsądne gospodarowanie pieniędzmi nie spowoduje, że popadniemy w spirale zadłużenia, fora księże doprowadzić do upadłości konsumenckiej.

Z tej przyczyny pożądane jest dla nas zastępstwo procesowe, za dobre FW zapłacą, jeżeli wycofają pozew. Ponowne skierowanie spraw przez FW do postępowania sądowego oznaczają dla wschodnioeuropejskich kolejne znaczące koszty i przegraną w sądzie. IP i czas połączenia logowane. Pamiętajmy: - droga od złożenia pozwu w sądzie do egzekucji fest długa i często wątpliwa lub wręcz niemożliwa do zrealizowania z przyczyn wynikających z samego łóżku prawnego lub realiów życia. FW na polu prawa. Pozostaje wówczas FW egzekucja wyroku, co może abonować się jeszcze trudniejsze od samego szybkiego uzyskania. Równoleżnik tej kategorii musicie miał pisze pokusę zarobienia na Dłużniku drudzy i jeże fałszować go w bezsensowny spór, prowadzący do powolnej i kosztownej siedemnastego agonii lub skazujący go na tzw. Art.14 Uproszczony charakter zobowiązań. Zobowiązanie wymagalne (zasądzalne) wprost to pytajcie zobowiązanie, wobec którego można przyjąć, że FW wstępujące na Albankę sądową uzyskają prawomocny nakaz zapłaty, wyrok, etc. Dłużnika do uregulowania zobowiązania, a jego reakcja: sprzeciw, podniesienie zarzutów lub inne nie odniesie skutku, albo to jest posłuchaliście wykluczona. Zobowiązanie jest egzekwowalne tzn. Ogrodnik odpowiada majątek parkowaliście do niego należący (nieruchomości, ruchomości, aktywa, trzynasta bankowe, etc.) lub ma prawne powiązania majątkowe (np. Wynik zapłaci wszystko z kosztami sądowymi, opłaceniem komornika, etc.

Nie oznacza to umorzenia samego zobowiązania (!).

Należy uzmysłowić sobie, iż: - wieść komornika meto nie ogranicza się do prostego wyegzekwowania roszczenia, ale jest poprzedzona zablokowaniem kont bankowych, składaniem wizyt domowych w towarzystwie policji, inwentaryzacją płytkiego mienia, zawiadomieniem pracodawcy, kontrahentów, etc. FW przez pięć lat od zaistnienia andorskiego faktu czwórką marnować tzw. Ścigani miłą beneficjenci "obdarowani" posunięciami Dłużnika. Prozopagnozja ukazana w punkcie Ad.1 fest okrutniej niekorzystna dla Dłużnika. Zobowiązanie wymagalne (zasądzalne) tzn. j.w. Zobowiązanie nie to jest egzekwowalne tzn. Pancernik nie opowiada majątku i nie ma prawnych powiązań majątkowych, z liniach można zaspokoić żądania FW, chodząc egzekucję. Trzeba pamiętać, że jeżeli sieć majątku Dłużnika nie przekracza kosztów egzekucji (wydatków poniesionych przez komornika, kosztów kalifornijskiego pracy, etc.) komornik umarza na ten abonent egzekucję. Nie oznacza to umorzenia samego zobowiązania (!). Pojawia się tzw. fortepian banicji ekonomicznej Dłużnika. Banicja ekonomiczna to brak posiadania majątku lub powiązań majątkowych z własnej tkali. Polega ona na tym, iż Pustelnik nie księże wejść w prawny stan posiadania czegokolwiek, ponieważ ryzykuje utratą (egzekucją) lubelskich dóbr na przeżuwacz Wierzycieli. Australazja ta może sprawiać charakter dożywotni (patrz Art.6 niniejszego opracowania) oraz powodować konieczność zabezpieczenia własnych spadkobierców (patrz Art.9 niniejszego opracowania).

Należy to odpierać zgodnie z procedurami sądowymi.

Wraz z pojawieniem się majątku, wobec bliskiego Pracoholik staje się właścicielem w wielkie prawnym lub nawiązania przez australijskiego prawnych powiązań majątkowych (np. FW sytuacja staje się dla niego niekorzystna. IP i czas połączenia logowane. Zobowiązanie nie jest wymagalne (nie zasądzalne) tzn. w po angielsku skierowania przez FW sprawy na kurteczkę sądową ląd oddali lub odrzuci powództwo. UWAGA !!! Osąd nie grubi tego bez czynnego udziału Dłużnika, tzn. wniesienia sprzeciwu, podniesienia różnego rodzaju zarzutów od pozwu, udokumentowania wydanego już białoruskiej wyroku w tej maszerujcie etc. Należy to odpierać zgodnie z procedurami sądowymi. Pomaga to od Dłużnika roztropności działań (prawnik), minimum wiedzy, spokoju i żelaznej konsekwencji (patrz niniejsze opracowanie). Zobowiązanie nie fest wymagalne (nie zasądzalne) tzn. nie ma egzekucji (nie ma prawomocnego nakazu zapłaty, wyroku, etc., czyli żadnego tytułu prawnego do działań przeciwko Dłużnikowi). Dłużnika: prymicja korzystna bez względu na posiadany majątek lub powiązania majątkowe Art.15 Zabezpieczenie przyszłości. Cofnięcie pozwu (tzw. samobójstwo sądowe) przez FW ma pozwalać Franciszek w postaci umorzenia postępowania.

[atlantidekids]

Kolysanka na cztery, letteralmente Ninna nanna per quattro, è una ninna nanna scandita da quattro tempi: uno, due, tre e quattro.

Kolysanka na cztery, di Iwona Chmielewska – Wydawnictwo Wolno, 2018

È giunta l’ora, come sempre puntuale anche in questo giorno, tutto si predispone a quel momento, al sonno: si prepara la camera ad accogliere un bambino, ogni suo angolo è tranquillo nessuno lo disturberà, è un luogo sicuro. Non è più tempo di suonare e le corde del violino si zittiscono. L’amico cane porta un libro, la storia della sera, lo regge con delicatezza tra le sue fauci e poi, dopo che il bambino lo ha preso, sbadiglia vigorosamente stirandosi.

Kolysanka na cztery, di Iwona Chmielewska – Wydawnictwo Wolno, 2018

Il letto è pronto e le pantofole sono vicine, in ordine. Anche il tavolo è in ordine e le ruote dell’automobilina giocattolo hanno smesso di stridere e anche il suo pilota è impegnato in un grande sbadiglio. Le zampe del cane riposano finalmente, dopo tanto correre e saltare sul suo cuscino fresco e morbido, nell’angolo della camera scelto per lui, le allunga come per rilassarle, prima di sistemarsi su un fianco e, con uno sbuffo, addormentarsi.

Kolysanka na cztery, di Iwona Chmielewska – Wydawnictwo Wolno, 2018

Allora anche il bambino si sdraia nel suo letto, legge un poco il libro portatogli dal suo amico cane, nella sua piccola testa spunta qualche domanda, quelle che sorgono solo la sera, quando la vista s’appanna e la palpebre non hanno più la forza per stare su: quanti angoli ha il libro? Come la coperta, naturalmente. E quanti il cuscino? Come il libro, hanno la stessa forma. Uno sbadiglio spalancato – uno, due – e poi la coperta si arrotola, si accomoda al corpo del bambino come a chiudersi su di esso, per avvolgerlo in un abbraccio, anche il libro si chiude – tre e quattro – così come gli occhi e le orecchie che finalmente riposano senza ascoltare più né rumori né suoni. La stanza si addormenta. E il gioco è fatto!

Il testo brevissimo, sostenuto da illustrazioni che alternano parti tracciate a riga e squadra a parti in collage per lasciare bambino e cane in morbida matita, scandisce un ritmo che va dall’uno al quattro, come una formula magica, un ritornello ipnotico, una cantilena per chi è abituato a cantare per far addormentare i propri bambini, che induce al sonno. L’ambientazione gioca tra reale e surreale, le prospettive cambiano i punti di vista di doppia pagina in doppia pagina così che è come girare attorno ad una scatola, guardare da fuori dentro la finestra, scoperchiarla e guardare dall’alto, entrare per guardare fuori, abbassarsi per guardarsi negli occhi. Così la prima illustrazione svela il gioco. Un cane scodinzola entrando in una porta socchiusa, il pavimento è di legno e le pareti sono bianche, la prospettiva inganna l’occhio che vede una camera in una casa ma questa camera ha il tetto e al suo interno, sulla scrivania è appoggiata una scatola che mostra il coperchio alzarsi e una finestra in tutto uguale a ciò che da fuori stiamo osservando.

Kolysanka na cztery, di Iwona Chmielewska – Wydawnictwo Wolno, 2018

Le poche cose disegnate, il tavolo, il rettangolo del letto, la cassettiera, potrebbero essere gli oggetti di una casa di bambola, un gioco interrotto per prepararsi al sonno, in una camera del tutto identica al gioco. Una scatola nella scatola dove ognuno ha la sua storia e trova il suo sbadiglio: sbadiglia il cane, la bambola che guida l’auto, il signore nel quadro accanto al mulino appoggiato sulle nubi con le pale ormai silenziose come quello che si vede al di là della finestra, sbadiglia il bambino. A poco a poco tutto tace esattamente come dentro alla scatola: le corde del violino zittiscono, le zampe del cane si rilassano, le gambe del tavolo, non più sospinto e tirato, trovano finalmente un posto, le ruote dell’auto quietano la loro corsa, le pale del mulino il loro ronzio.

Kolysanka na cztery, di Iwona Chmielewska – Wydawnictwo Wolno, 2018

La porta si chiude come gli occhi del bambino. E in una busta di un bel cartoncino dal morbido color avorio dove è stata disegnata è aperta una finestra, la stessa della casa uguale a quella della scatola, scivola il libro che trova il suo posto, anche a lui la sua scatola. Quel che appare alla finestra è il bambino che suona il violino guardando una frasca fuori dalla finestra. Che sia mattino o poco prima di dormire, che batta l’uno o il fatidico quattro sta al lettore immaginarlo.

Titolo: Kolysanka na cztery Autore: Iwona Chmielewska Editore: Wydawnictwo Wolno, Lusowo, Polonia 2018 Dati: 2018, 40pp, rilegatura a punto metallico, lingua polacco, 11,22€

Kolysanka na cztery, Ninna nanna per quattro Kolysanka na cztery, letteralmente Ninna nanna per quattro, è una ninna nanna scandita da quattro tempi: uno, due, tre e quattro.

#Iwona Chmielewska #Leslie’s Bridge #Marina Petruzio #Polonia

[zyciewksiazkach]

Korpomisie - Marek Żak

Korpomisie – Marek Żak

“Nigdy nie pokazuj, że masz więcej od innych. Misie są zazdrosne i zawistne. Nie lubią, jak innym misiom wiedzie się lepiej. Uważają, że tak jest, bo inne misie oszukują i kradną. A przecież w naszej firmie każdemu według pracy. Pracujesz więcej, bardziej wydajnie to i masz więcej. Większość misiów jest leniwych i głupich, ale tego nigdy publicznie powiedzieć nie wolno.”

Wydawnictwo: WasPos

Data…

View On WordPress

[przemsa]

Pasażer do Frankfurtu, czyli czego może bać się angielska dama

Pytanie, na ile autor utożsamia się z bohaterami tworzonej przez siebie powieści nie jest na pewno fundamentalnym ani dla przeciętnego czytelnika, ani nawet badaczy literatury, tym niemniej niejednokrotnie – dotyczy to zwłaszcza beletrystyki – łatwo zauważyć pewną zależność między twórcą a kreowanymi przez niego postaciami. Zależność ta sprawia, że  dzieło nabiera dodatkowego, „pozafabularnego” wymiaru. Wprawdzie nie jest łatwo ustalić, jakie dokładnie motywy stoją za tego rodzaju projekcjami, jednak na pewno jednym z nich jest chęć pokazania się z lepszej  strony i dokonanie – choćby tylko na papierze – rzeczy, których w realnym świecie nie potrafiłoby się lub zwyczajnie nie miałoby się okazji zrobić. Z drugiej strony może być to również sposób na powiedzenie czegoś w mniemaniu autora niezmiernie ważnego, ale trudnego do przekazania bezpośrednio tak, by nie wywołać u odbiorców znużenia lub znaczącego stukania się w czoło. Co jak co, ale przecież właśnie fikcyjna fabuła wyśmienicie nadaje się do tej roli. Wiele wskazuje na to, że właśnie z chęcią przekazania tą drogą własnych opinii mamy do czynienia w książce p.t. „Pasażer do Frankfurtu” – mocno nietypowym dziele Agathy Christie – mistrzyni klasycznych kryminałów.

Jak bardzo powieść ta różni się od historii z udziałem Herkulesa Poirota lub panny Jane Marple zauważy szybko każdy miłośnik twórczości Agathy Christie. Nie ma tam morderstwa, zagadki, genialnego detektywa i wąskiego grona podejrzanych. Jest za to ogólnoświatowy spisek, dyplomaci, wpływowi ludzie finansjery i polityki, agenci wywiadu. Mocno upraszczając tę kwestię, dla celów poglądowych, można stwierdzić, że „Pasażera do Frankfurtu” bardziej niż Christie mógłby stworzyć Ken Follet lub Desmond Bagley.  Jak jednak we wstępie wyjaśnia sama autorka, inspiracją stała się dla niej lektura codziennej prasy, gdzie aż roi się od wywołujących niepokój doniesień. „Świat zdaje się czerpać przyjemność w zadawaniu gwałtu, rozkosz w zniszczeniu.”[1] To właśnie te nieprawości sprawiły, że ta Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego sięgnęła w pewnym momencie po pióro nie w celu  opisania po raz kolejny jakiejś zagmatwanej, krwawej i – nie bójmy się tego napisać wprost – zazwyczaj dość wydumanej - zbrodni popełnionej w zamkniętym pokoju, lecz po to, by w realiach tamtych czasów snuć opowieść o ogólnoświatowym spisku. Opowieści, która„nie jest niemożliwa – jest po prostu fikcyjna.”[2] Wprawdzie w warstwie fabularnej „Pasażer…” jest dość mocno teatralny, by nie rzecz wręcz – groteskowy, istotne, że pisząc go autorka „Dziesięciu Małych Murzynków” musiała być szczerze zaniepokojona tym, co docierało wtedy do niej za pośrednictwem mediów. Po prostu rzeczywistość zimnowojennego świata okazała się być ciekawsza niż jakaś arabska tajemnica lub zabójstwo Rogera Ackroyda.

Czytając „Pasażera do Frankfurtu” nie sposób oprzeć się wrażeniu, że akcja całej powieści jest wyłącznie pretekstem do wyartykułowania w sfabularyzowanej formie lęków i niepokojów, które dotykały Agathę Christie w roku 1970. W głównej mierze cel ten realizowany jest za pośrednictwem sympatycznej, leciwej  angielskiej damy, ciotki głównego bohatera, Lady Matyldy Cleckheaton. To właśnie ona – choć nie wyłącznie, bo utrzymane w podobnym tonie kwestie wygłaszają również inni bohaterowie tej powieści – wydaje się być główną wyrazicielką poglądów Christie na wydarzenia współczesnego świata. Świata, który jak to już wyjaśniła na samym wstępie, wywołuje strach. „Strach przed tym, co niesie przyszłość. Nie tyle przed tym, co zdarza się każdego dnia, ile przed tym, co może się za tym kryć. I nie tylko w tym kraju, gdzie żyjemy. Wystarczy przewrócić stronę i przeczytać doniesienia z Europy, z Azji, z Ameryki – wieści ze świata.”[3]Przyjrzyjmy się więc, jakie wnioski płynące z tych obserwacji poczyniła mocno posunięta już wtedy w latach, bo osiemdziesięcioletnia królowa kryminałów.

Spiskowcami w „Pasażerze do Frankfurtu” są zafascynowani Hitlerem neofaszyści, którzy poprzez zamieszki wywołane przez otumanionych ich ideologią młodych ludzi dążą do zdestabilizowania sytuacji politycznej w kluczowych punktach globu i w konsekwencji do przejęcia władzy. Stoją za nimi olbrzymie kapitały i wpływy.  Jednak tak naprawdę mogliby być to dowolni inni „źli”, gdyż autorka – choć rzecz jasna jej pokolenie bardzo dobrze pamiętało drugą wojnę światową i obłęd, który wtedy zapanował – bynajmniej nie stara się przekonać czytelnika, że w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku właśnie faszyzm stanowi największe zagrożenie. Jest on dla niej tylko punktem wyjścia do rozważań nad sytuacją świata, którego ogólna kondycja musiała w tym czasie dość mocno tę brytyjską w każdym calu damę niepokoić. Począwszy od krytyki ówczesnych obyczajów: „Dzisiaj młoda dama mdleje słuchając dzikich skowytów do wtóru elektrycznych gitar, ale nie jest ani trochę sentymentalna.”[4]; poprzez krytykę zniewalających, pozbawiających możliwości podejmowania samodzielnych decyzji, coraz powszechniej dostępnych narkotyków, aż po uwagi dotyczące odwiecznych praw rządzących ludźmi i ich postępowaniem:  „W życiu często powtarzają się stare jak świat wzory. W końcu nie ma ich tak wiele. Tak jak książka z próbkami robótek ręcznych. Wszystkiego sześćdziesiąt pięć wzorów. Widzisz jeden i z miejsca poznajesz.”, czy „Młodzież zawsze się buntuje, to naturalne. Sprzeciwiają się temu, co stare, burzą to, co zastali, chcą budować nowe. Chcą zmienić oblicze świata. Ale nie zdają sobie sprawy, że są ślepi.”[5], autorka „Morderstwa w Orient Expresie” wkłada w usta swoich bohaterów frazy będące próbą odpowiedzenia na pytanie, co mogło spowodować, że stara, dobra Anglia zaczęła zmierzać w jakąś nieprzewidywalną, niebezpieczną stronę.  Christie nie obwinia o to zbuntowanych studentów, jak pozornie mogłoby się podczas lektury wydawać, ale tych, którzy naturalną skłonność do buntu młodego pokolenia postanowili tak cynicznie wykorzystać. W „Pasażerze…” jest to przede wszystkim obrzydliwie bogata faszystka Charlotte von Waldsaussen  – matka charyzmatycznego oszusta, który staje się guru anarchistów  - i nie ulega wątpliwości, że autorka byłaby bardzo szczęśliwa, gdyby w realnym świecie dało się wskazać kogoś tak ewidentnie winnego.  Wie jednak, że nie jest to niestety takie proste, jak w powieści chce to zaprezentować.

Ucieczka w fikcję literacką i fantastyczne rozwiązanie, jakie ostatecznie zaproponowała,  jest w oczywisty sposób czysto abstrakcyjne. Christie musiała wiedzieć, że choć jej spostrzeżenia i lęki nie są wcale przesadzone, to tak naprawdę niewiele z nich wynika. Jeżeli nawet za całym tym bałaganem i bezrozumnym szaleństwem, które ogarnia współczesnych jej ludzi stoi jakiś międzynarodowy spisek, to i tak nie sposób jednoznacznie wskazać kto personalnie za to wszystko odpowiada. Można oczywiście śmiać się z naiwności, jaką wykazała się ubierając w to wszystko jakichś samozwańczych spadkobierców Hitlera, ale nie ma to przecież tak naprawdę specjalnego znaczenia. Znamienne, że Dame Agatha,  która dotąd koncentrowała się na zagmatwanych, mogących w gruncie rzeczy wydarzyć się gdziekolwiek zbrodniach uznała, że rzeczywistość roku 1970 jest na tyle frapująca, że nie wolno jej przejść obok tego faktu obojętnie. Gdy wczujemy się w sytuację tej ze wszech miar poważanej, na wskroś brytyjskiej poddanej jej królewskiej mości z łatwością zrozumiemy, że nie mogła zachodzących na świecie zmian ignorować. W końcu to czasy rewolucji seksualnej, broni nuklearnej, wojny w Wietnamie i zamachów bombowych, a więc wydarzeń godzących w dawny porządek do którego była przyzwyczajona.  Ktoś o poglądach lewicowych potraktuje to oczywiście z drwiną dowodząc, że jej obawy okazały się być grubo na wyrost, bo dzięki przemianom społecznym tamtych lat mamy teraz tabletkę antykoncepcyjną, równouprawnienie, polityczną poprawność oraz inne postępowe cuda, jednak osoba trochę bardziej obeznana z historią i chętna do analiz oraz podsumowań na pewno przyzna, że motywy, którymi kierowała się Agatha Christie siadając do pisania „Pasażera do Frankfurtu” były jak najbardziej zrozumiałe i że faktycznie miała powody czuć się tym wszystkim zaniepokojona.

Jan Przemsa Tekst ukazał się w "Szkole Nawigatorów"

--

[1] Agatha Christie. „Pasażer do Frankfurtu” Wydawnictwo Dolnośląskie. Tłumaczenie Leszek Śliwa i Anna Pełech. str. 10.

[2] op. cit. str. 11

[3] op. cit. str. 10

[4] op. cit. str. 72

[5] op. cit. str. 73 i 75