Tumgik
efeibisno1 · 5 days
Text
Tumblr media
0 notes
efeibisno1 · 8 days
Text
VEFA
Tumblr media
Kötü geçen gecenin sabahında gelen güzel haberdin Geldiğin gibi ani oldu gidişin Hazırlıksız ve habersizdim İyi ki varsın derken, iyi düşünmeliydim Nankörlük moda şimdi Ederin bu kadarmış bilemedim!   Sen gibilerin değer yargısı olsaydı Kalmazdı bir semt isminde vefa! Adil olsaydı bu dünya! Fedakâr olan çeker miydi cefa? Sen gibiler sürebilir miydi sefa? Ne güzel anlatmış derdimi Neşet baba Ah yalan dünya…
1 note · View note
efeibisno1 · 8 days
Text
Tumblr media
0 notes
efeibisno1 · 24 days
Text
Karanlık tarafımsın artık!
En sevmediğim yanım
Şimdi şiirimdesin..
Kalemimde defterimde, tenim ve nefesimde
Aklımın, sürekli kurcaladığım o köşesindesin...
Tumblr media
https://x.com/ibisefe1903/status/1736710441722597526?s=46&t=2MKKEVtBGTn0D78lAPkbcg
0 notes
efeibisno1 · 1 month
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Assos’ta bereketli bir gün
0 notes
efeibisno1 · 1 month
Text
Tumblr media
TOPRAK
Acılarımı paylaştıklarım bir bir gittiler Tekrar müsaade ettiklerim, affettiklerim neredeler? Dara düşmenin kırgınlığıyla yazıyorum bu gece İlk kez düştüğüm bu çukura yabancıyım Tecrübesizliğin zirvesinden bakıyorum hatalarıma Her anı dün gibi yakınımda Yalnızca anılar kaldı Gidenleri unutmak yakışırdı bana   Düşmem sandığım çukurdan yazıyorum Güvendiğim kim varsa, bıraktım arkamda Yalnızlığın dibini sıyırdım! Bu gece.. İyi niyetimi öldürdüm Ben de güzel olan her şeyi gömdüm toprağa Benliğimi kaybettim düştüğüm çukurda!   Bir gün düşersem, elimden tutan olur sandım Düşersem, en azından merak ederler sanmıştım Yanılmışım… Hiç beklemediğim insanları gördüm çukurun başında Yanlış insanlar biriktirmişim kendime… Herkesi kendim gibi sanmamın cezası Ağır olsa da boyun eğiyorum kaderime.. Vefa penceresi kapandı Ölen birinin kalemiyim Yitirdim artık benliğimi Meşru sayılmasaydı insanların kalleşliği Kalmazdı vefa sıradan bir semt ismi! Cinayetin arka sokağı sayılır, sırtımda kalan izleri…   Sırtımı dayadıklarım bıraktılar beni kaderime Bu çukurdan çıkabilirsem, nasıl bakacaklar yüzüme? Bu çukurun toprağı artık cebimde İyilik ektim, sevgi ve güven biçerim sanmıştım! Yanılmışım… Bu toprak onların hatırası Hatıralarım elimde, biriktirdim unutmamak için! Ruhumda onların el izleri! Bu toprakta bıraktım gençliğimi! Bu toprak yaralarımı sarmaz Bu toprak, unutmamak içindi… Toprağa gidecek olan bedenler Bir avuç toprak için kırıyor birbirini O topraklar hepimizindi oysa Sonunda karışacak bedenlerimiz Bir karış toprağa…
MART 17,2024
0 notes
efeibisno1 · 1 month
Text
Tumblr media
Yürüdüğüm yolu küçümseme Önüm karanlık! Sonu yok bu yolun Korkmuyor yürüyorum Korkmuyorum artık eksikliğinden Yarınım yokmuş gibi Kıyamet kopacakmış gibi Sensizliğin üzerine yürüyorum!
0 notes
efeibisno1 · 1 month
Text
Tumblr media Tumblr media
2023☀️
0 notes
efeibisno1 · 1 month
Text
Tumblr media
Her insanın bir maskesi vardır. Yeni tanıştığım insanlara karşı istemsiz büründüğüm maskemin farkındayım. Bu farklı ben için takındığım tavra maske demek zorundayım çünkü başka türlü anlatamam. Farkında olduğum kadarını, yani daha samimi olduğum insanlara karşı davranışlarımdan farklı olan davranışlarımı yeni tanıştığım insanlara anlatıyorum. Anlatıyorum çünkü ilerleyen süreçte daha samimi olduğumuzda bana değiştin dememeli diye düşünüyorum. Fazla ince mi düşünüyorum bilmiyorum ama ikili ilişkilerin en önemli unsurlarından biri saygı diğeri ise şeffaflık yani gerçekliktir bence. Tabi gel gör ki bu dürüstlükte cezasız kalmıyor bu zamanda:) Ben ne kadar dürüst olursam olayım karşımda ki insan özünde ne ise öyle olmaya devam ediyor çaktırmamaya çalışarak:) Diyeceğim hepimizin takındığı maskeleri vardır. Önemli olan o maskeyi gizlemeden kendini, özünü anlatabildiğin kadar anlatmalıdır insan. ‘İnsan’ diyorum ki insan olan zaten göz göre göre kimseyi kandırmaz. Buradan tüm gerçek insanlara selamlar, saygılar..
0 notes
efeibisno1 · 2 months
Text
SEVDİKLERİM
Derdimi anlatsam dağlara Kaybolur muyum açtığın yarada? Derman kalmadı ayaklarımda Ağlasam ne fayda? Kendimi kaybettim ben, kendi davamda..  Bulamazsın artık arasan da..  Gidiyorum işte ben de sıra  Sevdiklerim.. Onurumla yaşadım bu hayatta.  Bir sizi üzmeyi yediremedim gururuma! Gözyaşı istemem..  Başınız dik durun siz de arkamda! Sevdiklerim.. Ağlamak yok! Acıtır bu ruhumu, üzülmeyin bana. Mutluluk hep uzaktı, umudum kalmamıştı yarınlara. Kızmayın n'olur, alışamamıştım zaten bu hayata. Söz geçiremedim, içimde ki çocuğa! Bilirsiniz beni, yaktım gençliğimi sevdiğim biri uğruna. Pişman mıyım diye sormayın Yine olsa yine giderim hak bildiğim yolda.. Sevdiklerim..  Beni tebessümle uğurlayın son yolculuğuma. Varlığımdan kimseye yoktu bir fayda.  Kızmayın n'olur, durduramadım zamanı, büyüdüm.. Oysa ben çok masumdum, kalamadım çocukluğumda Ağlamak yok! Ağlamayın bana. İncitir bu gururumu.. Kalmasın gözüm arkada... Sevdiklerim.. Ben yokum artık hayat denen yokuşta Bir annem vardı, kaldı ardımda İçi yanar onun Dünya bir yana, evlatları bir yana Yokum ama kaldı ruhum annemin yarasında Merhem olun n'olur, Kanarım onun bir damla gözyaşına İçim dağlandı annem gelince aklıma Annem Sultan'ım benim.. Bekliyor olacağım seni Ziyan olsam da diğer dünyada Siz de ağlamayın, n'olur bana..
 Ocak 16/2024   
0 notes
efeibisno1 · 2 months
Text
BEMBEYAZ ÖLÜM
Ölümü aydınlık görüyorum Gecelerim puslu, önümü göremesem de yürüyorum Sahtelik dolu aydınlıkta gözüm olmadı Önünü aydınlık görenlerden olmadım hiç! Manzaram griydi en iyi ihtimalle. Bazen… Siyaha bürünürdü gündüzüm Hasrettim beyazın aydınlığına, Özlemekten yoruldum! Yarına kızgındım, bugün ne getirir bilmeden Yok ettiğim geleceğim içimde yara kaldı! Öfkeliyim ve derdim kendimle! Karamsarlığım tercih değildi Bir yaşanmışlıklarım Bir de adanmışlıklarım karartmıştı gözlerimi! Kaygılı bakışlarım.. Mücadele ettim kendimle Onca yıl nasıl geçti anlamadım. Kabullenmekten başka yol bırakmadı zaman! Anladım! Yıllar acımıyor, acıtıyordu yalnızca! Kabullenmek zayıflık mıdır? Asla! Sindiremiyorum yaşamı, üzüntü ve gözyaşını.. Sürekli değişen ruh halimi sevemiyorum! Olur olmaz sızlayan vicdanım? Onu asla affetmiyorum! Kabullenmek kötü müdür yani? Mücadeleden, kendimle savaşmaktan yoruldum! Zamanı tutamazken, zamansız kavgalarım mıydı iyi olan? İntiharı cebinde gezen benim Eleştirmek çok kolay değil mi? Düşüncesizce kelimeleri savuruşlarınız Bilinçsiz davranışlarınız.. İçi boş süslü cümleleriniz ve yalandan sevmeleriniz var! İnsanlıktan uzak bencillikleriniz.. Aldırmıyorum kimseye… Odamın dört köşe duvarları Olanlar yetmezmiş gibi.. Onlarda geliyor üzerime! Kendimle savaşımın son çeyreğinden yazıyorum. Tükettim var olan gücümü! Kimseye zararım dokunmadı diye mi düşüyorum yoksa? Ben tükendim… İyiliğin arka sokağından yazıyorum.. Rüyalarım çıkmaz sokağa vuran dolunay Tozlu sokak lambasının, sönük kalan ışığıyım bu gece Gözüm yok ki fazlasında.. Çabam sönmemek için ve tek derdim huzur Sizin derdiniz ne benimle? Durduramadım! İçimde çığ gibi büyüdü huzursuzluğum! Yakalandım! Kaçmak gelmedi aklıma, henüz çocuktum.. Bir parça huzur bulduğum her limanda savruldum! Çok savunmasızdım.. İşlediniz içime nefreti! Öfkem büyüdükçe agresiflikle suçlandım Suçlandığım her gün, yenildim öfkeme! Döngü devam ettikçe, kapandım içime Bana, ne’ zaman’ acıdı ne de içinizden bir insan! Geldiniz üzerime hep birlikte Yarattığınız ben, buyum işte.. Tutamadığım zamandan, bir umut bekliyorum.. Cevaplar biriktiriyorum kendime! Bekliyorum kalan zamanı, ufacık bir ümitle Yardımlarınızı görmemek mümkün mü? Açtığınız yaraların izleri sızlar yüreğimde! Hayatın koyu tarafındayım! Cevaplar arıyorum zifirime! Zihnim dolu düşünüyorum.. Yüreğim kabuk bağladı, kanıyorum içime Gözyaşım değil dökülen Eski bir yara izi, derin ve koyu kırmızı Derdime dermanım kalmadı Kar beyazı düşlerimde, bembeyazdır şimdi ölüm! İşim yok sizinle! İşim yok, önü aydınlatılan, zihniyeti kararmış kimseyle! Karanlıkta büyüdüm ben, geçmişim gözümün önünde… Geleceğim zaten hayaldi Gerçeklerle yüzleşeceğim bu gece…
Şubat 23, 2024
1 note · View note
efeibisno1 · 2 months
Text
"AĞLA"
'Acını içine gömdüğün gün anlarsın babanı
Geç kalırsın, hayat almıştır alacağını...'
Söz-Ses: Efe İbiş
0 notes
efeibisno1 · 2 months
Text
Sen kırılma diye kendimi parçalamaktan nefret ediyorum...
Ağlıyor musun? Hüngür hüngür ağla
Göz yaşına yaş katarak ağla!
Bugün ağlayabiliyorken değerini bil
Gün gelir için kanarken yaş akmaz gözünden
Ağlamak istersin, ağlayamazsın..
Hıçkıra hıçkıra ağlar için ama kirpik oynamaz gözünde
O gün anlarsın işte, büyümüşsündür..
Özlersin bugün hıçkırarak ağladığın dertlerini
Ararsın göz yaşlarını
Anılarda yaşamak istersin belki de
Bu isteklerin boğar seni ama ağlayamazsın işte..
Nefes alman değişir, gözün dalar uzaklara ve sakin kalmışsan
Bil ki, içindir ağlayan!
İçine akıtırsın tüm yaşları ve içinde kalır tüm acıların
Derdinle, üzüntünle beraber büyürsün
Gösteremezsin acını kimselere
Göremezler içinde büyüttüklerini
Anlayamazlar kederini
Hayat böyle işte
Çocukluğunda büyümek için her şeyi yaparsın
Sevmediğin yemeği yersin mesela
Erken uyursun herkesten önce sen uyanırsın
Babanla birlikte işe gitmek istersin bazen
Babanın yerinde olmak istersin belki de
Omuzlarında ki yükü bilmezsin çünkü
O yaşta anlayamazsın kendini yok saydığını
Geri kalanını sana adadığını..
Yaptığı fedakarlıkları göremezsin
Acını içine gömdüğün gün anlarsın babanı
Geç kalırsın, hayat almıştır alacağını
Yaş kalmaz gözünde ama içinde akan bir şelale
Çocukken büyümeyi marifet zannedersin
Büyürsün ama geç kalmışsındır hayata..
Özlersin çocukluğunu
Eski günlere dönmek istersin belki de
Çok geç, yakalayamazsın hayatı
Senden önce davranmıştır yine yapmıştır yapacağını
Ağlamak istersin, yaslanacak omuz bulamazsın
Ağlamak istersin, gözünde yaş bulamazsın
Nedenler birikir, dağ olur içinde
Ağlamak istersin, ağlayamazsın...
Ocak 27, 2024
1 note · View note