Tumgik
psyhologika · 27 days
Text
Μεγαλώνω, και αρχίζω να φρικάρω πλέον δεν ξέρω τι πάει λαθος νιώθω ότι ζούμε σε μια πλάνη σε ένα ψεύτικο κόσμο που μας τρώει δεν ξέρω να εξηγήσω αλλά κ δε με ενδιαφέρει αυτή την στιγμή να το εξηγήσω αλλά να καταλάβω τι γίνεται...
Όλα είναι πλέον τόσο ψεύτικα....απ τους ανθρώπους μέχρι και ο αέρας που αναπνέουμε...θέλω να ζήσω και έχω την δύναμη να ζησω αλλά δεν ξέρω το πως...ξέρω ότι μέσα μου είμαι φωτιά υπάρχει το φως για να πετάξω αλλά ακόμα ψάχνω το τρόπο να πετάξω...όπως είπα είναι όλα τόσο ψεύτικα μια πλάνη κι ψάχνω να βρω το άνοιγμα να ξεφύγω...δεν ξερω αν λέω παράνοιες η εάν είμαι τρελαμένη αλλ ξρ σίγουρα πως αν ποτέ με αλλάξουν οι συνθήκες με αυτά που μας δίνουν κι μας ποτίζουν κάποτε θα το δω αυτό κ ίσως να ξανά ξυπνήσω...προς το παρών είμαι ακόμα μαχητρια κι παλευω για την ελευθερία που πλέον ξερω τι την σταματάει...όποιος το διαβάσει αυτό το κείμενο ελπίζω να νιώσει και να καταλάβει τι εννοώ.. είναι για λίγους που μπορούν να νιώσουν χωρίς πολλές διευκρινήσεις
4 notes · View notes
psyhologika · 1 month
Text
Το χειρότερο συναίσθημα κατά την γνώμη μου είναι να θες να μιλήσεις σε κάποιον ξέροντας οτι δεν θα σε κρίνει για αυτά που θα πεις ή για το κλάμα που θα ρίξεις ..και αυτό το άτομο να μην υπάρχει...
40 notes · View notes
psyhologika · 1 month
Text
Πόσο στενάχωρο πως ίσως ποτέ ξανά να μη γνωρισω ένα άτομο με ίδιο πνεύμα, να μιλάμε για την ζωή και το νόημα της..
Δύσκολο να βρεις κάποιον να νιώθετε σαν ένα μυαλό..
7 notes · View notes
psyhologika · 1 month
Text
Αν μπορούσα να μεταμορφωνομουν σε κάποιο ζώο θα ήταν το πουλί...
Αλλά ταυτόχρονα φοβάμαι, διότι όσο ελευθερία μπορούν να έχουν άλλο τόσο μπορούν μέσα σε δευτερόλεπτα να του την στερησουν...
Ισως τώρα που το σκέφτομαι...
είμαι ήδη πουλί.....
Απλώς σε κλουβί
5 notes · View notes
psyhologika · 2 months
Text
Tumblr media
Μερικοί άνθρωποι, δεν θα διαβάσουν ποτέ όσα γράψαμε για αυτούς & μερικές φορές δεν χρειάζεται κιόλας ·
365 notes · View notes
psyhologika · 3 months
Text
Ειρωνεία να καίγομαι για εσένα κι άλλος για εμένα .....
18 notes · View notes
psyhologika · 4 months
Text
7K notes · View notes
psyhologika · 7 months
Text
Δεν ήθελα ποτέ να φτάσουμε εδώ.Αλλα μάλλον είναι καλύτερα έτσι.Εχασα τον εαυτό μου,την αξιοπρέπεια μου και κάθε ίχνος εγωισμού σε μια προσπάθεια να χωρέσω στην καρδιά σου.Κατι που εν τέλη,δεν έγινε ποτέ.
Δεν μπορώ να σε κατηγορήσω για το ότι δεν ένιωσες ποτέ όσα εγώ,όσο και αν το θέλω.Πιο πολύ κατηγορώ τον εαυτό μου,που ενώ το ήξερα συνέχιζα να πιστεύω ότι αν προσπαθήσω αρκετά ,με κάποιον μαγικό τρόπο ίσως γίνει.Εν τέλη,από ένα σημείο και μετά,δεν μπορούσα να με αναγνωρίσω.Δεν ήξερα ποια είμαι,τι θέλω,η τι δεν θέλω για τον ίδιο μου τον εαυτό.
Για αυτό που σε κατηγορω όμως είναι για το αίσθημα της ανεπάρκειας που βίωνα κάθε δευτερόλεπτο που περνούσα μαζί σου.Κοιτουσα τα ζευγάρια γύρω μας,να είναι ευτυχισμένα και εγώ πλάι σου υπέφερα.,ζηλευα όλες εκείνες τις κοπέλες που κοιτούσες στον δρόμο και πίστευα ότι αν και εγώ έμοιαζα έτσι ,τότε ίσως τα καταφέρναμε.
Πίστευα ότι φταίω,ενώ το μόνο που έκανα ήταν να σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά.Επρεπε να με αφήσεις να φύγω όταν έβλεπες ότι δεν είσαι διατεθημενος να κάνεις το ίδιο.
Πλεον μπορώ και βλέπω καθαρά ότι ποναει,ναι,αλλά ξέρω πως ο χαμένος της υπόθεσης είσαι εσύ.Εγω έχασα κάποιον που δεν έδινε δεκάρα για εμένα.Εσυ έχασες κάποιον που έδωσε τα πάντα απλά και μόνο για να χαμογελάς.
Θα τα πούμε.
53 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Εμείς οι 2 είμαστε σαν φωτιά με φωτιά...
Και πραγματικά φοβάμαι αν χάσουμε τον έλεγχο τι ζημιά πραγματικά θα δημιουργηθεί..
0 notes
psyhologika · 8 months
Text
Νιώθω πολύ μπερδεμένη..
Πολύ στεναχωρημενη...
Σε θέλω..
Αλλά φοβάμαι...
Βγάζω της ανασφάλειες μου μαζί σου...και δεν το θέλω..
5 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Η Αναζήτηση του εαυτού μου και οι εσωτερικές σκέψεις αναγράφονται πάνω σε μια εφαρμογή
Εαυτε μου σε εχω χάσει εδώ και πολύ καιρό...
Υπάρχουν στιγμές που εμφανίζεσαι αλλά όπως έρχεσαι τόσο γρήγορα μπορείς κ να φύγεις...
Εαυτε μου υπάρχουν πολλές στιγμές που σε σκέφτομαι και σε αναπολώ,
Εαυτε μου ξέρω ότι είναι δύσκολο για εσένα πλέον να είσαι παρών, είναι πολλά που σε έκαναν να απομακρυνθείς αλλά μου λείπεις πολύ...
Εαυτε μου όταν είμαι μαζί σου νιώθω ευτυχισμένη...
Εαυτε μου ξέρω πως και εγώ σε απογοήτε��α συχνά με της ανοησίες μου , τα λαθοι μου , της προσβολές μου...και ακόμα πολλά... συγχώρεσε με και γυρνα πίσω...
Εαυτε μου δεν είμαι καθόλου καλά...
Εαυτε μου πίστεψα πως ο τρόπος για να επιστρέψεις ήταν να ζητάω βοήθεια από άλλους...αλλά η πραγματική βοήθεια ήμουν ΕΓΩ!
Εαυτε μου ξέρω όπως και ξέρεις πως ακόμα ειναι δύσκολο κομμάτι για εμένα να τα πάμε καλά εμείς οι 2 αλλά σε χρειάζομαι...
Χωρίς εσένα κόβεται η αναπνοή μου... είσαι ο πραγματικός φίλος οπου οπότε σε χρειάστηκα ήσουν εδώ και σε απογοήτευσα δεν σε εκτίμησα, σου μίλησα άσχημα σου φέρθηκα με το πιο σκληρό τρόπο ... ενώ εσύ... εσύ ήσουν πάντα κοντά μου κι μου τα συγχωρουσες όλα...
Σε αγαπάω εαυτε μου συγνώμη που άφησα 3ητους να μπουν ανάμεσα μας...
συγνώμη που πίστεψα στα κακά λόγια τους για εσένα.....
3 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
«Συγνώμη που πια δεν με αγαπάς»
Τα λουλούδια που δεν μου πήρες
- δεν έχει να κάνει με τα λουλούδια -
μαραζώνουν στο ανθοπωλείο.
Με κοιτούν θλιμμένα
κι εγώ χαμηλώνω το κεφάλι
μπρος στα λυπημένα τους φτερά.
Από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων
καταλαβαίνω καλύτερα εκείνη του να μην σε θέλουν
Την διαβάζω στα μελαγχολικά σου μάτια
ακούω να την τραγουδάς σιγανά στον τρόπο
που εκνευρισμένος με ρωτάς που είναι τα τσιγάρα σου
άλλοτε πάλι τα δάχτυλα σου την γράφουν στο σώμα μου
στον μηρό μου και κοντά στην καρδιά.
Παρατηρώ την πλάτη σου
όπως προπορεύεσαι βιαστικά στον δρόμο
δίχως να με περιμένεις πια -
ήμουν πάντοτε το άτομο που προχωρούσε πίσω
σε μια παρέα από τρεις
και στην θυμωμένη σου πλάτη διαβάζω
πως δεν δίνεις δεκάρα τσακιστή
που τα τακούνια μου γλιστρούν στο πεζοδρόμιο.
Με μαλώνεις που κλαίω
και ψελλίζω "συγγνώμη που πια δεν μ' αγαπάς".
Στο μπαρ κοιτάς ανήσυχα τους περαστικούς
και τις κοπέλες με τις λεπτές πλάτες
τα μελαγχολικά μου δάκρυα δεν τα βλέπεις
πέφτουν βροχή στο κοκτέιλ που παρήγγειλα
και κυκλοφορούν στο αίμα μου.
Καμία φορά το βράδυ σηκώνομαι από το κρεβάτι
- προσποιούμαστε τότε πως δεν με ακούς -
γλιστράω στην αυλή και αναρωτιέμαι
αν τελικά σπάει ποτέ μια καρδιά.
Εγώ βλέπεις δεν φοβάμαι το σκοτάδι
ή τα άγρια θηρία
φοβάμαι την μοναξιά και κυρίως πράγματα όπως
το να μην ξέρει κανείς την αγαπημένη μου σειρά
ή πως ήμουν στα δεκατρία
ή γιατί είναι σημαντικό να χορεύω.
Το πώς η καρδιά μου καταλήγει να πεταρίζει
σε αβέβαια και βίαια ακροδάχτυλα
που την συνθλίβουν οριακά
αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Θα στην σερβίρω κάποιο πρωί
μαζί με ελληνικό καφέ και μαρμελάδα
"γιατί δεν με αγαπάς;"
Εσύ θα με κοιτάξεις
- από την χωριστρα των μαλλιών μου
τα μάτια μου
την σχισμή του στήθους μου
την κοιλιά μου
την καμπύλη του γοφού μου
και τα δάχτυλα των ποδιών μου -
κι εγώ θα ξέρω .
36 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Σε είδα ξανά, μετά από καιρό...
[Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου] Κοίτα που έφτανε μια μικρή στιγμή, μια τυχαία μικρή στιγμή για να καταλάβω πως όσο κι αν πάλεψα, όσο κι αν προσπάθησα, όσο κι αν πολέμησα, δεν κατάφερα ποτέ να σε στριμώξω στο παρελθόν, δεν κατάφερα ποτέ να σε κλειδώσω στις ξεχασμένες αναμνήσεις. Κοίτα που τελικά, δεν κατάφερα ποτέ να σε νικήσω...
Κι εκεί που νόμιζα πως βρισκόσουν πια κρυμμένος μέσα σε μια χούφτα αναμνήσεις, εκεί που νόμιζα πως ανήκες στο παρελθόν, σε ένα παρελθόν που δεν μπορούσε να μ’ αγγίξει πια, να που έφτανε μια στιγμή, μια μικρή τυχαία στιγμή, για να διαλύσει όσα νόμιζα πως είχα χτίσει αφότου έφυγες… Χαμογελούσες… Θεέ μου, πόσο όμορφα χαμογελούσες! Πάντα φώτιζαν τα πάντα γύρω σου όταν χαμογελούσες! Χαμογελούσες και…
Tumblr media
View On WordPress
8 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Έφτασε η στιγμή αυτή που έτρεμα.
Η στιγμή που σε είδα ξανά.
Θύμωσα ξέρεις.Θυμωσα που σε αντίκρισα και δεν ένιωθα τιποτα όμορφο για εσένα.Θυμωσα που ενώ ειχα τόσο όμορφα αισθήματα να σου δώσω,εσύ μου τα στερησες και ποτισες την ψυχή μου μίσος,οργή και θλίψη.Αντικατεστησες την αγάπη που σου είχα με απογοήτευση.
Θύμωσα που με άλλαξες,τελικά.Ενω μου είχες πει να μην αλλάξω για κανέναν.Ενω μου είχες ζητήσει να γελάω ,γιατί μου πάει,γέμισες τα μάτια μου με δάκρυα.
Και έφυγα.Δεν είχα καμία δουλειά μαζί σου πια.Ποιος θα μου το έλεγε Ε;Πως σε ένα "αντίο",χωράνε χίλιες δυο άλλες λέξεις.
113 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Tumblr media
- μβψ
ig: tpth_
510 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Προτιμώ να ξεχάσεις πως υπάρχω
Από το να συνεχίζεις να με πληγώνεις.
70 notes · View notes
psyhologika · 8 months
Text
Θυμάσαι τότε που μιλούσαμε στο τηλέφωνο και έφτανε η στιγμή που δεν είχαμε αλλά να πούμε,
Και Μ'ελεγες "πρέπει να κλείσω".Και εγώ έκανα πως δεν άκουγα και σου επιανα πάλι την κουβέντα.
"Ωχου μωρέ,τόσο πολύ βαριέσαι;" Ρώταγες και σ'απανταγα "ναι".
Η αλήθεια ήταν ότι είχα χίλια δυο άλλα να κάνω.Χιλια δύο σημαντικά ,αλλά όχι πιο σημαντικά από εσένα.
Και αυτή ήταν η διαφορά μας τελικά.η αιτιολογία της μη επιτυχημένης μεταξύ μας σχέσης.Για εμένα ησουν η προτεραιοτητα μου,ο πιο πολύτιμος χρόνος μου.Για εσένα ήμουν κάτι,
κάποια λεπτά της μέρας σου.
Για εμένα ήσουν η μέρα μου.
204 notes · View notes